장음표시 사용
311쪽
est, quam quM ab externis, Lymerico, Plateolo de aliis proscissus legatur. Uberistinus de Casilis forti Apologia eum est
tutatus,& percalumniam,maxime domesticorum,elle grauatum demonstrauit; id quod etiam nuper Lucas Vadinglius ad annum I 297 .ai num. 3 3 .diligenter firni
uit. Astipulabitiirque, quisquis defensionem quodlibetis eius subiectam, aduersus septem Theologos Parisienses eiul-dem ordinis , inter quos Richardus de Media villa, in censuram in ossiciosam dictorum eius perlegerit. Inde enim perspicuum est , pleraque citis dicta tanquam hominis in eo ordine exosi, detorta', sccontra quam mens Autoris serebat, sinistris interpretationibus in sensum peruersum accepta et se. Formam verbiudici) in eius Apologiae initio, ipsemet expostulae fuisse prorsus inhumanam,& omnibus iuribus aduersantem : quandoquidem neque citatus, neque auditus , Infamante sententia perculius est. Et cum ei lii peii ribus expeteret agendi cum Cen otibus&dicta sua exponendi ficultatem, repulsam praeci Ie tulit, ut i pie ibidem rccitat. Nimirum qui semel inter domesticos, auersus affectu ab ordine erat habitus; quia turpi lucro ex sepulturis captatis aduertabatur, nec cupiditati aliquorum domesticorum velificabatur ; indignus vitiis est qui audiretur,aut pro se latis facere permitteretur. Exemplo quod alicubi posterioribus temporibus , imitatione expressit non nemo. Quisquis enim in Re-
Iigiolis ordinibus , pro puro spiritu a
Fundatote immillo stare in animum induxerit, nec letu iliter abblanditi amantibus primatum gerere , fixum habuerit ; Tyrannos rotunde vocant Isidorus Pelusiota l. 1.episto. I as.& 23 .dc Ioannes Sarisber. l. 6.c. 28 & l. 7. Polycr.c. 14.ὶ illicis ut hostis Ordinis & reus maiestatis traducitur. Hoc Per. Ioannes Olivi expertus est , de luperstes de iam fato functus .ietiamsi quaedam ab eo pec eriorem
materialem esse prolata, inficiari non sie
De Ingratitudine. LAhes in ginti erga benefactorem animi , teterrima est ac probrosissima. Quod plene exequuntur Lilius Gyialdus peculiari lucubratione de hoc argumen- ω,Carolus Paschalius in Censura animi ingrati, Ioannes Antonius Campanus libris itibus de fugienda ingratitudine, de multi antiqui adducti lib. 4. de virtvt. Inum. I 4. quorum iudicia paucis vestis complexus est Publius Mimus ea senten- .liola: Dixeris maledicta cuncta, cum ingratum hominem dixeris. Ipse Spiritus Sanctus in sacris libris,ingrati fidem non secus ac hyhernalem glaciem sole tabefaciendam confirmauit, de disperituram diaxit velut aquam superuacuam. Quibus comparationibus Salomon Sap. I 6. fluxam spem de prorsus exinaniendam in grati expectationem est contestatus. Aiascicuerunt hanc tetram labem Sanctis quibusdam aut magnis viris, per calumniam aliqui , quos relatum ac repulsum
S. Ioseph , ab impurissima hera pellectus , de prope vi abstractus ad uagiti lim,
eum constanter virtuti adhaesisset, accillatus ab ea est ingratitudinis apud Maritum. Sic enim de ea accusationem praeia occupante, Iosephus l. 2. An riq.e. 3. Ne vivas marite . ni scelestum seruum, cubile tuum violare conatum,digna poena mulctaneris ; oblitum&qiralis in aedes nostras venerit, Sc quanta beneuolentia sita te complexus : qui ingratissimus habendus , ni omnibus modis fugi se approbaret ; ne a coniugio quidem tuo iniuriam abstinuit, idque die festo, obserua in absentia tua: ut racile appareat,modestiam
312쪽
stiam quam prids prae se serebat, ab herili nera discipl.c.6. aliisque nonnullis quos
