Censura orientalis ecclesiae. De praecipuis nostri seculi haereticorum dogmatibus Hieremiae Constantinopolitano patriarchae, iudicij, & mutuae communionis caussa, ab orthodoxae doctrinae aduersarijs, non ita pridem oblatis. Ab eodem patriarcha Consta

발행: 1582년

분량: 244페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

Caput XXI. 217.

ac immortale quoddam , & corporis expers vitς genus, complexum esse , angelicamq. vitam sequutum : liberum enim ab omni coniugali lege esse, nullamq. aliam pulchritudinem praeter Deum ipsum , mentis, oculorumque intuitu perpetuo spectare , hoc proprium est angelicς naturq opus. Rumpendς igitur sunt omnium cupiditatum, & affectionum viti; huius compedes illi, qui vere & per omnia Deu sequi, & imitari velit. Quod

nisi per omni modum mundi contemptum, morumque veterum obliuionem, obtineri nullo modo potest. Nisi enim nos plane ab omni mortali cogitatione,communisque viis; consilietudine separauerimus,ac veluti ad alium quendam mundum omni animi contentione ac propensione, mortalitate hac superata,transtulerimus ,

iuxta Pauli dictum: Omnis conuersatio vem itin ca lis; misin: 3. nunquam finem illum quem quaerimus, Deo perfecte placendi consequemur. domino praecise dicente : cum qui non renuncia uerit omnibus quς habet; non posse eius esse discipulum. Quod ubi fecerit , omni deinceps custodia cor suum eum obseruare conuenit , ne fanetqill , quas de Deo concepit cogitationes illi emtiant,nc-ue memoriam mirabilium eius, rerum vanissimarum cogitatione contaminet: sed assidua potius & ab omni rerum mundanarum contagione , munda & libera, rerum diuinarum meditatione, animo impressam, atque

firmillimo sigillo obsignatam, fanistam .se Deo cogitationem secum ubique circumferat. Hac enim ratione charitas Dei nobis quaeritur , simulque nos ad omne mandatorum Dei exercitium excitat: quo item exercitio ipsa conseruatur, ut constanter & perseueranter colatur. Quodquidem ipse dominus demonstrat, nunc quidem dicens : Si illitis me, mandata mea seruate: Dan: r . nunc autem ues mandata me emalitis,manebitis μ αγρο i. h. is.

Iectione mea: quales ille homines alio loco perfectos

Vocare

222쪽

218. Censurae Orientalis,

Misso M. Vocare solet. Itaque non oportet mirari recte & honeste viventium monachorum vitam,perfectam appellari. Per profestonem quidem lauacri, inquit Chrysostomus, i u nosnu Omma nolis condonauit; ac poti eam veniam, ipsum lauacrum,fecundum praesium re remedio, quod va: ι ex poenitenim e sepeccator hus ref V. Si fuerint, inquit Propheta, peccata vesta uti coccinum; in ar muis ea δε- albator , ac in contrivrium halitum munsfraum. Troinde non tam quidem cadere Meti ; quamvis cecideris,non te satim erigere, ericulosum I. Proinde laudare potius, quam extenuare , monasticς vite institutum conuenit. Qui enim cos, qui se in perfecta virtute exercent, colit atque Obseruat; hic Deum ipsum tanto magis honorabit: at qui hos semel contemnere didicerit, hic facile, pessimo proseimi in ipsum deum contumeliosus euadet. M. A. io. Qis v S accipit, inquit dominus, me accipit; qui vosernat, me stemit. Hos igitur & nos imitemur: dc sic omni cx parte deum ipsius vitς honeste studio glorificabimus. Neq. vero illud recte quis dicere potest; non posse quenquam his seculis ad cum gradum virtutis peruenire. Nacum citaritas Dei,non doceatur; ipsaq. lex non aliud sit,

quam earum, quarum nobis semina natura indidit, facultatum .agricola quaeda & nutrix: vel enim in ea parte ubi Deus proximos nostros, tanquam ipsos no S amare iustit, inspiciamus Obsecro diligenter; num item cius rei omni ex parte perficiende, vim ela semina nobis insita a Deo habeamus. Quodquidem ita esse facillime deprehendemus. Quis enim non videt hominem natura mansuetum, de λciale animal csse, non solitarium, non ferum : neq. adeo quicquam eius naturς est proprium; quam cum alijs communem vitam agere, alijs uti, simileque ac cognatum diligere. Quarum igitur rerum nobis Deus prior semina dedit; carum merito S iure sito a nobis fructum & prouentum expetit, diceim: AL-

