장음표시 사용
31쪽
pior laetenta est, ut ait Manrobora, ct eum honore ex
tot disputationum fluctibus emerso temerariam ipsius audaciam Illustrissimus repressit Micens,quod quantum lib. hujin Thesis Author in despicienda futilique Maur hei sui authoritate fidem ponat, ferre nullateritis possumus eam, immoderatis adeo laudibus doctrinam esseret, qua
ex ipsa sui origine sinistra ut minimam sus icionis labem
incurrit. Suod ex antedicus , probatissimorum hujus aratis Scriptorum suffragio perspicuum es, maxime vero ex Cardinalis Baronii Epistola, cujus acre judicium maris apud onmes ponderis est. Tantum igitur abest, ut mina doctrinam, velut Ecclesia approbatime di am excipere liceat, quin potius sitam ipsum , veluti tirum propriis figmentis caterorum Novatorum more delectatum habere necese es, ejusque doctrinam infausta nomisatis is audacia labe ab ipso sui authore notatam exsibilare. Et post multa laxiora Molinae dogmata exculta eruditi ne confutata, adversus superiorem Gabrielis Thirioux
assertionem, quae tertiae columnae prima erat, ita prinnuntiat: iis de causis , aliisque navissimis bene multis, inmorato Dei xum ne, re maturius expens, audiis S. Theologia Doctoribus eruditissimis, sapientis is, is in Epist
pati aegnitate constitutis, damnavimus, atque dax amus primam propositionem tertia columna Thesis habita iue nicembris ultimo elas, quam ct hic supra retulsimus , mri falsam, temerariam, scandalosam, captiosam,-im
Merito quidem, quia de Molinae domina lonν durior fuit Gnsura Congregationis de Auxiliis, uti co stat ex actis illius propria Secretariorum manu se scriptis, in laudata Historia a Serrio laudatis ; quibus licet publica & authentica fides adhibenda non sit, defectu legitimae promulgationis , juxta Innocentii X. Decretum; fides tamen historica deneganda non est, dum a viris gravibus & notae probitatis referuntur. prout nec deneganda est fides historica Actis sacrarum Congregationum, Cardinalis Praefecti ac Secretarii Chir Crapho , sigilloque non munitis , tametsi Urba
32쪽
per Molimanas Novitates. sedi . I. is bus, tam is essis ct imprimen is , quam mam criptis. nullam fidem esse in judicio, ct extra. a quoquam uia hendam, sed taurum illis qua in Authentica forma: osissio subscriptione Emmentissimi Caraenalis praefecti.
ac Secretarii Chirographo sigilloque munita μαι, dum earum veritas a viris gravibus, ta notae probitatis. U. g. a Fagnano, Barbosa, Jordano , Antoniello, I mana, Pigna lo assis itur , deciarationesque illae , ut verae, ex ipsis Autcgraphis eorum ad jus Canonicum cisi mentariis vulgantur. Enimvero Romani Pontifices
per similia Decreta fidem censuris vel declarationibus illis non auferunt, quam ante habebant siquidem facti eausa in ecia nulla Constitutione fieri ροί t l. in bello S. facti ff. de captivis it postliminio reversio sed
quam reipsa non habebant , non habere demistiant. Atqui veritatem Censurae, seu Censurarum &- , A
rum Congregationis de Auxiliis, testantur viri graves di notae probitatis, scilicet Cardinalis de Noris , qui visam a se supra laudatam C ementis VIII. orationem, Molinianos tam belle defricantem, ipsius manu exaratam, lectaque ex integro Coronelli istius Congregationis Acta Manuscripta diserte testatur. 2. Illustris, simus D. Philippus Uicecomes Episcopus Catalensis. qui hoc idem testatum reliquit is notis ad cap. libri S. Augustini vindicati. 3. Illustr. D. Iacobus Monnen Archiepiscopus Mechliniensis, cujus ista sunt verba: Paulus V. Bullam componi iussit, cujus habeo exemplum , is A tographum in arcώυiis Pontificiis Roma affervari fide talani testes ae manu. . Illustr. D. Car lus Mauritius te Tellier Archiepiscopus Dux mensis, qui delineatae contra Molinam Constitutionis Pontificiae, in sissenso P sitae, M in commodiorem tempestatem dilatae mentionem ficit, in celebri Censiva, anni s. Joannes Mabillonus Benedictini Instituti. Reipublicaeque Litterariae decus ingens, qui vise a se, dum Romae degeret, omnia acta Autographi Congregationis de Auxiliis. sub Clemente VIII. Si Paulo V. profitetur in Mucio Italico. 6. Carolus RiCcius, Angelicae Augustiniensium liothecae .dc Archivi praefe-
33쪽