metu , non ab indole tecta profectam. J Baronius anno 36 a. nec probat nec im Frustra docerem, hanc fuisse vanissimam probat,summae in Belisarium ingratitudiis calumniam: cum e contrario, Ioseph prae nis insimulatur,eb quod tantum Ducem, summa in herum gratitudine,constanter post Gotthorum & Vandalorum Reges tenuerit cutiosus explorator eise alienae captos & s ubiectos, post domitos Pelias, voluptatis, a muliere virum ultro rapien- post immensa bona & decora Iustiniano te ingestae. Scriptura siquidem diserte & imperio conciliata, luminibus priua- meminit , Ioieptium inter repellendam tum, Omnibus exutum facultatibus , ad heram,albgasse quantis nominibus esset stipem a praetereuntinus colligendam viro eius obstrictus 1, dc concestatum eia adegerit , nulla vel perexigua de causa. se,non poste te in Dominum adeo bene Sed hanc esse inanem calumniam , nec de se meritum peccare. Calumniose igi- Belisarium etiamsi iuspicionibus post tur,alprumhera, notatus est ingratitu- triumphos grauatum , deuenisse in eum dinis. statum qui propositus est,diligenter pro- S. Sebastianus,ut est in eius Aetis iam sequuntur Alcinius l. .parergon c. 24. &olim conscriptis , delatus ad Diocletia- Franci lcus Fernandius in Didascalia mul-
num quod Christi iacia sulcepisset . a tiplici cap. I . Nihil sane apud antiquos
Diocletiano inuocatus est, ac insignis in- de ea tragoedia legitur, etiamsi aliqui Iu- gratitudinis insimulatus, quod cum inter stiniano infensi, reliqua eius probra non ptimos habitus temper fuisset in palatio, dissimularint. Tantom posterioresaliqui, & acceptissimus semper Imperatori ex- ad .calamitates quibus Belinarius inuolu- titillit, tamen ingratissime eum habuis- tus est , saltem ad tempus , non enim set, adiens Christianorum sacra,quae isse consentiunt veterum de eius restitutione Imperator cane peius & angue odisset. testimonia;) ex suo cerebro exoculatio-Haec tamen non erat S. Sebastiani ingra- nem ac mendicationem Belisatij factam alitudo , sed rabies Diocletiani. Neque Iustiniano adiunxerunt. Et sertassis men- enim ingratus est homini,qui studet gra- dicationem ad quam redactus est sub eo-tus esse Deo : quod facit qui omni spu- dem Iustiniano Ioannes Cappadox,Con-rio cultu ablegato , ex animo capesse sui quondam & Praefectus I raetorio, sue Christiana secta,ut Sciebat sanctus Seba- Procopius in belli Persici historia prodistianus. In humanis non haberetur in- dit,) aliquis otiosὶ ad Belisarium tran- gratus patri aut hero , quantumuis benὶ stulit. meritissimo,filius aut seruus, qui in gratiam patris aut heri , renueret euertere
Rempublicam do nefarium quippiam suscipere. Nimirum quia obligatio referendi beneficium, non potest esse vinculum iniquitatis. Multo magis igi mr , nemoritulo gratitudinis erga hominem astringi potest , ad afficiendum iniuria Deum, cui inexpedibiliter de inadaequabiliter,
supra omnes obstricti sumus, innumeris
ac iandatissimis titulis. Iustinianus Imperator a volateriano i
. An tropolos; dia Crinito l. s. de ho-
De Principis odio o inhonoratione. V En tum est adcalumnias, de probris
personam publicam veI communItatem spectantibus. Quas inter , ordior ab odio, vel remissiore amore,aurin noratione Principisi Sunt hae maculae omnino Redae, & admetiendae ad obseruantiam Principi debitam , de qua Iase
313쪽
igo Sectio II. Series II. caput XIX.
lib. .de virtutia num. I s. ex eo praesertim,quod Princeps te habeat ad subditos, ut Dei vicatius. Qub reducitur , quod passi in apud Symmachum . de in Iure, quaecunque ad Principem pertinent, dicuntur caelestia. Ut coelestu oratio , prootatione Principis apud Symmachum l. I .episto. 7. dc caelestia iussa , vel statuta vel pracepta l. I O .episto. 3 7. dc l. s. episto. so.& L episto. 8.Apud S. Augustinum
in Collat. I. diei c. 23. memorantur consituta raelestia 4 est Principis decreta. In
Collata diei tertiae c. 1 8. vocatur caelestis sanctis. Simili loquendi modo, in Cod. l. a.de Castrens .dicitur clitis,caelitin grad.m impetrare. Et in Cod. Theodot .l. penuit. de Palat. Sacr. largie consetudo caelitin deputata , est consuetudo inducta per Principem. Itaque obloqui de Principe, est ponere in coelum oς suum,& labe plane tetra se inquinare,ut bene prosequitur Sarisber. l. 6.polycrat.c. 17. & Petrus Ble sensis cpisto. o. ac Camillus Borellus i. 3. de Magistrar.cap. I. Per proportionem autem ad maculam oblocutionis;de aliis in Principem inhonorationibus, aueremissiore honore vel amore qui inter iniurias recententur , statui facile potecit. Calumnias hac in parte varias, sustinue runt Sancti Dei, quarum nonnullas attingo.
