장음표시 사용
321쪽
non multo magis obtemperemus Patri spirituum ut vivamus 3 Et illi quidem in tempore paucorum dierum
secun in m voluntatem suam o Pudiunt nos , lii autem
ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem. Itaque te complexus cogitatione absentem, gr.tulor tibi tanto divini heia ficii munere , Ineoque perpetuo de te iudicio laetor in dies magis. Ne nut m ne commoveare , mi Thomici quicquid tibi adversi vel struunt vel ominantur ii , qui te Deo
Partum restitutumque dolent, eorum capiti crit. Pat rhin habens praestanti virum prudentia , ac si non optimi in ecclesia sensus , quod depravatus sit eius animus, et iisdem machinis quibus tu nunc appeteris , a Pecta salutis via deductus, tamen haerentum et quid potissimum in tota silui ratione sequatur ambigentem , deprecatore tu reducet nd Ecclesiae auctoritatem Deus et a qua cum discessimus, quasi spoliata navis gubernatore impellimur huc illuc fluctibus, nequo cursum
tenere, neque omnino quo intendamus expertes Pationis et Consilii scire possumus. Una enim est ecclosia ab illo capite Christo emanata , bonorum omnium sons, una norma , una regula salutis , qua hominum mentes ad caelestis iter patri ac diriguntur. Hae aut odio abiecta , aut errore deserta , vagamur incerti in tenebris, et anxius animus ubi requiescat invenire non Potest. At sactum est quorumdam, ambitione ne dicam an seelere 3 an utroque ut ea quae sit, non ignoret trequidem , nam id efficere adversarius genoris humani nunquam poterit, quod portae inseri non praevalotiunt adversus eam ς sed certe aut decepti at illo inducti
permulti a sanctissima alitiquissi inaque parente d sciverint, ac tot adeo ecclesias ex factiosissimi cuiusque
libidine condiderint, ut quam quis vindicat, atque
322쪽
292 in Christi praeceptis institutam consirmatamque conis
tendit, quantum in ipsis suit, omnibus in dubio positis,
christianae religionis vim auctoritatemque sustulerint.. Horum primus Lutherus tamquam perfrictis aggeribus, quibus pelagi vis excludcbatur, irrumpentibus aquarum agminibus se haec in ecclesiam monstra intromisit, a quibus infinitam paene hominum multitudinem, atque ipsius quoque omnem scholam absumi quotidie cernimus. Et quidem constitutam a Deo et Praescriptam fidei rationem evertere conantes, in sacrarum litterarum auctoritate omnes delitescunt, et miseri videntes non vident, et audientes non intelligunt, has ipsas litteras ab ea se ecclesia accepisse, quam odio a mentes tanto opere 'impugnant. Ut enim est apud Augustinum in eo
libello quem scripsit de utilitate credundi , qui Iesu Christi acta dictaque et evnti gelia litteris mandaverint,
plures extitere ἰ nos tamen ceteris reiectis, solummodo illorum libros recepimus ac rotinuimus , hisque .sdem habemus, quos catholica comprobavit ecclesia. Igitur si quae sun L in sacris libris minus explicata, quae certe sunt, quem potius interpretem Christi v luntatis adhibebimus , quam ecclesiam ipsam, cuius auctoritate permoti Christum illa tradidisse credimus
Ab hac quid constantissime dicatur potius , quae su
damentum est et columna veritatis, animadvertere, quam
aliorum pernicie, sua etiam peste, tuanem sibi gloriam i famam doctrinae quaerere deborent ii,.qui se evangelicοβ appellarunt, et nominis dignitate abutuntur ad imperitos allicicndos; quos captiosis argumentationibus ita circumscribunt decipiuntque , ut cum eas dissolvere ob Hascitiam non possint, desciscant Plerique a vexitate. Fide, inquiunt, iusti sicamur. Non quaero quam vore; illud dico, lubricum hoc esse genus orationis,
323쪽
et homini non acriter intelligenti paene praeceps. At qui eo iam deducta res est, ut quod Oli in veteribus accidebat in deligenda quam quisque sectam. Philosophorum amplecteretur Pleriqtie infirmissimo aetatis
tempore aut obsecuti amico cuidam, aut una alicuius quem primum audierunt oratione capti, de rebus incognitis iudicent, et ad quamcumque sint disciplinam quasi tempestate delaii , ad eam tamquam ad saxum
adhaereshant, neglecta atque adeo derisa catholicae ecclesiae longe alia docentis auctoritate. ' . Hoc apud antiquos cum nullo nequo rei publicae neque cuilisquam periculo seret, tamen temeritatis nomine reprehendebatur, quod de rebus difficillimis non nisi considerate statui consebant oportere. Λ nobis sit
