장음표시 사용
151쪽
es virtutum species continentur uno iustitiae nomine, cum & iustitia Glex diuin &vinculum secietatis humanae. Intuem etiam, inquit, v d metes Uberto velHenrichos. Vn aura temporata, co modi re sectis,uri na, oriae imo Loci ν--..
Ypos .aptare r. Hanc Dei diseensiuione quisqi diligentercoi aeratiuxta diuinam virtusque potestatis orditiationem per cietsane in hoc quoq; perHildebrandum &Episcopos eius inamam operatam ess iniquitatem: quicum pro Pontificali dignitate non deberent vel negptiis Decularibus 'te implicare. v qipa inmissi ordinatione regiae dignitat contra inordinatione; 'n usum atq; dite linani Ecclenae:&qniajpsi o uerrunt Henrich umi in regnare ii circo noluit etiam scri p polixae sto Regem eum appellare: sed miro mod euiminii 'norauit,quem Deus Apostolus tum Petrum honorificare praecipit: quo- ni or Regis 'vicium diligit. Ecquia nos instituti doctrina λp stbli Iuda non praesumimus dominationε Gemere, vel maiestatem blas phemare uescamurextranecesse ab Ecclauastica c6m ione: cum a sa aeterii uini em fidei &χqnsummati rem lesum reddamus potestati Maeono pratatae d Giu .lio ibris iusti ium; magnam habentes in PQ ix mi u m t una, perquoi uim patieniam simul & dbruinam cu= u inpropsti certaminis bratthim. Sanctus enim Gregulius in li- bio de Rau'r cura, prop*nit nobis. exemplum' Saulis atque David: quomodo boni etiam atque eminentes in Lelesia viri debeant malis Moque Ret cibus subditi esse, i uxta quod David Saulunt pertuliti: N invidellae festissimum per . sesim cum posset occidere, nocet ine : imper dc viros ne wns gerentin eum,ieoniani ob
152쪽
ios L 2 T R A u r NAvMvvR . ovibus laevos daefendere, U--- i agminus remere vageris. Tt post naec, in fine ipsim Epistolae ex propriis verbis. condemnans se, filosque, ostendit nihil ipsis cum catholica hac uniuersili Ecclesia commune esse: de ideo catholicosnoneste, cum suscepissent partem siti Gregorii defen
ERubescimus sane, quod ficti simus obprobrium nimis inimicis nostrinquod& dicinon debe sine lachrymismulaipsi semen ores sunt: addes eiiciendam pariter de augendam partem sui Gregorii, quam nostrii ad probandam & confirmandia restatem catholicae Eeclita Christi Namiuxta quod dicitur in Euangelio moris esseScribarum Pliaris
nam & hypocritaruim,quod circulo nimare&aridam, ut non tantu uant unum proselytum, sed ut totus mundus vadat post eos, non post
Christu & Pharis ei, quidicuntur diuisi.inuidebant Christo: Git is turis Euangelio,quodiuina quae praecede ει quaesequebariareui
tem Hiero lymam, ad vitionem, scilicet pacis claudes acchi maiietiter ima. Erasta iuspram risin no--Domini: di dicebant,---hupra cimira eccem rto Nostinum ab . Et ille: o nexaltatus inquit, . Dero, omnia i hamad me. Et gratias agens Deo patri , quod mitibus atq; nransuetisreuelauerilsacramenta aduentus suriquaenescieruntScribaeis Pliasis me confiteor,inouit,tu frater, 'Do te cata terrae, albona sti: hae ipsenti Upria risio, o re re ii Op ruulis. I parer, 'unia sic iacitum anteiri. O---hitra Arae rapatre meo- Ecce cum exina '
153쪽
