장음표시 사용
91쪽
eli pulsantes voeem illam valde pertimescendam audierinti
Mait 31 elaus os santia. Amen dico vobis nescio vos, eo quod in utramque aurem dormientes, poenitentiam non egerunt, neque
tempeitiue quae ad receptionem sponsi necessaria erant, parauerunt. M. oportet opera νι dum dies est, inquit Redemptoriciis ster Christus. Venrt nox, quando nemo operarι potest. Quid co-
Ioann. p. gitas operari in nocte,quado in die nihil opetatus suetisZquid agere poenitentiam in morte,quam in vita contempsistia Vita nostra diebus mercenarij comparatur inscriptura. Apud Iob
tib i. enim dicirur: Et sicut mercenaru dies eisu. Quare ad modum mercenariis debet habere Mercenarius quidem,laborat tota die, &a mane usque ad vesperam aratrum non dimittit aut Iigonem, victim nox aduenerit, cesset a labore, domique inquiescat. Sic tu peccator debes in vita laborare,& dum dies c. bi conceditur in bonis operibus exerceri,ut aeternam requiem in posterum consequaris. Huic proposito deseruire poterit lo-UM. ar eus,ille difficilis, qui apud Isaiam extat.cap.1 I. Cusos quιd de nocte Θῶxit custos:venit mane, O nox. Verba sunt iuxta li-D. Ηιer ter alem sensum , secundum explicationem D. Hieronymi ab Idumeis prolata,dum in magna calamitate versarentur. Id est,
ε supreme Deus hominum custos, quid hac nocte de nobis futurum est ampendebat enim illis mortis terror, singulis
noctibus putabant imminete sibi ultimum exitium,quibus re-Pνοeo. pondit custos venit mane nox. Sod Procopius sic explicat. Quibusdam Gentibus venit mane,quas liberab, quibusdam nOX,quae me non quaesierunt. Proinde,qui meo eget aurcilio me quaerat. Sed ad nostrum propositum, possumus verba taede damnatis in ultima illari suprema miseria constitutis intelligere. Qui perpetvis inferni tenebris mancipati,prae nimio suppliciorum dolore concepto ad Deum clamabunt dedieent': Custos quid do nocte fid est, supreme Deus, qui hominum eustos esse soles,sia suis calamitatibusvi miseriis eos defendere,quid de hae tenebrarunknocte futurum est Ouando ex hoe carcere teterrimo educendi sumus 3 Nunquid nox ista in aeternum durabies quibus custos respondebit: Venie mane, ct nox. Concessi vobis lucidissimum vitae mane, in quo bene operari potuistis, & de vestris peccatis poenitetiam agere quod si non fecistis, mihi non imputatur, sed vobis qui tantam gratiam neglexistis. Quare, venit nox tempus iam non est misericordiae, sed iustitiae, non merendi, sed patiendi, non serendi auxilium, sed conserendi supplicium. Quare, opeccatores,si quaeritis quaerite, conuertiminiri venite. Quasi dicat
92쪽
dicat: Nunc edm tempus est miserendi, misericordiam a me quaerite, poenitentiam usque ad ultimum vita ne differatis. Et quod maxime nos deberet persuadere ad non differen dam poenitentiam hoc est quod quanto magis differtur, tanto difficilius propter prauam consuetudinem conuertimur. Vnde praua cosuetudo carceri comparatur, secundum Robertum Holcoth in Sapien. lectione 3 6 Secisndis career, inquit,'silcoth. es consuetudo. Peccatis namque ieruersis moribus ductis in AE SVie. consuetudinem , homo quodam modo violenter in malitia ra 'o detinetur. Quare . Gregorius et Morat inquit, Sape no=mussi uetuis.
