R.P. Theophili Raynaudi Societatis Iesu Theologi. Hoplotheca contra ictum calumniae. Robur et as triplex circa pectus ... Lucubratio. ..

발행: 1650년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

stequentissime hine sibi beneficium sanitatis gratulantur, mentitionem spureo Sectario factis impingant. Ac proinde candens Κ. fronti Ministelli Calumniatoris , ante omnia impii mendum ellet. Strophae verb ac impostiirae arguendus eis eiusdem Caluinianae harae, alius subulcus Gulielmus Tookerus , qui libro cui titulus Charismasa nationis, per adulationem nundinati tiam, idem decus ei cui

procello non competebat,arrogare laborauit , ut Deirio I. I. Mag. c. 3. q. q. con

clui. r. euincit. Esto pio alicui Regi Angloriun , ex personali priuilegio , idem donum sit aliquando colliatum , si Pettum Blanensem audimus epistol. Iso. Nam Polydorum Uirgilium l. 8. histor. Anglor. multo latius hoc charisima diffundentem, vacillans plerunque fides, minus locupletem testem ficit. Constare tamen de Maria Henrici V II I. filia Regina Catholicissima, lcribit Laur. Arturus l. de inuocat. sanctorum cap. II.

Pontificios hodiernos, pias fraudes, & vlurpare , & labis puras agnoscCre, scribit Nouator Batauus in Ethicae resol-matae compendio parte s. s. de veracitate , quaesito 2. Iiuelligi autem ab eis ait,ptiarum fraudum no prine, mendacia quae nemini nocent, polliant autem religioni, vel patriae, aut cuicunque demum pro-delle. Itaque Pontificij, id est, quotquot Romanum Pontificem agnoscunt visibile Eclesiae caput, Christique in terris Vi carium ; mendacij dc usurpati & collaudati,insimulantur, ab hoc Ethnico resor malo. Sed mendaciter &pet calumniam. Nullus enim est hodierno tum Pontificio. rum Theologorum , ad quorum amuia sim Pontificii omnes in huiusmodi negotiis tensa tua dirigunt, qui mendacium non agnoscat esse inexpugilabiliter malum. Multos protuli id explicate ac diserte tradentes cap. 2. Operis de AEqui uocat. num. 23. Et poterant alij innumeri addetis ui siue ex Tlleologis Sch

lasticis ad 4. sentent. distinct. 38. vel ad

S. Tliomam a. a. quaest. IIo. liue ex

Summistis V. A1ιηdacium. Nec id Er smum , Lutheri, Caluini totiusque Nouatorum gregis antecuriorem , latuit. Nam in Scholiis ad Tomum 2. S. Hieronymi, reserens nec improbans, vilaue interpretatione condiens , atque adeo tacite approbans , Platonis sententiam de mendacio Rectoribus ciuitatum innoxio , addie. POcio quae scribit Aligustinus de mendacio , nempe quod temper& ubiuis sit euitandum, quaeque traduntur a nostri temporis Titeolosis, partim eiusmodi sunt , ut etiam si maximὶ . sint vera a communi lentu vehementer

abhorreant. J En Eralmus liquido fatetur, proximi saeculi Theologos , mendacij inhonestatem agnouisse ; Et quodi plenon obscure ab eorum sensu desciscitave etiam ei disertε tribuit Albertus Pius lib. contra ipsum a 3 . non labeficiat quae erae misimus de communi hac in parte tententia Catholicorum, cum ErasmuS, noster non centeatur, sed aduertariorum. Itaque retorquere fas est conuitium, &pto structa in Pontificios calumnia , verum Nouatori probrum reponere ; quandoquidem Sectariorum antecursor idipsum vere tradidit circa Mendaci, honestatem,quod hic Bambalio cum quo agimus , Pontificiis assingit, Idem repone re possumus adducto alio Sectatio Hugo ne Grortio L 3. de iure belli ac pacis c. s. num. F7. qui non dubitauit assirmare , mendacium aliquando labe vacare, queostus de Scholasticis Theologis , qui uni ex vetetibus Augustino, ferme inhaere pes in omnibus , quodcunque prorsus mendacium improbant. Hoc ille absurdum & filium pronuntiat. Sed quam sal

So, tam commode in rem nostram. Inde quippe habemus , Nouatorem cum quo agcbamus , suorum nobis probra iiDpr itide obiecisse et nec Pontificios mendacia ossiciola arbitrari Iabis pina, qu

292쪽

De Praevaricatione.

relicta aversamur , Scripturas & Patres

Ecclesiae secuti ;) sed Sectarios in schola

mendacij edoctos . M a veritate qtiam Chlistus propriam verae Ecclesiae esse vo

De Praevaricatione , se suppressone

veritatu necessariae. Non sumitur hic prauaricatis , pro

apostasia, vel pro quavis trant greί- sone, ut factum est a lancto Ambrosio serna. Is . in Plaini. I I 8. ad illud, pra-

aemicantes reputoi omnes peccatoro terra :

