장음표시 사용
581쪽
vostri Theoduli. Hic erat filius sapientis Nili Eparchi Constantinopotitaui , qui
udana gloriola renuntiata , in montem Si laeti m progressus, una cum silio Mon chum indtiit. Dcim ibi immorarentur in a cetica disciplina elaIorantes, derepente Barsaris irruentius , oe sanctos illo; Patres contrucidautilus , Nilus in figam e d.dit, Iilios Thredulus, oe aliusci dein cum illo aratis ducti, euinctique ducebantur; sed cum certum in locum ex itinere larbari diuertissent, Hatuerunt
iuuenes mactare. A que fletia anta solem exorienti hostias immolare: sed τnus quiadem ex iis fuga salutem petili. Barbari vero graui sopore sepulti, cum exorto flestilla evanuisset ab occidendo Theodulo
manus abstinuerunt; cum postmodum de eopecunia commutando decreuissent, nec thra duo silique aurei offerrentur, unus ex illis nudato gladio eum conficere tentaban tum Episcoptis eum a sarbaro memcatus , in libertatem exemit , qui cum perquam optime uuam duxisset, obdormiuit in Domino. Et Sirletus in Men logio Graecorum : Eo Lm die Iq. Ianua, j S.Theoduli. Hic fuit finis, Nili Viri sapientis , qui relicto saeculo , in
montem Si uam se contulit, et M etim filis vitam Monachi exercuit. Multa ingenij sui monumenta posteris reliquit se certum atque indubitatum est, quorum pars non exigua typorum praesi,dio lucem videt, pars in Manuscriptis apud decantatissimas Bibliothecas manu scripta latet, pars etiam temporum iniurijs deperdita est . Neque enim illi copiose loquens sapientia, neque rerum in Scripturis obscurarum explanatio, neque bonas artes more';jubserendi studium, illudque supremum defuit. Nicephorus Callixtus lib. I q. Λογυ 5 moa l κγ's , τῆ
loquentia vi polleret , diuinaeque gr tiae neruis validus esset , sicripta maria , quae mitae sonasticae exercitium in. Eruunt, reliquit, verbis CP sententijsita composita, τι Lectoris animum na incredibili recreent. In omni recto
studio de humanitate versatus Philippus Labbaeus in noua Bibliotheca: P cili Constantinopolitam Moannis Chrysossomi . cipuli multa iacent opuscula in Parisiensiἶui, ali que Bibliothecis,
qu e ut audio parantur publicae τtilitati ab erudito Interprete. Et pag. 93. Nili triarchae cinctaminopesitani opera varia in .Codd. Regijs, 378. 698. SI F. 932. sqq. 722. IOGT. I 662. I 387.1388.2oo . 22I8. Multa quoque eiusdem S. NHi opuscula erant in S, Histiaca Sirletiana , quae alijs mem ramda relinquo. Ita Labbaeus hic de alibi: Iosias Si interus in Epitome Gesneri nae Bibliothecae, Georgius Draudius in Bibliotheca Clastica. Hunc sanctum Nilum nostrum Ascetam alij atque alij nuncupant Archiepiscopum, tar Episcopum Consta tinopolitanum , perinsigni manuscri. piorum Codicum prauitate decepti. Ioannes Andreas Quenstiat: Consti tinopoli natus est Nilus e Vonachus, Ioannis Chus tomi discipulus, qui m lascripsit deinctitutione serinae horum, testi Nicephoro M. histor. I . cap. 33-Quaedam eius extant in Bibliotheca P trum Tomo V. edit. a. Separatim xero
extat liber S. Nili di Christiana Philosophia, quo nomine Monacticam A MOcat . Photius in Bibliotheca Cod. zo I. Lectus
582쪽
Lemis est Nili Monachi Liberi Te A
tum . quinquaginta tria capita diu sus, quibus precandi formam Vir ille diuinus exposuit. Feruntur eiusdem c alia plura ticita digna diuersi argu menti opuscula, partim sola, pamlim Hictoria frema conscripta, 1 non operum tantum perfectionem insignem, sia in dicenda quoque facultatem eius tessantur ..Ibidem alia eiusdem Nili Andreas Scottus recenset opuscula, quae in Italia , Bibbotheca Regia, Augustana dicuntur extare. Dubitat nihilominus , an unius Nili sint omnia. Excerpta ex eiusdem Ora tionibus in Pasicha prima, de secunda , in Assensionem Domini prima, secunda, Sc tertia fatis prolixa totidem verbis exscribit idem Photius in eadem Bibliotheca. Hic non absique oscitantiae nota designandus est
supinus error Gesneri de Stateri, in Bibliotheca, qui opuscula Theolo gica Nili eum Capitibus Diad luconfundunt. Saurei Nili Oration/s Monasticae in Vaticana opuscula quaedam Theologica,m Capita φ vis.
