장음표시 사용
191쪽
gere Dei autem complere,ue adperfectionem deducere ;quia sinus e se, quod maius est , meram et u co . E cenae totum suum se dixit, sic enim nos facere solemum Uerli gratia. AEd cium aliquod arctare ex ructum' identes, icimus hoc totum opus humae tes Assius artificisese se non totum eius est, sed by o nurum , squi materram praebet Domini , siue aliorum plurimorum: quia tamen unu ab Ugo conferuntur s merito totum Eseus es e scatur. Sic etiam n hoc militer. Sed or in m tituHne eodem modo, ubi plurimisunt, omnes se iucun-rur ; et hi autem pauci, nusius. Sic igitur sis Diuus Taulus
duit. Neque volennae neque currentiae se, sed miserentis Dei. Duo autem hoc loco non parui momenti perficit, strcorrigit. Unum quidem, ne unquam ex bonis operibus nimis e raremur: suo, inquit, curris, e contendis, non putes Agud quod 1 ecte factum eis, tuum me. Nisi enim se
Icrnum auxilium a puerit ,frustae lal Gis. Quod tamen eo, quo tendis, servemin, Harum eis s quod curremiamὰ , φή δε sis volendo,HUN.variae. λωβ igitur dixit,no v iam est Ioir m currere sed ita demum, totum nostrum me utamus; p non maiorem partem rerum no nurum ad Deum ref ' , imis. Neque enim Deus pse tot suum se voluit; Ne et ideafur nos f u m,si di sine legitimo certamine coronare: neque irem no rum s ne insuperliam inci mus. Si enim minimam artem halentes, tamen alta sapimus s quid serotius σει , -- i domini essemus, quid nonfaceremus c. quam animi ibolentia'arrogantiam extirpandams εν hic, re multa alia similia Deusfecit, et dixit. Verum iterum dicet quis. Quid haec 3 quorsum, inquit, hoc 3 Ergo, si quid forte cum honestate coniunctum fecerimus , superbiemus 3 ac ad ipsum coelum animis essere- sermo: s. in mur 3 Iterti igitur Chrysostomus ad Philippenses inquit L p Num aliquid rectumiacimus, sum laetemur. Sem enim, inquit, ese, qui os uetur an nobis. Tanto igitur dis s
192쪽
amendamu nolis: neque mimis essenumst , si quidem haec Ial a Dem Fecitur in nolis. D gitur irae operimur oportet, ut sy nos voluntatem exhabeamus W-I V audentem, complectentem, εν minime e fam. S vGO Uoluntatem in nolis ipse omnitur ,1 quomodo nos ad Id quod
bonum re honestam ere, adhortaris es Eten sivi te6mus ipsoacit; frustra nobis scit, Ged te; non enim Medimis est Da dicit, in timore ac tremore opereri a furem sit totum Dei est. Non ad hoc igitur duit, Deum se Feminem in nolis , n ut Celimus, s ut operemur sed it Ariminem nostram releuet,1 7 metum refraenet. Aus, inquit, si volueris, unc opemhitur, magis velis, e promptisuinem ipse nobis dabis, re opemni e Paciam. audo enim voluerimus; voluntatem stram n mmpo ea magis adauere. Hi μου, volo quid am boni opemri: innum MDMime opera tur,e7 persestsum raram volysarem. Q admodum enim, cismi a lona opem, dona Dei dicit, uoudes it nos a nosero libero arbitrio; sed si,diu nobis mP-grum eonyeruate ita quando icit, o uitur in nobis , Ormesie se Tyreficere,non aufert a nobis arbitrist Blernarem ;sed octendis quod ipsum virtutis exercitum , magnum m bis calcar,magnam promptam nem ad rectefacient voluntatem adfert nenim ex opere nascitur opus s ita ex o cis in itur ocium. Dei set eleemo nam: incitaris magis ad dandum: non defui; pigrestes magis: temperiunterra similionum fem, habes ofectum in alterum: igua ne teges Ri; auxistisegnanem. in enim, inquit, Cum praueri i8. fu profundum malorum tenerit, contemnite sic re ruiam, ubi in arcem luctitiae confoederi tum magis ac magis tor ro comenit, re assimi. Vt enim illa despeculione quadam, ignauior essicitur ita infe considennia bonorum multis μne, Vigentior reditur; eratus ne totum perdat. Tro homna, inquit, voluntate hoc est. propter flectionem, opter
