장음표시 사용
531쪽
in Episcvum Mediolanensein , egre-sus Ecclesiam. tribunal sibi parari fecit, ait inelus Actis Paulinus,&addit. Tunc
contra consuetudinem suam , tormenta
iussit personis adhibere. Quod cum ficeret, Populus nihilominus acclamabat , Peccatum tuum super nos. Sed non similiter is populus tunc clamauit, sicut populus Iudaeorum. Illi enim v cibus luis sanguinem Dominicum effuderunt, dicentes hu super nos. Isti veco catechumenum scientes, fideIi voce remissionem illi peccatorum omnium per baptismatis gratiam promittebant. Tunc ille turbatus reuertens domum , philosophiam profiteri voluit, Iliturus quidem ted vetus Philosophus Christi, qui contemptis secularibus p pis , piscatorum secuturus esset vestigia, qui Christo populos congregarunt, non fucis verborum, sed simplici sermone de verae fidei ratione, missi sine pera , sine virga , etiam ipsos Philosophos conuerterunt. Quod ubi ne faceret reuocatus est. publicas mulieres publicὲ ad se lagoedi secie, ad hoc tantum ut visis his,
, populi intelio reuocaretur.At verbpopulus magisque magis clamabanPeccatum tuum super nos. At ille eam videret nihil intentionem suam proficere posse,&gam parauitqb. Simplicius Τuronensis, ut recitat eiusdem postea Ecclesiae praeses Gregotius lib. de glor. Confess. cap. 76. cum eiset in iaculo de nobilissimus & ditissi, mus, coniugem sortitus est pari nobilitate ; & cum essent ambo Christianae perfectionis studiosissunt,ita utebantur communi toro, ut tamen se nescirent conia
ges , sed impolluti & ilicoinquinati perstiterint, seruientes Deo in omni sanctitate & iustitia coram ipso, tametsi coram hominibus, hoc esse putarentur quod
praeferebat communis vita,& commune amborum stiatum. Cum autem conrigi Liae, deiuncto Esemonio Simplicium in
Antistitem Turonensem eligi, uxor vir go, non est passa, toro S. Simplicij iam Epilaopi,submoueri, nec dissensit S. Antistes. Da ex re uterque, magna infamia apud populu tunc magna ex parte adhuc incredulum laborauit Et qui fideles iam
erant, magno icandalo tacti, de coniugibus per continuatu coniugi, usum, Epiliscopale munus dehonestantibus, calumniose obloquebantur, ita ut adueniente Natali Domini, non vicia furorem suum continens populus;ad mulierem ivtcun que in viro Pontificiam alitoritatem re- uetitus, in accurreret, de ingenti cum clamore ac expostulatione , de sanctitaec Pontificia per eius cum Simplicio con sortium tori violata, sensum suum expromeret. Non tulit pia & soror & coniux,calumniae ilIius prorogationem , sua taciturnitate ficiendam. Itaque cum
adesset puella quae ad usum heret iaculum
prunis refertum tenebar ; virum coram
omni populo contestata , & innocentiam suam professa, prunas ex igni tabulo in pallium iactas , excepit ac circiter horam tenuit, illaeso planε pallio. Tum assata virum, urget ut ipse quoque suo velamine prunas excipiat, Zc mitiorem ut vocabat,) solito ignem, ut ostenderent innoxiae flammae extinctis in ipsis semper fuisse flammas luxuriae. Excepit
igitur ipse quoque ignem plane illaesus,
tanta popula admiratione simul ac gratulatione , ut intra septiduum ultra millet homines ex iis qui adhuc increduli perstiterant , sacris baptismi laticibus perflandi expetierint. Itaque erat perspicua calumnia , qua populus pios coniuges post Simplici, inaugurationem tot
maculato usos esse expostulabat. Et tamen videtur datum illis ab his S S. con-iligibias in quo calumniam construerent,
ut illae populi voces docent Incredibile est , mulierem viro iunctam, pollui non posse: sed nec vir poterit inubus mulieris iunctus, a coitu abstinere. Sic 'etenim Diuili recthy
532쪽
etenim salomonis prouerbia proferunt, Tomo tangens picem mundus poterit esse: neque insis ignem qui gestans, non με- mabitur.J S. Simeon salus de industria multa faciebat ex quibus perspiciebat se habeti
stultum , cum tamen maxime saperet. Del clibens instituta Resigiosorum Nicephorus i. I 4. cap. 3 o. notat plerolque ex eis, quo tempore Eudocia Imperatrix peregrinata est Hierosolymam,ut ad perfectam tui contemptionem Naffectuum omnium iubactionem possent pertingere, in mundum recurrille, & gestibus quibusdam incomposititis, dementes ieesse assimulantes, extremam animae tunicam sic Plato nominat superbiam, exu- creannis os esse. Ioannem de Mirabili, celebrat Gulielmus Paril. l. de morat. cap. Io. quod multa faceret in speciem absurda, ut esset nullo loco apud homines de delirus haberetur. Addens auit mulinta exempla talia Raderus h. pari. Virid.
