Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

발행: 1717년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

De Turbis se citaris

denique Alidissim, sacratissima, dc per omnes E clesiae aetates usque ad Molinam receptissima fidei doctrii a , nova, Massiliensis s uti Congregatio de Auxiliis censuit) farinae molitura, cui sui remolitoris Molinae novis, nec melioribus paraturis, in Ecclesiae Saninia. rium s valere juta Augustano importaretur. Hoc utique per aequivocarum propiaitionum Censuram ancipitem & inexplicatam, variis proinde interpretationibus obnoxiam, in animo habuisse versipelles Molinae defensores satis probat, si quid probat Liberiana assertio, supra exposita. Probat s inquam) eo consilis inconcusam S. Augustini de gratia do urinam sub illarum propositionum aequivocarum nubibus de Obscuritatibus ab ipsis inexplicatam Censuram esse propo- fitam, ut eam postea a S. Sede Apostolica damnatam

esse proclamando, Semipe ianum ut visum est prae- listae Congrmationi errorem , 1imul cum Catholica fide commispendo, perturbandoque omnia,&censuram . lnon explicatam impetrando , ipsius sibi judicium di

interpretati om diaceps arrogarent ; in quos vellent sensus inflecterent; firmatum per eam cinvito Augustino in Molinismum suum priaicarent; sub ancipitis que istius Censurae praetextu sibi licentiam sumerent quidlibet audendi , de innocentissimos quosque sibi

invises, apud imperitam multitudinem, imo apud Reges quoque , Principes de Magistratus traducenis di. Quo ut pervenirent, ea ipsis opportunissima visa est via ad impetrandam ancipitem dc inexplicatam Cen- stram, variis calumniis di natos S. Augustini defenseres adoriri, praesertim vero traducere velut inimicos - S: Sedis, ta adversus summi Pontificis dignitatem atque Authoritatem vexillum erigentes. Sic futurum sperarunt, ut eos Romani in propositionum Censura Gmnandos censerent, eoque facilius Jesultis ipsis ere

derent.

Sed enim occure t hic grandis scrupulus . ad quem sua coepta allisum iri pene cereum erat; expe-

- nmpe illa a Gallicanis Episcopis, pro Augustino

62쪽

laborantibus. 8c Doestoribus ab ipsis ad S. Sedem d legatis Congr tio solemnis , in qua partes oppositae

mutud congrederentur , viva vom coram inter se. contenderent, & stristis ultrδ Citinque communimiatis, omnem fraudis uispicionem amolirintur. Sic ifitique fraudes 8e calumniae detectae fuissent, vidisse que Pontifex necessitatem nullis aequivocorum se nium involucris obtectum proferendi judicium , sede secundum solstas Mesesiasticorum judiciorum tamas, ac regulas, in omnibus hucusque C mciliis observatas pronuntiandi. Quod si factum fuisset, praecisae fulseis

lites, caeteraeque causae tot malorum subsecutorum, sicut di occasio insulatis hominibus novos longe lateque tumultus excitandi. Hujus proinde tam certi naufragii , una Jestitis ratio fust, ut nervos omnes tars intenderent , ad hoc ut summum Pontificem ab instituendo expetitae illius collationis instituendae consilio deterem

rent.

Mamum mi hoc impetrasse ; impetratum tamen non sufficiebat ad vi riam. Quid enim si scripta vi tud communicarentur inter Doctores, & Jesultae cogerenrur explanatὶ dedistincte quid peterent M vellent, perire scilicet amicarum ipsis abstracta mum commemtum nudarum iuisset, Minde metus, ne sibilis a M. manis exciperentur. Quid ergo Jestitae commodita

hic agerent, nisi ut ne scripta communi rentur , ne

cum adversariis pugnarent, sed illud pervincerent, ut seli ipsi, mam Romae gratia pollentes, di ipsis co foederati, tam voce quam scripto, tam Pontifici quam Consultoribus loquerentur, nec illorum mendacia ulli

liceret refellere.

