장음표시 사용
541쪽
Petrarchae itinerarium hierosoly mitramum , quod extat in tomo L operum ed. Nasia. anni IVD-LXX p. 556- 564, est sine eMidenter mutilum . iactoquo sumtondum Ops praedicti codicis sic. O fortunae fides t o rerum sinis humanarum Certo ut es ingenio promptus ac docilis si , iacile tantis ac talibus magistris, quantum prosperis sit fidendum disces Perpetuoque memineris. Sed iam satis itum est, satis est scriptum. Hactenus tu remis et pedibus maria et terras , ego banc Papyrum calamo Properante sulcaveris; et an adhuc tua essus sis eundo, certe ego scribendo iam satigatus sum , eoque magis qrio Celerius incessi; quod cum iter tu tribus sorte vix meu-
aibus , ego hoc triduo consummavi. Hic utrique igitur viae modus sit. Tibi domum, mihi ad mea studia redeundum est, quod ego confestim secero, tibi vero Plusculum negotii superest peragendum. Christi ope feliciter his spectaculis et hoc duce doctior nobis ac
sanctior remeabis. t Loquitur Petrarcha eum amico , eui hoc itinerarium quasi viae dueem scripsit.
542쪽
SUI PLEMENTA QUAEDAM Ex eo DICE TAURINENS .
Pmedietistii opus Iulii Valerii a me ollia editum fuit eae codice vetore mediolanmisi, cuius tam n erant duae non Mi-9vae lacunae, initio scilicet libri primi, et in stimidio se u-ui. Deinde in nova oditione mea romana incunas illas Ope coci cum vult. , qui eandem historium , quam is a nescio quo comtractam et subinde variatum, exhibebant, utcumque rem vi. Ceteroqui nondum intre schedus meas repereram suppi menta aliquot yenuina, quae ein codioc taurinensi nil me olim Mediolanum benigne transmissa fuerunt a ei. V. Imedeo P ν-mnio. Nunc rem, quum haec Oblicioni mandata fragmenta in chartis meis forte u mehenderim, ne ea vel casu aliquot et certe obitu meo pereant, constitui heic in qualicumque libri huius parte deponere, et sie denique Iulium Valerium pro viribus resarcire. . . . si in equi suisse Laomedontis eiusmodi praedicantur. Nec secus senserat Philippus , nam Et actu Cormporis et linea pulchritudinis movebatur. Addebant aut me haec quidum, o rex, sunt in hoc equo talia; sed et vitium Inluile , namque ut homines videt, in eiuscemodi pabulum saevit. Heu, rex ait, num illudit . isto proverbium cst, quod semper rebus bonis deteriora conlimitant Enimvero , quoniam deductus est Semel, claudi eum atque ali curavit sub claustris sciliὶ Pertinet hoc genuinum fragmentum ad lib. I. ea P. 7. seqq. ed. rom. ubi sermo est de bucephalo equo in aulam Philippi regis
543쪽
Iieet praeserratis. Siquis ent .subcubuerit legibus tristioribus huiusce rei, melius oblectabit is lanium. Et
haec quidem rex et et cum dicto iussa complentur. Sed interea Alexander iam annum duodecimum a P pellens , et comes patri sit , et usu armorum indui meditabatur et simulque cum exercitibus suis gaudebat, equis insiliens, et reliqua omisia miles ut poterat; adeo
ui Philippus haec demiraris, sic ad illume o puer,
Plaudo quidem viribus Et moribus tuis; eorumque aliud duco ad similitudinem nostri, aliud vero auctius quam ut sit ex Hostra natura. Sed nunc mihi ad proximam usque iter Est civitatem. Quod dictum cum Olympias etiam usurpasset, Pro Detusque Philippus foret non simili adfectu quo solitus, Nectanabuna protinus vi petit eumque consulit super clandestino mariti consilio. Qui cum, adsidente sibi Al xandro, Ox arte illa astrica loqueretur, interpellat puer; ut heus tu , inquit, istae, quas stellas appellas, agitant nunc in caelo ibique sunt Z Et Nectanabus ita esse respondit. Possumus ergo istas videre , ct oculis usurpare Z Λnnuit Posse. I cmpus Oxigit et , esperum Pollicetur et quod ubi advenerit, comitare , itiquit , m cum ad Campestrem locum , eas tu tibi in caeli clinro lucentes ostendam. Recipit ita sese facturum, velut cupidus Puer. Ergo ubi tempus est, progressus oppido , dabat videt o Alexandro quae cupierat, tion unam sed multas discenti puero. Cum magistro Hamquo i, aulatini Alexander ad praescitam fossam νcuicus, hominem ad ' liniens inpulsu impraeviso praecipitat et ibi lue Ietati ictu