SS. cap. 3. quod est de Sanctis qui finxere stultitiam, hoc est qui consul tb ac meditatb fecerunt ea ex quibus praeuidebant impingendam sibi esse notam fatuitatis: quibus attexit alios toto cap. 4. qui nullas ua, ut ait, in culpa . pro ratuis dc
simplicibus habiti, de se ipsis & saeculi frustu egregie triumpharunt. Nec dubium quin horum plerique ea fecissenr, e quibus petendam videbant calumniae materiam , ob diit entaneum de talibus operibus Christi & saeculi sensum. Ut comS. Eduardus . pauperem utroque pede claudum dorio lubuectuin, e palatio intemplum asportauit ex diuino monito Iunde Sanctus Rex, se subsannandum ac pro deliro habendum , non ignorabat. Sed vix potest in hoc genere positae ca- Iumniandi occasionis, luculentius quic- qu. im proferri iis quae Leontius Episcopus Neapoleos , in Achis S.Ioannis Elee-naolynaru prodidit, de Vitali lanctissimo Monacho. Hla vero ut intelligatur quam non sit aliquando damnandum , pones
id unde alii accipiant calumniandi Occ sonem , adicribendus est locus integer , tametsi longi ulculus. Sic igitur habet Leontius. I Alius quidam senex Mona chus , qui vitam agebat persectam , nomine Vitatu, volens magni Ioannis facere periculum , num praeter alia, quae habebat bona, ne ellet quidem facilis ad condemnandum , cum quietem & sile tium ageret in monasterio magni Seria donis , venit Alexandriam. Qub comventilet, exercet vitae genus, quod apud homines quidem est valde probrosum Mobnoxium vituperationi, & quod multis afferre potest offensionem: Ueo autem
erat valde gratum. Ingressus enim ciuitatem lenex , iam sexaginta annos natus& amplius , suum in id conserebat studium , ut describeret omnes meretrices quae erant in prostibulis. Porio autem
incipit etiam seruire mercede , pacto ini-ro , se quotidie duodecim obolos accepturum , quorum uno lupinos quidem emens, eos comedebat post occalum i lis : reliquos dicens ; haec accipe, di conserua te mihi hac nocte impollutam. Quδd cum faceret, stabat tota nocte in angulo habitaculi illius muliciis, genuflectens,& linguam psalmis exercens al-sidue,& iupplices manus pro ea ad Deum
tendens. Mane autem exiens, eam adigebat iureiurando, te nemini id esse indicaturam. Unam itaque ex iis , quae aula fuit contemptui habere iusiurandum , Se aperire arcana, fecit senex precibus possideri a daemone, adeo ut nulla deinceps aula fuerit eius vitam enuntiare. Ipse autem volens effugere gloriam ex hominibus, & animas dedocere a peccatis, quando erat apud aliquam mercenarius, accipiens quod datum suerat, cum ellet abiturus, fingebat apud se dicere omnibus audientibus 8, Abeamus iam in selix senex. Scis enim quod illa te ex
pectat; illam significans, ad quam erat
533쪽
diuersurus. Ad eos autem , qui irtutebant, & eum probris ac maledictis imp
rebant, te excusans tanquam pro maia,
quae fiebat, reuera bona actione. Quid vero An non ego quoque sum ex iis qui carnem gestant, oc cedunt eius legibus ZAn lotis prolubitu est Monachis manere extra corporis voluptates 3 Non sunt
ipsi quoque participes naturaliv,affectio- nu similiter atque alijλDeinde quibusdam
conlulentibus de dicentibus. Unam lat-tem tibi accipe , mutato vellitu ; de ne sis tam multis offensioni, ut neque Deus per te blalphemetur, neque Monach Oium speciosus habitus probro assiciariar,& omnium iudicium in tuum caput attrahatur. Multis haec ei dicentibus , ille sessimulans iraici & aegrὲ ferre , sed non ego sinquit, in vos audiam : Dicebatque
cum magno clamoret Quid mea refert, si vos ut dicitis ostendimini Discite a me. Quid rei mecum est vobis Ex vestro, inquit, in consilio , cum foemina coniungat matrimonio , de me iniiciam in curas innumerabiles, &de victu follicitudines. Cellate me ludificari & criminari , non estis enim mei iudices; Res meae sint mihi curae , est enim alius, qui est iudicaturus orbem terrae, qui etiam reddet unicuique secundum opus suum. Multi ergo haec verba audientes , cum acerbitate Se vociferatione; alij, quidem quidem cessabant reprehendere, eius impadentiam timeo tes & audaciam : alii verb conabantur eum apud Sanctum criminari. Sed ille ut qui a Deo didicerat,
quali virtute esset senex , minime attendebat ea quae dicebatur ab ipsis,ut qui ante oculos semper descriptu in haberet illud
excisi monachi. Suadebat autem omnino vitare accitfationes quae fiebant aduersus monachos , praeclarum illud ver bum Imperatoris Conlhantini in ore habens , qui in N icaena synodo libellos ac.
