장음표시 사용
161쪽
heius Merseourgentis Ecclesiae Episcopus mortem vix euaderis,nudin D ninino dimissi is esti& Adalberius vormaciensis Ecclesiae Episcopus captus est & Regi Henricho oblatus: simul & Herimanus Magni Ducis pa- .maus,unus scilicet de Principibus in quibus non est salus. I turpactum meum,H- Dominin,'it cum Lem vita repacu: sed va Tropheris, qui
ω D minus , o sacerdotes, cs ego Ad vos contemptibile in humiles mni spviau. Tertium deinde praelium factiun est in Thuringia,M I xxx. IOt.. Anno ab incarnatione Domini,v i. Idus Februarii,quod scilicet praelium alterutris Regibus parum pro herὰ cessit: quonia unus victoria,alter saxonia caruit: sed eodem anno reuersiis est Henrichus expugilaturus S xonum duritiam, & quartam iam contra eos instituit pugnam, quae facta est i v. Idus Octobris,quando& Rudolsu Rex ibi occinis est,quarto anno sitie ordinationis. Sicane prouectae aetatis vir amisit vitam cum regno' Saxoni*cuius pretcipue opera ante aliquot annos victi sunt Saxones,cum primum coepissent contra Regem Henrichum rebellare: licet maiore exercitus iacturam acceperint victores quam victi,quod scilicet primu Regis Henrichi praelium contra Saxones gestum est in Thuringia Anno M- I xxv. ab incarnatione Domini,v. Idus Iunii. Tum quidem erat Rudol-fus Dux Sueuorum,cui etiam dederat Hagiis Imperatrix cum no Bu fierat defensor imperit,atque hostis saxonum, postea tactus est inuaser perit,atq; Rex saxonum, ut praeualerent praelia& seditiones eorum.
P E empto siquidem Rudolso Rege saxonum parauit Henrichus Rex
secundam prosectionem in Italiani,si quo pacto posset nectere admia sericordia Hildebrandii Papam, ut pacem aliquando diligens, miseretur vel Ecclesiae vel Reipublicae,quae iam dudum fuerant in magna dese ει ne pro imminente bellorum tempestate. Tunc quidem gesta sunt, quasiperius dicta sunt vel de rebellione ac siga Hildebrandi Papae, vel de consecratione mi ervi in Pontiscem sedis Apostolicae, vel ordinati ne Henrichi Regis, quando factus est Imperator atque Augustus iuxta dispositionem Romanae dignitatis. Ex illo tempore nunc est annus αuus:&ne adhuc quide cessantparticipes Hilde orandi studere modis
162쪽
omnibus,' non habeat Romana Ecclesia Clementem Papam,neq; Res publica catholicum Imperatore,nisi Heri manno Regi despectissimo suo cedat alius Rex despectior illo:&nisi succedat etiam catholico I 'as et Clementi aliquis haereticus , sicutivissenioni iratur ille Cassinensis Abbas sergius, qui poli discellionem iniseratoris ex Italia subintroductus est, S per studia partium Hildebrandi ozdinatus: cuius scilicet honoris rapinam non diu impunitus tenuit,quoniam in ipse ordinationis suae ingres si dysentetiae morbo lblutus deficere coepit, ac Paulo poli periculos, morte interiit: ex quo scilicet diuino iudicio manifestum est, qualis elis ipse fuerit, qiii adhuc proculdubio subintroductiis est, vi incenata Hilde-brandi iam de iisti resuscitaret, haereses atque sch seruta illius ex tanti pontificatus authoritate confirmaret. Saepe quidem Satanas expeti uit
Petrum,ut cribraret sicut triticum: sed ego, dixit tesus,rogam pro te, vino
Petrus qui e ministerio est Ecclesiae siper Petra. qui Christus est,fundatae: & idcirco portae inferi non praeualebunt a suersiis eam,quoniam ipse Christus si aper semetipsum aedifi cauit eam: atque ideo nemo potest aliud fundamentum ponere , praeterquam quod positum esse ilicit sipiens ille architectus Paulus Apostolus, qui est Chris us Iesus,cum Ecclesia huius capitis sit corp)is: ex cuius unitatis secieta- π quisquis discesserit hanc alienum ,profanum,& hostem esse, consonta iudicium fiuctoriani patrum disinit. Ecce quidamEpiscopi secesseriinthi partem Hildebrandi ,habentes eam pluris precii quam uniuersitatem catholicae Ecclesiae Dei. Ex quo fictum est seminante inimico homine in agro Dominico multorum scandalorum Zizania, ut in Episcopiis eorum nerent non iam baptisteria sed homicidia: non sacri chrismatis consecratio,sed humani sanguinis emisio: non alia quilibet Christi de Eceles; sacramenta, quae leui fieri per Fpiscopos Dei, sed execramenta, quae solet fieri per minisicos Diaboli qui sicut iunctus Cyprianus Episcopus sabbit) videns idola derelicta , & per nimium credentiumpopulum sedes