Neque item tumitur in sensu Iurisperi- ebriini, a quibus prevaricatio sumitur pro collusione accusatoris cum reo , ut late prosequitur CeIsus Bargatus t. s. de dolo cap. 18. M Cuiacius i. s. obseruaria cap. 4- Sumitur itaque hic praeuaric tio pro suppressione veritatis, per eum qui illam aperire tenebatur. Quam esse germanam vocis huius notionem asserit Valla lib. 6. elegant. Sic ergo Patronus6elans firmamenta caulae clientis sui, dicitur praeuaricari.'Nec aliter denominabiturDoctor quilibet alterius , si eum celae quae intererat ipsum stire. Item Confessarius , si poenitentem ; Ecclesiastes , si populum de iis quae scite debuis Ient,

non erudiant. Vel si mollia annuntient, dura dissimulent: quod D. Augustinus faciendum negat in Plat I . ad illud,vi

rutem tuam annuntiabunt. Hanc esse no

xam plane tetram, doce: ipsa vocis notio, quae inuoluit detentionem quandam

veritatis Dei, in iniustitia. Plan E enim iniustitiam redolet, muneri suo deesse ;& quae vi illius suscepti debentur, non praestare. Potest etiam huius noxae faeditas, deprehendi ex sontibus4 quibus pro- manat L uae sere sunt, gratiae a diuina

diuersae captatio, spes quaestus ex silentio, de alij huiusmodi. corrupti affectus. De huius labis indignitate , fuse Paraenesis ad Magnatum Consessarios. Aliqui vitipij ea lunt dehonestati per calumniam, ut exempla sit biecta docebunt. Petius Ble sensis , quod Regibus adularetur , dc eos celaret scitu necessalia 3, dce contrario mala illos doceret, a Religiosis de sacris hominibus calumniam sustinuit, quam ipse sic refert & retundit in Invectiva aduersus suorum operum De- Prauatorem, Adulatorem Principis , dc sancti Ordinis delatorem , vocas hominem, quem non nosti I sed docuisti linguam tuam loqui mendacium : de in hac parte mentita est iniquitas sibi. Spiritus Dei, reddit testimoni uin spiritui meo, quia nunquam sui olei venditor, nec soleo magnates palpate in vitiis , alit laudare peccatorem in desidetiis animae tuae. In compendio meo super Iob, in Epistolis meis. In libro exhoi rationum mearum; in dialogo meo ad Regem Henricum, Intractatu meo de Hierosolymitana per stinatione , In libro meo de praestigiis seminae, te in opere meo nouello de ansertione fidei, In libro contra perfidiam Iudaeortim , In libro de consessione de pomitentia, &in eo qui Canon υisi palis inscribitur, & inquam plurimis aliis scriptis meis, Regem vestrum , de alios terrae magnates. , ubi materia se offert, plena libertate redarsuo 'sollici se suggerens , quicquid ad eorum aedificationem,citra inuectivae inluciam,potest humana deuotio. JPatres Societatis I E s W, qui in I diis ad conuersionem Ethnicorum laborant,dicuntur celare eos quos facere proselytos cupiunt, mysteria qilaedam planescitu necessaria , ac nominatim Clitisti Domini suspensionem de patibulo, ne ea doctrina fiat Ethnicis in i candalum, sic- qtie pusilli avertantur a fide. Ita refere Grauina. Sed hoc adeo calumniosum est, Di siligod by

293쪽

Maio II. Series II. caput XV.

vi longa confutatione non egeat. Ora

enim Indiarum quam iste sic delusoriEimbui Euangelio contendit,uel est Orientalis, vel est Occidentalis. In Orientali habemus praxim S. Fiancisci Xauerti, de quo Acta eius liquidb testant ut, nihil

aeque habuit se commendatum inter concionandum, quam proponere Christi pro

nobis cruciatus , & tanquam potentissimum pietatis incentivum eos inculcare

Auditoribus quos imbuebat in fide Christiana. Nullosque sermones de rebus di vinis suisse Iaponiis accretiores, quan qui de Christi passione ellent, testatur in Epistolis ipse S. Xauerius. Et idem ab aliis factum constat ex Nicolai Trigaui-rij opere de Sinica expeditione. Quoad Indias Occiduas legendus Iosephus 1 Costa , qui lib. s. de procur. Indorum

Salute cap. a. explicatim me tradit,quanta esse debeat Cnristiani Concio natoris

sollicitudo, ut Neophyti imbuatur Christi Redemptoris pro nobis Cruci confixi

notitia. Itaque non est ambigendum , quin per meram calumniam, Patres Societatis I E s v grauentur eo probro sup- prellae tam necessariae veritatis, sine qua non est talus. . Petrus Cottonus, aureum suo tempore eloquentiae flumen ,ab efficinii 3c propudioso criminatore in spurco opere cui titulum fecit , acculatus est praeuaricationis; quasi peccata carnis invitis Principibus atque Magnatibus dissimulassee, nec pressitici tantum tori in foeditatem , sed etiam nitere docuisset, dummodo ali cnum cubile non persederetur. Frustra monstrarem, os illud Diaboli quod ista effutivit, texuisse calumniam. Nam nemo ex iis qui P. Cottonum norunt, eius Sc doctrinam dc sanctitatem ignorat. Et doctrinae quidem, scripti nes pereruditae ,&diuturnae in primariis . quibulque urbibus conciones , summo applausu semper auditae attestantur. Itaque n. Potera eptat ignorantiam, adeo crasso enore sordere. Vt autem o malitia, ad aucupandam hominum gratiam, vel dissimularet cum clare eloquendum.

erat, vel falsa & ipsis Ethnicis indigna

traderet, obstabat vitae innocentia, de insignis saninitas omnibus comperta.

