장음표시 사용
231쪽
g. 152. Delectus Sponsae. 225 26, 7 17. Impedimenta matrimonii, quibus arLittium patrum familias in delectu limitabatur, recensen luP Lexit. 8, 7 - IS, IO, II - 2O., ex quibus locis apparet, ea Secundum gradum consanguinitalis et affinitatis non excessisse. Praeterea prohibita erant nuptiae Cum Canaanitis, ne Hebraei per hac uconnubia ad idololatriam Pollicerentur, EX Od. 34, 1 5-i6. D e u t. 7, 3. Id ab EZra et Nehemia ad omnia connubia cum alienigenis, extensum est, quia illis caaetate idem seductionis periculum subeSse credebatur, E Z T. 9, 2- I 2. IO , 3. N e h. l3 , 23. C On f. M al ac ii 2, 13. Sacerdotibus interdictu quoque erat persona repudiata, lapsa, et meretViX, atque Summo sacerdoti etiam vidua et quaecunque 3lienigena, Le V. 21, 7, is - 14. Filiae, quae desectu si atrum haeredes erant, alicui viro tribus suae , et quidem ProΡin quo 1 OmOtiovis gradus, nubere jus Sae erant, no haereditas ad aliam tribum et familiam devolvoretur, Num. 27, 1
Spon Salia, , erant pactum inter patroni fratresque germanos SponSae, Ot PAtrem SponSi, Prael sentibus testibus, recentiori aevo etiam litoris man-l datum, cui interdum jusjurandum intercedebat, P vov. 2, 17. E κ ech, i 6, 8. Malach. 2, 14. , ad quod sp ctare videntur Sacrificia nuptialia, quorum Jose-plisis Arch. IV, 8, 23. meminit. Per sponsalia non modo connubium, sed etiam d0na, quae germanis
232쪽
im, SFOnsalia. 226 fratribus sponsae texenda e Ssent, et pretium SponSae, 'nu, quod Patxi solvendum erat, definiebantur; nam
sponsae olim soluto Pretio emebantur, G e n. 29, 18.27. 34, II - 12. JOS. II, 16. I Sam. 18, 23 - 26. 2 Sam. 3, 4. , quod pro Varietatu adjunctorum, Uavium fuit; aetate Mosis medium suiSse videtur 3o sticlorum, Ot Summum,.5Ο Siclorum, EX Dd. 21, 32. 22, 15. cons. II OS. 3, I, 2. Dcut. 22, 29. Hinc uxores emtae, a maTitis 1 Te tanquam ancillae habebantur , nihilominus non Varo maritos pro arbitrio flectebant et regebant, I Sam. 25, 19-3O. I R e g. II, 2-5. I9, I - 2. 2l , 7 8. Amo S. 4, i. H nor, qui a Christianis alteri Sexui habetur, ex doctDiana Apostolorum originem duCit, et optandum, ne nu
7. - Divite S Vero filiam nonnunquam donabant sponso, cui autem jus, hac in Vita ulias uxores ducendi. ademtum eTat, Gen. 16, I-3. UXOY donata liberalius habebatur, et ipsa quoque, dignitatis suae sibi conscia, plura sibi arrogabat, Gen. 16, 5 - 6. 21,9 - 11. Cf. 3I , I 5. Aliqui in praemium fortitudinis
sponsam acς Perunt, JOS. II, 15 19. Jud. I, I 5.1 Sam. 18, 24 - 27. Singularo erat, si sponsa dotem a patre tulit, Io S. II, IS Q. Iud. 1, 16 --.- 17. I ΠΟΚ. 9, 16.
