장음표시 사용
421쪽
Deo nocebis qui beatus est in perpetuum, quumque sit incorruptibilis nulli iniuriae obnoxius est; te ipsam vero
excaecabis, quominus maximarum Potissimarumque rerum DOtitiam Consequaris.
19. Neque haec a me propterea dici putes, quia ad Dei cultum cohortari velim: ridiculum enim iacit qui id monet, quasi in dubium revocari possit. Nequct si certis ritibus utimur atque opinionibus erga Deum, idcirco hunc
bene colimus. Lacrymae ac supplicationes Deum non Commovent, victimae Deum non honorant, donariorum cumulus Deum non exornat: verum divinitus instincta metis et bene constituta cum Deo coniungitur, Necesse enim Est ut similia inter se iungantur. Victimae insipientium ignis pabulum sunt, et horum donaria sacrilegos Poenae obno-
422쪽
τ θεου - αληλιας λαρι ρυνάμενος η ραον εποχωρῶν' i meύγὼρ γνῶσις ποιεῖ cραχυν λόγον. xios iaciunt. Tibi ergo, ut diximus, Dei templum tua mens sto, quae quidem ita instruenda atque adornanda est, ut Dei idoneum sit receptaculum et neque eiuSdem temporalis sit apparatus , et tamquam hospitium , ita ut rursus ridicula et stulta sequantur et mali genii habitatio. zo. Si igitur sena per memineris, ubicumque animus tuus vorsabitur corpusque ipsum operosum reddet, ibi Deum adesse praesentem cogitationibus omnibus atque actionibus tuis; revereberis sano scrutatorem, cuius obibvisci non est fas, Deumque habebis familiarem. Quod si os tuum quavis de causa quidvis aliud loquatur, cum mento ipsa cogitatio quoque ad Deum convertatur. Sic enim tibi et sermo numine plenus erit, atque luce divinae veritatis eoruscus fluidiorque manans. Dei quippe cognitio sexpeditum facit sermonem.
423쪽
η ἡ βεβαίας πι-εως , το μεμιαΘηκεναι ρτι taro θεου πονου M ure ret , εἰσιν αYγέλοι χὶ Θωοι τε η αγα-γοια i. Qu5 Dei oblivio irrepsorit, illie malum daemonem habitare necesse est. Habitaculum quippe est anima, ut didieisti, deorum aut daemonum. Iam dii si inhabitent, bene utetur sermone et opere . sin eadem malum Conturbernalem exceperit, improbe omnia faciet. Quum igitur hominem videris malo gaudentem idemque saeientem, hunc scias negasse Deum mente , alque mali da motiis factum esse domicilium. Qui Deum esse existimant atque omnia moderari, hoc praemium reserunt cogniti O-
i) Hoe videlicet pertinet ad doctrinam theurgi eam . de qua plures libros Porphyrium seripsisse cxploratum est. Ait vero Augustinus de civ. D. X. s. Por uritis animam dieit per quas meonsecrationes theti micas . quas teletas vocant . idoneam feriatque viam susceptioni spiritiatim ea angelorum et aia et auendos deos. Quin de theti egi ea Porphreii doetrina eouseratur idom Augustinus eodem in lihro eapp. s. r O. ar. 23. 24. usi. 27. u8. 29. 5O. 5u. v De angelis sermonem fuisse in seriptis Porphyrii, testis est Augustinus de eiv. D. X. u6. Nescio quomodo quantum mahit Mettir iamicia auia thetimis er&ιeseehcie Por inritis. Nam ista utcumque sapiebat , sed contria mial oriam deorum etilliam Mora li-
424쪽
αυτοῖς πιπιεύειν μήθ' ετεροις οτι θεοὶ φ ia ι ουκnis suae firmaeque fidei, quod videlicet sciunt et omnia a Deo prospici, et esse angelos caelestes honosque genios, eorum quae fiunt observatores, quos latere nequimus. Quae ita se habere credentes, cavent ne in vita labantur, Proposita sibi inevitabili deorum praesentia. Bonam autem vitam ingressi, deorum natura quae sit discunt: noscunt ipsi deos, iidemque a cognitis diis cognoscuntur. aa. Qui autem neque deos esse credunt neque Dei pro-Videntia omnia gubernari, hanc poenam a divina iustitiabere defendebat. Et tingelos stis me niloa esse dicit . qui deo stim descendentes