장음표시 사용
121쪽
aeram dIvinae nitioni adseribendum en censet
inem scriptor e Eadem enim mensura , inquit . - mensur est , remensum es et , ut qui patrem satim B. Thomam Camuariensem Arehiepiseoptim δε- - monem , O lirer m rem mm imiaerit ,
Persecutur est , ipsi a filiis propriis tisque - di m
-tis II. Angliae Rex anno MCLXXXIX. eique in Regnum Angliae successit Richaiatis huius ninminis l. eius filius secundo genitus, eum Hemiavi qui muri, II. Angliae Regis erat filius primogenitus, im a . MCLXXXVI. Prope Lemovicum a vivis excessisset. Paternum Aneliae Regnum adeptus me iatis hnius nominis I. cognomine Cortionis , in orientem bellum Saracenis illaturus una cum Philippo Augum Galliarum Rege anno millesimo centesimo nonagesimo prosectus est, ibuque, sicut superius observavimus . Ptolomaide nicum foederatis Principibus expugnavit, Cypri Remum , quod in suam potestatem redegerat, Gui. Gni Hierosolymorum quondam Regi vendidit . sed e Palaestina discedens mebaiatis Analiae Rex cum navis am in mari vix evasisset. ιaeviorem in continenti expertus est tempestatem - Captus Zippe a Levotri Austriae Duce, quicum privatas mulI Ies gerebat, traditus est anno MCLCIII. Henries Imperatori , a quo pessima habitus, &Οer annum Integrum captivus remansit, fit ad li. bertatem redimendam centum & quinquaginta mille marcas argenti Imueratori persolvere coactus est. Anno itaque millefimo nonagesimo quarto in Angliam reversus Riebardus Rex, bellum eum FbHippo AQUO Galliarum Rege quinquo ei iter annos gessit, hoc est . usquo ad annum MCXCIX. quo R Marsis Angliae Rex in obsidione Calaei. quod Castrum est in Lemovicis, sagitta in brachio pereulsus, ac male curato vulnere , occubuit, sepultusque est in Monasterio Fontis Ebraldi, ubi & patris illius corpus iacebat. Ri- Mardo in Regnum Angliae successit Ioa n eius
frater, sine terris vulgo nominuus, cuius gesta suo
loco reseremus, hoe est in Colloquio I. in Histo. xiam seculi decimi aeriit D. Statum riclesae sub Ptincipibus Christianis
tam in oriente, quam in occidente hxctenus M. curate reptiaesentasti, sed, antequam huicce Col. loquio nos finem imponamus, hoc unum a te discere eupio, an videlicet Ecclesia aliquod duo. decimo lacido susceperit incrementum M. Haud parum duodecimo saeculo Ecclesia suscepit incrementum . Anno squidem millesimo centesimo vigesimo quarto Otto Episcopus Bam. hergensis invitatus a Boleslao Poloniae Duce hujus nominis III. ad conversionem Pomrranorum adhuc Paganorum , quos variis praeliis sibi subirem rat, impetrato a Callisto Papa ad illam Gentem Apostolatu , eamdem praedicationem verbi Dei , Domino cooperante , & sermonem signis de miraeulis confirmante , ad Christianam fidem per. duxit , meruitque diei Amstitas rimeranorum ;
sunt hi populi flaviae , qui Pomerant ideo arpellantur, quod iuxta mare sint post l. λ μαυ- Iam Pomeraniae Dux, amboque ejus 'filii a Saneto Otime baptietati fuere, δέ Melbertus Poener
nidi Episcopus rennuciatus sedem posuit Vollini .
ruod oppidum est insulae Ialini ad ostia offeris
uvii, sed ea Episcopalis sedes ann. MCLXX
Caminum translata est. Omnia, quae pro converis sone Pomeranorum gessit S. Otto Bambergensis
Episcopus, legi possunt in vita Sancti illis Epuseopi tribus libris comprehensa, quam Auctor quia dam Anonymus hujus temporis Scriptor conei xtat apud eaenisium lib. a. Antio. lin. Aliud duodecimo saeculo incrementum susce. lit Eeclina sedente Alexa.dro III. Is quippeummus Pontifix . dum anno MCLXXUII. adhina geret Venetiis, accepit Epistolam a Ioanne Indo. Rege, vulgo Preruenero, vel Heloiani a opes. μ' , quem multi post Baroniam , existimant . Abyssinorum seu stthiopiae esse Imperatorem alii vem asserunt, Imperium Presisteri Ioannis non in Asrica , sed in Asia esse situm . Ut ut sit . hane Epistolam ad Alexandrum III. scripsit Proe. Θιο Dann r Indorum Rex occasione adventus Philippi eiusdem summi Pontificis medici. qui regiones illas perlustrans, cum vidisset fidem Christianam , quam Popuat illi amplectebantur. cum
Romana in omnibus consentientem non esse . id
Presbmero Joanri imperatori significavir, qui veritatis discendae cupidus per eumdem Philippum in Italiam remeantem scripsit ad Alexandraem III. itteras, quibus a Summo Pontifice Eeelesiam in Urbe seu Romae, postulabat, 'n qua missi ab eo viri prudentes habitare possient, & Apostolica H mus instrui doctrina, quam postmodum in prirram suam revertentes alio; edocerent . Rescripsit per eumdem Phitinum Medicum suum Alexander III. petiitque Romam mitti virus illos , de cunctas ipsius Regis petitiones se execurioni mandatullum promisit. Quae amem secuta sint ista, inquit Bammaes . Ec post ipsum Spondanus ad annum MCLx VII. -s Iaret, nisi quis e M laso randes ripa, Irae ab aliis eiusdem Ledis AmMILeae Pontificibus retinflat, Dbn prbus istis Regni Pes.se Jam. Afris is dictis, Earam Melesiam s. Si
iam post ab em L. Petri, quam in Mue qua possedem diem. Multi Scriptores vanis coniecturis indulgentes etymologiam huius nominis Ioannm Pres Dreri Indorum Regis e lingaa Persiea deriv re conamur, sed meras dant coniecturas nulla a ctoritate nixas. Longe . mea quidem sententia . verosi milius est, hune tom terrarum orbe nominatissimam Indorum Regem vulto appellatum esse Herbrerum Dannem, quia emera Presbyter erat. sed Nestorianus, cumque in Ecclesia orientali li- ei tam esset Presbyteris habitare cum uxoribus ante Sacros ordines iusterios dactis . Joames iste ex sua confuge genuit filium ac Regni successorem nomine Disidem , uti produnt Historici. Dai. cumque .rgo in hoc nomine Probi ri Ioan .nis latens aliquod mysterium expiscari , 6c e linis qua Persi ea reserare atque explicare se posse exi. stimant, hi eerte inani sese torquent labore, dein novis excogitandis e Mectaris Oleum Sc ope. ram Perdam.
122쪽
In ςuo exhibetur series Diseoporem, qui duodecimo . se is pr.ecipuas Messae sedes tenuerunt.
D. Q R. pius audivi a viris eruditis, Sedem Ro-
in manam eo singalari sibi a Deo coneesso, prae caeteris aliis Ecelesae sedibus, gaudere privile-pio. quod hi omnes, qui em hactenus tenuerunt Sum .m Pontifices, In nullam unquam impegerint haeresim . eorumque series ab ipsis Apostolorum temporibus ad nostram usque aetatem non sit interrupta ἰ cum tamen aliae nobilissimae Eeelasiae sedes, Antiochena, Alexandrina, Hierolymitana , Ec Constantinopolitana laepius ab Episcopis haereticis fuerint occupatae, multisque Iam abhine saeculis sub dura Saracenorum, seu Turcarum tyrannide miserum in modum sint oppressae , automuino destruetae. In serie itaque texenda Sum morun, Pontificum , qui . duodecimo saeculo Sedem Romanam tenuerunt, ae uni etiam Christi
Ecclesiam gubernarunt, potissimum in hocce Colloquio habere , ae eorum gesta describere debemus . Dehine , de Episcopis qui eodem saeculo aliis praecipuis Ecclesiae Sedibus preMerunt, breviter disserem . .
M. Mortuo Urbano II. Pontifice Maximo anno trullesimo nonagesimo nono, siciat jam observavi. mus in Colloquio II. in Historiam saeculorum de- ei mi & undecimi, in ejus locum suffectus est Pa. suasi, II. Monachus Callinensis ante Pontificatum Ra erius appellatas, Presbyter Cardinalis tituli s. Clementis a Gregorio VII. creatus, & moram integritate, doctrina . solertia. 6e singulari in rebus agendis prudentia abunde cumulatus a .