vinet r. Hanc Dei dispensatione quisquisdibrentercoris, ceratiuxta diuinam virtusque potestatis ordi tionem peri ciet sane in 'i q' irerHildebrandum&Episcopos eius inamam operatam egi iniquitatem: qui cuna pro Pontificali di itate non deberent vel negotiis iamularibus secle implicare; vstirpiuerunt sibi ordinatione regiae dignita- 't ad et ordinatione, 'nu .vsim ali, di miinani Eccletiae & quiajpsin uerunt Henrichum in regnare iccirco noluit etiam scri P volitae pistolaeRegem eum appellare: sed miro modoeum inito, '
norauit,q em Deus Apostolii situm Petrum honorificare praecipit: quo- ni oin gis iussi tum d ligit. Ecquia nosinstituti dbruina Ap
st Iuc non praesiniimus doniinatione Gernere, vel maiesbitem blas rare ues urextraneresse ab Eccletiastica comuitione:cum a ta tesin author fidei, d qnium, natorem Iesum reddamus potestati ,
post mnu perquorum racientiaimsimul x dominam usin prop ti celonunis Mauium. Sanctus enim Gregorius in li- lito de Pas mi ci , proponit nobis exemplum Saulis atque David: momodo boni e m atque eminentes in Ecclesia viri debeant malis Moque ribus si ii esse, iuxta quod David Saulunt pertuliti: videlicetinfestissimum in cutorem sium cum posset occidere, , - occidi rinsuper dc viros lumine consutarent in eum emiani
154쪽
hus constegit : & quod vel oram chlamydis sitae abscidisset, poenitui . Rod vero hic Summus Pontis ςx & virtutum artisex legiturproposuis. &. cuuis,credo omnes sanctos patres pariter &fectile dedocuisse. Mm,inquit, jubmisi seni pro infirmitarese ab Ancre vispossunt , ut eo
. ωiδalum innoxiae, O tarenter derogant, quasi regi verpositi veste edunt: tamenia uiam redeunt oesve memissime rvr --tita, Vnde bene Husiriptumes: O post haec ut recusu corsuum, eo quod sese Hsset di malum ιι Sa Facta quippe proositorum oris glavio ferie da non sunt,etiamcum rem reprehendelicia iudica turi. Si quando ro contraeos velin minimi lingua abitur,ne sie est ramictionem poenitentisco me tur, quateruis ad semes sint redeat: &cum praepositae potestati loto erit,eius contra ieciudicium,a quo sibi praelatae id ' perhorrescas. Nam cum in praep'stos delinquimus, μου, inquit,
Gon qui eos no praetuta si iam-. unde etiam cum ons ε lateque
euiisent Simoniacae & Neophytqrum haereses, idem cregorius super hac re vi dς ibiscitus,non minaciter,seu suppliciter inde egit apud Fram . corum Reges: m nitit vo i ut ire ad Au fetismupra centis i I ,vido salia hoc rum Simoniaca haeresiae 2 e phytorion dire i ve isse pudeaus proluber,cs Aa apud vos excusarisinu utra animam 'Hamsuggesti Aominueni qui acientu ocu cu am bari, qui quo potes corrigere, Cogit emendare. Hae mus sanctum Gregoriunt scripsi e docuisse,icut multos: votificaret seseruunt omnium, praecipue autem K gum at e imperatorum fecisse: ideoque videtur nobis Loc consequens non ella, constituerit Reges aliquos de reano suod
rint contrast a postis ii Cevrire. Certe qui eiusmψdi est, iam iudicatus est,iuxtaqu*d& Saul Domino reprobatus est rectamen postqua te ut eum Dominus , ne regnaret si per istaei legitur Witta annos auxili pariter ec regnasse ut i cet ele rum Dei patientia ex xere aur,aut probaret siti, madelissimores quenietiam ipse Dauid electus a Deo trire molientissime tulit : pro eo quia esset Christus Dona, ni,tim*t occidere, inpos eum,utpote pesecutorem suum , occide-xe: quiis hoc etiam p pituit, quo vel summitatem esilamydis eius abscindere praesumpserit. Saul vero Lxxxv. sacerdqtes Domini una die an dit:&tamen eum qui eiusmodi erat, patientia mactorum sustinuit.
