장음표시 사용
41쪽
j intentione Augustinianam censurandi doctrinam; duincimen apud viros simplices , & parum eruditos u rum longe maior est numerus, eam traduceret velut merito damnatam 8c haereticam. Hoc utique vel in prima propolitione dilucide apparebat, Aliqua Dei pra-
rapta dcc , quam Augustini in , plurimis ipsius testimoniis perspicuis & indubitatis Jansenius demonstrar, sed sic ut nihil aliud intenderet , nisi quod justo tam
non eadem semper sit dispositio , nec internus vigor voluntatis, sed bona voluntas subinde adeo debilis di pa va , ut sat valida non sit ad vincendas cupiditates, - . ses a mandatis Dei servandis retrahentes , prout de ipse Paulus Apostolus , juxta aliquorum Patrum exrs,tionem dixit : Non enim quod volo boniam hoc facis , sed quod nolo malum , hoc ago. Rom. 7. Cum tamen propositio illa ad litteram alium sensum haereticum redderet , quod utique aliqua Dei mandata nec pernatiam possibilia sint in hae vita, prout Calvinus docet in Antidoto Concit. Trid. Sess. 6. c. I 2. incum 1M Dei Spiritu adjuventur. Ita ut addat: mihi fisscit, neminem extitisse unquam , qui lini Dei satisfecerit , nec Mirum
posse inventri. Item : Apostolus p cul dubio significat
impares fuisse ab tatio universos mortales legu obser-llam , hodieque esse. Cum tamen certum sit. possibile esse, quod per gratiam in hoo flatu impetrabilem μέ iis est nec de eo fit inter Catholicos controversia, sed de eo duntaxat , an omnes justi semper habeant gratiam . ad mandata servanda necestariam , sive ad hoc ut ipsis . possibilia sint possibilitate cum essectu , sic tamen
ut ea deficiente possibilia sint possibilitate simplici abesseetia sejuncta. Mandata quippe ipsis semper possibilia esse possibilitate cum ectini, Moliniana Schola affirmat, Augustiniana & Thomistica negat. Et ideo prinpositiones illae grandium discordiarum sui dixi) semi- avium fuerunt. Molinistis tam in Gallia quam RomaGper imposturas & calumnias suas, novitias Molinae opuniones defendentibus, tamque S. Augustini quam S. Thomae dota inam , seu illius defen res calumniose traducentibus, sic tamen ut dum quinque propositionum illarum
42쪽
Illarum caua Romam perlata est , ne Thomisticam Scholam offenderent, Romanis persuadere conata sint, ex multis capitibus perspicuum esse, inter Thomistas de Jansenistas ditaimen , eo quod Τhomistae nunquam mictenus negassent , praecepta Des homini justificato, per auxilium gratiae esse possibilia , hoc vero Iansenius& Jansenistae negarent , uti praetendebant, di quUUM versum spargebant, praesertim Romae , ubi M persuas runt, I. Quod docerent justis deesse gratiam, qua possiabilia fiant eo tempore quo ipses sub mortali peccato obligant. 1. Ad ea servanda ab ipsis necesseriam asseri
gratiam essicacem , antecedenter necessitantem , cum
qua non staret dissentiendi potestas , nec proinde arbistrii libertas: ab insis etiam negari gratiam etiam Tho- mistico sensu sessicientem; denique ab ipsis asseri quod Christus mortuus non sit pro omnibus , sed pro salute duntaxat praedestinatorum , quodque Jansmisiae Romae quidem persuadere conabantur, se esse Τ mistas, sed in Gallia patenter essent Calvinistae. Quae omnia nihil aliud erant, nisi calumniosae imposturae, Zd mendacia putidissima Hallerii & Jesultarum , uti ad oculum d monstrarunt quinque Sorbonici Doetores a praeclarissi- .mis undecim Episcopis Gallicanis ad defendendam s. Augustini de gratia doctrinam ad summum Pontificem
delegati, si conferentiam legitimam cum adversariis, in judicio contradiistorio , per totos duos annos a se humiliter postulatam obtinere potuissent ι- sed ne obtinerent, subdolis artibus suis Jelditae effecerunt, ne per hujusinodi conferentiam, de calumniis istis aperte co vincerentur. Ex iis tamen quae consecuta sunt isti conferentiae concedendae necemias liquido apparuit. Istis itaque calumniis Cardinales δοῦ Consultores praeventi in maximam adversus Jansenium ipsiusque defensores alienationem inducti, ipsum quoquo summum Pontimcem adversus ipsum praevenerunt. Unde Aistum est . ut solis adversariis seu calumniatoribus auditis , aliis , ne Dominicanis quidem quorum Generalis au