Naboth siue Nabuthes , quod tenax paternae haereditatis , Regiam cupiditatem stustratus esset, arte impiae Ietabelisper calumniam oppressus est 3. Reg. 2I. Oppressionis vero iniquae capita fuerunt , benedixit Deum oe Regem. Ubi benedictio , per antiphrasim pro maledictione ponitur. Ne diuitem maledicti nomen ostendat, de sermonis ipso laedatur sono.benedictio pro malediisto voca-- lux; J ait sanetiis Ambrosius I. de Nabu the c. II. Exemplum est omnino lucu Jentum , facilitatis qua Principes opprimunt infimos percalumniam, omnibus ad eorum nutum se fingentibus , etiamsi immanis in Deum ac proximum innoxium iniuria, sit admittenda.Sed Deus vltor a tergo,iniquitatem qua Naboth op pressus est , horrendo iupplicio reposito castigauit , ut capite illo a I. videre est, iuncto cap. 12. ubi ea poena mandatuvexecutioni , quoad sanguinem ipsius Achab , quem canes linxisse reseruntur. Qubd autem denuntiatio poenae ferebat, de posterioribus Achabi dem tendis, viis detur accipiendum de 7 o. iiiiis Achab. f Vide quomodo retrihurio, ccato par;
inquit sanctus Chrysostomus hom. de Adam& Achab. ὶ Filii, inqώit, Actiaberant, teptuaginta viii ,&occiderunt septuaginta, & posuerunt capita eorum in corbes, Ac miserunt eos in Iezlahel. Profecto iustus es Domine, & rectum iudicium tuum. In Iezrahel Nabutha occitus est, in eundem locum, occidentis genus Occisum, mi ilium est in 1 portis. Achab Nabuthae peccauit , botris aliquibus in corbes coniectis. JChristiani sub Seuero , tanquam minus bene erga Pi incipem affecti, nec testimonia laetitiae de victoriis Imperatoris praebentes, qualia praebcbant Ethnici, nec Diis factificantes pro Imperatore, calumniam passi sunt in honoratae ac laesae Majestatis; in qua refellenda, Tcitullianus de accuratus & fortis est an Apologe r. a cap. 28. ad 46. Breuius quantum luit c loco satis si l. ad Scaput. c. 2.t Circa maiestatem, inquit, in Imperatoris infamantur, tamen nunquam Albiniani,ne Nigriani, vel Cassiani, inueniri potuerunt Christiani: sed ijdem ipsi, qui per Genios eorum in pridie usque iuraue runt, qui pro salute eorum hostias & se cerant & voverant, qui Christianos saepe
damnauerant, hostes eorum sunt reperti.
Christianus nullius est hostis . ne dum Imperatoris : quem sciens 1 Dco suo constitui, necesse est, vi&ipsum diligat& revereatur& honoret,& saluum velit, cum ἶOPO Romano imperio , quousque seculum
314쪽
De Auersione a Principe. et 8 i
s eccium stabit: tandiu enim stabit. Coliamus ergo de Imperatorem sic , quomodo de nobis licet, ec ipsi expedit, ut hominem a Deo sectandit in , de quicquid, est ,
Deo consecutum, &s olo Deo minorem. Hoc de ipse volet. Sic enim omnibus maior est , dum solo vero Deo minor est. Sic de iplis Diis maior est, dum de ipsi in potestate sunt eius. Itaque & sacrificamus pro salute Imperatoris, sed Deo nostro,&ipsius; sed quo modi, pnxcepit Deus, pura prece. Non enim eget Deus conditor uniuersitatis, odoris, aut sanguinis alicu- ills. Haec enim Daemonioriim pabula tulit Daemones autem non rant lim re: puimus,
vero in & reuincinnis, & quotidie traducimus, Sede hominibus expellimus,licut plurimis notum est. Ita nos magis oramus pro lalute Inipelatoris , ab eo tam
postulantes,qui praestate potest. JS. Eustathius Antiochenus, vir&do .ctissimus,&fidei propugnatione illustris.
simus ; ab Arianis com alias scedas calumnias sustinuit,de quibus ex parte supra est actum,cum de impuritate lacrilega in viris ; tum illam nominatim,quod matrem Constant ij Imperatoris, haud latis integra: famae foeminam , dicto de ea verbo malo violasset. Sed S. Athanasius Episto ad solitar.vitam agentes βιb initiam, veram huius calumniae structium,& per quos ac quorsum conflata et set, sic aperuit. I Omnes cetiE apud illos sordibus scatent, de eorum Catas copi hoc est exploratores , cum minimε sint Episcopi,
longὶ maculosissimi sunt. Qudd si quis
apud eos Episcopus esse velit, non illi occinitur, ortet Dissopum esse irreprehem sibilem : Sed hoc illi dicitur,l entias contra Christum . nec de moribus tuis sis anxius. Id enim tibi sufficit ad commendationem ,&ad Principis amicitiam. Ita reis uera agitur cum iis qui Ariani cὸ sentiunt. Contra veritatis aemulatores , tametsi sancti , tametsi puri appareant
s quemadmodum dixi,ὶ rei iuut, quum
illis libuerit , quum eam quam volunt, causam finxerunt. Et hoc ex eorum calamitatibus perspicere licet. Fuit quidam Eustathius Episcopus Antiochiae,vir conis fessione clarus , dc religione pius , quem magno studio pro veritate stantem , ScArianam haeresim odio Prosequentem, auertantemque homines Arianicae opinionis , ita apud Constantium ficta calumnia accusarunr, quasi in matrem principis contumelio uis fuisset : Nec mora, in exilium ei jcitui,& cum eo insens turba piesbyterorum de diaconoIum. JS. Ioannes Chrysostomus , ut scribit Leo Sapiens in viri sancti Eliconato, cum pro concione , uniuer Se de in communidi putasset de tanta inarum malitia , calumniam pastus cst, qtidd ea uniuersa disputatio , Eudociam Arcadii conuigem tuba nigmate impeteret. Structa item eidem calumnia est,simili ex causa cum Se
iteri an ut Epit copiis Gabalotum , de Antiochus Ptolemaidis, S Acacius Beroeensis, infensi aliis quisque ex caulis Chrysostomo , 3c putantes te dictos ab eo secerdotes Baad qui comedebant de mensa Dea bel, in eius exitium coniurarunt. Rem sic breuiter complexus est Metaphrastes in sancti viri Actis. Non multum interceia sit temporis cum partem quandam libri Regum , diuinae icilicet scripturae, cumulus postularet contexens magnus Ioannes, institutae orationi,concioliatus est in Ecclesia. Ea autem ita se habebat, Congregate ad me omnes sacerdotti dedecoris , qui comedunt mensam Iezabel , ut dicam eis
scut dixit Elias : 2 Urue claudicabit tu riserue poplitibus vestru ' Si Baist juT euu , ambulate post sum. Si autem Ie- tabel ovoque mens, Usa est Deiu , comedentes euomite. Hinc illi sapientes in malitia,c dira vetba quaedam tanquam arma apprehendissent , Se validum auxilium, accedunt ad Arcadium, duce huius improbae synagogae Theophilo;alia quidem addentes, alia autem perperam ex- Nn ponentes
315쪽
L8i Sedio II. Series II. caput XIX.