cu ationum datos adueritis aliquos Episcopos, non admisit, dicens. Si in Epi-
scopum aut Monaehum fornicantem inineidissem, sustulissem meam chlamydem,&ei imposuissem , ut , nullo oculo vi deretur et ut qui recte icitet, quod delicta talium vi totum si multis fiant manifesta,
non solum essiciunt ut contemnanitur.
quae sunt honore digna Sc reuerentia: sed etiam magnum praebent inciram e tum Sc occasionem ad vitium. Sed se quidem magnus ille repellebat calumnias , quae intentabantur aduersus magnum lenem. Ille autem non cestabat ab hac operatione, sed etiamsi probro& dedecore a multis assiceretur, ple unum solum spectabar, nempe lalutem animarum. Iis veto qui aduersus cos linguam monebant , peccati sui precabatur veniam.
Quod autem hoc luidium non sitit ei in fugiferum de inutile , ted multis attulit salutem,llinc est manifestum. Vide res enim mulieres eius per noctem stationem , 5e linguam diuina perpetuo canentem, & pro earum mutatione & veseruarentur, assiduam precationem 3, d
sistentes a malis actionibus gerebant curam temperantiae: re aliae quidem legitimo coniungebarmat matrimonio ; aliae
autem sic manebant, desistentes a flagitiosis actionibus, aliae vero mundo perfecte renuntiantes, vitam eliget ant in nasticam , quandiu fuit in vita luperstes. Ecce quemadmodum similando nequiistiam . a malis in opibus traduxit malas mulieres. Quamobrem cum aliquando egredereti rex halii taculo eius , quae primum locum tenebat inter meretrices, ei
occurrit quidam libidinotus, propici hoc ipsum ingrediens, ut data pecunia expleret libidinem , & siancto impingit col l hi m. Quousque dicens, o Christi il-ulor, non destiles a malis actio tribus Ad haec , liomo illa admirabilis , Miter, inqiiit, est tibi ancilii eii diis ccupiuis, ut tota sei E Alexandita ad tuos clamores congregetur. Non multum liuecccssit temporis,& vir ille diuinus migrauit ad
534쪽
Dominum, eam esset in partia quadam
cella , quam construxerat in loco qui dicit ac Porta Sota : iii qua qlioddam paruum habens orato. Ham faciebat in eo multas lynax es. Qtuo in loco congrega
batur etiam imittitudo impudicatum mulierum , quae con Icquc bantur ab eo curationem , adeo ut qui vitam agebant libidinosam A voluptariam, & traicerentur M lii en erent, ut cui propter rem , malam scilicet indiderent, dicentes: Quomodo fieri potuit, ut ilic impolior tam multas ad te trociat ἔλJQuae potuit in speciem urgentior calumniandi occasio piaberi , quam hic
S. Monachus praebctet. Et tanach certum este tun vacalle culpa, dc qui eum idcirco reprehendebanς , temere ac per c lumniam iudica sic. Auda enim qua Leontius subiicit. Com doxmallet ergo vitalis Monachus , sicut dictum est ,
nemo sensisset , a cedit. repente quidam . deformis AEthiops ad .vi um libidinosum', qui ei colaphum impegetat, eius genis incutit grauem & validum colaphum, adeo ut eius sonus ad maxiluum usque iratium suetit exauditus. Qui deinde ei disit; Accipe hunc colaphum, quem ad te misit Monachus Vitalis , sicut praedixit. Protinus ergo ini: er volatabatur cori optus a daemone ,&ad i pluin suit congregata tota sere Alexandita . siciu ille vir iustus praedixerat. Cum itaque vix tandem post multum tempus ad te tedii: lee, mmpit vestes , α sui gens , cultu contendit ad sancti d munculam , Milerere mei, clamans, scr-ue Dei Vitalis, qui in Deum & in te, milliam peccaui .. Omnibus ergo videntibus qui aderant, postquam domui ienis app:opinquauit, i plum iaciens Se discerpens daemonium dimisit. Cum e go haec vidissent ingressi domunculam inuenerunt Sanctum , qui genu flexerat, dc Deo per precationem animam commentatam emit K. Deindoluunt adspicientes, vident scripturam quae sic habebat:
Viri Alexandrini, nolite aliquid iudicare ante tempus, donec venerit Dominus.
