장음표시 사용
231쪽
ANGLICANAHficere voluisse. Et rursum, scribendi breuitate ibi amfamiliarem esse, ut nonsit ei opinabali eam dscere. Haec duo cinquis, non cohaerent Fateor. Sed nego, Bellarminum haec duo affirmare.Polhe-
rius quidem assirmat ue prius non item. Imo tantum abest , ut dicat se scribendi breuitatem a Rege discere voluisse, ut potius asserat , se ne sciuisse quidem quod Rex quicquam scripsistat. Sic enim de se loquitur Eugarminus no cIebat se aduersu Rege cribere cuius nomen in ston, libri non viderati se dem habu ratis' , qui nunclauerant librum t vlico idiomate esse,nesicis,cuius Decani Sacesii Regi=,versionem autem in latinam linguam esse Chronographi cuiusdam Eegs, quas ille tersona neque de nomine,neque defacie nouerat. Itaque nonposuit Regium inscribendo modum de indus id aemulari,qui Regium librum esse nesciebat Breuitas ute inscribendo, uinctio, quamsit isti familiaris amica,norunt omnes.qui libros eius legerunt, ut vi ei non fuerit ab abyssacas
232쪽
3 CONTROVERsr Acontradictionis impingas Bellarmino. Vtinam ad tuas in tuorum comitum contradictiones serio aduerteros. Quae autem illae sint , partim in priuilegiis Caluinistarum, partim in dissidio Anglicano, a me explicatum est. Eo te remitto. Vtinam, vel ad tui Regis contradictione oculos aperires, quam Beblarminus loco citato notauit. Nam Rex in monitoria praefatione scribit, usi atrociore verbo as sum fuisse Be Drminum. Et tamen in Apologia oecat illum Exiessatum Cardinalem hestumseditionis , ambitiosism . mendarem,
crasso errore detentum , a Ioue dementa, tum Hic aperi oculos , Laocellot- te. Et vide,an nullo atrocio
233쪽
XVII. QUAESTIO. An BHarminin aliquidimmo
modestissimussenaper fuit, inam destia vitium obii cis Sic enim scribis pagina i1 . De modestia Cardinalis quaer/tur. Vbi nuda facie est, fortasse Won bacchatur larua illi nihil suasi
moderabile . In Regem nouis mendacium septies falsum torquere , contumelias auremptino laustroci Puritanum affirmare; Catholicum Christianum negare , Iuliano denis conferre. Longe aberant a modesta basi longius a veritati . a. i. v reperam . mi homo e Fecialiac nunc repeto. De modestia tua quaeritur. Cum apud Regem es, non baccharis cum calamum stringis, nemini rcis Clementem Octauum Vo-
ςaslerfidum cardinalem Bellarminum
234쪽
votistagum, osatam ordinis. Nicolaum Sanderum mendacissimum, saeculi uide- decus, turpemproditorem perduellam, diabolisilium Pacenium , nequissimum ocν phantam Gregoriu Turonensem fabulosum authorem alios bonos viros , su ros, parasitosfortenta hominum. Quid ce se. An haec modesti ac moderati Epis copi verba stat 3 Tua tamen sunt. Et hanc trabem iniculis tuis non vides, qui festucam in aliorum oculis, et acutissime vides, vel videre te somnias. Deinceps illud cogita; Ro. 2. I. Inexcusabilis est homo omnis,qui iudicas. In quo enim iudica alterum,teipsem con emnasiaEadem enim agis,qua iudi N.
1 Tanc notam bis impingis optimo a Cardinali:semel in Tortura Totati,
235쪽
responsione ad A pologiam, ubi apostasiam ordinis illi obiicis. Priori loco, sic scribis arminus olim Isuitaractus, motis reum fecit is hoc votum a regit, postquam ostrum induit. Posterior sic
Belgarminus proprie ordinis apostata dicen- est, qui renunciauit ei; votumlurpa 'rapo ab uti. . An hoc modeste a te dictum sit, viderint alii. Et cur obsecro, Lutherum non dicis votifragum, qui ex Monacho factus est maritus' Si tamen harituS,& non potius sacrilegus fornicator aut adulteri cur non apostatam ordinis,qui
ordini renunciauit, & votum, mulierculae posthabuit. Et tamen hic ipse Lutherus, sanctitatis titulo a vobis insignitur. Certe maCCalaureus vester Oxo
niensis Gabriello uetus, in tractatu de Antichristo sanctum appellat Sine dubita, si Bellarminus, non purpuratii aut ostrum, sed monialem accepisset, iam non apsata aut votifragus, sed similiter δεπιτεμ, magno plausu , a vobis suisset procla matus. ae,qui dicitis tenebrae luce, o lucem tenebrari θ.Sed
236쪽
Sed ad rem Bellarminus non est votifragus , non est apostata Si non intelligis, accipe, quod alias dixi.
