장음표시 사용
212쪽
Itan latoρίας. Hunc titulum operis etsi in fronte libri, ut di missctum est, cephali egere non potuimus, non continximus ipsi nos tamen sed ex auctoris loco coniectura emendato sumpsimus legebatur in archetypo codice sub finem praelationis in hunc modum: ταυτ p τοι καὶ Oλη στοοίας ονομα tria τῶ λογιμ nos rescripsimus υλη στοριας, nemine, ut opinor, non probatino. Porro λην ἱστοριας commentarios latine reddimus, sententiam secuti potiusquam Verborum sonum notum enim commentarios Vocari mon rnent rerum gestarum scriptione perfunctoria congesta, ut alia quando iustae historiae scriptori materiam suppeditent.
Προς Εἰρήνην - ουσταν Neque hoc in titulo libri huius
vidimus ceterum ex Anna Comena didicimus rogatu renes Augustae Myennium auos commentarios scripsisse. Porro eam, quam hac praelatione alloquitur hic scriptor, iniunxisse sibi istam operam horum commentariorum digerendorum, ipse diserte profitetur unde lectori, qui Alexiadem Annae praeterea cognoVerit, certo Persuadet, hanc commentariorum Myennianorum nuncupatoriam ad Irenem omnino Augustam Annae matrem et Alexit coniugem suisse scriptam nec abhorret ab hac sententia quod eam cui scribit compellana suam mentem et intelligentiam vocat; innuit enim, quod aliunde compertum nobis est, nempe ex Alexiade
213쪽
Anna et a Nicetae Choniatas historia, se multum detulisse consiliis Irenes Augustae socrus suas, et eius suasionibus obtemperare, ac iudiciis morigerum se praebere Consuevime.
110 p. 6 v. 13. καν γα κδ το o&εῖον θέληu etc. videtur deesse aliquid quod in interpretatione divinando supplero conati
v. 19. haec sic Iegebantur in S. οπως-ὲν Ουν ο ouνη- νος τρῆ ὁελ se προσηνεχω τῶ Βουκα, καὶ τουτου πο τῆ o lae auει τε et quae esse depravatissima nemo negaverit at tolerabile suerat si grammaticae vitium solius esset nunc nisi restia tuatur hic Iocus eum circiter in modum, eumque in sensum, quem et rescribendo et interpretando expressimus, haec Verba labem in historiam inserunt et confusionem maximam. Per ea enim coussantur in unum duo Constantini Ducae ambo Porphyrogeniti; quorum unus Michaelis Augusti frater fuit, alter filius. horum ομωνυαία ne fraudi nobis sit in decursu operis, hic semes accurato adstruenda est distinctio eorum. primum omnium constat Constantini Ducae, qui Comneno Isaacio in imperio successit, filium fuisse Constantinum ultimum e tribus, patre iam imperante natum, matre Eudocia, ex qua idem Constantinus duos iam alios ante imperium mares susceperat, Michaelem, qui postea regnavit, et Andronicum hoc diserte docet Ioannes Scyliues curopalata in vita eiusdem Constantini Augusti pag. 818 edit reg. mortuo Constantino Eudocia eius uxor communiter cum tribus liberis a huc parvis septem menses imperat ibid. pag. 822. hinc Romanus Diogenes ab Eudocia in coniugem et in imperatorem eligitur, redactis pueris in ordinem. ex quibus tamen Andronicum qui secundo genitus videtur suisse, cum secundo loco nominetur a Se Iitae Diogenes idem sibi successorem designarat in expeditione,
si quid ipsi humanitus contigisset. p. 824 deturbato e solio
Diogene opera maxime Ioannis Caesaris, qui frater Constantini Ducae Augusti fuerat, Michael Ducas Constantini Batre natu maximus imperium suscepit pag. 845. hic toto imperii sui tempore Constantinum fratrem suum suspectum habuisse, et custodia detinuisse traditu inserius ab hoc nostro Nicephoro Caesare I. III. cap. 22, ubi sic loquentem Alexium Comenum Bolaniatae de
Constantino Michaelis fratre inducites οἶδας, ω ouu βασιλευ , οὐ Πορφυρπέννητος ουτος, ἐγκρατου οντος τῆς βασι λειας τουτου του uαωονος, ουδέν τι πέπονθεν υ ἐκείνου χρηστον. λλ' eo ἐν εωκτα καθειργuένος γνώδη διῆγε τον απαντα mov. νον υν ἐλπίδας ἐχει χρηστα etc. hoc est, cis, ροι ei erator, hunc PorphFrogenitum imperii fratris ut nul niructum cepisse neque enim is illo ullo beneflcio assectus eat:
214쪽
εed potius tenebrosa custodia detentus, Obscuram e miseramineam omnem egit hactenus, etc. hac commendatione Alexit
gratiam nonnullam apud Bolaniaten Constantinus nactus, ab eo praesectus est dux exercitui contra Turcos misso, ut tradit S litΣea in Bolaniate pag. 866 qua occasione ambitiosus iuvenis cupide usus, imperatorem ab exercitu se proclamari curat Chrysopoli sed paulo post a suis proditus detondetur, fitque monachus, ac deportatur in insulam postea etiam dicitur presbyter factus. auctores Scylliges et Zonaras in Bolaniate, ill pag. 867. hic 232. edit Bas atque hic sitis huius Constantini fuit. nec eius amplius
ulla mentio in nostris hisca historiis habetur alter autem o stantinus Michaeli Ducae ex Maria Mana natus est clara id docet Zonaras tu Michael pag. 229 υίου δὲ τεροέντος αυτω ἐκ τῆς Αλανων Μαοίας η καὶ βασιλισσαν ἔστευε Κωνσταντῖνον αυ- τον ονοαασεν ἐπὶ ταν πατρί, καὶ βασιλι ως λαινίωσε nato assisti ex maria Alcina, quam et sug tam coronaMit, Gnata lini patris sui nomen imposuit, eumque regio diademate insignia Uit e Constantinus ex Maria Mana et quidem iam coronata,
Michaeli iam imperanti nascitur, inde et ipse Porphyrogenitus Huncupatus cui adhuc infanti pater despondit filiam Roberti Calabriae ducis, quam et iam tum adducendam Constantinopolim curavit, et mutato eius priori nomine appellavit Helenam, ut traditi Iliconsequenter Zonaras, et Anna suse deplorat multis Iocis Meriadis, praesertim I. 14 denique ubi Anna ipsa Alexio nata est, desponsata suit eidem huic Constantino puero in spem imperii nutrito, immo iam
imperii consorti diremptumque id coniugium ante nuptias Constantini sponsi morte immatura fuit, ut Nicephorus mox docet a quo item habemus sponsalia Constantini eiusdem cum Anna, quorum ipsa clare non meminit confirmat idem S litetes et institutio
regi Theophylacti ad hunc ipsum puerum scripta ut dubium nullo modo possit esse, quin duo fuerint Constantini Ducae Po phyrogeniti, quos hic in unum conssat non Nicephorus horum
commentariorum auctor, sed perfunctorius et supinus descriptori quare arbitramur Boennium scripsisse hunc locum ut nos me
p. sis. 3. τί τουτων παoaθηεε καὶ συνωνησε πολλάκιε παρραλπεές. sic haec in m. legebantur, qua utcumque se tentiam non plane incommodam praeserant tamen cum illud πολλάκις segne quiddam hoc loco et Digidum videatur, non omniano temere suspicari mihi visus sum de librarii oscitantia, cuius
tot aliis huius operis Iocis non vestigia incerta, sed indicia et e
215쪽
perimenta manifestissima deprehendimus non est igitur incredibile scriptum a Bryennio παραπλαγείς, quam vocem descriptores deinde in noua κις deformaverint. p. 11 v. 16. quod nos rescripsimus: γστε τω του δελφου θρονωτον Κωνσταντινον ἐγκαθιδρυσαι, in hunc modum legebatur in codice, με τω του ἀδελτου θρόνω τουτον ἐγκαθιδρυσαι. in quibus iterum confunduntur Constantini duo, patruus et sta- uis filius quare non dubitamus quin loco vocis τουτον rescribendum fuerit, ut secimus, τι Κωνσταντινον. M autem hic Constantinua Michaelis Ducae imperatoris stater cui, quod Myennius superius reser pag. 7. lexius imperium desere conatus erat hoc vero loco scriptor noster ex ista eius in familiam Ducarum demonstrata caritate confirmat id quod nini persuadere nititur, da studio sincero Alexi eiusdem in Constantinum minorem Michaelis Ducae filium. p. 20, 22. βασιλικον εἰσελθων doouωνα, in IIS. erat δρο- μηνα id nos correximus ex Alexiade Annae, ubi saepius vox ομων pro naris genere usurpatur, interdum etiam cum adiuncto βασιλικος.
