Commentarii

발행: 1836년

분량: 306페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

V23ψαντα, ον ἀποφαίνονται ιέν, εἰς πρόληψιν δ το πρῶνα sἐνάγουσι βαβαὶ τῆς ασυνεσίας ποία προληηγός. is βρόντητοι sεἶπεν αν τις ποδ αυτους θαρραλέως, ὁπηνίκα ὁ is κατηγορωναναίδην φθεγγεται, ὁ δ φευγων γενναίως τὰς κατηγορίας ἀποσκευάζεται, καὶ ὁ μεν γυροῖς στὶ και ὀβολου πιπιρασκων τηνδίκνην εἰ δέοι, ὁ δὲ πάσης ποηκας νωτερος καὶ προς αυτην Πι-10Wκρ Ῥεῖν ἐουθριων ταῖν αχηθειαν τουτὶ Πεν - συνέδριον ουτω πως διελέλυτο, ιικρου δεῖν ἐοικὸς τω του Καιάφα et ει ν τοις παισὶν εἰς νην του πρ*γιπος ἐξορίζεται νησον. 23. Καὶ τα in κατ' -τους ευδε ἐπραττετο ὁ δε βασιλευς Μιχαηλ καὶ οἱ πεο τον καίσαρα Πογνοντες α προγειρη- 15νην ἐπεὶ φλ ὁ δου Κωνσταντινος ὁ τω Λιογένει συ ιπλακεὶς

καὶ τουτον ηττησας, ον υἱὸν εἶναι του καίσαρος δευτερον ὁ χυτος ηρμηνευσεν νωθεν, παλινοστῆσαι προς το Βυζάντιον, ἐσκέπτοντο

etentium at qui omnia gratificari praevalentibn deereverant, acerbe ludirium exercere perrexerunt quoniam autem probari crimen nequibat, et imperatorem aut potius eum, qui calumniam struxoetat, verebantur, non quidem deciderunt litem aut ream Annam pronuntiarunt praesumptioni tamen locum videri esse dixerunt, imprudentissimo praeiudicio agite enim sanatici dieat aliquis iniquis iudicibus audacter, quis hoc unquam censuit recte praesumi affinem aliquem eius criminis, quod accusator impudenter infert, reus graviter constanterque reiicita cum praesertim ita comparati noseantur actor et reus, ut ille quidem homo agyria iudicii relidionem obolo vendero paratus sit hic autem integerrima existimatione innocentiae satile omni suspicione superior tant insuper pudore sit, ut ad ipsain paene dixerim veritatem erubescat sic istud concilium solutum eius non absimile, in quo illo Caiphas Christum damnavit Anna vero cum filiis in insulam principis dictam exulatum ire iussa est. 23. Dum hoc loeo res omnenorum sunt, reverso iam Bygantium dum Constantino altero Caesaris, ut superius diximus, filio, qui cum Diogeno connixerat, eumque ieerat, Michaε imperator .et Caesar desperata pace, quem Diogeni opponerent consultabant. Verebantur enim, ne si ei securum spatium confirmandi sui darent, exercitum numerosiorem, quam prius, sibi compararet, pecuniaque ex Vicinis Antiochia regionibus et urbibus idonea collecta ala partes firmaret suas, ut non facile debellari posset vocato ergo Diuilias by COOule

72쪽

COMMENTARIORUM L. L 1

μετακαλειτα τὸν υἱὸν Κωνσταντῖνον, καὶ αυθι τας μάριεις αναλαμβάνειν καὶ κατα του Λιογένους χωρεῖν παρεκελευετο του ει παραιτον ιένου, ο πρεσβυτερος των του καίσαρος υιων μετεκα- λειτο Ἀνδρονικος καὶ ἐκελετετο πιέναι. ὁ λειπερ τις αλλος ουnηκοος ων πατρι ευθυς τοιμος ην προς το εργον συνταξάμενος - αυ Ῥερον τω βασιλεῖ και tis καίσαρι τὸν πορθμὸν διεπεραι--- τον Σαλκνηδονιον. καὶ ημέρας διατρωας περὶ την παλκηδονα οσον τα ἐπιτηδειά o τα-nὸς την ἐκστρατείαν γενέσθαι,

ἐκεῖθεν παρας περι ει σὴν εω καὶ τας δυνά/ιεις συνέλεγε. καὶ Blo θαττον πασας συλλε α ξυ αυταῖς χωρει πρὸς τὴν Κιλίκων.