ponentes. Dicebant vel , viri egregij &facile perluadebant , se quidem dictos
Diste sacerdoici dedecoris , reuera enim erant : Imperatricem autem esse aperth Iez abelem. Hinc factum est,ut Imperatoris quidem in magnum Ioannem cederet reuerentia , & dest letium transiret in
dolorem;da tuique praeda viris improbis. Theognostus Constantinopoli illustris , ab homine Arriano accusatus est, quod Arcadio dc Eudoxiae clam maledixisset. Calumniatori res cessit ex optatis.
Nam & uniuersa Τheognosti bona in fil- cum redacta sunt,& ipse in exilium Thessalonicam relegatus ἱ quo cum fere se uenister, excessit E vita. uxor Callittope in tot aerumnis affictissima , adluit sanctum Chrysostomum, a quo benigne excepta , de nonnullo subsidio adiuta est non absque sensu magno commiserationis. Unde occasio enata similis calumniae aduersus ipsum sanctum Chrysostomum concinnandae,ac eius quae Theognostum prellarat. Erat milerae viduae vinea , inquam sorte ingressa Eudoxia, carpto botro pro illius temporis abusione , ut in quemcunque locum pedem intulissent Imperatores& de s iactu eius gustassent, eo confestim exuerentur priuati Domini suam deinceps fore vineam est proseiata. Mentio est eiusdem abusionis in Actis
S. Epiphanis i a. Maij de agro vidiM.
Metaphrastes tamen in sancti Chrysostomi vita, notat, vel alium agrum cum agro occupato permutari solitum,vel annumeratum iustum pretium. Eam iniuriam iam omnibus mariti bonis ips6que marito spoliatae, atque adeb moetentissimae viduae irrogatam , acerbe ferens sanctus Chrysostomus, dum sortius ac liberius quam Eudoxiae arrogantia ferebat, pro vidua agit , homo oblocutor & linguae intemperantis ac eiicenis audiuiti
vi ibidem recitat Llataphrastes, & tanquam Maiestatis vlainor, irae Principis est obiectus. Acacius Constantinopolitanus , quo tempore sapiebat, nam postea desipuit,
agens constanter pro retinenda fide Catholica aduersus Basiliscum Tyrannum, quem S. Daniel Stylita ut habent eius
Acta , nouum Diocletianum denomina-u,t;ab eodem impio Sc nominis sui mensuram implente, cdm aliis calumniis ap- etitus est, tum ea nominatim,qubd in edictis figeret Imperatorem, eique inureret probra. Cum enim Acacius, & reliquus coetus Episcoporum , de periculo Catholicae fidei ab impio Tyranno,commonuissent S. Danielem, S: Basiliscussibi timetet a meritis S. Danielis , quem sciebat giatiosissimum et se apud Deum;
anteoccupans redargutionem a viro sancto manaturam scribit ad eum,iustum eia
se ut potius succenseat Acacio, qui maledictis oneraret, & probris omnibus d honestaret Imperatorem. Quocirca oportet te, aiebat,) precibus tuis opem Imperatori potius ferre , contra Epu zopum. J Sed erat mera calumnia, pro qua
S. Daniel tantas reposuit verborum ac leatorum ittas , tantasque calamit tum graui inmaeuin de nunciationes , vene is quidem qui fuerat ad eum a Basilisco submissus , ausus sit ea inuidiosa logatione fungi apud ipsum Basiliscum;sedliarplex rogauerit Danielem , ut scripto ob ignato comprehenderer, quae voIebat renuntiari Imperatori. Ad quem denique accessimis S. Daniel, columnam ad tempus deserens, sicut Christus de coelo descendit ad subleuandos nos,impium Scvirulentissimum Basilricum, non ausum coram sancto comparere , & calumnias
queis Acacium grauauerat coram comprobare , ad i ecessionem compulit.
