Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Sedulii Scoti, Aug. Card. Valerii, Ant. M. Gratiani, Card. Ioh. Commen doni et P. Bembi, A. D. Sennazarii, Iul. Valerii, Ant. Galatei, Iul. Caesaris Capacii, Onuphrii Panvinii, Procli Lych, Sancti Augustini ep

발행: 1842년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

Dardanus ad tuscas appellet Tibridis uiidas. Ante tamen libycam vento Didonis ad iivbem Delatus magno reginam accendet amore ἔCui postquam occasum Troiae fraudesque Pelasgas Erroresque suos narraverit, illa medullis Conrepti impatiens . ignis , submittet amori Iampridem resides aut mos desuetaque corda. Sed postquam iliacas monitu Iovis aequora puppes4αο Ε specula nequatis velis sulcare videbit, Pertundet Phrygio flammantia pectora ferro. Illo iterum siculas vento compulsus ad oras Persolvet patrio ludos et clara sepulcro in Futiora. Chalcidicas post haec adnabit ad arces, Ingressusqne lacus stygios penetrabit ad umbras Pallontes Erebi , obductis loca caem tenebris, Elysiasque domos viset, sedesque Piorum. Tantum amor et Cari Poterit suadere parentis

Magnanimo pictas nato , laudumque cupido 43o Mox Superum reginae odiis , ubi semina belli Clam sata Dardanios inter Latiosque vigebunt, Coniuge promissa Phrygius fraudabitur heros,

Ipsaque causa novi rursus nova semina belli Accondet formosa Procos ad Proelia reges. Tum claros ad bella duces populosque ruentes Urbibus ex variis vatos varia induet arma , Inque aciem turmas equitum Peditumque catervas Committens , campos miseranda strage replebit, Arvaque Purpureis obducet sanguinis undis.

44o Ausoniae donec decusso flore virorum , Et multis hominum demissis millibus Oreo,

Coniuge et aetherea Turnus spolia hitur aura. Tunc vero invidia Superum i), ne munera lanta ij Loquitur poeta in persona ellinica.

532쪽

Si possessa diu miseris mortalibus essent, Clara potensque hominum nimio plus gloria Stirgat. Eripeteris humo , mediisque Iocaberis astris

Aeternum caelo et terris victure poeta. Victure aeternum , nam docta Neapolis ossa

Montibus in calabris primum denota , sacrato 5o Antinianeis tumulo tua eondet in hortis ,

Posteritas ubi te venerabitur omnis et aetas Successura tuos imitabitur aemula Cantus, Iii tendetque suos tua Per vestigia gressus.

Tunc tibi vicinis lectos Sebetides agris, Et quae Pausi lupi, et quae Nesidos alumnae,

Certatim nores gremio calathisque serentes Ad tua odoratos effundent busta maniplos. Immo etiam erectis aris tibi sacra quotannis Thura dabit studiosa cohors, numenque vocabit 460 Ad sua quisque tuum conceptis carminR Votis. Te duce fraternas acies thebanaque sePtem Castra ducum dulci cantabit sTatius ore , Carmineque haemonium latio illustrabit Achillem. Te duce divinus longo post tempore vates Proximus ingonio accedens iovi AHus i) et arte

Prisca poetarum studia intermissa novabit, Advertetis modulosque tuos numerosque decoros. Nec lcmere hinc animos sumens sese essuret extra Terrarum tractus, Perque ardua nubila tranans ,

47o Unde nives terris , unde imber et horrida grando Dicet, et rinde altos sepientia fulmina montes. a Donec olorinis sublatus ad aethera pennis Perque domos caeli perque alta vagabitur astra ,

iri Conseratur mira elegia lib. I. s, quam Sannararius seripsit de studiis suis , et de libris Ioviani Pontani. αὶ Itinuit Pontani librum mel eororum.

