장음표시 사용
51쪽
h osmodi es iliasigna non exbibebantur. Atque haec est sententia .
nodi Moguntinae , Sc Bituricensis, nec non Theologorum compluarium . Ex qua sententia nequaquam sequitur , mutatam iuisse materiam Sacramentalem ς primiun , quia in multorum opinione Apostoli sola ina positione manuum dantes Spiritum sanctum non conserebane Saeramentum Confirmationis , sed absque sacramento rem , sive ensectum ipsius , modo quodam Cxcellentiori; Sideo, inquiunt, I noc. III. ait, manus impositiomem designari per frontis eBrymatio-oem, Re Eugenius IV. dari confirmationem sim illius manus imp tionis. Deinde, quia potuit Christus ita praescribere materiam, idest. impositionem manuum, & chrisma , ut i ita uterentur quando sensibilia signa cessassent; propterea quod descendente Spiritu sancto informa ignis, aderat symbolum ejusdem effectus , quem significat oleum , ct chrisma : atque haec mihi videtur sendentia S. Thomae ibiisdem scribentis: Ruod enim sensibiliter Spiritus sancias defendit in
speeis ignis, ad eamdem significatioπem refertur , ad quam refertur oleum; necnon Synodi Bituricenfis, cujus haec sunt verba, Nor auistem pro igne vi ut oleum sanctum, Materiam nempe ignis, ex Ap polorum traditione ad confirmandam adhibemusr quae tamen Synciis dus postea definit, ehrismatis eonfectionem non ab alio, quam a tabriaso institutam esse . Utraque responsio optima est, nec temerὶ unam praeserrem alteri. In ultima tamen non probo, quod aiunt Apostolos per impositionem manuum rem sacrament, non sacramentum exhibuisse. Principio enim , quid ad materiam sacramenti requiritur, praeter rem sensibilem, qualis est impositio manus 2 Deinde, si Ap stoli manuum impositione sacramentum non conferebant; quo jure ex Actibus Apostolicis sacramentum ipsium adversus haereticos vindicamus 3 Quomodo etiam inde concludimus, illius ministerium. spectare ad Episcopos successores Apostolorum Z Scio respondere nonnullos , haec omnia inferri ex Actibus Apostolicis, ob identitatem σὶ Hus; quia scilicet robur Spiritus sancti, quod Apostoli conserebant imposiιione manus , Episcopi conferunt ebrismate . Sed hoc negant haeretici: hoc demonstrandum est, eumdem haberi effectum . etiamsi idem non sit Sacramentum. Sed de tertio argumento tam multa diximus , ut etiam ad quarti solutionem sufficiant. Quintum est illud, de quo acerrima contentione pugnarunt duo praestantissimi viri, Iacobus Sirmondus, ct Petrus Aurelius; ac decertatum inter illos tam de verbis, quam de sensu canonis Arauxicani . Aurelius in postrema periodi parte redundare contendebat particulam non, adeo, ut si legendum , ut necessaria habeatur ebrismatio e Sirmondus pro illa retinenda particula digladiabatur . Aurelius de unctione in veristice , Sirmondus de unctione in fronte interpretabatur eumdem --nonem . Multum temporis S operae postularet dissensionis hujus exa
52쪽
Liber TrIgesimus secundus. Cap. IV. 6.9
men . De appositione particulae non pendet adhuc causa: illam nam que omittunt Iacobus Merlinus , Binius , Surius , Fronto , Gratianus , Antonius Augustinus , Turrecremata : nescio , quomodo Narduinus tom. I. Concit. pag. 3784. contra fidem omnium exemplarium aliter adnotavit de Gratiano. Extat particula Non in Coliedi. Regia , Isidoriana, Crabhiana , in quatuor MSS. Parisiensibus. R in MS. Henrici Iustelli. Petrus tamen Crabbe in postruma editione anni Iss I. negantem particulam supplevit in margine. Isidoriani etiam Codices varii sunt; nam