Episcopi & Sacerdotes A sti sub Geiserico Vandalo,Arriano crudeIissimo, calumniam passi sunt, quod ipsi obloquerentur. Victor Vticensis l. I. persec. Vandal. eb usque progressam calumniandi pruriginem docet, ut inter cohortandum
316쪽
vel Qendum ad populum , Catholici
oratores essent intutissimi. f Nam de diuersae calumniae inquit ) non deerane quotidie, etiam illis Sacerdotibus qui in
his regionibus versabantur,quae regiones
palatio tributa pendebant, de si forsitan quispiam , ut moris est,dum Dei populum admoneret, Phalaonem, Nabuchodonosorem, Holrehernem, aut aliquem
similem nominallet ; obluciebatur illi, quod in personam Regis ista dixisset, &statim exilio trudebatur. J Genus est calumniandi virulentissimum,& tamen non infrequens, etiam apud Catholicos Auditores ; a quibus plerunque , voces Ecclesiastis obtorquentur ad omnino alium lcntum , & calumniam Iustinent violati voluntate alicuius , quem plane ignorabant. Nuperrime sane quidam liqc in si plicitate tua dii Ierens de peccatoris aduersus Deum rebellione , grauiter notarus eit . quasi ea insectatione rebellionis in Deum perstringere voluisset tunc maxinin feruentem cuiusdam prouinciae
haud ita procul hinc abiunctae rebelli
nem , de qua Tractatori ut ageret, nullo modo in mentem venerat. Sed in hoc genere pruriginosa ingenia suspiciones tuas vendunt pro expressis de solidis veritatibus.
S. Maximus Monachus & Martyr,H inclij Imperatoris nepotem Constantem, Typi Autorem, odio habuit se, & verbis vilis inlectatus esse dictus est ; ut constat ex collatione eius cum Ptincipibus in Secretario , ubi Sacellarius Imperatoris inde auspicaturcollationem. f Exhibenteum in medium 1edentium Principum,& dicit eis Sacellarius cum ira multa &furore : Christianus es 3 Et dicit : Gratia Christi, Dei uniuersorum , Christianus sum. Et dicit 1lle : Non est verum. Respondit Dei servus : Tu dicis, sed Deus
scit esse me Christianum. Et quomodo, inquit , si Christianus es,odio habes Imperatorem Respondens Dei seruus est. Et unde hoc claret odium quippe mentis est occultus affectus, quemadmodum& dilectio. Et dicit ei. Ex his quae fecisti,cunctis factum est manifestum, quod
odio habeas Imperatorem , & Rempublicain eius. J Et aliquanto post, Theodorus gener Platonis Patricij , refertur insimulasse lanctum, subsannationum Sc
mussiationum in Imperatorem. Idem S. Maximus , ut est in Collatione cum Theodosio Episcopo Caesareae , inculatus qubd Imperatoiem vocasset Haereticum;pessime ac laeuissime habitus & dehonestatus,pugnis, evulsionibus, sputis edissimis , ad extremum lotio teterrimo in dissimorum conuiciorum est pernius. Sic enim habet narratio. Et cum vix eis Epit copiis ut quiescerent persuasit set, rur sus sederunt : 3c denis millibus iniuriis de maledictionibus inexcogitabilibus dehonestantibus eum , cum reruore multo& asperitate, dixit Epiphanius: Dic malorum extreme, vorax ciuium, quasi nos
de ciuitatem nostram, sed de Imperatorem haereticos habeas, haec prosecutus es verba Vere plus quam tu Christiani uim iis, atque orthodoxi. J Non dixerat S. Maximus quod vere dicere potuerat, Constantem Imperatorem esse Haereticum : sed tantum improbauerat Tyllam,
nec iis qui a Romana Ecclesia abiuncti
erant, communicare voluetat. Hoc apud
palpones istos Aulicos , dictum est verbum malum de contumeliosum , prolatum in Imperatorem a S. Maximo.
Potho Abbas , apud Carolum Magnum accusatus est, falsis de discolis sin- tribus ipsum insimulantibus, quod cum
orandum esset pro Imperatore recessit et. Sed erat mera calumnia , quam dispulit
Adrianus I .scribens ad Carolum pro P thone . Est Epistola 7 a. inter Epistolas Pontificum a Greisero editas,ubi plust la de improbitate illotum Pseudomon chorum, quaerentium praetextus odiis in
317쪽
SS. Theodorus ac Theophanes ει tres , ab impio Theophilo Imperatore Iconomacho pessi me habiti, duodecim
Iambis in eorum vultu exaratis , qui in Achis horum S S. Martyrum Ic seriantur, cum reuera ob sacrarum imaginum venerationem dc fidei Catholicae tenacitatem vexati ellent, eo ramen praetextu praeter caeteros dicti sunt diuexati, quod morte Leonis Armeni Imperatoris Iconomachi,laetatiellent. Hanc tamen fuisse meram calumniam, responsum Sanctorum
prodidit. Tametsi enim Leone illo rugiente per Michaelem Balbum obtruncato, iusta fuerat Sanctis Conses Iotibiis de omnibus Catholicis laetandi caula la. xatio mox pet eum omnibus 1 Leone ob fidem conclusis , &spe facta meliorum,
quae tamen haud ita multo post exaruit. Tamen negarunt Sancti, i e lauasse manus in sanguine peccatoris, eiusue excidio eias e laetatos, sicut ferebat calumniosa accusatio.