Quare qui adeo infanda de illo vomuit,

ex parte Diaboli fuit; eiqoe supplici

rum aeternorum socius iactus est, nisi an te mortem, satisfaciendi Deo , & laesam calumniosissime viri innoxis famam re parandi voluntas saltem affuerit, poten qtia defecerir. Nam architectum huiualcalumniae, non resorbuisse quae propudiose vomuerat, atque adeo non sarsisse iniuriam calumniose irrogatam , certula est, sine qua tamen iniuriae reparatione,

si fieri possit, in non dimittitur peccatum. Vide sis quae in hanc rem addam sequen-Recentiores. Doctores quibus 'adhue

verum videtur; libertatem creaturae intellectualis, sitam esse in activa indifferentia, siue in facultate actus liti domina, ita ut eum profundere aut omittere pro arbiti io possit, praeuaricationis ac detentae in iniustitia veritatis arguit Gilli etimus Gibleuslib. i. de libet t. Dei & crea 'it irae cap. 36. affirmans eos quidem veritatem denique agnouisse , sed profiterieriibuiise , malentes perstare in propugnatione erroris moliti, quam ingen Mexcipere iubar nouae doctrinae ab ipso . Gibleuso traditae , de natura libcrtatis constituta in amplitudine & eminentia ex adhaesione cum Deo h a Hanc tamen esse admodum illiberalem calumniam, satis reuictum est in opere

contra nouam libertatem lib. I. c. II.

Tantum enim abest ut bonus ille nouae sententiae de libertatis natura faber , Vc titatis splendore morbi astuderit, eamque agnitam Recentiores prae pudore rete

xendi veterem sententiam . excipere O firmate renuerint; ut potius magna Omnes mineratio coeperit, tam nouae, tan-que

294쪽

que periculosae doctrinae, cum ipso na- Chrysostomum homi l. sturae lumine perspicite pugnantis. Quis

enim arbitretur. Aristotelem de alios Plii-losophos, qui hominem libertate expedita potiri peripicue tradiderunti, non agnouiis: ecqua in relibertas humana eusci constituenda 3 At apud eos , ne pilus quidem nouae illius dominae comparet.

Sicut neque apud omnes retro Patres a que Doctores , quos mirum esset tantopere coecuti uisse , Vt non perspicerent,

quid tandem esset libertate potiri,S habere tuae voluntatis potestatem, qiuae est ipsissima libertatis genuinae notio apud Apostolum ὶ Quod vero ea nouae libertatis notio recens fabricata, Diuo Augustino adlcribiti ir, eadem fide factum est, qua omnes prope errones Diui Augustini tempora subi ecuti , & nominatim Berengarius, Gotelchalcus, V vicietas,

Caluinus , ) delicia sua Diui Augiis lini

autoritate communire non erubuerunt,

ut non semel monstrare memini. Itaque notio libertatis ex amplitudine de eminentia consequente adhaesionem cum Deo, nouitium figmentum est, cuius veritatem a Recentioribus deprehen iam el-

se, de ab ijsdem praeuaricantibus suppleiatam 3c oppreisam, per voluntariam obfirmationem in antiqua doctrina,gratis nec absque graui calumnia assuritur.

CAPUT XVI.

De Assentatione. Hoc est oleum peccatoris , quo nihil

vulgatius atque familiarius, praesertim in aulis. Unde a Ioanne Sarisbe-tiens in Polycratico de Nugis Curialium l. 3.ὶ cap. . vilde exagitatur in aulicis'; ut & a Seneca in praefatione libri quarti Naturai. qq. Achii in plene de al-

sentationis staditate i. .de virtvt.a num.

in episto. ad Philipp. creditum Cyprianum ic . de

ieiunio. Praeter caeteros Gulielmus Paris. I. de moribus c. Io. omnino multis probris hoc vitium dehonestat. Sed scitet.

de virtvt. c. II. contrarietate a I. dicen S, .

de adulatoribus. De his quandoque diximus , quia propriE sacerdotes Diaboli

sunt , siue infernales ; commendatisnem quod est ossicium morientium semper facientes ; & ossicium mortuorum, quod a placebo incipit, semper agentes: similitet& mortuos in sernales , lemper sepelien tes, scut Matth. s. dicit veritas , sine mortuos sepelire mortuos suos. Vbi dicit autoritas, quia mortuus mortuum sepelit. cum peccator peccatori adulatur. J Huius

turpiloqui j , quod ut est apud Plutarchum l. de adulatoris de amici disciremine ,) nascitur in faucibus ; nec ex animo promitur,sed emorescit in summis labris, falso notati sunt viri aliquot insignes quos subiicio. Sanctus Paulus, de sensu vulgi lectorum , videtur adulatus Felici ac Festo, Praesidibus Ethnicis, ac profligatae honestatis', vocans eos optimos. Sic enim eos