Α sponsalibus usque ad nuptias, inter Pallum iovet 12 mensium relinquebatur, Gen. 24, 55. Ind. I 4, 8.; sed matrimonium, et Si UOnsum inter et spon-
233쪽
s ian nullum Prorsus vel sermonis commercium inter cedobat, jam ratum erat, et sponsa dicebatur uxor sponsi sui. Si dein sponsus eam ducere nollet, ei. ut uxori, libellum repudii tradere tenebatur; vel si
Sponsa cum alio rei habuiSset, accuSata, ut adultera, ad lapidationem condemnabatur, cons. Matili, I, 18 - Ο Luc. 2, 5. - Ingruente die nuptiarum . sponsa So balneabat, et Omni mundo muliebri exornabat, 2 COP. II , 2. EPh. 5, 26. Caput ejus corona cingebatur, unde nomen coronata, descen
dit. Sponsus vero domi suae convivium parabat, quod apud ditiores per hebdomadem continuabatur, Gen. I9, 27. J ud. I 4, 17. 22. Tob. I i , 12. Circa vesperam, Ve Ste scSta indutus, J e s. 61, Io. , Cum juvenibus sibi coaevis , ζιοις του νυζαρωνος , Sub cari licis et musicis instrumentis, sponsam, Virginibus eoaevis cinctam , ex domo pliterna in domum patris sui deducebat, Iud. 14, 14-- 16. t Mae C. 9, 37 47. J ο h. 3, 9. M a ti b. 9, 18. ο 0 11 s. J e P. I, 34. 25, i O. I3, 11. Decentiori aeVO, in hac vespertina sponsa deductione, praeferebantur in scipionibus lampades supra descriptae, prout in Thalinude refertur, et
Matth. 25 , 1 - io. innuitur. Interim convivium virorum inchoabat, quum altor sexus in gynaeconitido convivium celebraret. Denique nuptis ampla posteritas exoptabatui', et haec erat omnis bono uictio nuptialis, Gen. 24, 6O. Ruth 4, 11 - 12. , quae Γο-
conti 1 i aevo paulisper SolemniOV saeta est, Tob. 7, 15. Sponsa denique, quae SemPer, a capite usque ad calcem velata erat, in thalamum, ni an, deducebatur.
234쪽
Hae omnes Solennitates dicuntur: sponsam do-inum deducere, uXOTem accipere, intraro in domum, et Con Venire, συνελθειν , G e n. 24, 65. 29, 23 - 26- JOS. 15, 18. Matth. i, i 8.
Hae solennitales duntaxat in nuptiis uxorum propule dictarum, obserVabantur; pellices enim, non modo ancillae, sed etiam liberae , absque Solennitate, Solo mutuo ConsenSu assumebantur, et matrimonium erat legitimum , ut pellex, etsi mancipium e Sset, nec jure uxoris privari, ne quo vendi posset, De ut, 2O, Io - 12. PatΓes non raris siliis, ne exorbitarent, pellicem tradebant ancillam, quae mox ut filia seu nurus habenda erat, E x o d. 21,9- 12. Mulieri autom bello Captae, mensis, quo Iugeret Parente S Ct cognat OS SuOS, indulgendus erat, antequam heruS, Vel illius eam pellicem acciporet,
g. i56. Foecunditas matrimonii.
Foecunditas matrimonii orat Valde exoptata , ct major prolium numerus, Singulare Dei beneficium Pe- putabatur; multo tamen majoris aestimabantur filii, qui nomen patris in genealogiiS propagabant. Sterilitas vero pro poena Dei et summo opprobrio habebatur, Gen. 25 , 2. 49, 2I. De ut. I 8, 4. I S an . I, 6-7. PS. I 27, 3-5. I 28, 4. HOS. 9, I 4. Pro V. II, 6. E c cl. ε, 3. , et inpriinis uxoribus orat Probrosa;
235쪽
I56. Foecunditas matrimonii. *29 hinc virginibus quoque tristissimum erat, innuptas et orbas mori , Gen. I 6, 2 4. 19, 3O 32, 3O, )3Jud. 11, 34. Jes. 4, 1. 47, 9. Quare uxoreS Steriles varia tentabant filtra, Gon. 3o, 15 - 16. Cctnt 7, I 4., Vel maritis ancillas offerebant, quarum deinde proles adoptabant, G. n. 16, 1 3. 30, 3
Ne hoc desiderium prolium, incremento populi Proficuum, minueretur, Moses jus leviratus, o idem
innixum, etsi molestum et nonnunquam perniciOSum, Gen. 38 , 8-12., non sustulit, sed ita circum scripsit. ut osset innoxium. Nam cum viduam sine liberis do- functi frater aut proximus consanguineuS, teneretur uxorem ducere, o primum filium ex ea genitum nomine defuncti in genealogiam inSerere, atque ei haereditatem defuncti tradere : Μοses Deut. 25, 5-IO. decrevit, ut, qui fratriam duceret nollet, in foro coram judicibus renunciare Posset, concessa viduae licentia, ipsi sandalia solvondi, sal Ciem ejus inspuendi, atque eum scommate dis cauccati, i. e. , dilapidator is, compellandi. Contumelia a muliere, quae repulsam passa suit, illata, non isdeo magna, ut per eam, qui fratriam ducere
nollet, facile doterreri posset, Ruth 4, 7 - 8