suas ac templa deserta excogitauit poli fraudent, ut suo ipse Christiani nominis titulos allat incautos : haeresesque inuenit,&sintsinata quishus subuerteret fidem corrumperet ver talem scinderet unitatem. Vnde
de supradicti sacerdotes Hildebrandi stimantes suo more Ecclesiam Dei Matim mitem esse,aut non posse ea qliae ligata sunt ab luere discesserunt ab uniuersali Ecclesia, de reliquerunt proprias quoque Ecclesias absque pastorali cura, ne ex occasione suae in Ecclesa perseuerantiae contingeretie videre vel alloqui imperatorem Henri luim, quem iam audissent perpetuo a suo Papa Hildebiando esse damnatum, quas tam sacrosancti an hematis vincissum Ecclesia Dei deinceps non posset Gluere,cum quilibet,etiam si iusιὰ fuerit damnatus,&cesipiscens postea. uexerit eas
163쪽
- . -A P o L o o I AE. LIR. II. N . in suu ri,consequeliter possit ab lux, talent a Deo acceptam potestatem Ecclesiali Aetite. Est qui dein peccatum ad mortem, non dico ut Oretur pro eo,ait Ioannes Apostolus: & cst peccatum non ad mortem, dico ut oretur pro eo: eit peccatum ad mortem in eodem peccato manentibus: est peccatum non ad mortem ab eodem peccato recedentibus. Sed attestante Gelasio Papa nullum est peccatum , pro quo aut non oret Ec clesia, mittendum, aut quod data sibi diuinitus pote state desistentibus ab eodem non possit absoluere, vel poenitentibus relaxare, cui dicitur, cunque dim eruus reterram, erunt N in coelu : ta quacunque I ueris ver terram. Muta erunt c=m coeta. igitur ad remittenda peccata. accipit Ecclesia Spilitum sanctum, quo ipsa congregatur in unum: atqnei deo scut ait Augustria ) nessereremisistia Spiritus bias hemia, cori a
naeus cauearunnec abier8rodesse poenitentia crevitatur,nisivi tenearur Ecclesa,vApeccatorum remi sio onuur, Osociem Spiritus in pacis vinculo cust titur.
Et supra ide Augustinus in sermone de Blasphemia Spiritus sancti:
quo gumrauiquit,reis fueris impaenitentia contra Spiritum, in cura unitas ta cum communionis congruatur Ecclesiae, nunquamissi remutetur, quia se biclausis, iremittetur: o meruo damnabitur cum Spiritu, pis in se is dissus ivsu Oi contra Spiritu inctum, qui insti se ius nos.
HAc de causa&CIemem Papa, cui more Apostolico praeter illa quae
extrinsecus sunt ii istantia, uotidiana est sollicitudo omnitam Eccle-sarunt, decreuit desertis Ecclesiis pastores constituere, si ipsi desertores Episcopi vel admoniti nollent redire ads cietatem vilitatis Ecclesiae, de seditio rum quoque Ep scoporum causa & damnatione praeceprc Ge maniae Episcopis in generali Synodo agere. qui proprio ut ait Apostolus iudicio condemnati ellent,utpote exescente, praelia& teditiones, & d minationem spernentes , maiestatem autem blasphemantes, qui extulisi sent se super altitudinem regiae potestatis' es testitissent Oidinationi diuinae dispositionis, transferentes regna, & negligentes sacerdotia: qui etiarcismo suo exemplo,quo essent petiuit, loculissent obedientes sibi inmdcles esse, atq; fallaces: quietia utpote transgressores diuinam humana. iumq; leguansfruissent suos quoq; se Φatores diuinis humanisq: legibus esse inobedientes: quietia, utpote viostatores Ecclesiasticoru priuilegi rum permisissent fautores partium sitarum rapere & diripere bona 6 res ecclesiarum , t eiusmodi homines essent sbi promptiores ad omnenem audendum, quibus ex consuetudine iam quasi in iraturam
164쪽
iro WAL TRAMI NAvusv c. versa est dulcedo coniurationum rapimium atque homicissioriam: qu les scit.Episcopi n5 essent pastores Ecclesiarum,sed ductores bellorum: non custodes Gominicarum ovium, sed ut graues lupi, persecutores eam, interfectores animarum pariter&corporum, cum ipsi ad tuendas partes suas diu multumque usi ruissent manibus impiorum ad occisionem multorum hominum.