appella ilia resertur Actor. 23. dc 16. &tamen Felicem Tacitus i s. histori testatur , per omnem laeuitiam ac libidinem, ius regium seruili ingenio exercuitie in concredita sibi Iudaeae prouincia: ut non immerito tremefactus sit , Apostolo Actor. 1 . disputante coram eo de iudicio,& castitate, atque iustiti. a. Festus vix melior homo , ad gratiam iudicans , nec nisi in quaesitam intentus. Quomoddergo non palpo Sanctus Paulus. utrumque appellans Optimiim Nesat tamen Apostolum, palponem suille, S. Chlysostomus homil. so. in Acta Et merito. Ab erat enim sanctus Paulus ab altentatione quam longissime , vere de se proselliis i. Thessalo. a. Neque enivri liquando sitimuinsermone adulationi,sicut scitis. Epitheiaton igitur optima, ab Apostolo i robis hominibus Duil jgod by Gι

295쪽

262. . Sectio II. Series I

non est quod supernaturale donum Satanamex rurbandi , eiulque nefarias in corpora humana imprestiones auertendi, concessiim Christianae Ecclesiae Ministris, inter imposturas recensuerit. Tertullianus c. 13. Apol. & saepe alibi, contrarium prolatis factis conte flatur. Et alios quoque at sumpto Christi nomine idem praestitisse abique impostum, refert Gai

S. Epitrem inde mendacii reus visus est,qubd inuenta muliere quosdam Apollinaris libros asseruante , ad eam adierit; se de eiusdem cum Apollinari tententiae allerens,mulierem exorauit, ut libros uti imutuos daret; per quos, Haereticis, silc Catholicos nominabat, ' pollet obstilere. Concello volumine, S. Ephrem glutino folia omnia illinens , ita ea inuicem Connexuit , ac si unum duntaxat solium efficerent, & lalua exteriore forma mi lieri librum reddidit, nihil querenti, cum omnia putaret immutata. Sed post dies aliquot, cum prouocatus ad disputationem Apollinaris, librum suum poposcit, deprehensa voluminis tui inutilitate,mirum in modum afflictus est, ita ut de insania periclitari videretur. Ita reseit GregotiusNyisenus in S .Ephremi encomi Mendacium urultiplex in hoc . ficto cernitiir , iuxta Ioannem Barnesium , qui aequivocationes , 8e subintellectiones quastimque mentales,habet pro mendaciis. Eodemque iure , mendaci, iuxta ipsum insimulandi sunt, non modo omnes Sancti vetetis Testamenti, qui saepe aeqiliu ationes aut restrictiones ment

Ies adhibuerunt , ve S. Augustinus lareveriat duobus de mendacio libris : ὶ sed etiam plerique S S. Patrum Novi Testamenti, quos ambiguis aut mente restrictis locutionibus, ex causa interdum vicis,

est extra dubium. Uerum hanc mendacit- simam doctrinam , nundinatilio calamo exaratam,esse explodendaminec S. Ephic-

mum restricte ex causa locutum,dici posisse mendacem, nisi per calumniam, iusto

opere contra eundem Barnesium sum prolecutus , nec vacat toties recoctanx crambem, hic apponere.

S. Hieronymus audiuit falsarim , ut ipsemet epistola Ioi. refert. Sedibit mora calumnia,& admodom sane in uillis.A ceperat S. Hieronymus epistolam S. Epiruphanii. prouocatricem Ioannis Histos trinitani ad poenitentiam, & e Graeco in Latinum verterat. Ea epistola cum surtiue aut proditorie subducta fuisset S. Hi

ronymo, magni In eum rumores i unt e

citati , & saltarii criminia reus fictus e

quia vel bum de verbo non ex prelserat.b Haec inquit S .Hieronymus,) de isti uia

modi nugae,crimina mea sunt.J Monstrat deinde diligenter, quam intulia sit huiusmodi calumnia, quamque morosum &inutile iit , interpi etationem ad singulave iba & apices aret Me in quo Aquilam protelytum,contentiosum, ut aitὶ inter-pietem, iusto solliciti iis laborasse docet. Cum e contrario LXX.Interpretes,par phiastice pleraque expresserint: & ipsinet Apostoli allegantes aliqua ex v erili strumetato , non anxie verbum verbo

exprimant, sed allegatione subiectae sententiae lint colitenti, neglecta morosi talpctica syllabas & apices. Plaeter ea qu diffuse & grauiter variis aliis locis ibis dem tignatis, habet in hanc rem idem S. Hieronymus, bene disserit in eandem se tentiam S. Hilarius i de Synodis seu in rao, dc Euagi ius in praefatione adversi nem suam vitae S. Antoni a B. Athanasio Graece conscriptae, praefixa eidem vitae in opere de Vitis Patrum Orienti . Itaque

crimen falsa autoribus ii Ruisino Melania, tui has et finis epistolae, J Hi

ronymo impactum , mera est nugacitas

criminantium . .

