Controuersia Anglicana De potestate pontificis et regis; recognita et aucta. Contra Lancellottum, sacellanum regis Angliae, qui se episcopum Eliensem vocat. Vbi etiam defenditur illustrissimus cardinalis Bellarminus, & c. Autore R.P. Martino Becano S

201쪽

indicant haec ipsius verba Non vi, e timore acti , sed nostra boa stoma

neque voluntare. Secundo, nec Pr '

Cere regni reclamasse, sed appr0bas se , ut patet exillis verbis i tammulti num minorum conferimus υ- here concedimus Papae In nocentis , eiurique Catholicis successoribus , totum reg*um vhυ - B Lemnia. Tertio, nec Cle ,rum reclamasse istandicant illa verba . Testa meipso. coram V Dublinens chiepiscopo , ct Ioanne Noruismi Discopo Porro , quod nec exteri principes

I pclairhauerint, ex eo perspicuum est,

quod ex oullo historico id colligi poς xit Scribit quidem Matthaeus Paris,R gem Galliae digne tulisse hanc residinationem. sed aliam ob causam id factu esst. Nam Rex ille, adpetitionem Pontificis, magno sumptu instruxerat exer citum, quo Angliampro eodem Ponti . Me inuaderet, & Ioan Rege, qui adhuc rebellis erat,coerceret. Igitur cu postea intelligeret, interPontificem &Joanne, per mi gnationem regni pacem con

202쪽

io CONTROVE RO A in apparando exercitu frustra fecisse verba Marethaei sunt haec tragon gem Francorum diligenter. onere carpis, quiliam paratu erat in m numiolenta ad Auliam hostiliter tranferare vide Re merservosit , ese ad 'rivarime remearet. HaecauHes Rex Francorum, iratus val-

α Lon lini historia iesius -καatuscriptores illi astipusntur. Nam

Vt multo praetereant, Thomas al-'

sin iam in hypodigmate Neustria ido

eadem resis natione icscribit Ioa nes Rexi 'ba, cupiens com Hstes am δε- mesticos, quam extraneos, Eccle incor .rectionemuniri, procurante Pan Φώρ' Masedis Legat o totum ressumsuum Angia est hybernia Deo se beato Petro A -

203쪽

remissonem peccatorum suoru -- aquae generussi in mi marci cilicet o Angliae 7QO omo,stberniato instruit censimh, v Metin artasuperhuconfectae si si regio νυ gnata. Vide Anglica, Non manica, Hybernica, Cambrica, a Guillelmo Canadeno in muri tonium colle M. Francolarii nuper edi

ro. Ais Polydorum virgilium esse

hominein nouitium, Italum, nugatorem, loqui, ne auitiret Ideoque Crede . dum illi non esse. Deinde,tributumi

lud, quod Polydorus scribit, a Regibus Angliae datumfuisse Pontifici,hon aliud fuisse, quasi in oeleemos m. Audi Lancellotte. Si haec respondendi ratio, qua tu hic sequens, semesadmit taxu , nihil deinceps per testesprobati poterit Namsi vel deadduxeris, ii exo tueri dicere,ouod tu dicis

204쪽

sism on habent Vel sic potius,adiuuin stomacha; Parasitis.nt, 'Munt,Psem Me sopi .nt intestiu- nonhabent. Ol. Quod addis Polydorum sinea . thoreloqui, falsum est: sic enimloquia tur ue Daregnumsua stomano Pontificium uale fecit set Wargenteis numis, quo denaris voca in guia domos impositae.

At hoc, multi ante ipsum locuti sunt. Quod tu ipsefateris pag. 8 . his verbis, re primus tamen Po odorin quiante eum,scripserun hoc. ιν Si alitante Pol

dorum, quomodo Polydorus sine a thore i Oportet mendacem sui mena

rem esse ria. Ex dictis concludo, Bellarmin4 tribustestibus legitime probasse regna Angliae est Θ seudum pontificis Te vero, qui respuis illos testes , non nisi mend*ciis tueri te posse. Haec autem esse tua mendacia Primii, quod Henricus Rex a Pontifice plagas in carne passiis sit S eundumquod eam ob causam voluerie Pontifice linireGideoq; scripserit,regu

lium Anglis subiectumia es, Tettili,

205쪽

Clerori Vniuersitate rcclamatum sit. Quintum,quod Polydorus sine auth

resillocutus.

muram, quod boni autores sinant re uerareclamatu fuisse a Baronibus. Sed sicilis responsio est. Non est reclamatum ipse tempore, quo resignatio regni a Ioannefacta est.Tuc enim Barones c6lanserunt, visipra ostessi ex iliis verbis,

num Anglia se oberniae. Postea tamen a quibusdam reclamatumese, cum res gnatio iam lagitimo peracta es et, non nego. Et hoc scribit Matthaeus Parisin historia Anglicana Athaec reclamatio non obstatresignationi semel factae nomagis quam si celebrato legitime coi , rata, postea velisreclamare,