In polygynaecia adulterium reputatur Solus cop- cubitus cum nupta, Vel desponSata, Vel Vidua cxsRe-
236쪽
ἴ- L58. adulterio. etanto matrimonium Joviri, ut maritus, qui cum qua cunque alia Persona innupta rem habet, nonnisi sorraicationem , nis, committers conseatur. Adulteri,
dudum ante Mosen, supplicio assiciebantur, G on. 38,s4., in Aegypto adulterae nasus, et in Porsia nasus
et aures amputabantur, EZech. 23, 25. MOSes mortis supplicium lege sanxit, LOV. 20, IO. De ut. 23, 22., genuS Vero Supplicii disertis verbis non praefini- it, quia sae conSuetudine notum erat; id autem non fuisse, ut I h Imudiei contendunt, strangulationem , ed lapidationem, antiquiores Hebraei Joh. 8, 5 , Ezechiel i6, 38 - 4o., et ipse quoque MOSOS , teStantur, Si Triod. 31, 14. 35, 2, cum Num. 15, 35 36-eonseratur. Si Voro adultera osset mancipium, ambo xei Vapulabant taurea in ' , neque tamen pluribus quam do ictibus; adulter praeterea sacrificium pro de- Iicto offerre tenebatur, Levit. I9, 2Ο - 22. g. 159. UXOr su SP e Ct R. Marito Num. 5, D-31. facultas Con CesSa erat, uxori, de adultorio suspeetae, deserendi jusjurandum Purgatorium, in sacro tabernaculo vel templo pracatandum, eui Moses tot ritus terribiles adjunxit, ut xea illud non facile, quin se Proderet, praestare PD tuerit, nisi per ictae frontis esset. Hune ritum Μο-8es , Videtur antiquiori et noxiae consuetudini substituisse cujus v tigium in Africa superest os. oldendarps Gosehiel te dor Mission S. 266 - 267. Etsi ero uxores iusiurandum hoc formidabile horrebant, Istratus eBnte tamen licentia, adulteria erant frequen-
237쪽
g. Uxor suspectu. 25 tia, et frequentissima quidem ultimis temporibus, prout ipsi quoque Thalniudici fatentur, cum Sota C. 9. narrant, hoc jusjurandum quadraginta ante caecidium Ierosolymorum annis: brogatum fuisse, quiuviri ipsi, omne8 erant adulteri, et Deus imprecationem jurisjurandi opere non compleret, si maritus ejusdem culminis reus eSSet, C onL Job. 8, I -8
Quum antiqui sponsaS emerent: in eas pictio jure gaudere Se opinabantur, Cui pro arbitrio renun- Ciare , et uxorem repudiare possent. Id esse iniquum, et alteri sexui injuriosum . MOSeS apprime Perspexit, sed torrent , quin alibi exundaret, obicem PO-nore non Potuit, primaevae tamen matrimonii institutioni monitionem hac de re adjunxit, Gen. 2, 24. cons Mi Ch. 2, 9. Malach. 2, 11 - II., et licentiam mariti saltem eatenus rostrinxit, ut repudium
sine interventu quidem judicis, ast non sino libello
Scripto, et non antequam uxor repudiata cum libello repudii domo mariti excessisset, ratum esset; imo et Porro conceSSit , ut maritus repudiatam recipere posset, non autem, si iam alii marito juncta esset, ut nempe fides secundo matrimonio adstrueretur, D e ut.24, l-4. Cons. Jex. 3, I. et Mattii. I, 9. I9,8. - nationem, quae ad repudium sumceret, Μο-sos arbitrio mariti reliquit, quod his enunciat verbis si deprehendat in ea , nuditatem
xei, id est, ut ex Deut 23, 14-I5. liquet, quidpiam displicens, quod ad repudium sibi sumcero vi-
238쪽
incretur. Nihilominus do hac expressione recentiori aevo nata eSt acris contentio; schola enim Hiliciis con- tondebat, quamlibet minimam caussam marito ad ro
pudium sufficere , quod quidem legi Mosis, quae
caussam arbitrio mariti commiSit, non adversatur, sed repugnat disciplinae morali, de qua legislator, .cutus non fuit; schola Schammai vero nudi in totivo i explicabat do adultorio, quod disciplinae qui in morali congruit, a lege autem Mosaica mero civili dissonat. Jesus, qui non sexplicabat, sed perliciebat lege in Mosaicam, et morum disciplinam docebat, aS- sensit Scholao Schammai, Matth. 5, 31-32. I9, I -9. M aYC. Io, 2 - 12. L u C. I 6, 18. - UxoreS, quae maritorum erant peculium, nequaquam eodem jure, maritis porrigondi libollum repudii, gaudebant; aetate autem ultima, potentiores Sibi, exemplo matronarum Bomanarum, idem jus arrogabant, Joseph. i Ar c h a o O l. XV. 7, IO. Marc. 6, ly - 29. lo, I 2. in vero uxor SQ graVatam Sentiebat, poterat, uti ipsa
quoque ancilla pellex, per iudicem libellum repudii petere , E X O d. 21, IO. . t 6 I. Puer Perium.