cervicis Necta natius adflictus haec conquestus este mi ,
inquit, sili Alexander, quod nani huiusce facti tui consilium fuit 3 At ille respondit: conquerendunt igitur tibi cst de avic ista , quam noveras οῦ quippe nescius
544쪽
haec magus r equidem , inquit, Alexander , laesum me letaliter sentio. Profecto nulli mortalium contra satum permissa est fuga. Tum ille e cur isthaec, inquit R spondit magus et olim quippe per hane scientiam vid ram , satale mihi fore, a filio interfectum iri. En igitur praescripta non sugi. Et Alexandere anne ego sum tuus filius 7 Ita esse confitetur, et sabulae reliquam subserit seriem, tum Aegypti fugam, tum ingressum suum ad Olympiadem, et tractatum , et amorem, et quanani arte Potitus uxore sit ad similitudinem Dei. Et his dictis, anima exaestuat. Hic Alexander comper. to quod pater sibi quem interfecerat suerit, metuit eum in illo defosso insepultum et praedam bestiis derelinqui οῦ nam et nox erat, et secretum quo venerat. Naturali ergo monitus adfectu superponit hominem humeris quam valentissime, et revectat ad regiam. Ut autem reversus ad matrem est, Cuncta enarrat quae
sibi supremo alloquio pater dixerat, Hoc demirata est mulier, et secus de se quam voluerat iudicavit, quod vaciis scilicet artibus lusa, probri intem ' secerat. Nihi- Ita eo l. lominus et sepelit quam decore Noctanabiam , et ut Patri silius sepulet iraim erigit operosissimum. Fuitque inde Praenosse, quid huic genti clausum iam deberetur et cum Nectanabus Aegypto oriundus in Macedonia sit sepultus, tantumdemque spatii e diverso Alexander rex Maccdoniae post mortem suam foret Aegrpto traditu
Enim Philippus Delphos misit super regni suique
sollicitus successore, responsumque accepit in hunc modum e Philippe , is demum tuis omnique orbe potietur , et hasta omnia subiugabit, quicumque bucephalum equum insiliens, medium Pellae transierit. Uo-
545쪽
cabatur enim equus , quem supra diximus , illo nomine et non eo modo quod corniculata fronte terribilis foret, sod quod illustio etiam quaedam fortuita eius coxae veluti taurini capitis imitamen insederat. Sed hac Sorte recepta rex , opinionem fovebat praedici sibi Herculem iuniorem ex famula sibi natum. At vero Alexander cum Aristotele iam tanto magistro uteretur , sorte Praeceptoris istius ad puerorum imgenia colligenda tale periculum extiterate quippe cum plerique essent silii regum et optumatium nobiles , sigillatim ab his sententias rimabatur , ecquid sibi quisque polliceretur. si modo ad regnum patris succederet; aliisque operam, aliis gratiam dignitatesque amplissimas verbis laxioribus pollicentibus ς ubi ad Alexandri semientiam ventum est, ut si ipse quoque foret Philippo
SuCcessor, super suturo profiteretur, haud equidem mihi, ait, tit a sapiente isthaec sententia rideret; dotaturis enim instabilibus et incertis fixam dicere sponsionem , errantis est benignitatis et stabilis , cum crastini ratum pignus nullus facile possederit; dabo tamen tunc quod facultas et tempus hortabitur . . . . . . probata sis tutela henivolentiam circumspectam. Et
ave , inquit, sane tu rex profecto mundano , Cum isto Prudentiae tuae pignore. Atque haec fuerat sententia de magistro adverso vulgo, ut qui percitus et vi mentis calentior habebatur. Quamvis eum Philippus iam sincerius amplecteretur: videbat enim plenam indolem Tegalemque , eoque admordebatur solo, quod nihil de se voltu et similitudine mutuaretur. Cum igitur plera que ex his quae in studentem pater Iargius conserebat, ipse quoque liberalitate transcriberet, X uxidis cuiusdam , non celebris illius ad Pingendum , sed enim ad-Seculae regulis , tales litterae reseruntur. uxis Plii
546쪽