Hane Pagebatis II. electionem divinitus saEtam fuisse scribit Benholdus in chronico ad annum
MXCIX. Eam etiam viro cuidam religioso revelat m fuisse asserit Diarebisur Abbas in Appendice
ad Mariamor Seorum . Certe pro miraculo duci
debet , quod vivente adhuc Guibono seu mi uoA n t i papa, Clemente III. dicto,& ob eam in facti nes Urbe olim conscissa, in eleelionem Pashalis Il. Pontificis Maximi omnes simul in Urbe Clericiti ordines , nemine adversante . consenserint ι solus vero ipse celsissimam hane dignitatem Q. siens, invitus ac moerens eam suseeperit. Per hane tamen PasMMA II. electionem non fuit extimctum schil ma ab Hemim inter Reges Germaniae hujus nominis IV. in Ecclesia occasione investi. turarum excitatum. Guibertus quippe seu Wiberi ius. dictus Clemens III. Antipapa ab Hemira Rege Germaniae creatus vixit usque ad annum millesimum centesimum , & post ipsus mortem duo eonfestim a schismaticis electi sunt pseudo. Pontifices , Ataretrus scitu et, qui tamen eodem suae electionis die captus a Romanis , de apud Samelum Laurentium retrusus est ι 8t Theodoricus , qui pseudo. Pontificatu ui tenuit dictus CV. Ac in Cavensi postea Monasterio reclusus est , ut testatur Pandulphus Pisanus in Vita Paschali. II. De nomine , quod duo isti pseudo-Pontifices sibi im-
Poluerunt , altum est apud veteres Setriptores si.
lentium. Praeter duos istos pseudo-Pontifiees, post
obitum Gai ni, seu kViberti electos . tertium schismatici elegerunt , ac promoverunt Antip
pam dictum Dives-- IU. qui antea vocabatur Magi I s. seu Maginalsus . Sed hic tertius pseudo.Ponti sex . amissa Urbe , exulem viis tam misere finsisse, sicque Melesiam quievisse selibit idem laudatus Pandu*hus Pisanus in viista Pashalis III. Reddita Ecclesiae pace, Pashinti, II. Summus Pontifex anno inillesimo cente. mo quinto, Guiberat , seu miserri Antipapae G-sa , quae Ravennae sepulta fuerant, humari Min fluenta projici iussit, eo quod, ut refert Wι telinias Bibliothecarius apud Bamnium , hi qui Wib ni Antipapae studiosi remanserant , fallas in vulgus spargebant visiones ostensas in se pulchro eius, nimirum visas illic noctu splendere saces eaelitus missas, illius sanctitatis indiees . Hanc poenam merito post obitum luit Wibentis Anti papa, qui per viginti annos Ecclesiam turbavit . Nec meliorem sortem mctas est Henrieus Imperatot huius nomia is III. qui contra Gregaritim VII. Legitimum Pontificen creaverat Antima patii Wibertum quondam Ravennensem Arcni- episcopum. Hic siquidem Imperator qui occas ne investiturarum Gregorium UII. eiusque se cessores acriter insectatus suerat . cum vidit au-no utillesimo centesimo quarto se imparem esse sedandae rebellioni , quam proprius filius Henri.
Os adversus ipsum excitaverat, tentavit Pasi 4sem II. Pontificem Maximum sibi reddere ami- eum, Be misso ad eum secreto Nuncio , litteras scripsit, P:bus primo conquestus est de austeritate in se Romanorum Pontifizum , deinde. Pa. sebalem II. de concordia interpellavit . Ad dijudicandam Hesrici Imperatoris causam hibitus est Moguntiae anno MCV. celeberrimus totius Germaniae Praesulum de Principum Conventus, prinsentibus Sedas Apostolicae Legatis Riebar ο Alianensi Episcopo . 8c Gebebatia Constxntiensi . ad quos Henricus Senior properans apud Inge heim , quo ei Princem Germaniae ad vitandum
populi tumultum occurrerant, re tum suum conis
finiis est. 8c satisfactionem promisit. At nolentibus sedis Apostolicae absolutiopem absque generalis synodi , δι Summi Pontificis discussione ei impertire , t adem Henricus Senior consiliis uiti. usque partis acquiescens, depositis Imperii iasi-enibus, videlicet Crace, Lancea, Sceptro, Globo, atque Corona , eadem Henrici lilii potestati tradidit , arque Summi Pontificis Ac Ecelesiae eonstitutionibus se is submittens, privatus ubi cessit in locum quemdam ei assignatum . Non diu tamen quievit Horisus Senior. quippe qui e loco, in quem, ut privatam vitam ageret, fuerat
ablegatus , fuga se se proripiens , Coloniam primum venia , inde Leodium , de exercitum conia creexns frequentes ad filium suum Henrisum, ad
Episcopos ac Principes Germaniae litteras dedit . quibus post vehementes querelas de iniuriis sibi a filio illatis . tertio adversus eum appellavit PHehalem II. Ec Ecclesiam , causamque suam Deo ac salictis commendavit , sicut constat ex
ejus Epistolis ad Epi Icopos Germaniae scriptis ,
123쪽
quas Baronius ad annum M I. refert. Scripsit
etiam Henricus Senior tres Epistolas ad Huromm Cluniacensem Abbatem, Tom. a. spici legii Daeheriam insertas, rogavitqae M ad se veniret, quo pacem inire posset cum Summo Pontifice: signifieans vobis. inquit, quod F Dra propitio Regnum oe n.
credorium in aenum colluere poterimus, post eo r. malam pacem De Imr alem disponimias ct videre Sanctam Terram, in qMa Dominus noster in eame --sias est. Sed . at vulgari sertur Adagio, fero sapiunt Phrages. Sic enim Henrisi Senioris ad Ellendum
compositus animus omnibus notus erat, ut nemo
fuerit, qui ei montes aureos pollicenti, pietatemque simulanti fidem adhibere voluerit. Quocircalioneus Senior Germaniae Regno, ae Imperio a proprro filio suo rico iuniore privatus, miserrimam vitam trahens mortuus est anno MCVI. ut iam in praecedentibus Colloquiis observavimus.
a se De electione Pasehalis ait Annalis a M. is xo Eecardi designatum fuisse ad regimen Apostomis eum eligendum ah Urbano II. antequam evitais migraret. Hunc vero, Rainerum ante Ponti fiea. ,, tum dictum , o Cardinalem S.Clementis: Sancta se eo ref.rtionis re boni testimonii Abbatem, quem
M versam Romanam Eeetesiam pastorem sibi rens ,, eras, tiret invitum, scribit. D. Fuitne pacatus ae tranquillus Paschalti II. Pontificatus imperante Henriso Iuniore, qui inter Regas Germaniae est hiijus nominis V. inter Im. Peratores vero est huius nominis IV M. Qui Patri Hem eo seniora taeeessit Henrisus Iunior, Paschali II. Pontifici Maximo molestissimus fuit, cujus persecutionem ut declinaret PasM-ιi, II. anno MCUI. in Gallias venit, ut Regem Francorum, seu Philippum I. O Fhiam Regem δεβ
α re magis infestare minabatur Henrisus I revior, vis asse itis Paterni, o totius Mmanitatis expers, qui re genitorem Henneum eruistissmo perseeurus exhaeredavit, ait, Suamus Abbas in V ita Gis i.
ei Grasse Galliarum Regis, quae extat Tomo ODQehenit. A Philippo Galliarum Rege, eiusqua illo MMυiso exceptus summo honore P Malis II. petiit ab illis, ut Beato Petro, sibique eius Uicatio opem ferrent. Ecelasiam manu tenerent, &seut Antecessorum Regum Francorum, Caroli Alm ni & aliorum mos inolevit, tyrannis, Eccle.
1iae hostibus, & potissimum Henrico Imperatori audacter resisterent: Qui amicitiae, auxitii, or Co
F ii dexteras dederunt, inquit idem Sugerius Abbas. Necdum Coronam Imperialem a Summo Pontifice acceperat Henrietis Rex Germaniae hujus nominis V.quam proinde ut obtinere posset, Romam anno millesimo centesimo undecimo valido cum exercitu
venit, magnificis promissis Coronam Imperil a Pa. sebati II. impetravit, obedientiam iuravit, decessionem invelliturarum, quas Summus ille Ponti- sex in multis Synodis damnaverat. Sed ubi Hemricus inauquratus fuit Imperator, fidam fregit, Pa. pam & Cardinales in Castra captivos abduxit .
clericos, Archipresbyteros, & Presbyteros expω
tiavit, & per vim a Paschali II. extorsit investit
rarum concessionem , licui refert Lin lybus Pisanus in vita PHAHis II. Multi eνplorarent. ae crimini verterunt Paschali II. quod investituras Henrico Imperatori concessisset, non defuerunt tamen, qui habita ratione temporis, malorum , qui bus Roma premebatur, & imminentis Schismatis metus, eum excusatione dignum esse iudicarunt , sicut nos illum excusavimus in praecedenti Collo
quio ; ut ut si, hoc Privilegium. quod per vim
extorserat Henrietis Imperator, restiuit postea Pins ali, II. de inhaerendo vestigiis decessorum suo rum investituras damnavit in multis Conciliis quae suo Ioco, id est, in quarto Colloquio resere mos. Ecclesiam Romanam rexit risuiuis II. annos xv III. menses V. dies VII. & obiit xl l . Κ lendas Februarii anni MCXVIII. Vitam Pascha. Io II. scripsit Panaeti0Ms Pisanus, qui teste O-- serio initio Chronici Ecclesiastici . in Vitis Romanorum Pontificum urimum S. R. E. Bibliothecarium supplevit a Gregisse VII. usque ad H uarium II. non secus ae Guillelmus supplevit Anastasium S. R. E. Bibliothecarium ab Hadriario II usque ad Alexandrum II. b .