in re maxima, et ex qua non animus modo, Cuius salus omnibus rebus anteferenda est, supremum adit discrimen , verum etiam summae regnorum rerumque publicarum perturbationes eversi OiiCSiIue Cons quuntur. Hi demum fruetus sunt ecclesiam Contemn latilini et abeuntium tu adita ventiones suas, tantumque sibi tribuentium , ut se sol Os scire omnia , solos verum invenisse glorientur; qui post Cliristum natum alitur atque ipsi docent, senserunt, eos suppliciis apud inferos
mactari sempiternis. Quo quid potest dici indignius quid magis impium 2 quid etiam magis absurdum
Qui cum omnes ab uno si)tite profluxerint, tamen ita inter se dissident assidueque digladiantur, ut quam quisque sententiam vello innuerit ipse, vel ab alio inventam adamavit, eam pug uacissime defendat, et se solos beatos fore, solis sibi compertae veritatis gloriam vindicare audent. Nae ego horum impudenti impietate stomachari interdum ita solco, ni errare malim quam
cum ista dicentibus sentire. Sed beucdictus Deus qui
324쪽
nos in Occlesia sua continet, nec cum impiis in circuitii ambulare PDrmittit, ea inque nobis mentem dedit, ut . pro ecclesia qtiae omnes Omnium Charitates complectitur , ne mortem quidem oppetero si res serat recusat uvi simus. Unam igitur cum divino vate, mi
Thomici optime, petam ui a Domino, lianc requiramus, ut habitemus tu domo Domini omnibus diebus vitae
Sed ego quid ago 3 Pacnc disputationem in epistolam is elusi. Redeo ad illud. Tantum abest ut hoc
timcam, ne . t D pater de Optimae montis sontentia Con inr dimovere, ut prorsus in ea spe sim, te patri olim auctorem rodeundi ad salutarem fidei sensum suturum. Quid vero minus credibile, quam illa prudentia virum pati se eo perduci , ut quo filio omnium fortunam superasso videri potest, ei irascatur quod inon- stratam a DoO salutis viam ita sit ingressus, ut veterem familicio laudem pictatis ac religionis paene intormissam restituturus atque otiam illii straturiis esso videatur Spargant licet ista invidi: tu, mi Thomici, quod sacis, constanti fac sis animo ac bono, do patre optime cisperes et sentias. Cardinalem certo habebis , cui aeque carust fili ac patri. Valo. Romae idus mali i567.
Liberalis Potiiolowschius qui adhibiti ergo illum
nescio quid officii magnae humanitatis instar praedicati Nos quidem eximia probitato et nobilitate virum sumus amicitia et benivoletitia complexi ou libentius, quo nobis abs te studiosius commendabatur; ac si quid suisset, in quo navare illi opseram potuissemus, intellexisset quanta sit apud nos suavissimi Thomicii nostri Om-
325쪽
mendatio. Hanc vero voluntatem nostram vir optimus pro facto accipiens, facile ostendit, eundem se animi habitum erga nos induisse. Igitur tu, qui linius amicitiae conglutinator extitisti , conservator qui quo saeut sis. Et, si apud to est, salutem dic a nobis plurimam: sin discessit adscribito. I x Pomor schii litteris ad Albertum, annum tibi ad manendum in Italia prorogatum esse a parunt intellexi , quod mihi accidit periucundum, non solum quia te diutius esse apud rios laetor, verum quia ex hac. prorogatione deprehenditur rumorem de alienatione patris consictum dispersumque suisse a malivolis atque iis qui to iniectis terro Pthiis mi-Disquo, ab occlesiae studio, suscrptoque verne laudis et gloriae itinere avertero cupiant; quorum inanes Conatus utinam ni uando una ridere nobis liceat I Tu Patavii ne permanendum tibi proxima hieme , an alio trans-cundum sit, fac ut sciam. Istius te domus conductione
delectari magnopere audio , quod et loco sita sit commodo et salubri , et quod hortulos habeat ullii te oblectare sine interpellatoribus possis. Quod si ita est, puto e Patavio nou discessurum , praesertim quod te aiunt gladio accinctum malo enim dicere quam alligatum incedere, ut iam nihil sit iluod a patavinis grassatori bus , qui infestam vobis superioribus diebus urbem ita reddiderant, ut discessionem sacere cogitaretis, timeat Pomors hius Doster , nefarias facinorosorum hominum impressiones pudibus eludere solitus. Novi nihil magnopere assertur. Pacantur Belgae, et ad Regis imperium rudituri videntur. Rogis soror An-
tuerpiam ventura erat ad res eius urbis CCmponendas.