CAPITULUM XIX. Seo cum tales certe fuerint Episcopi saxoni & defenseres Hildebran
di, sui scilicet ripae: praesumebant tamen sequentibus conciliis ses osque sectatores iustificare:& Henrichum Reaem, quem ipsi potissimude regno Saxoniae expulerant, damnare: eiusdemque damnationis notam imponere Episcopis atque Principibus,&omnibus qui communicarent ei,& qui subiecti essent ei. Ideoq; tandem aliquando constitutuest consentientibus utrinq; Episcopis, ut causa longae concertationis,quete non possit confici gladiis, terminaletur libris,l tantibus admodum laicis, quorum sanguis emasius est tot piaeliis, quod ad hoc peruentum sit, ut per ipsos a uiliores belli contra Rege Henrichu decerni debeat, quod ibi iustitia sit, unde victoria fueriti cum tale iudiciu veritatis, quod facillime ex libris agnoscitur, non possit vel falli, vel fallere. Fit conuentus in loco
G--ρ- λ Qui dicitur Gerstungia n,x iii. Calend. Februarii,Anno scilicet M Lx x x v. G Pin. ab incarnatione Domini. Tum primo Chunradus Traiectensis Ecclesiae Episcopus: Ecce,inquit, uimus,ut obemus testimoniosnctorum ainm, Mniamnatum esse, vel excommunicatum Regem nostrum Henarichum poterunt prodesseapud vos ea qua legis e o di ita fiore a Deo circa honorem Regium: rem hac conceduculeo utatur iure, quo regulis Ecclis
Uicis concessum est uti velissimae in Ecclesia persona: Et dixit advoelianu Moguntinae Ecclesiae Episcopii, vi Lrgeret & legeret capitulu quos
-tur, di cum omni iuuenuiso impropria refrmetur, es ipse pa re di muurhonoribus ero laeseutiret rure resumiu. Quod & Nicaenu constituit Conciliii. ut nemo l)ontilicii praesumat aliquem suis expoliatu rebus excommunicare aut iudicare : Ad haec, cum obmutuisset Gebeii dii Saltaburgensis Eccletiae Archiepiscopus, qui causam aduersae partis eraacturus, utpote apud sitos maxime velipse senectute si vel scientia scrioturam, siue eloquentia reuerendus: tum quidem intulit Werintherii Merseburgensis Ecclesiae Episcopus. Vbiis Gaionis inscriptum esset ab Iuli
165쪽
brum: consequens rara rei testimonium, qa modo huis inruat iustum iudi Iuri: in quomodo ne nutare quidem debeae obiectu rest AEdere,donec permutatis re miliarem libere ae tuo or Φου.
Tu orianes aduersae partis Episcomta sunt confusi & ita deuicti, ut non haberent quid ad haeciespondere possent, manente apud Ecclesiam Dei victoria: quonia obstrii in est Os loquentium iniqua. sed hinc resin bant laudes Deo illinc aute erat murmur multusin turba de sermone illo. Quidam enim diccbant, si Onm est: alii autem dicebam, Non ,sed si acu turba . Vnde s la distensione inter ipsbs etiam Principes adueriae partis occisuset tibi Thiederichus Comes, habens in coniugio is, tore Egberihi Marchionis: quem cum al: er Thiedericus, suus scilicet c gnatus,coepti l l defendere, cisus est & ipse. Et cetae nisi fuga eripuisset' donem Hildini heimentis Ecclesiae Episcopum,&fratrem eius Chur radu Comitem, ipsi pariter occubuissent per manus operantiu iniquit tem: qui ambo multa post haec passi sunt aduersa per prouinciales patriae siue , scilicet Saxomae, quia κoluerunt reuem ad partes factionis suae. Ad extremum vero occisus est Chunradus Comes in publico praelio lumageretibi strenuissimi militis officium pro Imperatore Henricho. Alfi aer eius Udo Episcopus captus, & vinculatus ab Egberto Marchione. sustinuit multos & diuturnos cruciatus sub tyrannica illius crudelitate.