Et quod magis est Magdeburgenses
Cent. S. cap. Io. Niti Monacticas Orationet extare Graecas Romae in Uaticana . Item opuscula quindecim The logica , Drire . Item librum ad Bariclem Episcopum . Et instar Praebet tamen propemodum conlectu ram, quod Scriptum quoddam Capita commemoratur. Et Ni τω-
rus, &c. Si ullus alius,plane Photius. ipse, ne hic multorum testimonijs rem traham, similem errorem, aper te profligat. Namque ait, μάροοῖ
ipsa facit Diadochum Phorices litius, quae est in vetere Epiro, Episcopum. Et infra dum agit de Soptironi j I sier solymitani Patriarchae Epistola Syn
Omnia illius opuscula , quae pleraque sunt, nondum quisquam iustum in volumen redegit. Sunt ni hilominus partim Latine reddita, editaque . Oratio ad Deum contra Ba barorum incursiones , bella intesti na, pestem, famem, & mortis vim praesentem Ioanne Sambuco Panno nio Interprete. P. Omnipotens Domine Deus Pater ingeniti Filij. Edita Latine tantam Patauij , anno I s. ex. tatque Nis. in Biblioth. Imperatori Viennae Petrus Franciscus Linus Ueronen. sis in Latinum conuertit, de publicauit Venetijs, anno I 37. in S.
Librum Nili Asieticum, siue deviata in moribus Monachorum Iri Multi ex Graecis, ετ ex Iudaeis nompauci. Ad Monachos iussitutionem. P. Viactus intemperantiam ieiunium tollit
Aduersius vitia orationes septem. De Gula Orat. I. P. Principium flos est proficienda De Luxuria Orat. 2. P. Pudicitiam pa
De Auaritia orat. 3. P uaritia malorum est omnium radis.
De Ira Orat. q. Ira furari atque ins niae a finis est.
583쪽
DὸTristitia oti . P. Spiritus volvi
De Aredia oratis. P. Animi debititas .ct Acessia. De Inani gloria Or. 7.P.Inanis gloria est
animi pertudartio rationi contraria.
De Superbia Orata 8. P. Superlia sanimi tumor, sanie plena. Diuersa capita. P Dei timorem ae stadia
De Oratione Cap. CLIII. Eui odoriferum cupit th iam .eri Iuniores Monaclos institutionem. P. Iuvenis colat quietem in corpore.
Ad Anastasium scopum Epistolavi. P.
Ioannes Saceiaos admirandus Eccle se Constantinopolitanae. De nimis diuturna Praefatura. P. Traia
dunt rerum naturalium si eruatores.