112 p. 23, 19. I τουτου συνοικος υδοκία συν Μιχαὴλ καὶ
Κωνσταντίω τοῖς παισί. sic haec in MS legebantur nos cuia ex hac reliqua historia sciremus tres relictos superstites filios a Cou- stantino Duca, sub cura udociae matris nec ullum ex ipsis Constantium vocatum, et Andronici praetermissi mentionem supplevimus, et Constantii appellationem ad verum tertii Eudociae filii nomen reduximus quod reprehendere opinor nemo poterit, qui hos commentarios et ceteros istorum temporum scriptores aCCurate legeriti
P 113 p. 31, 3. πατρίκιος Στέφανος Κωνσταντινου του παραδυναστευοντος τῶ τοτ βασιλεῖ. ον καὶ Αεικουδίαν ἐκαλουν υἱος- sic restituimus hunc locum ex Cedreno pag. 769. edit reg. noster eodex sic habebat Στεφανος καὶ ὁ Κωνσταντῖνος του παραδυναστευοντος τω τοτε βασιλεῖ, ον και εικουδίαν ἐκάλουν, θεῖος si per librarii nostri tot experimentis compertam oscitantiam exto mihi persuadere possem vocem εχ a Gennio positam hoc loco, non dubitarem huius auctoritatem Cedreni testimonio praeserre, et Stephanum Constantini patruum aut avunculum dicere. XyIander in notis ad eum Cedroni locum εικουδίας vocem hic positam terrae aut ditionis nomen esse putat, merito reprehensus
a Goare qui tamen sorte non felicius Iachudiam fuisse mulierem existimat videtur enim nihil nisi cognomen Constantini esse, arti-
216쪽
Culum vero semininum per errorem irrepsisse in Cedreni contextum nam paulo superius idem Cedrenus imperium describens Constantini Monomachi pag. 765. edit reg. sic scribit, Ἀωνσταντῖνος τὴν ἐπωνυαίαν Αεικoυδης τὰ πρῶτα τοτε παρὰ βαειλέως φέρων, καὶ θα παρὰ τουτον δυναuενος ex quibus primo apparet Constantinum istum gratiosum apud Constantinum Mon mo Chum tunc imperantem, ab eo cognomento Lichudae sive Lichudiae fuisse distinctum secundo, intelligitur quid hic sit παραδυναστευειν τι τοτ βασιλεῖ, nempe in gratia esse, et multum posse apud eum, ut mirum sit quod fander annotat, παραδυναστευων dignitatis seu magistratus nomen putari. p. 32 v. . nomen ducis urcorum in IIS. ρυσοκουλος erat; sed idem inserius inserto σαρυσοσκουλος scribebatur nos ubique ρυσοσκουλον rescripsimus desultoriae istius pertaesi,
p. 49 V. 11. της κυριας παρουσης κυρία hic σαι τὰ προ-
ληένιν Anna Dalassena mater Alexit et Isaacii Comnenorum dic tur non enim sic appellari ex more debuit antequam filius eius
imperio potiretur, quod longe post contigit. Anna lib. III p. 754ο δε ποστρέψαντες ἀπαγγέλλουσι et δεσποίνη τα-ηνυθέντα
ἔφθασαν γὰρ Iδη ουτω ταυτην καλεῖν ἄπαντες. redierunt ad do P 114minam sic iam tum omnes Alexia matrem appellabant etαὶ erat autem id tempus quo primam imperii possessionem inibat Alexi . ac quod Anna δέσποιναν, Bryennius κυρίαν scribit, videtur uter- quo vocem aliam vulgo tunc usitatam ad graeci antiqui sermonis usum interpretando correxisse credibilo enim est δομα sive δοαίνας vocatas imperatorum matres cuius rei multo antiquius