placiti A im cometiatem, ut quae risi placent flant, re iuxta
193쪽
moluntatem ipsius omnia exequantur. Vides Deum omes ex parte os uri. Vult enim nos iuxta voluntatem suam vino e. Si aure vult ad hoc certe nobis ipse coopemtur; hoc me omnino perficit: vult enim ut rebe visamus. Vides, quomodo non aufert arbitrist Bbertatem ; omnia inquit aris ine murmuriationibus,re isceptatio M. Dialiam e nim xli nequit nos ab eo quod rectum et honessum ect abducere; aba via conatur mercede nomum exinanire: aut nim vanam gloriam, aut arrogantram nolis persuadet: tsimhil horum, murmumnonem: ve ineque hanc, umd sceptationem, atque censuium morum atque dogmatum,
num recte scilicet an secus se habeant. Quibus omnibus ginnis eu Huinitus proposita poena, ganue cxitium. Nam& mores Veteres nos sequi oportet, & fa crς scripturi; interpretibus parere & subi)ci necessarium est. In quo c-nim spiritu locutus est Paulus, in eodem Petrus & reliqui : in eodem item sancti Antistites & sancti Hierarchet nostri, Basilius magnus, Gregorius Theologus, Ioannes
Chrysostomus, ac uniuersius ille sanctorum Patrum chorus ue praelucentes tanquam clarissima quaedam lumina mundi, verbumque vite elucidantes ,& ea, quς facra de diuina sunt nobis annunciantes , haecque nobis omnias imma fide & integritate enarrantes. Rursum igitur in diag. hi dem Ι . Chrysostomus, ad Timotheum hunc in modum 3 dicit, Si igitur quis emundaverisse issum s eritum in honorem cryanctificationem. Vides, inquit,ut non naturae,
rarnatis neces itatis sit, aureum aut fictile vas esses ; sed
nostrae tangum mod3 voluntatis,i dum his sumus in haemita. At enim neque fictile Cas, aureum fer potest,neque hoc Hem in Agis commutari; at vero dum his sumuου, --gna humae immutationis, re commigniationis facultas volenti datur. Has emis de Tauluae; et euasit In aureum. meme 4. as et in t aureum, sed in si e conuersubuit. Et alio in Let foco exponens Hud Tauti a Ephesos: Gnutis De Hua
194쪽
ti sumus, ait: ne beneficiorum magnitudo te extolgat, vide quomodo se repramat. Guna, inquit, Dei haluari estis per dem. Demis,ne rursuae Bbem voluntaru facia in Ddatur sposuiter ea quae no nu sunt, prae tamen ima ex nobis non se docuit, non, inquis, ex nobis, adiritat . Nam neque des, inquit, ex nobis, nisi enim 'se nos vocaset, quomodo credere ρ emin. Dei igitur donum es, neque
ipsa tam Iris ad salutem sufficit; sed ne vacuos ocruos
nos saluet, requirit eam , quae per coctionem operem Sedes hoc ipsum Dei donum est,ne quisborietur. Etrursum cum dicit: reemmem ex operibus ius cari is hoc Adeo facit, hoc pacto Pretia re leni iras Dei usu rius Vpareat. Acs d ceret: opem halentes no euauer tuus, at operibus desitutos gmna fata It Herum ne quis iterum dum audit non ex operibus, sed ex fide nos minimcari,ignauus re ociosus redda r ; vide quid subivnstat: A in enim factum sumus, creati in Chriso I u ad opera
oua, quae Vanuuit Deus vi am lemm in eis. Constanti enim & perseueranti virtute in hoc certamine opus est, sine qua, nihil cx his rebus quq dicti; sunt, nos quicquam iuuare potest. Seruare enim noS ea omnia oportet, quς nobis Christus Dominus praecipit: ac ne minimum quidem ex illis transgredi: ut hac ratione nostra fides excellenti virtute sese commendet, ac quasi in lucem conspiciendam proferat.
