Tou en hagiois patros hL·mōn Neilou tou askL·tou ... Epistolōn biblia. 4. S.P.N. Nili ascetae discipuli S. Ioannis Chrysostomi Epistolarum libri 4. Interprete Leone Allatio. Additae sunt variae lectiones in eiusdem S. Nili narrationem de caede monach

발행: 1668년

분량: 631페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

uoluentes. Existimo .enim v ceia, ι, nostra iobum extulitie , Si abluero' ' meoiue, te expurgauero manibus puris , satis in luto me iminxiiii. Quemadmodum igitur tol O vitae curriculo edimus , de bibi inus , sic detergi incestanter .lcbemus. Quando fieri non potest, ut homo aliquis continuo irreprehensus, & incontaminatus inucniatur. n. εο ῖ Propterea fidem adhibe Prophetae dicenti, Lavabis me, bc super riiauem dealbabor; ibulo scribenti, Accedamus at Deum qum v ro corde, aspersi mente a coinscientia praua. lec.

V0s in homines ad breue

tempus aggredi, indeque iamiam volitare, Daemonibus permissum cit, alios per multum tempus vexare , ab agono- theta Deo , uoltro curato se , de iudice similiter, imperatum. alijsenam ait ex reimum usque spirbium adoriri, S tentare, & tormentprum vario genere afflixere , impudentibus Daemonibus con ditur

eii homini peruigilium, cum ple- lis γαον, In λλους Hyὐ ξλε- πη- rosque videas in illud propensos, me : et . et2Z sibi Si Gagitare vigilias, & quidem frustra πυ αγρι- i, επ A i. 'insomnes horas agere existimas, A'hia. ό ορος επε aneum somnum Deus Adamo im- πινυς κοιμα, . γ, α αλ μου miserit, de omnibus modis dor- χ re ό Oεω - io Hu et arsis. α. miendumst. Nequci enim bono- A u. IT ais Uxi S ci En-rum meorum Deus indiget. Quod principio in Adamo secundum sensum locum habuit, id arcanum intelleia

22쪽

Elii Diarum Liber I. II

πος, m iis νοηπν inimi, ἰσή- tellectuale innuebat. Praesignificabat enim secundum Adamum , Dominum nempe nostrum Iesum Christum dormiturum humanam mortem in Cruce, ut ex illius sacrosancto latere lancea adaperto , de sanguine, ac aqua effluentibus,

aedificaretur intellectualis sponsa illius, Catholica Ecclesia. Quod vero ais, dormiendum esse, quasi veluti lege quadam , tibi segnitiem, de socordiam sanciens Deus 1omnum immiserit, maxime bel-l uinum fuerit, nec hominis, qui

humanum,& rationis compotem

animum sibi concreditum habet. At quid tibi ultra desuerit, cum

iam belluinum , de omnino in. consideratum propositum habeas, quam ovium in lecto decumbenti balatus, vel boum mugitus, velastinorum more rudere; cum alij homines, ut tu dixisti, ad laudat dum Deum vigilantes impense seruntur, Se sena ni tyrannidem reprimunt, atque excutiunt Et promptum tibi fuerit, cum inteluinim absque intelligentia possideas, vitae spatium uniuersum in

somnolentia consumere, nec Vltra hominem viventem, sed desumetorum sepulturam nuncupari, animam mortuam in vivente perditionis corpore tumulantem: n que lumen hominum conspicere, sed abortus initar ex tenebris in tenebras gradum facere. N vere,

ut scriptum est , homo imagine Dei honestatus Mon inIelleXit, asi H o similatus est iumentis insipienti- is

bus, id similis factus est illis. Verumenimuero si peruigilij fructus

addiscere cupis, curiose perscrutare, quid singulis noctibus lectum lacrymis irrigans fatebatur . Anticipaui in intempestate, Sc clamaui confitens, de laudans te . Media nocte assurgebam, non ab alio extimula-xus, de vi attractus ad excuticndum somnum, sed ipse memetipsum v α al, is μ' 1i y υν Α'n α, τουτε t