σκοπὸν , ελτο πρωτον ἰς μίαν καὶ τὴν αυτην γνωμην μεθαρμοσασθαι o στρατοπεδον ἐπεὶ δὲ τουτο αυτ υ ἐξεγένετο εκάστωπροσφερομένου ἐπιεικῶς καὶ προς πάντα υεθαρμο μέν p οἰκείως, δευτερον σκοnὸν τίθεται τους πολεμίους λαθεῖν καὶ τα στενα της is κιλικίας διελθεῖν πρὸ το - Λιογένην αἰσθέσθαι τῆς τουτου ἐφολυ γίνεται δυν καὶ τουτο κατα τα βεβουλευμένα, καὶ την συνην καὶ ποκρηρινον διελθοντες οἱ περὶ τον Ἀνδρονικον αθροοιτοις πεοὶ βασιλέα τον ιογένη' ἐπιφαίνονται.

24. ἰσθόμενος ὁ καὶ ὁ βασιλευς της τουτων ἐφοδευ20 ἐξῆγε καὶ αὐτὸς τας δυνάμεις, ω Σουτατοτρίω Ἀρμενίου , ον φθασας Miλωσεν ωθεν ὁ λογος, την του πολέμου δεδωκὼς ἐξουσίαν καὶ πάντα τὸν στρατον streno δεῖν αυτ λυποταξα

18. τοῖς πεοὶ βασααJ Cod. τρεῖ πεοὶ βασιχεῖον corr. P. Caesar Constantino filio, egit cum eo ut rursus vellet assumptis copiis adversus Diogenem proficisci sed illo recusante, maior natu trater eius accersitur Andronicus , et istam expeditionem suscipere iubetur egregia tum in iuvene pietas et parenti obsequendi enituit studium paratum se statim ad quidvis obtulit, nec verbis liberalior quam rebus, eodem die imper tore a patre salutato, Chalcedonense transmisit fretum sexque omnino dies circa Chalcedonem moratus apparandia rebus ad prosectionem necessariis, hinc movens circuivit Orientalem tractum collegitque copias, quibus universis unum in exercitus corpus secum iunctis iter capessivi Ciliciain versus prima in his Andronico cura fuit concordiam et conspirationem in unum sensum in exercitu constituere quod assecutus summa comitate, oua quem que humanissime familiarissimeque tractabat alterum deinde istuci sibi proposuit agere, ut adventus eius lateret hostes, priusque ipse cum suis per angustos aditus in Ciliciam penetraret quam id Diogenes sensisset huius quoque secundi voti compos factus est arcto enim et praecipiti ualle superato Andronici milites repente nihil mitius opinantibus Diogenianis apparuerunt. m. Quando primum accepto sensu expeditionis eontra se ductae, im Perator Diogenes copias et ipse suas eduxit, belli summa et exercitus paene totiua plena potestate ei, uiua superius memnimus, Chutatario Armenio Diuitias by COOQLC

73쪽

σμὸν γενέσθαι καὶ εἰς χειρας ἀλλήλων ἰέναι, ὁ Φρυγγος δυσνους

πολεμίc, ἄγων τινὰ καὶ τυν στρατηγὸν ἐζητε θεάσασθαι. M

permissa. Ille immisso equitum peditumque idoneo numero, oecupare stu- sui opportuna loca, sed spe sua falsus est, ea praeoccupata reperiens a domestico scholarum Andronico exclusus inde igitur fronte adversa suam aciem hostili opponit, nec distulit ex adverso suas quoque ordinare copias Androni a medium in iis sibi locum sumens, laevo cornu praeerat Francus Crispinus dextro autem alius ex ducibus κndronico subiectis hic antequam plene structa phalanx esset, Francus pridem male assectus erga imperatorem Romanum, et iram in eum corde conceptam fovens viso equitatu hostili. sese illum expulsurum Andronico praefatus, magno impetu eum suis in eum irruit confligitur acriter Chutatarii equitibus ad extremum susta lagatisque, instante a tergo victore, ac multos eorum qua caedente qua captivos abducente disperso porro in hunc modum equitatu, verita pedestria acies ne circumventa concideretur, et ipsa verso tergo in fugam incubuit servati sunt quotquot mistrum vallium, praecipitiumque ac densorum saltuum sese latebris texerea alii partim oecisi, partim capti sunt sie Diogenis acies fracta disiectaque est victor autem cum plausu et gratulatione maxuna in auum tabernaculum revertenti Andronico et gratias deo rite pro victoria reddenti alius quoque successus gaudium cumulavit eques curriculo adsuit captivum quemdam trahens et ad ducem exercitu magnopere postulana admitti. Diuitias by COOule

