장음표시 사용
251쪽
i 71. Conditio servorum inter Hebraeos. 245petuae, aurem servi ad postem januae perlarabat, quo simul per ratio aurium ad gestanda amuleta, Servilis facta fuit, Exod. 21, 5 - 6. De ut. 15, I 6.; ast ne que hi sorvi alienigenis extra regionem Hebraeorum. Vendi poterant, Exod. 21 , 7 - 8. Si vero ServuSorigine Hebraeus alienigenae, in regione Hebrae Oxum habitanti, venditus suisset; eum consanguineus, vel alius quiscunque, Vel etiam ipse Servus SP, si opes ederant, redimere potuit, soluto duntaxat protio pro residuis, usque ad septimum annum servitiis, Levit. 25, 47 - 55. - IX. Ut anno Job elaeo omnia mancipia Hebraeae originis, manumitterentur, LeVit. 25, 39 - 4 l. - X. Semos Hebraeovum quaepiam habere propria potuisse, ipsa lex LeV. 25, 49. docet, cons. 2 Sam. 9, IO. - XI. Denique Servus ex alia gente ad Hebraeos profugus, ut hospes, humaniter excipiendus, nec illi genti rursus reddendus fuit, De ut. 23, 16- 17.
g. 172. Conditio servorum in aliis gentibus.
Moses quidem hanc, erga mancipia humanitatem saepius inculcavit, et momentis sortissimis munivit, nihilominus nonnunquam durius in hoc hominum genus actum eSt, I er. 34, 8 - 22. Nogari tamen nequit, mancipia Hebraeorum meliori Sorte, quam aliarum gentium, gavisa suisse, ut ex illis notissimis tumultibus se 'vorum inter Graecos et Bomanos , liquet. Nec mirum ;nam Hebraei ad humanitatis ossicia, his hominibus praestanda, momentiS gravibus impellebantur, quae aliis gentibus deerant, inter quas nulla mancipiis quies, nullum legum praesidium erat, et poenae atrocissi-
252쪽
a46 I. 172. Conditio servorum in aliis gentibus. inae imminebant. Fugaces et de fuga suspecti stigmate, plexumque in fronte, Signabantur, ad quod Gal. 6, 17- lApoc. 14, 9. 22, 4. alluditur. Ab omni-hus festis communibus et ab ipso religionis exercitio arcebantur, quod apud Hebraeos secus erat, et in acclesia Christiana, ex gentibus collecta, mox mutatum fuit, G a l. 3 , 28. Colos s. 3, 1Ο - 1 I. P h i l.
IO. I COP. I 2, 13. Eph. 6, 8. Prohibebantur vesci de illis, quibus occupabantur, PolluX in voce παυσαχαπη ' matrimonium seu contubernium eis non tacite Concedobatur; peculium corum in arbitrio domino-Tum erat, et de eo dominis dona ferPe tenebantur.
quibus felicioribus esse licuit, ut manumitterentur, lNomen tamen haesit libertorum, νοΘιον, atque etiam liberi eorum nomine libertinorum distinguebantur , ut taceam immanitatem dominorum. Mi- Sera eYgo erat ubique conditio mancipiorum , et
ingenui magna praerogativa eminebant, de qua Judaei Joh. 8. 33. gloriantur, et quam Paulus ample oti suadet, si jure obtineri possit, I COP. 7, 21 - 23. R Om. 8, 15. Hinc patet, quid sibi velit comparatio Peccatoris, aut otiam Judasi sub lege Mosaica cum statu servitutis, atquo Christiani probi cum statu libertatis, Joh. 8, 32. 34. BOm. 6, 17. J ac. I, 25. Comparatio illa peccatoris, jam philosophis uShata, Judaeis aetato Christi apprime nota fuit; quare Christum Joh. 8, 31 - M. facile intelligere potuissent, nisi nodum in scirpo quaere maluiSSent.
253쪽
De moribus, atque ritibus conversationi S.