liud est, ab luturi simpliciter aliquid
vovere, seu Deo promittere , aliud vero cum certa limitatione. Qiai priori modo vovet, tenetur praestari, quod promittit Qui posteriori, potestsel , ut obligatione , quando limitatio patitur Exempla habemus in veteri
Τestamento. Nam filiae&,xores vovebant cum hac limitatione spare tesdi mariti consentirent. Num .irige simo Nazaraei cum hac, ut C todian- taxat tempore, ion omni vita, vel
lent se obstringete smum sexto , Simili modo sit in nostra Societate. Qui simplici voto se obstringit, non aliter censetur obstrictus, quam ad arbitrium superiorum unde, si superiores ex iusta causa dimittant illuma Soci tate, cessat obligatio. Qui, em selentii voto se obstringit , pendet ex arbitrio Pontificisci qui istum potest eripere Societati , dc in alio statu collo,
237쪽
ANGL 1CA A. 23' . Et quid hoc noui est 3 Quotidie apud vos similia fiunt. Prom1ttitis Regi vestro fidelitatem, obedientiam, sed cum ac duplici limitatione. I. quamdiu manetis in Anglia 2 quamdiu Rex non mutat religionem. Si secus fiat , putatis Vos non obstringi. Hoc ad te spectat, Lancellotte Meministi enim, ut opinor, quid scripseris in Tor- tura tua. Rex noster, inquis, non ei, Iedbis periurussis, si admittat aliam religionem. Igitur, si id faceret, non praestares illi,utpote bis periuro,fidelitatem Robedientiam.
a Mnes Canonistae, quia plus tribuunt Pontificiac Cardinalibus, quam tu velles , parasiti apud te audiunt, 'ap. io'. Ego quidem eos, qui vere parasiti seu adulatores sunt,
238쪽
x3 CONTRO VERSI A ad missis Iesiuitisac Puritanis Episcopos titulares,vi aliquam Italorum partem abesse vis Quid ergo faturum esset, si indicto generali Concilio, venirent Iesultae dc Puritan, si Episcopi titularesac Omnes Itali Mic prima dissensio inter te dc Regem esset. Quos tu admitteres, ille excluderet,ac vice versa. Et quis in hac dissensione ossicio Iudicis funge
retur PNeuter vestrum 'exque enim reus esset Reus autem, vitulo queriS,
Iudex esse non potest. Quis ergo 'Eli- e , quem vis Regi non persuad
r. V, qui in carpendis alienis videri vis oculatissimus, hic Caecuomnino es.' Ais pag. tis. Bellarmi num sibi ipsi contradicere. Et hoprobas, qui cap. s. apologiae assirmat se simiandi breuitatem a Regis exempl
239쪽
A, Geta C MN A 2.3Iae cere voluisse. Et rursum fribendi breuitatem ita amiliarem esse, ut nonsit ei opus ab alio eam d cere. Haec duo', inquis, non cohaerent Fateor. Sed nego, Bellarminum haec duo assirmare. Potherius quidem assirmat 'prius non item. Imo tantum abesst, ut dicat se scribendi breuitatem a Rege discere voluisse, ut potius asserat , se ne sciuisse quidem quod Rex quicquam scripsisset. Sic enim de se loquitur Eugarminin nonsciebat se aduersu Rege cribere cuius nomen in fonte libri non viderat in dem habu rariise , qui nunclauerant librum t 'lico idiomate esse,nescio,cuius Decani Sacelli Regi'; ersionem autem in latinam linguam esse Chronographi cuiusdam Regis quas ille
persona neque de nomine,neque defacie nouerat. Itaque nonpotuit Regium inseriben-d modum de indus id aemulari,qui Regium librum se nesciebat Breuitas ure inscribendo distinctio, quamsit isti familiaris
amica,norunt omnes,qui libros eius legerunt, ut opus et nonsuerit ab alijs hac dis .
240쪽
33 CONTROVERsr Acontradictionis impingas Bellarmino. Vtinam ad tuas in tuorum comitum contradictiones serio aduerteres. Quae autem illae sint , partim in priuilegiis Caluinistarum, partim in dissidio Anglicano, a me explicatum est. Eo te remitto. Vtinam, vel ad tui Regis contradictione oculos aperires, quam Beblarminus loco citato notauit. Nam Rex in monitoria praefatione scribit,
sto atrociore verbo a si um fuisse BeLiarminum. Et tamen in Apologia ostcat illum Exiessatum Cardinalem bestumseditionis, ambitiosum , mendaeem, crasso errore detentum , a Ioue dementa, tum Hic aperi oculos , Laocellot- te. Et vid an nullo atrociore verbol sussit Beblarminus