eius, qui recitatam a Coronelio .coram Paulo V. Tum omnium sub Clemmte VIII. gestarum narrati nem a se cum ejusdem Autographis Collatam , dato Chirographo testatus est. 7. Dominicani complures, Carmelitae Salmanticenses, Jacobus Gibiuisus Oratorii Berulliani Presbyter , qui jam tum ab anno I 63o. nonnulla actorum istorum fragmenta in tractatus sit Theologicos transtulerunt. Iliolae omnes Jansentanos Jesultae de more dicent, d stoea etiam capita famuliari illa infamiae labe aspergent 3 Ipsa utique divin rum Auxiliorum Acta non nisi a Jansentanis exscribi, laudari, commendari, ubique conclamant : belle sane reponit laudatissimus Serrius: Agite, me jam, quod fac ipsa acta laudarim, plerus buccis D emanum appetilate; per me licet, nihil modo cin icto moeor'. Id a v
bis dici, quod illis, non solum infamia non es,sed gloria
Non ex uno itaque illa Innocentii X. interdicto colligi potest falsitas historica Actorum illorum , de quorum veritate tam celes res ta tam illum es viri tes. tantur: primigenii, quos Serrius in historia sua refert. Codices adeundi sunt, & videndum bonave an mala, vel merito suspecta fide rcfcrantur. Quod posterius tanto minus credibila est, quanto Verius , quod prae- iter Actorum Autographa, alia etiam documenta propemodum infinita, tota pene historia fideliter recitet. Malam potius Jesultarum fiden , Serrius demonstrat, ex eo quod malorum litigatorum more in judicio victi, tam multa in judices convicia jecerint, eorum QR fragia rationibus destituta, asserubus praecipitata , ac tadverse partis artibus extorta criminantes, rejecta instrumenta, contemptos Libellos, spretas chartas, oti sis lectoribus ingerentes; ab iniquis tandem, uti praetcnderunt, cognitoribus, ad aequos rerum aestimatores a decreta sententia ad ipsa causae merita provocantes, prout tota passim historia sua Eleutherum faetitare Ser-- rius toto lib. s. ad oculum ostendit. Quas enim sinquit in molestias Clementi VIII. non intentarunt , ut ipsum a furenda contra Molinam sententia deterrerentp
34쪽
pere Molinianas Novitates. Meh. I. Ipsi timorem incutere conati simi, clamoribus magnis Romanam Curiam implentes, de odio, Consuli rum partialitate, dc insussicienti ad rem tantam peritia calumniantes, deque turbis magnis orituris , fi Nolina damnaretur, de necessitate Concilii cecumenici ad rem tant m definiendam, ita ut sua Sanctitas jure quereretur dicens: Adeo me isti perturbant, ut pene me tu errore ex perturbatione me inciant. Sententiam qu que Congregationis Ualentia velut Calvinianam & L theranam traduxit. Cumque Augustinum in Molinae
partes trahere vellet, corrupit ejus autharitates; nec minus impudenter, quam temere plura alia asseruit. Ver-
ba sunt Secretarii publicis actis inscripta. Cumque potita responsionum suarum exemplaria tradere neglia gerent Jesuitae , eos ipse subridens : Profecto mirum es inquitὼ quod Reverentia vestra clamet milites, quod M
lina non auaeatur, Θ nunc idipsum vos omnes etiam clameris apud Principes, mhilomimu non possumus a vobis impetrare exemplaria, ut expendamus vestras rationes. Acriorem audacia sue Censuram tulit Gregorius de Valimria cait Senius i. a. c. I9.ὶ quod non Praedicatores modo, sed is Censores ipsos Lumeranismi notasset, minu que. deste iacendo se gessisset, ita ut Considiores. omnes mir bantur iambus temeritatem incorrumpendis qm svis Scripturis, is impudentiam in loquendo. Nec Sangissimo ipsi Domino ripae Clementi VIII. pepercerunt, utpote quem malo in Societatem anumo fuisse, ab Hispanis in Praedicatorum gratiam circumventum, minus pro dignitate argumenti eruditum, Molinianae doctrinae, ac praesertim Scientiae M dis mysteria non satis edoctum, tritis obmurmur,tionibus sitis questi simi. Quid vero Sanetissimo D. N. Paulo V. Claudius Aquaviva Societatis Generalisῖ Cum sub ipso jam i struetum esset Pontificii diplomatis specimen, Molinae damnans doctiinam, Claudius Aquaviva Societatis Prinpositus Generalis ; liberali audacia Pontifici denuntia-ψit, se, si forte Sanctitas sua eam infamiae notam Societati inureret, deua Jesultarum millia praestare non B a posse
35쪽
De Turbis suscitatis sposse, qui contumeliose di indecora Apostolicae SeduAuthoritati non scriberent, prout ex manu scripta' com ltroversiarum istarum Historia a Jesulta Possino elucubrata , testatur nuperus Scriptor libri Gallice inscriptiis Elat du Siege de Rome, id est V Status Romanae S ,, dis tO. 3. pag. 28. in Clemente VIII.