docetis; caussam peccati penes nos, malamque voluntatem nostram atq. electionem esse;deum
autem nullo modo ullius mali caussam existere. Quod Z ii quidcin
195쪽
quidem a vobis praeclare, verissimeque dicitur. Expo-n ns enim D. Chrysostomus Epistolam ad Timotheum L, . .him dicit: S N, inquit, Ucum Omnia gubernationesua mo--lta 8 is a. Amri,o . bm y umprouiderer re alia quidem ipsemperrimοις caps δε es Pere,alia vero seri se mitrere, nihilsi mali Cesie exi. Bona autem omnia ex voluntate no nu,re illius ad utorio, proueniunt, nihilsi ibum latere omnia autem mala, a nostas rori ci voLutare. Tremumst iustis ut coronemur et peccatorra Tem s ut poenin persoluant. Neque tamen aut omnes improbi his poni unetur 9 ne resurrectio
Uplerique non credant: neque omnes irem iusti calam tatibus fuerantur s ne quis improbitatem utilem, et laudaidem se su et om omnia ,s recte nobiscum expendemnae s vas proferita erit, quod nos in hac vita valde per-- faresos in Ditem Iacnus scriptunus Vidue audiemus smum emus profecto ea omnia, quae nos ad falutem miriffiis Isi,ali pro te insimo et unt. Et paullo post progressus, inquit, , ' a b in nobis tum eo, is rebus aduersis, tu ri , iactu- ' '' m perferre. Non hocfac istisium cummum natum, sed no m et oluntas. Multa pertulit Iol: nt sustinuit o-- acius catin est: musto minom alius ; sed blasphemaum, sed nigne tulit, maledixit, in Ucum commotus ese, ideo iud catus re damnaim αλ Forti igitur re magno animo opus eis, re nihiloue uobis,duru . se videsisse: sicut est contην, illi infirmus fuerit s nihil erit, quod non musimum este videatur. Tum enim demum diabolus aliquid proficit , ubi mentem nostram Deo adhaerentem
non inuenit, ubi immoderatum,& intemperantem animum cernit. Cum enim homo mandatorum Dei non recordatur, neque iustificationes citis seruat; tum de-nium illum captiuum praehcndit, cum eoque, tanquam
insidiosissimus Pirata, in aduerQs exiiij si opulos profugit. Nam de Adam, si apud sse recenti memoria tenuis. sci praeceptum illud , ex omni ligno comedes: si item ser
196쪽
uasset iustificationem illam, quς dicit: quacunque dis
comederis, morte morieris i nunquam in ea mala, in qu qpostea detrusus est, coniectus fuisset. Nemo igitur Deum accuset: nemo in eum caussam malorum suorum referat Non enim in illis, qui vocant, caussa incredulitatis consistit , sed in his, qui vocantibus non parcnt,atq. rc siliunt. Atqui dicet quis : melius fuit longe inuitum etiam pertrahi. Apage vero cum ista tua oratione. Ne mo enim ad honores, nemo ad coronas, nemo ad conuiuia, & panegyres ac solennitates , quenquam nolen- rein vi cogit; nemo inuitum,& quasi cathenis vinctum trahit: hoc enim non honorantis est,sed contumelia af scientis potius. In gehennam mittit ille inuitos : in regnum porro coeleste volentes, atque currentes inuitat. Cur igitur non omnes, id, quod melius est sequuntur 3 propter eam, quς cuique inest, infirmitatem. Cur igitur eam non extirpat e An non univcrsam hanc natura, tanquam librum quedam immensam humanitatem,simul & potentiam eius enarrantem,expandit 3 an non tot seruos suos Prophetas misit 3 an non toties nos vocavit3 an non infinitis & inusitatis signis & portentis sua confirmauit 3 an non gehennam, aeternum q. exitium cCm minatus cst 3 an non regnum coeleste toties promisit 3 an
