Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Sedulii Scoti, Aug. Card. Valerii, Ant. M. Gratiani, Card. Ioh. Commen doni et P. Bembi, A. D. Sennazarii, Iul. Valerii, Ant. Galatei, Iul. Caesaris Capacii, Onuphrii Panvinii, Procli Lych, Sancti Augustini ep

발행: 1842년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

258 miniosum quae illum gcnuit quae enim civitas , non

modo natio, est in qua non improbi multi nascantur 7 sed ipsi perniciosum qui ambitione ct inanium hono xum dulcedine Elatus, aeternis se suppliciis destinat. Sod quando tu ab co in convivium adhibitus es, aveo scire qui fuerint vestri sermones, quidve ipse de sacris

religionibusque , quid de Christo ab se deserto loquatur. Hortensia semitia misi ad te superioribus diebus, plura Neapoli ex Pecto, quae ubi venerint, nil te per serenda curabo. BrZesnicio velim me excusos quod ad eius epistolam non rescribo, excludor enim angustia

temporis. Saluta mihi et ipsum et Pomors tum, et vale. Romae XVIII ianuarii i567.

Amo, mi Thomici, dolorem tuum, vel amorem potius; ab hoc enim Prosectam intelligo illam curam qua te angi scribis valetudinis meae; quam qua ocuram nos deponamus, et Committamus omnem Deo ripso regit nos , et custodit nos , et iacit et creavit nos. Me quHem ita proximorum annorum morbi consecerunt , ut de lucro iam prope hietiuium vivere videar rita vero mihi molesta est diuturna haec curatio P ditae cuiusdam est profligatae valetudinis, ut mirum quam me mei ipsius salictas et fastidium ceperit, cui Propter recens hOC malum oculorum ne illud quidem solatium relictum est, me cum libellis oblectandi. Sed haec ut dixi omittamus, ne commcmoratione mearum miseriarum in Parem te molestiam vocem. Semina herbarum dedi superioribus diebus Bononiensium taliel lariis ut ad te perserantur sine vectura ἰ nam si tab Ilariis Venetorum dedissem , pluris tibi semina conste-

292쪽

tissent quam quanti sunt germinum fructus. Neapolitana nondum erant allata et cxpecto in dies ἔ ad te cum

venerint, Continuo mittam.

Orationem iis obedientia Pontifici maximo a Rego Poloniae delata , mitto ad te habitam a 'Μ. Antonio

Mureto erudito homine et in dicendo exercitator luculenta sane est, amplitudinem vestri regni, mores

atque instituta gentis , et res a vobis gestas ita copiose complectitur, ut historiam condere quam ad rem di- . cere maluisse videatur. De legati mii ingressu in Urbem, ac de celebritate eius diei, quo illi senatus datus est, scribendi ad te negotium Stari cowio dederam, cum essem ipse occupatior, sed ille insitit vobis adscribendum pigritia , quod receperat , ut ab eo intellexi , nota praestitit. Is a patre revocatur in Poloniam. Cras ad visendam Neapolim proficiscitur, ut ineunte

quadragesima Romam re leat. Patavium, ut arbitror, veniet, ubi patris litteras expectare se velle dicit, quem de prosectione sua in Hispaniam consuluit. Carnova lihus vehementor cupit Benaldus noster, ut Asoli sis apud eum, mecumque por littoras egit, ut te de Dorogarem. Quaeso igitur in ne pluris habens ni morum ludos spectare Patavii, quam viri optimi et suavissimi

et nmantissimi nostrum consuetudine et humanitate

seni r atque illud tempus quod recepto moro totum laetitiae atque ineptiis dandum csse videtur , cum homine amico ac percupido tu i , atque id ipsum enixo postulanti agere, Potius quam in spectaculis, quae riun quam Periculo carent, velis. Quicquid statueris , Re-nalduin iacito certiorem. Cardinalis mihi mandavit, tibi tit ad cas litteras quas ad eum scripsisti responderem; sed cum sessus scribendo sim, peto abs te ut hoc mihi remittas. Vale Romae VII b cal. subruar. 1 567.