hominatis thetietieis dioina pronuntient; alios autem qui in terris ea otiae patris sunt, et altittidinem eius profunditatemqtie deeriarent. Num igitiar hos angelos otiorum ministerium eae Melarare voluntatem patris , credentitim est HI-le nos stibin , nisi ei etiitis nobis annuntiana voliaritatem y Unde optime admonet eriam ipse Platonietis . imitandos eos potaus quam inoocrandos . . . Iam distinxisti angelos qui ad thetimos homines , Heseio qtia deducti arte descendunt ete. Legatur etiam us Porphyrii apud Eus tum praep. ev. IX. 5. et praecedentis paginae nota recolatur. 1 Idem Augustinus de eiv. D. X. s. ait: quiamquam discernat s Porphyrius γ a daemonibus angelos . aeria esse loea dae. tiamnum . aetheria vel emimrea disserena angeloriam et c.
425쪽
reserunt, ut nec ipsi sibi credant nec item aliis, deos nempe esse neque iusatio impetu omnia rapi. Igitur in summum Periculum semet coniicientes, furioso cursu lubricoque vitam agitatit, omniaque iniusta perpetrant, dum opinionem quod dii sint tollere student, Atque hos utique propter inscitiam et incredulitatem dii deserunt: verum ut ipsi impii deos deorumque comitem vindicemque iustitiam vitent aut lateant, fieri non potest Quare vitam imgressi miseram et vagam, ipsi quidem deos ignorant, verum iidem non ignorantur a diis et a divina iustitia. 23. Quod si et deos se honorare putent, et eosdem esse eredant, Virtutem tamen negligant et sapientiam; hi deos reapse negant atque dehonestant. Neque enim salua fides sine recta ratione Deum adsequitur e neque cultus Pius est, nisi scias qua ratione Deus coli se gaudeat. Si enim is libationibus aut primitiis delectaretur atquE moveretur,
426쪽
haud aequus esset, quia parem ab Oninibus remunerationem posceret, qui tamen Iaaud pari fortuna uterentur. Quod si nihil minus quam haec Deus respicit , solaque mentis puritate delectatur , quam quidem cuique licet habere , dummodo velit, nonne ipse aequus est y Quod si utraque re Deus coli se gaudet, sacrificiis quidem pro viribus, mente autem etiam supra vires honorandus est. Sane precibus Deum Onerare non mi improbandum; verum enimvcro ingratum animum erga eum gerere , id demum iniquissimum CSt. Nullus Deus causa malorum est homini , sed ipse sibi mala consciscit homo. Preces cum pravis operibus impurae sunt, atque idcirco a Deo reiiciendae. Secus quae bonis operibus Stipantur, eae purae sunt et Porro admit-
i Futile hoe esse argumentum. nemo non videt. su) Reeolo huius operis porphyriam cap. XVII. Iain eamdem sententiam roeliat Porph, ritis de abstinentia i Ii. 26.
427쪽
τ κυων τ σωματος η το ω ταυταις δειμνῖς αναγκαῖον sτο ματίω κειπερ υ -ουδαζομενον ἱλέγχει ἡ δὲ ειτός τε κατ' ελη διατεταγμένος, ω σ-Θηκίω - προς -- tendae. Quatuor cardines maxime in religione statuantur, fides veritas amor spes. Credere enim oportet, salutem non aliter adquiri quam per conversionem ad Deum I curandum deinde est, ut, quantum licet, vera de ipso semitamus e cognitus porro Deus amandus est et post amorem sequitur ut bona spe vitam alamus. Bona euim spe boni malos vincunt. Hi ergo tanti momenti cardines firmi ha
25. Iam leges tres distinguantur, prior divina, altera naturae mortalis, tertia civilis per gentes urbesque, Lex naturalis desinit modum eorum quae corpori usui sunt rdocet quid in his necessarium; rursus aliud supervacaneum frustraque adpetitum coarguit. Civilis lex atque inter gentes sancita firmat ex composito mutuam hominum socie
i) IIaee a Christianis sine dubio sumit Porphyrius , quorum doctrinis in adulesce tia fuit imbutus; et si postea Christum se teste deseruit.