in quibus satis videtur innuero poeta dominae aio domnae appellationem Martiae Severi coniugi ideo tribuere, quod ea Antonianum tunc imperantem pepererat secundi Paralipomenon c. v. v. 16 sic habetur de Asa rege Iuda: ed et Maacha m mirem Asa regi ex augusto deposui imperio, eo quod fecisset in taeo simulacrum Priam in Hebraeis originibus pro illis verbia, exaug to deposui imperio, legitur ri vetan veri quod ad Vesebum reddi potest, amori eam ne esset domina nimirum redactam in ordinem dominae appellatione et auctoritate Privavit,
217쪽
quam merito et gratia regnantis prolis obtinuerat haec pluribus illustrari poterant nos cursim defungimur alio sestinantes. p. 53 V. 19. θαυμα τοῖς δεωσιν ἰδεῖν cod. m. Iegebat θέαμα, minus apte sine dubio, ut sacile sentient qui harum litte
rarum gustum habent quorum iudicii fiducia causas emendationum nostrarum enucleatius non exsequimur.
p. 58, 9 quae scribi Bryennius de Africano minore Aemilii Pauli silio digitum videntur intendere in haec Livii verba
lib. XLIV. consulem cum e in castra victor re Flore, ne gi cera gaudio seueretur, cura de minore filio timulabat P. Se pio is eras, Africanus et ipse postea deleta Carthagine appelM- tum, naturalis consuli Pauli adoptione Aficani nepos is decimum septimum tunc annum agens, quod νε- curam au gebat, dum est se equitur hostes, in partem aliam turba ablatus erat, et erius cum redii et tum demum, recepto sospite suo, istoriae tantae gaudium consul sensit. putamus tamen
Myennium ea quae de Africano minor adhuc adolescentulo hic innuit, potius hausisse e Polybio, cuius historiam integram habuerit, quae mutila ad nos pervenit. cum enim ea pertineret ad finem ultimi belli Macedonici, quo Perseus ab Aemilio captus est, quoque Asticanus iunior prima rudimenta militiae posuit, pronum arbitratu est Polybium summum eius imperatoris admiratorem, et intimum amicum, prima eius iuvenilia acinora distinctiusquam Livium in generali Romanarum omnium rerum narratione
115 p. 63 v. 7. erat ἐγεγονει, nos non dubitamus quin γεγωνει Bryennius scripserit ergo sic emendavi. Vociserationem enim res exigit, et loci sententia in subita admiratione Doceani. P. 99 V. 4. Κωνσταντῖνος ὁ χιογένους etc. hunc Anna lib. X Alexiad pag. 271 memoria lapsa Leonem Vocat. p. 126 v. l. ἐπεὶ καὶ δολοκοατουμένην ἐωo τουτου την ἐξουσὶαν queritur et Boennius et Anna lib. I lexiadis Bolaniatem consilio duorum servorum Bordi et Germani Comnenis in sensorum cuncta administrasse igitur hic Myennius non δολο-οιοατουμένην, ut Perperam librarius in MS codice posuerat, sed ut nos emendavimus, δουλοκοα υμενην scripserit. 116 P. 135, 13. Κυδοκτου, quod in S auctoritate concordi Annae Comnenae, Curopatulae, Cedreni et Zonarae rem hanc ipsam narrantium in Midomo mutavimus. Disiligo by Ooste
218쪽
p. 45, 2. τουτου ὁ ἀδελφὸς etc. haec perintricata sunt.