293쪽

Α. M. GRATIANI

Sentina perlata ad vos iam arbitror, quae pridem Bononion sium tabellariis dedi; plura Neapoli expecto atque optimorum olerum , nisi me fallant olitores. Tu vero , mi Pomorschi , praeclare qui patrono tuo non

tam quae terrae mandantur , quom quae animis committuntur ea ulcstis religionis Semina mittere optas. Haec autem, crede mihi, a Deo iacta sunt in isto adolescente , cui tu rector et gubernator es datus, quaeli orbescente ndhuc eius ingenio excepta , cum id adoleverit, tanta ubertate fructus edent, ut eorum suavitatem minime aspernaturus sit Pater ἰ quamquam ut qui morbo laborant, sensus Stupore, Ciborum iucunditatom non sentiunt, ita horum ipse nunc Ductuum gustum non habeat. Vale, mi Pomorschi, et a nobis omnibus Plurimum salve. Bomae 'VΙΙΙ cal. februarii

4. CBATIANUS THOMICIO.

Succensebam quid enim negem 3 tibi, quod nilii I

a te nobis litterarum attulissent proximi tabellarii. Haeccine diligentia Z Hoccine toties iteratum promissum

Teceptumque , neminem Romam venientem Praetermit

tendi Z Hiccine amor Z Nosti reliqua. Quid quaeris

Acuebam me ad mirificam expostulationem , cum ecce tibi litterae a Iacobo Bracsnicio, quibus te Mantuam, ut abeunti ex Italia olicensium duci occurreres , Prosectum intellexi; quem quidem Ducum nos. vel ad Bori sthenem pervenisse iam arbitrabamiar, ita a nobis Properans discessit mense novembri. At laetor te coossicio humanitatis Pursu tactum esse, vidisseque eum

294쪽

in ante quam Italiam rcliquerit; a quo , cum eadem tibi aliquando per grinatio instet, omnia cognosceres. Sed ii iis tu , videsis ne pluris Mantua tibi quam Astilus suisse videatur. Ititui iam sibi abs te seri putabit R naidus qui te cupide expectat, et sibi a te promissum ait, et me sponsorem appellat. Si morem illi gesseris, vel regem te Asulanorum constituet. Sinat hoc Pomorschius noster ab se impetrare Renaidum. Quod si duriores vos praebebitis, in eam Partem accipiemus, ut suturos Patavii ludos , amicissimi hominis cupiditati ac studio vos antetulisse, existimaturi simus. Valete. Romae cal. februarii i567.

5. GRATIANUS THOMICIO.

Tu vero vaticinatus cs, qui me frustratum Expectatione litterarum tuarum, id moleste nec tacite laturum existimasti. Ac veram quidcm suisse vaticinationem tuam , coguovisti ex litteris quas ad te cal. Ω-bruarii dedi , in quibus velim ames aequitatem meam, qui certior factus a BrZesnicio , Mantuam ad oti censi uui Ducem visendum Prosectum esse te, ne verbo quidem accusavi , Cum tamen si meum ius Persequi, quam tibi in scribendo non impigro indulgere maluissem , accusandi locus defuturus non fuisset. Cur nou ante discessum scripsisti, cum esset ad quod mihi

responderes Z Quid vero suit negotii proficiscentem aliquid litterarum exarare An Mantuae denique quibus dares erant de suturi, si id cordi suisset Sed non agam

tecum summo iure , neque ullam exquisitam diligentiam a te requiram , a quo non tam mihi molesta suit

ossicii illa praetermissio , quam iucunda excusatio. Placuisse tibi Mantuam , teque et Rada illum humatii ter

295쪽

gaudini. Neapolitanas delicias, quas ad te misi, Frrlatas nondum osse miror. Renaldo prius reddentur, cuius

si arcula, in quam illas conieci. Quaeres de illo, apud quem fortasse eris cum haec leges Asuli, quod ipsum sic quaeso tit sciam. Lesniowolscio reddidi tuas litteras; decumbit is ex butione in inguinibus nato. Assiciebatur maerore quod Bartium Regis legatum Neapolim sequi nequivisset.

Iam vero Putat Secum Praeclare actum; nam hodie allatum est, Baptistam Grisonum, Laurentium Goslieiuni, Potrum Giliadosci uin cum publico Neapolitanorum tabellario iter ad Bartium Noa Polim habentes, inter Terracinam Et Fundos spoliatos esse a lata onibus, quibus illa tota in sta est regio; Grisono ereptos CCC numos aureos , aliis item ablatum quicquid erat pecu- Diae et vostium, atque omnes sustibus male acceptos. Huius mali periculum Lcsnio olscius, qui cum illis prosccturus erat, morbo vitavit. Norbarum seminet Noa poli allata nondum orant ἰ non craso urgere litteris eos liuibus id negotium dedi ; neque enim vereor ne illa nobis intercipiantur, nisi sorio hortis etiam se oblectare latronus existimas. Polonis hominibus, quos mihi commendasti, uon dcero , eorumque NeStatem eo libentius pro mea tenuitate sublevabo , quo illos et hanc et cetera peregrinationis incommoda religionis et pietatis studio subiisso scribis. Vides me ad singula Capita ac Paene verba tuarum litterarum tibi respondereZ Quod si tu idem institutum teneros , ueque tibi seribendi argumenta deessent, Dec mihi accusaudi te

daresa

Belgarum motus sunt clui compressos aliqua ex parte proxima nostrorum victoria uula cient; Ia dindunt