De proditione , seditionibus, ct moliationibm in Rempublicam. QV nti sit publica tranquillitas , de
quantopere cuilibet communitatis membro debeat ess e commendata, non est
obscurum : quandoquidem & priuato tum facultates, cum res fere, huic fini inseruite debent, dc vitam ipsam in eundem finem profundi oportere, ii necessitas exigat , est extra controii et sitam. Nimirum bonum totius , quanto auctius Sc maius est, tantb charius & praeelegibilius ethexistimandum. In huiuimodi itaque adeo arctam de grauem obligationem incuriare,& ius adeo strictum couellere, no potest videri noxa leuis , de qui ea labe tor-dent, quae ex huiusmodi iuris violatione contrahitur inter insignes criminosos
tacensentar. Scit plura Ipse liuios noxae reos passim vocat idest pestilem es.
Sic Antiochus i. Machab. Is . de ibidem Lucius Consul Romatiorum, epistola ad Ptolomaeum Regem , factio: os de rebelles,qui iii legitimum imperium male aliquid mouerint, appellant pestilem ci. ite ni nomine Tertullus Acto. 24. B Paulum dehonestat , insimula ira eum molitionum in Rempublicam. Inuenimiu, t ait, ne hominem pestiferum 2 conci-r.ιntem seditionci. Nec est inuerisimile,cathedram pestilentiae, velut S. Hieronymus legisse videtur , pestilem tum, memoratam Plalmo I. eodum pertinere. Ac proinde ii hoc probrum falso imponatur, calumnia est grauissima ; dc tamen persa miliaris. Nam quia autoritate publica sungentes,prae studio communis boni cui initigilant , liant eius studiosissimi de tenacissimi inde fit, ut suspiciones vel minimae , in eiul modi negotio appareant graues , quae est accommodatissima sementis calumniarum. Atque ita , non
modo iam olim Philosophi,& probi quique inter Ethnicos,calumniis hac in pa te creberrimis patuerunt, ut ostendo l. de Virtui. a num 42 i. post Senecam Episto. 73. sed etiam Sancti Dei omnino multi, ex hac parte sun tappetiti; Satana non ignorante , quam non operosus ex hac parte sit incursus , ad conuellendampi, cuiusque nanquillitatem. Pauca selectiora exempla, recisis innumeris adscribam, cum ex veteri, tum ex Nouo Testa
In antiquo Testamento , praecipui quique Prophetae obedientes voci Domini, & annuntiantes iustitias eius,huic
calta inniae patuerunt Ieremia concionante cap. 38. dc denunciante , voluntatem
Dei sene, ut Hebraei ultro ad Chaldaeos migrarent, Dixerunt Principes Regi IR Iam vi ut occidatur homo iste. De industria enim dissoluit nianus virorum bellantitim qui remanserunt in ciuitate hac , ct mauus
318쪽
vnilius populi, laqueus ad eos iuxta verba
hae r Siquidem homo se non quarit pacem populo' hule, sed malum. Amos 7. cum Propheta concionem habuisset ad Israelitas vitulorum cultores, & in verbo Domini eis varia comminatus esset , nssit Amasias Sacerdos Bethel ad Ieroboam Regem Israeι , dicens, rebellauit contra te Amos in medio domus Is M. Non poterit
terras inere uniuersos sermones ei M. Re
bellio quam hic Pleudolacerdos adicribit
Prophetae , Hebraice sonat congregati O-nem de coitionem clanculariam, ad euertendum Rei pubi licet statu .ut S.Hieronymus est interpretatus. Quanqtiam, si simplicem verbi notionem retineamus, perinde erit ad praesens institutum. Itaque Amosa insimulatus est molitionum in Rempublicam,& terroris iniecti ii ibditis, ne Regi parerent, sed ab eo deficerent.
Elias s. Reg. I 8. vocatur conturbator INMEl. Esther 3. Aman vitarus generositatem Mardochaei, & refusurus cladem in omnes Hebraeos, insimulat eos calumniose, quod Regis iussa contemnerent. Imo cap. II. in Epistola Artaxerxis ad omnes subditos nominantur, Regum iussa contemnentes', ct turbanire βbiectorum pacem atque concordiam. Vbiuis Occurrunt in antiquo Testamento , in hanc
Christus Dominus totius innocentiae 8c sanctimoniae exemplar, hac in parte sustinuit calumniam. Nam Lucae 23. Iudaeorum primores adeuntes Pilatum ut I E s v M morti traderent, salso & ca- Iumniose dixerunt Praesidi ; Hanc inuensem v subuertentem gentem nostram. p hibentem iributa dare Casari , s dicentems.Chrinum Regem esse. Inuidiose nomen commemorant , vr suspicionis plenum': quanquam si sincere egissent, eiusmodi erat Christi regnum, ut non esset Pilato futurum odiosum. Praeside autem ad has calumnias , quas inuidiae foetus esse muriat, Parum commoto .subiunxerunt Iudaei: commonis p alam, docens per uniuersam Iudaeam , incipiens a Galdaea rue huc. Rursus Ioan . I9. Pilato urgente Christi liberationem , dixe . runt Iudaei, sibune dimittis, κοnci amici
Caesaris : Omnis enim qui se Regem facit ,
contradicit Caesari. Frutex item erat huius calumniae, verbum , pendenti in cruce a lubsannantibus intortum ; si Rex Israelen descendat nunc. Regem emin vocant. augendae inuidiae ex alucta tyrannidis asesecratione , insinuata per Regis nomen.
