Controuersia Anglicana De potestate pontificis et regis; recognita et aucta. Contra Lancellottum, sacellanum regis Angliae, qui se episcopum Eliensem vocat. Vbi etiam defenditur illustrissimus cardinalis Bellarminus, & c. Autore R.P. Martino Becano S

191쪽

holligit Bel minus Regem Angliae,

etiam ex hac parte, Pontifice inferiorem esse.

a. u ad haec tria testimonia tam frigide respondesint facilε appareat, ni hilselideresponderi potuisse. Ad primumdicis, Henricum Regem non Minhereius testium Causam addis, qui a Anti Peplaga repe ueram sudari. Voluit igitur Pontificemde πω sideoq; scripsit illi haec versa, speciosis magis quam verE, Vestrata, fictionis in regisum istae Adsecuinum, Ioamnem Regem, in icissitum, Momem fecisse, quod secit; nec iure potuisse re .gnum Angliae re pontifici ora M. ribui, gero, Vmuere te, se uri Prim ripisu uisse reclamatum. Ad tertium

Polydorum elle homini mis-tuin , Ita Ilum,nu torem,se,qui sinea Us,re,ideque credendumalino esse Deinde, tributum illud,quod Polydorus scribit

192쪽

Ais ergo Hemicum Regem, non

habere ius rectium quia voluii delinire ensis rem, 2 quo plagas in nuda carne erat se pessus Fariameit Nilula Pontifice sed ab Episcopis Angli epassus est nec coacte,sed sponte; nec conscio, sed ignor te Pontifice Historia sicliabet Henriacus ostensus erat Thomae Episcopo G tuariensi, viro optimodi doctissimo. IgituriatellitesHenrici, quia putabant se gratum Regi iacturos, Thomam occiderunt Henricus,re intellei si poeni

tentiaductus est,ac in poenam peccati. spontea EpiscopisAngliaepuniri voluit, quod& factum est. Hanchistoriam describit Matthamus Paris in vitaHenrici II circa annum Christi ii 4 ubi post caedem dciepu inia supradicti Episcopi comemo tantsic per gitii Rexivaneleiama sesqua,- ingressu ciuitatumab inuis , ouri, vota

orationum persolueret S. tima Cantu

193쪽

A9 Li CANA ' 193 tumui, tem Cantuaria app=opinquasset quo de iliens, se Regiam Maiestatem prom Musis oneus nudasperis, faciem peregrinantis paenitentis licantis assumenr, tertio laus Iunitineri sexta , ad Ecclesiam misiorem peruenit, o cum gemitibus orsussistis ulter Ezechiaν, petiit sepulchrum martyris gloriosi. Vbi toto eo ore prostris tus, manibus,in caelum expansis, disiim infrationemrmansit. Interimper os Disivi Londinensis,sermonem a populum haben xu, Rex Deum e martyrem beatum is annetnam suam inuocans,publicorates tu est quod mortem maryri nec mandauit, nec

voluit, nec suo artificio perqui suis. ea quoniam interfectores martyrisgloriosi ei verbis enimo satis circunssecte prolatis , occassonem sumpserant Orchiepiscopum serimendi a Episcopis, qui tuncpraesentei ierant, abselutionem petiit, carnems suam Budam disciplinae virgarum sevponens υ guti viris religiosis , quorum multitudis

magna conuenerat id internos eiqisinos

accepit. Vestibin igitur resumptis , muneribu retiosis martyrem honorauit. signans ε siser annuice seu quais tima

194쪽

nim Henricus Rex, ut tu comminisco

ris a Pontisci plagas accepit, sed eas spontes Anglis infligi sibi voluit. Hoc

autem mendacium est fundamentum liueresponsionis. Nam ex eo deducis, E emicum voluisse placare ει delinire Pontificem, a quo plagas acceperat, Ndeoqi non potuisse esse legitimum tostem. Sic enim ra tiocitaris Illenonpo

test esse legitimus testis,qui quod dicit, non aliam is,causam dicit, quali, ,e possit eum, a quo plagas accepit, desini

re: At Rex Henricus, cum aixit regnustum esse seudum pontificiis, non aliam obiausam hoc dixit, quia ut possie,ontificem, a quo plagas acceperat, O linire Ergo non potest esse legitimis testis. Inhoctuo discursu, mi fi

195쪽

side calumniosa est Falsa, quia Henriacus non accepit plagas a Pontifice C

lumniosa, quia arguit Regem mendacii. Nam si Rex non ob aliam causani dixit, regnum Angliae esse seudum Pontificis, nisi ut delinirut 'iatiscem, quo plagas acceperat, iam non, h, sed fauio dixissenecesse est. Hoc bsit a Rege. Alia fuit cau*I cur id diceret vere licere: Nimitiam,v pete etsi,sidium Epontifice pro defensioneregni. Nam

ter filios Regis, & alios quoscum rebel-'les, qui volevant Henricum regno exinere, S illius solium ac sceptrum sibi φsurpare. Igituripse inhac necessitate conititutus non voluit ab aliis Regibus& Princ bus exteris,sed a Pontifice implorare opem, eo quod ipsam ghosceret supremum Dominum illius regiti, ad quem proinde ius defensionis ac pro tectionis proprie pertineret Hoc

manifeste constat ex epistola Regis, quam ad pontificem dedit. Sic enim inter caeterase, by . ' luci diuulgatae tuorum meorumma uia, quos ita am

196쪽

exitium Patris , liritus iniquitatis inta. sit, et gloriam reputen riumphum. ea rempersequi, cratia om' i idi eri Et paulo pon Domesici

197쪽

mabis Ante bilint nec tibi credi

nitis, qui nulli credis: Neetitis testium tibi concedimus', qui Regi nonconcedis. An praeter te alii sunt trieminem adducis. Ego, si opus est,plures in contrarium adducam, praesertim indi 'thaeum Paris, Petrum bissensem, a mnium, alios.

Examinatur a testimonium 'Ioannis Regis

' Ais lamnem Regem W- ratem fecisse, quod secit nec potuisse regnin Angliae dare Pontilla ζωὰ -ersus,msse rereri u reum Haec omnia alia sani o patet ex Matthae aris, qui ii . historia Anglicana refert rem gestam

198쪽

aoo CONTROVERSIA, suam cum regnis χη iaco bernia, in manus Domini Par 'is' tunc vices gere Mi Pan μ=bm m ratin Fa aute rein signatione, aedit: Papae est eius successori q

μ mauit Ioannes Deigratia , Rex Anglia

199쪽

ANGLICANA. et i

is pertinBij uis pro remissio

m omnium peccatorum nostro MM,otouius, generisnobi tam pro visis , quam pro δε-

mana, tanquamsicundaris recipientes

200쪽

tempo iuxta Doueram coram .LIus ensi

Archieps Dan Noruicesiviseopo, Gai uio . Petrire. Comite Sarraberiae, rei μο

- Geroldia1 diem, annoregni riderimo quarto. S. Haec reseti Matthaeus Paris in historia Anglicana, ut di xti Ex quibus constat primo loninem Regem non vi aut metu , Ut tu finess, sed spontere,