carent illa particula Codices Vatic ni, & S. Mariae supra Minervam , laudati in Praefatione ad Romanam editionem Gratiani an . Is 82. eamdemque variationem nota vit Glossa in cap. Nullus ministrorum , de Consecr. dist. I U. num. 2Es. At quantum ad sensum canonis, nulla inest vis argumento, sive apponatur particula Nos, sive removeatur. Uerum enim verb de unctione chrismatis in vertice, non de chrismatione frontis , idest, deceremonia baptismatis, non de sacramento Confirmationis ibidem fit sermo. Primb quia, ut dictum supra, iam ab anno 4i6. Innocen-tius I. statuerat, ne presbyter baptigans signaret frontem chrismate, sed ungeret tantum in vertice; dum ergo canone Arauxicano decernitur, ut quando praetermissa est unctio chrismatis in baptismate . commoneatur in Confirmatione Sacerdos, idest, Episcopus, nihil aliud statuitur, nisi ut ante Confirmationem suppleatur ceremouia is neglecta, aut omissa, scilicet inunctio verticis: ideoque si legas , ut neresseria habeatur chrismatis , sensius erit, ut suppleatur ritus omissus: & si legas, ut non neeessaria habeatur repetita ebrismatio ς erit sensius, nullum praejudicium afferri si ommissa fuerit unctio verticis , cum suppleri possit per unctionem in fronte, sive per Confirmationem Episcopi; atque i contra addendam chrismationem frontis , etiamsi a presbytero facta esset chrismatio verticalis: quamquam postremus sensus aliquantulum violentus est, ct obscurus. Deinde Synodus Arauxicana, dum mandat nulli baptizantium progrediendum fine chrismate, aperte commonstrat intelligendum canonem de unctione verticali facienda etiam a presbytero baptizante, non de unctione frontis Episcopo reservata ; ideoque dum addit unctionem praetermissam esse repetendam, quamvis nousis neeessaria ς significat ipsam unctionem verticalem supplendam utique, sed non esse necessariam ad sacramentum Confirmationis , quod in unetione frontis, non in unctione verticis situm est. Hinc & Sambovius, ct I Hermi-nter, tametsi cum Sirmondo censent unctionem chrismatis esse Confirmationis ceremoniam , non materiam essentialem, fatentur nihilominus opinionem suam nequaquam stabiliri posse Arauxi cano canone, de quo hactenus. Ad ν i. haec sit responsio: Nequit esse materia accidentaria illa, quae est symbolum & caula gratiar: ac talem
53쪽
esse unctionem chrismatis clamat traditio uni νersa. Falsum est , Eugenium IV. assignare pro materia Calicis etiam aquam . Eius verba sunt, tom. x Ol. Com. Cujus materia c Eucharistiae es panis tritiseus, o vivum de vitae , eui ante consecrationem aqua mo- dieissima admiseeri debet. Admiscendam vino aquam dixit; pertinere ad sentiam materia 'non dixit . De ordine gravior est controversia ς nec desunt Theologi innumeri, qui cum Bellarni ino lib. I. de Ord. cap. 9. propugnant traditionem Instrumentorum esse materiam essenistialem, saltim quantum ad aliquam ordinis potestatem. Diximus quaedam de hac re lib. XXX. c. ro. pluraque dicenda erunt lib. XXXVI. Verum dato quod Eugenius doceat Armenios ordinum accidentariam materiam . quoniam illi de impositione manuum minime dubitabant; non sequitur hujusce generis esse chrismationem et quia loquens de oris dine commemorat infrumenta , tanquam symbola munerum ab iniritiatis exercendorum ἔ at de Confirmatione pertrarems laudat ebrisma, tanquam symbolum gratiae conserentis nobis nitorem eo eientiae, ct odorem bosa fama. Quae denique opponit circa variam unctionum distiplinam Sirmondus, nequaquam urgent .' nam Tertullia