dientiam sex-decies humillime postulavit, nec semel obtinuit Bulla quinque damnans propositiones expedi- - . . ra
43쪽
De DιHis suscitatista fuerit; tametsi palam auditis post illius expeditioneni
defensoribus Augustinianae de gratia doctrinae, Pontifex declaraverit certum esse , quod eam per Bullam sirim non damnaverit, sed in eo statu reliquerit, in quo D itin Congregationibus de Auxiliis sub Clemente VIII. 8e Paulo U. ac per Eminentissimum Cardinalem Francis. cum Barberium Generali Jesultarum praeceperit, ut suis omnibus per orbem universum prohiberet , ne Bulla ista uterentur ad firmandas opiniones suas . traducendamque S. Augustini doctrinam. Sed nec Generali suo , nec S. Pontifici ad salivam non loquenti obedierunt Jesultae. Et inde tot turbae , tot di tam irrev Tentes, tam audaces, tam conviciosae ipsorum adversus Augustino. omisticam de gratia doctrinam propos, tiones ; ex quibus centum 1ex , ex Jesultarum libris depromptae, Innocentio X. exhibitae fiant per Sor nicos Doctores S. Augustini Defensores, in audientia quam obtinuerunt I9. Maii An non P. Adam in sto Calvino pro aio , de sui Provincialis licentia, Cum approbatione trium meologorum Societatis, edito usque meo oblitus fuit pudoris , dc reverentiae S. Auis sustino debitae, ut ip1um non puduerit doctrinam ipsius haereticam 8c Calvinianam asserere t An non merito Generalis Inquisitio Hispanica 38. Martii s mentes Jesultarum , dc Jesultis devotorum propoliti nes damnavit, quarum x. Est: -gustini quaedam dogmata ab Apostolisa Sedais terminis esse damnata. x. Miseram fore Ecclesiam, si Augustini placitis ὀ stricta maneret.
3. Ecclesiam a tutela & paedagogio Augustini esse
vindicandam. . Augustini Authoritatem non plus valere, quam rationes, quas allegat, evincant. Augustinum fuisse Doctorem, perinde ac alium quempiam, etiam modernorum. 6. Augustini dotes , seu naturales, seu infusas, non fuisse altioris ordinis, quam aliorum Doctorum, etiam
44쪽
oeea a I an sensi. secti. Iur. Si post Augustinum nihil Christianae. eruditionis accessctit', Scholasticam Theologiam penitus -ciem
8. Augustini authoritatem interponentibus , respondendum esse , Ecclesiam in suis filiis usque hodie cres.
s. Augustinum Juliani Pelagiani argumentia non Δ.
. Io. Si triumphus Ecclesiae de Pelagianis ineretur. Iosterioribus Augustini libris , immerito de iis ilia triti
ri. Volmitem sestinere partes Iuliani, non posse A
gustini rationibus convinci. . - - eret. Augustini Theologiam, de originalis peccati tra-ψuce, esse rusticanam. ,.
i 3. Ex Au stini opinione . de peccato originali, cogimur incivire in sententiam Pelagii. I . Augustinum Sacrarum Scripturarum auctoritatem sua expositione enervare ', . , di ludibrio infidelium
Is. Augustinum, quasi sub caligine constitutum, ad veritatem a recentioribus inventam, non attendisse. 16. Augustini sententiam , fidelium non paucos tu basse , eiusque aut ritate perculsos in Pelagianismum
i . Augustini Sententiam, ὲ multis duram nimis, indignamque divina bonitate ac elementia judicari, non
r8. Ab Augustino , aliisque idem sentientibus , peti posse, undenam suae sententiae certitudinem hauserit. . . I9. Augustini sententiis non esse insistendum, sed aliter philosophandum. 2 o. Augustini lacutiones, quamvis aliouo sensi veras, improprias tamen esse, non frequenta M. ,2 I. Utrum Augustinus, contra quod sentimus , ses
χχ. Non recte dici potest , illud sestem ab omnibus e tenendum , Quod Augustinus tenuit, nec retrac
45쪽