206쪽

E acclesia habeat aliquod iust

inexcommunicatos 2

AFfirmat Cardinalis Bellarminus,

quia Ecclesia potest eos, qui exc6 antini tisunt, lierius punire inoni spiscant, hoc modo ad ianthre me tem compellere. Quod supra, cap. 3. quas L ex Concilio I in mensi ostensumest. Tu contrarium asseris,dc pro as hac ratione Ecclesia nullum ha hetius ineo , quislant foris,iuxta illudi Corinth. Jaa . identinoisiris, ι fori uni tu are Nonne des, quiomasiunt, mos iudieatis. Nam eos, qui fori untineiniudicabit. At excommunicatisunt foris: go Ecclesiation habetius in e communi Cato : Ergo non potest eos ulterius punire,aut ad reditum compei

207쪽

Apostoli Sic enim loquitur Apotholus 1 citato capite. Scripse vobis in epistola ne

rommisceaminifornicariiCnon utiquefornicaris huius mundi , aut avaris, aut rapa-τibus , aut idolis seruientibus alioquin δε- abueratis de hoc mundo exiisse 2 unc autem

. scri vobis, non commisceris is, qui fra-

, ter nominatur, est fornicator, aut avarus s aut idolisseruiens, aut maledicus,aut ebrio risus aut rapax cum eiusmodi nec cibum siu-

'ere. midenim mihi de iis qui foris sunt, ciudicare Nonne de iis, qui intus sunt , vosi dicatis e

. 3. Vbi distinguit duplices peccato

i res alios gentiles, qui foris sunt alios Christianos,qui intus sunt. PrioreSVΟ- cat , fornicarios aut avaros huius mundi: posteriores,fratres. Igitur de gentilibus, qui foris sunt, non iudicat Ecclesia de Christianis, qui intus sunt, m- nino iudicat , etia1ns excommunicati uint. Talis erat Corinthius incestuosus, qui tametsi excommunicatus esset subia debatur tamen iudicio Ecclesiae neCerat foris eo sensu, quo gentiles sunt sed intUS.

208쪽

aio CONTRO VERI A . Pro quo notandum est, duobus modis posse aliquem esse foris, id est, extra Ecclesiam, Primo , quia nunquam per baptismum aut fidem fuit in Ecclesia. Hoc modo gentiles sunt foris. Secundo, quia licet per fidem dabaptisnumssit in Ecclesia, tamen propter contumaciam, ad tempus separ tura Communione Ecclesiae. Hoc modo excommunicati sunt seris. Nec ideo tamen exempti sunt a potestate ciurisdictione Ecclesiae. Nam cucPastor retinet ius in oves errantes Mira gregem v& Imperator in desertores militiae , qui ad hostem transfugerunt x M princeps in subditos, quos certis priuilegiis spoliauit ita Praelatus Ecclesiae in Christianos, qui bonis Ecclesiae, ad tempus, priuati

sunt.

209쪽

XL QUAESTIO.

fuerit aliquissuccessor

Petri 2

quia soluere argumentum Bellarmini non potes, quo te premit,nunc primum post tot saecula negare ausus . . es. Et Rex Angliae tecum, ii tibi cre- dimus ' Sic enim de illo scribis, pag. Successorem petrivitum, velis Aposto sutu velin Apostoli potestate, non redites Romanum Episcopum, neutro modo succes: Morem.

Qui ais Lancellotte Rex vester

non credit ullum Petri successorem Nec tu credis 3 At Augustinus, at alii Patres, at orbis Christianus credit. An vos duo plus sapitis, cluam hi omnes e. Certe August epist 16 adGenerosum,h sic scribit; Si ordo Episcoporum bi succe- dentium considerandus est, quato certius se mere salubriser ab ipso Petro numeramus,

210쪽

,1 Go strem MI Aeui totius Ecclesia figuramgerenti Dominia ait, Super han etrahcati ab Ecclesiam meam , se portae ferorum non vincenteai Petro enim juccesit Lintu, Lino Clemens, Clementis nactetus,Anacteto Eudrastus, Euaristo Alexander. Hunc ordinem successorum Petri pertexit usq; ad

sua tempora. 3. Similiter optatus Mileuitanus lib. E contra Parmenianum Negare non potes scire te in Urbe Roma Petro primum cathedram Episcopalem esse costatam, , noua sederit munium Apostolorum que Petrus, cui sccessi Linus , lino successe . Clemens, Clementi Anactetus, nacleto arisus. Et post pauca Iulio Liberius , Liberio Damasi , Damaseo Aricis , cum quo totus orbis in una communionis se

cietate concordat.

. Et D. Hieronymus Epist. 37. ad Damasium Papam Cumsuccessore Pisci roris loquor. Ego Beatitudini tuae, id eis,

Cathedrae Petri communione consocior super istampetram ad catam Ecclesam scio. micunque extra hanc domum agnum co

mederit raphanus es. Et epist. . ad De