In Bibliotheca Patrum Veterum C loniae edita. Ex quodam Paraenetico luro Fragmentum. P. Nunquid Angelus, vel Potestates, &c. De Octo vitiosis cogitationitas. De Gula . b. De octo vitiosis cogit tronibus,seu assicilibus. De Fornicatione. P. Fornicarionis spiriatus per carnis. De Mantia. P. Externum ea auaritia belium . D. Ira P. Ira eum semel'cius obsederit. De Tγistitia. P. sum improlus tristitiae spiritus. m Aoedia. P. Aceia diritus mare ris spiritum. De inani gloria. P. Inanis gloriae
clus multiplex es. De Superbia P. Gravi us . atiue omnium truculentissimus . De Oratione Capita CL sest CXLVILLatine tantum Interprete Francisco Turriano, qui cum Diadochi Photices Episcopi Capitibus de Perfectione Spirituali edenda curauit Antuerpiae typis Plantini
nis anno I 7 . in I 2. unde in Bibliothecis Veterum Patrum a Margarino Bignaeo deducta. . Liter Asceticus. Institutis ad Monachos. Orationes octo aduersus octo primaria
Breuis infiitutio. ad Iuniores Mona
sei Tola ad Anastasitim Presburum
Tradiatus de odio mitiosis cogitationibus, Latine Interprete Iacobo Billio Prunam S. Michaelis in Eremo Coenobiarcha , qui illum cum Ioannis Damasceni operibus edidit Parisiis anno Is 77. Subieci que Eugenij opuscula, de eodem
Graece vero & Latine edita sunt. Eiusdem κε λαεαι, οῦ ποπα νέου , Capita , seu Praeceptiones sententiose, Francisco Turriano Interprete , Nprioris Interpretationis correctore , collatis tribus peruetustis exemplaribus, & scholijs appositis. Florentiae apud Bartholomaeum Sermaretellium a178. in 8. Vna eum Diadochi Episcopi Photices m vetere Epiro Ithrici Capitibus centum de Perfectione Spiria tuali. Et haec Graece. Latine vero Lugduni Batauorum exlossicina Plantiniana Isso. 8. & Basileae apud Robertum V Uinter ..& Col mae apud Gymnicum. Item Graecede Latine in linguam Latinam traductae , & testimonijs tum Sacris tum
584쪽
5e expositore. Eaedem a Michaele Toxita carmine redditae excuta sunt Argentoratia Cratone Mylio. Epitomator Cesnerianus: qui tamen in Epitome nullam huius versonis mentionem facit , sicuti nec Cesnerus in. Toxiis. Γυὶ
ω'. Capitat , seu Praeceptiones sententi c. κεφαλα α , ή παγγαρειης Lugd ni Batauorum ex Oiscina Plantinia.
na apud Franciscum Raphelengium Isso. in s. Eadem sub titulo: Aurea Nili Episcopi Martyris Paraene. tica, Interprete Nicolao Classero , Hamburgi excudebat Paulus Langius. Anno 16Iq. in 8. AH, Οριας η ἴ- καταγνωα. De ijs Intem
pres : Clarum es iliud πιο Bdis, is, γ' μαγ χμων ta καλά δε αἰ- wα. Hinc Gr Agesilaus ea discenda esse pueris dixit, quibuς nati grandiores factιτti possint. Sunt igitur illi potis
inum eligendi , quisus iuuentus oe in litteris proficiant, in mores pietate con
diuntur . , De Plili libello non eu quia talitemus , quam ad omnia haec post plurim vim. ω enim Aegantius litus,
virtutum praeceptis grauis, antiquitatis auctoritate, pius , profusique aureus.
Constat mero eum in metustis a quadam Bibliotheca in malachia Translua. ma fultima a doctis o miro Ioanne Hontera Coronensi inuentum, fer ad Clarissimum Nicolaum Neandrum de antiquitatis sudijs optime meritum, mi
in lucem prodiret, missum fuisse, a qua
emendatus integritati m nitori restitutus,
primumque cum alijs editus fuit opustutis . Gis mero huius libelli sit auctor, cum plurium eiusdem nominis Episcoporum , Martyrum , doctrinaque praestantium virorum in iactoria mentio fat E et assica , non liquido Uparet. Duo
poli Caroli Magni vixit tempora. Fuit. Nilus quidam Sciolasticus. Inius vero, cui OTusculum hoc Non derad. scribendum putat, mentionem Iacit Nicephorus ιί. q,cap. Sq Ex quo consae admirando i ii P itipatriam fuisse Coi
flantinopolim, cuius etiam propter egregiam nominis nobilitarem Praefectu uit.