b) - Willelmo Bibliothecario nihil debemusis aliud quam duorum tantummodo Pontificum se Romanorum vitas, nempe Alexandri II.& Sreis phani V.qui Adriano II l .an.88s.successit. Aliasse sequentium Pontificum vita pandolphus Pisa-- nus Romanae Ecclesiae Ostiarius supplevit, nia is que per totam vitam Alexandri II l. Vide quaeis ego adieci ad Bibliothecam Fabricii Med. se & ins Latinitat. V. Panaeti0εtis. Postquam e vivis excessisset Paschalis II. die XXI. Ianuarii anni millesimi centesimi decimi ollavi. cessavit Pontificatus dies III. ut inquit Pandulphur Pilanus iii fine Vitae risualis II. L in eius locum
subrogatus est Gelasius hujus nominis i I. natione Campanus Monaehus Cassinensis, antea dictus Ioannes Caietanus S. R. E. Archidiaconus, qui die XXU. mensis Ianuarii anni MCLVIII. omnium Cardinalium consensu, Cleri, & populi voce expetitus in Romanum Pontificem fuit elee u , ' invitusae renitens in Apostolica Sede locatu . Multis procellis iactatus, gravissimisque malis statim post electioneni suam tum a Schii matteis, tum ab H -- eo Rege Germaniae hujus nominis V. vexatas est
Gelasias II. Papa. Schimiatici squidem , mee
Cencra Frangipane, accurrentes ad Mo asterium,
quod Palladiam dicebatur, in quo Gelasii II. et
elio peracta erat, & valvas ac fores contingemes,
Ecclesiam suribundi introierunt, Gelasium II. et ctum. Pontificem pugnis, calcibusque immaniter
percusserunt, di in carcerem detruserunt, ex qno tamen Proceres ac Populi eum confestim liberarunt . Adveniente non multo post Romam Henrico Imperatore, ausuqit Gelahur II. & Caietam se contulit , ubi die X. Mensis Martii Romanus Pontifex coniseratus est. Ea Gelasiι II. suga irritatus Imperator, eadem ei reiter die decima me sis Martii muneium Bindinum natione Gallum,& Bracarensem Archiepist opum in Sancti Petri Sedem intrusit , & Gregorium VIII. appellavit , cujus Antipapae vitaem Stephanus Ba uisus tom.
124쪽
3. M.t cellaneorum pag. 4 r. ex variis Auctoribus
collectam exhibet . Contra Ma-ictam Ea Iruum
Antipapam Gelasitis II. ad Galliarum Epilcopos, caeter olque per Galliam fideles constitutos scripsit
litteras, quae extant tom. X. Conciliorum pag. SIT. quibus mandat, ut se contra Mauricium Har.
dinum Bracarensem Archiepiscopum ab Imperat re Henriso in Sedem S. Petri intrusum, armenI. Romam clam venit Gelasitis II. postquain Henricus Imperator Roma digressus in Liguriam redii Gist 3. sed cum schismatiei, qui Henrico Imperatori adhaerebant, ejus vitae insidias struerent, in Gallias secessit Summus Pontifex, ubi cum lanitia inest bili, summa charitate & honore immento exce-Ptus est, ut testantur Sugeritis Abbas in Vita Ludovici hujus nominis V l. Regis Galliarum , & Falco scriptor eoaevus in Chronico Beneventam. V rum Gelasius II. postquam multas Galliarum urbes perlustrasset, gravissima aegritudine correptus, quam citatus naritus Abbas ait fuisse podagram, Pandulabias vero Pisanus Pleumesim in Vita G
iam II. appellat, Cluniacum se perferri jussit, quo
deportarus summaque reverentia susceptus, com reto Episcopatus Da iam r. re diebus 4. in medio
fratrum, eir Manlisus Discop/s Cardinatibias in propria domo, proprius Pastis in pace Ctaniam quie- νιν, inquit Huo Monaehus Clumaeensis in Epistola ad riurium Abbatem Clumacensem data , quae extar in Bibliotheca Cluniacensis pag. 46IObiit itaque Gelasius II. Paha die vigesima nona mensis Ianuarii anni millesimi tentesimi decimi ninni. sicut scriblint Faleo in Chronico Beneventano, Orderietis lib. I a. Fulcherius Carnotensis lib.
3. Historiae Hierosolym. aliique . Huius Summi Pontificis Vitam scripsit Pandulphias Pisanus familiaris eius , quam Constantinua Abbas ann MDCXXXVIII. Romae eum prolixis Commentariis edidit, & post ipsum Danies Pape ebius in Conatu Chronico Historico Romanorum Ponti Mcum integram etiam exhibet.
Gelasio II. post Interpontificium duorum dierum succetiit Calvias I i. electus Kalendis Febriiari l a MMCXIX. uti onupse is in Chronico Ecclesi
ilico, oc Suonicis lib. Io. His riis de Regno Datiae tradunt. Calistis II. antct Pontificatum Gido ainpellabatur , eratqne Archiepiscopus Uiennensis o Patrem habuit millelmum Burgundiae Comitem , finique Melaidis Francorum Reginae. & Ludo ita
Crasse uxoris avunculus, nec non cum Henrico Im-
Peratore consanguinitate junctiis. In Coenobio Cimniacensi Consus II. electus es Pontifex Romanus, ita die nona mensis Februarii Viennae in Galliasuit consecratus ac coronarus. Fateo in Chronico Beneventano refert, Gelasium II. Pontificem Maximum , paulo antequam Cluniaci moreretur , cumque lonvalescere penitus desperasset, Cardinis,les , quI emit in Gallias venientem comitati sum rant, hortatum esse, ut innonem Episcopum P r. ilinum, tanquam magis idoneum sibi subiti tuerent, sed Cononem Pontificatum recusantem pro
tuisse Gobdonem Archiepiscopum Viennensem , Virum pietate, doctrina, industria, auctoritate . de Principum gratia spectatissimum . atque Pinsuatis II. per Galliam Legatum Apollaticum, qui eIectus est, dictusque, ut mox diximns, Cavi eII. Romam anno tertio Pontificatus sui, seu an. no millesimo centesimo vigesimo primo, cum venisset Caelissus II. Romanorum ac Normannorum collegit exercitum, & apud Sutrium Urbem Romae conterminam obsedit, coepitque Mauritium
Burdinum Antipapam, qui sub nomine Gregoinii VIII. triennio inresro Ecclesiam perturbavit, aliis ei adhaerentibus, aliis vero Gelasium II. & post
eum Causum II. verum Pontificem agnoscentibus . Sic captus Burristis A nti papa, Se multis ignominiis ab exercitu & populo affectus, sicut narrat lo in Chrovico Beneventano, Romam in triumphum deductus est, & CAIUM II. Pontifex Maximus ad exemplum veterum Romanorum, qui devictorum Regum ac populorum nomina. titulosque marmoribus inscribi curabant, hancae H in riam in antiqua Camera Palatia Lateranensis d pingi curavit cum hac inscriptione . quam sua quoque aetate supersulta dolet onuphrius. Geo Callistur bonor Patriae, decus I eriale,
Burdinum nequam damnat , paremque refor
Sublato Mauristi Eundini Antipapae iii Urbe do.
decore , & nobilium Romanorum per Cislsun Pontificem Maximum rebellione compressa, Hera. risus Imperator, qui oceasione Investitutarum diu afflixerat Ecclesiam, precibus , & commonitionibus Germaniae Epitcoporum atque Prine Ipum tan dem aliquando inflexus, pacem cum Callim II.