Confitebatur itaque omnibus piae lentibus, is qui libetatus fuerat a daemone, mala quae Sancto D cerat, dc qua audinit prophetice ab eo dicta , quae ei iam pallias est. Fuerunt ergo hac statim renuntiata Patriarchae, de apte cum si in ut ventile ecum toto cleio , v. I legit eam , quae erat
humi scripturam . paulo post dixit : Si
fuissem inductus verbis eorum , qui calumniabantur , sutilet milii in cullus ille colaphus Tunc etiam congregatur uni-uciatim agmen meretricum ad iusta facienda penerando corpori. Quae quidem cum esse ie: ant cum aromatibus & lampadibus, valdE deliciatus piluationcm eius doctilia ae , a qua ad cas magna manabat utilitas: de tunc exponebant eius vitam, iis quae dicebantur. fidcm omnibus modis faciente, , qu bd no ob aliquod malum ad eas ingrediebatur, de nec visus sit ulli earum ne manum quidem admouisse, aut ad latus omnino accubui ite. Ad eos au tem , qui illatii in reprehendebant silentium dicebant, eas fuisse multis cat iam ostensionis, illius praeceptum adducebant ad tui excusationem: A quae a daemone inflicta fuerat, plagam, ad disciplinam ei quae non obedierat. Ipse autem qui colaphum dederat. oc contra a ce Priat, nunquam intermisit, cum daemon eum reliqtiisset. Beati sepulchro al- sidere; quod effectum est thesaurus mul-zorum miraculorum , de illius commemorationei'. de naorc cum plalmis peragere. Deinde paucis post annis reponitur in monasterio monachi Seridonis: de cum illi fuisset trakta Beati Uitalis ceu la , propter magnam in infum fidem . illic vitam quietam in silentio transegit perpetuo, donec peruenit ad finem vitae praesentisa taeterea au tem Patriarcha quoque magnas Deo agebat gratias, quod
non permisisset , ut aliquid diceret aue
535쪽
cogitaret indignum beata illa & glorios
anima. Alioqui autem multi quoque ex iis qui habitabant Alexandriam , meli res euaserunt, qui propensi ad condemnandum , & hanc malam didicerant consiletudinem. JIuuat ex iisdem S. Ioannis Eleemosynatis Actis , aliud exemplum proferre, 'ab eodem S. Ioanne , ex vita cui ultim ut ait,) magni ex Patribus, recitatum ad scaenandum quorundum facilitatem in pronuntiando de aliis, etiamsi videantur aliquam calamniae occasionem praebere per tua opera. Sic ergo ibi habetur,
aliquanto poli. In Tyrum ciuitatem
venerant duo Monachi, aliquo sungentes ministerio. Alterum vero eorum,cum
venisset in quemdam locum , quaedam
meretrix , cui nomen erat Porphyria, te quebatui clamans: Venerande pater, ferua me, sicut olim I E s VsCHRI s Tusmeretricem. Ille autem humanarum re rum nihil reputans , eam manu acceptam , multis videntibus , egreditur per mediam ciuitatem. Manauit itaque fama in omnes partes, quod ille monachus in uxorem accepisset Porphyriam. Cum ipso autem obiens meretrix, urbes de vicos; incidit in infantem humi iacentem. Quem quidem cum benigne sustulisset ut aleret, secum eum portabar. Comaliquo autem tempore venit sene Tyri, in eum locum ubi versabantur. α meretricem vidissent in ulnis tenere infantem,
veluti irridentes, & egregium hunc virum ludificantes, Reuera,ei dicebant, ascopo non aberram , Pulcher enim tibi filius natus est ex monacho. Qui etiam Tyrum rei tersi , eam rem ubique disseminarunt, quod ea ex monacho, peperisset filium , qui illius expressam conlectauit effigiem. Ita sere lunt homines promispti ad credendum suspicionibus, & maximε, qui sunt mali& flagitiosi,&ὲ
se habent acceptam credendi occasionem.
