장음표시 사용
441쪽
a Est autem, praeter haec, Dei quoddam sacrum, in
que Conventus , quem cophinum vocitant , ob eam quam mox dicturus sum causam. Iam hoc sacrum ad sollemniorum dierum dignitatem ei ordinom non Pert 'nere, multa declarant. Neque enim celebratur totius gentis concursu, quod in ceteris usu venit; neque oblata munera in altari cremantur, perpetuo sacroque igni tra
tem de haec eaerimonia deuteronoinium XXVI . et Philonem libro do humanitate T. H. Ρ. I. r. v. 5.
442쪽
λους , απαρχην ἡ εὐκαρπίας εἰς το ἱερον κομιζει γεο ηεις' so oue: αντικρυ F βωμού δUωσι τὼ ἱερεῖ, το παγκαλον sθαυμασιον ανα διεριωπι ει δὲ μη τυχοι μεμνημενος, δαρυων παρα τ ἱερέως is προσοχους πατηC .m δε τριο ε ασμα. δ. Συρίαν απέίαλλον οἰ αρχηγέI F ἡμῶν i), κ, 1 τανεσπιιών εἰς Αιγλωττον' ολιγος ὁ:mc αριθμος ηυξηλε- dita; neque dierum numerus, quibus sestum agitandum sit, desinite indictus est. 3. Sed tamen hunc ritum sollemni ratione ac Paene Paneorica hilaritate celebrari, facile quisque sentiet. Omnes enim, quibus agri Praediaque sunt, ex quovis gen re fructuum vasa cumulantes, quos cophinos ut dixi a in Pellant, Primum copiae fructum non sine gaudio ad templum advehunt, stantesque ante aram sacerdoti tradunt, pulcherrimum illum intrandumque hymnum dicentes et
quem siquis sorte memoria non teneat, Cum religiosa attentione sacerdotem praeeuntem auscultat. Est autem
hymnus huiusmodi. 4. Syria deserta nostri generis auctores in Aegyptum concesserunt. Ibi qui exigui numero erant , in magnitu
si Notissimum est. Philonem lectiotiem τῶν LXX. pas, im sequi. quod heie quoque facit. quo in loco hebraica exemplaria paula aliter se ba nt.
443쪽
εὐμενὴς , τοῖς μυ επιτιθεμένους κατε-ληξε σημείοιο η τέρασι
γέτα , σοὶ φέρομεν την απαρχὴ H εἰ δὲ Θειυς ει πειν Grκομίζειν τον λαμ βίνοντα ' σαὶ γαρ , δέσποτα , χαριτες ab δωρεαι τοῦ παντα, οῦν αξιωθεκτες γαβρυνόμεθα ab ευφραι νόwθα τοἰς α γοσδοκητοις ἁγαθοῖς i , απερ e υκ ἐλπιώ- σιν μῖν ἔδωκας. dinem iusti populi excreverunt. Iidem parentes nostri miris modis ab incolis excruciati, quum a mortalibus nulla salutis spes affulgeret, Deum deprecati sunt, atque ad eius praesidium confugerunt. Quorum precibus Deus annuens, qui cunctis miseris solet esse benivolus, eos quidem, qui iniuriam inserebant, signis portentis spectris aliisque, quotquot eo tempore contigerunt , prodigiis comterruit; circumventos autem Daudibus iniustaque vi premsos non solum in libertatem vindicavit, verum etiam Oberrima regione donavit et de cuius nunc fructibus ad te, qui beneficii auctor suisti, primitias serimus et si tamen is recte dicitur adferre qui accipit: haeC enim omnia, Domine, tua munera donaque sunt, quibus nos a d-
444쪽
secti, ingenti gaudio esserimur: cn quippe bona tribuisti
quae spem omnem longe vicerunt. 5. Hic hvmnus eontinenter modo ab his modo ab illi canitur ab ineunte sermo aestato usque ad autumni exitum, nempe dimidiam per atini partum ς quandoquidem haud eodem tempore cuncti, quasi ad cotidietam diem, maturus fructus adferre queunt, Verum alii alio tempore. Immo ne iis quidem , qui eandem regionem incolunt, ut eodem tempore conveniant, interdum accidit. Fructus enim partim cito Partim scro maturescunt. Itaque et prinpter locorum diversas rationes, quorum alii tepidiores sunt, alii frigidiorcs, ct propter alias seX centas CRusas, merito cautum est ut primitiarum osserendarum tempus indefinitum sit nullisque limitibus clausum, Praet reaque ut diu protrahatur. 6. Oblatorum usura munerum sacerdotibus concedi
it CO l. τροπων, quam ieetionem Prorsus non tontemno.