. S. Auxentius Abbas qui temporibus Theodosii iunioris floruit, praeter caete abundavit,insigne do

296쪽

num , Deo consecutus est, ad energumenorum liberationem. Hinc atrox in eum calumnia conflata eii ab Homine impio,

qui inuitatus a lbdali ad inuisendum Auxentiti in , Diabolico quodam instinctu

ab eo alienus , non totum non fuit persuasus ut iret,sed etiam eum coepit maledictis incellite & irridere , vocans eum planum de imposiorem, D mercedes praebentem iis qui se simulant esse daemoniacos , ex tribus Sc sex follibus , ut videantur argui ad inultorum deceptionem. J Dedi vcrba quibus Vetaphrastes

in Sancti huius viri Actis, expressit mall-εnitatem impis calumniatoris , qui mox sensit, quanto damno, tam infami calumnia proscidisset Christi famulum. Mox enim nuntius domesticiis ad eum aduolauit , admonens de filiae Energunt enit --. Pupugit is nuntius miterum Patrem , de illico vinctam filiam ad S. Auxentium calumniae impactae poenitens adduxit. Ad puellae conspectum, B Abbas diuinitus causam vexationis edoctus, di

xit, feribus sollibus,aut sex sollibus. J Et

iterum eadem mox repetiit. Intelligens Pater , unde filiae malum exortum ei set,

humi prostratus Sancto supplex accidit. Et is ad illum. Si etiam reliquis , ut tu

dixisti , inercedem piaebeo ex tribus aut

sex sollibus, filiae tuae quantum dedi 3J Sic

reprella calumniatoris nequitia, B. Auxentius,qua erat apud Deum gratia, puel- Lim restituit sanitati, de patet quanto te impiasset scelere,exemplo domestico do- ctus, deinceps sapuit,& aliis ut laperen t, damno suo autor fuit.

S. Gregorius de Beda .. hic in gentis suae historia , ille in Dialogis, J salsiloquiis pet indiligentiam de in accusationem in describendis Sanctorum rebus, accusantur a Melchiote Cano l. de locis

c. 6. qui eiuldem labis arguit, non modo Vincentium Bellovacentem, dc S. AutOninum,sed etiam autores Actorum S. Dominici, de S .Francisci, de seco legenda n ut vocant, consarcinatores : de quibus omnibus expostulae, quod dum affectui aut quaestiti veliticantur , multa praeterquam res habet, atque adeo falso, scriptis commiterint, simplicibus lectoribus imponentes. Nec sane diffitendum est,quin

aliqui,iustae reprehensitoni,& non allair tioni Cani tantum, sed etiam hacerationi patuerint. Deplorat hoc Metaphrastes, initio vitae B. I latinae, ieti ut nos effecimius , Margareta. Nec pauca in eandem sententiam protulimus in Ante murali ad Historiolani S. Ioannis Benedicta. Tamen quod attinet ad SS. Gregorium ac

Bedam , quicquid sit de caeteris , quos

nunc nec indemnes praesto, nec criminor; non potest Canus defugere notam magnae temeritatis de licenti x.Tanta quippe

est in Dei Ecclesia vitiusque illius Patris autoritas , tam perspecta v mulque accuratio & fides in scii bendo, ut milum sit, virum Religiosum potu ille erga tanta Eccles ae lumina icu eientiam dediscere. Videndus qui acti lixiuio hac ex causa Canum perfundit , Baronius ad Romanum Mai tyrol. 23.Decemb.S qui S. Gregorium per Sectarios Cani autoritate sciliceo grauatum, copiose tiretur, Ioannes Breti eius in prasitione Apologiae Protestantilina pro Romana Ecclesia.

S. Maximus Monachus de Martyr, qui sub Constante Monothelita pei illustri martyrio est pei scinctus,ab Abbate Menna Mono the lita seductor dictus est , qui seductionibus suis Origentimum diffii- disset quaquauersum. Sed filii manis

sta calumnia. Nam S. Maximus erat filius veritatis. Constantinus Manalles in Annal. num. et 48. his eum titulis honestatas S.Maximus Monothelitarum impugnator eloqtientissimus, aurea illa tuba, Nilus qua ii quidam doctrinae vetitatis, auriflmis. J Non fuit igitur S. Maximus s ductor. Ab Origene vero quantum ab-hori uerit, Jpsemet declarauit responso illo dato ad calumniam Mennae Pseud ' abbatis.

297쪽

164 Sectio II. Series

abbatis. fAnathema Origeni, & dogmatibus eius , dc omni contentaneo eius. JHoc responsum tanti secit Epiphanius Patritius, qui aderat, Fe Collationi praeerat, ut addiderit. Destriusta est Domne Abbas Menna, querimonia quae a te aduersus eum illata est; quoniam etsi elletorigenista,ex quo anathematizauit eum, ab huiulcemodi sese liberati it querela. Interim ergo tale dictum super eo, viterius non admittam. J Itaque calumnia

sancto Maximo illata,laici Patricij, iudicio euanescit.

S. Malachias Hybernus , reserente S. Betnardo, qui eius Acta conscripsit, ab homine ingratissimo mala pro bonis reponente,falsitatis & mendacii de insimulatus, & cumulante iniitrias petulantia, Vocatus sm. Hanc infrunitae linguaec strenationem in summa sancti viri patientia . Deus coercuit ; & calumniam eius disiecit. Nam ea ipsa die domum reuertus, iuste ulciscente Deo, arreptus esta Daemone,& in ignem proiectus , nec erogo niti semiustus, ac mente captus, eit extractus. Et quamuis viro lahcto bene

precante,ret enit ad lanam mentem, ta

men Angelus Domini malus,eum quamdiu vixit colaphi et auit , ut diiceret non blalphemare nec mentis in eo emotio est Vnquam plane curata , ita ut identidem Lunaticus deprehenderetur. Sic luit calumniator effrenem licentiam in S. Mala. chiam, hominem veracissimum, de filium

. veritatis, ut eum meritisInno nominat S. Bernasdus.