223쪽

Caput XXI. 2I9.

datum, inquit, nouum do volis, et Hlygatis inuicem. Ad

quod mandatum eo magis animoS nostroS eXcitarc VΟ- me item ex

iens; signum dc indicium suorum discipulorum,non mi F sce-racula, non virtutum portenta ab illis exquirit; quan- quam & horum in Spiritu sancto illis magnam vim co- cessurus erat: sed audi quid dicat: In hoc cognostrem vos, quia mei es, dysi se , si dilectionem mutuam inter vos colueritis. Quς quidem duo, dei & proximi dilectionis praecepta, ita secum ubique nectit ac glutinat , ut ea ossicia, qui in proximum conferuntur,in seipsium trans. ferat. Epuram, inquit, et deistis mahi comedere. Et de-- , inde infert: μ/aecunque, inquit, fecisis Sm ex amisisti maribus meis, mi feci D. Proinde per primu qui dein ptaeceptum, licet secundum etiam perficere: per lacundum autem est quidam reditus,& conuersio ad primum. Qui enim diligit dominum; idem consequenter Io - . diligit & proximum suum. inquit, diligit me, an tuo 3 .dam mea seruabit. Praeceptum autem meum hoc eis; it '' Hligatis inuicem, cut*o iugeri vos. Eum item qui diligit proximum dei dilectione complere testatur ue ut qui ea ossicia que proximo impenduntur, in cam partem accipere soleat, ac si in se collata sint. Quapropter fidelis ille in domo Domini seruus Moyses, tantam erga fra Exod. I tres prς se tulit charitatem, ut deleri potius clegerit ex libro vitς, in quem inseriptus fuerati quam ut populus

ille praeuaricator suorum delictorum veniam consequi non deberet. Neque vero sollim ipsa mandata Dei, caveneratione nobis fiunt colenda; sed ut in summam rem contrahamus totam; sanctis limorum item Patrum uniuerse traditiones δc instituta contemnenda non sunt. Praecipientium quidem H erentia, inquit Basilius, nihili, Amittat. debellaedere oleientiam earum rerum,qu prospiramur.

224쪽

22O. Censurae Orientalis

d Ferentia magna era Nam alia quidem sunt, quς δε-

mini praeceptu aduersatur, corrumpuntq. ea, aut saltem admixtione earum rerum qu prohabitae sunt contaminiat: alia vero,ces clare cum Ugu non coniunguntur s plurima tamen ad ea recte perscienda conferunt, ac quas opem quandam pracsentem adferunt oportet enim Pauli dicentis meminisse. Trophetim nolite contemnere ς omnia vero probantes, quod bonum est reimete ; ab omni opere nuo ab inere vos. Et rursum. Omnia consiliaris uentes , et omnem altitudinem extostgentem se aduersu Hentiam Dei, et in captiuitatem rerigentes omnem intellectu,

in obequium Christa re in promptu hahentes et cista omnem moleientiam, cum impleta fuerit testin obedientia. Et si quid fortasse ex his, que iubentur tale est, quod cum lege Dei consentiat, vel quod ad eam explendam nos iuvet; huic ipsi tanquam Dei mandato, omni studio & diligentia nos parere oportet. Satisfacientes illi mandato Paulis erentes vos mutuo cum charisate Dei. Si quid vero praecipitur, quod legi divine aduersetur,

eam q. aut eucriat, aut inquinet, tum demum illud dicere opportunum erit: Mago oportet nos oberire Deo, quam hominibus f memores Domini dicentis. A rem menim nonsequuntur, se fugiunt ab eo; neque enim norum vocem alienorum. Et Apostoli, qui nostre cautionis &securitatis caulla non dubitat, vel angelos ipsos perstringere, cum dicit: Etiam nos ira, inquit ille, aut ange- ων de coelo euangeli uerat volu aliud aeter id, o volis euangedi uimm , isnathemast. Unde instruimur iquod Sc si maxime cognatus quis sit, & si maxime clarus ue ab eo autem quod Dominus praecipit nos prohibeat , vel ad id, quod ab ipsi, vetitum est, sollicitet, de impellat; fugiendum, dc tanquam pestem his, qui diligunt Dominum,auersandum esse. Quod quidem de his quq a nobis dicta sunt, nullo modo vere intelligi potest. Ea enim

225쪽

Caput XXI.