donee promisisset Hildinisheim ciuitatem Episcopatus sit, quam perhimultos dies idem Marchio oppugnauerat, se traditurum esse: quod tamen non secit, licet ille tyrannus uni de datis obsidibuscaput amputari pzecep ita .
ELebrato sicut Sctum est conuentu Episcoporu at e Principum citius abierunt catholici a concilio malignantia, ne tone inciderent in manus inimicorum sitorum: quibusenim parcerent, qui de sitorum
caede quidem sociorum sese non abstinuissentὶ sed hi sita gestis, deinde indicta est synodus apud Moguntia secunda hebdomada post Paschas
cundum constitutione sedis Apostolicae, ubi conuenerunt cum Imperatore legati ipsius sacrosanct sedis Apostolicae, Petrus stilicet Episcopus Porinensis Ecclesiae,& duo Cardinales Romanae Ecclesiae. Aderat etiam omnium Episcoporum consensus siue de Italia, siue de Callia, in qu rum alternis cordibus vivit spiritalis amor&gratia: de qtialibus scribis
sanctus Cyprianns Episcopus: Irinitatem, inquiens, tenere immer, O vindicare debemuι maxime nos Episcopi, qui in colapraestaraum, ut Epy
166쪽
marias aute Prementis Archiepiscopias, quiansi poterat adesse,miserati 'luc legatos uios sua vice,proniittes, se mnia consensuria quae pertine- ant ad fidem catholica N au p. ce atq; vilitate Ecclesiae. Reli liii vero Episcopi qui ill ctu eritiit, lii suiu, qui tu nominas ibscripta sint: Thied
Delia, Viridian Eceletiae Episcopus, Henrichus Episcopus Leodiae, Giunnadus Epii copus Trai retensis Eccletiae, V latriciis Einitatensis Eccletiae E pil copiis , legit. uuai dux risiose tuis Ecclesiae Episcopus, Otto Epii copuς aras potiae, Ruo bibemis Epri copiis Babenburgensis Ecclesiae, . ratiocinantis Spirensis cclesiit Episcopus Otto Constantiensis Ecclesiae Priscopus. Ilui cardus Eviscopus de Losanna, Sigefridus spiscopus ex Augusta G bc haidus Episcopus Pellem eii; de Praga, V do Hildinis eiam csis I cclesis Episcopiis Hei richas Podeibriinneli; Episcopus, Erph E- pScopus Moria: ecii Folcmar Minde sis Ecclesi Episcopus: Dibo Tullen-'iis Ecclesiae Episcopus, lilia per seipsu adeste no potuit per legatos suos, qui vice tua intererant huic Sunodo, consei sit,&subscripsit: Burcardus quoq; Basit ensi, Ecclesiae Episcopus, &Otto Strataburgensis Ecclesii . Episcopus,per legatos suos consenserui&subscripserui, qui propterii . stes Eccleliis suis cirudeliter nimis imminetes domu dimisis sunt. Et mulis simul Presbyteri atq; Diacone, inters cerant huic Synodo, congregatae in ciuitate Moguntia: ubi&omni ut sicut diastum est Episcoporu aderat, ' consensus ciue de Italia, siue Gallia immo. omni catholica Ecclesia,inq ioru alternis cordibus vivit spiriodis amor de gratiar ut sciat unitatem
tenere firmiter& vindicare debent, maxime Epis copi qui id F cclesia pri sident,ita Episcopatum quo l . vi intratque indilii sunt probent. Multqui avide Eeclesiaeiaciunt unam catholica Ecclesiam:& licet plures facti sint 'cerdotes,unus tamen est Episcopatus propter vitam eandemq; Ecclesi catholicam. Quam scilicet unitarem qui non tenet, alienus est, profanus est, hostis eli: sicut ex eonam ni sanctorum patrum iudicio dicti tui est: Sed aliqui Episcoporum exierun b illorum communione ; quorum conueritus si, siue consensus ibi fuera pro recuperanda pace vel Ecclesiae vel reipublicae, qui etiam ex multo tempore nolumunt usque adhuc
communicare sedi Apostolicae: sine crius aut horitate nec ipsi quidem possunt alicuius Episcopalis ossicii ministerium habere et ideoque rum haereses & schismata ab omnibus catholicis reprobata sint, atque damnata, cum ipsis aut horibus pati ter & con stibus externς communionis atque perfidiae. Hi autem sunt, qui aut fugien o Episci ratus suos dimiserrunt, aut eos per bella maxima sibi vindicando usurpa--Trutine communica ut eis qui communicat catholico Imperatori veI