Pontifice Romano in Conventa Nirceburgi in sello Sancti Michaeus mense Septembri celebetato fi mare proposuit, ει ad eam perficiendam Leg tos Episcopum Spirensum , & Abbatem Fulde sem Romam ad Cauistum Pa am misit . Hane pacis Legationem incredibili gaudio suscepit Caiati s Pontifex , & ad Imperatorem Legatos itidem deliinavit Lamberiam Cardinalem , Ostiensem Episcopum . & duos alios Cardinales , quihus in mandatis dedit, ut Sanctae seidis Apollo. ,
licae mictoritate Imperatorem ad Communionem Eccletiae reciperent , post I siturarum cessio. nem. Auditis Legatis Ponti fieibus Hemi r Imperator dimisit In sitianis per annulum & baciselum, permisitque ut deinceps in omnibus Germ
niae Eecla sus fieret Episcoporum. & Abbatum electio, liberaque consecratio. Urivus veroe Papa Imperatori concessit. tat electiones Episcoporum Be Abbatum Teutonici Regni in praesentiae ipsius absque Simonia fierent, & ut electus Episcopus, vel Abbas Regalia per Mepitum ab Imperatore reciperet. Pacta scripto tradita, & in tuis utrinque firmata subscript ionibus fuerunt , sicqne concordia Sacerdotrum inter & Imperium tamdiu omnium animis , votitquct eoolpirantibuvexpetita feliciter restituta est. Post haec, Calti-
stus II. Pontifex Maximus Concilium Generale Lateranense I. indixit, in quo composita est In--sitArarum Controversa. Sed de hoc Concilio , & de aliis, quae a Campo II. Summo Ponti fide celebrata sunt, opportunius in Giloquio quarto dissere v. Hic autem praetermittere haud potam singulare beneficium , quod Calmur II. Pontifex Maximus , dum adhuc in Galliis esset ,
125쪽
viennensi Eeelesse, euius ante Pontificatum A chiepiscopus fuerat , tribuit, ei vi4elicet eoncedendo Primatus au toritate m in septem Provincias , seu Genuensem , Biturisensem , Burdigalensem, Ausitanam, Narbonensem , Aquensem , &Fbraduuensem cum potestate Synodos indicendi , di negotia Ecelesialtica canonice dirimendi. Cum itaque hoc Callisti Ii. beneficio Bituricensis Eeclesia, quae Primatu tu Aquitania potiebatur, &Narbonensis Ecclesia, quae ex Urbana II. Papae De creto Primatum obtinebat in Provincia Aquensi , seu Narbonensi secunda , subjectae essent Primati Viennensi , hinc factum est , in Archiepiscopus Viennensis sibi Ptimatis Primatum nomen indiderit. & monetae, quam edi curabat Vienne , hane inscriptionem adiecerit: Maxima Sedes GL Lartim. Titulum Primatis sibi etiamnunt in Galliis vendicat Archiepiscopus Viennensis , sed hietitulus sine re nihil aliud est, quam magni no minis umbra. Plura hac de re legesis apud Illu. sitissimum Petrum do Marea in Dissertatione ad
Concilium Garomontanum anno MxC . celebratum. Sedit Callistus II. annos quinque , menses decem, & dies duodecim, Obiitque die xHI. mensis Decembris anni MCxxiv. Iligio ii. Pontifice
Maximo ad superos translato, Comitia novo crean
do Ponti fiet habita sunt, in quibus, teste Lan Aialpha Pisano in vita Honorii H. electus est Pon. lisex Romanus Theobaldus Cardinalis Presbyter S. Anastasiae ductus Coelestinur II. sed Da Fravi. panis, aliique quibus haec non probabatur electio, Lambenum Cardinalem , ostiensein Episcopum , Papam acclamarunt . Haee dissensio in aperrum Mnisma erupisset , nisi Neilatatis vir insigni modestia praeditus, eodem die quo electus est. di.
pnitatem a icasset, ut videre est apud Samurum, Ciaemium , Pagiam , oe alios . Lambentis vero
post septem dies, & non post dies duodeeim, ut
contra BAronium evincit Pagius ad annum mil. Iesim um eentesimum visesimum quartum , intelligens electionem suxm itidem vitiosam esse . insignia Pontificatus deposuit coram Cardinalibus, qui videntes eius humilitatem , ad ejus pedes prociderunt, & tanquam pastori suo & universali Papae obedientiam exhibuerunt e suit itaque Lambertus, Patria Bononiensis, dictus in Pontifieatu Honorius SeeMudus, consecratus die TXI. memsis Deeembris anni MCxxiv. non vero die xxv LII.
mensis Decembris eiusdem anni , ut existimat Baranius, nec die Iv. mensis Ianuam anni insequentis , sicut putat PapEmehias in Conatu Chronito. Historico , quos consistat Pagitis loco mox laudato. In Pontificatu multa strenue gessit Honorius neundus , quae hic breviter attingam . In primis. Conradum, et Friderisum , Imperatoris minisi ex sorore nepotes, haris Germaniae Regi rebelles exeommunicavit, Anselmum Archirpiscopum Mediolanensem, qui Conradum Regem
Inauguraverat , eidem excommunicationis Censuistae subiecit, & Patriarehas Aquileiensem ae Gradentem . qui Conrado adhaere ut , deposuit . Rosorium Siciliae Comitem ob invasionem Dueatus Apuliae pol obitum Wilitimi ri. excommu-Tucavit Honorius H. Pontifex Maximus , seque
ad arma contra ipsum paravit, sed Belli diffeultatibus deterritus, pacem inivit cum eodem R
serio, eumque Siciliae, Calabriae, & Apuliae Du-eatu investivit, postquam sibi hominium praesti et isset ae fidelitatem iurasset . Viros Sanctitate &doctrina his temporibus conspicuos , Norbereum Praemonstratensis ordinis fundatorem , Hugonem Graticinopolitanum Episcopum , Bernardum Claraevallensem Abbatem, Petrum Cluniacensem, Stephanum Cisteretensem , & Hugonem a S. VActore singulari benevolentia complexus est Hon eius D. Sed oderisium iuniorem Abbatem Exiasmensem, ob spreta mandata Pontificia , Ze contumaciam exauctoravit, & exeommunicavit . se-
ut legitur in libro quarto Chronici Cassinensis FPontiam vero Cluniacensem olim Abbatem , qui Abbitiam querelis Monachorum abdicare compulissus Hierosolymam petierat, indeque reve us, Cl niacensem Abbatiam invaserat , turbarat . ciripuerat , idem Summus Pontifex ab omni ossicio, , honora Ecesesiastico amovit , atque Romae in carcerem detrudi iussit, ubi moerore assectus migravit e vita, sicut testantur orderisus lib. I a. &Petrus Cluni censis Abbas lib. a. Miraculorum epist. Ia. Ad Honorium II. nonnullas Epist las dedit s. Bemardus Abbas Claraevallensis pro variarum Ecclesiaram necessitatibus, sed praebertim pro Stephano Episcopo Parisiensi , & pro
Henrire Arcsi praesule Senonens , quos Ludisiens hujus nomine l. cognomine Grassus , Galliarum Rex. injuste vexabat. eo quod iura Ecclesiae, quae praedictus Rex interdum usurpabat , prodere nolis lent instar aliorem Episcoporuin Aulicorum , qui Regi ignave adulantes iura Ecclesiae mandatis Resiis postponebant . Verum licet Honorius M. Epistolis S. Bernardi potissimum excitatus tent xit Lud iram Galliariim Regem Apostolica mansuetudine Episcopis reddere aequiorem , maxima amen erga eum oeconomia usus est , quia GM-υisus Galliarum Rex da Eeclesia Romana allu de tene meritus erat , qui Romanorum Pontificum contra Antipapas , & Schisma icos Imper tores sese his temporibus egregium defensorem exhibuit . obiit Fimmitis D. Pontifex Maximus die xiv. mensis Februarii anni Mcxxx. a In ejus locum sustectus est Greportas , patria Romanis, Cardinalis Diaeonus Sancti Angeli, quem alii cum Baranio Benedicti num , alii eum Pagia
Canonicum Regularem fuisse amrmant . Ut ut sit, Gregetrius mortuo Honoris ei. electus est Pontifex Romanus . de consecratus, teste Onuphriodie xxiii. mensis Februarii. dictusque in Pontificatu Innuensius D. b) Quam praeclaris doti- hus summus illa Pontifex suerit exornatus . &nam dissicile Electioni de se factae aequieverit , et nos Arnu*hur Sagiensis Archidiaconus, ac postea Lexoviensis Episcopus qui composuit Tractatum de Suomare orto post Honorii II. Papae
decessum. Sic enim Cap. 4. de moribus Innoeentia xi. disserit laudatus Auctor .' Si vitae eonsideretur integritas, re a primis annis sub examen omnia re digantiar, nibu GDrmatum crimine, nihil infamiaeondemnarum . In es enim nil illiberale pueritia .