Sed relicto lati natu ad mitam se contulit Monassicam. Dicendi, quoque se cultate , praeclari que discitrina dotibus instructus cum fecerit, varijs ingenij
monumentis nominis sui memoriam ad
posteritatem propagauit. Hic obserua verba, Duo Niti Auctore Nicephora fuerunt Aegapiij. Unus tantum Nucephoro Aegyptius est. Has easdem Paraeneses edidit Grγee 5e Latine Paulus Minerva Barensis Dominicatius, cum Scholijs seu Conimentarijs. Neapoli apud Comstantinum Vitalem 16oq. iii q. Quid in illis illustrandis egerit, ipse enarratia Lectorem: Quidquid igitur in illis
reperies , exsanctorum Patrum doctrina exhaustum esse iudicem, ideo G cunctos citauimus : cumq; ad Politicam si T Moralem vitam perquammaxime ordin
rentur ; ad illas roborandas, firmandasque , Ethnicorum quoque Philosophorum axiomata perstrinximus , ut sciant , qui laxatis vita habenis sitim prouinciam ducunt , legem Chrissianam , legem esse virtutum , quam ex Ethnicis plerique naturali illussrari lumine prosequuti, miris extulerunt enc ijs. 2uid si Chrisiani nati fuissent Sanctitate quidem
nimia pollerent. Hic tamen talis tantusq; Vir de harum Parameseon Au
ctore disputans, .lis Nilum Ast
tam , & Constantinopolitanum exuit,
acceptas desert Nilo Episcopo de Martyri. Incertum siquidem est, ut notatur , in Bibliothecae sanctorum
585쪽
zo Patrum Tomo tertio Basleae impreLD ; an hic Nilus Episcopus Aegyptius fuerit, cuius meminit Eusebius lib. 8. cap. 16. Et esse illum Aegyptium, patet ex ipsa Inscriptione ,
λαμ, οῦ παρ ,sos . Nili Episcopi eminari is Capita, siue Paraenses. Licet Margarinus de la Bigne Nilum
Fpiscopum abraserit , Nilum Monachorum Patrem inscripserit, quem sententianum harum auctorem facit , solo Nicephori Callixti testimoniosultus, hoe vel solo argumento. Scriabit Nicephorus, Nilum Monachum
opita eouetisse, aliqua quidem fusius,
multa autem compendiosius tractata. Fr-
go qui haec Capita scripsit non suit Nilus Aegyptius Episcopus. Non tamen inde peruincit; Capita li' non eise Episeopi de Martyris. Fieri enim
potest , ut uterque Capita concinna,
rit, eaque diuerse; quod & alijs Viris sinctissimis, Eu Graecis Scriptoribus
fuit solemne. Et Antonius MonMehus in Melissa plures ex Nilo absque alio cognomine sententias, alias ex
Nilo Episcopo signat. Ergo erunt istae Nili Episcopi de Martyris , Zenon alterius r quandoquidem Nili Episcopi sententiae ordinatae cernuntur , ut in earundem Paraphrastica Catena ab eodem Paulo digella ostenditur. Quod autem absque titulo Nilo attributae sunt, id errore Au rum factum esse, qui Nili non Episcopi eas esse crediderunt. Sic ergo de titulo Episcopi de Martyris ex Grq. ca Inscriptione, Nilum Capitum Scriptorem esse Nilum, eumque Episcopum & Martyreni,. Neque dicet dum est, inscriptionem esse eonfictam : tum enim nulli libri titulo credendum esset. Adde Sixtum S nensem, qui nullum de huiusmodi sententiis verbum in Nilo secerit,eum illius in Iob Commentariorum me minerit ; licet haec ratio non videatur tanti momenti, si quis responderit, Sixtum Senensem, non eam sibi sumpsisse prouinciam omnia scripta Nili
commemorandi ed ea tantummodo, quae Sacrorum librorum explicati nem continerent. Petrus etiam Ra
cordatus in sua Historia Scholastica de Nilo Asteta, te eius scriptis sese monem habens , de istis Paraenesibus nec verbum quidem . Tandem uti validissimam rationem ex Muth Ii stinopolitani Episcopi Historia test, monium adducit , qui Nilum Ep, scopum de Martyrem harum Paradineseon facit Auctorem , cum susnomine Nili uti legitimi Auctoris
nonnullas particulas ex hoc opere depromptas recitat. Hinc Paulus o. uans ascendit in Capitolium et Quis autem alterius N. ili, non autem Episcopi. Mart is assemabit, cum testimo
nium Me sit prassanti simum Aut di ces Mutium inconsuiu fripsi se aut
Nilo Episcopo attribuisse,Nilo aute non
li Episcopi Uarum titulo letisset, utique non ut maret .sse Nili Episco pi . Gid enim erat in causa, ut Muttur Nilo Episcopo attribueret, Pola autem non Episcopo auferret Sed pommodum remissius enunciat, obhci posse,sententias non esse Nili Episcopi de Martyris, sicuti sibi a nonnullis obiectum fuisse testatur: sub pers eutione posito Episcopo tempus non adfuisse edendi libri : in eius actis
nullam harum Paraeneseon menti nem factam. Respondet, martyrium.