445쪽
ἐξης το επόμενον ὁ περὶ γονέων ἈναγέγαπI τιμῆς. tur , qui quidem quo tempore regio sorte divisa suit , nullam eius partem acceperunt, omnique stabili reditu carent, Quorum loco primitiis a populo donantur , vicissim ipsi divino ministerio diu noctuque sungentes. De septenario, et de ritibus qui ad illum pertinent per dies et menses et annos, deque sestis quae septenarium cognatione quadam attingunt, hactenus disputavi, secutus propositorum capitum sortem, prout ipsa sermonis ratio postulabat. Nunc consequens caput evolvam , quod nimirum inscribitur de honorandis parentibus.
ij Codex, si bene memini. habet προσοδευοριενας κτη εις.
446쪽
i. Quosiis de quatuor capitibus iam disserui, quae
et ordine et vi priora reapse erant, nempe de regimine quo mundus administratur, deque nullo simulacro ad Dei similitudinem effingendo, et de non peierando sive omnino haud temere iurando, et de sacro septenario, quae omnia ad pietatem sanctimoniamque spectant Pergo
i De honorandis parentibus extat Simeonis logothetae oratiuneula in S. Basilii editione Garnerii T. III. Item traetatus imter spuria S. Hieronymi seripta. 23 Septimum quemque diem apud Hebraeos sestum suisse. exploratissimum est; isque se ilicet rat sacer septenarius. de quo sa pe prolixeque agit Philo in scriptis. Quin adeo sacri septenarii nomine omnia sesta Hebraeorum interdum is designat. Vide initium philoniani lihelli inseripti de septenario. De septenarii virtute Vasero apud Gellium IlI. ro. Sed videsis omnino Hieronymum epist. XI.VIlI. 9, et Navi anzenum orat. de pentecoste ed. Aldi p. 2έέ.
447쪽
DE HONORANDIS PARENTI BL s. 409
μετειμι - το πέμπτον το περι γονέων τιμῆς, os καθαπερ
cν τοις ι ιοι πιρὶ αυτου λογοις εδειξα i), μεθοριον ανθρωπείων τε ab Θύωπι οἱ γαρ γονεῖς χὶ μεταξO-s ανθρωπινης φυσεως ει ἰ, μιετέχοντες ἁ αφριν ἄνθρωπίνα A', Lu στι δηλον , οτι γεγονασι φΘαρησονται -δ' οτιγγε ἡκασι τα μη οντα. Mς το δεὶ παρήγαγον' λερ γαρ 3 οἴμαι θεος et ρος κόσμον , τρυτο et ρος τεκνα ἐπει- δη - με bος τῶ μη υπαρχοντι υ-ρρον κατειργα ατο , 6 nunc ad quintum, quod est de reverentia erga Parentes, quodque, ut in peculiaribus de eo sermonibus ostendi , inter humana et divina medium est. Quippe parentes m dii sunt inter divinam humanamque conditionem , et utramque contingunte humanam quidem , quia et nati sunt et corruptione. solventur ; divinam autem, quia et genuerunt, et ea, quae non erant, ad naturam rerum exi-5tentium protraxerunt. Quantum igitur milii videtur, eadem ratio est parentum cum liberis quae Dei cum mu
ci) Nempe in tractatu de decein orae ulis. Porro et alibi breviter hoc argumentum attingit Philo . nempe in saerarum allegoriarum libro I. edit. londiti. T. I. p. 65. v. 56. Et lib. III. p. . v. ar. Denique in tractatu . quisua in rerum divinarum sit heres P. 497. v. 8; qui loci eum hoc quem edimus tractatu valde
α) Ab his verbis οἱ γονῶς usque ad το γένος ο ανατιζ υσιν loeus lutcumque brevis extat in notis Mangeli T. II. P. 399. Porro hie idem loeus ei tatue nominatim ex Philone in antiquissimo florilegio vatieano p. rui. ex quo ego Dionis Cassii fragmenta inedita Protuli eoileel. vat. T. II. Unde iterum eonfirmatur Phi- Ioni auctori hie tractatus. 3ὶ Cod. vati et Mang. καὶ σπερ οι - . ria eod. vat. et Nang. At cod. norent. ούτως.