Ea enim quς synodice constituta sint, omnes Christi fideles, tanquam diuinit is inspirati; scripturi; consentanea recipiunt,atque amplectuntur semper: ob idque &a suffocato usque ad hodiernum diem abstinemus nos, illudque auersamur, sanctorum Patrum, atque adeo ipsorum Apostolorum praeceptis inhaerentes 1 scriptum cnim est. Ab Molonias ab inendum es anguine res ocato. Et in sexta synodo Canone 67. decernitur. Si quis

sanguinem animantis comederit, excommunicetur. Di u usquoque Basilius hac de re legem ferens, inquit: Inue- promismo i mas scriptums,tum veteris,lum noui testamenti re- praens, neque in multitudine neque in magnitudine eorum,

qui delinquuntur;sed insola cuiuscunque mandati tuι resistone,conspicia censeri, re iussicari conran Deum incredia tarem,et commune esse comm quamcum. inobedietiam Dei md ium. Et paullo superius. Ex istis itaque re con- ssibus manifestam se iudico ; quod genennliter quidem cupissitatum mascia, ex ignoriuntia Dei, re uua de Ego opinione oritur: peculiar ter vero H in hic miatorum mire se, non iam e pro cisti ; quam quod inignos nos D- hernatione ne modemnone domani, i, con Duamus. . con demtionem enim talis vitae, si forse aliquando, inquit Basilius, me referre Volui s ne modum quidem et magnam dinem talis vidismis, aut ultitiae, autet cordiae pro

pter enim excedentiam maDGi Uno certo nomine UZam appruare non posium inuenire potui. Si enim in brutis an mantibus inde concordia oritur re pro cistietur, quod ad suos duces seruant obedientiam, qui Hremus nos in tanta in ter nos Hscordia, in tanto mandatorum Dei contempture rebelbone deprehen reputabimis haec omina, nunc quidem ad nos iam doctrinam et conuersonem, a Deo proposita se: in magno vero illo et terribili iudicist is, m consi onem ac condemnationem eorum, qui iscriplinam re erunt, ab illo producenda se, ibo dicente.

226쪽

222. Censurae Orientalis,

Cognouisbosp fore uum, et asinus aesepe Domini

Dr; Ur es autem me non cognouit, re posuim mem non mi Eexit. Et multa alia his similia. Illud item ab Apostolo dictum. Si inquit, patitur unum me rum s compset. Ormo u Hur reliqua membrin. Et illud. me in chismata in corpore; sed ut membm mutuasi genunt Curium , ab una scilicetomnia inhabitante anima mota et impulsa. Quorsum, inquam, haec talis hominis fabrica 3 quorsum fabri-cς explicatio λ Ego quidem existimo eo spectare omnia, ut eade seruetur similitudo: idem rectus ordo; imo multo maior in ipsa Dei Ecclesia, ad quam dictum est. Vos estis corpus Christi, dc membrum de membro,Vno,solo,

vero, principatum obtinente,ac mutuo omnia membra

conglutinante capite, ipso inquam Cluisto Iesu. Apud

quos Vero mutua non colitur concordia ue neque vinculum pacis seruatur, neque spiritus mansiuetudo custoditur, sed discordia, coiciatio de emulatio implent omnia. Nimis profecto audax res est, tales vocare mebra Christi aut dicere ab ipso regi: stultς vero mentis, non libere fateri in illis imperium sensus carnis dominari, secundunum sentetiam Apostoli praecise dicentis. Cui exhiluistis et os H seruos ad Meriendum erui sis eius,cui olei s. Cuius sensus proprietates alibi clare exponens inquit. CX-enim sit in votis eum re contentio; nonne carnales sis Docens autem liquide,quam acerbus sit horum exitus,& quam nihil tales homines commune habeant,cum Ves omis s. ra pietate,dicit: Sapientia, inquit, carnis nimica e se deo. Legi enim Dei, non en Miems nec enim pote II. G -- iliaith: si rem m carnesunt, Deo acere non fiunt. Ob idque dicit Dominus. Nemanem pose duolus mulseruire Dominis. Neq. tales illud quod in Actis Apostolorum dicitur, implere possunt. Multitudisis credentium rant cor unum, re anima una s siue enum i is omnia communia:

nemine scilicet proprii voluntati parente, sed omnibus

227쪽

Caput XXI. 223.

