R.P. Hadriani Hadrianij, Societatis Iesu theologi De diuinis inspirationibus, opusculum. ..

발행: 1601년

분량: 672페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

IO DE VOCAΤIONE tur honestissime ab officio diseessisse

V Matthaeus, ct non tam reliquisse, quam rebus omnibus expeditis renunciasse. t. Qui ab animo Sc natura probe comparati sulit hoc inprimis curabunt, ut cuique quod suum est tribuant,ne qui quam faciant quod cum ignominia cuiusquam aut incommodo coniunctum Diaul. sit: sed constitutis omnibus ita tandem Carth. in relinquent si videbitur, nimirum viror . s. cte atque ordine fiant omnia necesse

Matth. ct est. Luca. , s. Fuit incredibilis quaedam Christi humanitas, qui Apostolos suos diuinitus euocatos, cum creditorum de sociorum bona gratia, nullius hominis iniuria, prorsus bo aestissime &amicissimὶ - . si bi conciliarit, docuerit, & in familiam suam asscripserit. ua ratione Chiistus usus sit vocandis aliis non liquet ex Scripturis. 6c haec utique sufficiunt ad et

ditionem nostram.

im Sciendum est, hos quia Christo Luc. M 1 vocati, &Christum secuti sunt, Disc,pulos duntaxat, neque dum Apostolos fuisse, sed cum dies venit dc Discipulo. rum numerus inualuit, exiyt in montem orare Iesus, se erat pernoctans in oratio n. Dιi ct eum dies factsM esset, vocaviι discipulossuos, ct elegit duovicim ex ipsis, quoa

522쪽

quos oe Apsylos vocavit. De quorum numero fuerunt hi quinque, tum tandem Apostoli. Voluit enim Christus suos sensim profieere ad maiora, alia a que alia conari, di quasi per gradus con- nantiae gressum figere, quamobrem Scin postoli ad eum diem, quo simul omnes vocati s neque enim propria alia vocario extat Discipuli erant di dicebam

tura

tia non cum Petro simulac ἐ-n- hom fr. n. , ct asin disripuas Matthaum Masth. invocavis' primum Ris Onsio. comment. Cariὸ quemadmodum tune aditis a rest, vocavit s. quando obtemperaturas sciebat e Matthaum quos nunc πο- cauit, uando meracularii fama per domnium,minimὸνeluctaturum videbar.&da causa etiam Paulum pos resurrecti piscarus es. Nam qui corda seruitatur.

523쪽

43a DE VOCATIONE

se occulta mentium persticit, is etiam, quanis unuseruiis ad obεdiendum paratus erat, non ignoriauit. Propterea no cou-rinuo incipiens, quando durior fuit, sed 'post misse miraeuia, ct insignem arg, promulgatam famam, aptiorem iam ad ob-remporandum, vocavit. Atque hic mihi vide,quod vel preclarissimum in ijs, quibus ingenium aut natura nobilis est, subditi illi sint siue imperent. Vobis loquor, qui aliorum imperijs subiecti estis, . lut pi incipibus, praeceptoribus, parentibus vestris summa omnia tribuatis simpliciter morigeri, nusquam suspicaces . lacat repractari j: certi, nihil 'ab ijs veniremi od cum se lute vcstra non sit. . Vos in-

tcrim, quibus aliorum salus, Vita es, . fortunae committuntur, etiam atque

etiam in hoc Christi exemplum introspicite, qui non nisi praeparatos in via Segradu firmitatis constitutos euocauit Apostolos: quos ab ore & ad nutum suum iam prudentes viderat, quorum i alacritati hoc deerat, ut signum sustollaret Christus, quod sequerentur,' Ut verbum eloqueretur: Venite pos me. Itogare non audebant propter fel dignit,tem & magnitudinem hominum humilli mi. Amicum & Patrem se Apollo- .lis exhibuit Christus, quod illorum bo-

524쪽

APOSTOL CAP. LXXXI. 4M

nam voluntatem haberet exploratillimam. Iudaeis in faciem exprobrat, populo pertinaci, durae ceruicis,&c. ponit ob oculos malefacta,quomodocumque tande accipi/nt. Fuit ergo magna Christi humanitas, di . suauissima Vox erga Matthaeum usequere mee neque contIatia Discipuli ratio,simplex ani-IS, parata obedientia, q uae videlicet modis omnibus tectissima & aptissima est: inde in - animo pax & tranquillitas, salus in animam & corpus, di alia optima, de quibus alibi per Dei gratiam acturi sumus.