N persecutionem non interpolao scriptionem librorum , exemplisque pluribus ostendit. Hinc concludit, Margarinum de la Bigne non recte
586쪽
suum erat abstulisse, Nilo vero non Episcopo ilibuisse. 2uod si attulisit postremum , nempe quod pleri 1ue mirii, te tempestate dodii simi tenent οπεμ tum, scilicet suod nim sint, ii Episco- γγ Martyris , sed alterius Pliti, respondemus, quod ex alta mi re adsunte utum alij miri praestautissimι autumam
tu , Nilum Episcopum m Mart eis
Sed ut unde Paulus exegit Apol giam , inde ego exordiar. Non esse Nili Episcopi , sed alterius,tenere doctissimos viros, respondet, ex alia parte centum alios p stantisisimos Vitos tenere Nilum Episcopum esse.
Tt tamen non multo ante cum illustium Scriptorum testimonio id tu rari conaretur, non vltra tres produxit, Antonium Monachum in Melissa, Petrum Riccordatum, Se Mutium Iustinopolitanum, qui de Episcopatu Nili harum Paraeneston
Scriptoris ne verbum quidem obdu- eunt. Et iam de repente in contrarium perducuntur. Sed esto, eas Nilo Episcopo concesserint. An pro
pterea Nilo Astetae vel Monacho denegarunt Nihil minus . Asceta sub alijs atque alijs titulis innotuit, quibus ab exscriptoribus scripta illius cohonestata sunt. Hine in multis sub nomine Nili praefixo desinatur nul- Ius alius, quam Constantinopolitanus iste , uti hoc nomine insignior . Alijs Monachus estialiis Asceta, alijs Abbas, alijs Episcopus, alijs Archiepiscopus, de quod admirabilius est,Constant in politanus , aliis Martyr . Quare si ex Inscriptionum titulis fas est nobis varios quoque Auctores singere ; quot nobis Nili assurgent λ Vel in quot Nilos unus noster Nilus misere diu scerptus congemisera i Ex varijs OLscijs , dignitatibus , professionibus ,
curis, sortibus variae quoque perso nae uni eidemque homini imponuntur, & varijs inductis rationibus, varie quoque perscribuntur in mon mentis, neque propterea a se ipsis diastant, vel minimum mutantur. Et Nilum nostrum fuisse Ascetam res ipsa docet ; Sacerdotem cum Theo.
dulo filio, in hoc de Nilis Tractatulo probamus; Se Martyrem quoque, MFpiscopum fuisse, Se si vis etiam Archiepiscopum quid vetat i Sed hoc
non est scriptis relatum. Quid tum PQuae litteris mandata non sunt, &tamen credimus, Se sine ullo dubio tenemus ita fuisse λ Et sorte haec mmnia in Nilo nostro reperiremus , si res gestas illius tempus edax nobis r liquas fecisset . Et sorte etiam qui suturi sunt obtinebunt, cum videamus in dies singulos similia e latebris in lucem suscipi, Se publicae commmdati procrescere . Non ex alienis aduocabo argumenta . Ex vita S. Nili
Episcopi de Martyris , quam ex Ioamnis Christosor ni Interpretatione recitas, de scriptis dicti Sancti, minus quam nihil est, Sc tamen tua largitate Auctor est Paraeneseon. Vnde id expiscaris eum illas scripsisse λ Pituit scribere. Scripsere alii eiusdem aetatis de dignitatis viri. Concedonec inuitus. At scripsisse, nisi ni liora indicia proferantur, non dicam. Et etiam si Nilus Episcopus scripse rit: an Episcopus de Martyr hic tuus ille idem est Z Nilos eo tempore plures fuisse, de inter eos Episcopos 5e Martyres, Se scripsisse etiam ad
posteritatem Commentarios, nemo prudens negauerit. An non insulse
quis concluderet sit pro exemplo Nilus Patrarum Episcopus &Martyr Huic
587쪽
22 Huic operi pnefigitur titulus, Par Hyses Nili Episivi st Martyris. Emgo Nilus hic nullus alius est, quam Patrarum Episcopus. Nam si Nili cerae essent, non esset additis vr F que Episcopatus, Marori, Si G
ea interpretatio ob que titulo, agno minatione legeretur , Nili et lique non
Epistopi essent Ibitentis. Non enim est inreuigibile, τι Nili non Episcopi se rint, Es quis Nilo Episcopo m Mar uri attribuat Et tamen similia in hoc
eodem Nilo Asceta ante oculos o uersantur. In nonnullis eiusdem Tractatibus praefigitur, Ptili Archiepi pi Constantinopolitani. Repudiandus itaque est Nilus Asteta , N Nilus Archiepiseopus Constantinopolitanus inuestigandus. In nonnullis,Nili Abbatis, reijciendus itaque cst Asceta, & Nilus Abbas perscrutandus . Sed Nilus Asceta non fuit neque Episse pus , neque Martyr . Vnde id lia.