in comi nune in uno sancto Spiritu, unam unius Domini Iesu Christi, voluntatem quaerentibus, qui diXit: De- Davi scens de coelo,non vlfaciam voluntatem meam s sed Uoluntatem eius qui it me patris. Incedamus igitur iuxta hunc Canonem sancte, aedificati super fudamentum Sphes a Apostolorum,& Prophetarum ipso summo angulari lapide Iesu Christo: in quo omne aedificium compactum, crescit in templum sanctum in domino. Deus autem cis significet perfecte, id totum quod sumus , spiritum inquam,animam,dc corpus nostrum; inculpabileque in diem aduentus Domini nostri conseruet. Fidelis autem eis Deus, qui vocavit nos re vos muls re qui omnes vias saluari Quod & faciet, si mandatis eius quod quidem

vnlueriti' salutis caput est, paruerimus : dc sine quorum

custodia, impostibile est quenqua gratia IEsu Christi in Spiritu sancto , ut quidem iam superius demonstratum

est, ac distinctilis illustratum,certam consequi salutem. Ne igitur dimidia tantum parte illum Deum esse agnoscamus, neque eius benignam misericordiam, nostrei-gnaui οῦ,& pigritie ansam capiamus: sed his omnibus quq dicha sunt sobrie intenti; ad opus ipsium, omnia eius di- Ex-ouina dogmata deducere studiose curemus: nihil aliud si' respicientes, quam illum qui dicit. Ignem leni mittere, et quid volo, nisi ut ardeat Cuius ignis in se opus Dauid experiri volens, inquit: Troia me domine, re tenta Psalm: asmes vre reπα meos,re cor meum. Hic si quidem ignis in-- terni oculi trabe absumpta , mundum oculum constituit ι ut naturali videndi facultate recuperata, assidue mirabilia de lege Dei contempletur, cum illo, qui dixit. Reuela oculos meos s re considenubo minutilia de lege tua. Psalm: us. Hic talis ignis demones fugat; maliciam adurit, future resurrectionis est vis & facultas, immortalitatis efficientia, sanctorum anime irradiatio, ac rationabilium facultatum ordo & series. Hunc cundem ignem,ut & ipse

Dd iij ad nos

228쪽

224. Censurae Orientalis,

ad nos pertingat Deum exoremus omnes,ut in luce bonorum operu ex omni parte ambulantes; ne minimum

quidem offendamus unquam ι sed tanquam luminaria quaedam orbis uniuersi conspicui,verbis vite,ubique inhaereamus. Vt ita beneficiorum Dei participes taehi, cum Domino nostro Iesii Christo, in vita hac, quasi consepulti; praecepta eius omnesque virtutes,ac totum hoc quod diuinum de falutare est digne, sancte, ut quidem necessarium est, adimplentes requiescamus. Sic enim v niuerso hoc incolatus nostri tempore peracto; ad veram illam coelestis gloriς patriam transferemur : qua

gratia dc beneuolentia Iesia Christi Domini nostri distini

efficiamur. Amen. Et haec quidem fratres chariss- mi hactenus: que, ut 6c ipsi videtis, omnia cum scripturis diuinit is nobis traditis, praeclare conueniunt, iuxta sapientissimorum sanctistimorum l. simul ac Deum spirantium Patrum interpretationem dc dilucidationem. Neque enim nobis licet priuata confisis interpretatione,

aliquid diuinitus inspirate scripture, aut ipsos intelliger aut alijs tradere; nisi quantum cum scopo sanctarum synodorum Ecclesieque sancte Theologorum, illud ipsium conuenit; ne semel ex recto Euangelice doctrinqtramite, veraeque sapientie dc intelligentie semita abrepti praecipites feramur; neue sensus deinceps noster,more Protei, in hanc , dc illam formam fidei transferatur, hucque atq. illuc diu agetur Atqui forte dicet quis vestrum : que igitur earum rerum, que sitio loco dimotqsunt, correct ionis spes 3 que ratio 3 que inquam dc qualis 3 Haec, inquam, Deo ipso iuuante; si nihil praeter ea, que nobis a sanctis Apostolis sanctisque synodis diuinitus ordinata sunt ordiemur nihil aliud sequemur. Qui enim intra hos limites se recte dc constanter continere voleti hic quasi cundem chorum ducet nobiscum ;hic eiusdem fidei de communionis nobiscum crit. Nam