exire a prauis actib1M cupiunt sistiqiιia eorundem actuum Ion re dere apramuntur, in mala consuetudinu carcere ructus, a semet 3 Mose
ipsis exire non possunt. Cui consonat quod Graeca historia de Gro Alexandro narrat,quod,cum potentissimus fuerit orbis domi his oria, nator, in moribus Mincessu Leonidis paedagogi sui tamen non potuit carere vitiis, quibus paruulus fuerat imbutus. Sed quid Alexandrum referam' Cum Augustin ipse Ecclesia lumeni decus,de se ipso fateatur lib. 8 confessi. Rapiebar ad te
decore tuo, moxque diripiebar abs te pondere meo, is ruebam.
in icta eum gemitu, pon tu consuetudo carnalis erat. Quod si Augustinus tale bellum in seipso experiebatur in principio sua conuersionis, si tanta cum difficultate vitia reliquit propter inueteratam consuetudinem, quid de illis iudicandum erit,qui nec Augustini sunt,nec eius praediti spiritu Fax enim simile. quae mod5 extincta est, si illico accendatur statim reaccenditur , lumenque amissum resumit at si per tempus extincta manserit,si ignis calorem amiserit, impossibile est. Sic anima quae per culpam extincta est, si statim conuertatur, facile lumen gratiae restaurat, at postquam calore amista deuotionis, in culpa inueterauit, summa difficultate, ad pristinum statum redit. Hinc est , quod Propheta Oseas tantum de Esraim con Osea 7. uersione diffidebat, quia nimirum,iam in idololatria insenuerat, profundasque radices miserat. Factu es, inquit, Maim qua ubcinericius panis, qui non reuersatur, come erunt alieni robur im, is i se nesciuit sed is cani effusisunt super eum. Panis subcinericius cum in isne relinquitur nec reuersatur, durescit,4 comburitur, suique hominum fit inutilis, canibusque projicitur:sic popnius iste, inquit Propheta, inutilis factus
est, nimisque durus pertinax in malitia sua, de cuius conuersione desperandum est, quia cani effusi sunt super eum , iam enim ea nitiem in malitia sua contraxit. Ad idem est,quod ca Oseas..pite s. ait Uraim quasi avis aiιolauituloria eorum a partu, is ab v raro
93쪽
ab taro, Cria conrepeti id est, iam de Esraim actum est, nulla de eius reuersione spe relicita Aufugit enim quasi uis,quae de cauea egreditur,quae nunquam reuertitur ad illam Ratio autem quare conuersio eius non speratur, est, quia gloria eius ab utero, ironycos dieitur , id est, ignominia eius, qua propter idololatriam afficitur, non recens,sed antiqua est, consuetudine feres in naturam conuersa. Idem peccatori contingit, qui a Deo quasi avis recedens, diu in vitiis commoratur Praepeditur enim a praua consuetudine quasi quibusdam compedibus, i liki, ne Missum per poenitentiam redeat. Narrat Valerius lib. . Maxim cap x-m fine, quod Cretenses clim acerbissima execratione uti
volunt aduersus eos,quos vehementer Oderunt: optant Vima
Ia consuetudine delectentur. Et addit, quod modesto voti genere efficacissimum ultionis euentum reperiunt. Videntur . quidem modeste maledicere, S tamen imprecatur maximum genus mali. nare fratres mei per Christi viscera,eiusque pre- eis sum sanguinem vos obsecro,ne corda vestra in peccatis obdurescere permittatis,4 ne prauis habitibus, consuetudinibus peruertita mini: sed omni mora postposita, veterem vitam deponite, nouam induimini; Sanum illud consilium diu in Hier Hieronymi ad Paulinum minime spernendum , accipite. Ait enim : Festina quasi te is harent m siti nauicula funem Mna si prasionde quam JlM Occasiones sugiamus,consuetudinem peruersolum hominum vitemus , quia
difficile lilium inter spinas illaesum seruatur. Sic fiet, ut ad Deum conuersi, misericordiamis gratiam apud eum inueniamus.