bes λ Nec etiam sub nomine Sacerdotis innotescit, de tamen Sacerdotio praeditum fuisse ex eodem perdisco . Sed Sixtus Senensis nullam de huiusmodi sentemjs mentionem fecit. Esto, verum est , num nec de alijs Tractatibus fecerit, sed de ijs tantum , quae in Sare
rum librorum explicatione mersantur.
Quare itaque de ipsius in Cantica Canticorum , in Evangelium Lucae, in Psalmos, dein alios Sacrae scripturae libros explicationes non comitie morauit, quas ad haec tempora M
nuscripti Codices retinent Non diei potest, Nili in Iob Commentaria prolixa fuisse, in alijs hinc inde ex
ipsius operibus recollectas expositiones:cum in Iob eode modo se habeat,& in Canticum Canticorum sit Commentarius integer. Nili Monachi Eremitae Hissoriam, siue Narrationes, qudus caedes Monachorum montis Sinae, G captiuitas Theotis eius Ibi describitur , E
, extractam ex Codice q. bis. Caroli de Monches Archie- episcopi Tolosani, de eidem nunc palam cum noua sua interpretatione se Notis , sub Titulo: Nili opes quaedam nondum edita, Parisijs publicauit doctissimus Petrus Possinus
apud Sebastianum Cremoysi Typo graphum Regium in q. Addidit e iusdem Nili laudationem in Albia
cum Beatus Nilus occupato monte cum
iis Sanctorum Patrum consuetudine frueretur , quidam ferarum instar repente irruenter Barbari eius Idium Theodulum cum multis anse captiuum d- duxerunt cuius casum lamentatur p ter, plusquam deceret talem virum , quemadmodum in Commentaris hae de re scripto cernere ea. Nicephorus
Callistus dicto loco: Mόλ' A Gq ε
588쪽
Bm κα λελω . Scripsit quoque Diui norumPatrum in monte Sina obitum minartyrium facundia er estu tanto , ut satis inde collere Gras, quam eximia doctrina iuxta m virtute Vir is fuerit , τbi etiam suas m filiorum res
paucis commemorat miserabiliter, velu.ti in Tragaedia, captiuitatem etiam δε- orans , cum barbari Memmes excur,sione sua caedem ingenum fecere : quod opusculum tamquam spirituale quo Laeam Oblectamentumstidiosis reliquit .
casionem arripuit eruditissimus POL sinus distinguendi librum in Septem
Narrationes , cum hoc arbitraretur aliquo Lectoris commodo , nullo Auctoris aut operis detrimento fieri posse. De ea, quae apud Lipomanum edita est,interpretatione, illud est praestantissimi Petri Posisini interpretationis suae arbitrium I Hoc unum modo initio receperam: hocque illi,quo magno mento nihil non apud me 'funt,
mecum dumtaxat egerant: ut meterem,
quae pridem a Li mam est edita, huius
opuscuo interpretationem recenserem,m cum Graeca compararem. Sed cum H quot 1am paginis p ta interpolatam, ac recantatam a me itiam interpretationem amicis in specimen olluissem , quod scribenti prius mihi, hoe legentibus idem ipsis misium fuisset: me, si pergerem ut ceperam, exhauriendis illis latoris V. Bb rabssimi Didiis, magno meo taedio
nullam tamen alienam gratiam relaturum. Et certe, ut quam omittere non
possum, celerrime saltem , quod ver cundia mnum superes , transigam re prehensionem laboris alieni, cd quam
breuiter, tam vere licet a firmare nullum omnino luis , stjue genus, quod in eo genere caueri debeat, in ista esse mem
term in Nam si' obscurata passime F Auctoris sententia , . non raro ad libidinem interpretis fota , detori . Iam omnibus fere paginis inferrimum in modum per summam licentiam laceratafaedissime, mutilataque orario Scriptoris . tum a capite ad calcem nullo non loco ita comperta contaminataquem is barbarae cuiusdam infantiae, etiosus meterum iudicise arce dignum, rus hodie merum, rureque m cretus videatur . si quis a me dicta crimin
sius existimet, nou ego tamen apud eum perdam aquam prolixa approbatione camsae mea certis unaquarue de re testimo