CAPUT. LXXXI. DE D UOB VS, SUI VLTRO in se Chrisi discipulos futuros proin

iebantur, dicentes: Se

It Euangelista: sectum es, Am' Lue ν. bulantibud illis dixit quirim ad '. Iesum. Sequar te quocum' ieris. Dixit issi Iesem: Vulpes Iouem habent, se volucres coeli nidos: Alius autem hominis non habet,ubi caput suum reclineI. Et ait alter: Sequar te Domine,s permitte mihi primum ranusMare his, qui domisunt. Au ad iliam Iovi:Nemo mittens manum X s suam

525쪽

Actor. 7. Exod 3.

I. Reg. 9.

si tan ad aratris, se respiciens retro apta es regno Dei. Α ducitamus in haec paulo diligentius:& quidem: i. Quam vere Christus dixerit non m ulto a nte passionem: Ego vos elegi, non vos me Hegisse. Et Apostolus: quomodo pradicabunt si non mittantur Z Nec quisquam sibi sumit sonore, sedqui vocat. a Deo tanquam Ainon. a. Apostolos, non sua sibi auctoritate,sed a Christo euocatos id muneris de

sumpsisse inhaesisse stud ijs, & operibus

suis, insigni patientia & longanimitate, usquedum a Christo vocarentur: neque non iugi & perpetua oratione Domini lementiam implorabant, cofisi de gratia,eamque affuturam pro iudicii sui b . neplacitos exemplo Moysis,qui utique segregatus a Deo erat, di desti natus liberando Israeli.sed vir ille totis quadragi ta annis peregrinatur. Vt tandem audiate coelo vocem: rebus ipsis declaraturus, quae in promissis alias acceperat. Saul cua viro Dei Sanuele in Regem Israel inunctus esset pressit hanc suam vocati nem incredibili quodam silentio. non iunctissimis, nee parentibus quicquam aperuit. neq; ipse quide ullo signo quid actum esset manifestavit; adeo nihil e rum reliquit,quibus ad eum diem occu

pati

526쪽

pari sueuerat, donee tandem Deus ipse tempore & rationibus aptissimis rem executus est: valde ad doctrinam n stram, ne apud alios reseramus, si quid ostendere dignatus est: quod vix ac ne vix quidem une peccato fiat,& habet f rh aliquid latentis superbiae. & captatae gloriolae ex visionibus. sed si res. ratio, di rei ipsius circumstantiae sie requirant, posse mus,sed alio quodam modo, quid super his alii sentiant, indagare: ut omnino qui rationibus iis no assentiantur, nee visionibus ipsis fidem habituri sint. Dauidis certa fuit vocatio, sed ille tanquam omnium rerum ignarus, iisdem

vitae spacijs insistit, quibus ante, nulla rerum sollicitudine, pristini animi de propositi: sed venit hora, & rebus ipsis

agit Deus, agit etiam David,&mutatur in virum nouum. Idem in Christo obseruabimus. Venerat e coelis in hanc terram missus a Patre ad redemptionem nostram: de tamen ille idem humilis ita ignotus mundo totis triginta annis latet, & tempus venit, dic. Quamobrem, qui a Deo vocatur, non eam senten tiam statim habet, ut vocationi exeqllenda manum admoueat, non ut obedientiae titulo opus ipsum acceleret. quod si s ciat,praeter ratiouem facturus sit.

527쪽

86 DE VOCATIONE'

s. Videamus, quam in agrndo quasi formam secuti sint humillimi & sanctis. si mi Patium in ordine scilicet ad Deum. . di Dei vocationes: videbimus dico, hii rum duorum, quos supia retulimus, nec verba nec facta conuenire. si ad eam normam exigantur, ideoque reprehensionem Christi meruerunt. Nescio, si is quis se offert ex toto Sanctorum in Scripturis numero similibus verbis, atque a. c. se hi Deum allocuti sint. Ecce ego. inquit ibi Dion. Esaias Domino, mitte me. Sed si in hu-C-ιέν. ius tam promptae obedientiae causas in-' qui ramus, iudicabimus vel hoc solo . eundem.Tpiritum cum Apostolis habuisse, qui vocati Christum secuti sunt statim, sanctissimum, prudentissimum virum, & qui diuino Dei amore flagraret: odeo non superbum i fastu tum, dum aut Van um. non inuidiae, vel au ritiae flammis agitatum. Ieremias ad Dei vocem excusiat adolescentiae annos, dc verecundiae suae pudorem: non irascitur Deus, robur ad ijcit dc firmitatem rerem r. . Prophetae. quia scilicet rubor ille dc na, Σποή. . turae ingenuus pudor non dedecet iu- uentam. sed Moyses vir grandeuus Oct

ginta annorum non auditur in eXcusa

tionibus suis, perstringitur Vliro quod

Lisen pareat. . '