Statim enim tanqua e propinquo seipsos
testes accipientes, alios ae sant Miltisimul quidem se volentes explere deliciis
talium cogitationum & vertorum & cu-liten res elle alios similiter improbos, Mic studentes vitare plagas, quae inferuntur eis a conscientia. Monachus autem cum totondisset Porphyriam , dc ei monasticum imposuisset habitum,vocat eam PGgiam , oc concedit et , ut in mon sterio virginum agat silentium. Cun prae
sciuisset diem sui decessus , illa quoque
accepta, redit Tyrum. Eam autem puer quoque sequebatur, iam septem annos natus. Ad omnes vero peruenit fama eorum aduentus , quod scilicet reuertitur Porphylia cum monacho, tuo coniuge. Deinde cum aegrotallet monachus ,& ad
mortem Iam spectaret, flurimi ad eum
accei Iei uni ex habitatoribus,eius visitandi gratia In quorum conspectu cum iussiliet afferri thutibulum plenum calentibus carbonibus , accipit eos carbones, dc insundit in signum, & omnibus audientibus, Benedictus inquit , Dominus, qui olim rubum seruauit incombustum, is mihi fuerit testis fidelis quod quom do meas vestes non attigit haec qitae est in igne urendi vis , ita nec ego attigi mulierem toto tempore vitae meae. His auditis omnes stupuerunt, Deo dantes gloriam , qui eos qui ipsum in occulto colunt,scit aperte glorificare. Hac cum feci lset & dixisse intonachus, in manus Dei
deponit animam Propterea vobis omni
bus suadeo, O fiiij spirituales, sicut etiam
prius dixi, non est e promptos ad con demnationem. JExliis igitur Sanctorum exemplis, Inquet non elle temper malum, facere id ex quo abj occasionem calumniae accipiant. In exemplis enim propositis , quibus Deus ipse descriptus est iusti agator; iudicium spcctatorum, erae calumniosum saltem materialiter: de tamen fundabatur
in saeto Sanctorum , e quo spectatores sumebant sic vel sc de sauctis pronuntiandi
536쪽
tiandi oeeasonem. Dieo iudicium sye- is possit abesse eius preeatumctatorum fuisse; utemni qum, quia imponebatur Sanctis pro-hriun ab eis alienum ,&falsb imponebatur , quod est saltem materialiter calumniosum dedecus. Et tamen non erat lem- per opus interuenire malum animum , qui est veluti forma calumniae. Imb apud plerosque , poterat omnino deesse temeritas iudicandi, cuius exclusione exulabat peccatum,ab eo re ipsa filis iudicio.& eius expressione vocali. Quotiet cunisque enim occurrunt alicui motiva de aris Eumenta quae inuincibiliter iudicat is ficientia ad formandum tale iudicium, abest temeritas , quae cum rationabili iudicandi fundamento mininae cohaerct. Itaque cum pleri que . facta Sanctorum ima incibiliter videntur idonea ad sun- dandum tale iudicium , v. g. quod turpitudinem aliquam machinarentur,) non erat temeritas in illis iudiciis : ac proinde expressio illorum iudiciorum , potetat vacare labe iniustitiae, de esse expers calumniae formalis , quae virulentiam in probri falsi impositione necessario continet. Plerumque tamen interuenisse calumniam sorinalem , per se clarum ex poenis a Deo repensis, quae suppo nunt temeritatem iudicij , atque adeo culpam i pectatoris, non latis expendentis adiuncta negotij ; nec ad metientis
impositionem probri ad indicia quae apparent. Non raro enim pernicia ingenia atque praepropera in iudicio de iebus aliorum sciendo, minus attente & vald Eperfuncto. iEaestimant standamenta iudicandi ; & ex illis male libratis , assingunt personae quod est ab ea alienum; de tunc jicut iudicium sordet temeritate ; ita dc
expressio eius continet calumniam.
Eb igitur rem deduximus, ve in salsi probri impositione possit aliquando eli eformalis calumnia , aliquando non cise , & aliquando possit esse peccatum eius qui sic iudicat di loquitur, aliquando Ve-
contrario, aliquando persona faciens id unde spectator mouetur ad sic iudican dum , potest vacare culpa ; aliquando vero sic se gerens , non euadet noxam. Ratio illius diuersitatis quoad spectatores, assignara proxime est penes fundamentorum siue mortuorum iudicandi varietatem , diuerso modo penetratam. Ex parte verb personarum ex quarum fictoium itur sic iudicandi occasio, discrimen petendum est , ex causa inducente ad operandum illud ex quo alius sumpturus agnoicitur temere iudicandi occasionem.
Si enim nulla sic se gerendi causa subsit,
vel celtὸ nulla proportionata incommodo cuius occasio praebetur, interueniet culpa in eo agendi modo. Resolutio est peruulgata , cum agit ut de lcandalo generali , quo quis citra intentionem directam ruinae alterius , dc moralis causa
peccati per alium admissi ob occasionem quam praebet , de ab alio accipiendam
praeuidet, cium teneretur non praebere :id est cum teneretur non operari. Nam
si is qui operatus est id unde alios ruinae
occasionem sumpsi non tenebatur operatione abstinere 3, sed ob rationabilem causam praeponderantem positioni offendiculi in quod alius incurret, potuit sic agere, non censebitur moralis causa rutis nae alienae , ut in multis singularibuscuentibus diligenter aeque ac eruditε monstrat Sanchea l. I. in decalog. c. 7. Idem ergo statuo in hoc negotio ; in quo tamen praeter quasi substantiam operis , pentanda sunt accurate omnia adiuncta eius . ve fecit prudenter ille Anachoreta qui aditus ab Isaaco Syro , improbauit consilium quo iste tunc lit-nior proposuerat die Dominica pro foribus templi in urbe consistere , de prima luce ibidem sumere ientaculum: ut qitot cunque ad Ecclesiam venirent, id est ciues omnes haberent eum pro comedone
de gulae mancipio. Negauit Anachoreta R r et hoc
537쪽
hoe esse sanum consilium 3 quba nihil
ellet unde Isaac ad sic agendum urgeretur,& multa essent quae reuocat ei tali operatione deberent. Qubd enim Isaac homo esset latens. nec esens ea humilitatis laburra, ne sorte esterretur; deerato parte eius necessitas ad illud proterendae finiae suae sundamentum omnibus palam subministrandum. Ex parte vero Tyronum periculum instabat, ne exemplo Isaaci eversi ruerent in exitium,& detrimentum insigne virtutis caperent. Communitati item Monachoriim, haud leuis plaga apud imetouidos saeculates impendebat ; pleritque Omnibus unius factum male perceptum 6c indiligenter libratum, atque adeo labis damnatum , ad omnes omnino Monachos pro abusione saecularium transfusuris.. Itaque autot fuit Isaaco Anachoreta, ut dimissa ea agendi ratione apud multos
incommoda dc damnosa ; si adeo sitiret contemptionem , auidὶ arriperet quotidianas patiendi opprobria occasiones. Sapienter prosechb , 5e dignὶ homine coelestibus luminibus affluente. Hoc aptum proportione seruata, ad quod uis.cal umniae argumentum accommodare par fuerit.