296쪽

tamen omnia expectatione adventus Philippi. Interea

valent ubique arma. II ligi noti Omim tanta est rabies, ut intercopis per seditionem sacerdoti Θxsecto pectore spiranti adhuc praecordia abstraxerint, inque oculos in iocerint. Quis divinae iustitiae iura perserutari audeat ' Hunc sacerdotem flagitiosum antea hominem fuisse scribunt, et oi vitae sinis obtigit quem sanctissimis viris id ipsum optantibus et ultro se periculis obicienti has saepe negavit Deus. Uiennae sperant a Turcis pacem fore, Turcarum rege voluptatum magis quam armorum studiis dedito et quod intolligens Caesar bellum malle videtur, si id paribus animo copiis instruere ac parare liceat. Cra covia scribunt, a Tartaris magnum incommodum acceptum csse in Russia, dive-Ptas vastatasque Provincias Podoliae et Vothiniae, stetit ad solitudinem paene sint redactae , multa hominum milia in servitutem ducta , incensis aedificiis , senibus et imi inlli aetate necata, nunquam maiorem calamitatem ab illis liniuis genii vestrae illatam. Mosco ruin Principem tamdiu vestros spe legatorum detinuisse , donee arcem non longe a Viic PskO communierit et cxpectari tamen ait huc ali eo de paco Iegatos, sed nemo est quin aut bellum parandum , au initivas conditiones contra polonici nomi uis Existimationem accipiendas esse

intelligat. Itaque bellum suturum scribunt, cui ut ipse Rex intersit postularunt atque impetrarunt Lithuaui. In ipsam igitur sanimam Rad κου illus tuus. Tu vero inierca te Patavit eum libellis.

tantur. Curtium medicum t Pendasium philosophum

297쪽

lisis A. M. GRATIANI

liii manissi nos et doctissimos velim salvere iii hcas meis verbis, item Pomorschiuin et Braesti icium. Tu a nostris omni hus salve. Romae.

Etsi mihi deest quod scribam, nam neque novi est quicquam, neque ullas abs te litteras accepi, tamens Oli omne meum retinebo ut ne quem tabellarium sin meis litteris Venetias venire Patiar. To autem existi no ad nos non dedliso eam ob causam quod Patavio absucris in Asia latio Renaidi nostri, ut cum eo id magia DP re Cupiente ea novalia ageres. Iuvat enim iam meditari causas quibus te excusem. Verum enimvero si to Relialdo gratisicatum in t ilexcro , ine tuis litteris caruisse seram non molesto. Nos hic ieiunia religiosissime inivimus, ipso in hanc curam incumbetito Pontifice maximo, ut hoc toto tempore non modo temperant P Sobrieque vivatur. verum etiam ut ne quid

dissolutum in Urbe, ne quid alienum ab horum dieriam religione committatur, caste int greque omnia Peragantur , Cum ut Corporis atquct sensuum vis csservescens abstinentia et temperantia Comprimatur, tum

multo magis ut cupiatis ab omni flagitio animis, nosmetipsos per innocentiam Deo commendemus. Itaque ipso Pontifice duce tota civitas mirifice se pietati dedidit. Semina dum haec scril, ham Neapoli allata sunt: ea Bononiam Fulvio Ruggerio mittam , ut is ad te persevcnda curet. Tu silentium horum dierum Do plenissima epistola mihi compenses. Vale, meumque mihi Pomorschiurn saluta. Vale XV cal. martii. I 67.

298쪽

Opprimor , Titomici, ac nisi me hoc onere abiecto huic pesti eripio, landitus perii. Vix dum lucebat

eum hodie ad opus surrexi, ac conti uentor sero nullo intervallo usque ad multam noctem scripsi ; tanta fuit litterarum turbat in qua tamen te praeterire non potui, ad quem scribens ex diuturno labore , quasi in aliquo diversorio, requiescere mihi videor. O mi Thomici, quam tecum agitur bene , qui solutus curis omnibus, ingenio et aetate florens in iis doctrinae studiis arbitratu tuo volutaris, a quibus me fortuna arcuit semper atque repullit At ego video mihi aut evolandum hinc ESse, aut oneri succumbendum. Nam iam non valetudinis meae iam otium hoc est et otiosa mihi aliqua et libera cessatio quaerenda, quam certe Romae non inveniam. Nam Cardinalis quid na cum languentem me graviter lite assectum videt, cessare protinus iubet a Scriptione, a lectionidi atquc omni negotio prohibui, dolet, ac me sibi ullam operam dodisse nollet, seipsum qui mandaverit, ac me simul qui obtemperaverim, accusat. Cum vero melius est mihi , quasi nunquam recasurus sim, ita denuo subicior oneri. II inc, inquam, hinc evolandum in aliquam solitudinem. Quo, inquis, tu evoles 3 Quo putas Ad te scilicet. Rides Nae tu , si me salvum Vis , etiam a cCPSES. Ronat diis scripsit ad me litteras querelarum plenas de te, quod ludos Patavii spectare tibi tanti fuerit, ut Asulanum suum seque ipsum coutem Pseris , atque biduo moratus cum eo, discosseris. At quos ludos quorum exitus irridendos vos magis praebuit, qui quod titii arcini iii habituros esse sperastis, quam eos ipsos