74쪽

COMMENTARIORUM L. L 53

τῆς σκηνῆς προ-wσς ερυρα πραγμα πολλὴν αδνῆ θυμηδίαν παρέχον, τὸν Σουτα-υριον πρὸς αυτὸν 'αγόμενον δέσμιιον ουτος γαρ ἐν τῶ φεπειν - ππου διωλισθηκοτος, υς ελεγε, λοχλιην τε εἰσέδυ τινα καὶ λανθάνειν εσπευδεν ως δ' υπὸ των διωκόμ. Bντων καταφανὴς γέγονε καὶ συλληφθεὶς ριελλεν ἀναιρεῖσθαι, ἐλι- Πάρει τον ζωγρνησαντα. ως δὲ δακρυοντα ουτος τὸν ανδρα τεθεα-ται, την ἐσωjτα ἀποδυσά/ιενος καὶ γυμνὸν ἐπι τὴν λοπιιην ἀφεις ἀπίει. la δὴ αλλος αὐτὸν γυμνὸν κατιδων πὸ την λοχμην κροπιομενον ριιησεν ἀναιρεῖν, ὁ δ οστις ιη ἐφθέγγετο καὶ 10 πρὸς τὸ στρατοῖν παχθηναι παρεκάλεν κακεῖνος ταχέως τουτον in του 7ππου θεις πρὸς τὸν Ἀνδρυνικον πεκομον ον ἐκεινος ἐκ τῆς σκηνης ἰδων πιινὸν ἐπαγόμνον ἐξηγει τε τῆς σκηνῆς

και Iλεω cis 3ι3ιατι τουτον καθυπεβλέπετο παριστείλας - τὴν

φιλοφροσυνης του Ἀνδρονίκου λίθον τινὰ των πολυτιμων α' αυτου κροβέντα περὶ τὴν λοχμην ἐν ἐαλω αυτέω φανεροῖ, καὶ ποιφα ξυ αυτευ ἀζιοι τους noκομι νως καὶ δὴ πέριπονται, καὶ κομίγυσι θέαμα τοῖς ὁρωσιν ἰδεῖν μεγέθει γυρ ην σχεδὸν Nuni απυντας λιθους, λαμπροτητι δἐ τους διαυγεῖς παντας

νεγκεν στερον. 9. κουπτο-ν-J V Mm-δμενος. 12. παγόμενον LV. ἀπαγο- μενον. 8. αποκωψωνταc Forti ἀπ-οuίσοντας. 19. M-αI P. θαναα proserens illo e tabernaculo caput spectaculo pascitur iucundissimo, mutatarii in ad se vinctum duci emens hic enim, ut ipse rescrebat, equo inter fugiendum prolapso silvam ingressus densam delitescere in ea voluit, sed detectus a persequentibus et comprehensua vitam ab occidere parato lacrimis impetravit, erepta dumtaxat voste hinc nudum se iterum abdit in aestum rverum ab alio visua et ferro petitus necem professione nominas antevertens duci ad exercitus imperatorem petiit impositusque confestim in equum sic Andronico sistebatur, quem illo duci ad se nudum e tabernaculo cum vidisset, foris ei obviam prodiit benignoque intuitu consolatus moerentem nuditati ei honorique consuluit, datis ei vestibus ducis primarii personain decentibus,atquo inde vinculis solutum in libera custodia secum habuit quam ille humanitatem admiratus remunerari egrota gemma statuit itaque Andronico sum dixisset suisso sibi, quando erat metus, lapillum eximii pretii, quem potofferre cuperet, abscondisse autem illum eerto loco in ea silva, in qua erat comprehensus eo remiui cum custodibus petiit relaturum gemulam annuento Andronico bravi mirabilem via reportavit lapidem superantem gemmas Omnes magnitudino, splendoris autem maioris, quam sit ullus pellucidus

lapis, quem postea Guo dedit Andronicus iniperatrici Mariae.