94쪽
Beati quorum remissa sunt iniquitates 2 quorum tecta
sunt peccata. eatus vir cui non imputauit Dominus peccatum Nec est in 'iritu eius dolus. sius Psilini titulus, euidenter ostendit,quis
fuerit eius auctor Sic enim secundum c. habet: Inredocti David,& secundum alios , erussitio David, quae duae versiones simul sonant. Haec est
intelligentia, eruditio David non qua ipse alios erit dierit, sed qua eruditus est Medoctus. Quod versio Pagnini Lucensis magis explicat quae sic hahet, Dauiri intelti Pagnis. gentia Significans intelligentiam ipsam Meruditionem ipsi Vcensi David suisse factam Pro cuius rei apertior intelligentia, ad uertite: quod nulla scietia difficilior,nulla Philosophia obscu- 4rior, ex eruditorum omnium sententia reperiri potest, quam 't. sui ipsius cognitio. Ηςc enim altissima Philosophia est,in tan riim,quod antiqui,referente Helinando viro doetissimo, ideo' dixerunt de coelo descedisse illam vocem. Γνῶλσεαυρον, id est, Nosce teipsum De coelo venit, inquiunt, Γνῶθ μαγρον. Quo loquendi tropo significarunt,Phi 'osophiam hanc summa esse, quam solum coelum docere possit.Vnde est quod in Apollinis Delphici templo,in ipsis ianuis, litteris aureis descriptam habebant hanc sententiam. Erat enim Apollo Deus sapientiat Te lyQuo facto, unum e duobus significabant, vel quod seipsum psit niscognoscere soli Deo conceditur,vel saltem, quod in hoc summa sapientia consistit. Sunt enim in hoc oculi mentis , corpo si
ris oculis persimiles:quod, sicut iiii caetera obiectacu videant& speculentur, se ipsos videre non possint:sic oculi mentis , intellectus scilicet noster, cum omnia cognoscat, seipsum non cognoscit. Percipit enim alienos defectus,ac de aliorsi culpis strenue diiudicat:at proprias, domesticas miserias, diiudicare Mintueri nescit.Videmus enim Adamum primi: in nostrum Parenicim,
95쪽
parentem,omnibus rebuS nomina imposuisse, quae earum na- Genes. a. turis& proprietatibus conuenirent, quia dicitur Genes. 1.Om-D.Thom ne quod vocavit Adam ipsum est nomen eius. Ex quo sancti intulerunt, inter quos D. Augustinus tost eum S. Thomas in et .sententiarum, quod habuerit scientiam infusam, cognitionem omnium rerum naturalium,alioquin quomodo posset omnibus rebus nomina suis naturis Messent iis conuenientia, imponere nisi cognitionem earum haberet Quia nomen quidditatem Messentiam rei,vel saltem aliquam eius proprietatem explicat. At licet omnibus rebus nomina inuenerit sibi
D.Basil ipsi nullum nomen imposuit, quod, D. Basilius adnotauit: quia Adam no est nomen proprium,sed appellatiuum commune,& sicut homo dicitur ab humo sie Adam a verbo A -
, T math, quod terram argillosam,& rubram significat: in quo videtur voluisse innuere, quod quamuis omniti rerum scien- tiarum naturalium notitiam & cognitionem habuerit, tamen se ipsum non agnoscebat.' Fuit huius Philosophiae non ignarus Rex Siciliae Agatho
Concisi . cles,qui ut narrat Marci cocus lib. . Epigram m. 2 s. reteIentest, it Holcoth. sapien. lectione 3 . nunquam permisit in vasis aureis Holcsti aut argenteis nisi luteis sibi ministrari interrogatus autem, Dpq μ' quamobrem hoc fecisset, respondit, quod quamuis tunc esset plera Rex fuit tamen filius cuiusdam figuli, te sui generis oblivisceretur, in luteis vasis seruiti sibi praeceperat. Fictilibus coenasse ferunt Agathoclea regem: Atque abaeum Samio spe onera se luto. Intelligebat enim prudes hic Rex, quam labilis laiffieilis ei sui memoriavi