장음표시 사용
411쪽
facultates articulatim hactenus confusas, si ad lucem revocare obscuras conaberis z unde exorsus etiam divinus Plato a sensilibus ad abstracta nos vocavit: praeterea si memor eris, et nectes audita menta versans, atque his doctrinis tamquam bonis consiliariis uteris, et mox eognitas opere exercebis constanter ad laborem incumbens. ii . Ait autem philosophia Deum cunctis et ubique esse Praesentem: mentem Vero sapientis templum esse inter homines ei consecratum potissimum immo unicum: honoremque convenientem Deo tribui ab eo qui Deum maxime novit. Eiusmodi sapientem solum esse, a quo numen sapientia adorandum est, Exornandumque huic per eam
colligere semel ipsum vi corpore . et quasi a dioersis loeis . ita tia omnino liber sis ab eius advectioniatis.
412쪽
μενος ,ειος δε αναhιος οΘεν ευκταῖον 3 τα αξια dem sapientiam in intellectu templum, decorandum scilicet animata statua mente eius qui semet spectat in Deo tamquam imagine .... Deus tiemine indiget: Deo solo sapiens eget: neque is aliter bonus honestusque evadet, nisi cogitans bonum honestumque quod essulget ex Deo. N que alius est calamitosus homo, nisi qui mulorum geni rum habitaculum animam suam facit. Sapienti autem homini Deus divinum ius tribuit: destruitur quidquid hominis est Dei comprehensioner atque ipse iustitiam see tatur, a Deo capiens exordium. II. Omnis actionis omnisque operis atque sermoni scrutator Deus adsit et inspector. Quidquid boni facimus,
causam eius putemus Deum: malorum nos sumus auctores
qui ea sponte eligimus t Deus ineulpabilis. Quare et digna
1 Spatium unius vocabuli in eodice. αὶ De malis geniis saepe Porphyrius in secundobr lio de ab stinentia. I) cod. ευεκταῖον.
413쪽
Deo rogandus est Deus: et quae ab alio accipere nequimus ratque ea bona quibus praeit labor cum virtute, haec, inquam, Post laborem adsequi postulemus. Ignavi hominis
preces stulta sunt verba. Quae vero tu adsequuta, non es retentura, haec a Deo ne postules e donum enim Dei est
quidquid auferri nequit. Quamobrem is ne dabit quidem
id quod in perpetuum non es habitura. Ea contemne squorum libera a corpore non indigebis z quorum vero post sata indigebis, ad horum acquisitionem te exercens, Dei auxilium implora. Igitur nihil petes eorum , quae ipsa fortuna , postquam dedit, auferre solet. Neque an te suum tempus quidvis postules, verum ubi Deus bonas tibi preces naturaliter insitas Suggeret i 3. Namque in his ipsum Deum tamquam in speculo
414쪽
licet contemplari , qui neqne a corpore aliquo cernitur neque ab animo turpi et vitiis obtenebrato. Pulchritudo enim Dei incorrupta ; lux eius vivificat, veritate Coru scans. Vitium inscitia salsum sit et turpitudine distorquintur. Id igitur a Deo peto quod ipse vult et porro est, II lud tibi persuade, quo magis quis corpus et corpori Bgna ta adpetit, eum vehementius Deum ignorare atque illius notionem ipsum sibi praecludere, etiamsi a cunctis hOminibus ceu numen observaretur. Contra sapiens homo Paucis notus, immo, si lubet, omnibus ignotus , nosci tur a Deo. Sectetur igitur mens Deurn, eumque tam quam in imagine contempletur: mentem sectetur animus:
i) Hane hausit Porph1rius doetrinam a suo magistro Inotino. in euius vitae initio seribit ipse Porphγrius: II eῖ, ac ο καῖ nμ,ας γεγονως φιλ ο ος, aiaxa ι μδε αἰσχυνομένω ο τι ἐν σωματι a ιη :Plotinias. nostrae cietatis philosophas, pudore quodam admei indebatur . qtiod animn eius in corpore esset. Conserantur eiusdem Porphyrii sententiae, et Platonis Phaedo. Reeolatur denique p. 5 a. n a.