De Turbis per Pessitas in Ecclesia suscitatis a tempore Cingregatiouum de Auxiliis.
VIsum est sectione prima quod turbas in Ecclesimagnas, & tumultus Jesultae suscitarint tempore Congregationum de Auxiliis , Romanam Curiam clamoribus implendo, molestiam Pontifici creando, Congregationis Consultores calumniando, totam fere Europam, seu illius Principes in sui patrocinium commovendo , Academiamque Parisiaensem pro se stare
mentiendo &c, ita ut ipsbs omnia audere Pontifex conquereretur. Nec vero Pontificio decem annorum mine contenti, Academias consulendas, imo dc Co cilium generale convocandum conclamarunt , ut de
Notinianis dogmatibus f ad fidem pertinentibus judicarct calias inquiebant, timendum , ne Pontificiam definitionem Academiae parvifacerent, novoque discrimini Ecclesia committeretur ) ita ut illi ipsi, qui tam to nunc studio dc zelo Pontificii judicii in Beto Jan- soniano definiendo infallibilitatem tuentur , ipsius in dogmatibus illis fallibilitatem tunc credidisse convincantur, idque conclamasse verbo dc facto: vecto, dato ad id Paulo U. libello. facto, ut quid enim Academias audiendas, ta Concilium Generale congregandum vociferati sunt, si absque illis Pontificem- in definiendo in- fallibilem crediderunt ρ Ut quid insuper Molinam ipsum audiendum praetenderunt Z Ut quid tot strophis & M- inventionibus Pontificiam definitionem eludere, retardare, & impedire conati sunt Ut quid institerunt, M. Magnatibus urgeri curarunt, ne causa sub Paulo V.
36쪽
Ps Congregationes de Auxiliis. Sect. II. . post tot sub Clemente VIII. examina resumeretur Z Ut ad denique usque adeo ipsis curae fuit ne conclusi a Paulo U. causa: aefinitio, definitivaque Constitutio πω mulgaretur Z Ista prolaeto indicia non sunt hominum
sincere amantium & quaerentium veritatem,credentium
que in ea definienda infallibilem Spiritus Sanisti allistentiam Pontificiis ex Cathedra definitionibus nunquam 'deesse. Haec quisquis sincere amat Zc quaerit veritartem, sincere quaerit & amat eam cognoscere quam certius fieri potest. Cujus etiam insinceritatis argumenta alia plura in Congregatione de Auxiliis praebuerunt , dum adduci non potuerunt, ut propriam de divina gratia mentem aperirent, id jubent Cardinale M drucio, sed mandatum ipsius lepida circulatione, non semel declinarunt, morasque' traxerunt, divertieula qua sinant, ne mentem aperiscnt; ita ut Praedicatores adversus ipsbs quasi in domesticae Scholae doctrina e ponenda minus sinceros expostularent, Congressusque coram Censeribus, quoad pussent, declinarent. Sed & post finitas de auxiliis Congregationes, cum Paulus V. occultatis rationibus remotus , Pontificii
diplomatis promulgationem misisset in aliud tempus, a que interim partibus dissidentibus, futuri judicii 'ex- pectatione suspensis, vetuisset. ne quis in hujusce argumenti 'tractatione partem alteram nota aliqua , vel censura notare auderet : novas in Hispania turbas J suitae concitarunt, dum audito hoc nuntio, falsis reporintatae victoriae rumoribus plebem universam adeo occuparunt, ut Praedicatores digito pene monstrarentur.