ille, qui

229쪽

Caput XXI. 22s

ille qui tape dictos Canones respuit, & contra Apostolos similiter contumaciter progreditur, & aduersus sanctos impudenter se offert ; hic nullam nobiscum communionem habere poterit. Aut quς pars huic inter nos esse potest 3 quomodo item domesticus, dc contubernalis noster efficitur 3 cum omnes pie vivere volentes, sic alloquantur nostri contubernij doctores, illudque doceant. Hic quidem. Quisquis diserit an prirer illa , quae tu sunt: sit quantumisi de dignus,virginitatem re omnem vitae continentiam colat, signa re minucula fac Minucum praetores lupus tamen hic ovium pellibus tecturi oui aeque exitium monens e Mimandus I. Alter vero. ut ex his, inae Deo plenis Tatribus visa re decreta sunt, aliquid conuesiere vetit s huic non amplius oeconomia aris benda, sed est tm gresso re praeuaricatio dogmatis. Alius autem : Oportet, inquit, rigos tremendum ruricium Christi ante oculos halere, scientes quantum d crimensit ex his rebus, quae nolis a Spiritu sancto inuitisunt, at quid auferre, vel Agis aliquid addere. Non igitur oportet quenquam nouarumsententiarum ambitiose auctorem efse teste , sed Aga, quae nolis a sanctis viris id ara, si Trelictasun agnoscere. Cum igitur tot & tanti facrς doctrini; interpretes, nos aliud sequi, praeter ea, quq accepimus prohibeant ue una & sola rerum recuperandarum ratio superest; idem semper cum sanctis consilijs sentire Canonibus . Apostolicis per omnii inhaerere,& sic in omnibus Christum Dominum & magistrum sequi. Et vos igitur Germani viri doctissimi, mediocritatis nostre fili j in Christo charissimi; cum sapienter, magnoque consilio , ac tota mente velitis, cum ea quq apud nos est Iesii Christi sanctissima Ecclesia vos coni ungere; nos tanquam paretes filiorum amantes libenter ob vij sut aiunt, vinis hanc Vestram charitatem ac humanitate in sinum mediocritatis nostri; recipimus; si modo Apostolicas,

230쪽

226. Censurae Orientalis,

stolicas, & svnodicas nobiscum simul sequi traditiones volueritis, his'. vosipsos subi)cere. Tunc enim demum vere & sincere una domus nobiscum ciliciemini. Et veconfidimus, ubi ei quς apud nos est sancte & Catholice Iesu Christi Ecclesie vos subi j cietis magnam laudem &commendationem apud omnes bonos dc recte sentientes , inde consequi poteritis: sicq. ex duabus Ecclesiis quasi una Dei beneuolentia faeta; reliquum tempus in beneplacito Dei transigemus unaq. simul vivemus, do nec tandem ad coelestem illam transferamur patriam Qua utinam potiamur omnes in Christo IESu , cui sit laus & gloria. Amen. Scriptum Dei benignitate Constantinopoli Anno ab incarnato Iesi Chri- sto domino nostro is 6. Mensis Math, die iue. in aedibus ac residentia Beatissimi Patriarclii . Subscriptum manu, Patriarchq.

Primum utriusque speciei particeps esse oportere etc. Nemo

fuit in v qui modo memcnus sit Frio se rit, elant γάρ tu Ecclesia cae aliqua notitiam labuerit, mel quishomsohris taquicto animo res fraus tminueris qui miri II cci sim magnopere necessanum VP tu carit. Qui cni cm riptumis legit, in facito animaduertit,scin quidom misteria nobis a Gripo f Domino reluti esse υed ου eorundem Hln torcs, Apostolos, mimis Apo- solicos in tutos. Sic nos, inquit Apostolus, existimet homo, tanquam Dei ministros, & dispensatores ministeriorum eius. TVLι--ntum, illam I oluntarem, quam nisi mortalium trunsgredi licet, no

SEARCH

MENU NAVIGATION