. Quam alienae sint assertiones ista ab unanimἰ semis totius Ecclesiae, SS. Patrum , Ronianorumque Ponti. cum plusquam viginti, magnifica demonstrat ipsoriim elogia de Au stini docuina. Magnificentius profecto de ipsius dosina locuti essent Jesuitae , devotique J statarum assecta , si Molinianis novitatibus adversatus non fuisset. Vel suis ergo illis adversias Augustini d Erinam probris ideo tam irreverenter de iplo loquum tur , quia ipsiun Molinianis novitatibus sitis adversari
Et quaenam alia ratio est, propter quam S. Augustini discipulos tam invuliose velut haereticos traducunt, in sectantur ac persequuntur Z Illos inquam9 S. Augustini discipulos, qui cum Sancto illo Doctore gratiam per se essicacem tuentur velut nece iam ad singulos pietatis aetiis pAst cinquiunt) licet in eo discipuli S. Augustini con
veniant eum discipulis S. Thomae , in alio disconveniunt , qirini praeter gratiam essicarem , cujus isti avnoscunt necessitatem , insuper agnoscant necessitatem gratiae sussicientis , quam non agnoscunt discipuli S. Augustini. Sed contra , licet novi es Thom istae necessitatem agnoscant gratiae lassicientis ad posse ; eam tamen non agnoscunt veteres Thomistae, atque ex ipsis recentiores eam fatentur insussicientem ad agere , dum ad id necessariam asserunt gratiam per se emacem. Quae proinde non tam de re differentia est , quam de nomine. Ad salvandas quippe divinae scripturae, Conciliorum dc M. Patrum definitiones , sussicit admittere gratias imessicaces, quibus plerumque misistitur , sed eas Script ' rae, Concilia , dc Patres, nunquam vocant sussicientes, quia revera non sussiciunt ad finem principalem propter quem dantur , ob resistentiam quam inveniunt in voluntate. validioribus cupiditatibus praeoccupata; licet sussiciant ad posse , hoc sensu , quod voluntatem et vent ad posse supernaturaliter velle di operari, sussic rentque ad volle & operari de faeto, ni obstaret fortior erga creaturam cupiditas, quam erga Deum charitas,
46쪽
Nulla proinde de re ipse est differentici inter ipsis te r . centiores illos monsistas, sed de selo nomine. M . reo quod gratia per se, seu per omnipotentem Dei virtutem emcax , necessaria sit ia omne pietatis opus,
do na est S. Augustini adeo certa ut eam Sanehus ille Doctor innumeris locis tradat vehit fide certam, de tenendam de ab omnibus, volunt non forum voram,' merum etiam esse Chri iam. Sic loquitur in l. de pecc. orig. c. 23. l. de grat. Christ. C. Io. l. de don. perse r. C. I 3. , ' ut ait epist. IS6. necessitatem istam fias vera , atque o ossia tenu Euis . Quod & ait
- Et Coelestinus Papa epist. ad Epist. Gall. prorsus --reputat Catholicum quod apparueris p is Uententiis quas inter est sententia' de istius gratiae necessitateὰ esse 'contrarium. Et rursum Augustinus de corrept. & Mat. c. r. explicans Catholicam fidem de necessitate gratiae seipsa emineis , cuti totus liber mantistam iacit, J qua, inquam seu homines divinittis liberantur a malo , & sine qua nullum prorsus ficiunt bonum non solum monstrante ipse quid faciendum sit , sed etiam praestante ipsi ut id cum dilectione facianius, cum iis Deus inspirationem hanc bonae voluntatis atque operis largi tur : Hanc fidem cinquit qua με dubio vera , is Pr phnica Apostoliea O, Catholica fis est. Quam etiam S. Prosper epist. ad Rufinum docet ab ipsio eo Arendam, ut desum tissimam Evangehca , Apostolitaque
- doctrina intia entiam 'consequatur. - Εt Arnobius i. - 2.
de pugna haereticum Gelainat pia uis ei e tradisit. Et contrariam Fausti & Molinitarum doctrinam Catholica ei inimisam declarant Africani Praeseles pro fide in Gardinia exules, in epist. ad Oriental. Et S. Fulgentius in l. de fide ad Petrum, hac quadraginta Capituta qu rum trigesimum, secundum est de necessitate gratiae ipse essicacis ad mandata Dei servanda) ad regulam merae fidei pertinentia fideliter crede , fortiter tene , patienter defende , o si 'em c traria his Bima sisera cognoveris , tomquam pestem fuge , O tamquam haret .