HI Moisycoria fluxum, nil iuventus infame . nu
126쪽
virilis aetas edidit Agererum. Ineone a fides ope. rationi bono fiandamenta perstruxit. Consilio proidus, heu utis alioquio, facundia celebris. quam nec Verborum fastus elatam , nec mutiitudo faciat effluentem . Tamumque apud omnes bouae evissima- risuis se abatur re gratiae, μι quod alias perrarum est , esset ei ante eius electionis tempora nultas fi pis, cibi, potusque tanta sobrietas, Mι tuis non sinsidium, sed absinentia modus terminasor as lat . Vesistis autem Amfluatus te ciri saue conυenient, quem nee pro esto Clericatis exeluiseret, Cardi Imrus dignitas non honeret. Haec, & alia id genus de Vita L moribus Innocentia II. postquam retulit Arnu hus, describit pollea, quo paelo Sanctus ille Pontifex precibus, sacrymis , multisque adductis rationibus Pontificatum semel & iterum pertinaci molestia recusarit, quem tandem renitens & invitus ae minis excommunicationis compulsus suscepit. Uerum contra hune legitimum Pontificem Innoeentium II. intrusus est a factio. sis in perniciem Ecclesiae Antipapa Petrus Leonis Presbyter Cardinalis, de Anacistus II. appellatus , qui Innocentium secundum verum Pontificem Romanum , tauquam usurpatorem insecta.
aὶ ., Praetereunda hic esse nequaquam censeo, is quae de eleelione Honorii II. scribit Annalii a Sa- ,, xo Eccardi , quem libenter in historia horum is annorum lλudo, utpote qui his temporibus vi. M vebat atque historiam suam ex compertis diis sessit. Ita ergo de eleetione Honorii l I. scri-- sit: Post euius άecessum pars aliquia Romanorum is Ravennatem Archiepiscopum, omnis religionis testimonio saris commendarum, Angulisa Sedi pra- is ferre nisuntur; item aliqui Lamberrum inlisn- , , sem Discopum , qui oe tinmersali postmodumis electione concordante voti compotes siciuntur . , Nam υis idem , er in Romana eandiu proba.,, tus Ecclesia, ct in ea legatio,. qua dudum ipsis in reconciliarione Regni er Sacerdotii, germanicis ,, is partibus prenue laboraverat, cis eis que noti. femur, tam illorum qui longe, quam illorum quiis prope erant, Sa Motum uuans mi favore eanonica ,, consecratur, ct more sedis istius, ut vere tanto A dignus lonore, Honorius II. avellatur.
b) se In Codice Udatrici Bambergensis apud
is Eccardum Corp. Hιst. Med. E. v. tom. it. pag. ISO. ex lat Decretum electionis Innocentii II. A rii Pontificem , quod signatur ari. II a. Ind.
is VII. die vero Ir. Februarii , ex quo de vera se electionis die docemur . Succedunt ibi statimis literae Ana leti Antipapae signatae VI. Κώ. Mat. A tii, datae omnibus per Saxoniam. & Germa. M niam Episcopis electionem suam in Pontificemis denunciantibus. Constare ex his arbitror electi se nem Innocentii alteram Anaeleti praecessisse . is quod permaximi scire interest, cum Anactetus in is eo potissimum ius suum in Pontificatum contra se aemulum statueret , quod in Pontificem prius
se tempore renunciatus suisset. .
D. Quis est i ste Prima Leonis . qui contra Ismnoeentiam II. legitimum Pontificem Schisma in Ecclesia conflavit, dictu quo est Anaetitias II M. Patri Leonis Antipapae . qui Maristus II.
dictus est, genus, fortunam & meres graphisadelcribit, ac nativis coloribus depingit mox cit tus Arnu*bus Capite tertio Tractatus, quem ediis
dit de Scia mare Orto ρω Honoris nerundi Papa decessum . Et primo quidem est , Petri Leonis Antipapae avum suisse ludaeum , qui inaestim bilem pecuniam cum In Iudaismo multiplici OD rogasset usura, Christianae fidei Sacramenta suis scepit . laesusque dictuitate Romanus , dum gonus formam Regina pecunia donat , alternis matrimoniis Omnes sibi nobiles ei vitatis adscivit . Ex hac progenie Iudaica suam originem duxit Petrus Leonis Antipapa , qui ad aetatem adultam cum pervenisset , & in Gallias studio. rum eaula missus suisset, tantam sibi pravis operibus di surditate morum suscitavit Infamiam , ut ejus ortu, ambillone, vitaque p cognitis , ipsum esse Antichristum universitas pentium Passim crederet de publice testaretur . Posiae, ste sit idem Amulphur, in Coenobio Cluniaeensi Mo. nasticum habitum suscepit , ut vitia mentis συλno υelaret amictu, opprobria vitae praeteritae C&niacense nomm obnuberet , oe virtutis erisimari nem bonarum socieras referret. Romam deinde rein
versus Petrus Leonis, tactus est Cardinalis, s ad disersas partes functus Letinionis osseis eviditat. suae potius quam fustitiae Iatisfacere 'uduit , adeo
ut tui ea tantum bonos exitus habMoa negotia vi derentur , quae merces adjecia , o marsupii plenitudo subsecuta probaret . Bina Mautis diebus Iuni-ptia plurimo conviυia parabamur, cums e pauperes
Diycopos , vel Abbarer profusioribur vexasser ex. pensis, in ipsa Ecclesiarum ornamenta salsi impindenta sacrilegio grassabatur , ut plane θοnfamdaminι θοώare, Disque prisare monilibus ausia r
merario videmur . Prefusa vero conviυia tanta
libidinum Duretria sequebatur, ut ab inso passm ,
qtiidquid occurrerra aduetur. Sororem Torpeam bestiari pulvise narratur incesti , re ex eo abomi-isabili prodigio sustulisse filior quos nepotes nem tum pater , filiorum factus avuncuus . sic naturae Dra confudit, in eodem sibi fratres fareret e cognatos . Iam nec Judaeus quidem , sed Iudes etiam deterior . Denique, ut alia praetermittam , scribit idem Arnu*bus , sic estraeni libidini indulsisse Petrum Leonis, M. dum in Gallis legationem obiret, puellam virili veste amictam circumduxerit , quae ipsi in deliciis erat; cujus rei testem Montis Pessulani populum , & circumj fiam appellat Provine iam . Solebat etiam idem Petrus Leonis inter nocturnos meretricularum amplexus j inare, se se aliquando futurum Pontificem Romanum . Haec est vera & ad vivum e pressa elfigies Petri Leonis , qui contra Innocentium II. legitimum Pontificem Sedem Apostolicain a iuvasit, seque Antipapam constituat dictum Anaeletam II. D. Quem tandem exitum habnit istud schisma a Petro Leonis Antipapa in Ecclesia excitatum M. In centius II. legitimus licet Ponti sex Romanus, anno sui Pontificatus primo, seu millesimo centesimo trigesimo tyrannidi, quam Primi Leonis Antipapa Romae exercebat, cedere coactus,
in Gallias fugit, ab Ecclesia Gallicana dc Christi,nissino
127쪽
nissimo Rege LMλυleo, eo nomine Criso, in Concilio Stainpensi, ceu legitimus Ponti sex agnitus &susceptus est, agente potissimum S. Bernardo Cla. raevallelis Abbate , quia ad istud Schisma exim-guendum praeeipuam Invooevtio II. navavit ope.
ram . Paulo post, eundem Innocentium II. Reges Angliae , Hispaniae, Hierosodimorum, Lotharius Imperator tanquam verum Pontificem Romanum, Ze Christi in terris Vicarium agnoverunt & e luerunt . Errant norm ulli, qui , post Pereum Dia- -m in Chronico Cassinensi, asserunt, nuocem titim II. Summum Pontificem, ut Lesbarium Imperatorem magis sibi devinciret , et Investituras per amulum & baculum restituisse . At enim , quamvrs Lotharius impernor nae us opportunitatem vehementer institerit apud Ianoeentium II. ut sibi restitueret Investituras Episcoporum, et tamen resitri Innorentius II. & pari Zelo S. Bemardua, qui Concilio, quod Summus Pontifex Leoon tum hario imperatore habuit, aderat , audacter resistens Regi, υerbum maliguum mira libertate revi arguit , mrea atimurirMe compescuit, inquit Arno aedis Abbas Bonaevallis in Vita S. Bemardi lib. a. cap. I. Interea, Pseudo. Ponti sex Petrus Leonis di.ctus Anaelatus II. frustra Imperatores Orientis
Ac Uccidentis aliosque Reges, ac Prinei es Christianos tentavit suas in partes pertrahere. Frustra Sanctos Episeopos Et Monachos sollicitavit. Uanus, anquχm, suit illius Antipapae conatus, quia omnes Innocentio II. eeu legitimo Pontifici adhaeserunt, solis exceptis Reterm Siciliae Duce, Be Mue o Duce Aquitaniae, & Comite Pictavi en .s, quorum Primus, scilicet Reterius, partes A. cimi Antipapae , a quo Regio Titulo donatussis erat, in Italia sostentabat; Alterum vero, senwallelmum Aqisitaniae Ducem, Gerardus Engolis. mensis Episcopus, & Anacteri Antipapae Legatus,
in eius partes traxerat , quem tamen S. Sema Eus, domita miraculo ejus contumacia, ad Iuno.
iii I. obedientiam , di Erclesiae unitatem
revocavit. Romam cum Gibario Germaniae Regean. di xxxv III. venit Innocentius II. ibique eum
Imperatorem coronavit , sed praevalente in Ut Anaeleri Antipapae saetione, Pilas secessit Iunoran. rius Il. Pontifex Maximus, ibique mansit usque ad Anaeleti Antipapae obitum, qui contigit anno MC- xxxv III. in locum tamen Antipapae Anaeloti quem.