23쪽

ra Nili Monachi

alacriter excitas ad sectoris glorias decantandas. eae enim mihi somno ipso suaviores sunt, quandoquidem affluens ex illis percipitur

utilitas, de multorum bonorum, corumque sempiternorum vigilantibus causa sunt. Primum et

nim qui anteacito die lapsus inter

sermones, aut opera contigerunt, Deo aperientes, ab eorum pondere subleuamur: quippe qui veluti grauis sarcina super humeros animae incumbunt, de vigiliae igne in cineres conuertimus, vii spinas Diaboli diuitias succendentes. Ille enim quotidie nostris lapsibus ad opes emergit. Quapropter ille anxie seri, indoletque, fremitq; aduersus nos, cum nos videt vigilias agere, illisque prompte , atque industrie animum aduertere: in maxima nanque damna eum, de turbas conijcimus , cum eum

quotidie nostrorum delictorum substractione, quibus ipse opulentior euadit, nudum, desertumque demonstramus. Posthac eundem multicipem , ac peruersissimam belluam inuisibiliter in nos irrumpentem, de discerpere, aut deglutire ardenter appetentem, vigil oratio fraenat , dc compedit, de neruos astutiae illius diit oluit; nos vero coelestium honorum participes facit, gratia nobis ipfs sontibus uberius scaturiente , 5e mari ipso abundantius in nostra beneficia effluente. Tunc demum Scnos in posterum ad delinquendum segniores evadimus, vigilia nobis cogitationes diuini amoris effingente, de mundanae vanitatis fugam insinuante, 8c noxiorum insectationem edocente. Vigilias quidem secundum Deum noctu ἔλα--υγ-ἀκπιαl 'ον - ,

λ cῆρα, κm ἀm i υ - τους τε τί, nos solos apprehendens, extra turbarum turbines, de negotiorum

studia,

24쪽

studia, & amicorum eonsuetudia neS , arrepta occasione, veluti mater benevola, in loco sine strepitu, necnon quietis , sobrietatis,

Sc pacatissiniae pacis pleno, nobis sibimetipsit adnexis, lapientiae sue,

Venerandarum adhortationum, &illuminationum diuinarum thesauros reserat, & latenter animae nostrae snus implet: et si illius munera sobrie nobis reseruauerimus,

beati nos, & ter , & infinite fortunati . Compertumque fatis est, quod dico, mystis , & probae v giliae alumnis, qui citharam Dauidicam linguae suae plectro pulse . re appetentes, & in proprio gut-

ture, Vt Propheta ait, excelsitates Dei concinentes. Annon guttur meum meditatur prudentiam & N. 3.3. quemadmodum tenebras, ita de lumen offendo , Psalmis illuminans , se noctis tristitiam in splendorem conuertens, de anticipant oculi mei in matutino ad media tanda eloquia Domini, & cocco ignitarum cogitationum Ornatus supernam sapientiam,vt ad me veniat, exstimulo : ad nos enim,

qui vigiles noctes ducimus, diutina gratia ineffabiliter irrepit, S: comparet indicibiliter, Se ad eam, quae comprehendi potest, illius speculationem , Se similitudinem

sacras mentes extendit, quae uti

seri potest , de sanctos homines decet, illi sese applicant. Eum XX VII.

ΡErbeatissimi sumus , si quae

ex peruigilio vinis excepimus omnia seruauerimus. Quo si partem ex ijs exiguam, aut ingentem amittere contigerit, quae reliqua suerunt, abundanter ad se. lutem

25쪽

Nili Monachi

lutem mentis insantibus susscient.

Nanque auceps frequenter centum venatus turtures in agro , si

sibi gaudens eas occluserit, postmodum negligens, tertiam , aut duplam partem amiserit, quod volucres illa: clam crumpentes in fuga se dederint, in reliquis inc rorem imminuit, animumq; suum solatur, quod non vacuis manibus domicilium repetat, & copiam licet non integram tum reportat . dc rursus futuro tempore utiliter, quae in venatione capta sunt, cautius custodire perdiscit .m ας iam cpeἔνα , κάν γαπ pia, ἀη

Eidem XXV III .