428쪽
κτ. 'O δε γε αγνοεῖ μἀν--ψυχη δι' αἶροσυνλs ακολασ&ν ακαθ α ω , ὀκλαμ bria δὲ δι' ἁπα λιας φρονήσεως και Ουτε υπερβῆναι τουτον αὶ δυνατον οὐάεν tatem dum fidem statutorum conservat. Divina denique lex sub ipsa mente salutis causa rationalibus animis in Intelligentia defixa este apparet autem eorum quae ab ipsis eum veritate fiunt certis indiciis. Violatur naturae lex, vanas ob opinioues ignorata, ab iis qui nimium corpori indulgent voluptatis causa. Proculcatur contemptim ab iis qui ultra corporis naturam, corporis tamen Causa, Peccant. Civilis paret temporibus aliter alius temperata, PTOPter violentiam eius qui Potestatem exercet: damnato poenam statuit, neque Secreta neque mentis Prop situm coarguere potest 26. Lex divina latet animam vesania incontinentiaque inquinatam, fulget autem in quiete animi atque pruden
429쪽
θεῖας, εἰς ἄναγνωρισω αγων Q. . F παρ' αυτοῦ φωτος' και διδασκαλος αυτος γινομενος ουτὴρ η τροφεῖς η φύλαξαναγωγος , Q σιγῆς tio φθωγόρον de την αλήλιαν , τον δε Θεῖον αυτης ε ξελιφων νομον διδοῖς Hy. ἡ εἰς αιπον tia, Neque licet nobis eam excederer nihil enim est in homine hac altius. Neque rursus contemni potest quippe ipsa numquam affulgebit ei a quo spernenda sit. Neque eadem temporum vicibus circumagitur: excedit enim se tu uam, Omnique vi versatili sortior est. Sola mens divinam legem dispicit investigatione diligenti utens , impressam que in se deprehendit, eamdemque inventam alimoniae loco suppeditat animae, quae metati vice corporis serme langitur. Etenim instar eo oris existimanda est Tationalis anima, quam mens alit, dum illius ideas, divinae legis veritate ibidem impressas atque insculptas, lucis suae ope ad clariorem notitiam educit. Est quippe mens magistra Salutaris, nutrix, custos , dux, cum silentio quidem loquens veritatem, sed tamen divinam legem evol-
430쪽
τὸν πλουτου 'ας δε rας αιρέστους ορέξεα, 6 ὀ μέγεσος πλοῖτος ἐστι πενἰας i) ' ου in ανιον γε ευρειν ανΘρασον Vens, videlicet ipsa eius contemplatione. Mens enim dum se ipsa considerat, logem divinam ab neterno impressam in anima intelligit. a 7. Consideranda tibi est igitur in primis naturalis lex rmox ad divinam eonscendendum, ex qua naturalis ipsa manavit. Harum inhaerens vestigiis scriptam nihil timebis. Civilis lex modestorum hominum in gratiam Statuta est; nimirum non ut ne laedant, sed ne laedantur. Natu Tales divitiae iure meritoque philosophicae desiniuntur, ultroque parabiles sunt: quae autem in variis opinionibus nituntur, indesinitae sunt aegreque parabiles. Igitur ei qui non vanis opinionibus sed naturae obtemperat, quae vis semper sussciunt: nam cuicuimodi opes ad id, quod naturae satis est, lautae sunt; infinitas cupiditates ne ma-
si Videbatur supplendum πενίας, quae vox respondebat super Iori πλουτου.