S. Bernardus ob infortunatum exitum expeditionis Hierosolymitanae ipso incentore susceptae, habitus est impostor atque seductor, ab iis qui rem euentu aestimantes, non censebant, negotium illud, si Deo autore fuisset sulceptum , tantis cladibus suisse conclodendum. Opprobria quae super virum sanctum ea occasione ceciderunt, attingit Goffridus I. I.vitae c.

. & ipse sanctus Bernardus a.de consid.

II. Caput XIV.

c. I. ubi sorti apologia repellit hanc. c lumniam. Aduersus quam etiam faciunt, quae habet Otho Frising.in Frider. i. I. c. So.& Ioannes Abbas Catamarij epist la in hanc rem data ad ipsum S. Beri-dum, quae apud eum est 3 3 3. Videndum etiam ne causae ob quas male cessisse posteriores qualdam expeditiones,scribebat

eodem seculo Blesensis Epistola i a r. in istam quoque ceciderint : de stultε petcalumniam vir sanctus imposuisse drus sit,cum ipsi qui eum a ille videbantur, incidissent in foveam quam fecerant. Nihil familiatius est quam ut Din

res Christiani, denominent tu sedatio reν. In actis S. Adriani c. I o. refertur, cum S. Martyr notatus 1 Maximiano blalphemiae , retorsisset in eum illud probrum. monuissetque quantis se apud inferos

tormentis obnoxium redderet, persequens teligionem Christianam, repos uisse illi Tyrannum de Doctoribus Christianorum loquentem. t blaec verba ab illis impostoribus didicisti. Adrianus ait. Cur tu illos impostores vocas, qui duces nobis sunt ad vatam aeternam i Vos potius estis seductores, qui homines in perditionis laqueos inducitis. JS. Lebuinus Saxonum, tunc Idololatrarum Apostolus , cum multωs eorum. abduxisset a simulachiis, seruire Deo vi-uo dc vero, a caeteris audiuit seductori, Sic enim eos loquentes inducit Hucbaldus in Achis S. Lebui nic. i 3. En ecce adestieductor ille ; sacrorum nostroriim,dc totius inimicus patriae. AEquum est, ut debitas luat suo sanguine poenas JEpiscopi

Catholici, ut refert victor Uticensis I. a. persecut. Vandal .in epistola ab Hunerico Arriano data ad uniuertos Antistites Homousianos, dicti lunt seductores: quibus idcirco impius Rex succenset, quod aduersus decie tum suum pridem euulgatum, conuenirent in unum, ad subuertendas seductionibus luis animas Christiam , S. Nosterius

298쪽

De Mendacio Impossura.

S.Nosterius in Actis S.Godestidi Comitis Cappenbergen sis cap. s. eo insigni elogio honestatur. ζ Eximium iubat Ecclei ae, admirabilis Dei praeco, vir admirabilis gratiae , praedulcis eloquentiae,summae continentiae,informator ac propagator religionis Canonicae, seruorum Christi aggregator, coenobiorum non Panco rum fundator , tam habitu quam voce strenuissimus verae poenitentiae praedicatoriac per omnia illius propheticae iussionis executo qua dicitur,parate viam Domim,rectas facite insolitudinesemitis Dei nostri. J Hic tantus Dei famulus, S omnis sanctimoniae exemplat, ut in ijsdem S. Godefridi Actis resertur c. is. & 36. imposior , de fassiarim , aeseductori est appellatus,quia S. Gode scidum, a seculi diuitiis atque deliciis ad rigidum Praemonstratensium institutum adduxerat. Ita plane filij huius seculi , doctrinam vere Clitistianam,silsiloquij, impostulae .de seductionis insimulantes. Sed eodem iure S. Notbertum pulsarunt calumnia illa seductionis,& falsiloquii ac impostvrq, quo ipsum sanctum Godesti dum ut eo c. I S. dicitur,) amentiae insimularunt qubdadhaerens sancto Notberto, fluxos seculi

honores, 3c evanidas opes atque delicias, Christi amore abieci illae : quae cum summa esset apud Deum sapientia,apud filios seculi audiuit stultitia. Sed quod stultum est mundi,' iudice Apostolo ,ὶ sapientia est apud Deum.

Acta sancti Theodosiij Coenobiarchae

apud Metaphrastem II. Ianuar. produnt ex testificatione Iuliani tunc socii sancti Theodosij, post.a Bostrensis Episcol i, quod cum sanctus Theodosiis & Iu-ianus Bostros venissent, I Mulier quaedam insignis& vitio nobilis , cdm Sanctum dixi flet planum & impostorem, in oculis eorum dedit poenas intemperantis linguae , acerrimum subiens supplicium, cum graui morte , eius erupisci

Etiam qui a praua vita impios auertere studuerunt, se audiuere leductores dc impostores. De Vitali Monacho sanctissmo , quod plostibula vacuaret, & lupas ad Christum ac salubrem poenitentiam reduceret, aiebant impi, , quibus eripi praedam graue erat ; t Quomod , fieri

potuit,ut hic impostor, tam multas ad se attraxeritλJIta refertur in Actis S. Ioannis Eleemosynarij, cum agitur de conuentu earum quae a turpi vita per Vitalem reuocatae suerant, ad quoddam illius Ora

tolium.