528쪽

. Paterfamilias in Evangelio exiι Matth. a . .eon sere operarios in vineam suam, sed o, ,hi Orino a locant illi no requisiti ad opus quin g nεs. imo rogati ecquid starent tota die ociώ-

que ad hoc respoaham indignatur UO Vtaraan. minus:audiunt suavillimam vocem; ite orat. r. O vos in vineam meam. S cum sero v nissent,aeceperitisingulos denarios, quemadmodum primi. Deici ibit illos Euangelista states,qui scilicet parati essient, quatum in ipsis ivit,ad opus, si quis conduceret. Alibi tradidit seruis suis bona sua, Matth. a . . o. uni dedit quinqj talenta, alij autem Luc. 19. duo, alij vero υvum. Sed non illi veniunt& petunt. Ad nuptias rogati veniunt, dc Matri ac ita locum capiunt cum honine, absunt Luc. i alij. Ita es Viri sancti a Deo vocati ad Apostolici in muris functionem ad Euan- gelium Christi praedicandum,ad pascen dum grege ,ad curam animaru, parer, obediunt ad nutum, sed vocati, nemo seipsum vocat. Sci ibit Apostolus: Si quis r. Timsa svatum desiderat, bonum opus desiderat. Nimirum differunt plurimum, praestare quis E piscopatum, dc re ipsa ex hibere cupiat qualem debet squis non optet in virtute di reb. agendis esse perfectus musὶ an vero supra alios sese hoeoin,ιο dignu tauimer, nullo certo motu

529쪽

83 DE VOCATIONE

Sancti Spiritus: non aliqua rerum nece sitate aut ratione inductus: non animo& oculis ad puram illlam & veram pieta tem intentus, ultro se ingerat aut sollicitet. Petunt opus bonum, bene hoc: pe tunt honorem, diuitias, dignitatem, ocaliud petunt. Hi in seipsos, illi in Deum

intendunt. Summa , non reperimus

tota Scriptura quod Christus illis asse nissum praestiterit, qui proprio motu non vocati tali ossicio se dedere voluerunt. Lue. s. Possessis a legione damonum rogabat I sum ut cum eo esset, dimisit autem eum. Iaeob. . 1- Dicit uterque: sequar te. Nullas asIoan. s. miscent preces, non addunt, si vivimus;

nul ao. si Deo placet: sed ita simpliciter, Sequam

Matth.ao. te Quemadmodum & Petrus ad Chii - stum .animam meam pro te pona. Et Dzuid: Dixi in abundantia mea non mouebar in aternum de duo Zebedaei possumus calicem bibere. &c. quae omnia quia fastum & ambitionem sapiunt,ann tantur in exemplum cum W- prehentione. Α

530쪽

APOSTOL. CAP. LXXII. 48sC A P v T LXXX il HABET RESPUNSIONEM

Christi, ad verba Primnsequar te. 6. Hristus, cuius oculis arcana γ omnium patent, significat aliquid amplius in horum verbis latere,quam habebat calida S. D uidis di ardua petitio Apostoloru, quos iam retulimus, ait enim. Vulpesuem Babent, Sc. dis verborum ambagibus tangit hominis ulcus,& improbum animi affectum peritus medicus explicat.

quod illud studium se sequendi finem

dum in Actis Simon magus: sed in hue loge seuerius inuehitur Petrus,ut, qui animi sui malitiam aperth profiteretur. quam in illum Christum: eundem san Efine, sed tecte& subtiliter sibi propone

te hic acerbe di grauiter increpatur, sed illum tanta arte Christus tractat, taliu-maniter de innoxia quada vituperatione castigat, ut quid diceretur solus ipse in telligeret. quae tanta Dei bonitas imitanda nobis est, ne quem . nisi caua necessaria cogente, culpemus; ne cuius ruam secreta aperta accusatione pris.

amus, ae si dicat Christus: Quid tibi a me expinandum est 3 non idem mihi animus, studium, finis. qui tibi. diu,

SEARCH

MENU NAVIGATION