299쪽

Λ. M. GRATIANI

qiii tanto apparatu nihil dignum miratione secerunt. Patavium venisse Turcarum legatum , lisumque hospitio vestro intellexi a multis , idque vos in suspicionem apud ciuosdam vocasse scrupulosos rerum speculatores. rendie hinc in Poloniam proficiscuntur Starico ius et Dembinius. A Bosraκonio comite nn me accepi litteras Venetiis ante eius discessum datas, in quibus caPut unum erat de te, cuius exemplum tibi mitto, ut ipse ex eo iudices quanta nos voluptate affecerit, Et quam merito a nobis amoris. Cardinalis incredit liter est delectatus. Tu vero macte virtute. Ego enim de tua Praestanti indole ita seniper iudicavi, ceteris etiam recepi, Deque unquam sum veritus ne opinionem et indicium do te meum salteros. Vale, Thomici optime et suavissime. Vale. Romae X cul. martii i567.

8. C. LATIANUS THOMICIO.

Quantum mihi campum ad accusandum Excusatio- Des tuae aberuerunti Scilicet tu in scribendo diligens, qui quaternis meis litteris tantula epistola trigesimo post dic voscripseris 3 At etiam Pomors Chium patronum adhibuisti, a quo nac tu es proditus magis quam din usus. Is enim te excusans breviloquentem, solere scribit omnia in ipsum reiicere litterarum diem. In quo rit cotera tibi iam condonem , hanc corte culpam non effugies. Cum enim iactique ad incas littoras quod PMCribas unquam , nequc de lo doque tuis rebus mihi quod scribas desit , utrumque ista Procrastinatione amittis. Commodum tibi ad scribendum tempus Prae cipe, neque te in illas angustias redige ; inulta enim otioso occurrent, quae properanti excident. Sed haec

bactenus. Quid vero est quod Alberto scribitur 3 in-

300쪽

EPISTOLARUM LIB. II. 267

sustuin nocturnis latrociniis Patavium , et maxime Polonis a sicariis bellum indictum videri, potitos alios gladiis , alios lapidibus sugatos , ortitovianam domum

oppugnatam atque aegre defensa me hoc quaeso totum quid sit fac ut sciam; nam etiam in Pomorschii litteris in Extremo mat , Polonos omnes Patavio cogitare. Expecto totum hoc quid sit. Renaldus valde tibi irascitur , neque adhuc placari a me Potuit, nullam accipit excusationem . satisfieri sibi abs te Prorsus vult,

aut ante aut ad summum seriis maioribus, ut rusticatum in Asulariunx suum eas , et ut ego sponsor Pro te sim Postulat. Ego vero mallem rusticationis socius essechic enim urbanos calores valde reformido, sed serendi scilicet erunt. Tu Renaldum per litteras tibi restitue. Orationem de obedientia, Regis Poloniae nomine, Pontifici delata habitam a Μ Antonio Mureto misi ad te superioribus diebus; vereor ut acceperis, nihil enim scribis. Starico ius Bononiam discessit, ubi litteras a lintre exPrctare statuit. Ante quam in Poloniam Prosciscatur sperat sibi permissum iri ut Hispanias visat. Eum Cardinalis per litteras Bononiam oratori diligenter commendavit. Romanae res nullae sunt quas ad te scribam , quiescunt hic omnia, ac in unis moribus corrigendis restituenda pio vetero disciplina omnis OPera Consumitur , Proceditquc res egregie. Externa haec sero nunciantur e venturum Cum imperio in Italiam ducem Albanum a rege Philippo Praemissum ad delectus conficiendos cogendasque copiasς Regem ipsum secuturum comparato exercitu, Re Pro tinus in Belgas ad sedandos illos tumultus concessurum,

qui ipsa fama adventantis Regis paulum compressi videntur. Agrestes, qui superioribus diebus concionibus IIugo notiorum concitati arma ceperant, ac incendiis

SEARCH

MENU NAVIGATION