415쪽
κῶν -- αδύνατον τον αυτον φιλοθεον τε εἴ sφιλήδονον η φιλοσώμαrον Ο ὼρ φιληπονος φιλοσύμπιος ,παδπως φιλοκήματος o δε φιλοχs ἔματος , εξ αναγκης ἄδικος ' ο δε αδικος, η εἰς Θεον εἰς πατέρας ανόσιος sanimo vero ipsi s serviat corporea figura, quantum s ri potest, pura puro, Secus corpus ab illius passionibus inquinatum , in ipsum animum piacula retorquebit. 4. Pio autem animo piaeque menti in puro corpore Consentia ut opera et sermo, Quippe tibi optabilius est DPes temere proiicere quam sermonem z vinci vera dicentem , quam vincere alios salientem. Nam qui fraude vincit, moribus deterior sit. Falsus sermo testis rei malae. Fieri nequit ut idem Deum amet et voluptatem atque corpus Nam voluptatis corporisque amator , idem utique est pecuniae cupidus: hic autem necessario iniustus: iniustus vero, ct in Deum et in parentes impius est, et in
reliquos omnes peccat et adeo ut, etiamsi liccatombas im- i in Coll. Θεοφιλη. 2 Spatio lum in eodice relietum explevi vocabulo χροόματα.
Praeeipiebat sane Pathagoras, teste in eius vita Porph rio p)llia-goreo S t. of . παρακαΘriis iv μνὶ χρημάτων μονον, αἰῶ καἰ λόγων φρυ- λ rerm v r nou solum Pecuniarum sed et sermonum de ositum es
416쪽
iam λόγου F περὶ θεὸν κοινωνεν λόγον ο αρ Θεού τοι e sero δόξης διεφθαρμένοιο λέγεην , οὐκ ἀσφαλε ' η γαρ καὶ τα-
, καὶ σιγασΘω o περὶ αυτου λόγος πλου Θους si 'molet innumerisque donis templa exornet, impius nihil minus sit et irreligiosus et impurus et metite sacril Pgus. Quare omnis homo voluptati corporis dedi lus , ceu irreligiosus et impurus vitandus est. 15. Iam quorum dogmatibus uti nolis, eos neque ad convictum adhibebis, neque sermone de divinis rebus imperti cs. De his enim rebus cum iis loqui qui salsa opinione corrupti sunt, haud tutum est. Nam sive vera sive salsa de Deo apud hos narres, aeque periculosum est. Neque rursus decet sceleribus inquinatum de Deo loqui, neque non videtur pollui eiusmodi sermo in impiorum aures demissus sed prorsus oportet, sermonem de Deo et diciet audiri digne Deo. Praecedant igitur divinum sermonem
i) id nimirum inter praeeepta Pythagorae reeenset ipse Porphyrius ici illius vita seel. 42. Θεων ε ονας ἐν δακτυλίοις μη φο-
417쪽
monem do Deo effutire. Digna Deo essicieris , si nihil Deo
indignum loquaris vel facias, vel ora uino scire volueris. Di-gutas autem Deo homo , Deus ipse quodammodo est. i 6. Curte Deum vel maximo honore adficies, cum meu tem tuam ad Dei imaginem finges. Fit autem haec similitudo unius ope virtutis: sola enim virtus animam Erigit ad cognatam sibi naturam. Nihil post Deum grande est. Praeter Virtutem. Maior autem virtute Deus. Corroborat Deus hominem qui rectἰs operibus studet: malorum Rutem GPerum malas geuius dux, Malus animus Deum fugit,
Tot rebo, την περι Θεων δοξαν καi λογον μή προχειρον μηδι φα- ρον εχειν, μηδ' εἰς πολλους φέρειν. t Codex videtur hahere πάντα.