Diruta ab Hugon otiis templa ubique summo studio restituuntur. Gotham captam, venisseque hostes in Caesaris potestatem audivisse te arbitror et de Groma -
326쪽
cilio eiusque sociis supplicium sumptum; Vinari ensem ducem in custodiam traditum , eiusque omnem ditionem fratri accessisse. Vale. Romae 'MI l. maii.
Non amicitia modo Pelidasti te, sed intima familiaritato, uti iacto G Perge . eum docentem diligenter audiendo; tum, quod istam n intem docet, adhaerendo eius latori, studo si uri quotidianis .viri optimi summique philosophi sermonibus doctior m. Huic quod etiam scribis in mornii lautic potissimum Philosophia operam daturum, mirifice Probo consilium tuum quod hane s pienti ne partem, in qua vitae sita est honestas omnis, ab co maxime accepturus sis iiiii illius praecepta talia verbis apte explicat quam moribus, ut vita cum virtut semperacta exprimit. Tii , mi Thon ici, quamquam ea vis sit ingonii atquc animi tui , ut nihil arduum tibi, nihil dissei Io volenti atque adnitenti arbitrer fore, tametsi tanta scito to in expectatioue esse, ut elaboraudum tibi magnopere sit, ni summae cuidam hominum dote opinioni, ne nostrae muliercule in primis Praedicationi iudicioquo, respondeas. Suscepisti onus gravo et Patavii et Pendasti, nd quos tamquam ad merca tiaram botin rum artium prosectum te quotidie debes cogi arc. I inques cum omnia tibi a natura suppeditata sint, quantum conniti . animo I, otcs, qvniatum labore contendere si discendi labor est potius quam voluptas tantum sac ut virtvte atquo industria tun ot urbis auctoritatem decores et magistri. Disces enim a principe huius aetatis philosophorum , et discos quamdiu voles, tamdiit autem velle debebis, quoad te quantum prosicias non pacnitebit. Licet enim verbis iisdem mihi
327쪽
assari te, mi Thomici, quibus assatur filium ille noster et ad haec ipsa . studia haudquaquam tibi spe atque indole parem cohortatur. Atque eo quidem licet magis, quo et Ciceronem silium tu fama ingenii longe ante cellis, et haec illi a patre charitate et studio maiori,
quam tibi a me dicutitur, non tradebantur. Quis autem ille est Polonus, quem tu collegam in condiscipulatu habiturus es 3 nou enim eius nomen adscripsisti. Ledesmae tuas litteras .reddidi , qui te vir sanctus assiduis precibus Deo commeudat. . Mi Thomici, ego studio tuae laudis Provectus te ad studia litterarum hortor, ita tamen ut valetudinis curam antiquἰssimam tibi esse velim. Cave oti m putes quicquam esse miserius iis qui imbecillo iusirino lite corpore utuntur quae quidem in sirmitas studiis maxime accersitur, nisi his modus adhibeatur. Vale, et a Cardinali plurimum Salve, salvereque Pomorschium vostrum iube. RomaeqX. cal. iuuii. 1567. .
Poeteidie idus eodem, quo vos die Avernia profecti,
XIII. Cal. Naria iam vertimus iti uero risi . percommodo; nam ab turbido caelo, et paene assidue pluviam minante, hoe tulimus boni, quod caloris et pulveris molestiam non subivimus e quod quidem nobis eo accidebat iucundius quod communem vobiscum. ESSE CO-gitabamus dissiciliori via iter habentibuso De adventu tuo Bononiam , deque consectis mandatis illic meis expecto abs te litteras. Patavinae urbis praetori pracsectoque commendaberis Cardinalis verbis a torcellano
328쪽
cpiscopo. Eos ubi conveneris, quam te aeceperint humati itura', scribito ad me.
Quam . Poloni cladem Moscis duce Romano brosia- . viensi Palatino, intulere, sic scribituri erat is regiis copiis 'in Moscorum finibus praepositus, atque eam partem Lithuaniae custodiendam acceperat, qua Duin, fluvius labitur. Vir navandae operae cupidus, siqua sibi Ox hostium negligentia occasio rei gerendae daretur, intentus observabat. Nec sesellit res ipsa hominis spem. Nam Moscorum duces, quod coepi esse pacis tractationem intelligebant, securi communire ar- . cem in illis lociε instituerant. Consederat autem non
- lolige ab eo loco ubi arx oxtvuebatur Petrus Sebi uiusi ' cum decem soptem milibus hominum, ut praesidio . . municiatibus esset. Is quod nullam firmiorem manum Polonorum osse in Lithuania cognoverat , dissolute admodum negligenterque copias liabebat. Quo intellecto, Romanus delectis equitibus numero ad tria miliand opprimendos hostes III cal. augusti prosectus ,
non longe ab eorum castris in sexciriatos equites Tartarorum casanensium incidit, qui circum castra vagabantur. II is ad unum occisis alit captis, et quid apud hostes ager tur cognito, adhibita celeritate Moscos, ante quam Oius adventum sentirent , iuermes ac repentino metu trepidantes invadit. Primus omnium Petrus, qui cum paucis tumultuarie arreptis, ut Ceteris capiendi armρ tempus daret, sese Polonis obiecerat, intersicitur. Reliqui, duce amisso, in fugam omnes se Praeci-' pites dante eorum partim caesa partim capta SEPtem miliae seruntur et magnum praeterca numerum in vicis Dis paludibus, quo se fugientes coniecerant, periisseς ac praeter Petrum, Georgium Colicovium, ac SimO- nein PaleEchium claros in illa gente duces cecidisse.