.ged Henrichus nihil horum si iti, sed illicosis liberam di
155쪽
o Uo et L rv. II: , et v. nendarum clesiarum ps starem pero littens,quia nolit in manus Hi debrandi Papaeprovoluntate hostium storum tradere regiam poteitate, .&honorent,&rcgyum suum: ideo scribitur merito pro inobedientia sua. damnat esse,quasi per hoc voluerit ius sacerabitae sibi submernere. ει di id mes οι - , invit, ' istiritali s Mam duinis humana 8 r.est
ponam ara n ra res exiis ν-- . Praesules no lum ui ei, sed pro/unc G1,in Q sne iuris Ca nio Regis e Imperatam non pepere erum nomini. Ecce cum Manto agit studio pertinaci ut moueat nos as liditate fidei nostrae, quatenus introducti vel testimoniis scripturarum, vel historiis rerum,demnemus adiartem sui Gregorii Papae: cum is cc
utrisque abutam veri endo filia interpretatione,non vera ratione.Sed
nulli horum credimiis mediantes eo, quales Antichristos di cit mannes/postolus multos nunc ei mundo: quia Piulus Apostolus, per quem
loquitur Christus, dicit, de idsecundo repetit : Iacu se aut his ritu dec uel et polus, praeter quo deuangeli inimi vobis, anathemasse. Ex huius certe anath natis vinculo, nemo liber existit, nisi quem nullus error inuoluit: ac protinae, sicut sanctus Leo Papa stabit: Si omne, secer
na cationem Onsus ab Lot. sub damnati' his quidem sententia sunt, quotquot Euangelio non o diunt,quotquot Dei ordinationi resistinat, iqVotquot in unitate Ecclesi eno sunt: oniam una est, inquit Dominus,columba me persei mea : una e sttides Christiana, quae est catholi- - . Catholica autem veracitet est illa, quaeab omnium perlidorum, atqtae ab eorum successeribus consortibus sincera, pura, immaculata communione est divisa. sed ille qui iei ibit&telliscatur se in earte liti Gregorii esse,&partem ipsius defendere, ille in i talis cum iit excia catholic hoc est uniuersalem Ecclesiam, scribit apud nos, qui nolumus particisses partium suarum,nihil valere, nihilque n*bis proscere sacramenta iChristi A Ecclesiae, si aesin t bap tilina α christia, atque orporis & siri omnis Domini mysteria: di ad angendunt nobis terrorem , introducit contranos testimonii' sium Augustini: quod nos qui credimusvicoria
fite iri abini Ecese atii catholicam, selystorum communionem, re inusionem peccat torquemus ediuerso in eos qui amplectunt
ole inparte tui Cres i. Abgustinus in se morie de Easphemia Spiri
156쪽
C A P I T V L V M XV. Haec scribit sinebis Augustinusde catholi eclaea, ubi concordat
membrorum unitas per caritatis & pacis studia. inquit. estoto, unum siste, ursore: cs Actaqui Oderunt arem cissa praese mentesin hominibi partes ere. . Ergo sicut idem Augustinus ait, ni . nusparui erat,non Eccisa: iuxta quod re Hildebrant parti ilia praeetiit,
non Ecclesiae, qualem scilicetpatierit scribit quida de panicipibus si de- . si iadeo coepille. Sed Gelasius i apa ρruis io inpiae uniuerseu
quod e 3 uniuersis: Misor re inserior potes q=-m errore, cui Metiam, Διὶ re a reruem, non ac luere. Igitur liue sit ille G. motius, siue Hildebrand . vel alius quis luant: quis est parti, non Ecclesiae, non potitit Henricha Regem damnare: qui certe hoc studet Ioc opta', & maxime laborat, omat unum corpus Ecclςsiae, quatenusperinde etiam possit serrimum coopuxReipublicae, si xit , ne. erran , qualem dc ibit Gelasus Papa non posse sine pinnarae. Siri Dur, invit, errantid Ea rva eprepraua sis nu Hanunquam esseseauenda, quasierirans esse destiterit, tona ame erranti es V p rpetu a ρη errantis tu es, agiter ecto quam cui prasi is nous non re seperpeto necesse iamprena. Non est eni- , cui aesta a
od erranti enimpraesia est, non nouerranti. curenim, inquit, erranti roseca. perpetua es, si in A A i terrantem, non errautem tot sitam tenere.