533쪽

Describens quae signa cadant, quaeque orta resurgant. Te quoque sollerti doctus suspendere carmen Iudicio , teneris imitari assuescet ab annis AcTrus , arcadicis quem grex eductus ab agris Et Glauci a liquidis chorus admirabitur undis , Ad Ilergellinas dum nectet carmina turre 48o Hunc tu virgineos partus prolemque Tonantis Ad nostras hominum delendas sanguine culpas Demissam , et poenas pro nobis morte luendas Concinere , et tecum numeris certare docebis , Idque adeo in templo quod sumptu atque arte superbum

Egregia , Divo gentili αὶ ponet ad ima

Collis tristitias animo curasque fugantis Acetius ille sua ornabit qui saecula eultu Ingenii , clarisque viris tenerisque puellis Deliciae, toto vivens cantabitur orbe. 3 49o I is ergo atque aliis post saecula mille poetis

Sidus ut arctoum sulcantibus aequora nautis Dux eris, aeternosque inter numerabere Divos. Salve , magne parens vatum antistesque verende

Musarum , ingenio quo non divinior alter Ortus adhuc , neque venturis orietur in annis. Salve, magne nepos c tibi nunc orditur avorum Hic thalamus se viem ς hinc or sis primordia sumes ἰuine tibi clara fluet clari natalis origo.

ii Designat eiusdem libros de stelli letin Adi sis Sannaxarii elegiam lib. II. a. in sesto die divi Naxarii. Item epigram. lib. II. 57. 5 r. 6o. 5ὶ Mortuo deinde Sannaetario paren lavit Bellibus eelebri disticho et Da sacro cinerisores. hic ille Maroni Srncerus Musa Proximus, ut tumulo.

534쪽

Die milii tam grato quid volvis , Scala , 'Cessu

Quom vacet exhaustis Parthenope studiis 'Scribis quae recinant Uulturni ad numina nymphae, Nec cedant priscis carmina temporibus 7 An te Maecenas Per tanta negotia regum Invitum solito distinet officio ZQuicquid agis, nam te numquam marcere Putandum est, Non es qui tradas pectora desidiae. Nemo est, erede mihi, te sortunatior uno , Nec quoi tot dederint numina delicias. Tecum est dimidium nostri Charitens Arion , Qui mihi vel propria carior est anima. Tecum Zenonis secundia clara diserti Vivit, lucani spesque decusque soli. Nec non romanis qui destinat otia chartis Nelaeoque socer Nestore amabilior. Et quod suavius , et quod raro contigit ulli , Est thalamus thalamo castior hectoreo. Quod si fortunamqua tuam mollemquo iuventam Noris, nec vulgi vixeris arbitrio , Sublimi poteris contingere vertice caelum , Et Deus humanis cedere flagitiis. Iloc opus , haec tibi palma sacris gestanda triumphis,

Seata vir disertus laudatur a Samarario elag. lib. I. II; ibidemque Chariteus et Rutilius Zeno.

535쪽

Si eii pis extinctos vivere post Cineres. IIc vero ambusti rotinent vineta Vesevi Cautantem teneras inter Hamadryadas. Quem circum innumerast tondent sata laeta capellae Haedorti m qile meis turba frequens gregibus. Palantesque iuvat hominum spectare Catervas, Et procul angusto vivere praediolo. Nec pudet attrita modulari carmina cauua , Nec rude rusticulo sundere ab ore melos. Nec manibus nivei tractare coagula lactis, Nec calathos lentis texere viminibus.