75쪽

25. O M 3ιογένης καὶ των ποαγμάτων αυτω κατόπιν ἀειζώνων ου' κατεγίνωσκεν, αλλὰ του πεο αυτὸ ωπερωννυε καὶ D ἐλπίδας οπέτεινεν ως ἀφιξομένης αυτίκα δὴ μάλα υρσικῆς συμμαχίας διεπρεσβευετο ὁ καὶ πDὸς τὸν Κοισπῖνον πειρω/μενος -του τὸ βάοβαρον oόνη ια διεγειρα κατα του πιθρονίκου 5 ἀλλὰ τουτο ν Ἀνδοόνικος καὶ θ -ευτικωτερον ἐντετυχηκως τέ Κρισπίνω την ἐκείνου πρεσβείαν απέδειξεν πρακτον ἀπρακτο δὲ τῆς πρεσβείας αποδειχθείσης καὶ του ἐκ IΠερσίδος συμ- ριπικου τι μελλοντος, ο περὶ τὸν λογένην πονοντες του Adno νίκω συνθέμενοι καὶ πίστεις του μὴ παθεῖν εἰληφότες αυτον Io τε τὸν βασιλέα παραδιδόασι καὶ τὸ τροτριον οἱ δὲ πεο τον P a B κα Ἀνδρόνικον αὐτὸν συλλαβόντες τὴν δεουπίδα αυτὸν αὐ-

δυσαντες, τὸ μοναδικὸν ἐπενδυουσι σχῆμα, καὶ ουτα του φρου

ρίου ἐξαγαγόντες ποὸς τὸν Ἀνδρόνικον μετὰ πλείστης ora τῆς περιχαρείας Παγουσιν. - δἐ τῆς τυχης αυτὸν οἰκτείρας ἐδά- 1sκρυσε καὶ δε αν ἐμβαλων εἰς ς ἐαυτο ἀπάγει σκηνὴν καὶ

V 25 τραπεζης αυτω κοινωνεῖ f ουν ἄμεινον μέχρι τουτου στῆναιτο ανδρὶ τὰ τῆς δυστυχίας ἀλλ' os ἐν αὐτο διαδρανα του φθόνου τὰ βέλη να. 4 γαρ πεοὶ τὸν βασιλέα Μιχαὴλ πρόφασι Κώσπερ τῆς ἰδίας ἐπιθυιιίας τὴν προς ἐκεῖνον πλασάμενοι εἴνοιαν, m&ίσαντες os ετησαν μή τι καὶ διαμηχανήσαιτο ὁ Λιογένης καὶ

25. At Dio enectam infelici suecessu non Dactus obstinabat adhue In spe animum, sociosque ultimae fortunae consolari studebat fiducia mox a suturi e Perside auxilii misit etiam ad Crispinum erios homines ingenium irritabile iracundi arbari concitare in Andronicum conaturos i cuius indicio coepti, accepto in tempore Andronicus longe blandioribus quam unquam alias verbis officiisquo Crispinum ita delinivit, ut Diogenia nos remis cir tos euius rei per comitatum Diogenis fama vulgata, cunctantibusque nimium exspectatis a Persida copiis, proditur a suis Diogenes, incolumitatem propriam eius, atque arcis in qua erant deditione ab Andronico paciscentibus. missis igitur ab Andronico ad exigendam pactorum fidem admissis in arcem, deditus Diogenes ab iis purpura exutus monastica veste contegitur, simura eductus arce Andronico sistitur, gaudium tantae victoriae, quo passim exsu tabant milites, modesta commiseratione prement i cui laudabili associni in tum indulsit ut etiam insortunio exauctorati captivique principis lacrimas dederit congruente humanitate cetera, qua illustrem captivum amplexu dignatus tabernaculo excepit eodem incum mensaeque adhibuit huno oportuerat, sanem esse misero malorum sed invidiae longe iamlantia effugere ictus non potuit suerunt enim in aula qui odio aut timori proprio asseetum in princ Pem praetexentes Michaeli suggesserunt, nunquam illi possessionem imperii re certam, quoad valeret Diogenes siquidem et ipsum cogitaturum aliquid et alios novarum cupidos rerum hinc turbandi causam petituros sis expreM.