cognitio in quod homo natura sua obliuiosus,monitore aliquo indiget ut sui ipsius non obliviscatur. Sed ad propositum nostium deueniamus una ex maximis utilitatibus, quas Dauidi diuina misericordia occasione peccati attulit, fuit propria cognitio Sc fragilitatis suae experientia: quod deinceps de suis viribus no esset praesumendum, sed in sola diuina gratia Mope sperandum quare, si Deus permisit Aquare ipsum cadere, ideo fuit,ut omnem superbire aut arrogantiae δε- Deu perinum in eo extingueret. Nunquam enim Deus mala solet permittit mittere nisi propter maximas iustorum utilitates,quae sub ipsis mala. delitescunt. Quia vi Aug. inquit, licet possint bona esse sine ma-D. v. lis,non tamon malasne bona Poterit enim contingere, quod sint bona adeo bona,quod malis non sint mixta:tamen no possunt esse mala adeo mala, quod bonis no admisceantur. Quarei permittit Deus iustos cadere a sua gratia, Maliqua peccata
96쪽
C ONCIO PRIMA. 6seommittere, hoc ideo illis contingit, ut de se ipsis side suis
viribus non praesumant, sed in solo Deo spem suam collocent, in tentationibus4 calamitatibus uuae praesentis, nullam securitatem absque eius ope auxilio, sibi promittentes: quia solus Deus est,qui inter tot vitae praesentis infortunia, auxilium ferre potest. Et ad hoc propositum Doctor quida illa explicat Canro. verba Deuter. 32 aut suggit mel de petra oleumque data .vo De ιι t. sa
quamlibet grauibtu,qua homines committunt rona aliqua elicit. magna Dei sapientia, quod ex duri mimisis graui mimis peccatorum nostrorum lapidibus, dulcissimum humilitatis
mel,& suauissimum misericordiae suae balsamum,non sine magno animarum nostrarum lucro,educit Quare no praeter rem esset,quὁd Deo verba illa diceremus, quae habentur Mati Σ3. Mati. as. Metu bi non seminante quia, cum peccata non seminet, ex
eis dulcissimu humilitatis fructum, fui ipsius cognitionem,
colligit David ergo ante peccatum commissum non se cognoscebat,sed tam alienus erat a propria cognitione, ut diuum Petrum imitari videretur, qui de viribus suis praesumens,
Christo Redemptori nostro Apostolorum scandalum praediscenti, audacter respondit: etsi omnes scandalirati fuerint ego
ni-quam scandatinabor.Et iterum es oportuerit me mori te- eum non te negabo.Quasi diceret:etsi iam senio sim confectus, Matt.a faciem rugosam habeam, caput canis perfusum, caecutientes oculos,& vltra sexaginta percurrerim, sed non ideo timor aliquis mortis in corde meo morabitur, quin potius morte contempta, periculis quantumuis grauibus, intrepido animo me offeram,per ignes,per gladios per labores & cruce,te secuens. virilem animum,tanto pastore, Apostolo dignuml-um praesumptiovi arrogantia eius plus quam sortitudo eius, cum ad puellae vocem trepidauerit, magistrumque negauerit. Ex
quo effectum est,ut ad tam profundam humilitatem, & sui ipsius cognitionem peruenisset quod interrogatus postea a Domino,& de dilectione conquisitus,maxima cum humilitate&sui ipsius dissidentia,respondit, sicut adnotauit Chrysostomus: Tu scis inquit,Domino quia amo te. In quibus verbis mali sui bonum dignoscitur,& utilitas quam eulpa pepererat.Non dis similis B. Petro noster David mihi esse videtur qui diuinis fauoribus elatus in sui ipsius oblitus,prosperitatem suam firmam esse eredidit, neque a diuina gratia posse cadere indicauit. Vnde illa verba protulit: di Gnomyi me ,Chaldais pcI.aν. transsatio habet, Cum sedarrin Mucia, monebor in arernum.