Bonum illudque auspicatim naum est peruigilium ijs,

qui somnum mortis vicinum discutere animo versant, tantoque maius, quantum Sc Dominus ipse id exercuit, sibique familiare fecit , in dispositione secundum

carnem, ut tradit Lucas: Erat Iesus pernoctans in oratione Dei , opere ipso nos inii ruens, Magistri sequi vestigia. Proptereaque dicebat, Ligilate, & orate, ne intretis in tentationem. Qui vero erant e comitatu i auli, 5e Silae, emolumentum vigiliae percallentes, media nocte laudabant Deum. de David ait, Uigilaui, & factus sum sicut palliar solitarius in tecto, pennis nepe praeualen S, non per terram repens, sed in tecto, 5: in summitate virtutis comm rans : lingua namq; supplice vice manuum mearum , circa humanis simi Dei pedes complicabam me, lacrymans & luteum cor meum donarium factum est argenteum, vel aureum. & altare rursus Domini factus sum humilis homo, in me gratia carbones cognitionis Ania , Ab 5-, η

26쪽

libet nocte vulneratum.

IN tueor, frater mi , te multa

scabie secundum internum limminem Obsitum a capite usque ad pedes , ex qua nunquam mundari poteris, nisi noctu vigilet spiritus tuus ad Deum, nos diuinis praxe-ptis illuminantem , de vivificantem in socordia demortuos, de ex excelso rore sapientiae, qui quemque animi morbum, & cunctam mollitiem sanat, pnebentem . Rosenim , ait scriptura , ex te medicamentum illis est. rursumque di- icit Deus, Et ero ipsi ut ros, de ε florebit ut lilium . hic itaque ros adueniens ad cor tuum, quod intemperiis, ac voluptatibus examdet , de spiti tu tranquillos de aura pacata, & leni influens, exturbabit flammas tuas , ut Babylonicἡ quondam fornacis, de resoeillabit de saluabit te, verum efficiens philosophum, suadensque in post rum non nimis somno indulgere, sed bono animo vigilem perno

ctare.

Lm XXX. Uemadmodum opus est eum, qui vivit, continuo respirare, sic necesse clicontinuo bonas vigilias suscipere, de agitare, aemularique de psalmis, de bymnis mellifluo cantu praeditam , ac vigilem lusciniam, cum illa ouis incubans per totam noctem cantus, quos nunquam re

missiores ficit, edit. Id ubi per egeris, haud sustinebit aduersatius diutius in te immorari, videns se abs te pressum, neglectumque , dc orationis vigilis punctionibus qua-

27쪽

Nili Monachi

llanter atq; submitte in nocturna oratione persiliere: si vero ob aliquam tentationem contigerit , de obscoenas cogitationes interrumpi , a probo ipse conatu, vigilia nempe, ne destias, sed pers uera , N in simili aggressione ii

ueterasce, sic Omnino opportuno

tempore sapientiae fructus demetes. Quod si quispiam voluerit, in otio deliciari, S: inebriari, de in lectulo obsequi suo somno , dc non Deo morem gerere, consideret ob pinguedine in animo exo tas, petiiseras, & execrandas cogitationes , de in posterii praeuideat, expectetque proprium lapsum, Scinteritum. Ipse enim aliud quidpiam non dicam , sed veritatem ,

Omnes carneos moribus extra regnum eiici.

ZOSIMO OECONOMO XXXII. ΙMprobus celerrime aduersus

probum iudicium dixerit. Pr bus neque aduersus malum ex facili . quod enim in malitiam pronum non cit, neque ex sacili in uspitionem cadit. Eidem XXXIII. ADulter mortales omneS aiadulteros esse suspicatur, de fur similiter omnes seres esse existimat : & prudens, sanctus, de pius vir omnes homines , sanctos esse, ac iustos credit. Tu porro in nequitia multos abhinc annos diffamatus cum sis, Omnes malos aenequissimos este opinaris ; Omnesque apud uniuersos quotidie, tam Tin uoms λού. Κ Αων ε α μβα ς , e tw. -

quam

28쪽

Epiuolarum Liber I. II

. maxime sceleratos accusas. ιους .