167쪽
Apostolicae: Gebellaritus Saltaburrensis Ecclesiae Archiepiscopiis, . Hattvigiis Magadis urgesis Ecclesiet Ar iepiscopus, Adalbero Vuiritis burgentis Ecclesiae Episcopus, Altinan Patauiensis Ecclesiae Episcopus.
od albertus X ornaac ensis Vcclosiae Ep. opus Rurcardus Hall, statem iis Ecclesiae Episcopa . ecinherus Merseburgensis Ecclesae Episcopus, . Gunincrus Ctticensis Ecclesiae Episcopus, Benno Minnensis Eiclesiae Episcopus Hartaingus N icdunei sis Ecclesiae Spiseopus, Herimantis etensis ecclesiae Episcopiis, Regiulialdus alter Mindelisis Ecclesiae Episcorus, per studia partium subintroductus: V uolt alter Augustae Eliscopus, per studia partium stibintroductiis: Gebebardus alter Con--stantiensis Ecclesiae Episcopus, per studia partium subintroductus: He-aichus alter Poderbrua eniis Episcopus,per studia partiam iubintrodi abis,sed ne adliac quidem iniciaciis. C A P I T V L V. M XXI. IS ii Q. praeferentes nomen sacerdotii sepe antea admoniti . nunc a tem regulariter vocati, quia noluerunt ad pacem Christi& Ecclesiae reuerit,ex authoritate sedis Apostolicaesunt deiecti atq; damnati quod
sicut scribit Gelasius Papaὶ no Glii Praesuli Apostolico facere licet: sed
cuicunq; Pontifici licet, quelibet locu haereseos secundu regulam ante damnatae catholica comunione discernere. Magna quidem haeresis est, Dei resistere ordinationi cuius selius est potestas ladi imperii: qui dat selicitate in regno coeloru solis piis,regnum vero terrenum, di piis N impiis, sicut ei placet,cui nihil iniuste placet. - inquit Augstinus regnua ιιι Asaris, ast iis se ri: qui ipse'A Mur qui Vesa ianum atra Imperatorib/u, ipse se Domit Dio crudel bimo : U.nepe lagusis ire necessest, qui ntino Chri Dio,i ι apostatae taliano. Ma tia, inquam, haeresis est Dei ordinationi resistere: quodaeonstat si prascriptos xv. pseudoepiscopos fecisse, dum destruere nitebantur rosnum Henrielii Regis a Deo sibi collatum ,resstendo ei atque.repugnat do usque ad effusione in languinis multorum hominum. Ex hac crud lissima haeresi multae haereses Aschismataeuiexso uri , ut nec diuinae nec humanae leges quicquam nunc valeant apud illos, vel contra illos, qui inique agunt: qui dum nusquam non enasse monstrantur, sacros iacti esse apud suos aescribuntur. apud quos nihil sinisti vel sacri inuiolatum
tenetur. Praevaluit etiam apud eos, qui eiusmodi su 'r Periurium atque pei fidi ythaereticorii simul, catholicorum .i; scisioni rei mista cuia
168쪽
debunt regnum Ibei ab Apo: toto comparantur: qua scilicet sententiam. nullus hinninu pos Ie sbluere probatur. Ideo* maiori damnationistentia Episcopi iii uoluuntur,qua periuri esse aeciarentur,qui prςcipue ex
Diandato Doli lini per L uangcliu nitrui de exconstituto Canonum iurare
prohibentur. iurauerat quippe Henricho Regi Omnes suprascripti EpNicopi, absq; his, qui ex occatione belli Saxonici mrtiue sunt introdula: litorii perfidia dc haereses atq; schismata,ti quis dili seter atteditide discu-- tu per lingula, perspiciet sane nunqua ab initio nascentis Ecesesiae totor tanta, sicut nunc sunt, fuisse scandalorum genera: quorum cum stipra dixerimus aliqua, plura adhuc dicemus,quq per singulos illos pseudoepisscopos in Ecclesia sint gesta, cu ea, quς gesserint in Republica, sint omnis bus manifesta. Sicut enim per unu i iante eorum omniu vulgata transegressio est,qui in eandem schismatis atq;perfidiaereciderant actione, amplectendo in gis atq; defendendo sit Gregorii partem, quam catholicidi Ecclesiae uniuersitatem: sic in uno eodemq; qui pro omnibus scripserat, vel scribendo omnium voluntates prodiderat, cunctii quae ad noti mirerum satis abunde iudicamus sustisere studemus fideliter Ponem .