S.Gerebernus Presbyter Hybernus deductor dictus est , ut Labet Molanus in Natalibus sanctorum Belgij is .Maaj, eaque ex causa mortem sancto viro suille illatam, habent Acta S. Dynapnae, exhibita a Pelio , S. A ut ei ti apud Cameracenses Canonico. Per calumniam atrocissimam S. Gerebernum seductionis filisse insimulatum,rei gestae historia, breuissimErepraesentata demonstrabit.Rex Ethnicus in Hybernia ex uxore Christiana cui sanctus Gerebernus a consessionibus erat,siliam genuit longe speciosissimam , cui nomen Dympnae. Eam pia parens per s. Gerebernum salutaribus Baptismi aquis

expiandam curauit. Com autem Regina finem mortalis huius vitae fecisset, Rex secundas nuptias cogitans, puellam nobilem specie praestantem conquirens, quam sibi thoto sociaret,cum alia non Occurreret. Regio thalamo apta,de stiorum

nobilium consilio , Dympnam filiamc proh scelus ' in habere uxorem decreuit. Monitus Virgine de Regio insano

consilio S. Gerebernus, autor illi fit, ut quandoquide nulla spes erat molliendi obfirmatum in filiae nuptiis Regis animu, nec eius violentiae obusti poterat, fugam quantocyds capessat,& adita transmarina quapiam regione monstrosae Patris voluntati se subducat. Ex equitur pia Virgo quod monita erat, comite i b S. Gere-berno,& Regio ioculatore, eiusque conis

299쪽

iuge, appulsique Antumpiam secesseiune

in te motum a turbis locum cui nomen Ghele , vi de ad vicinos pagos pro rebus ad vitam iustentandam necessariis,quem piam identidem submittebant. Rex de filiae isecessione moestis sinus, com nulli bi in Hyhemia post accuratam dii iii sitionem comparuillet,naue conscenia filiam quaesiturus ac reducturus, in illas ipias oras peruenit, quas filia adierat: de indicio nummorum Hybernicorum , quos ad ciborum coemptionem lsubmit erat, deprehen tam , ad reditum in Patriam quibuscunque potuit pellaciis lollicitauit; nec duntaxat regium thronum cum nuptiis, sed templum quoque augustissimum in quo eius aurea statua Deae titulo colere. tur, spopondit ; dira omnia vicissim minatus, si honorem paterni coniugii obfirmate aspernaretur. Delioriantem sortis- me ab alsentu lanctum Gereberniam,Rex seductorem filiae & euertorem appellans, in filiae oculis trucidauit ; ipsamque Dympnam filiam, constantissime a tanta

turpitudine abhorrentem , actus in rabiem, cum nemo satellitum qui aderant, immani praecepto de ea trucidanda morem gereret, sua ipse manu martyrem secit. Insignia miracula quae ad sacras exti- uias Beatorum horum martyrum sunt edita magno numero , perstrinxit autor Aetolum S. Dympnae : ut nequaquam

opus sit probrum i eductoris S. Gereberno impactum,depellere.

Religiosi qui alios instituta ipsorum

capessentes, vel iuuant , vel non repellunt, calumniam passim sustinent quod

eos seduxerint. De nostra aetate , res est

perspicua & quotidiana. SanctusThomas

Opit c. I T. c. I. idem aeuo suo in more

fuisse ostendit. Sed & longe antiquior Origenes ho m. s. in Exod. tractans obiurgationem Phalaonis ad Moy lem &Aaron . vrῆentes populi Dei liberationem,egregie idem piosequitur. Monstrat

ibi inprimis Origenes, lollicitationan a Moy te adhibitam erga populum veexiret de AEgypto , fili me veram imaginem inuitationis ad exitum e ieculo I in quo ob negotiorum obscuritatem, dc te- . nebras seculares , . Inti nomine inii nuatas , non habet locum se tuens Dei obsequium , quia nemo potest duobus Dominis seruire. Quare Moyses, vir inquam lpiritualis N arcanorum Dei pa

ticeps ,) ait fratribus suis I J exeundu iri nobis est de AEgypto , relinquendus est mundus , si volumus Domino teruire. JHoc Pharao , appellat pernersionem populi Dei. Addit Origenes L Hoc quidem dicebatur antiquis. Sed de l: odie si Moyses de Aaron id est propheticiis, lacerdotalis termo .animam lollicitet adteruitium Dei, invitetque eam exire de ieculo, renuntiare omnibus quae possidet, operam dare diuinae legi, de sequi verbum Dei, continuo audies dici ab illis , qui Phataoni unanimes de amici lunt:Videte quomodo seducuntur homines & peruertuntur, quales adolescentes, ne labo- rent, ne militent, ne agant aliquid quod eis prosit,relictis rebus necelsariis & utilibus, ineptias sectantur, 3c otium .Quid est seruire Domino 3 Laborare nolunt, &inertis otii occasiones tequirunt. Haec erant tunc verba Pharaonis ; haec de nunc amici eius,& familiares loquuntur. Videndum etiam n non huc pei tineat