nantur , tum ad perpessionem calumniae quoad grauatum fid-so probro. tum ad cauendam calumniae irrogationem , eiusve si sottE irrogata fuerit , vulnus obducendum, quod spectat
calumniatorem i tum denique ad septenis
das aures spinis, nec temere credendum calumniis quibus viri boni semper sordidantur. Ad haec tria capita , omnis morum doctrina ad hoc calumniae negotium spectans, reducenda est; collectisiuidiose, ut gratior de amoenior sit di putatio , dictis Patrum ad hanc rem per
Verba se voces quibus exemploctorum, dolor ex falsi probri impactione leniri queat. NE multitudo vi atalee. inuehae
confusionem, redigam quae poLentiora apud Sacros Doctores calumniam
passorum solatia, in aliquot syllabos.
I. Non es miser qui patitur ,sed
qui infert calumniam. SAoctus Cyprianus epist. s s. quae est
ad Cornelium n. s. t Non qui audis, sed qui facit conuicium miser est ; nec qui a fratre vapulat, sed qui fiatrem -- die, in lege peccator est. Et cum noce tes innocentibus iniuriam faciunt, illi patiuntur iniuriam, qui iacere se credunt. Denique hinc illis pertusa mens, de hebes animus , & sensiis alientis est. Synosius epist. 6 . rogans Theophylum Alexandrinum , ut Sacerdotes vetaret sacerdotibus dicas impingere, quod aliqui fecerant. Scribe obsecro sinquit, dc edicto praecipe , ne cui simile qui
quam facere liceae. Nam & magno me beneficio devinxeris eos mecum qui tranquilliori animo iunt , de opprevis lubuenies , de multb ampliori heneficio eos ipsos affeceris qui iniuriam faciunt. Maius bonum sit,maiore a malo liberari,. maius
538쪽
ninius autem malum est inferre quim Perpeti iniuriam r illud enim proprium malum est, hoc alienum.JS. Hieronymus epistol. 77. quae est ad Marcum Celedentem, alludens ad locum ex S. Cyptiano annotatum , sic icribit. I Decreueram quidem utendum mihi palimaee voee dicuntis ι Ckm consisteret
duersum me peccator, obmutus, cx humi-
Iiatu. sum,'silui a honis. Et iterum :Ego verὸ tanquam surdui non auiuebam, .cr tanquam mut- non vertens os suum,
fant Amsicus bomo non audiens. Sed quia charitas omnia superat . & propolitum vincit affectus ; non tam iniuriam facientibus reddo vicem , quam tibi rel- pondeo postulanti. Apud Christianos cnim , non qui paritur, ut ait 'uidam, sed qui facit contumeliam , nai: er est.JCi editus Chrylostomus orat. de I
rem , fallitas , velitas exul M. In custodia innocens, quia reus ellia noluit, religatur. Cur In innocen centem gratiaris Importuna tentatio Aur appetis iustum Cur sanctum persequeris r Ioseph
enim innocentia rei fel , non culpa : ca stitate, non adultelio , ostendit. Guiloditi pudoris non violati, holiis est. Vimpallus est iple, non secit, in Hiiram accepit, non in Ogauit. Peccauit quia peccare noluit, non quia peccauit : quin i mo poenam meruit, quia peccare Pciti inuit. Eat licet in carcerem Iustiis, conii ciatur in vincula. in custodiam religetur. iniuria iniuriosi est , non innocentis:
pinna laedentis est, non laeti. bupplicium si merui, patior: ii non merui ille patitur , qui irrogauir. Reus 'uem peccarum non poena castigat, spectat suu in supplicium. Qui quod patitur non mu-
'retur , ii poena tot querctur, quia tormentum non merctur , quod patitur. Adeo tot mentum quod irrogas . pateris;
quod et ibuis lentis ; quod insers, ipietorqueris. J . .