nus ait , Egressi de lavacro perunguimur benedicta tinfrine; agnoscit ergo chrismationem post baptismum . Num haec in fronte facta olim fuerit a quolibet presbytero baptizante, spectat ad quaestionem de
Confirmationis ministro . Diximus disserentes de ceremoniis hapti Gmatis permissam unctionem verticalem presbyteris a Sylvestro , vetitam ah Innocentio chrismationem frontis ς unde apparet unctiones istas esse diWersas . Addam nonnulla paullo infra ς S illud quoque rein Vocabo ad examen , quod attinet ad tempus Confirmationis admin,
Quaeri solet , an sit fidei dogma . unctionem pertinere ad sacramenti hujus essentiam. Ac respondent affrmativὴ SuareZ , Valentia, Fillucius, Tannerus, Sylvius, Mastrius, Maurus, Gavardi , alii . Quorum praecipua ratio est, ex decreto Eugenii, S ex canone a. tessi v I I. Trid. deprompta. Negant tamen id tenendum esse de Fide non solum qui materiam confirmationis sonstituunt in sola impositione manus , verum etiam alii permulti; inter quos Ludovicus Haberi ait tom. v. pag. 278. id communiter sentire Theologos aduersus Sua resium . Falli tamen Haber tum , percipiet quisquis adierit Scriptore& nuperrimδ commemoratos. Oui autem in hanc postremam sententiam descendunt , ad Eugenii decretum respondent, datum fuisse Florentino Concilio iam dissoluto , atque' accipiendum , non de materia essentiali, sed integrest, ut dum locat materiam ordinis prcs-brteratus is porrectione calleis eum vina, eateua cum pane . Tri
54쪽
Liber Trigesimus secundus. Cap. IV. I
dentinum verb definit tantum , posse affirmari absque injuria spiritus sancti , quod insit virtus aliqua chrismati consecrato , minimh do cens , an haec virtus sit ex divina institutione , an ex benedictione, Se suffragiis Ecclesiae , quemadmodum in Sacramentalibus . Quamquam ego non ausim sententiam dicere , ae multo minus insimulari aliquem haereseos ς arbitror nihilolacius Haherium . . I. Herminier, V itasse,' aliosque, qui sive circa Lonfirmationis insisteriam nobiscum sentiant , sive a nobis dissideant, afferunt probantque responsiones istas, plurimum alucinari. Ac primum animadverti supra , in decreto Eugenii aliter de materia Confirmationis , aliter de materia sacrorum ordinum pertractari, & unctionem erasymbolum gratiar, instrumenta verb symbola duntaxat Ecclesiastici mum sterii: idque multo magis tenendum est, si una cum Pontificio decreto conseratur universalis traditio, unctioni spiritalem csscientiam adtribuens . Deinde non clevatur Eugenii definitio, ex quo emanata dicatur Concilio jam di luto; siquidem sententia nostri. non pendet a Concilii approbatione Pontificiae alicujus definitionis robur , aut firmitudo . Praeterea initio ejusdem decreti Iegitur pag. s3o. tom. X . Concit. Iatum fuisse, saero apyrobante Furemino
Coneilio , ct in fine pag. s o. Datum Florentiae in publiea fessione
Θsodalisolenniter in Gelsa majori eelebrata , auuo Domini mili simo quadringentesimo trigesimo nouo , decimo Kalendat Deeembris , Ponti atus nostri anno nono . Falsum insuper narrat, ct imperitis fucum facit Nicolaus L'ΙIerminier, dum tom. I. de Sacram. Pag. M 3. scribit , Quando Armeni Forentiam adveσerunt, iam dissolutum erat cineitium Florentinum , post orientalium ex urbe Hressum , ut referunt Spondantis ad annum i 439. 9 Paliavieiπur p. r. lib. VI. cap. II. qua in re ut diximus assentiuntur illi Haberi, Witassius ,
Sirmonitus . Spondanus enim ad eumdem annum , num. IX. t m. I.