Eadem sero sententia legitur apud Porphyrium de absti
418쪽
πος δὲ ἀμαθης εὐχοριενος θύω μιαίνει το ρυοπι μώος οἶν ιερευς ο σοφος 3), μονος θεοφιλης, μόνος εἰδως ευξαι .providentiamque ciusdem esse nollet, divinam denique legem cuius is improbitatis vindicem prorsus reiicit. Αnimus sapientis ad Deum semet conformat, semperque Deum SP Ctat, cumque eodem versatur. Quod si subdito dominus gaudet, Deus quoque Sapientis curam gerit, eidemque consulit. Hinc sapiens beatus sit, quoniam in tutela Dei est. Neque lingua sapientis accepta est Deo, sed opera: sapiens enim liomo, etiamsi sileat, Deum honorat: stultus contra et precans et sacrificans Deum incestat. Solus ergo sapiens sacerdotio langitur, solus pius est, solus precandi
perit . iὶ Ita codex ἀποστατοῖ. u) Hine ea quae de Plotini suique adeo ipsius nescio qua re stasi incredibiliter narrat Porphyrius prope finem vitae Plotini. 'Αιι mrεύδων Πλωτῖνοςὶ πρὸς το ξειον , ού δια πῶρος της μχης
δὶ sensu potius stoico haec dicuntur quam vero ae naturali
419쪽
i 7. Qui sapientiam prositetur, idcm Dei scientiam profitetur; non adsiduis precibus atque hostiis, sed operibus veram in Deum pietatem exsere iis, Deo quippe gratus ne ino siet Propter vel hominum aestimationem vel sophistarum vanas voces. Ipse utique homo semet Deo gratum reddit , immo se Deum quodammodo iacit, dum mores suos consormat ad incorruptibiliter beatum, Ipse, inquam, homo pium se itemque improbum adversus Deum constituit. Neque is a Deo aliquando vexatur theneficus enim semper Deus sed ipse sibi nocet, praesertim ob salsas de Deo
Ita sere sacerdos dictus suit Porphyrius a suo praeceptore Plotino . ut ipso narrat in eius vita: ἐμοὐ si πλα-ε,οις ποίημα ἁγαγόντος πον ἱερον γά aov. κω τινος δια τα μυστικως πολλα tua τ' avθουσιασμου ἐπικεκρυμμενως aιρῆσθω, ε αντος μαωσθαι τον Πορφυριον. εκεῖνος aις ἐπήκοον εφ η πωτων, ἔδειξας ομοί καὶ τον arum ν καὶ τοι φιλοσοφον και τον ιεροφάντni. Augustinus de eiv. D. XIX. 23. haee refert Porphyrii ver .ha: Deus Vtiidem tit pote omnium prater. Nullius indiget e sed nυ- his est bene . etim eum per iustitiam et castitatem aliasque vir lutea adoriamus . ipsam vitam precem ad ipsum scientes per ιmirationem et inquisitionem de ipso. Inqtiisitio enim piargiat, iti-οtiit ; imita ιio deinctii .eetioncm ad ipsum Operancio.
420쪽
οργὴ γ&ρ θεῶν α οπire i)' οτι ευ' αβουλκτρις - , οργοῦ , θεω δὲ ρυά is ἁβουλιπον' sin τοινυν μία με το opiniones. Neque tam impius est qui deorum simulacrano a colit, quam qui multorum commenta Deo aisngit. Tu vero nihil umquam Deo satis dignum esse existimes , neque stius beatitate , nequo incorruptione. 18. Fructus pietatis maximus Deum Observare et patria instituta. Deus re quidem nulla eget, Verum eius reverendissima et beata dignitas ad eiusdem cultum invitat. Arae porro Dei, si iis operemur, non nocent; Si negligantur, non prosunt Qui igitur Deum colit, quasi is cultu egeret, hic etsi imprudens) videtur quodammodo existimare Deo se esse meliorem. Dii igitur non nocent irati sed ignorati. Ira a deorum natura aliena est z ira enim in inconsideratum cadit , nihil autem incosideratum Deus habet. Ne itaque Deum polluas hominum erroribus: neque enim
t) Stoice bare et alia Por Irius ethnaeus. Ceteroquin legesis Lactantium de ira Dei.