CAPITULUM XXII. . PRimo quidem dicendum est, quod sine lachrymis dici non oportet:
quia mater nostra,sancta scilicet Romana Ecclesia,in tanta despecti nem apud aduers, partis Episcopos venit,ut sicut in Romana repub. noni
potest Rex aut Imperator elle, nili quem iidem ipsi velint, qui sicut Gelasius quoq; conqueritur sedi Apostolicae potestate primatus sui co
nantur eripere, dc sibimet eam cotra canones contendunt v stirpare. Vi
de etiam quida infamis persenae, qui scribit se suosq; partem sui Gregorii defendere,praesumit c5tra sancta sanctorum loqui, & magnificari aduese sum nomen catholicae Ecclesiae Dei. praedicans eam elle in parte sit Gregorii, pud supradictos quoque pseudoepiscopos esse sancta sacerdotia Dei, ipsosq; esse spirituales, atq; in coelestibus conuersari,& esse filios Dei: caeteros autε exc5municatos &haereticos& schisinaticos esse, quicunq. subiecti sunt et tommunicant ei, qui non est in parte alicuius,sedi in toto,scilicet Imperatori Hericho, siue Wigberto, eidemq; Pontifici Romano: apud eos denique nihil nisi ad condemnatione valere Christi Et Ecclesiae incramenta, quae sunt baptisinatis & christia, & corporis aα sanguinis Domini mysteria. Ergo quibus ex causis, & qua necessitater bertus Papa sit eleebis, sepra ii diximus: qui certe per eius, quς vere
169쪽
festis Pontificalibus J olim per vim leuatus, & vis erdotes ordinationi
eius iuxta anti litu morem vel decierum subscriberent, compulituranus quida Theodorus. Quodcu obtinere non posset,licet causa hanc gladiis ageret : imen post ordinatione ipsius Syluerit sib scripserui ei omnes cc muni consensu,yros' eradunationE videlicet religionis & pacis, ne forte sistineret Ecclesia aliquod scandes s schismatis. Nunc autem Romana Mesesiad Patricius Romanorum consenserunt in igberti electionet de tamen nec post eptimum annum, quo de netiis est HildebrandPapa,licet Romanam Ecclesiam talem Pontificem habere, qualis catholicum corpus Ecclesiae non diuidit: sed integrare illud & vnire intendit, cu in Chalcedonens Concilio statutum sit,ut intra tres menses debeant Episi oportim ordinationes feri, nisi forte necessitas excusabilis coegerit dilationis tempus protrahes Ecce ad quid peruenirmateromnium E etesiarum,ut subiacere videatur iudicio peruersersi, quae imi boedeOmni es milia uanae, rescuiquam de eisubcer tua, renuum, ficut constitu decreta Canonum. Ecce Wigbertiis,qmdc Clemens Papa iuus doctis-na certe est Apostolica,& cuius scripta vere sint catholica sicut didicim' lςmmis' exilla, quam tractare suscepimus Epistola, quae scriptor illius peruertere molitur iriterpretatione falsissim sicut probabimus in sequenti libro : ibie inquam,Clemens Papa inscribitur fuse furatque haereticus, ab homiano iniquo & dolose. Verruntamensi radictus Papa Sylverius iam beatis sinus t utlagitur factu ,postquam reuocare noluit Antimum patria cham hominem haereticum,a beato Agapeto de stare seo depositsi pro nequitia illius,propter ioc per visionem Augustae est depositus: cui vigilius Archidiaconus eius successit, qui praecipue e. positionis ipsius calua. extitit: qui