Hoc assecuti ' Superiores quidem esse poterant, non tamen citd. Quid enim si Consultores, lecto & ex minato Jansenti libro, scillam ipsius circa quinque propositiones exelanassent, di cum Thomistis convenire docuitrant i Illorum relatione sertasse commotus fuisset Pontifex. Enitendum ergo vobis iust ut neminem audiret pro Jansenio taluentem, ante resolutam inexplis

63쪽

Dε Turbis susceratis obloquentes. Et hoc quoque sic obtinuis is, ut si Augustiniani Doctores audirentur, audirentur ad pompam concepta jam damnationis Bul la; non audirentur vero ad hanc controversiam penitus explicandam. Ista omnia selitis artibus suis di calumniis adversus Jansenium di Augustini desen res Jesultae obtinuerunt. Inter se,

laces vero suas artes ea una fuit, Romanis persuadere,

quod in causa Janistiana quinque propositionum, nubia esset ipsis cum Thomistis controversia , sed summa consensio; cum nihil S. Pontifici proponerent, de quo in Congregatione de Auxiliis inter Thomistas & Jesuitas fuerat controversia, non utique causam gratiae per

se efficacis, vel Molinistice sum cis iis , sed solam causam gratiae necessitantis . quam a Jansenio cum Caluino sustineri, tot artibus di fallaciis ubique sparserunt, ut Romanis adversus Jan senium ob Bullam Urbani VIII. praeventis, & ipsi Pontifici persuaserint, & ut persua derent, jam ante per Doctorem Cornetum Exjesultam quinque propositiones terminis aequivocis conceptas quae eo tendere videbantur) subdole fabricaverant & in Jan- senii libro totidem verbis contineri, fallaciter persua runt s di ne fallacia ista detegeretur , solemnem cui dixi congregationem, seu cum Augustini defensoribus Congressionem sper quam detectis fraudibus, pax Ε clesiae reddita fuisset ,& subsecutae turbae , suosecutae non fuissent) impediverunt , ita exigentibus peccatis nostris, propter quae Deus praevalere permisit fallaces Jesultarum artes. Et inde factum est , quod Molinis

mum sirum, per Innocentianam Bullam definitum proclamando, ingentes in Ecclesia turbas in hodiernum us. que diem perdurantes concitaverint ; Antimolinianos omnes, velut Jansentanos di haereticos infamando. Qita de re vir celebris, Annatum alloquens, quisiquis Callinum inqui6 ut a te explicatur, rejicit , te χussice Calvinianita non es: qui uu Catholicam fidem ex ore tuo amplectitur, te yurice Catholicus est. Ita si nos ut hae eticos pergas incessere non tam nobis turpissimi criminis notam inuris, quam tibi injuria. . inconstantiaque notam apud homine; , -ciapam apud Deum accersis, cpaulo ante nam-

64쪽

ne sono libri y sensi. Sin. rique ex ipsismet Jansenti propositionibus, lapsa' laad,

tis demonstrarat nihil aliunde quoad rem a pretestas Jansmistis doceri, quam a Thomistis, quos orthod xos Annatus fitebaturὰ huius judicium. mi Amate, nimis abes ab oculis tuis. Aliter verra is de ligo serio cogitares. Euam enim tamdem Deo rationem rata turmes, cum exprobrabit tibi servorian suorum famam inmisi mo hareseos crimine conficissam: projectam in periculum schismatis Ecclesiam: vilemus nullis de facto Jansenti quasiunculis, turbatam fidelium parem: delusam artibus

tuis Ammi Pontificis aquitatem, cujus aures, heu l vobis nimis crede Δου, innumeris quotidie mendaciis oneratu' Non agitur de D evio. Ille in tuto locatus non jam veretur Bumanum Hem, de nobis agitur , quibus , orbe Cruriastiano inspectante, Calvinianum sensum objicere non διώ-tas. Et iam ne id nobis impetrabu, ut , reclamante con scientia, hunc errorem a nobis defensum agnoscamus, quem tota mense semper repudiavimus Z Nimis nimis hoc durum est, Pater Annate, ut falsium crimen agnosceudum sit , . ne