76쪽

n saetis cupide scribunt ad quemdam tum in exercitu plurimum potentem, eruore oculos Diogeni quod sacrum iiiiquissimo Andromina tulit, praese tim quod impedire conatus nihil profecerat, iis qui facilitatem Michaelis eo inclinare coeperant magis ac magis coeptum urgentibus scripserat autem ea de ris.Andro uicus ad patrem quoque guum Caesarem, maiorem in modum rogans ne istud perpetrari piaculum sineret i alioqui divinae vim ultionis exspectaret, poenamque non longum moraturam ea illo nequicquam moliente, qui litteras acceperant Diogenem excaecant et in monasterium, luod ipso construxerat in Prota insula, relegant, ubi excaecationi suae non diu superates ille interni, imperio Romano tribus annis administratu hunc res Diogenia finem habuerunt.

I: In hunc modum imperator Romanus Diogenes ganeroso Ille quidem aniam aggressus restituere in decus pristinum collabescere incipientem Ru uod proposit optimo haud parem agendi dexteritatem adminἔe se ipsum pexustuit, et rem Rumanam Disilia my

77쪽

56 NICEPHORI BRYENNII

et titi δεδήλωται πρότερον, τὸ M ποοῖων ὁ λόγος δηλώσει νυν. ὁ βασιλεος Μιχαὴλ τοῖ Λιογένον ἀπαλλαγεὶς την κοτροπα- λατυσσαν χοαν, ' ὁ λόγος -- ἐδήλωσε ητέρα τῶν χύ

τειαν του γ' otio κατάρχοντος θυγατ&α Μαρων τῆν ἐκείνης ἐξ δέλφαν ωήνην τὴν θυγατέρα - χλανίας ἰξουσιάζοντος τω

ποεσβυτέρε των παίδων τῆς κουροπαλατίσσης Iσαακίω nnὸς γά- ριου κοινωνίαν δίδωσιν. ὁ δ καῖσαρ ἐπεὶ το ανεψιὸν εῖδεν οὐκ ἐπιτηδείως πρὸς τὴν των κοινων ἀντανινι εχοντα, αυτός τε γε is ναιότερον των πραγμάτων ἀντελαυβάνετο καὶ τὸν ἐκτοι si μκη- φορον, οὐ nom γντες ἐκάλουν μκηφορίτ ν, et is βασιλεῖ οἰκειωσας λογοθετη' του δροι ἰου κατέστησεν ανδρα ἐντρεχῆ ἐν και δραστηριον καὶ λογω κο-ουuενον καὶ πείρα πραγματων πολ-

PAPλων, βαθυγνωμον di ἄλλως καὶ συγκυκῆσαι δυνάuενον πούνατα 15ριῶλλον et τὸν Περικλέα φασὶ την Ἐλλάδα κυκαν λέληθεν συν

seeum ruina involvIti prout partIm Iam narratum a nobis Est, partim ex deInceps dicendis plenius intelligetur at imperator inchael defunctus iam metu Diogeni europalatissam Annam do qua diximus superius, Comnenorum matrem ab exilio revocavit una cum filiis, quoa etiam admovere sibi asta late volui etenim cum ipse paulo ante praenobilem praepotentemque Iberorum principia filiam Mariam coniugem duxisset, huius patruelem Alaniactrectoria filiam Irenen curopalatissae filio maiori nuptiarum necessitudine coniunxit Caesar autem cum Augustum fratris filium cerneret gubernationῖ publicae rei non admodum aptum, et ipse attentius in negotiorum expeditionem incubuit et eunuchum quemdam Nicephorum, quem diminutivo verbo Nicephoritaem vocabant, imperatori commendatum logothetam cursus constituit, virum impigrum efficacisque ingenii doctrina, loquentia multarumque experientia rerum ornatum; sed profundi eumdem animi dissimulatoremque consiliorum, quae plurima excogitabat versabatque plerumque turbulenta, nihilo minus quam illo olim Pericles homo factus natus lue ad totam