In puerperio solae primum matr0s , filiabus auxilio ovairi; alioquin puerperia in Oriente non magna difficultato laborant, Exod. 1, 19.; dissiciliori partu, qui rarior erat, matres periliores et perspicaciores Vocabantur, unde ortae Sunt Ob Stetrice S, Gen' 35,2Z- 38, 28. - Natus insans, pracciso umbilico, balnea batur, sale fricabatur, ut fasciis involvebatur
239쪽
5. 16I, Puerperium. 233 EZech. I 6, 4. Antiquiori aevo, Pater re-
CenS natum, etiam resonante musica, in Sinum suum
Tecipiebat, et hoc ritu, suum esse, declarabat, Gen. 30, 31. 5O, 23. J o b. 3 , I 2. P S. 22 , II., quod uxo-xes , quae filios ancillarum suarum adoptabant, imitabantur, Gen. I 6, 2. 3O, 3-5. DieS natalis, Praesertim filii, erat festus, Gen. II, 6., et quotanniSconvivio celebrabatur, Gen. 4o, 2O. Job I, 4. Matth. 14, 6. Herodotia I. 133. Cyro paed. I. 3, s. Nuncius patri referens nativitatem filii, crat gratissimus , ct, ut nunc in Persia, dono excipiebat ux, Job 3, 3. I er. 2o, 15. - Puerpera post 'partum filii, dies erat immunda, et 33 dies sequentes domi se continebat; post partum filiae duplicabatur nume-xuS dierum, quibus elapsis in Sacrum tabevnaculum Vel templum veniebat, et agnum anniculum, Vel, si pauper erat, duos turtures, vel duos pullos columbao in sacrificium purificationis Osserebat, LeVit. 12, i- 8. Luc. 2, 22.2. 162. Circumcisio. Octavo post partum die filii circumcidebantuD,
Et in carne sua consecrabantu P cultui IehOvae et verae religioni Gen. II, Io - . Cons. Rom. 4, II
Gal. 5, 3. Hic quidem erat finis circumcisionis praQ-cipuus, alii tamen fines secundarii non defuisse videntur, Cons. Job. 7, 23. , nempe I. Ρraecautio con tra morbum carbunculi, qui in glande membri virilis, ex immunditiis, sub praeputio aggregatis, oritur, et mortiferus os t. Herodot. II. 45. Ioseph. contra
240쪽
234 8. 162. Circumcisio. ΛΡion. II. 13. Philo de circumcis.; et ΙΙ. sortasse etiam foecunditas et incrementum populi; nam Iongius et arctius praeputium, sub illo climate non Marum, foecunditatem concubitus impedit. - Cetexum dolores circumcisionis tertio die vehementissimos esse, edicuut renegati Mohammedani, cons. Gen.
34, 25, 5. 163. Antiquitas Circumcisionis.
Praeceptum circumci8ioniS , Gen. II, IO- Id. , C Onc'ptum est terminis, ex quibus eam notissimam fuisse apparet; unde colligitur, Abrahamo multo antiquiorem esse. Quum in Aegypto Omnes sacerdoteS,
Qt non pauci quoque Iaici, tὐstibus Herodoto, Diodoro Sic., Strabone, et Jeremia C. 9, 24 - 25., Cir Cumcisi fuerint, qui hunc ritum profecto non ab Hebraeis mutuati sunt: negari vix potest, Abrahamum circumcisionem in Aegypto didicisse, Gen. II, Io - 15. Praeputium J o S. 5, 9. Opprobrium Aegypti dici Potuit, si modo non omnes Aegyptii circumcisi erant; Hebraei enim antiqui circumcisionem sibi honori d Cebant, Gen. 34, I 4. J OS. 5, 9, J e T. 9, 24 - 25.; aetato vero Maccabaeorum permulti, ad sacra Grae- eorum transeuntes . et in gymnasiis nudi prodeuntes, circumcisionem sibi dedecori esse reputabant, et Praeputium arto rursus adducebant, quod dicebatur, επισπαςΘρti; operationem describit Celsus L. VII. e M. 1 Mae c. I, II, I Cor. I, l8-