non quotidie solem suum oriri facit stuper bonos S maialos 3 imbres item suos mittit super iustos de iniustos 3 Vestem dices potius necessitate bonus esse, & ab ipsis praemiis, quae hanc libertatem consequuntur,excidere iam integra voluntate improbus existcns tam acerbqamnationis sententi , subiici,atque puniri. Atqui pugnat cum rerum natura,necessitatem fieri virtutem. Uerum si ignoras ea que fiunt facienda; age pro de ignoran tiam tuam & tunc tibi dicentur ea quq dici oportet: aut si bene nosti quq recta sunt,et ea que nocitura esse videantur ; cur non abstines 3 cur in vetita ruis 3 Non possu
197쪽
inquis 3 Atqui caeteri, eiusdem λrtis & conditionis homines,longe maiora pollunt: teq. suo cxcmplo conuincunt: abundeq. os istud tuum impudens Obstruunt.Tu fortasse, cum uxorem habeas, temperare tibi ab aliena non potes , alius autem etiam sine uxore incorruptam seruat continentiam. Quam igitur tuq incontinentiς adferes defensionem Non sum, inquies, ciusdem natu-rς, non eiusdem complexionis. Ea scilicet caussa, quod nolis . nam te non posse,dicere non debes , cum tibi facile demonstrabitur,omnes ad virtutem idoneos nasci.
Nam quod simpliciter quis non potest, illud etiam om-mni necellitate incumbente , nunquam poterit. Quod cum non facit ue praeter voluntatem suam non facere iudicatur : quale hoc est , volare, aut in coelum subleuari, graui hoc pondere corporis depressum possibile non
est. Quid igitur, si Rex facere praecipiat haec 3 Quid si
non facienti mortem proponat; dicens se eos, qui non volaturi sint, obtruncaturum, vel igni traditurum , vel aliquid simile passuros 3.facietne iussum quispiam 3 parebitne 3 nequaquam. Non enim potest: non patitur natura. Quid si idem rex iubeat ut temperate & continenter vivant 3 nonne statim plurimi huic imperio parebui3 negabis fortasse propter.eos, qui tale mandatum transgredientur. Quid si eosdem vinctos in carcerem consi-ciat ibique concludat illoteruntne estum illum cupiditatis suς perferre. nihilque in conueniens perpeti optime profecto. Non igitur dicas , hunc quidem natura
esse bonum illum malum. Non enim,si ita a natura quis constitutus esset, ullo unquam tempore, Vt clare videmus immutari posset. Voluntatis igitur nostrq,non naturq, totum vitium est.
198쪽
cet vos quidem bona opera non re pudiare, omnemque pietatem,& religionem sequi; dies tamen festos,sa crificia , stata item ieiunia, fraterni
tates,monachorum denique uniuer
sam politiam, &alia his similia inu-ὶuod quidem nec recte , nec sanctis patribus consentanee fit, atque dicitur. Si enim omnia opera bona, ut dicitis complectimini; cum haec ipsa c- ius generis sint, vel in primis haec colere corumque studiosi esse debebatis. Nam primo de Ascctica Vita , quae cade Monastica est illud Magnus Basilius docet: scetica inquit vim, unum fota copum et nem habet ;DDum animae : Omniaque ea , quae ad eam Distem adi omodo conferre possunt, vitaequesui Milutumatque regulam, tanquam Dra mandata um omni timore re cautio seruare: cum ne iborum quidem praeceptorum Dra aliae scopus is quam eos seruare,qui illis iaciunt. Oportet igitur, quemadmodum illos, qui loturi in balneum ingrediuntur omni veste nudari ; sic & eos qui vitam monasticam ingrediuntur, ab omnibus vitς huius impedimentis denudatos intra philosophicς vitς metas se continere. In qua quidem rerum omnium repudiatione, illud summum est; ut prauas cupiditates primum deponamus : deinde illud, quod vi & natura sua primum illud sequitur; ut omnia reliqua vitς impedimeta a nobis reiiciamus. Et cum hoc genus vitet delegerimus, quod in amabili
199쪽