Hie vitae mihi sitis erit. Sit dives oportet Quoi cura extremos quaerere Gangaridas, Et Nerei perferre minas , et sidere ventis , Et navem ignotis credere littoribus. Illi iure suas landat Pactolus harenas, Exhibeat fulvos India chrysolithos. Ipse ego securus silvis et rure beato Perfruar, et ponti murmura despiciam. Est quoqιιc alia elegia fortasso in or octa . quae tracditionibus non amaror, in codice autem ria Scthnbet. II AD LAURENTIUM MEDiceπ i ). Laurenti patrii decus et tutela senatus, Inter et etruscos gloria Prima Patres ἰSi me castalia docuisset Phoebus in umbra, Oraque gorgonea nostra Tigasset aqua οῦ Meque sophocleo donasset Musa cothurno, Et seret in nostro grandior ore sonus ἰ iὶ Comparetur eum Politiani elegia ad eundem Laurentium apud

nos T. II. p. 5ι.

536쪽

Non ego Phasiacae canerem certamina Colchi, Aequora non Prima sollicitata rate et Non coniuratos subvertere Pergama Graios ,

Non Troiae profugos post duo lustra Deos; Thebanasque acies, fratrumque immitia bella, Saevaque discordi su uera rapta Dra.

Teque tuosque meo celebrarem carmine , nec me Pignoro tam grato dulce gravaret onus.

Ecloga, quae inscribistir Galatea , in dicto codico prorsus di re ab illa quae sub corim titulo reperittir in editionibus Gl.IL) Est autem haec ine-dita huiusmodi. III.

Colle sub hoc mecum sedit Galatea ; videbam Et Capreas , et quae Sirenum nomina servarit Bura procul, veteres alia de parte ruinas Herculis ambusta cingebat rupe Vesevus. Tunc . ego e cur Galatea gravem non despicis urbem Hic tibi consuetas formosior explicat umbras Populus , et motae Zephyris dant sibila quercus. Si iuga , si sontes, si te silvestria tangunt Pascua, Et errantes per devia rura capellae , Teque iuvat dulces pastorum admittere cantus, Nos quoque non fragiles nunc primum iungere avenas Discimus , impulsae norunt mea carmina valles , Et ni ea maenaliis pendet iam sistula silvis. Sin magis adrident haec littora , sin magis alti Divitiae pelagi iucundaque murmura Ponti , Et fortunatae Divis praesentibus undae ἰQuis melius vacuas sub aquis scit ponere naxas .

537쪽

Et praetensa vagas ad retia cogere praedas Praeterea quicquid resonant haec littora , quicquidui scopuli modulantur , habent quod dicere possis Esse meum i , docui nostras haec primus ad undas. Quis melius fixas scopulis educere Conchas , Certius aut rigidum didicit iactare tridentem a Scilicet, et sparsas sub aqua defigere praedas ΤΝon ego delphinis, te iudice , non ego thFnuis Gurgitibus mediis dubitem certare natando. Me Ligurum durae rupes , me gallica norunt Aequora 3ὶ, piscantem vidit me Varus, et ingens Sequana , nec pelagi timui sera monstra britanni. Quid tibi me iactem Z . . . IV. In et gia lib. II. io, cuius inscriptio mala Punica, ad Rabirium a grotantem Post distichon nos quoque dum libycos Oic , ita in coclice sequitur. Nos quoque mirata est posito Pomona hi dente Quom sua puniceo duxit in arva solo. At tu qui tenui contentus sorte triumphos Despicis, et miserae munera luxuriae, Accipe nos sacili dextra , facunde Rabiri , Et siccam infirmo gutture pelle sitim. In Ueribus editis eiusdem Sanna rii lib. II. clogiarum, sextus clegiae quartae versus est in sermo-ctus Mel Potius nullus , qui in codice restituitur sic: Arbor et eventu gaudeat ipsa suo. 1ὶ Intelligit suas eclogas piscatorias, quod est opus longe prae

stantissimum.

iαὶ Conser quae adnotavi in hoc tomo ad Seduliiim p. 42-4a. IIJ Itinera sua innuit , de quibus Vulpius in vita eius. Disiij eo by

538쪽

Abest etiam ab editionibus migramma, quoci ost huiusmodi.