97쪽
Sed quid ex hac arrogantia consequutum sit, statim confitetur, dicenti Auertis faciem tuam a me, i Dotu sum contuν-batin Vix a me tuos oculos auertisti, cum in varias calamitates miserias sum prolapsus. Nam adulterium commisi, homicidium perpetraui, nomen tuum blasphemate feci. Permittit igitur Deus, Dauidem cadere,& tot patrare facinora, ut propriam miseriam recognoscens, stibi ipsi non fidat, sed soli misericordiae diuinae, in qua omnis nostra fiducia est collocanda. Quare, quia in hoc Psalmo agitur de miserabili eius casu Mitupenda poenitentia, qua culpam reparauit: ideo erussitιο Dauid dicitur, siue intellectus eims. Quam primum enim citharam manibus arripiebat ad hunc Psalmum decantandumrstatim, in virium suarum,& misericordiae diuinae cognitionem deueniebat,& ideo ,eruditio eius dicini r. Athan. Expositionem etiam Athanatas circa titulum hunc, quia ad mores spectat, non contemnendam esse duxi quae sic habet. Inscribitur vero Psalmus inteligentia, propterea quod ea maxime indigent homines: nam affectibus plus aequo feruntur, equis mulis, in quibus non est intellectus , similes fiunt. Recte quidem inquit: Nam sicut animalia bruta naturali quodam appetitu Limpetit,absque ullo rationis discursu, ad suaseruntur desideria: sic homines peccatores sensualitatem sequentes, vitia vivoluptates inquirunt,in quasi omnino aratione alieni ab impetu suarum cupiditatum feruntur Solet y.ὸZa b morum corruptio in sacris literis inundationi maris, aut flu-kia non mum comparasi, Ut videre est apud Oseam, capite quarto,
dissi, Vormitur: Maladictum is mendacium, homicidium, fuse tum, Θ adulterium inundauerunt. Tunc fluuius,aliquis inundare dicitur,quando illius aquai alueo se non capiunt,& consuetos terminos transgredientes per ripas,in loca vicina late
diffuseque expandunt ut,&tune quidem aqua rapidissimo feruntur motu, quidquid in via inuenerint inundatione sua rapiunt sidemoliuntur. Quare solent homines, ut inundationem fugiant ad montes se recipere, siue domus , aut alicuius
altissima arboris fastigium conscendere. Quψd si aliquis de
suis viribus praesumens, contra aquarum inundantium impetum se opponere vellet, absque dubio submergereturi periret O quanta est inquit Propheta, vitiorum mundatio Capitalia flagitia cumulatim crescunt, instar diluui omnia adimplent.Et sicut quondam fuit mundus aquis inundantibus obrutus, sic nunc vitiorum diluuio submersus Quare solerti studio curandum est, ne ab undis huius generalis diluui rapiamur.
98쪽
piamur. Nulla maior inscelicitas excogitari potest,qaeam peccatorum& voluptatum torrenti & turbini aliquem esse expositum,& quod fluctibus suarum cupidinum in omnem partem
rapiatur. Cui allusit Propheta Isaias,capite sexages mo quarto, rata,
dicen. Cecidimu quasi folium uniuersi, di iniquitates nostra quasi ventu abstulerunt nos. Quando folia sunt suae arbori
coniunctia,accipiunt ab eo virtutem & viroIeyn,in quo a tempestatibus vehementissimis ventis proteguntur: at ab arbore evulsa nullam habent defensionem neque resistentiam, sed a ventis modis huc, modo illuc feruntur: sic homo qui folio arboris comparari solet, iuxta illud Iob: Contra folium quod Iob 13. vento rapitur offendu potentiam tuam, quandiu Deo quasi firmissimae adhaeret arbori, poterit tentationibus resistere, quod si ab eo praecisus fuerit per peccatum , nullam firmitatem aut potat.