329쪽
I99 Romannm ab ea victoria Tocmacovium cum quattuor Moscorum milituis in ipsis arcis munitionibus obsidere. Huius cladis nuntio accepto , MOscorum legatus , .qui de pace ad Poloniae Rogem venerat , eius: ast ii Ores multo quam ante conditiones asserebate sed quum compertum esset ipsum quae proponebat transigendi facultatem ab Roge sito non habere, insecta re dimissus est, ac utrimque bellum paratur. Vale. Narniae XII. I Oct. i557.
Heros Radamillus tuus, quos pater eius adulteriuae voligionis antistites ac ministros constituerat , hos ipse Omnes tota ditionu sua repulisse et exterminasse dicituri et in eorum locum revoCntos catholicos sacerdotes Substituisse. r restitutis, quae pater cripti errat, bonis. Erat rumor in Poloilia, Regem Sueciae domi suast an miliari confossum, sed auctor eius nuncii Russus. Illud quidem certo percrebrescit, ni, linc ipso Rego Magnum fratrem, sororis vestri Regis virum, Veneno in custodia necatum , eiusque uxorem Mosco d sponsam , quocum Suecus foedus icisse dicitur et nc putantilliam ab terra ingenti exercitu , hunc mari octoginta navium classe , Livoniam invasuros, et Bigam maxime oppugnatum iri. POloniae Regem Grodno ad exercitum lustrandum rheda prosectum, prorsusque confirma ut ipsum bello in tot futurum. Et om non DPiam P cta dia
cturum ita Moseo viam , ipsis paene Mosci legati , quiant cossit', vestigiis insistentem.
Habos res polonicas ἔ nccipe reliqua, nisi hoc otiam ad Poloniam pertiti et, Rogiuam 1estram Vienna non discessuram ante quam Caesar in Bohemiam proficisca I isitired by Corale
330쪽
tura concedet deinde Liricium , quem locum sedem viis duitatis elegit. Εκ Polonia Viennam te, quae Proxima
est, ducam. Ueuatu rediens Caesar, in quo uxorem et
maiores natu filias aliquot dies habuerat, in levem morbum inciderat, ex gelida vini potione et sed facile paucorum dierum inedia morbum depulit. Agitur nunc apud ipsum maxime de Regina Britanniae matrimonio cum Carolo Austriae archiduce coni ungenda; qua de re Reginam speciosam Caesari togationem misit. Sed callida mulier, quantum intersit inter Reginam et Regis uxorem probe intellige iis, verba diso putatur, ut Britannis suis ipsam ad nuptias impellentibus , grati sicari
velle videature eius autem animum omnes alienum a
nuptiis putant. Caesar Iegatum ad se a turca Hungariae praesecto missum pertioneste habitum, ac multis asso-ctum muneribus laetum dimisit. Et nunc quidem a barbaris iii Hungaria quies οῦ quamquam utraque geus Iatrociniis gaudeus , prohiberi ab excursionibus nequita Qui lagantium missi sunt Caesaris legati, pacem relatiiri Putantur. Transilvaniae Regulus ex illo suo morbo ut relevaretur, Spes nulla erat; quam rem convenerant priu-cipes eius gentis de novo Rege creando, inter quos et auctoritate et nobilitate excellere dicitur Stephanus Ba- torus, vir Iniguis, praestanti cum in adolescentem Regulum , tum vero iii Deum sidet huius enim animus nequu ab eo , quem sibi Regem habendum semel d crevit, averti eat usquam pollicitationibus potuit; neque de catholicae religio uis fide, ullius unquam suasi nibus dimoveri. Legationes obire pro puero, et omnibus Periculis se obi icere, nunquam est veritus; ab eodem tamen hoc uno Hagnopere semper dissensit, quod cum Regulus Hedici cuiusdam, quem. a Puero reVe-