falso accusisse videaris. Qti id asseres igitur, quominus illa haeresis , nobis objecta, plane cvanuerit ξ Iterumne ad Jansentani sensus cavillationem recurres , dc ad tuum illud puerile sephisma: Jansentinus sensiis est Calvinianus. At Jan-1enianum sensum defenditis, ergo Calvinianum. Deus immo: talis ladeone homines ex odio 8c cupidi ate in nautari possunt, ut nullum in iis , non dicam humanitatis , sed rationis vestigium supersu λ Nam tu, si homo esses, mi Annate, ilia potius modo argumentum tuum conteXeres: Janscnianus sensus est Calvini nus. At damnatis sensiim Calvini. Ergo damnatis sensum Jansenit.: Debueras ergo nobis non Calvinum

objicere probatum, sed Jansenium desertum. At quidam negant Jansenti sententiam esse Calvinianam. O Miberam haeresim, ante inauditam i Si sebi isti fata persuadeant Ian senii do strinam Augustino-

Thomisticam esse, non QDinnamom. Stubos igitur eos voca, Catholicos Iatere, quamquam jam osten m tibi, Mn-

65쪽

De Tinbis suscitatis ex multis ransentanis locis supra exhibitis, sed etiam erP. Palavicino, Romano Jesulta, vere in istis rebus Mintelligente di moderato. Ipsi addere poterant Liberium Gratianum, ipsum qu ue Jesultam. Audi ergo quomodo Palavicinus Jansmium cum Thomistis co jungat, de gratia sufficiente loquens : Primum c1n-

quit irae . de grat. anno I 6 s. dictato in colleg.Rom. disp. . a. . asserunt communiter Patres Domiis nicani, & idem reipsa docet Jansenius l. 3. de grat. M Christ. c. I. cum inficiaretur dari gratiam aliquam is sussicientem, subdit eam concedi posse, si admittaturire eo sensu, in quo eam admittit AlvareZ, caeterique ,, nobis Adversarii in quaestione de Auxiliis; ut nimi- rum det quidem posse, non tamen sit sussiciens adis agendum , nisi aliquid aliud addatur ex parte Dei: ad- ,, huc tamen non es veram Christi gratiam. Contra-- ria est doctrina Societatis &c. Hinc ille in morissus dum unus esset ex Censoribus in causa quinque Propositionum eadem Censura D enium perstrinxit, qua idem Alvarem perstrinxisset. Erraneum dixit illius sensum, quia Nomificum : hareticum nunquam dixit, quia Trumistas haereticos dicere, nondum ausus fuit. Ouid

quod illi suser quarta propositione snsum Dusetali Urtis

verbis absuυit, , immunem judicat a Censiura λ Hic laua D responde, Pater Annate. Cum Palavicinus sien 'm yanserit immunem Daecabat a Censura , an ille

Calvinianus erat , an blasphemus, an hareticus 3 Non opimo . Euare ergo ut Catholicum defeniabat , quod tu Calviniani erroris aecusas , nisi quia aliter quam tu Ian. Fenium haerpretabasur ' Senti Be igitur , non propterea quemquam Calvino adhaerere, pua jansenium defendat,

alioquin Romanum illud judicium dimi θα fere Catianis

rarum numero coae fatum 'isset. Ceterum hoc Pallavicini tui loco admonemur, Ut Uter hic aperiam, quantopere credulis Lectoribus hocisussicientis gratiae nomine sciens, vel imprudens imponas. Scilicet nihil crebrius in ore habes, ut tibi Dominicanos adjungas, quam gratiam sussicientem Thomi-

66쪽

in hoc, mi Annate, longissime erras. Illa enim gratia sufficiens, quam ut monstrum insectatui Ianciniusto. 3. l. c. 3. non est illa Thomistica, quam ab A tisimo hibenter admissum iri docuerat caθ. I. Sed S datis vestron , Suarisque prWipue, in grπιν gratia, qua lato limite a Thomsica δυU2tur. Uu Gero iam manifeste est,eatur, ut mrumst vos μὴ putidam crimisiatiouem toties ite se.