Indolos Hebraeorum exhibet communia OrientalibuS
Vitia, arrogantiam, luxum, pompam et mollitiem. l Arrogantia Hebraeorum ultimis temporibus erat maxima , Thalmud. B a b. m e igi a p. 83 , I Joh. 8, 33. OppresSiones et extorsiones, atque dolus sub specie amicitiae, erant Vitia magnatum, quae prophetae perpetuo reprehendunt ; Occurrunt tamen insignia quoque magnanimitatis exempla, Gen. I 4, 23. 44, 34. Jud. 8, 23. 1 Sam. 12, 3 - 4. 18, 1. 2O, 4 - 8. 4I - 44. 23, 16- Ι 8. 24. 7 - 12. 26, 9 - I 2. I Reg. 2o, 31. Singularis Hebraeorum per totam historiam est indocilitas et inflexibilitas, Ac t. Ap. 7. Proclivitas ad idololatriam, post exilium desiit; si haec insania, aetate Maccabaeorum rursus Judaeos permultos politissimos invasit, potiori tamen gentisi parti non praevaluit. - Virtutes politicae orant in industria in re rustica, et fortitudo in bello, qua qui busdam temporibus, inprimis Davidis et Maccabaeorum, excelluerunt. - Virtutes morales laudantur in
Bibliis prae ceteris ni 73, justitia, quo n0-
254쪽
248 9. Ira. MOreS Hebraeorum. mine autem non raro omnis Vitae integritas, et puritas a scelere, comprehenditur; dein IN, idos, fidelitas, sinceri tas, nn , humanitas seu caritas proximi. Quam maxime etiam celebrantur mites, Plura quidem alia ossicia in
nibliis commendantur, prout disciplina moralis Hebraeorum , omnibus aliis antiquis gentibus palmam Praeripit; ast cogitandum non est, Hebraeos omnes his officiis satis cisse, imo plerique Ionge ab illis aberant, et nunquam longius, quam ultimis temporibus, quibus legem Mosis, philosophicis argutiis pervertebant, et, literam tenentes, a spiritu et scopo alienissimi, et inter Omnes gentes a mendaciis, imposturis et per-juriis infames erant, T a o i t u s II i s t. V. 5. 1. T h e s s. 2, 35. Eph. 2, 14. Haec Vitia demum in ultimo contra Romanos bello, in rabiem degenerarunt, ut ipse Josephus Judaeus eandide fatetur, cons. Matth. 12, - 45
Elcgantia morum, etsi non ad nostrum modum consormata, Hebraeis nunquam defuit, et ab ipso MOSe, LeVit. 19, 32., momento religionis firmata evat. Tot in Bibliis oceurrunt ejus argumenta, ut lector, Potius excessum, quam desectum arguere POSset. Verum cuique terrarum plagae, et cuivis genti propria est morum et humanitatis ratio, et quidem ubique, si Verba et gestus ad Vivum reSecentu ,e Orbitans; et quum orietitales sensa sua sere verbisi Ortioribus exprimant: non mirum est, id obtinere qu0-
255쪽
I. 174. Elegantia morum. que in illis verbis et gestibus, quibus civilitatis ossicia exhibent, et non amplius dicunt, quam nostra ejusmodi verba et gestus aeque exorbitantes; ita postratio in terram, vix plus innuebat, quam mos noster caput aperiendi et se inclinandi. orientales fere Omnes antiquissimos civilitatis ritus, qui Gen. I 8, 1-3O. 9, 1 3. 23, 7, 12. 4I , 43. 42, 6. leguntur, et ab Herodoto aliisque antiquis referuntur, usque in no- Stram aetatem retinuerunt. Aetato Christi Ox scholis honoris quoque compellatio ' , , irrepsit; alias enim usitata non erat, nisi compellatio domino, et
aetate Christi κρατιςε, Luc. I, 3. Ac t. ΑΡ. 23, 26. 24, 3. 26 , 25. g. 175. Salutatio.. Salutatio et valedictio benedictionem quampiam eomplectebatur; hinc Vz benedixit, etiam venit
pro salutavit, valedixit, Gen. 47, 8-o. 2 Reg. 4, 49. IO, IS. I Paral. 18, Io. Foranulae salutationis
erant, hone dictus a Iehova esto, I 'Q,; benedictio Dei sit super te, v I 2 2D eus tecum, Seu
tibi praesto sit, nin' ; communis autem formula erat: pax omnis prosporitas) sit
tibi, Is 7 Vel , nulli. 2, 4. Jud.