448쪽
do: nam sicuti Deus rem, quast non erat, esse iussit: ita et parentes imitantes, quoad licet, Dei vim, genus humanum immortale conserVant.
a. Digni tamcn honore sunt pater materque non ob id tantummodo, verum ob alia plura. Nam quicumque virtutis rationem habent, ii senioribus iuniores subiiciunt, magistris auditores, bene facientibus eos qui ben siciis utuntur, principibus subditos, heris denique servos Iam vero in superiore ordiue censentur Parentes: nam et seniores sunt, et educatores, et benefici, et priucipali auctoritate praediti, et domini. In inferiore autem ordine silii merito collocantur: sunt enim iuniores, es discipuli, et beneficiis assecti et subditi et servi. Quod autem nihil horum salso dicatur, constat ex ipsa sanctione munerum: tum et argumenta, quae verbis fiunt, veritatem vehementius confirmabunt.
449쪽
DE HONORANDIS PARENTIBUS. 4 I i
τατα τ ανος αἰρεσεις η φυγας, αἰρε ις Ἀδμ αρπῶν i , φυγας δε κακιων ο τ κατ' αυτοδ. Εὐεργέται μεν το νές αν - μαλλον , ου παιάων γονεῖς 3 οι η μη ονταe ειργα rio, aue H Θις π οφῆς ηξιωω , ἡ ταυτα παιδείας κατα τε σῶμα φ ψυπνν' ενοι μη μοιον ζωσιν , αλλα πι ευ ζ υ, το ιὴφ ουν σώμα M. 3- Aio igitur facientem nunt quam non esse antiqNio' rem facto, et causam os sectu suo. Porro parent s Causa qui dammodo conditoresque Datorum sunt. Sed et mctg 'trorum vice sunguntur: quicquid enim sciunt, filios alvu eris docent unguiculis. Neque sol iam intelligentiam adulescentium erudiunt, mentemque excolendo consor marit; sed quod praecipuo necessarium est, quid 'PPetendum sit ostendunt, quidve fugiendum; videlicet ut amplectantur virtutes fugiantque vitia, itemque actus qui ex his consequuntur 4- Iam quinam magis benefici sunt, quam Parentes erga liberos' qui et non existentes procreaverunt, Et sit monia donaverunt, et deinde disciplina quam eorPus et auimus expetebant et denique curaverunt non solum ut
r) Philo in traetatu, quisnam divin. rer. sit heres. T. I. P. 5 7. V. ID. etymologiam in his verbis acute videt: Mari παρὰ την
450쪽
ε. Προς δὲ ταῖς ευεργεσίακ η την εφ' οἶς ἐγέ-ηGν αρχὴν έλαβον, οὐχ ωσπερ υ ταῖς πολ σι κὰ κλῆρ ον ἡ χυροτονίαν , ως MNaas vocer ι τον μυ ολι Θυ τυχης γενό- Vivant, verum etiam ut bene vivant. Corpus itaque gymnasticis palaestricisque exercitiis consormaverunt ad somtitudinem valetudinem quo, et ad habitus motusque faciles, non sine numero et decoro. Animam autem imbuerunt litteris et arithmetica et geometria et musica atque omnigena philosophia, quae animum mortali corpore inclusum, sublimem in caelum evehit, eique felices ac bea-las naturas, quae inibi sunt, ostendit; studium simul et
cupiditatem iniiciens immutabilis temperatique ordinis, quem numquam ii deserunt qui ipsius ordinis principi
5. Praeter beneficia , dignitatem quoque, in qua quis' que nascendo constitutus est, receperunt; non ut sit in civitatibus sorte vel suffragiis, ita ut queri liceat hunc
si De virtute seu philosophia , quae hominem tollit ad eaelum . lege Philonem traei. quisnam divin. rer. sit heres. T. I. p. έ78. v. II, p. 5O7. . II.