nise proferendis. Sed si tanti putet rem totam cognoscere, st Latina illa veteris interpretis cum Graeca Auctoris conferre, ut ad aha couniueat, nae is t
men, si quam habet aequitatem , cum
non tantum commata, aut comprehe
siones rotas inedpaginas, atque adeo tra diationes integras conscio hibuito prael ritas toto passim in opere perspiciet, er
illum, qui uis est , interpretem scrip
se sesinanter , ct me non calumniose accusasse iudicalis. Altie hinc satis intel is , Lector optime , quam non imuiter , aut cupide consibum interpreta. tionis ordiendae nouae, sed necessaris susceperim . Haec cum animaduertisset nescio quis in calce Codicis editi Barberini apppinxit: Tressimum scripti Codices ita concordant, ut exmno exemplari quasi descripti esse Udeantur omnes, alioquin ab edito longe discrepantes: multa enim mutant, nomnulla addunt , plurima recidunt , in Ddus Simeonis Metaphrasiae manum
facile agnosces, qui scripta eiusmodi de
Virorum Sanctorum rebus gessis antiqua cir satis longa interpolare, atque , mutare amauit. Porro istam eius editionem , quam Codices ilii repraesentant, secuta ea etetus Interpretatio Latine a LV
589쪽
Lipomano primum euulgata, quam Pater Possinus tu Praefatione ita exagitat,
mitius fortasse futurus , si discrepam
tias, atque etiam errores non ab Intem
prete, sed a Simeone Metaphracte interia Platore proficisci, mi factum oportuit , animaduertisset. Haec in Possinum,Li- porriani aditionem,& Simeonis Metaphrastς nomen per ora hominum magnifice incedens traduntur. Sed condonandum est viro, tui quantum
valeat Possint judiciu , S: Metaphr stae dignitas in rebus Ecclesiasticis
promouendis ex publicarum priuatarumq; rerum administratione, peritiaque plena, Sc an albus vel ater fuerit, ignorat. Quis enim, nisi nugas somniare voluerit, alijlque garrire tentaverit, Simeonem Metaphrastem nobili equestrique genere natum , ministru in inter primarios mi. litiae Constantinopolitanae, ab Epistolis de Secretis Imperatoris, Oratio ne soluta Se vincia non absque et quentia , Se dexteritate praecipuum iactabit: errores de discrepantias a tali tantoque viro prosectas fuisse, &vitas antiquorum Sanctorum intempolasse contendenti, & tantum nomen lardenti, veniam concedet, sed
non prosperandam 3 Sed parum peritis usu, & de facili pronunciantibus omnia non inuitis manibus danda sunt. Dicimus ergo, & firmiter asseueramus,Metaphrasten nullo modo vitas Sanctorum interpolasse, sic, ut multa immutauerit, plurima adduderit , alia reciderit . Sed immutauit cautior factus, quae aliorum script rum monumentis alio prorsius modo
se habuisse, & contra ius fasque su- iste dignouit . Addidit ab aliis edoctus digna scitu , praeterita tamen ab antiquis vitarum scriptoribus. Recidit aliorum stliptis rela ta , sed nimia , sed superuacanea, sed fabulosa , sed ridicula , Be peruersorum hominum malitia superim ducta . Et hoc , mi Vir, interpolare vitas Sanctorum est λ Et hoc ne erit, vitas locis quibusdam immutasse ,
intercidisse, illisque addidisse Metaphrastes Uitas recte sapienterque dictatas, intactas rcliquit, ex ali rum ibidijs ac laboribus nullam sibi famam emendicans, sed a capite ad calcem rerum gestirum, uti gestiesunt, expolitioncm , proprio iiso genereque dicendi ita expedijt, vinullis aliorum scriptorum periodis , addo formulis de notis, um fuille ab
arte oratoria instructus dignoscere possit. Ita est. Prostant Sanctorum antiquorum vitae ab alijs ante Metaphrasten publicatae, quae postmodum ab eodem facultate dicendi singulari
in meliorem atque accuratiorem te in
norem editae sunt, quales multas in mea de Simeonibus Diatriba luculenter designaui. Sume in manus, attentius lectita, inlue beneque iudica, tum demum sententiam proser.