I9. 2o. 1 Saan. 25, 6. 2 Sam. 2O, 9. PS. I 29, 8.Phoonices salutabant per nari, Vive Ρτο SPere mi dominet quod ab Hebraeis nonnisi regibus acclamabatur. Graeci dicebant Romani sal-
256쪽
25Og. 175. Salutatio. Matth. 26, 49. 28, 9. - Corporis gestus pro diversa dignitate illius, qui salutabatur, erat diversus, prout
ab orientalibus adhucdum ObserVatur; nam PTOnun ciando illa vi salutationis formulas, manum dexteram imponunt pectori Sinistro, et caput graviter inclinant. Id in omni salutatione locum habet. Si vero Arabes Salutant amicum, porro sibi mutuo Porrigunt dexteram, et quasi osculaturi elevant, uterque autem ma- 'num suam retrahit, eamque, loco manus amici, Osculatur, et mox fronti imponit; si vero altePutor sublimioris est conditionis, alteri manus osculandae CO-piam iacit. Tum salutantes sibi invicem barbam, m Dum eidem Supponendo, OSCulantur, quo unico casu icet harbam attingere, 2 Sam. 2o, 9.; aliqui, loco osculi duntaxat genas sibi mutuo apponunt. PerSaeos , Vel si alter altioris erat dignitatis, genas invicem osculabantur. 2 Sam. 2O, 0., Ge n. 29, II. IS. 3I. 55- 33, 4- 39, 11. 48, 1Ο - 12. EX Od. 4, 27. I 8, p.
Arabes porro rogant de solute - qa, Gen.
29, 6. 43. 27. I Sam. 16, 4. 2 S a m. 2O, 8. I. v c. 15, 2P. Ac t. ΑΡ. 2O, 34. , Deo de conspectu amici gratias agunt, Orant pro eo Deum, et precantuΓ Omnem prosperitatem ; atqtie salutationem, porrecti nem manuum, Osculum. interrogationem de saluto, gratiarum agi ionem et preces, usque decies Popetunt. Haec amicorum salutatio longio P est; hinc etiam olim festinantibus nunciis inculcabatur, ut neminem per iam salutarent, 2 n e g. 4, 29. L v c. io, 4. Job amneS a epist. G. vetat quoque, ne Christiani hominem
257쪽
alterius sectae salutarent, aut in domum reciperent, nempe eo solo titulo, quod Christianus, etsi alterius Sectae, e St; nam hac salutationis ratione, Se ejusdem Sectae esse, professi suissent. - COTam magnatibus orientales se fere usque ad terram inclinant , et genu vel fimbriam vestis ejus osculantur, eamque fronti imponunt; coram principibus et rogibus vero So totos in terram prosternunt, Vel genibus flexis fronte terram attingunt, et pedes illius vel terram Osculantur. Haec Hebraeis quoque usitata fuisse, ipsa lingua testatur; nam est caput inclinare; corpus profunde inclinare:
Procumbero in te PDam, se facie in terram PTO Sternere; ast Iannon simpliciter positum, non prostrationem , sed solam inclinationem corporis signiscat, ut ex I Reg. 2, 19. liquet. Prostratio Graece προσκυνειν, et Latine adorare dicitur. Omnes hi gestus etiam in venerationem Deo exhibebantur; Graeci autem et Latini adorationem soli numini reservabant, A c t. ΑΡ. Io, 26. ΑΡOc. I9, 2O. 22, 9. Verbum un de Sola adoratione idolorum Oc-
currit Je S. 44. 15. tr. 19. 46, 6.; Aramaeis autem et Arabibus latius patet, Dan. 2, 46-3, 5
Dui alium invisebat, ante januam clamabat vel pulsabat, donec dominus egressus, illum, si ita visum esset, introduceret, iacto antea signo, ut altor sexus se in locum suum Subduceret, a Reg. 5, 9
258쪽
2..i76. Visitatio. 12. Ac t. Λ P. Io, II. Magnatibus, non modo adventus prius Significandus, sed etiam, prout nune in
Oriento mos ost, dona convenientia serenda erant; hospes domum cum omni pompa Veniebat, et honori- sicetitissime excipiebatur, caput ejus ringebatur, et tandem aromatibus incensebatur, cujus vestigia Gen. 27, 27. E Od. 3O, 37 - 38. PVOV. 27, 9. Num. 16, 6. 7 - 18. 37 -38. occurrunt. Incensrim nostro aevo est in Oriente indicium, hospiti redeundum esse.