dam Gregoritim, Presbyterum ordinalem, Pontificis ornatum insiςmbus 3t Victorem I U. appellatum, Cardinales Schismatici, savente Retreio Stelliae Dace. subrogarunt. Sed hic novus Antipapa die us I i. Hor G. Intra paucos dies mitram depoluit, de ad pedes Immontis II. supplicem se objecit, sicque universa Ecesesia ad unitatem rediit. Anno sequenti, seu in ille imo centesimo trigesimo nono, Innoeentius II. Summus Pontifex Rogerio Siciliae Duci, qui, mortuo Rainu*M Duce, Apuliam invaserat, cum copi Is viam progressus, insidiose, ac fraudulenter ab ipso captus est. At cum Rumius captivo Summo Pontifici pro pace t upplicaret, concessit ei Innocenti αν II. Regnum Siciliae in riudum, ae Investituras Ducatus Apuliae, Calabriae, Et principatus Capuae, pro se suisque haeredibus. Sedit Ionoeentius II. Ponti lax Maximus annos tredecrari, menses septem, it dies n. Graυυ. δεβ. Tona. Παvem, obiitque octavo Kalendas Octobris, seu die XXIV. mensis Septembris anni millesimi centesimi
quadragesimi tertii. De Conciliis, quae pro variis e-merpentibus Ecclesiae negotiis celeliravit f.noeeniarius II. 8e praesertim de Concilio Meumenim L teranensi secundo agemus suo loco, idest, in limquio quarto in Historiam huiusee saeculi duodecimi. D. Quem in Sede Pontificia successorem habuit Dinoemaius ἐI. Pontifex Maximus in M. Mortuo, ut jam diximus, Innoeemio II. die XXIV. mensis Septembris anni MCXLIII. GH de Castallo. natione Tuscus a , antea Presbyter Cardinalis S. Marci, elestias est Pontifex Romanus die XXVI. mensis Septembris ejusdem anni, die ul-que in Pontificatu Caelesistis II. cui, ut scribit Chro. nographus Mauriniacensis, praelatione illa dis. O.
mus emat, timiam ei tria, quae inter bomines habemur praecipua, simu eonfluxeram, relebremque Magistrum reddideram ; nobilitas scilicet generis, mentis io . um in omni paru aequalis, litterarum quoque, quarum doctrinae λMentissimus fuit, ferantia multifo inis . Ludovicus VII. Francoram Rex Legatos ad Calismum II Pontificem Maximum mi sit in obtinendxm absolutionem ab interdicto, cui Ino renitur Il. Papa Galliarum Regnum subjecerat .
Quam absolutionem, ut narrat idem Chronogr phus Mauriniaeensis , era diari ma impetra/ιone obtinuerunt Legati, iat .n e pectu illorum, muti rumque usiuium, quorum frequentia Roma fremere solet, benigne asprogeret. Caelestinus Papa, manuqNe Hevaea signum Benedictiouis contra regionem hane faelem, tuam a sententia imerdictionis absitieret .
Epistolam ccxxxv. ad Caestinum II. Ac Epist
lam CC xxxv I. ad totam Curiam Romanam scripsit S. Bemardus contra IMIDImum Eboracensem A
chiepiscopum electum . quem intrusum appellat . At cui Caelestinus II. Pallium denegavit. Praefisit tamen Ecclesie Eboracensi Imimus usque ad Pontificatum Fugenti H I. a quo in concilio Phri-
sensi anno MC LUII. depositus est, sed postea.
cognita eius innocentia, ab Anastasio IV. anno MCLIII. In Archiepiscopatu in Eboracensem restitutus Pallioque in lignitus fuit, ac post mortem ob celebritatem miraculorum Sanctorum sastis adscriptus ab
Honoris III. Pontifice Maximo an. MCCXLVI. ut videre est apud Odoricum Ramaldum in Amnalibus Ecclesiae ad annum MCCXLVI. Roma. nam Ecclesiam rexit Caelestinus I l. Papa menses quinque, dies tredecim, obiitque die nona mensis Martii anni millesimi , eentesimi quadragessiniquarii. Post triduum ab obitu Caelesini II. Papae .
cardinales convocati Gem, dum Caceianimi rim. civem Bononiensem , quem Honorius II. Summus Pomtifex ex Canonico Regulari Cardinalem creaverat, Pontificem Romanum elegerunt, eoque consecrat O ,
Meiam II. appellarunt, sicut tradunt Sigantur in Histotia de Retno Italico lib. x I. Be Onubrius in Chronico Ecclesiastico . Monachos vegetiaeenses protexit Lauius I i. contra Guillelmum Secun. dum Comitem Nivernensem, seripsitque ad Same una Bemardum, ut hunc Comitem Sedis Ap 1 olicae nomine commoneret , ne quid Draeter lus ab illis Monachis exigeret . Monacnos C. x niaeenses tanta itidem benevolentia complexus esti Ga
128쪽
Luestir Ir. ut Petra Cluniacensi Abbati eiusque succestaribus Monasterium S. Sabae a S. Gregoria Magno Rotnae sundatum in perpetuum com serit . Multa Romae Liactas Papa passiis est incommoda a seditiosa factione Arnaldistarum, qui non solum priscam senatorum dignitatem instaurare , verum etiam Patricium instituere ausi fuerant, ει omnes Ecclesiae Romanae reditus ei adjudica. re nitebantur , dielitantes, Pontificem , Cardinales , Omnemque Clerum de Decimis tantum &oblationibus vivere oportere . Ad frangendos it que tumultuantium Amatasarum , seu Romano. rum rebellium impetus, Lucius II. auxilium Conis Odi Romanorum Regis interpellavit . Scri plere etiam ad Conradum Regem Romani contra Pontificem rebelles , eumque Romam vocarunt , sed Conraris eorum Legationem despexit. Pacem cum Ruerio Siciliae Rege composuit Geius II. eique, seu Ecelesiae Romanae , Alphon res Lusitaniam ve-etigalem annuo censu unciarum auri quati Or res
didit , ea lege ut defensionem ae solatium Ap stolicae Sedis haberet & nullam potestatem alicuius Ecclesiastici, vel saecularis Dominii, nisi tant m Apostolicae sedis vel ipsius Legatorum , in
Regno sito reciperet. Innocentio II. iam hominium
fecerat Alphonsis, qui in tuis ad Lucium D. litto s se quidem Lusitaniae Regem inscribit, ted a Pontifice Lucio II. tanquam Dux tantum salutatur, ut videre esst apud Balvetium lib. a. Misceli. Pas. aeto. & seq. ubi Alphons, de Geti II. E. ius olas in lucem emisit Henricus de Cianha in suo Disivorum Pintuensium Caralogo Pari. Σ. cap. I. Diploma Alphonsi anno M cx L. darum reprae lentat, in quo is se Portu galliae, seu Lusitaniae Re.sem appellat . Sedit Meius II. Papa menses un. decim & dies quatuordecim , sed , ut ait Goori. Atis Ulteriniensis in Chronico , intendens senatum extinguere, cum ingenti militia Capitolium Romae
conscendit , ut sedentes ibi tum Senatores eum dedecore removeret . Senatus autem , Populusque Romanus ad arma eomersus , Papam eum suis omnibus a Capitolio in momento repellunt, tibi Papa, sicut tune audiυimus Iapidibus magnis pedi stus es . Obiit die xxv. rnenss Februarii anni
DcxLv. ut tradunt Baronitis in Annal. Ecel. O.
nubrius in Chronico, & Sigonius lib. x I. Histo.
a) se Hunc Pontificem antequam assumeretur se Guidonem Castellim vocat Amatricus de Bi- is terras , qui tamen historiam suam serius scri- , psit, nempe secuto x Iv. Patriam vero eiusdem is vocat Castrum ; cum tamen statim addat , de
se Castra feliciter , ambigi iure posset , num scri-- bendum esset S. Felicitatis , nam Castrum S. se Felicitatis Urbs erat Tusciae antiquis non igno-- ta. Hodie sub nomine Civitatis Castellanae in.
notescit. δε- Justis iacio II. persolutis , Bernardus Patria Pilanus, Monachus Cisterciensis, Monasterii Sanctorum Vincentis . oe Anastasii Abbas , atque S.