Ex his satis liquet, Christum a peifidis
Iudaeis factum esse reum maiestatis. Ex
genere supplici, irrogati idem optimε
confirmat Lipsius i. I. de Cruce cap. I At haec quanta fuerit cali nia, ne Pilatus quidem ignorauit: quem Euangelista diserte prodit ictius se, quod per inuidiam tradidissent eum. Agnouit igitur as- fictam esse calumniose, lubuersionem &commotionem populi. Nec Christum prohibuisIedare tributa Caesari, qui docuerat reddi quae sunt Caelaris Caesari de quae iunt Dei Deo.
t Christiani iam ab ipso Ecclesiae initio . insimulati sunt turbatae Reipublicae. Spectant ad Christianos , quae Suetonius in Claudio cap. 2 s. habet de Iudaeis, impuli re Christo assiduε tumultuantibus, Roma expulsis per Claudium. Gentiles
enim primis illis Christianae Ecclesiae
temporibus,Christianos vocabant Iudaeos, quia Christus ex Iudaea prodiit. Vnde apud Dionem non semel, transiliis ad Religionem Iudaeorum , pro tranfitu ad Christisinos accipitur: ut in Domitianoedm de Acilio Glabrione excontule , qui caesus est,qubdad Iudaeorum mores transisset ; id est ad Chiistum. Nec miniis clare idem habet Dio, cdm agit de causa necis Clementis ac Domitilla. Isitur Iudari tumultuantes Christo impuliore, non alij suere quam Christiani, etiamsi alij item Iudaei eodemaevocati nomine quia omnes crediti eandem profiteri re-
319쪽
etigionem , promiscue iunt expulsi. Sed quhd ad veros Christianos attinet, calumnia erat conficta per Satanam, quod essent tumultuati, dc quidem impudore Christo. AEque tumultus de. seditionis praetextu, saeuitum ab Aureliano est in Christianos, ut habent Acta S. Sympli j riani. Ex quibus colligitur, quos Vopiscus de eo tempore agens, narrat , ab eo
vexatos ac caesos, publicae seditionis praetextu,suisse Christianos. Inscriptio Diocletiano statuta Cluniae in Hii pania,
quam retulit Baron. anno 3O4. num. I .
deletos pro viribus sane & attenta mala voluntate citra effectum , ab eo prorsus Christianos , causam praefert: Rem publicam euertebaNt. Reliquiae erant istae, calumniosorum rumorum,.quibus Satanas Christianos iam ab initio , per suos administros onerauerat, quod essent seditiosi & in Plincipes res acta ij: quam causam elle dixit S. Chlylostomus homil. 23. in ad Rom. cur Apostolus tam crebro tamque essica. citer , de instanter, urgeat fideles ad testandum erga sublimiores potestates sub lectionem & obedientiam. Vbique tin-quie , in Apostolus hoc probare latagie, quhd non gratiam Magistatibus & Principibus , in led debitum obediendo praestemus. Qui enim ita se habuerit, is&incredulos magistratus magis ad pietatem attrahet , & fideles ad obedientiam. Plurima quippe tunc temporis circumferebatur fama, traducens Apostolos, ve luti seditiosos letumque nouatores, qui omnia ad euertendum leges communes,& sacerent. de dicerent. Cum staque ostendit communem nostrum Dominum illud suis omnibus praecipientem I dc eorum qui Christianos innovationis crimi ne traducebant, obstruit ora, & maiori fiducia , cum veritate, sua dogmata tradit. Noli itaque talem, inquit, in s utaiectionem , turpem tibi putare. Deus enim istud constituit, qui di vehemetu
ista contemnentium ultor est. J Eanciem ob causam , ac ut declinaret ut calumnia Cluistianis irrogata, quod negotiis publicis infesti ellent, dc pacem comm nem turbarent, idem S. Chlysostomusserin. 4.in a ad Thessalo. obseruat,Ap stolum admodum obscurὶ esse locutum de destione Romani Imperi j, sutura in Mundi fine. Id quod etiam a S .Hieronymo notatum est quaest. II. ad Algasiam Epistol. Is i. Idemque obletuat de sancto Ioanne, qui nomen blasphemiae in f Onte purpuratae meretricis itiscriptum dixit; quod absque ς nigmatis dicendu ni fuisset, sed cum calumnia molitionis in Remptiblicam de odij perennitatis eius ,) nomen Roma et ema. Itaque ad dextre declia nandam eam calumniam, Apostolus proposita peti phrasi est usus.