Commovendam Gracteiam linque hunc Caesar promovens acrem in se gra

vemque hostem, quod minime tum rebatur, postea sensit armabat. 2. Hic onciliationi Caesaris artem subiungens propriam, ubi se penitus in levis a lacllis Michaelis animi possessionem insinuavit, primum omnium illi porsuasit, ut patruo suo Caesari tribueret fideretve minimum id ruamquam cito Caesar sensit, dissimulandum tamen ratus consueta aliquami ratione gerendia rebus vacare pergebati eum autem magis ac inagis Sese Diuitias by COOule

78쪽

COMMENTABIORUM L. II. T

αἐξομεν ri P βασιλέως παρορασιν καὶ ἔχον τουτον διεγίνωσκε του λογο-ου ἐξεχόμενον, δεῖν uήθη ποπειραν τινα ποιήσα

σθαι. καὶ δὴ σκη ρύμενος ς βουλοιτο θήοας χαριν ποος τὴν B

μικοα ωπίαν πεοαιωθῆναι, ἐπεὶ τον βασιλέα εἶδε ποῖ τοττο συγκαταβαίνοντα, τὸν ποδ του Ποντο πορθμὸν περαιωθεὶς ἄμα τῶ τιω Ἀνδρονίκεν ἀπηε ποῖς τὴν Ἀσίαν του ἡλίου τας μετοπωρινὰς τροπὰς ριεταλλαττοντος θάτερος ει των τουτου υἱέων ὁ Κωνσταντινος εμεινε παρα φ βασιλεῖ προεμβλητο γαρ ποῖς Πυτου πρωτοστρατωρ, τουτὶ δ το οφφίκιον uέγα ἐν ἀεὶ παρὰ 10 βασιλευσι καὶ μεγίστοις ἐδίδοτο μείνας ει θεραπευει εσπευδετο βασιλέως ἀμφίγνωμον καὶ γαλην ἐκ δυοῖν τοι ἐναντίοι τουτο

συγκείμενον, κουφοτητός τε καὶ πανουογίας.

3. in os καῖσαρ τὴν Ἀσιατιν καταλαβων πεοὶ θήραν ἐπτοῆσθαι προσεποιεῖτο. Q δἐ βασιλευς Μιχανὴ συγκλει ιένων 1s αδ- των πραγματων μη κατα τε τὴν εω καὶ τὴν σπέραν οι τε

D ουρκοι τα κατα τον λογένην in ιενοι καὶ τὰς προς μιμαίους ω ἐκεῖνον γε- ιένα ζυμβάσεις τε καὶ σπονδα διαλυσαντες τὴν υ αν πασαν ἐδρουντ καὶ λ μ ν , et τε steti Σκυθαι προς τουτοις συστασιάσαντες Θρακη' τε καὶ Μακεδονίαν καπέτρε D20χον, ως πορθεῖσθαι μικρου δειν απασαν την Ἀσίαν καὶ τε ναυ- ρωπι ν υπ' ἀυφοῖν τοῖν ἐχθροῖν , -τω γουν -τω των πραγμια V 28των συγκλεισθέντων τὸν Κομνπνὸν Ισαάκιον ον διὰ κηδους ἔ--

quotidie prodentem in Imperatore eerneret despectum sui sicque Ipsum e logotheta pendere totum, nullam ut sibi lactam reliquam vel auctoritatia vclgratiae partem esse constaret, experiundum in hune modum Michaelis erga se animum putavit ficto venationis desidisio veniam ab Augusto petiit transfretandi in minorem Asiam, quo han aegre impetrato laetum transvectus in Aniam irciter aequinoctium autumnale traiecit, Andronicum filium secum ducens, altero filio Constantino in aula relicto protostratorem enim evinAUgustus creaverat, quod officium apud imperatores semper fuit dignationis magnae ne nisi maximis quibusque tribui solitum cuius occasione morais non destitit ille quidem experiri, a quid posset in curanda instabilitato consiliorum imperatoris sed malum orat vehemens ac remedio sortiua, duab ex contrariis conflatum pestibus, hinc levitate illinc astuta malitia.