Genuinus Chrysostomus homil. 1. ad popul . Iub finem. t Contumelia, non,
contumelianti lina tententia , sed , patientium affectu constituitur , vel desiluitur. Verbi gratia , multa quidem in te fanda atque nefanda contumeliola egit:si contumelias deriseris, ii verba noni ulceperis,& vulnere lupetior sis contumeliam non es pallus. Et quemadmodum si corpus adamantinum haberemus,& si innumeris undique telis percute
remur, non tamen Vulnera reciperemus: non enim a manu tela torquente , ted a
corporibus patientibus vulnera sunt ;Sic& hic non . contumeliantium insania , sed a patientium contumelias imbecillitate , iniuriae , dc iniuriarum coiitumeliae constituuntur. Si enim philol
eliari sciamus, nec contumelia assici pos- iunxiis , nec quicquam graue pati. Ille iniuriam intulit ; non lentisti nec doluisti, non es iniuriam pallus , sed &magis percussisti, qxiam nerculsus est Rurius Lomil. 3. in epistol. ad Rom. asias imit, impios a Deo dimissos, non he-
sise Deum , additque. f Uanqiiani illi
iniuriam iecerunt, tamen lP.c non accepit. Neque sane eius gloria , aliqua ex parte lacera, ac mutila facta est , sed manet ipse omnino laudandus. Si enim saepe fit, ut qui philolophatur , nihil incommodi ab iis patiatur, a quibus in contumeliam trahitur ; multo magis de
Deo id lentienduin nobis est , cuius na tura neque laedi, ncque verti, cuius gloria neque immutari, neque moueri potest. Etenim homines hac potissimo min re smiles Deo efiiciuntur,quo lics mali nihil patiuntur ab iis , qui ipsis incommodare volunt: quoties nihil laeduntur, ab iis qui laedunt : nihil vapulant ab iis qui vel berant; nihil irridentur ab aliis ipsos irridentibus. Dices id vero qui treri potest fieri admodum potest et cum ille videlicet sactis non indoluerit. Qui vero fit, inquit, ut ille minime indoleat Rrr a quu
539쪽
qui 3 Datur quidem & non indolere.
Etenim quaeio ego ex te ; Si te infantulus tuus contumelia assiceret,ecquid contumeliam existimares Quid aiatem Doleret tibi λ Nequaquam : Sin autem d lei et, tum esses ritu dignus. Ad emi dena modum ei ga pioximos assiciamur ;fiet, ut inolesti nihil patiamur. Nam quinos iniuria afficiunt, sunt insantulis dementiores: ncque tamen id laboremus, ut ne iniuria afficiamur, verum ut iniuria affccti, Miti ac generoto animo seramus. Hic demum elt lolidus honor. uota ita Quoniam hoc , nempe imuriam fortitui L. ic , in manu tua potitiim cit: illud ncmpe in tu . iam in fetae, in alici ius. nonne v Icles adamantum , dum citur,
percutere At natura huius inqais, ita habet. Et tibi quoque ah ipi. voluntate accidere illud idem non potust, quod a natura illi accidit Quid autem ρ Nonne vides infantes in Minace minimὸ vii, de Danielem in lacu nihil mali pati Idipsum bc nunc quoque existere potest.JS. Augustinus serm. 17. in Hal. II 8. Quid eis quod dicit redime mea catum. niω; id est a criminibus salsis, quae illi nocete non soliunt 2 Crimen quoque sal um quod est calumnia reum non sa-cit homulem , nisi apud iudicem hominem. Vbi autem Deus iudex est , nutatus fallo crimine laeditur: quia non cui obicitur, ted obiicienti potita imputatur. JS. Maximus in Collatione cum Primcipibus in Secretario, grauatus a Troilo multis calumniis, responder Iam dixi
de itertim dico. Si unum tanti modo ex iis quae dicitis, est verum & Sat nas Deus est. Si enim non est Deus, sed apostata , de ea tu per quibus accu-iat falia iunt, re minime lubsistentia. Verumtamcn quicquid iubetis facere,
iacite. Deum colens , non imuriam
dehonestatur. HAnc veritatem sortissime euincix Ludovicus Carbo l. de mei se. iniami c. cap. 3 O. ex eo praeie irim, quod scurhonor est in honorante non in honoratu,
ita & infamia in eo est qui infruiiuura insere. Error autem popularis ust, quo comtrarius senius inualuit ; id quod cum Cosmo Aldana l contra vulgi Errata, idem Carbo conficinat. Sed audiamus
Arnobius i. r. responiuens illi Ethnicorum aduersus Chtali lanam i ci gionem criminationi, quod Cli. isti s cIu, autor ignominiola nec nili tetris quin uiuis desti ci solita mo. te occubviiset nion strat imprimis ex teri ut piorum Ethnic
rum , homines alioqni pios & p. obos . etiamsi per calumniam oppi essi , mortet turpissima defuncti sint , infames nora esse. Quod ostendit ex Pythagora, qui