is lippo et Olympiadi salutem plurimam dicit. Ε re est
Scire, vos ea quae Alexandro destinatis, non illi adis frugi custodiam retineri, enim labi omnia cum iaci- ,, litate donandi. Quod quare sat sit, aestimatote ἰ mi-- hique mittite dispensandum. is Haec reges Aristoteli scribunt ita. Xeuxis , qui sumptibus Alexandri estis Praefectus, ea quae in eius usus largimur, ab eodem is sa cito dilabi scribit, quod sit inconsideratior . . .is . . Susceperis, atque ex sententia dispensabis.isAd haec Aristoteles r Ratum quidem habeo , mi rex , nostris is litteris Alexiindrum institutum, nihil se nobisque in- is dignum factitare. Itaque mox coram indole eius linis specta , quodque si) sententia confirmaverit, illi sciis licet in agendis rebus non aetatis sententia εed doctriis nae, si vobis cordi est, experiri susscit consilium. Ad haec reges scribunt rursus ad Xcuxin. Litterasis tuas, Aristoteli, quas super Alexandro securas, intima- vimus ἔ quidve ad haec ille responderat, tibi prae D sto est. Igitur ex utroque colligito, quid facto opus,, arbitrere. ,, Id tamen scriptum cum suscepisset Aristoteles , altius in hunc modum ad Alexandrum refert. Scripsere mihi Philippus et Olympias paren-
tes tui , ea quae tibi sumtui mitterent, inconsultius is deperire. Neque accedo sentcntiae , quidquam te ino dignum nobis ac parentibus sapere. ,, Ad haec Puer. Scire te par est, mi magister, ea quidem quae adis nos a Parentibus destinantur , indigna esse illorum ,, opibus et nomine. Sed secus tamen de institutioneis regali reges pariter ac parentes, quam decorum fue- r) Cod. quoque. Sed loeus hic , ut alii mulli in eodice sunt
547쪽
mo rat, commoveri, si fortunam hanc censeant fruga-
is litate populari. is Sunt etiam litterae utriusque parentis ad filium in modum. Sumtus tibi fortuna nostra digni mittun- tur. Ne prodegeris, fili, nec litterarum Aristotelis, , de te Perverteris testimonium. Enim frugi te parsi-
, , monia esse compotiato. o Ilis respondit Alexander Diuidem missorum a vobis, mi Parentes, modum, , nomine vestro dignum non confitebor; Expensam ,, tamen eorum fieri Pro necessitate regi monii fateor. ,, Neque vero do Die magistri litterae claudicabunt: ,, eius Praeceptis uon dignum a me nihilum seri no- , , scetis. Enim vos mallem neque adversus isthaec au- ,, res malis sermunibus reseravisse , veritatemque hancis decentius convertisse in eos qui sacere nudent ne no-
is stri curam regiam gerere pro illa POpulari malitis. ,, Id iam temporis, decimum quartum lite anuum Alexander appellebat. Qui cum quadam die locum, quo
clausus equus hucephaliis suerat Praeteriret, conversus ad amicos, haec ait: o viri, hirinitus ne aures meas,
an vero rugitus aliquis leoninus offendit Τ Ad haec Ptolemaeus, qui Soter Postea uominatus est, immo vero hic ille est bucephalus equus vester , quem ob vehementiam paritur et saevitudinem dentium hactenus claudi rex pater iussit. Et inter haec rursus alius equi eiusdem hinnitus auditur , altus quidem ille , sed nihil increpans ad somni diuem pristinam, enim mi in te aliquid et mansuetum et prorsus uti diceres adlo- qitia illa ad dominum esse morigera, nota Equi Demitum saevientis. Nam et redes Priores extenderat, et gesticula mansuetudinis luserat, et supplici quodam motu hianditus est. Quod ubi intuitus est Alexander,suisse illi antehac tam truculentum ossicium edendi ho- Dissilired by Corale
548쪽
Ol9mines demiratiar. Denique custodibus evitatis claustrisque dimotis , animal educit, tuliamque eius cum laeva adprehendisset, audacius nescio an felicius tergum quadripedis insultat, effrenemque eum sed morigerum tamen imperiosis motibus aurigabundus hac atque aliter circumducit. Quod cum admirationi visentibus foret, excursu quidam rem Periculi huius nuntiat Philippo. Sed ille ad memoriam monitus oraculo, oecurrit ad Puerum , et salutat inde uti orbis ingredi dominum.