Bernarda Claraevallens s discipulus , maximo animorum consensu Ponti sex Romanus electus est, die xxva r. mensis Februarii anni Mex Lv. & genius III. appellatus . Sed , tumultuante Romae
uctione Haereticorum Amaldistarum , duorum errores in Colloquio tertio reseremus , statim post electionem suam Etigemus III. Roma egressas singit ad Monasterium Fat senis ordinis Benedicti ni in territolio Sabinensi stum, quod Roma tantum xxv. passuum millibus distat , in quo die quarta
mensis Alartii consecratus est. Verum, Paca a Romanorum seditione, Eventus III. relicto Vite ιε, ubi per octo menses commoratus fuerat, Romam reversus, Iterum arripere fugam coactus est . Ro. mani quippe a, Haerericis Arnalisistis excitati , dum antiquae Romanae Reipublicae ac libertatis formam restituere adnitebantur, sola sacrorumc ra Romano Pontifici relicta, vectigalia Pontificumsbi vindicabam, volentes, Pontificem Decimis &oblationibus tantum more prisco contentum vivere debere. Quod eum accepisset S. Bernardus serisit ad Romanos Epistolam. quae in Editione M .ilunii est ccx Lxii. in qua eos aspere , sed juste increpat , quod tam iniqui essent in Summum
Pontificem, aitque eos Dei vindictam non evasuros , ni quam primum resipiscant. Scripsit etiam idem S. Doctor Epistolam ad Conradum Romano. rum Regem , quae est ordine coLI v. in qua eum adhortatur, ut Romanos, si sorte obstinati pers verent, armis compescat . In his rerum angustiis constitutus Eugenitis III. tumultuant Ium semper Amaldisarum persecutionem fugiens, in Galliam, praedecelsorum suorum exemplo, sese contulit . ubi
a radisico VII. Galliarum Rege anςenti honore exceptus est, & ad novam suscipiendam Expeditionem Terrae Sanctae , vel ad proscribendos gliscentes quorumdam haereticorum errores nonnulla
celebravit Concilia, quae in Colloquio quarto proseremus in medium. Eugenium III. in Pontificatu nihil de Corporis macerationibus, quibus, dum adhue in Monasterio esset, sese assuefecerat, immutasse , docet nos Amaldus Abbas Bonaevallis lib. 2. vitae S. Bernardi cap. 8. ubi de Dinois III. Papa haee habet: Adherebat carni eius Ianea tunica, diebus oe niatibus , cucullo vestitus , sic Lbat, sie eubabat. Intus Monachi habitum reIinens, extra se Pontificem o vectibus er moribus exhib
sat .... Lectus palliis operiss , c tina ambiebarin
purpurea , sed si r siveres operimenta , invenarer operiectis laneis complosa framma , or paleas eonis globatas. Homo in facie, Deut υidet in corde; ipse υero bona coram Deo hominibus providebat. ALloquitur fratres non sine tachomis , mucens Iemn nibus oussa a eotae suspirta hortatur re consola. tur , o D inter res fratrem or Ioetam , non E minum exhibet ruet Mag/frum . De laudibus etiam
Eugenia III. Papae legendus est Petrus Veneralitis in Episola xLvi. libri vi. quam scripsit ad S. Brenardum, eique synificat, sese ab Eugenis III. Summo Pontifice suisse amantissime susceptum , & praees aras tanti Pontificis dotes magnis celebratencomtis. Sedit Eugenius III. annos octo, menses quatuor, de dies decem, atque ad caelestem vitam
migravit die septima mensis Iulii anni Mc Liit. Statim post mortem miraculis refulsit Sanctiss. mus ille Ponti sex, & in Martyrologio Cisterciensi ut sanctus colitur . Chrysisonius Hemiqueet in suo Fasciculo parvum Traefatum de Miraeulis
129쪽
rigenii ex Codice M . Dunensis Coenobii publicavit Auctore Anonymo, sed oeulari & Syne his.
no, qui miracula leptem ad sepulturam ejus patrata notavit, praefixa semper ad Eugenia nomen appellatione Beati . Eumdem Tr.iciatum edidit Pape oeotas in conatu Chronico-Hillorico ex antiquo codice Monas letat Ursicanapi in Picardia, &in Abbatia ordinis Cillerciensis. cui titulus -- sericordia Dei, in Dioecesi Pictaviensi sita, ubi il-ie codex MS. asservatur . Post mortem rigenii IlI. vacavit Sedes Pontificia dies duos. ut testantur Martinns Posinus. A ne or magni Chionici Belgi. ei, & Sigonius, eique iuccessit Conradias de Subia ra Cardinalis de Epit opus Sabinensis, Apostolicae Sodis in inseriearius, natione Romanus, Vis gran
inde vocatur Auastasius IV. ut ait Auctor antiqui Chronici Normanniae p. s. 988. Anastasiam ΙU. au- te Pontificatum, nec suisse Monachum vel Abbatem Coenobii S. R an Gallia, nee etiam M nachum Benedietinum, sed Canonicum Regularem,& Veliternensis Monasterii Priorem, solide contra Ciacontiori onMDratim. er Trithemtuna probat Ameonius Patiar in Critica Baronii ad annum MCLIII. Grassint e fame ingentes Eleen lynas In pauperes profudit pius ille Pontifex. S. Gιuelmum , quem Fugemus HI. deposuerat, in Archiepiscopatum Eboracensem restituit. In Ecclesiam Lateranentem multum beneficus fuit, ut videra est in libro de M.
ti sex anno MCLIV. ad RomMnaum de Podis Magistrum ordinis Hospitalariorum , im Equitum Sancti Ioannis Hierolblymitant , RescriPriim Apostolicum, quo statuit, ut quaicumqua possessi nes & omnia bona , quae ad lultentandam per grinorum & pauperum Hierosolymam adventam tium necessitatem omrri Xenodochio contingeret, vel iam essent concessa, quieta semper & integra
possiderent, ει bonorum a se possessorum decimas nec Laicis . nec Episcopis solverent. Quod privi. legium Enuitibus S. Ioannis Hierojobmitaui ab Anastasio IU. eoncessum tauta fuit gi avi ssimi dissidii. quod exarsit Equites illos inter &. Clerum Hierosolymitanum , sicut ostendemus in Colloquio sexto in Historiam istius saeculi xii. Brevix fuit Pontificatus Anastasii IU. quippe qui sedit tantum annum unain, menses quatuor , dies vigintiquatuor . & obiit die seeunda mensis Decembrixarini Me Ovia Mortuo Anastasio In successit ita Sedoe Pontificia Nirelatis do Uro Dese , d selus in
Ponti fieatu Hadrianus M. Variam huius Meesar ante Pontificatum Hrtunam Guin mas Notibissensis lib. a. de rebus Angl eap. 6 deleribit his verbis 2 D,
seu Nireuus , dictus in Pontificatu Hadrianus
IV. natione Anglieus , patrem habuit quemdam , seu Roborum , που multae facultatis , qui , reli
Eio eum Deuti 'is impubere , apud sanctum Alba m Destis est mnaehus . tile vero seu eius filius Nicolaus adolegrentiam ingressus , euis propter inopiam scholis vaeare non posset , idem monasterium quotidianae si is gratia fir
quemabat . Unde pateν erubuit . verbisque morda
cibus socordiam uin i erepitaus , omni solatio
aliquid audere Gaesus, Gathcauas adiit regiones, ingenuo erubescens in Anglia υri fodere, υH mendicare. Cumque in Francia miuus pro peraretur, ad
remotrora progrediens traus Rhodanum peregrinatures tu regione, quae Prowncia diei ν. Est autem initia regiona monasterium nobile Curicorum Rεgida.