defensionem habet, sed in omnem Ventum mouetur. Quare Peeeairoia
Regius vates de impiis agens, aiebat Deu mem pone ido ut is lissa rotam , is seu stipulam ante faciam venti. Quo in loco in bin is qui Gncognitus,quod per rotam hic intelligat quoddam e dirostrurinus herbae quae in pratis nascitur, quae desuper in summitate producit quandam sphaeram ex omni parte rotundam, albam, habentem pilos subtilissimos ad modum lanuginis, quae
rota ad modicum flatum statim dissipatur,& remanet calamus eius desuper rasus, ad modum cutis depillatae. Huic rotae aut lanugini peccator similis est quia sicut talis rota nulla stabilitate fulcitur, sic peccator nullam habet constantiam, sed adventum cuiuscunque tentationis absque ulla resistentia mouetur. Quare Sapientia quinto diduuta Spes in j quasi lanu Sq-
go es, qua a vento tollitur, , quasi stuma gracilis, qua a procel a di*ergitur: tanquam fumiM, qui a vento dissusus es. Quid instabilius lanugine vento raptat Quid spuma maris inconstantius quid tum facilius dissipatur Sic impiorum
spes his rebus nullam stabilitatem habentibus comparatur, quia ipsi in suis operibus inconstantes sunt,&a desideriorum fluctibus incessanter mouentur. Quάm magnum ma- Ium sit huiusmodi vitiorum inundationem pati, ex eo constare potest, quod per hanc inundationem uniuersa flagitiorum genera in scriptura solent intelligi. Quia in Ezecniele, Etenrs. capite declinoo clauo,ubi dicitur Mymo si genuerit filium latronem, effundentem sanguinem cte. Ex Hebraeo verti potest: Si genuerit filium inundatum. Hoc uno verbo vitia illa comprehendir. Nam qui ab inundatione suae sensualitatis sinexesistentia arripitur, in omne flagitiorum genus prolabitur.
99쪽
Quod quidem ex caecitate mentis S considerationis dprouenit, quia si consideraret homo voluptatum exitum,&nem quem vitia sunt habitura, non dubito, quin contra ictum fluminis resilieret, nec permittet et ab impetu suae sensualitatis rapi Procuraria de 'gua arriba e sm deso inclinaciones. C lim Hoc significare cum voluissent antiqui, mulierem tauro insi- August. dentem, ac per mare delatam , facie tamen post tergum con-
lib., o uersa , .littus quod longe liquit respicientem depingebant. Significabant nim hac ni eroglyphica loquutione, animam hominis, a propria sensualitate per huius mundi pelagus, per varia vitiorum pericula deferri. At quod ipsa annuat,in
consensum praebeat, ex eo prouenit, quod faciem habet conuersam,& anima sua discrimina non intuetur. Ferebatur quidem Dauid per mare libidinis a suis prauis cupiditatibus arreptus, qui faciem a Deo habebat auertam,nec periculum animae suae contemplabatur: cui Deus aperuit oculos, laedit illi intelligentiam , ut resipiscerat,& a via voluptatum gressus ad-uet terct,& ideo Psalmus hic intelligentia Dauii, cst nun
Poeniten beati quorum remissa sunt iniruitates Hinc eiicere possutia vir mus quanti poenitet iam facere debeamus,quam dignata lauti eam de,&ad caelos usque effetenda. Siquidem de illa illud Mato menda- nis dicere possumus: Diuisum imperium cum Ioue Casar habet. ιαν. Habet enim poenitentia chim Deo imperium in hoc diuisum: quod sicut Deus beatificat in caelo, sic inacrii poenitentia. Solus Deus beatificat in caelo iustos:& sola poenitentia beatificax in terra peccatores. Quia sine poenitentia nullus hic post pec-Beatitu catum beatus esse potest. In hoc tamen distinguuntur huius-do modi beatitudines, quod altera est in possessione,altera vero in