Quare laetior spe quidem filii pater iam Philippus tunc
agebat. Sed Alexander quintum et decimum ingressus annum , explorato tempore opportuno, cum veniam a Paternis auribus praepiguerato osculo impetrasset, Pro cario Petit ut apud Olympia certaturo necessaria itineri largiretur. Ecquid , inquit, laboris aut artis genus est, quod tibi ad certamina praeparatur Nequo enim reor non regii te nominis memorem , hanc gloriam cupivisse. Tum ille quidem quae sint parum ut aera munera refutat ae negat, pugillatus scilicet atque luctae, quaevo de ce tibus sive cursu plebeculam iuvarit. Enim veru , inquit, quadrigis ut certem. Sedet
Patri Prosessio adulescentis; equos, ait, ad hosce tibi usus iubebo protinus deductum iri . de quibus tibi ad votum proclivitas fiat. Neque enim inprobo huiusce desiderii gloriam et cetera tit in editionE nostra m--na lib. I. io. Classic. A A. T. VII. p. 69. Soquentia fragmenta codicis taurinensis pertinent ad
lacunam editionis meae rom. lib. II. cv. 28. P. t 57. Quas enim ego suynlesei ex Malicanis codicibus , contractiora sunt, et ex aliis fontibus sumρla. . . . . Omni scilicet alacritato bellum sibi desidera it -
549쪽
tium expectantiumque. Aciebus igitur ordinatis praetor litus fluminis Strangae . Darium eodem Macedones adventare eum omni suo agmine iam intrepidi cernebant et omni scilicet parte terrarum, qua visentium oculi vagarcntur, phalangis ' eius atque ordinibus consuentibus. Cum illa Strangae mobilitas naturalis rursus ad glaciem convenisset, ot stratum alvei tenacissimum fideliten etiam transeuntibus polliceretur , Darius prior haud dubitans, ordines suos proinde ut in acie constiterant, transgredi numen intersitum iubet. Emensis igitur universis , quidquid de Stranga metui potuisset , idem Darius e curru regio , cuius suggestu altius vectus Eminus cunctis visi consuerat , demutat ad currus quibus proeliaribus utebanture itidemque cuncti satrapes et optimates ciusdem imitatu secerant, multis iam exercitum intercurrentibus, qui virtutis solitae singulos et nocessitatum Praesentium Commonerent.
E diverso autem cum longe tranquillius doctili que Alexander Maccdones in cornua protendisset, ipse hucephalo suo ucctus imperatoris ossiciis tangebatur. Tandem igitur holliciam lituo. praeci non to , Pari utrin- qiae procursu Partes in Sese Procurrunt; Primumque saxis ac missilibus iaculati , in x ensibus etiam strictis, cominus pro liantur. Multis donique de utraque parte
consumptis, ubi non dissimili discriminis parilitate protrahi bellum Darius vidit, enimvcro iiii od unum id
Inorae Macedonibus videretur, ut motion dis persicis militibus tantummodo laborarent; quam rem Periculo tendero , haud dubie interpretatus , fugam capessit , et curru Sese quam Pro Periter Possit praesenti inis lihe-Tat. Strangam denique otiam tunc stratum firmitudine
perviabili transmittit atque exit. Et ipse quidem iter ad regiam properat. Iam vero turbatis persicis rebus ,
550쪽
AUPPLEMENTA. 52 icum omnes pariter illae tot phalangac ' , qriae tamen 'ferri hostitim quo nondum expertae essent, ad eundem alveum avidius advenissent, sive ex illa fragilitate naturae , sive inconsulto agmine Pariter irruente, Stranga suum ossicium defecit, ingressosque submergit, omnesque quos alveo acceperat necatc reliquos porro insecuti IIacedones obtruncant; nec sere fit aliquid ex illis omnibus reliqui , quos emerSn . . . Cun taque Alexandri victoria videretur. Tum ergo Darius, omni spe meliore deposita, cum ingressus regiam suam hunii sese heiulabundus miserabiliter prorsus et ignobilius constravisset, maerebat quidem eorum mortes qui sibi adeo infausto militassent, maerebat etiam damnum regni quod ad incitas deduxissset, tunc nomen et gloriam ct parta tot saeculis, deformata lito nuri Persidis rogita lugebat; recursabantque eram et Captae urbes , et subiugatae regiones , et ae luatici sui ad Deorum immortalium vires , solisque Ortus , quom cou Sessorem sibi dixerat, gloriatio et qui quidem nunc Profugus desertusque et inops omnium soret e profecto dicens Dulli esse hominum irata, viti stabilia fortunari; . quae si parvam inclinati obem status sui Hacta sint , in contrarium Protinus resultarent, Pt quosque do cui mine ad profundas tenebras urguerent. Indulgens ergo lamentis eiusmodi , humi porrectus iii opsque solaciorum diu miseriter agitabat. Tandona tamen ubi satietas eum praesentium copit, veluti sobrius m nostitudinis sactus, conscribit litteras
ad Alexandrum in hanc sententiam si Darius domino
iὶ Sequens epistola salis videtur suisse spatiosa in genuino Valerii codice, cuius nos nonnisi partem nacti sumus. Quae autem est in nostra editione rom. p. I 58. brevis Darii epistola, ex hac scilicet prolixiore contracta suit.