22, p. 16.37. 24, 11 - I3., in Oriente Ρervulgatum est. origo a primis regibus derivanda esse videtur, qui non mox tributa exigere ausi, comiter Suscipiebant, quod sponte offerebatur, 1 Sam. Io, 27. Id demum in consuetudinem abiit, ut, qui rogem adibat, nunquam Sine dono compareret, atque inde mos ad alios quoque magnates, imo et ad aequales, qui invisebantur, tranSivit, Prov. 18, 16. Reges vero ipsa quoque hunc morem Observabant erga eos, quOS honorare Volebant, quale donum fere semper et
dicitur; imo et aliis regibus dona mittebant,
1 Heg. I 5, I9. Je S. 3O, 2 - 6. 3I, I - 2. 56. 9-2 Reg. 16, 8. 18, I 4- Ι 8. Cf. 135. Antiquiores quoque prophetae dona sibi oblata non recusabant, nisi so Dic ex indignatione , 2 ne g. 5, 6. 8 , 9-; quum autem p Seudoprophetae Vaticinia Sua piro ratione d0- novum ederent: prophteae Veri dona respuebant, . A m QS 7, 14. Haec dona confundenda non sunt cum
259쪽
dono dicto, quo judex corumpitur; id enim
1 8. Conditio et apportatio donorum.
Dono osserebatur, quodcunque utile eSse poterat, non modo argentum, aurum, Vestes, arma, Sed etiam alimenta, quae nonnunquam Orant minutiae,
Gen. 43, II. I Sam. 9, p. 16, 2O. Job. 42, II. Res tamen minutiores, non ipsis magnatibus, sed in usum domesticorum offerri Solebant, prout adhucdum in Oriente moris est, 1 Sam. 25, 27. Beges et magnates aliis, nempe ministris, legatis, aut peregrinis, eruditis etc., fere vestes donabant, ut jam supra dictum fuit, Gen. 45, 22 - 23. Dan. 16, 29. Est h. 8, 15. Reges habebant , Seu concla-
ve, in quo magna harum VeStium Copia asservabatur, et Para l. 9, 24. Major honor erat, Si reX aut magnas estem, qua indutus erat, de corpore detractam donabat, 1 Sam. 18, 4. Quicunqne autem adhuc dum in oriente a rege Vestem recipit, eam mox induere, et homagium praestare tenetur, niSi iram regis excitare velit, cf. Matth. 22, 11-I2. Nonnunquam rex omnibus hospitibus ante ConVivium FeStes donabat, quibus induti accumbebant, 2 Heg. IO, 22. Geu 45, 22.
APO c. v, 5. Cyropaed. I 3, i. Iliad. XXIV. 2a6 227. - DOna in oriente adhucdum, ad reges et maginates, ab hominibus et jumentis Singulari cum pom-Pa portantur, et quodlibet i etsi pondere levissimum
260쪽
234 1 8. Conditio et apportatio donorum.
a singulari viro ambabus manibus, aut etiam a jumento
fertur, J u d. 3 , 18. 2 Beg. 8, 9
Summus honor exhibetur in Asia magnatibus , legatis et regibus solenniter urbem Vel aulam ingredientibus. Maximus est populi concursus , senestrae illae paucae, in plateas respicientes, aliaS interclusae, recluduntur, et, uti et ipsa tecta plana, Spectatoribus complentur; plateae, ne Pulvere S excitentur, aquis rigantur, et floribus, frondibus arborum et tapetis steΓnuntur, ut non maneat, nisi semita ingredientibus. Spectatores plaudunt manibus, et undique ju-hila resonant, quum alias rex in silentio Salutatur,2 S am. 16, 15. I Re g. I, 4O, 2 Heg. 9, 13. Je S. 62, II. Zach. 9, 9. Matth. 21, 7 - 8. Primi incedunt musici, I Reg. 18, 46. 1 Para I. II, 27 29. , quo S Sequuntur miniStri et servi, denique ipso rex, Omne S genero SiS equis Vecti; Olim Vero reges etiam curribus, assabre factis, Veliebantur, Gen. 41, 43. 2 S a m. 15, 1. 1 Reg I , 5.
Quidpiam simile in Asia exhibetur non modo illis, qui ad religionem Moliam medis deficiunt, sed etiam pueris, qui
Eoranum perdidicerunt ; imponuntur enim genero scioquo, et praecedentibus musicis, atque comitantibus et acclamantibus reliquis discipulis, deducuntur per urbem , unde loca Gen. 43, 43. 6, 7 - 9. Sam. ao, 5 1oc aliquam luce in capiunt.