Quod eadem calumnia aduersus nomen Christianum inualuisset necessatas iniuncta est antiquis Patrihus, parcius Miruncate, nec nisi cum magna cautione agendi de sacramento Confirmationis etiquod Ethnici arbitrari polle iit in eo contineri consederationem & consertionem Christi aliorum erga Remptiblicam. Vnde S. Innoc. I. Epistola ad Dece iuvim reti nens antiquum nrorem , tametsi iam ra-cata Ecclesia.& florentibus nostris ichus, ait se dicere non polia verba quibus consertur Sacramentum Confirmationis.Nimirum cous gnatio, cuius est iii ea sermamentio, sapit adscriptionem in militiam: signabantur quippe milites : atque ita ex ea sacramenti forma sul picio excitari poterat collectionis militum de seditionis.
Et fortassis hac quoque ex causa praetcccaeteras, sermo de mysterio Eucharistiae in Ecclesia antiqua erat admodum obscarus Sc mutilus, nec nisi per valde an si actuoias periphrases, quM scirent Patres antiqui ex aperto de eo sermone , posset recrudescere calumniam de Christianis eo symbolo ad coniurationem utentibus. Diserte cium Minutius inter referendum
320쪽
Caecllij aduersus Christianos calumnias,
hanc quoque recitat. I Infans farre conia tectus, ut decipiat incautos , apponitur ei qui sacris imbuatur ; Is infans a tirunculo filiis superficie quasi ad innoxios ictus prouocato, caecis Occultilque vulneribus occiditur: huius proh nesis i sitienter languinem lambunt: huius certatim membra dispertiunt; hac faederantur hostia ; hac conicientia sceleris ad silentium mutuum pignorantur.J Sigillatim ad Christianos hac calumnia contactos delabendo, S.Stephanus I. a Valetiano Imperatore cum suis Clericis comprehentiis δε ad tribunal eius perductus , in hunc modum compellatus est. i Tune es ille Stephanus . qiii Rem publicam nolitam perturbare ac ditatuere aggressus es ; quique consiliis ac pret stigiis tuis suades populo , ut a Deorum
cultu desciscat 3 J Calumniam depulit Sanctus Pontifex , respondens. Ego
Rempublicam non perturbo , sed admoneoti adhortor omnes homines, Ut re lictis daemonibus qui adorantur in istis vestris idolis,ad verum Deum se conue rant.J Hoc sane erat perturbare Satanae Rempublicam, non autem quod atrox ealumnia ferebat. praecise Rempublicam. S. Symphorianus Augustodunensis, calumniam subiit seditionis. Cum enim ingens multitudo conuenisset ad sacra
matris Deum,& statua eius carpento veheretur, agminibus stipata populorum, renuente S. Symphoriano venerationem statuae impendere , de communi errorisu Sagati,tilatus est ad Heraclium Consiliarem , in perquirendis & disciitiendis Christianis industrium supra caeterorum
communem morem eiusque auroritate
est comprehensus, praetextu publica sedi-rionis, ut habent viri sancti Aeta,quae Surius exhibet a 2. Augusti. Calumnia erae manifesta. Neque enim ad seditionem pertinebat,qubd vir sanctus renuisset adorare ligneam vel . lapideam BerecInthiae
saluam , quod erat uniuersum etin
S. Athanasius, calumnia de qua agimus , ab Ammiano l. I s.&ab aliis pilusatus saepe sepius est, nominatim cuncontigit Philumenum aduersus Impeiatorem Constantinum rebellare. Rei . describunt Theodoretus I. I. histor.c. 1 T. Socrates i. I . cap. 2 o. ec his paucis SO-Σomenus l. 1. cap. 2I. ex quo &calum'
niae impactio , &euis dilutio manifesterit. Γ Athanasium hac de calua accersitum denuo accusant, quod capsam auri qtib Imperatori paret insidias, cuidam
Philumeno mil erat. Caeterum ubi intellexit Imperator accusatorum calumniam, facit potestatem Athanasio domum ru-nertendi. minetiam scripsis ad poeulum Alexandrinum , Athanashque singularem modestiam ei,& fidem factam testificatur, de qubd cum illo lubens incongressum de colloquium venerit,quodque persuasum habuerit, eum virum pia ne diuinum esse: eumque cum inuidiae causa accusatus esset, superiores partes ab aduersariis consecutum. JGrauius pupugit S. Athanasium accusatio quod a Magnentio Tyranno Constantis interfectore literas accepisset, accum eo molitiones aliquas agitasseriqu tum Athanasij Iiterarum autographum, penes se esse iactabant Atiani. Ad cuius calumniae magnitudinem , vir lanistus Apologia I. fatetur se obstupescere, dc perplexum attonitumque reddi, nec rarbhaelisse, an credibile elled, quemqiram ita insanire, ut talia mentiri nihil vere retur. Eam calumniam ipsemet depellit praeter caetera. Diaboliun Magnentium testis est mihi Deus, de Christus eius, neque noui , neque quicquam de illo compertum habui. Quae igitur causa me incognitum ad ignotum propulit', aut quae denique occasio pertraxit, Ur ad talem hominem literas mitterem Quod