SOPHRONIO MONACHO XXXIV. ΡRa postum tuum sapientem

esse in sermone ne cupito rneque enim qui docti sunt serna ne Deo placent, sed illud conare, ut ad finem usque ignoranti sυbiaceas , qui opinione hominum mundi sapientia excellis , ala enim humilitatis, & verae submistionis

Eidem XXXV. rati s σιώ. ,ν- tu, T Ihil omnino tuae submissio-

to erit. E ENCNI. MI.

Eidem XXXVI. O Θεος η, πάνακοῦ seu, ritali, Eus noster, misericordiam,

eα- νας ς 3M in ei imi albi iam: ό iudicium solum in desperationem inducat. Namque ait, si Deus obseruauerit peccata, quis sustin . bit Vult Iudex tui misereri, suamque misericordiam impertiri, si post patratum delictum te hi miliatum compererit, videritque te Dominus ita assectum , ut serui Dei misericordia tua ducti, tecum una simul laborem subeant, pro peccatricis animae tuae salute, musericordiam suam abunde tibi suppeditabit. Si vero cor tumens superbia, infidum, de poeniteren scium conspexerit, & nullo modo futurum timens iudicium, tunc C sane. Θεος, et ς ; βουλετή σε ο

29쪽

1 8 Nili Monachi

sane, tunc Deus amat iudicium, o Θεἰς et κοισαν , ωαπερ L. ξθ, - in quemadmodum Medicus liquidis τλήμαm, Q πλι,μασν απιλιο fomentis, ac uncturis lenibu S tu-- ας s ριδημα. ε αν δὲ more compescit: sed ubi pertinacem, de medicamentis pervicaciter resistentem tumorem viderit, commiseratione, 5c molliter agendi ratione abiecta,in poller u vitam

ferri sibi dsciscit. Amat igitur misericordiam , de iudicium Dominus , misericoidiam in eos, qui

nem traharis, cum

virum v vijs, ac diuersis moletlijs colluctantem, & labore iam fatiscente : Quem enim Deu S amat, corrigit, flagellat vero omnem s-liua , 'i' ni admittit . de, I lagel-W7 ' i ius, ait, tota te, Sc repre hensio mea in matutinis; neque enim reprehensi0 Solem ipsium, μαογι δἐ -- ψιν ,

suo robore vividum expectauit Reprehendebam memetipsum confitens , si quid dcliqui, de absque testibus peccata mea propalans.

cessariorum inopia , eorumque non ita secilis, neque tam cita acquisitio, ignorantiaque quando, ausi quanam ratione vota n

stra finem habebunt; haec omnia spei exercitationes sunt: spes SENATO PA. ΔΙΛΚΟ-

30쪽

EFIDlarum Liber L

eum ijs destituimur, & eorum copia non est, exhibere, figenda est. Etilem XXXIX.

SPeremus in Deum , frater,

speremus, licet neq; in promptu , neque ex facili vota nostra suscipi cernamus , neque deprehendamus , cuius generis erit, quod nobis continget. Namque vult Deus nos in eumacontinuo

spem habere, qui res hac ratione disposuit, ut praeuia spe bona a nobis expetita, siue ea temporaria, siue sempiterna sint, possideantur. Eidem X L.

Vi vi ae necessitate coa- citus, quae a Deo popost rat, sperans obtinuit, instituitur quoq; de futuris, quorum natura humana indiget, in Deum spem ponere , qui ea se daturum

promisit. Propterea dc nunc amtequam res eueniant , multos etiam ante annos promittit, promi itaq; idque sepius perficit. Sic

enim quae de diuina veritate experientia sepius habita est, spem nostram de futuris , quae vere prinmissa sunt, confirmat. Quemadmodum itaque Opius poscens obtinuisti, de diuinae misericordiae, demissionis, munificentiae, ac liberalitatis experientiam suscepisti; ita, licet non ita celeriter exaudiaris, bona expectatione confirmate, & sortiter, toleranterque spera, & sustine, pulsans per orati nem , quousq; Deus voluerit excitari , praebereque tibi quantum indiges, vel etiam plusquam indiages : ex abundanti enim, quae ipsi poscimus , vel animo concipimus, potest Deus, & vult nobis opere ipso elargiri. C 2 HE-

SEARCH

MENU NAVIGATION