Coi abaec sinciorum patrum temimonia, si quid adue latius noster re- .spondire habeat,dicat: qui se iacta osse nobis per introductas rerum historio silentiu imponere: qui tanto plus nos exercet sua locutione, qua tortus ille videtur errar* quod etiam unum qile beneficium diuinae prouidentiae attestatur anctus augustii sivi qesse s sint, plurimum prosint fidelibus , hon verum uo ne mire do e do sed ad verum quae aen um, ad 'eriam aperiendum. Giholitas e tando : ne imperitiae nostrae tenebris delectati dormire magis veli istic quam lucem veritatis hi eri. ut hic , inquit imonia fine itiore imponant, Actinens aurem histori, qua spe praesese nonplum e postiari, sed O Prouincia-
Diu ijungit quod Innocentius Pala Arcadium imperatorem 'sibaria- .ahematis vinxit lium consortio s at ii erit: quod quam veriuri
sit, Ex his q. ae in Aperiori libro se ipsi Aui , ,el 'de Arcadio, vel de
157쪽
pa obieruantilliine citi odierit cum omnibus sanetis latribus Euangelicam hanc regulam Domini,vi redderent ea qliae sunt Caesaris Caesari cum ritὰ non pollent aliter reddere Deo,quae sunt Dei: ideoq; iuxta quod sa-pra dictu est ex verbis Gelasii Papae ordinata est a Deo, sicut sacram Pontificam authoritas, ita dc regalis potestas, ut Christiani Imperatores pro aeterna vita indigetent Pontifici ous, S Pontifices pro temporalium cursis rerum imperialibus uterentur dispositioni b. Post haec scribit,quod Constantinus Papa Philippum anathemitigauerit: quod nec in gestis Pontificalibus,nec in historiis inuenitur: ubi tantum legitur. quod Philippus sit-pradicto Papaeliteras praui dogmatis direxerit. quas ille cum Apostoli lidis concilio respuit. Philippus quippe praeter id quod contra lustinianu Imperatorem regnum adeptus eii haereticus esse probatus est, qualis iam iudicatus est: iuxta quod etiam Gelasius Papa scribit: inquiens,
tia da auonuerauesseeoubsit M. Post haec introducit historiam de Rege Hildericlio,de quo latis dictum est in superiori libro,apud quem nec re a potestis nec imperialis authoritas esse probatur: ideoque huius exempli controuersia a nobis reprobatur. sequitur autem,quod Adriano Papa iubente Carolus Desiderium Regem cum filio eius Adalgiso Italiς regno priuaueritn solus Italiam cum Francia obtinuerit. Certὰ Deus Romanorum praParauit resnum, ut ibi & Eccletia & Imperiit haberet principatum: huic diuisue ominationi qui resistit, Deo renitit. Ergo Desiderius contra Romanam rempublicam simul, & contra Romanam Ecclesia pugilauit, ideoque Rex ipse Longobardorum per tyrannidem contra Deum surrexit. Huius rei gratia Adrianus Papa vocavit Carolum in auxilium dc defensionem Ecclesiae pariter dc Reipublicae, in pater qu que ipsius Pipinus Rex iam accepisset Patriciatum eiusdem Romanae Reipublicae. Sed Carolus cum masna difficultate vel itineris vel belli Deriderium subegit perpetuo exilio damnauit: filiumque eius Adal- sum, in quem spes paternae tyrannidis inclinatavidebatur,de Italiae pulit: dc Romanis atque Adriano Romanae Ecclesiae rectori res sitas resti init quas hostilis incursio abstulerat: sicut liber de gestis ipsius Caroli in cat. Post haecetiam sequitur, de dicit, quod Lotharium Nicolaus papal obediendum Canonicae legi coegerit, do inuicta temeritate Adrianus 'amnauerit. Certὸ non damnauit Lotharium Regem Adrianus, sed ost primam dc secundam correptionem pro crimine adulterii, quo publice regnum maculauerat, persistens adhuc in sordibus , deliquit ipse uixta sententiam Apostoli proprio iudidio condemnatus: quoniam cum