Planus fueris, si Metaphrasten vi,
rorum Sanctorum res gestas antiquas , de satis longas interpolasse , atque immutasse enunciaueris, εe doctissimi Possini de hac historia Nili
latine apud Lipomanu rectu non esse intelligens, prudensq; iudicium, aut iniuria illam vexasse. Cui siquidem notum non est , in exscribendis amtiquorum voluminibus exscript rum incuriam , neque in doctrina , neque in eruditione excellentiam , de
si Codices, quibus innitebantur, deprauati distortis literis , siue ambiguis confusi , verba similitudine syllabarum vitiosa , multa etiam vel malignitate addita, vel spatio temporis
590쪽
poris sugientia, intrusisse Iniquum est similia Metaphrastia attribue re. Et ne nimius sim , vide quae de Metaphraste in dictando, atque verbis struendis studio apposite in Elogio ipsius construit Psiellus ,
Diatriba nostra de Simeonibus, de eorum scriptis, in qua multa de hae eadem re ex alijs, atque alijs Auct ribus collegimus. Et ne nos similia nostra imaginatione agitare belluli ae sestiui saperdae suspicentur, habeto tibi, Lectoriquet pro eode Metaphraste Lipomanus icriptis memoriqprodidit. De Metaphraste autem comu-nispriscoru Virarum Ecclesiae Orientatis sententia, Vitas Sancitorum ex diuersisAuἷlorum fibris eum in unum volumen redegisse, . quae alicuius viri erant i
Icriptae , seu, hoc titulo reliquisse ; quam iis ab alijs descriptae erant, rudi tamen, insu)o DL, eas sum multis lubribus, orsu ribus exornasse, . eruditionesua exposuisse, prout Theod fus Balsamon, Psellui, ideoque o Metaphrastae nomen fuisse a se
pium, enim Graece, Latines ,scripturam ab uam ditacidioribus et di, sensu tamen ser materia retentis
interpretari. auae autem a nemine ad
huc scriptaefuerant ,sed quasi per manum , traditionem a Patribus a septae , pro meris habitae , Mi ipse ei
nudas Ecclesiis proposuit, tantaque audio itate Mer in lucem prodi,t, mapud Orientalem Ecclesiam, qui Saustorum Vitas praeter unum Simeonem Metaphraste rei erit, nec quaeratur, nec reperiatur . Quin imo in suis as nais, o sacris Sanctorum, miras reciatat , non alias quam ex istis desumptas digit, adeo pro certis, veris, authenticis , ab omnibus, . omnium auctoria
tate confisatis. Im nee Eccle a Graeca Preces, Oratione que Metaphractη,
nes flatim Acasset, si recentis temporis auctoris esset. Igec a Sasamone allegaretur, qui ultra. η oo. annos floruit, Psello qui mura quingentos. Denique nec in Concilio Florentina ad com mandum dogma Fidei inter Dociores Ecclesiae citaretur. Haec fuerant rebrua, quae de hoc Viro notanda erant. Et in Praefatione Tonae V. Illud quidem primum ess, omnes has Vitas de Graeco in Latinum nostra hortatu, nostri que suppet ijs a Gentiano Heruere Vallo Viro docto recens fui se translatas, earis, nunc primum incidentalem Eret 'ms cipere, quae quali quantorue thesauro
hucuset, ob earum ignoratianem priuata fuerit, Postruam totum volumen percu reris , tu ipse iudex optimus esse poteris .
priora atteris oculatus a fronte Gmul, & occipitio, si posteriora quinti Tomi,plus cimicem sanguinis, ut ita dica, quam illii rationis habuisse dices. Quid enim inconsideratius, aut inconsultius fieri potuit,quam vitas Sanctorum uniuersas , quae nullum Auctorem titulo praeserebant, nulla ad liquidum explorata veritate, Simeoni Metaphrastae appingere Via de postmodum tot famae vulnera, Mnotas innoxio homini, & ab omni culpa remotissimo , prauissimi, de pessime. dissamati Haeretici , Se fabulas sabulosorum mangones concriminati sunt ' De quibus nos alibi fusus. Nunc tantum illis addam de illius amite, quod Niceph. Gregoras in Vita Sanctae Theophanonis
Leonis fili j Basilii Macedonis Impe
ratoris Constantinopolitani uxoris, de studijs restitutis ab eodem Leonc