liti pectus sectus coniurationis, vivus insano conflagrauit. Item ex Socrate. Aquilio , Trebonio, Regulo , qui per terras mortes intaniam non si ibi iere, sed in magno honore fit erunt apud postero Tum concludit. Nemo unquam innocens male interemptus, infamis est, nec turpitudinis alicuius commaculatur nota, qui non suo merito renas graues , sed cruciatoris perpetitur saeuitatem. JIdem aeque diffundere lacet ad omne pr-brum filso impactu etiamsi citra mortem. Ennodius lib. a. epistia. la. finia putet contumeliam , quam solam conicientiam destinantis amigir improborum natura est , hoc lentire de omnibu quod merentur; & in malis lolatium
nul quam vidcre innocentiam. Tormeminra uirit maculatae convenarios iri non sibi credere esse participes. JPetriis Bleiensis EpiHol. s. agens de S. Thoma Cantiata innΚ . multotum c lai HS ante martitium grauato. imi
540쪽
quid machinabatur ad eius infamiam humana malitia, eidem conuertebat Dominus ad coronam. De ipso capite nostro IEsv-CHRIs To, dicit Italas. Nos putauimm eum leprosum,ct perensum a Deo O hAmiliatum , & nos quidem pretiosissimum Christi membrum , leprosum reputauimus & abiectum. Haec est lepraqliae in Sanctos Domini se diffundit. De hac lepra in Leuitico memini me legille. Sie ruerιι lepra disturaens in cute, Iacerctis lepram residissimam indicabit; um onaiias lepra inim uda sit lep a infamiae quae lancto. um assicit innocentia, munda estinam cum exterius excurrat sinistra opinio cum exterius ille iitiatur iniquitas sibi, Sach Ium animae in manu Dei sunt , iustique verba cxte. ioris contumeliae contemnetes exicrIOris contumeliae contemnentes, de thetauro conscientiae uini sccuti. Nota
in Christo tutius leprae vestigia , quae a capite in membra, a patre in filios deriuatur. Curabat Dominus languentes;&violator labbata dicebaturia Hon est , dicebant . hie homo a Deo , qui sabbatum non custodιρ. Eiiciebat daemones & hoc maleficiis adscribebat. In Bees ebub principe damomorum , inquiunt, elicit iam nι.ε. Nunc Samaiit amim, nunc filium Ebri, eum vocabant. Ideb dei cribit eum Zacharias sordidis vestibus in dii tu:quod ei & imitatoribus eius conii enit, ut in veste sordida sit decor mentis , dc in cute leprola, sit munditia cordis, de inter contumelias detractorum, pura & munda conficientia sit in Sanctis. Propterea sponta in Canticis dicit Nigra IAM Ied Iormosa. JPossem si Iuberet, hi ac quoque adu care sapientes Ethnicorum. Idem sanhillis vili Mn. Mi ilaeus breuiter. I Pati iniuriani non est turpe , quia peccatumno adnittit.JPlenius Seneca in 'on l.adHchiram cap. t Sic icribens. f Ignominia tu reta Squeiaritiam sapientem, m ueri posse, qui Omnia in te repol uir, quu
ab opinionibus vulgi secessit 3 Plus etiam
quam ignominia est mors ignominiosa, Socrates tamen eodem illo vultu quo aliquando ibius triginta tyrannos in ordinem redegerat, carcerem intrauit, ignominiam ipti loco detrachii rus. Neque enim potetat carcer videri, in quo Socrates erat. Quis usque eo ad conspiciendam veritatem ex cecatus est, ut ignominiam putet M. Catonis futile, duplicem in petitione piae turae de conlulatus repulsam Ignominia illa, praetulae, de conlulatus fuit, qiii: ius ex Eatone honor habebatur. . N cmo ab alio contemnitur, nisi a te ante coii temptus est. Humilis, & pioiectus animus , sit isti contumeliae opportuna S. Qua verbaduertiis saeuissimo sc ius ie cxtollit, & ea mala quii us alu op
latum loco hahel: quando ita a ficiat sumus, Vt nihil aeque magnam apud nos admirationem occupet, quam homo fortiter miser. Ducebatur Athenis ad supplicium Aristides : cui qiiii quis cccurrebat , deiiciebat Oculos , de inge licebat, non tanquam in hominem iustum , ted tanquam in ipsam iustitiam animaduerteietur. Inuentus est tamen, qui seciem eius inspiceret:Poterat ob hoc molestὶ ferre , qu bd sciebat neminem id aut tirum purioris. At ille abstet sit faciem ,& si ibridens ait comitanti se magistratui: Admone istum, ne postea tam improbe oscitet. Hoc sitit contumeliae ipsi contumeliam secere. Scio quosdam dicere,contemptu nihil est e grauius,morintem ipsis potiorem videri. His ego reia pondcho, dc exilium saepe contemptione omni carere. Si magnus vir cecidit, magnus iacuit Non magis illum putes c5-
temni. quam,cum aedium saciarum ruinae