158쪽
de manu Pontificis ad comprobatione:n innocentiae seς corpΠ scianguine Domini reus accipere non timuit t.iudiciu tibi manduc. Ut rebibitri deo . Roma egressus paulo post in ciuitate friacentia obiit. Poet: amodo Heribbitus Rex, fater Sigiberti Regis Francosti, Dei iudicio pux
cussus est, poli quam a sancto Germano Pati hiliensis Ecclest Epi oporropter duas Gi ores, puellas sci licet deret ictae resinae, quas pro legitimo
coniugio acceperat in uxores, excomunicatus est. Hae nant Historiae, per
quas sitimamus induci posse ut credamus Henrichu iure a Gregorio danmatum esse, & exhuic indignum eum esse regio nomine & regia potestate: cum non legeremus quenquam de sanctis Patribus sibi aliquid de regni negotiis usurpare. Psinest igitur, inquit nouum, vel insi sica regii cibuum, Reges A suco aere, nouae nici anathematis.biacere. Cc te obediens erat Rex Henrichus Apostolicae authoritati, quando prona serat ad omniaqtiae iusta essent,consensum praebere Romano Pontifici:
quando etiam deposito cultu resio, & habita, supplicem per omnia, ac poenitentem proiectis culpis sele Hildcbiando ontulit: nec prius omni officio humilitatis impense destitit, donec in gratiam cum Papa rediit, &ad comprobandumEcclesiasticae reconciliationis testimonium sacram communionem corporis & sanguinis Domini de manu eius accepit,
mensam cumul'so Papa adiit: ac deinde dimissiis est in pace, qualem scilicet pacem Iudas simulauit, non qualem Christus reliquit. Nam tunc aderat & legatio Saxonum, hostium scilicet Regis, & Gresorianae pariis
fautorum: & rescripsit eis quaerentibus interrumpere omnibus modis in tum reconciliationis pactum. Nesiuiti,inluit seu quom ci rem eum reddo vobis. Regalia liquidem ornamenta interdixerat Regi, S si postea uteretureis absque licentia sui, iam estet iusta occasio damnandi ' pariter & deponendi eum, quando transgressus fuisset impositae legis suae mandarum. Tum vero elei s fuerat,&ordinatus in Regem Ru solius,
iuxta quod dictum est supra, &cum haec facta sint ex ipsius Piud bcai
di sententia: proinde Rui Henricho aut resumenda erant ea quae pro prie regum sunt regalia ornamenta, aut certe amittenda erat regia pintestas, quam acceperat ex Ordinatione diuina Quod tibi non τυ era, alia ne meris: in quo scilicet mandato Doinini pendet lex fratern dilectionu. Nam Gelasius Papa scribit: Postquam inquiens verum ventum est eund 'gemaup e P inficem, rasibi nec impervitor Pontificu nomen imposilui, ne
Pontifex regu Re effingium vendua . Sic enim scribit ad AnastasiuImperatorem haereticum & deseri reniti eri cotu : Qui etsi talis suerit tame nec ipsi Gelasius nec alioru quisquam sanctoru patrum,uel parten chlamydis suae abscindere praesimpsit: quonia in his etiam qui eiusnodi
sint, ordinationem Dei, Apotestatem quae a Deo est, quis'; sanctus honorificauiu
159쪽
Sed -π arat verῶ ventum est aeundem Regem MI Pontificem, vis sibi nec peritor Ponti unamen imposuit,nec Ponti re Iuti regi apio vendicauit. quamuismembra ipsim .ides, vera Regis .itque Pontificis secundo participarione nauu magnifice vir que i ac generosit Mese mmisse duinitur, G
iuretas ofice utri Absistarit. Haec quitim scribit Gelasius: sed Hilaebrand α Episcopi eius, vendicauerunt sibi absque Hubio sub um regiae ulta : ii uino usurpa ierunt sibi ossicia potestatis v- .