pux spe, illa in patria, haec in via Ille enim, qui veram peccatorum Simile, ciliorum poenitentiam agit, iam beatitudinis viam ingi essus est, quare in spe beatus appellatur Exemplo hoc mangestius fiet. Contingit aliquem Episcopum designatum esse, licet
nondum consecratus fuerit: qui tamen Epi opus dicitur,sicut ille, qui iam consecratus est,in eadem illi impenditur reuerentia, non tamen reditu sui Episcopatus ruitur quousque consecrationem accepit apiscopatus sui possessionem sic nimirum beatus uterque dicitur, ill 'qui beatitudine gaudet in parita,&qui poenitentiam agit in via: licet alter consecratus sit, alter velo minime altei reditibus gloriar&caeli sti-peia diis gaudet, alteris posterum se gaudere sperat Miseria& beatitudo ut de se constat,ad inuicem opponuntur, scd pec
100쪽
cator adhuc in via existens miser est,& suo modo infernum Prομ. I . habet via sicut inquit Salomon: Miseros Deitpopulos peccarum: ergo si peccator miser est, iustus cuius peccata sunt remissa beatus erit. Haec igitur est huius virtutis, quae ad iustitiam punitiuam spectat,excellenti, praecipua laus, quὁd interris, id ipsum,quod in caelis Deus,operatur, homines beatificansvi ab aeternae damnationis miseria liberans Nisi poenitentiam egeritμ, inquit Redemptor noster,omnes simulperibitis.
Et in hoc sola est, neque sequentem habet poenitentiae virtus. Nam licet amor aliquando dilectio super omnia, potens sit ad remittenda peccata,sicut cum Scoto in quarto aliqui Scho β ρ - lasticorum tenent. Quod patet in martyre , qui pro Christo - ψ 'fanguinem suum fudit qui quamuis tempore martyri,actua istem peccatorum dolorem non habeat, tamen propter ignitam charitatem, summam dilectionem,qua morti se offert ultroneus, peccata ei condonantur: sed haec condonatio non omnino a poenitentia aliena est,quia in illo charitatis actu virtualiter continetur poenitentia. Sine illa enim impossibile est remitti peccata,sicut, in Tridentino Concilio decernitur sed Sessio. 6.ex Psalmo 33. hoc ipsum potest colligi, ubi interrogat sal canone. in ista avis est homo, qui uis vitam, is diligit dies vidare bo Psal. 3. nos ac si diceret: quis est homo, qui velit esse beatus' in
tim conditiones subdit Prohibe linguam tuam a malo, is labia uina loquantur dolum Ditierte a males, fac bonum. Inter alias conditiones necessiarias apponitur a malo diuertere. Peccatum enim est aversio a Deo, conuersio ad creaturas:auersio a bono incommutabili,& conuersito ad bonsi commutabiles, cui per culpam adhaeret peccator, a quo diuertere debet per poenitentiam seccatorum detestationem,ut bono incommutabili adhaerere possit,& vitam aeternam possidere.
Sed ut ad peccatorem ipsum affectum nostrum sermo μη m
nem conuertamus, quis non in maximam rapiatur admiratio mρηβη
nem, videns illius vaecordiam,& in agenda poenitentia pigri pqς ' tiam' quis non admiretur,quod cisin a Deo per peccatum si auersus,in ab illo aeterno incommutabili bono segregatus, nihil minus cogitat, qiuam ad illum per poenitentiam conuerti me hoc ipse Deus per Hieremiam Prophetam simul con Hiere S. queritur, is iratur Cnostio intelligendi modo, nam ipse admirationis capax non est. Nunquid,qui eadit non resurget,is qui nise m est a via non reuertetur ' suare ergo auer Hespopulus mem a me auersone eontentiose 'vix enim quis in ter Simile.
ram vel in sterquilinium cecidit, quando statim Iesurgens maculas