Nec ipsis hujuscemodi menditiis i quippe sententiam jam a se latam esse, nec se judicium laturum , sedram latum opportuno temtore promulgandum resCripto suo edixerat) plebem alere fatis fuit, verum etiam Salmanticae, Vallisoleti, Valentiae, Villagarciae, Toleti, publicis gaudii significati6nibus victoriam sibi accinum runt, feriis utique studentibus triduo indictis , volatullum ignium festivis apparatibus , publicis fabularum actionibus, tauris per plateas de vicos agitatis, triumphalibus arcubus In a mole insitis, quorum in Boiis
37쪽
Dε Turbis si citatis se te aureis litteris incisum erat, Molina vicctor. Imo non defuere qui varias inter Molinae laudes Sacros ei tit Ios deferendo, victoriam hujusce Sancti Patris meritis' adscriberent. Eos inter Antonius Montesinus Soc.
lesu in Epistola ad Joannem Gasco , Dominum de
.ioseco, Summus Pontifex sinquit) Societati litem AAfudicatis . yam tandem oraculo Pontificio Ludovicii, olinae. ... doctrina et era atque Catholica.... ron ciata
es: atque idcirco adversa senterata, quam prostentur 'ἀ- dicatores , haeretica , aut certe suspecta putanda erit
Verum non diu penes vanos triumphatores mendacii sui stetit ustir , Romam de eo querelam quanto cyus Praedicatores pertulerunt. Quibus auditis Franciscus Pegna, Rotae Romanae Decanus, ad secretiorem suae Sanctitatis audientiam admissus , exposuit, Hispania remum perpetuo fuismate discissum iri, nisi intra breve tempus, quam promiserat sanciti judicii promulgationem palam faceret, Regem Catholicum hac una imminentis, ut confidebat , promulotionis e pectatione etiamnum ali, qua sola hujusmodi hominum audacia coerceri posse videbatur. Novas demum in dies detegi nonnullorum artes, qui Pontificiae Authoritati petulantius obloquerentur, ad Concilium G nerale pro finienda controversia provocandum existima
Regi Catholico ab Hispaniarum Oratore suo nomine rescribi iussit Paulus V. multum abesse, ut suo illo Rescripto litem Jesuius adjudicasset, cum eorum doctrinarn nequidem ut probabilem admisisset. Idque sibi a Ρontifice non sine stomacho dictum in adversariis suis testatur clarissimus Pegna. Denique Hispanis Episcopis, Inquisitoribus , caeterisque viris religi sis ab Oratore Reaio, Pegna dc Thoma de Lemos, communem epist Mam rescribi iussit Sua Sanstitas. Husque formulam sibi in antecessum exhibitam atque in hunc modum emendatam , mitti voluit: Legi qua seripsit Dominatio vestra circa Auxisiorum controversiam.
Obstupesco vehementius, quod contra Sanctitatis sua
38쪽
Post C regarimes de AuxiΓu. Sin. II. 3 ef μμ οδ fabulas dictitare, atque in viagus met re audeant. Certiss-- quippe est nihil a S. D. Ad id finitum esse, definitione utique ultimata, sive forintiliatatem omnem juris habente, imo pos: reservatam Hi .
determinationem, eam etiamnum animo messitatur-trac
tat. . propter qui oppositum a mans summa impu- dentia rei sunt, ct injuria, qua Sanctitati sua , Apostolica Sedi irrogatur. Hoc unum es, quia mihi hac ira parte, omni asseveratione, omnique, quanta haberi potest . morati certitudine dicere liceat. Rescribas, si quid in oppositum tentari contigerit, ut aegnoscantur inobedisntes. Roma 8. Pataua si I 6O8. Nec tamen acquieverunt viri mendaces, sed pristina licet statione pulli, de S. Thoma longe quam antea centius pronuntiantes novas in dies turbas excitabant . .