in amabili quadam societate consistit; illud inprimis curare. ut sic omnium cor intina, & anima Vna ; voluntas item & studia, iuxta D. Pauli praeceptum eadem: Vnuexistere corpus, ex pluribus membris compactu : Omne item perfectionem fraterni unitatis & concordiae complecti : nihil proprium habentes, sed Cmnia in commune possidentes Neque vero solum hoc tale genus hominum accusandum non est , sed etiam summis laudibus& commendatione ei serendum: maxime illi, quos diuinus amor ad veram illam pulchritudinem coelestem co- teniplandam erexit, ac plane vulnerauit, ipsum q. sponsum Christum dominum sectari, illique adhaerere docui tun quibus alij aliam pulchri & honesti in Ecclesia Dei
speciem sunt complexi,& occinunt. Et alii quidem vir ginitatis personant hymnos : alij eorum, qui ieiuniis, &humi cubationibus domarunt corpora sua , celebrant Encomta : alij eorum animi magnitudinem, qui sila o mnia propter Christum vendiderunt. admirantes; illo rum laudes longe lateque persequuntur. Non icim illud, quomodo unoquoque eorum que di ista sunt recte quis defungi possit verbo docentes, quam vel Qtam laudem praedictorum, ad omnem virtutis profectum & incrementa plurimum valere existimantes.Detrahere aut ira, aut conuiciis lacessere, hoc tale genus hominum, quomodo pium de christianum sit 3 Vt enim ad aliquod O. pus vocati atque conducti, siquidem ille qui cos vocauit, hoc propositum & hunc finem habet, ut metant, ad hoc ipsum s e totos praeparant: si item ut aedificcnt, ad aedificandum se totos componunt ac cohortantur: sic illi, qui in nomine Iesu Christi collecti sui it in primis finem & scopum illius, qui eos collegit, cognoscere, ac ita demum ad eum finem sese componere , ac praecin gere omni conatu debent; ne suo frustrentur fine, sed ut potius, cum amorem, qui ex mutuo complacendii studio
200쪽
studio emanat, consequantur,& ne improbitatis 3c negligentiς iudicium subeant. Debentque illius Apostolici meminisse dicti, qui inquit: Obsecro vos, ego . EHfj .ctuae in Domino , ut igne ambuletis vocatione vesnu, m a vocati oris. Clarius autem ipse Dominus omnia nobis in diuinis suis promissionibus explicat: Si quis Damoiligit me,sermonem meumseruabit, spater meus il get eum, ad eum veniemus, s habitationem apud ian faciemus. Vt igitur ex eo habitat in singulis nobis,si praecepta eius seruamus, ita multo magis, ubi duo i , vel tres congregati fuerint in nomine eius, in medio illorum se adfuturum pollicetur: si itidem omnem vitam) mores silos,ad madata eiuS composuerint. Nam, si indigne vocatione sua ambulauerint, neq. ad voluntatem Dei seruandam conspirarint: & si in nomine do mini in idem congrcgati esse videantur; illud tamen audient. Quid me vocatis, domine, domine, re non faci- Lueae c. iis, quae ego praecipio vobis. Qtu igitur diuinς glorie particeps cisci vult, tanquam in claro speculo formam Christi in mente & animo sitio contemplari; debet infatiabili amore, & eo, qui expleri non potest studio, ex toto corde,& ex omnibus viribus suis, nocte, atque die, auxilium eius ad id ipsum recte &constanter comprehendendum quaerere. Quo perfecte nemo frui poterit, nisi prius ita, uti dictum est , ab omni se mundana vo-m mmcluptate, ab omnibusq. aduersς potestatis cupiditatibus zzz Lia.
abiunxerit, quq cum luce diuina pugnant, omnique Ο-peri bono inimica de aduersaria sunt. Proinde , si cognoscere velis, cuius caussa a Deo benignissimo opifice conditi, ac in deliciarum paradiso collocati, ad extremum in numerum iumentorum insipientium coniecti,
similesque illis facti, ab incontaminatav. illa gloria exclusi sumus , hanc ipsam cognosce. Quod ubi primum per inobedientiam serui carnis, per prauos assectus, ta Aa isti Q-