cum aflae: ita enim ita quae posuimus Micit
47쪽
. Da Turbo su tatis . congruunt . ut si quis non serum ommbus sed ista
singulis horum contumaciter repugnat ,-his contraria dicere nan dulitat, hareticus, is Christiana fidei inimia . cus , atque ex hoc omnibus catholicis a rhematitan, appareat, utpote contrarius illi doctrinae , de qua inlid. de verit. praede1h. dc grat. c. I 8. hu utique Ca-τholicorum Patrum doctrisa cinquit J Apostolicis ins rutionibus tradita , permanet sue aliqua dubitatione d bina. Ne nos ergo qui eandem de necessitate gratiae sec ipsa incacis doctrinam tuemur , ne nos cinquam' ineulpam ideo Iraiamur ait Ratramnus saeculo IX. in lib. de praedest. ad Carolum Calvum) si Sanctorum Auctoritatem sequimur. Si enim quod uti dicunt, Carao cum est, nec repugnans recta Dei , nos quoque non a Catholica fisi cercimone discinare judicemur . si hoc dicamus c, sentiamus , quod icti dixerunt is senserunt. Morum emum d musis Ecclesiastica munitur. Hane fidem init Lupus Feriariensisὰ tenNeruris Mel fa Catholicae inviimus i defensores: hanc ego minimus omnium custodio, cum sit Catholica fidei vera perfectaque Ue o. Et aesta: Hae est nostra Mes : quia hae svera, Prophetica, Apsolica, Orthodoxa, atque Cath
Iea fides. Et Concilia Valentinum III. Lingonense & Tullense de eadem S. Augustini doctrina Constanti - ε, fidae
plena fatemur, quod Sanctissimi Patres authoritatesare rum Scripturarum nobis teuendum reliquerunt , quod Africana, quod Ara cana θ dus professa es, quod be - .rissimi Pontifices Apostolica Sedis , eatholica sis tenue arurit. . . . Certa is vera Me quod a M. Patribus de hisis similibu sincienter provisum es , amplectatur frater-
Anonymus Abbas Cisterciensis in disput. contra Hilardum , circa annum D8o. probat gratiam non 'omnibus dari, nec aliam homini suffcientem ab Ap stola praedicatam , nisi quae cor ipsius lapideum mutatis carneum , ex tenebrose lucidum, ex infirmo sanum: Mane solam Prodicator egregim gratiam appeliat, ham
48쪽
fandit o prauisat. . . Alteram non notat Paulus, A. non disputat Augustin s. i . Denique pluribus omissis , Ongregnio. de A illis I9. Novembris I 6o3. contra praedictam Pelagianorum , Semipelaianorum haeresim tria semper tenuit riscuit Eecusia Catholica, de actuali gratia ad vante, seu e caci. 3-- is pravia , non pedissequa , atatecedunostra voluntatis consensum , nec si subjiciatis . . a. God influat. in volanetatem , , . illabatur cyssibus nostris. Ac denique 3. quod . em illam Deus sic immutet volaritates hominum , O faciat. ex nolentibus volentes , ex repugnansibus consientientes , is ex pers pumibare amautes , ut liberum arbitrium non .auferat,
sed firmet in bono , ne per inania seraturo ,-hac esspatentissima S. Augustini doctrina. auibus cotatis eum
doctrina Molina, apparuit eum, ut omnino neg ret gratiam adiu antem . Pua praverans moveat Ocacite liberum hominis a Mitrium M consensum , ex malo ad bonum voluntates transferat ita doctrinam pradiciam de causis partialibus tradidisse , ut S. Augustivi furentia de gratia Christi omnino adversetur, o gianorum . heresim -rum . in modum foveat e Εt s. Januarii 16os. resolvit Congregatio, secundum verame, Catholicam dominam , eanstanti me tenendum esse, aintecedentem ad omnem . scientiam mediam ejus, quod qualibet voluntas , si M. tali vel rati ordine rerum consituatur, se actura , praedesinationem aternam fieri per uiscum O, absolutum Decretum, quo Deus statuit, cer- tos quosdam homines . cateris in massa terditionis rei ctis misericorater tro suo beneplacito liberare , ei qua gratis tare gloriam ct merita . quibus certi me libe rentur. Et ab hac Sententia, quam Augustiam dociat, ct tanquam fidem Ecclesia aererime defendis contra Pelagianos, o eorum reliquiaι, is quam Summi Pontia fes Coelesimo, Leo, Gelasius , ct Hormis AE approbaverunt, omnino discessisse Molinam. Denique Clemens VIII. in celeberrimo scripto qui
decim Erticulorum formalisiunam S. Augustini do,
49쪽