rtiam, quod dicitur Sancti Rufi extra civitatem Aventonensem , olliri positum, & postea Valentiam translatum ad quem lociam ille veniens, erstilassendi oeeasAn m ibidem ιnυeniens, quibus psit is
obsequiis, iisdem se fratribus seu Canoni eis Regularib , qui indiscriminatim modo Fratres, modo Monachi appellabantur commen vis . Ee
quoniam erat comore elegans, vultu iucundus, prudens ire verius ad init uela impiser, placuit omnibus, regatusque Canonior ordinis suscipere habitum, annie plurimis abidem regea,t regulam imprimis disciplinae aemulator inae talltim est, ut abbate δε iuncto scit:cet Willelmo, riviros, seu Canonici Regulares, eum can Miter atque Iblemnito in Patrem , se a
Abbatem, rigerem . oenique, refert idem Gulialelmus Gub ensis, quo Pario Nireuus Abbas elus coenobii S. Ri incurrerit in odium Can nicorum Regularium, qui immitentia ducti atqucti . nati, quod hominem peregrinum sibi ipsis praeiecallent, quasdam contra ipsum querelas ad Sedem Apostolicam detulerunt. Eugeolus III. qui
Iunc arcem Pontificatus tenebat, pacem Abbatem inter & Canonicos composuit. At diu non quievit nelcia quietis malitia, graviusque intonuic rediviva tempestas. Interpellatus est iterum Summus Pontifex, qui utrique Parti ut prospiceret, pernia sit Canonicis ut alterum Abbatem eligerem, colaum vero Rotnae retinuit, & Cardinalem E-Pilcopum Albanensem creavit. Hec de Nicolao
referunt iam citatus Gillelmur Neubrigensis Scriptor Angius, qui hoc tempore vixit. A Matthaeus Parisius in Vitix Abbatum San. Albanensium in Roberto Abbate . Albanensis Cardinaltv creat ullNeolatis missus est Legatus in Norvergiam , ubi multos Infideles ad Christi fidem convertit, M tro les erexit, & tanta cum laude demandat cisibi munere desurictus et , ut, mortuo Anastas IV. Summo Pontifice, in eius torum summo omni uiri consensu sui Delus suerit, dictusque Adriantis In Retulimus in luseriori Colloquio grave disiasidium, quod enatum ea Hadrianum M. Summum
Pontificem inter Ze Frader/eum I inperatorem, quod
occasionem praebuit diro schismati ab eodem Im peratore in Ecelesia excitato, de quo mox dictu, ri sumus. Bellum etiam gessit icem Hadriantix Papa cum Guillelmo Siciliae Rege. Sed narrat Sigonitis lib- Ιχ. Hsoriae de Regno Italiae, quod Guillelmus Siciliae Rex pacem ab Hadriano Impostulavit, & spopondit, si se beneficiaerium Ee
lesiae confirmaret . Romanorum adversiis eum contumaciam repressurum . Quam conditionem cum Haiiantis Papa repudiasset. cum ingentibus
ecipiis e Sicilia in Apuliam transiit Guillelmus , Graecos praelio vicit, Barium in suam potestatem redactum plane evertit & Hadrianum Papam imi alas dii licultates adduxi t, ut de pace componenda I a co8i-
130쪽
eogitafit. Hane in rem milielmum ad pedes pro- elegerunt Resaniam Presbyterum Cardinalem ti-cidentem recepit, eumque, postquam Sedi Ap tuli S. Marci, qui in Vigilia LMauhaei, seu didistolicae hominium praestitisset, & ea, quae invale- XX. mensis septembris anni in x. Pontifex Ro-rat, Ecclesiae Romanae restituisset, Regem Sicilaae manux a Cardinata Ostiensi consecratus es . sicut declaravit. Henrico II. Angliae Regi Hiberniam ex Codice Vaticano resert Barcinius. At Gesasio. oecupandi pro Christianae Religionis propagatione, nus Cardinalis, qui ia ivdiu ad Cathedram Apostoli. laetiuateiri dedit Hadrianus IV. sed Ludoυicum cam alpitaverat, ubi uidit Alexandrum LII. et VII. Galliarum Regem monuit, ne sacram ex- ctum, ambitione abreptus Pontificatum invasit, peditionem in Hispaniam contra Saracenos susci- & a suis appellatus est Victor IV. Poterat sane, eeret, inconsultis illius terrae Princiribus, alioqui inquit lyiuelmus Neubrisensis lita. a. de Rebus An. . periculum esse, ne bellum intempellive & absque glicis cap. 9. Scusura illa esto resareisi, poterat malis matuto consilio susceptum infauste cederet. ritudiat paucitas cedere asque iantia, nisi Friderieurtei a nar Primatum Ecesesiae confirmavit idem Pon- μρerator vereri ossis Alexandrum Pontificem Ma. t i sex, omnes Constitutiones Pelagia, Aiaxandri, ximum non serens, panem Octavianam tuendam ,& Uinani II. Pontificum Romanorum, quibus Pa. f endamque modis omas a suscepisset. Conventum triarchalis dignitas Gr densi Archiepiscopo concm itaque seneralem, seu potius Conciliabulum, P ditis r. authoritate Pontificia itidem confirm&vit, piae indixit Friderisur Imperator, in suo omnes eidemque Patriarchae Gradensi concessit, ut Con- Episcopos, qui aderant . in eum consensum de santinopoli. & in aliis urbibus orientalis Impe- duxit, ut Antipapam Victorem IV. pro legitimorii, in quibus Veneti plures tunc habebant Ee- Pontifice agnoscerent. Sic voti sui compos esse. olesias, Episcopos consecrare posset, ut videre est eius Imperator in atrocia Educta prorupit, mul. in litteris illius Summi Pontificis, quae extant tos Praesules suis sedibus deiecit, & omnes Ci Tomo Io. Concit. pag. IIIo. 8t reseruntur a Fre sterciensis Ordinis Manathos, qui Antipapaeneis Gnando in elis Tom. s. Italia Sacrae. Adeo a bo- ri IV. parere detrectabant, expulit e Regno tuo, nis Ecclesiae in propinquos profundendis alienus ut testatur in Olbus. Presbyter Lubecensis lib. t. suit Hassitanus IV. Summus Ponti sex, ut recte Chronic. Sclavorum cap. 9 i. ubi etiam haec h Ioanne Saresberiensi, gentili suo, di viro pietate bet, Pareo inexandram seu legitimum Pontili. ae dcctrina conspicuo nec ipsi matri suae . senio cena γ ννωριι Hierosolνmitana Feriem, oe dc Achelicet consectae & ad summam egestatem red.ictae, ali- ω, praetere.r omnir Francia, Anglia, Hispania, quid ad vitam' sustentandam moriens reliquerit, Dama, oe omnia Regna, qna sunt tibia e terrarum lea solum eam Ecclesiae Cantuariensis ellaemos Insuper Cisteretensis ordo eidem tiniviriss a cesserat, nis alendam commendaverit. Sedit Hadna s IV. in μo sunt Ariaιepiscopi., er Dibopi eomptarer, di annos quλtuor menses Dcto, dies viginti novem, Abbates amplius quam septingenu. er Monachorum& migravit e vita Kalondis Septembris anni mil- i. 'mabitu nuniarauacilesiam turbavit Octauia 6.les mi tentesmi quinquagesimi noni. Opera, quae seu I H. LV. Antipapa usque ad annum MCLXIV. edidit Summus iste Pontisex, reseremus in Collo. quo timeriit, die XX. mensis Aprilis. In ill:usquio quinto, ubi agemus de Viris Illustibus, Antipapae locum stati in schismatici alium Anti.
qm XII. Ecclesiae saeculo floruerunt. Mortuo m. papam substituerunt Gildtinem Cremonentem, acinano IV. successit Alexander III. ante Pontili. suis appellarum Paschalim III. Hic pleudo Ponti, catum dictus Rotandias patina Senensis, Cardinaris sex, post ut te Fraderiso. Imperatore. Car. mPresbyter tituli S. Marci, & Cancellarius Sanetae Magnum Imperatorem sanctorum Caralogo acceu- Romanae Ecclesiae. Eum Monasti eam vitam in suit. . De qua Canoni otione Hania r Spendanus Monalterio Chiar auo Ordiis Cisterciensis pro. ad annum inccxiv. verba faciens, haec habet :pe Mediolanum lito ptosissum fixisse asserunt Hen. Sed quod is, seu mychiati a III. hod Iegitimias fiat
ν--Σ in Menologio Ordinis Cisterciensis, & M. Pentviex, ei movi Canonieatio non est recepta ab Ec-rirems in Monumentis Ecclesiae Ambroscinae. Hesia. Romana. Guod. tamen non reperiantur legi. Sed utrum que Scriptorem falli, liquet ex A ctis rami Pontifices eam impugnasse, res sic tacita Pe electionis AIexandrι III. a Baron;o recitatis, uia missio.o siue tuerantia pars rivis. μι in proρνιώde eo haec leguntur: Cum eg/ι in Ecclesia PiD C, Ecclosia, DL θρώθωs Mit, eiaeretur. Da enim Ca-π-icus Cisrιcus magia nominis, ad have Sanctam Ra- noniam precipia ι interpreses declararunt, prepagatus
manam Eesesiam a Beato Fugemo est vocarus. Vix autem postea nostriar eius euotis in aetas Eeetes s GH, eleelo Alexandro III. Summa Pontifico, Ecclesia liae, Belgu. M e Germaniae-, in quibus :dem Caysexagitari coepit insesso ac diuturno ichilinate, Ius sanctiaιiι ιιtuti colimr, faυentque serapta puri quod a Fνideries, die o AEuobarbo, Imperatore morum rerum Franci earnm Historicorum . Mortuus
propagatum & sub quatuor Antipapis continu, ell hie Antipapa PasMIis III. dia. XX. meos
tum ast .. . Septembris anni Mc Lxv I. eoque mortuo, schise
D. Expone, quaeso, quo pacto coeperit illud marici tertium Antipapam Joannem Abbatem situ, schisma, & quandonam fuerit extinetum λ miensem et agerunt a , d cluni a. suis Campiam
M. Cum Cardinales, mortuo Hadriano IV. ad III. Sed hie pseudo. Pontificatum M. Mc Lxxv I I r. eligendum successorem convenissent. Omnes, prae- deposuit , AIexandrum III. cea. legitimum Pontiter Octavianum Presbyteriam Cardinalem tituli scena aqnavit, & eodem anno excessit e. vivis. Sanctae Caeciliae , Ioannem presbytenim Cardina. Tertio illo Antipapa demortuo, nedum quieverunt
Iam tituli Sancti Maximi, & Monam Presbv. schismatici. s. i quartum elesterunt Antipapam, rerum itidem Cardinalem tituli Sanct di Callix l i, seu uintiam sistaini, euin que appellarunt Innc