pag. 86 . haec habet: Cum promulgatum si rentiae ponatur, c deer
tum Eugenii in publiea fessione Θnodali solemniter in Ereum majori eelebrata praesenti anno Domini 1439. io. Calend. Deeembris , Ponti atus Eugenii anno ix. inde ρereipiar, nos una cum Graeo-ram discesu dissipatam esse, quod multi erediderunt, Duodam Fureπ- rinam , sed porr3 eontiuuatam eum patribus Latinis; uee ver3 Me δε-
Ium anπo , verum etiam tribus sequeπtἰbus, cte. Palla vicinus quoque eodem libro num. 12. pag. edit. Plantin. s . reseri, Clodiensem Episcopum proposuisse argumentum , ut ostcnderet decretum Eugenii pro Jacobinis obsignatum die ib. Febr. ann. I t. non spectare ad Syn dum Florentinam , cum illi finem imposuerit postrema sessio anno
3439. sed observarunt Legati c inquit Palla victius, Glattino interis Prete r eorum primus, sive fuaDonte, sive admosita arvini respondis: Fulli eos, qui Florentinae Θnodi exitum anno 3439. tribue-G a busti
55쪽
bant: ibi quidem desinere Latiuam Versionem Kartholomaei braba mi Cretensis, quod Jolum ad id usque temporis, Me es usque ad septimam se onem ibi Graeei fuerint commorati, Acta perscripserint, ex quibus modo laudatus luterstrer desumpsit eam partem, qua Miliorum Volumini fuit inferta . Revera tres insuper annos persiarisse Θnodum illam Florentiae , ae inde Romam 'eommierasse, uti ILquer ex Constitutioribus, quae visuntur non reddis in Actis Synodip rae , sed etiam ah Augustino Patritio Canoniso Senensi tu Epitomen Ba. Fleensis cineilii a se eonfer tam relatae . Neque haec dicuntur tantum;
probantur etiam ex autographis servatis in Romana Arce tanta Angeli : de quibus ibidem Pallavicinus, Cardinalis a Monte tom. XI II. Concit. pag. I 2οῖ. necnon Raynaldus Tom .XVIII. Annal. Eccles ad anianum Ch. I 442. ubi pertractat de Synodo Florentina Romam traducta. Atque his deteximus simul mendacia , aut alucinationes claris. simorum Scriptorum, S rationem dedimus, cur saepenumero decreis tum Eugenii Synodo adstripserimus Florentinae, cur demum nequeat
illud tanta inurbanitate dimitti. De Tridentino autem Concilio nihil addam, nisi quod videatur mihi eam chrismati tribuere virtutem, quam denegant haeretiei, producendi nimirum per se gratiam spiritalem . Videtur enim canon ille , Si quis dixerit injurios esse Spiritui sancto, ere. serire hiasphemiam Calvini scribentis lib. xv. Instit. q. IV. num. s. Posterior alas, re prope obliterata, fictitiam neseio quam Confirmationem pro Dei Saeramento posuit. Confirmationis viis. ratem esse sinxerunt, Spiritum sanctum conferre ad gratiae augmeπ- rum , qui is baptismo eollatur fit ad innocentiam : & num. 7. me vero non a me , sed a Domino audacter pronuntio , Rui oleum τοeaπι oleum salutis, salutem , qua in oristo est, abjurant, Gripum abnegant, partem in regna Dei non babent. Ex his inserimus sententiam, quae statuit chrisma materiam Confirmationis essentialem , talis esse generis , ut si ad fidem non spectat, nequeat tamen sperni S repuis diari absque nota inconsueratae temeritatis .
Expediuntur ruisiones aliquae circa materiam Confirmationis.