ctrinam continente sprout eadem Congregatio de AuYLliis post diligens examen in judicio contradictorio deis claravit die 3. Septembris I 6os. posteaquam art. r. dixit gratiam habere e cariam ex omnipotentia Dei, is
ex dominio quod omnipotens habet in poluntates hominum. Hac Dei gratia cinquit art. I 3. necessaena est
ad singulos actus , juxta illud Augustini epist. II 6. fides vera Catholica tenet Ecelem, quod gratia Dei per 'esum Christum squa Deus operatur in nobis velle di perficere pro bona voluntate . prout ibidem explicat θ pusidos eum magnis se adjuvet, ut nisi ad uvet, nihil pietatis atque justitia, seve in opere , sive etiam iui a voi tate , habere poss--. Hanc nihilominus S. Augustini, imo totius Ecclesiae doctrinam Jesultae cum asseclis suis , sacrilego ausa
palam traducunt velut haereticam ab Innocentioque damnatam ut talem , tametsi Innocentius ipse velut certum declaraverit, id prorsus alienum esse ab intentione sua ; cum domina S. Augustini nimis probata esset in Ecclesia, ut damnari posset. Et addidit, quod
. in Bulla sua rursus examinare dc discutere noluisset mM.teriam de gratia sim Clemente VIII. 8c Paulo V. per decennium agitatam. Cumque quinque metores ad suam Sanctitatem deputati, valide pro defendenda illa S. Augustini doctrina non solim perorassent , sed de
Protestationem hanc , coram sua Sanctitate fecissent: , Profitemur coram ipsa , nos or uviversos S. Augustici
discipulos ae defenfines , pro iniuditata tanti Disoris, Atque adeo Ecclesia doctrina , predictas propositiones s&mosas quinquo ut a nobis superius exposita sunt sin s su utique gratiae seipsa emeacis . ad singulos actus pietatis necessariae) perpetuo defenseuros, quaminu de iliis, ut supra expresse expositae sunt intellectis , disertis verbis prolatum non erit squod a Sanctitate vestra postuli musJ solemne definitivumque judicium , quo nobis aperte conser . eas in sensu quem asserimus Cathoscum , es damnataου. Sanilias sua non solum non damnavit sensum illum , sed Zc perorationem ipsorum , pro ejus defensione coram sua Sanctitate fictan , a se magna cum
50쪽
Oee ne fibri yansem. Sin. III. cum satisfictione auditam declaravit , plurimuim
collaudavit velut vasidam , modestam , prudentim
Nec Sua Sinoetas vivae duntaxat v is oraculo pius declaravit de gratia seipsa emcaci ipsiusque necessitate ulla in re violanda , neouidem c infasse ; sed& ut nulli id obscurum esse posset, voci scriptum a junxit. Nam in Brevi ad Episcopos Galliae missis, Hemtionem facit cujusdam Decreti S. Inquisitionis, in quo
expresse habetur , Controversiam cse Auxiliis eodem expresse habetur , controversiam cse Auxiliis eodem loco ab Innocentio X. relictam , quo illam Clemens VIII. 8c Paulus V. reliquerant. Hinc ip rummet Romanorum Theologorum pars longe maxima , non minus post Innbcentu X. Bulvin , quam ante , eandem doctrinam coram Summo Pontificc quotidie tuetur ac docet. Caeterae vero per orbem Academiae, adeo illam non resiciunt, ut multae aliam non admittant , nullae nisi Jeliuiticae excludant. Apud ip1as etiam religiosas Societates , Augustinianimum, Dominicanorum , Carmelitarum Discalceatorum , BO.' nedictinorum , Praemonstratensium , Canonicorum
Regularium S. Augustini , ω Patres Oratorii Beru, hani , exulat Molinismus, regnat vi strix Dei gratia, paucissimosque habet in hoc nutiam Molina Sech,
An isti omnes haeretici sunt 3 An damnati per Innoc centianam 3 Hoc hodie praetendunt Jesuitae , sed hae
praetentione turbas magnas excitant in Ecclesia Sancta 'Dei λ Ne ipse quidem Molinitarum signifer Annatus in
vili. p. 29. ausus est id asserere, imo contrarium disertis verbis asseruit , dicens : Summtim Pontificem id,
in quo iussident πο- is ye tis , dissutationi reliquise , nec attingere v. isse controversiam de gratia Fr se e cari. Et tam ipse , quam alii Jesultae, JesuNtarumque Asiectae I alterius & Collegae ipsius , libros de rumores per totam Romam & Galliam Drserunt, uibus Romanis Coissultoribus, &Eminentinimis Carinalibus , Gallicanis Episcopis sibi devotis , ipsique Suae Sanctitati persuaserunt libri Jansensi sensum . α, doq