triuique, quoniam apudillos plane est regnum, aut ubi ipsi volunt, peruersiores inde effecti prae imma ambitus usurpatione, ut ad neutrum horusue ad sicerdotium siue ad regnum possint idonei existere, cum unum ex his pro sui magnitudine diligenterquis non possit implere. Veruntanae Christianus non est. catholicus non est, quisquis Euangelio contradicit, . quisquis doctrinam Apostolicam spernit. Aed e, linqui , quaesunt Caesetinni, Castri es quasvnt Dei,Deo. Nemo miluans I re onplicasne otiissee-iamsi s. Deum timete, Regem, honor care: O se ore Ii, inquit te omiaereatura propter Deum e Regi quasi prae sienti, e Ducom tanquam aseo mi MoΜd tam malefaἱt m, ad laudem sero bonorum. Igitur cum
utraque di gnitas,regalis scilicet atque pontificalis, sic ordinatasta Deo, quatenus spiritalis actio a temporali bus distet incursibus,& Deo militans minime se negotiis implicet cecularibus :&cum non possint omnes res tutae esse, nisi quae ad diuinam conici ne pertinent,&iegia de sacerdotidis defendit authoritas attendite obsecro, oc videte, quomodo Hilde-brant& Episcopi eius luter alias innumerabiles, quae inde emerserunt, haereses quaesierint resistentes miro modo Dei ordinationi,hςc duo principalia, quibus regitur mundus,extirpare, & ad nihilum ducere: pientes etiam alios omnes Episcopos tales este, sciat sunt ipsi, qui vere non
t Discvi: & Reges eiusmodi habere, quibus id si regia ni pos-.
160쪽
Hς - A L τ R A M r N A v M v v R C. sint imperare. Ecce enim Her annus Rex, successor Rudolfi Regis NPnrimi,talis certe fuit,&talis extitit ut lo eo verξ secumlum literam interpretari possimus,quod in Daniele legimus: --
NAM ut praetermittamus,quot modis ab Episcopis vel a Principibus
Sax Marcontemptui est habitus, qui omnes in variis voluntatibus volebant semper regnare : iuxtaqu*d per Prophetam dicit Dominus,eiusmodi principes simul Reges esse. ipsien:m, inquit, re nauemunt,c non ex merprincipes extiterunt, es non cog om. Vt haec inquam praetereamus: Ec ce nos aliquando eundem Herimannum vidimus in camis Saxonum,no
Regis siue Principis loco militare,quem ne ad colloquia quidem Princiapum perspeximus venire: & cum suppliciter eum interpellaremus pro imminentis periculi necessitate, quo iam iamq; minabatur nobis vastitas atq; contritio Ecclesiae nostrae, respondit se non posse vel sibi vel nobis prodesse. Primi vero de Principibus erant in eisdem castris Egbertus Marochio,& filii duo Ottonis Bauariae quondam Ducis: quales dicit Dominus per Esuam Prophetam praeualere propter peccata populorum: mi , inequiensqueras P ncipeseur . Caeterum curia siue palatium erat apud
Hartu um,dictum Maodaburgensis Ecclesiae Episcopu iue apud But cardum Halbersiatensem Episcopum, vidum Episcopi transferunt stodium atq; disciplina Ecclesiae ad curiam quae dicitur a cruor praedicantes bonum & his tam esse praelia γ seditiones fieri pro sua parte,non vere intur laici & ipsi crudelia agere. Nam iuncto Saxonum & T huringorum
atq; Sueuorum mine:puMatu est tunc in Orientali Francia contra I lperatorem Henrichum quinta iam vice: de quamlicet pugnainsequentibus dicere decrevimus,quando de Albfrone mirietiburgensis Ecclesia Episcopo, quae ad ipsum quoquepertinent, enarrabimus: cuius praecipuὰ causa tunc effusus est Anguis multorum in circuitu illius ciuitatis,qui scialicet sanguis occiserum rimat quodammodo ad Dominii pro vindicta tanti sceleris. Superiore etiam tempore tentaverat idem Adaibero expugnare Episcopatum fuit,quem sub Rege suo Rudolso recipere cupiebat
contra Relsem Henrichum: ideoque secundum iam praelium,atrox nimis dc crudele pugnauerum Saxones contra eundem Regem Henrichum in Orientali Francia, anno scilicet M Lx x v iii. ab incarnatione Domini,
vii. Mensis Augusti, bi Rudolivi Rex figatus est,& Sigestidiis Mog tinae Ecclesiae Archiepiscopus in fuga captus, & vix de sumendio liberatus atque dimissus est Gelinus quoque Parthenopolitanae, hoc est Magadar