videntur enim sacere hunc iuvenem filium fratris Myennii regnum assectantis, cuius plane contrarium paulo superius diseri traditur, ubi is adolescens vocatur του βασιλειωντος υίος est ergo hic aliquod erratum codicis nostri, quod ut alia multa sino ope melioris codicis emendare dissicile est illud hic obiter attexam si Vera scripsit Zonaras cum Annae maritum filium primogenitum Boennii ab Alexio victi suisse asserit, oportuit hunc de quo hic sermo est suisse ipsum huius operis auctorem atqui hoc si esset id ipse aliquo modo indicasset, quod non facit praeterea aetas nimis discrepat nam iuvenis de quo agitur hoc loco, iam adultus et bello maturus erat initio imperii Bolaniatae, hoc est octo circiter annis ante Annam genitam, quae nata demum At mi est post mortem Robertimuiscardi, uti narrat ipsa lib. VI. AIeriadis pag. 166. erat is annus Alexit imperantis quintus quo tempore non multum tricenario iunior hic Myennii caeci filius Esse potuit cuius aetati si addamus sere viginti, quot Annam numerasse cum nupsit Bryennio Verisimile est, iam oportuerit ab Aloxio dilectissimae filiae sponsum quinquagenarium datum, quod edibile parum itaque Annae potius credendum ipsi, dum suum virum BGennii Bolaniatae in imperio aemuli non υἱον sed ἀπογονον appellat nepos nimirum illius stat, ex eius primogenito hoc ipso cuius hic historia meminit natus. V. 12. I o Pro με περιταυλογουντα sic barbare S. Pro περιαυτολογουντα, quod nos reposuimus excusat enim hic Bryennius et suspicionem adulationis deprecatur, quod avi sui paterni laudes celebret huius et similium emendationum
causas enucleatius exsequi et auctorum idoneorum testimoniis sulcire potuimus, si aut Vacaret aut necessarium credidissemus a
curatus et peritus lector ipse sibi ex primo loci conspectu subiiciet facile, dum nostras conectiones cognoscet, quid nos ad ea impulerit. huius rei fiducia λεπτολογεῖν supersedemus. p. 159, 20 το συνηθως τοις τομίαις ἐπαγομενον κλου HII κλος προς τουτον ἔλεγον populari usu apud Graecos exsibilantium vox erat κλου κλου id Hesychius innuit verbo κλωυιν, ubi sic annotat: κλωυιν et ἐκβαλειν ἐκ των θεατρων κλωγμους γὰρ ἔλεγον κατὰ μίμησιν τῶν γινομένων ἐν τοῖς στομασι ψοφων, ους lego οἷς Lareo τας ἐκβολὰς ἐ-ῶ- των ποιητων. et paulo superius, κλωγμος ὁ δια τῆς γλωττης πεοὶ - ουρανισκον ψοφος ον
λατροί- sorte κλιδιηειν τινές φασιν, οἷον οἷ ὀνηλαται κυρίως.
219쪽
ex his apparet eo sono qui allis ad palatum lingua frangitur usos esse Graecos ad significandum contemptum in poetas, tibicines, aut id genus artifices, qui certaminibus publicis in scenam producti non satisfaciebant, et videlicet in alios invidiam popularem
quavis ex causa meritos quia vero extremis hisce temporibus Orientalis imperii senescentis rariora videntur exilibita Constantinopoli istiusmodi spectacula ludorum et scenarum, Plerumque autem in ossensionem publicam incurrebant potentes apud domi nos rerum eunuchi, saepe fiebat ut id genus potissimum hom num isto ludibrio traduceretur, adeo ut propria ipsorum haec explosio videretur esse, prout indicat Bryennius hoc loco.
220쪽
PRAEMITTUNTUR DE8CRIPTI CONSTANTINOPOLEOS, EX CHRISTOPHORO DE BONDE ONTIBUS, ET INDICES GENEALOGICI DUCAR , B EUIOR , ΟΜΝENORUM, DUCUM APULIAE, ET SULT OR- TURCICOR ET ICONIENSIUM.