etiam clandem Papam suum deponat in exiliu secit, ubi eum e trioulationis,&aqua ansititia: sicut legituro usque ad mortem sustentauit. Haec quamvis vis illus fecerit, nemo tamen in hanc praesam-ntionis audaciam prorupit, ut ipsen, Rona nae Eces ae Pontificem vel haereticum vel furem dese ipserit. De quo c tu Vigilio postea perpesto' multa peri cula pro Ecclesia, qtiam ipse magna regebat industria, de illo, iam iam,scribit Arator iubdiaconus,in opere suo, i od actibiis Ap
170쪽
CAPIT VLV. M ΣXIII. JG 1 6R Clemens Papa cupiens gregem Domini,& oues Christi ex
pina ac uorationei estiatin agri eripere, d quini perierat quaerere,. quod i rinum,consi id re, de qii aegrotum erat,saitiue : quod: i 'alligaret, e quod abiecti ini erat,seducete: constituit Apostolica authori .etate supradictam Srnodia feriis regno Theutonico,apuametropolimicivitatem Moguntiae,ut ageretur ibi de fide Catholicae&pa Ecclesias uatque concoicita. Ideoque aderat ibi omnium conseiuus Episcoporum de omni Carbolica Ecc Iesia, in quorum alternis cordibus uiuitsbiritalis amor &gratia i uti eut vilitatem tenere firmiter viudicare deben maxime Episcopi qui in Ecclesia praesident,ita Episcopatum quoque V num atque indiuisum probent. Aderat etiam imperator Henrichus, pr
cipuὰ author huius Synodi: quia nihil tutum nequeat um poterit esse in his, quaesunt iusmodi, ais defendat & probet ea regalis authoi
tas pro maiestate Impetii. Sed aduersae partis Episcopi cupientes lia indictam Synoduni praeoccupare, aut praevertere conueneriit infla he, ainbura. domadam Paschae in castello quod Saxoniae Quidi lingeburg nom, ire ubi locus est congregationis faeminarum Deo seruientium sub caninnica institutione. Et ut conspir tio eorum plus valetet,vi deciperet cor lumbae simplicitatem, quam ieipstat astutia non temerassetiadduxerant
quendam Hib specie legati sedis Apostolicae, qui dictus est Oit kpue pus Ostiensis Ecclesiae, tuum iam Clemens Papa praesideret Romanae E
clesiae. Intererat etiam huic conventui Rex Saxonum Herimannus, cui
ne apud suos quidem tribuebatur honor rejus, a quo tunc &illius synodi eoepit tractatus. h mimemoratus Otto Episcopus, Quae et Noa quit, uia Rexet ' - - non sed ex consis ιυν iri truesecuremn, iudi inter eum tavorem Omum. Huius iudicii tententiam quum non approbassent assidentes Episeopi, dicentes agendae huius rei tempus tunc non esse: secundo intulit,se indicare bonum Ahistum elle,vires Ecclesiarum,quas Saxones atqueThuringi usurpassent, in proprios usus restituerentur,spoliatis Ecclesiis atque Monasteriis,quibus iarint oblatae, *c Deo consecratae. Haec quoque sententia quum non placuisset Episcopi utpote timentibus offendere praesentiam nox, orum,qui pariter conuenerant ad roborandas partes coniurationis suae: tunc rogabant ipsi,rogaban c alii Principes Saxoni ,ut his atque huius modi omissis, consentiret cum eis ad ea, uae coepissent agere: te quidem conuenissis,ut tractarent quomodo defendere pollent partes ac studia Di Gregorii Papae iusque anathematii a Regem Henrichum renota
populo indicare, quod excommunicatus sit omnis, di inuus esse