3. At Caesar in Asiam delatus egregie glinulabat venatione sese maio

rem in modum delectari imperator vero ichao cireumventus anespiti malo irruptionis gemina harbaricae hinc Turcorum, audita Diogenis eum quo transegerant exauctoratione, pacem solutam arbitrantium ac propterea Orientem universum hostiliter incursantium illine Scrinarum Thraciam, et Macedoniam per tumultum manu facta vastantium, utrorumque tanta rabie furentium ac tam late stragein ruinas tu spargentium, ut Asia Paene pariter Europaque universa saevissimis hostibus praedae forent; quo alicunde inciperet tanto mederi malo ac se ex angustiis explicare conaretur Comenum Iaaam Diuitias by COOule

79쪽

58 NICEPHORI BRYENNII

τω ἀκειωσατο, totiέστικον των σχολων τῆς νατολῆς καταστησας, ωοτοκρατορ στρατηγὸν του κατὰ Ουρκων noλαου τουτον ἐκ-

πέποι φεν. ὁ δ παραλαβὼν τὰς ὁ α ιεις ἀπαγε ώς ἐπὶ τὴν των Καππαδοκων ξυνείπετο δέ οἱ καὶ ὁ ἀδελφὸς πιέξιος, ὁ του

ἐν,εγάλη 'P-αίων ἐλπὶς και, καὶ φαινοMενος, πτερον δὲ, 542 γιστον Τωυαίοις γενοuενος φελος, ηπω τὸν Ουλον ἐπανθουνταφέρων, ἀλλ τα τῆς στρατηγικῆς αρετῆς υπεδεί- καὶ προ τῆς τελειότητος ἄλλον με φασιν οἱ τὰ ῬωMαῖκα συγγραφαυενοι τὸν κνηπίωνα, ὁπηνίκα ξυνειπε- τω Μωυλίω κατὰ του Μακεδόνος στρατηγουντι Περσέως ξυνέπραττε γαρ ἀδελφω, καὶ is τὰς ταζεις καθίστα, καὶ τους λοχους ἐνίστα, καὶ φαλαγγαρχων ἐφαντάζετο, καὶ πρὸ τῆς πείρας πεοὶ τὰ στρατιωτικὰ δεβιωτατος ων ἐπεὶ δ' ἀφικέσθην εἰς τὴν Καππαδοκων,ητροπολιν νζMὶ δὴ τὴν περιβόητον μισαρειαν, ἐστρατοπεδευσάτην προ τὴν πα- ιὰν πολιν, ἀντὶ τάφρου καὶ χαρακος τὰ διερρυποτα ταυτης 15 προβαλλόμανοι τείχη καὶ γαρ φθη πάλαι σει-ου γενέσθαι Παρεργον ικρου δειν πασα, πυπων ἐνίων περιλειφθέντων εἰς ἀπόδειζι οῖρια τῆς παλαιῶς δαιυονίας ταὶ πολεως ἐν ταυτηγου στρατοπεδευσάυενοι διεσκοπουντο πως αν ἐπιοντας τους πιυρκους καὶ τὰς κωυοπολεις πορθουντας ἀποσοβησαιεν. m

Humiseeent sibi assinitate iunctum et domesilaum scholarum per Orientem Constitutum summum bessi ducem contra Turcos mittit, qui assumptis copiis

Cappadociam versus iter intendit secutus ipsum est frater eius Alexius, magna iam tum Romanoruin spes palam nec falso creditus postmodum enim nuguriis in eventa proficientibus Exspectatum sui fructum, elicitatem vides Cet maximam rei publicae repraesentavit tunc autem adhuc adolescetitulus vix prima lanugino signabat malas quamquam abundantia militaris strenu latis maioris lacile aetatis officium expleret, qualem qui Romae veteris res memoriae mandarunt Scipionem serunt, cum Aemilio adversus Macedonem Perseum consularem exercitum ducenti comes expeditionis esset nec enim hic aegnius Alexius sortem fratri operam navabat constituendis ordinibus, i aidiis locandis acie dirigenda movendaque, simulacris praeliorum, quibus iuomnibus exercitationibus militaribus mira in iuvene dexteritas eminebat. Ce- erui ubi perventum ad metropolim Cappadocum, celebrem illam inquam Caesaream , castra posuerunt in vestigiis urbis veteris inuris eius dirutis pro Castrensi vallo fossaque usi olim enim haec civitas terrae motu paene tota concidit, turribus duintaxat relictis paucis quasi ad specimen antiquae magni scentiae hic igitur matris positis consultabant, quam inirent rationem Cohibendi Turcos vicos passim regionis foede desolantes. 4. Talia illis meditantibus, melius Franeus, quem habebant in exe intu e societate Crispini, cuius loco nuper mortui copias eius gubernabat, Diuiliasum G