Quid tibi vis, insane 3 sacros quid tendis ad amnes, Cinna, per ignotas heu periture plagas ΤDigne capistrato Romam lustrare elephanto , Atque suburrarias risu hilarare vias. Te ne Heliconiades, isto ten' Pallas amictu, Ten' Phoebus calvo vertice respiciat ΤNon est, crede mihi , non est tua nosse facultas Parnassus quantum distet ab Auticyra. Moniuntur etiam nonnulli iamli in cundom cinnam, qui non habentur in excusis , set sunt huiusmodi.

Inepte Cinna, ceteris prorsum omnibus Dature documenta insolentiae tuae , Quae te maligna mens, quis impulit furor Parvum, ut Putasti, sed scelestum atque impium

Patrare facinus 7 An tibi , ignavissime , Manes licebit vatis impetere optimi Mihi non licebit improbam ab radicibus

Istam tibi liuguam eruere, et istos mala Dentes nigros rubigine manu evellere Istasque tibi manus cruentas vindici Falce amputare Penitus , et acheruntica1Jugaculos istos Pedes scutica insequi I

539쪽

Doest quoque in editionibus San raranti scazon est huiusmodi.

Priscus , Marulle , Priscus ille quem nosti , Sectarum Ocellus , dogmatum omnium cultor, Antiqua solus dicta qui senum septem, omitesque callet atticae sales Iinguae,

Et qiiicquid alto cum silentio dixit Osor labarum ille Samius lupinique,

Zenonis heres, Socratisque Successor, Aristotelis idem et Platonis adfinis, Cuius per urbem fama iam volat totam , Romam perosus cum Neapolim nuper Pexatus atque coccinatus intraret Et disputat, tum vocibus sophistarum Hinc inde septus per theatra per thermas Iret supinus, et scholas poetarum ἰoccurrit illi parvulus quidem coetus , Sed nec Minervae paenitendus aut Musis, Qualem hiceps Parnassus et virens AonVix ante natum annis suisse sexcentis Credunt, et hoc verissimum esse contendunt. Hic post salutos obviosque Congressus , Cum iam putaret Pittacum aut Solonem ipsum Venisse , miro Prosecutus adfectu

Per templa duxit, Per viveta , per sontes, Nec ullum omisit ossicii genus. At ille Utpote malignus , insolens , inurbanus , Negavit ullum rhetorem positamve

Vidisse se Neapoli. Sed hi porro

Deos Per omnes caelitumque supremum Iovem Parentem deierare non cussa ut

540쪽

53 I. . . . huc usque philosophum sese Nec hie nec alibi praenotasse terrarum. Extant in codice etiam aliquot Mersus hendocasyllabi in maledicum quoniam , cui nomen 'Acontio , qui aeque in editionibus nora mycriuntur. VIII.

IN MALEDICUM

Paternos Pudericus i ad penates. Quin doctissimus unus Italorum , Qui me plus oculis suis amat, ne Absentem patitur iacere, cultis

Pontanus meus ornat umbilicis.

Tum Summontius sa) inter cruditos Pontani legit et colit libellos.

Pontano quoque vel iubente seras Decantat Chariteus ad lucernas. Illos et puto non tacebit unquam Sacris Antiniana harundinetis. Suspiras miser 3 at fleas necesse est. Hos senariolos , inepte , quos tu Nigris dentibus et nocente lingua Audes carpere , regibus legendos Dant Chrysostomus et Potentianus , Nostros queis licet educare reges. Iam suspendia cogitas , miselle , Si novi bene te tuamque mentem Iam te discipulum crucis sed altae Compellantibus hinc et inde ventis , Iam eum vulturibus nigrisque corvis Ludentem volo te videre , Aconti.

si in De Puderieo familiari suo Sannazarius ecl. ult. et eIeg. lib. II. a. Est autem acephalum hoc carmen.

αὶ De Summontio extat Samararii epigramma lib. II. 9.

SEARCH

MENU NAVIGATION