O Rima ex dictis prima quaestio, num ad compostionem ebri aistis lassiciat quodcunque oleum , puta ex iuglandibus , amygdalis , nucibus , seminibus ς an requiratur necessario oleum olivarum . Hoc requiri affrmant Theologi consensu unanimi, ea ducti
ratione, quod Oleuia olivarum sit illud, quod proprie osti nomine signi
56쪽
Liber vigesimus secundus. Cap. V. ss
sgnificatur, & absque ullo additamento verborum Concilia & Patres eiusdem olei meminerint. Addunt analogiam olei cum dono Spiritus sancti, cum oliva semper frondibus virens Dei gratiam , misericordiam , viroremque significet. Observant quoque oleum olivarum in usu esse communi, liquores alios, qui ex hujus similitudine olea dicuntur , hoc duntaxat deficiente in usum assumi. Haec ex D. Thomaq. 72. art. a. ad 3. Quibus ut nonnulla ad munimentum addam vertistatis ς observo primum , oleum ab olea, sicut ιλα- ah a uia derivari. atque Latinum a Graeco, AI in E. abeunte: ιλ- autem nihil est aliud, quam oliva arbor, aut olea. Est ergo oleum liquor olivae, non alterius arboris, aut seminis. Praeterea semper Ecclesia in consciendo chrismate oleum adhibuit olivarium, ut de Graeca coninstat ex Pontificali notis illustrato ab Isiacio Haberto, S de Latina ex vetusto carmine decantari solito Feria v. magnae hebdomadae in chris,matis consecratione:
Consereare tu dignare, Rex perennis patria, me olivum, signum vivum
Insuper Tertullianus de Baptism. cap. 7. & Auctor serm. de unfitione chrismatis inter opera Cypriani, comparant oleum Chrismatis illi, quo antiquitus ungebantur sacerdotes & reges , assirmantque unum, S idem esse. Oleum verb consecrationis erat in antiqua etiam lege .sVr l*U, oleam de olivetis, Exodi XXX. 24. Tandem non solum mi sericordiae & gratiae, verum etiam pacis, victoriae, ac sortitudinis
oliva, aut oleum symbolum est, Genes. ν D. M. Ps. M. II. Eccli. XXIV. I9. ad Rom. XI. I . cte. Noverunt haec etiam Ethnici; nam de Aenea pacem exposcente cecinit Virgilius Aen. VI I. Centum oratores aurasia ad maeuia regis
Ire jubet ramis velator Panadis omnes. Ac de Alcide pugnante Statius Papinius in vi. Thebaidos, Pulvereumque fera erinem detorsit oliva . Sed de oliva, oleoque haec tantum . II. Quaestio altera est, num simplex oleum absque halsami mixti ne lassiciat ad constituendam Sacramenti hujus materiam. Ad hane Verb quaestionem respondendum cst negati vh : at non proseremuSConsueta quorumdam argumenta ex Epistola Fabiani ad orientales Epistopos , & eommentariis Gregorii Magni in Cant. Sex Scholiis S. Basilii in Ps. isa. Nam Fabiani Epistola , quamvis relata in can. Litteris vesbis, de Consecrat. dist. r. num. i8. inter spurias rejicitur. Gregorii verba, ut dixi prop. a. cap. i. insititia sunt, & ex castiga
tis editionibus dispuncta . In scholiis Basilio Magno attributis sit
57쪽
tantum sermo de summorum sacerdotum unctionibus. Utemur ergo sequentibus probationibus. Primum antiquus Ordo Romanus, Ponistificale, ct quotquot de Eccles. Ussciis scripsere , Amalarius Fortuis natus, Albinus Flaccus , S alii, Innoc. III. cap. Cum venisset, De sacra unctione , Eugenius IV. in decreto pro Armeniis quae omnia supra suerunt producta ) olei simul, ac balsami meminere . Deinde