80쪽

c MEN BIORUM L. H. 59

ἐκείνου καταρκων φάλαγγος, τε ἐκείνου τὸ χρεων ποτίσαντος, ἐατε ει πρόφασιν ευρειν υλποφανῆ ἄστεών πάλαι ωδινεν ἀποστασίαν εἰς τουμφανἐς ἀγαγεῖν, ἐπειδη ξυνέβη των τινα τῆς γαλαγγος ἀδικῆσαι ριεγάλως των ἐγχωρίων τισα, υλτυ στρατηγω προσελίγων τα τῆς αδικίας κατεματο, καὶ ο στρατηγὸς τε τυν

ἀδικησαντα ἐν μέσω ἀ Hiναι τουτο προ*ασις τυ ειρσελίω τῆς υποστάσεως γίνεται. και στρατοπεδευε μἐν τρω τῆς παρεμβολῆς ἐπαγγελλομενος εἰς νέωτα φοιτνῆσαι προς το στρατοπεδον, πεοι δἐ ιέσας νυκτα αρας την φάλαγγα των Κελτῶν απεδιδρασκε καὶ 10ωθὰ Σεβαστείας χωρει ' γνωσθέντος ὁ του δρασε - πεοὶ et jν Luciox μνην ω Ιωακι is δεῖν κρινε os ἀδελφεῆ Ἀλεξι - μέρος

κιος παρεσκευά το προ τυν πολεμον, παρεκάλει dicio ἀδελφὸν ἐντὸς του χαρακος ριένειν καὶ συνέχει το στρατοπεδον ὁ ἐβαρέως τὸ κελευομιενον φερε κυκεινος πι γειτο ἐγκαρτερήσειν P 432o εἰ μονον ζαποστείλειεν στερον κατα των ουρκιον πολλὰς των

Ῥωμαίων ἐπαγομενος φάλαγγM 5. 'O μἐν - πεισθεις ἐπὶ του στρατοπέδου κατέμεινεν, ὁ

12. στρατιας J V στρατείας. 21. ἐπαγομενος ἐπαγομενον nihil nisi praetextum et occasionem plausibilem quaerebat desectionis quam

dudum parturiebat in rem conserendae eontigit autem quemdam e phalang Gallica vehementi laedere iniuria indigenarum aliquem, cuius ille doloro graviter apud exercitus totius imperatorem questus expressit ab eo, quod negari non poterat, ut iuberet militem iniuriae auctorem in medium adduci. opportuna et specloga ea causa rebellionis visa ergo a primo extra vallum auos locat postridie a rediturum in castra pollicitus. tedia porro nocte adducta secum phalange Gallorum fugit Sebastiam versus iter intendens certior sub auroram da ista fuga tactus Isaacius omnelius consilium ex re cepit Alexi fratris attributa ei parte copiarum ad persequendum raelium mitte di dum ea expediuntur segreganaisque copiis ituris mansurisque exspectauo

Cunctorum Penciet, tumultuosus ecce ab exploratoribus aliartur nuntius Tu eorum magno numero in Romanos moventium iamque vicino in loco habentium castra omissa igitur in praesens cura sequendi Urgelii Isaacius ad prae

lium se comparati rogat autem fratrem ut praeesse interim castris Velitrgraviter eam tulit iussionem Alexius, quae occasionem illi eriperet in acie Iugnandi consolatus eum tamen Isaacius est pollicendo aege ipsum cum re-ictis intra vallum copiis brovi accersiturum, quando maturum foret robur ipsum Romani exercitus in Turcos immittere. 5. His ille persuasus in Miris mansit Isaacius autem cum delectia Diuiligo b GO

SEARCH

MENU NAVIGATION