nedum iii Hispania, sed Zc in Gallia, de alibi, Molinae docti inam, post tot praelia, judicante Pontifice Maximo, non victam, sed victricem , aurumque omnibus numeris purgatissimum vociferantes. Quod cum publicis in Thesibus Remis buccinassent, praesto fuit Illustrissimi Archipraesulis ac Ducis vigilantia, mendacemque triumphum solemnitansura dejecit die is Julii i697 .asistionem illam, Decreto publico , ad Academiam mensem directo, uti falsia, temerariam e scandal sam, captiosam, & in errorem inducentem damnans. Equidem Clemente VIII. ad superos cinquid evocato, Paulus V. meditatum judicium in lispense tenuit, is in ιο-- modiorem tempestatem consulto di sit. At ut ipsum supra dicentem vidimus) nemo inde citra temeritatis noram propterea cossisset,probatum idcirco fuisse librum ita' ' . de quo tamdssu fuerat debberatum. Post tam diligentem
mota sitis tractationem, silentitis Romanorum Pontifici approbationis loco jactare velle, hominum es nimis audacium, qui Sedem Apostolicam Protestamιum calumnda com mittunt, qua eam de contempta jam tandem AugusBmaana doctrina, nomi re Molina inventis in assimum Vidua , accusant. ' Suare. . . ferre utiliatenus possumus; eam immoderatis adeo laudibus do mam efferri, qua ex ipsa μ origine , senistra ut minimum suspicionis labem iucurrist
39쪽
De Turbis sustiratis Euod , ex anteaeritis, ex probatissimorum astaris Scriptorum s raro perspicuum es, maxime vero ex Cardinalis Baronii epistola, cujus acre judicium magni apud omnes ponderis est. Tumum igituin abes, ut Molina Aoctrinam ωelut Ecclesia aprobatione talanam excipere liceat , quin potius lita' ipsum , velut virum propriis δε-
meuris caeterorum novat tam more desectatum, habere ne
cesse es , elusique doctrinam infausta novitatis O, audacia Iube ab ipso sui Authora notatam exsibilare. Hinc tamen factum non est ut Socii sibi temper rent, oraque comprimerent , sed futilem cantilenam, congestis licet magna mole libris eventilatam, obfirmatis animis, rerum exitu dissimulato , eandem in integro fabulam ingerunt, ut, sin minus eruditis, saltem aurito gregi, & pecori sucum Sciant. Sed ipsis hor unum reponere juvat, quod alias Augustinus Juliano similes ingerenti naenias reposuit : Pam responsumes, nihil novi dicere potes : tace, si potes, sed neque Mo
TUrbae illae inceperunt a tempore quo liber ille arparuit ob parallelum in eo expressum inter mi, nismum & Semipelagianismum; sicut & ab eo tempore quo clarissimi viri D. Arnaldi Apologistae ipsius liber prodiit de frequenti Communione , quem Jciuitae calumni, tantur occasionem dedisse alteri libro de magnitudine Ecclesia Romana, in quo duo Ecclesiae Principes Petrus Paulus statuebantur, duoque ejusdem Ecclesiae capita, sed non absque subordinatione Pauli ad Petrum. Contra hunc anno I 6 7. emanavit quidem Decretum S. D. N. Innocentii divina providentia Papa X. sed liberale frequenti Communione , a plerisque sapientissimis Episcopis di Doctoribus Sorbonicis approbatus, post diligentissiarum duorum vinorum tamen . non ob stan
40쪽
Οerasione I 4' i. Mist. III. stantibus Jesultarum clamoribus 8c calumniis multis remagnis, Romanam censuram evasit, imo eminentis simorum Cardinalium laudes promeruit. Eodem anno'
ab iisdem Jesuliis , seu eorum foederatis publico datus est liber imposturis δc calumniis refertus , sub hoc tutulo , Theologia Petri Aurelii, seu principales ipsim emrores contra fidem is bonos mores, quo Catholicae cel brii istius Authoris veritates traducebantur ut errores.
Et sequenti anno I 6 8. libellus alter , Authore Patre Veron , cujus inscriptio erat Epimmium 'ansem rumo Amalastarum. Sed tot injuriis & calumniis gravidus totque , & tam scandalosis morum regulis , anima- .r uni saluti, fideliumque aedificationi praejudicium ii
gens afferentibus, ut civili Authoritate proscriptus su rit. Siquidem inter alia pag. 6. edit. I. contendebat, sensum plurium olim fuisse, a Christo. praeceptam non fuisse confessionem , etiam in morte; multo minus olim , peccato mortali obnoxiis , praeceptam fuisse Confessionem ante Communionem , cum sola contriatio sussiceret, nec tunc praeceptam fuisse Confessionem annuam, sed Qtum anno Iras. in Concilio . Lateranensi. Et pag. 7. Confessionis & Sacramenti Poenitemtiae usum olim rarum fuisse, nec mortalium Confessionem ante Communionem , dc in morte in usu fuisse.
Sed tamet11 libellus iste excitarit . in Sorbona strepitum . magnum , examen illius solitis artibus suis impedivit fictio Cometi & aliorum Molinianorum. , Anno I 6 9. in Sorbona , per eundem Cornetum, Ex-Jesultam, jamim est seminarium divisionum di turbarum longe graviorum ac diuturniorum. Cum enim . in ea praevaleret Molinistica factio ipsius , quinque propositiones aequivocas, fallaces, ambiguas, a se fallaciter sic tabricatas, ut tam haeretici , quam Catholici sensus susceptibiles essent, Sorbonae ad Censuram obtulit, Augustini de gratia dominam . cum Molinistis suis , vul' 'pino , non leonino more censbrabilem reddere volens.& patentem sibi interim januam relinquere se coram
viris intelligentibus excusandi , quod in propositionibus illis solum notare voluisset Mercticum sensuri , absque