Patres materiam Confirmationis aut ebrisma, aut unguentam appellaveriant. Chrisma ex oleo, S fragrantis alicujus materiae per mixtione confici demonstrat ex Hehraicis, Graecisque codicibus Macchus noster Myroth. g. cap. i. ubi plura de textu Exodi xxx. 2s. F ieiesque unctionis oleum sanctum, unguentum compositum Uere zngue torii . Quo in loco etiam aromata ad ebrismatis illius compositionem recensentur; Sc accuratδ Lxx. reddiderunt, M. . - ελιωδο ma . Et faeies illud , idest oleum, ebri a , non cisi alit, adcommonstrandum ebri a confici permixtione , sine qua oleunia non est chrismatis materia . Atque eumdem sensum exhibet Hebrai
aliud innuunt canones Conciliorum, dum vetant presbyteris couficere ebrisma, ut Concit. Carthaginense ri. canone 3. S Concilium Carinthag. III. canone 36. Uvaentum pariter nihil est aliud , quam diveris 1orum odorum commixtio , nee desunt qui etymologiam arcessant abnuam , & ogo: quod in uetuento plura tiniantur . Hinc ad conficiendum chrisma mixtum oleo balsamum , legimus in Serm. de Unct. Domini inter opera Cypriani. Consentiunt Graeci Patres. Nam Irameus de Gnosticis aemulantihus mores catholicorum scribit inungi ah illis baptizatos balsamo . Uide cap. I. prop. I. Auctor quocue Constit. Apost. & Cyrillus Ierosolymitanus ibidem laudati, A. .- , aboleo, distingunt is , Cbrisma , se, τὸ μυήν , ct unguentum . Sane ιαμ esse pigmentum , seu mixtionem fragrantem S odoriferam observarunt Gesnerus , Buodaeus, aliique interpret. Graecorum vocabulorum. Ait propterea Auctor lib. de Eccles. Hierarch. pag. 33s. λh-- ῶς ἡ ται ρη συνγεσις νοναγώγε τὶς λοῦν ἰωννί- υλον, Dicimus quod unguenti eompotio es eoruisitio quadam beneDirantιam materiarum. Nec halsamum tantum iaconficiendo chrismate addunt Graeci r sed praeter oleum ac vinum triginti tres alias species fragrantium rerum e quas ut Iectorum curi stati satisfaciam , brevissimἡ exponam . Ἀκιρου Maeas β. Veneriae, aut Acori, de quo Dioscorides lib. I. cap. 2.
Goarius Θperies, seu est, de quo Dodonaeus lib. I M.
λώια--a cetrae γ . Surculorum balsami libras I. λιτας a. Chariophyllorum lib. 2. Goar. junci aromatici. IIima π cetras . . Piperis libras s.
58쪽
Liber Trigesimus secundus. Cap. V. y s
rarum λίπας δ. Myrrhae libras 4. a. Styracis libram unam . Πεπε - μ- ροῦ Mπώ β'. Piperitidis, aut siliquastri libras a. Σολε-MIM λς. Xylocassiae, aut cinnamomi, Goarius ligni aea inciae libras ΦυMu ι - λιπας se Foliorum indicorum i idest, malabathri , Iihras 3 Καρπνβαλσάμου λι ae s. Fructus, aut seminis balsami libras a. Κ-ἐρι- λίπας G Cyperi, seu junci odori fieri libras s ΜυTζο aulae λιπας γ . Nucum Cyparissi Iibras I. Κελτι κου λιπας a. Celtici, sive nardi libram unam . Κασίας μελαί- Metrae ν ά Cassae nigrae libras 6.λrarae β' . Assari, idest, nardi silvestris libras a. Μακαρος--α. Macaris, corticis rubrii de quo Pliniux lib. ra. cap. 8. libram Iia Τεμβι θυ λίπας ιξ. Terebinthi libras 6 Πετιτκι λίπας ς. Liquoris pini, vel piceae libras GNlinamiam cetras . Myraholani libras et Σαu u λιπαe α. Sampsychi, idest, amaraci, libram unam. ε. Ladani, cisti fruticis libras s. Λιβα- λιπας ἐ. Libani, id est, arboris thuris, libras s. Σταχου λίπα α . Spicae , de qua Dioscorides. lib. I i ta cap. 2 o. libram unam α