locus D Augustini in Ps l. 6 3. ubi incidens in illud Iudaeorum ad Pilatum , seductor illa, dixit adhuc vivos. Expendit verbum illud amarum, seductor ille. HOC, inquiens in appellabatur nomine Dominus I E S V S Christus , ad iolatium semorum tuorum quando dicuntur δε--δεσω. J sanctus Romualdus ut est in eius Achis c. s0. ab uxore Arduini quem induerat vestcm Monasticam, dictus est antipim sevi Elor. Haud dissimilia obiecti sunt sancto Bernardo propte e Robertum , , Praemonii latensibus ad Claraeual-lcnses digressium , ut iple S. Bemardus

300쪽

De Mendatio

memorat Epistola as 2.Item quidam pius per imposturam & fraudem agere,intoleAbbas , eadem calumnia pullatus euobexceptum in coenobio aliquoties S. PG tianiam , ut scribit Gregorius Turon. in opere de vita Patrum c. s. In eandem sententiam Eucherius in calce homiliae

de Pentecoste,accipit illud Apostoli , ιι seductorci O veraeti Episcopi de Sacerdo tes Calliolici, his verbis denigrati sunt 1

Petrobusianis , ut ad eorum propositi nem quartam refert Petrus Cluniac. Nolite o populi,Episcopis, Presbyteris, seu

Clero vos seducenti, credere : quia sicut in multis, sic Se in altaris ossicio vos decipiunt. J De Primis Dominicanis quidam prophani S. Engelberto Colonienti Episcopo de Martyri obliuserunt , quod de eis prophetatum esset fore teductores populi, quos vir Sanctus eget egic clusat, ut scribit Petrus de Prusita in vita Alberii Magni c. 2. Reges Christianorum ; non unus inquam acie alieteorum', sed quotquot gloriosum illud cognomen tulerunt; Pimpostum perniciolae,& insemis mendacii, sunt in limulati, ab harae Caluinianae subulco, Dilanij Vi uariensis orae oppido Nomen ei Salae. Rem describit qui aderat Claudius Carqn,in Antichristo reuelato, Nota quarta, Tcstatur enim se audiente , Ministrum illum , aggressiim ad exponendum pro concione locum ex Matth. 8. post Cluisti in aegritudines

potet latem amplissima dissertatione co firmatam,cxcurrisse in Catholicorum n quitiam , quos simios satanae dixit, vera Christi miracula supposititiis miraculis, perueria aemulaticine impugnantis. Nec ea labe minutam duntaxat plebeculam toties figmenta pro miraculis iactantem sordete asseruisse,aut quaestuarios,nec nisi in lucellum quodpiam intentos , vultu os P oueni tales,poppas inquam Pontificios: sic enim illi miaeste de more sacerdotes Catholicos appellare visu ;) sed etia qui inter eos summo sunt loco,quos tandum ducebat Gregorius Nazianzenus orat. 3. Refugio,quantum possum, spurci otis illuuiem his chartis illinere : sed audendum est. Reges ipsos suos, ne illo

quidem qui tum serum potiebatur , cxcepto ; omnes pronuntiauit impostorti, qui quod in strumarum curationem pecinsignia malagmata, & artem inquisitam Medicorum de Seplasiariorum, aut etiam circulatorum qui Regibus semper sunt ad manum, subdole efficerent. miraculo adsciiberent,ut rudem plebeculam continerent in Papistica superstitioue , de regre illa ab errore prohiberent. Sed haec calumnia, fuste potius , aut etiam viuiconinuito,qu in rationibus est repellenda. Quis enim sine stomacho

sciat,canem hunc moritHim, tanti sexto- Iis eiaculatione dehonestare ausum Christum Domini λ Sane non vulgi duntaxat impetiti delusione , dc vasta applaudentium Regi suo Mediuorum opera , sed

constanti experimento tot seculorum,asseritur Regimis Christianissimis ea potestas, curandi suo contactu , t ne Lustra blatero ille cauilletur admota malagma ea , ) nudo inquam suo contactu , scro-phulas siue strumas. Annuit Cardanus I. contrad. Medic. Sed reserens ad longum esum aromatum per Reges Galliae , iure explosus a Brodaeo L8.miscella.c. I o. Nec Medici duntaxat atque Chirurgi , uno ore id assi ant,de disertissime Guido in

Chirurgia Magna Tract. 2. doctr. 2.cap.I. Ioannes Tagautius I. I. institui.Chiriirg. de Andreas Laurentius libello de lioc a gumento ; sed externi omnium regi num, ac nominatim earum quae gratis de cum fuco , gloriae Gallorum velificari nollent. Bartholomaeus Camerarius dialo. de orat. c. 3. sua aetate Henrictim II. multos strumosos ex Germania , Italia, Hispania, sanasse testatur. Non est in hac re multis verbis aut emendicatis iussa

giis opu5,cana res per se loquatur; δe qui

SEARCH

MENU NAVIGATION