-- s et nκας , Goar ωκνει ξον-ης, . Foliorum calami aro matici libras duas Ἀώρου λιπώ β. Aceri, Ignotae stirpis . nisi sit --e libras a. E, ιου λιπώ is . Helenii, sive inulae libras a Ahιτολοχιας λίπας aia Aristolochiae, aut clematitis libram unam . λίπας α. Ieris, melius I Ac aut sitiis, Iridis , de qua Diosc-lib. I. libram
λὰ. Bochii seu bdelli, de quo Plinius lib. II. cap. 9ωΙibram unam α
λαυχου Astrae a. Ligni aloes libram unam . Βαλσα λωι, - δίδωσα . , Oleobalsami quantum dat annonae copia ἀHaec sunt, quae in conficiendo chrismate adhibent Graeci, ut constat ex illorum Pontificali ab Isacio Habere notis illustrato, paginis operis hujus extremis, S ex Goario pag. 63τ. Nemo tamen Lati norum potest haec, aliaque aromata oleo ac balsamo addere ἰ cum debeat quisque Ecclesiae suae servare constetudinem ; nec modb Graeci
59쪽
s 6 De Theologicis Discipli ess
species has omnes permisceant , quarum aliqaae pluribus ignotae
sunt, nec absque Iabore variorum Lexicorum , Auctorumque de
plantis, herbisque pertractantium collaticine, a nobis sunt explicatae. III. Tertia quaestio est, an bassamum oleo debeat permisceri neeessi
rate Sacramenti, num vero necessitate tantiim praecepti. Permincendum oleo balsamum solius praecepti necessitate, ita , ut absque halsamo vere 1 acra inentum conficiatur, tenent primum praelaudati
Doctores, qui Confirmationis essentialem materiam in sola manus imia positione constituunt. Idem centent aliqui unctis nem quidem existimantes necessariam, sed asserentes obsignari haptizatos & confirmari simplicis olei inunctione et tametsi ex veteri institutione ac praecepto nefas sit linire absque halsamo frontem confirmandorum . Id tenent Dominicus Soto , Caietanus, Eslius, Ualentia, Juenin, Tournely, Auctor librorum de Re Sacrament. quibus accedit Continuator Caroli
itata pag. 346. Rem valde dubiam, definiendam Episcopis, S sub
conditione iterandum Sacramentum, si oleo absque mixtione balsa. mi conseratur, censent Bellarminus, Merhesius , Alexander Natalis, Ludovicus Haberi, & alii. Necessariam tamen ad sacramenti valorem mixtionem halami innuit S. Thomas q. 72. art. 2. S lib. IV. Contra Gentes cap. 6o. Propugnatque cum Thomistis ceteris Gonet disp. 6. art. 6. Franciscus Sylvius , Joannes Stephanus Duranti lib. r. dc ritib. EccI. cap. 2 o. Hostus in Consessione Fidei cap. 38. Auctor Theologiae Petrocorensis Tract. I. cap. a. Mastrius disput. a. q. 8.eones. a. Nostratium vero Puteanus, FarvacqueZ, Gibbon, Poncius, Uanroy, Piette, Gavardi ς & ne longiorem conscribam catalogum, auctore Bellarmino lib. a. cap. 9. ad 3. Obiect. Kemnitii, veteres ominnes Neologi , ct Paretansulti in Cap. Pastoralis, Eretra, De Sacram.
non iterandis. Prior sententia innititur his momentis. I. Perrarum est verum balsamum, atque, ut scribit Plinius lib. x I l. cap. as. ani terrarum Iudaea eo Messum , quosdam in duobus tantum hortis , atroque regio, altero jugerum xx. nou amplius , altero pauciorum . Addit ostendisse arbi arbustulam balgami Imperatorem Vespasianum. Et lib. xxv I.
cap. 32. Fastidit cinquit balsamum alibi nasi. Cum autem duci illi horti vastati fuerint, dicendum est cinquit Κemnitius 2 naturale halsamum pertita . II. Sacramentorum materia debet esse communis , ct cognitu facilis. Verum autem balsamum S pretiosum est, ut nuper diximus , S numquam in Italiam desertur: scribente cum Aromatariis compluribus Petro Andrea Matthioli in librum l. Dioscoridis cap. I 8. delatum ad nos balsamum adulterinum esse, S itais Hen myrrhae, aut liquorem styracis. III. Fertur Pium I v. ct Pau-
Ium Ill. concessiste Indiarum Episcopis, ut balsamo Indico, quod
60쪽
Liber Trigesimus secundus. Cap. V. . y I
adulterinum est , confirmarent, ut refert p. 2. eap. I. pag. 34. Bassis Ilus Poncius. IV. Innocentius III. cap. Pastoralis, Extra de Sacram.
non iterandis , ait : Nos consulere volusi, si Confirmationis Saeramentum is eo debeat iterari, qui per errorem fuit non ebri ate , seseleo delinitur . em quod breviter duximus respondendum quod in lais libus non es aliquid iterandum ; sed caute supplendum quod .eautestierat praetermissum. At quando aliquid supplendum est , integra Sacramentorum manet sabstantia , ut constat de puero domi baptigato . in quo supplendae sunt ceremoniae. Igitur juxta Innocentii Rescriptum, in eo, qui oleo tantum delinitus fuerat, integra erat substam
tia Confirmationis. V. Tandem permulti Patres agentes de hoc Sacramento Olci, aut unctionis meminere , non balsami; quorum Patrum testimonia vide primo, ac secundo capite; sat ergo est ad Sa-eramenti Iahsantiam, si confirmandi simplici olivae oleo consignentur. Haec sententia propugnari potest absque fidei dispendio : non . enim dehemus tot viris praestantissimis paullo supra commendatis inurere maculam , notamque haeresis. Quare subscribimus Bellar-mino lib. 2. de Cons. cap. 9. scribenti, Neutra opinio est de fide, vueontra fidem, er fauitur Remnitius, ubi docet, auellium Furentinum definivisse eontra sebolasteor balsamum requiri in chrismateis . Nam ConeVium non expressit quomodo requiratur , sed dixit materiam esse oleum eam balsamo, ut etiam in Gobarsia dixerat materiam esse
vinum eum aqua, ct tamen fatentur aquam nou esse ita de essentia . ut sine ea sit irritum faeramentum . Observatum tamen a me supra, nequaquam in Florentino Concilio aquam appellari Eucharistiae materiam . Ceterum quod ait Bellar minus, probant alii quam plurimi, ut Iacobus Andradius lib. v I ii. Ortodox. Explic. pag. 683. Iacobus Mo-
Ianus Tract. iv. cap. 7. Farvacquesius noster q. 2. cap. g. Ab omni itaque censura nobis temperandum est.
Adhaeremus nihilominus postremae sententiae . Primum quia Florentinum Concilium ita balsamum commemorat, ut in eo agnoinseat gratiae symbolum , & Tridentinum etiam chrismati virtutem tribuit aliquam: de quorum Conciliorum sensu plura in Append. cap. praeced. Deinde demonstravi praecedenti numero, simplex oleum absque permixtione balsami neque esse ebri a , unde Christiani appellamur , neque unguentum , neque is μίμνοῦ quibus nominibus designant Patres sacramenti hujus materiam : ideoque si aliquando illi
meminerunt duntaxat olei, oleum permixtum , non simplex intelle- Aerunt, praesertim cum multi, adversariis fatentibus , aperid oleum
distinguant a ebrismate. Illud praeterea spectat ad sacramenti substantiam , cui applicatur forma verborum, & sacramenti tribuitur effectus : cuiusmodi esse ebrima constat ex Latinorum forma , Signo te gno erucis, ct confirmo te ebri ste Iutatis. Insuper ex antiquis, To. VII. . H S rein