Tametfi ergo lis fallaciis suis , ic gratia illa qua

Jesuit e Romae pollebant, fietum sit ut quinque propolitiones S. Augustini defensoribus , in judicio non auditis, absque ulla explicatione damnarentur ; earum nihilominus damnationi iidem, defensis es Orthodoxa obedientia illico Bulla promulgata in ' sese submiserunt', totoque corde & ore damnarunt quinque propositi nes , per Innocentiatam Constitutioncm damnatas: cumque oportuisset Jesultas de tam prompta Augustinianorum obedientia ipsis congratulari, deque reddita per eam pace, sopitisque fidei controversiis gaudere ; alterius generis bellum adversus ip sadorsi sent, nova lite sescitatil de Jansenti ficto, nihil ad fidem, nihil ad mores pertinente, quamque ideo superfluam nuia . Iussique momenti, Innocentii X. 3c Alexandri VII. de- - .cesmes , de quaestione simillima loquentes , nuncupaverunt. Atque utinam intra limites ejusmodi quaestio num continuassenti 'it Christianus Alethophilus Art. I suit. f. 8. sect. 8. Libsect. 38. J vctum moleste fere res, quod Molinismo adversantes prompta illa sua ob d lentia sese ipsorum manibus sebduxissent accepta illa, inani de Jan senii facto controversia, primum in Gallia,

deinde Romae conclamare coeperunt, deceptum ab ipsis Ρontificem , inanemque redditam Innocentii X. Constitutionem. Certissimὲ id erat a veritate alienum: quomodo enim inutilem , cum turbas composuisset, pacem restituisset, fidei depositum in tuto posuisset, ει delibus omnibus in fidei unitate, seu Ecclesie comm nione permari titas, damnatumque quinque propositionum 1ensum, 'eliu haereticum 1ese damnare , cor

67쪽

oo Turbis suscitatis stodiendum fidei depositum, sed satis non fuit Iesultis,

quorum intererat, ut suis e manibus non et entur

Noli nismo , cujus defensionem Socictas susceperat

adversantes. Pacem ergo ut supra restitutam turbantes,

super inutili qti aestione illa lilcm ipsis denuo suscitarunt,

clamoribus magnis ubique conclamantes , ab Innocentio X. definitum esse, quod quinque propositiones totidem verbis in Iansenti Augustino extarent, nec id ab istius libri defensoribus bona fide negari, sed perversa

intentione, damnatas propositiones opportuno tempore palam sustinendi.

Erat calumnia manifesta, judiciumque certissime temerarium, cum nulla perversae istius intentionis indicia praeberent. Nec hoc Innocentius X. in definitiva parte Constitutionis suae, qua singulae propositiones damnatae fuerant, ullam de eo mentionem fecerat, sed in prooemio dumtaxatia clausula illius, quae, juxta Cano- initas, ad narrationem spectit, non ad definitionem. INec aliunde probabile deerat ex circumstantiis funda- mentum. ad credendum , id ab ipso definitum non fuisse. Primo ex eo quod novum prorsus & in litum esset in Ecclesia , haereticas propositioncs Authori, in Ecclesiae communione defuncto, definitive tribui, tanquam ex libro ipsius extractas , ni: i totidem verbis in1pQ cxtarent. Cui vis verδ legenti manifestum erat, quatuor saltem propositionum verba in libro ipsius nodi extare. Secundo ex eo quod nulla Ecclesiae definitio, damnans sensum & librum alicujus Authoris , in m teria fidei, inter Catholicos contioversa, fieri soleat absique juridico libri examine. Certum vero erat, juridicum libri Jansenti examen nulli Congregationi ab Inn centio demandatum fuisse, cum id ex nullo actu Au- :thentico appareret, sed examen duntaxat in abstracto, sive abstrahendo a quocumque Authore, prout ex Censoribus ab Innocentio deputatis testificati sunt Wadingus, & Commissarius Sti Ossicii. Tertio, ex eo quod verisi-

mile non erat, Episcopi de Ecclesia bene meriti prout erat Jansenius) velut haereses quinque docentis in Augustino suo, condemnationem ab Innocentio X. de- .Mim

68쪽

occasione libri yanserui. Sect. III.

finitive factam fuisse, non servato juris ordine, dum servari poterat, audita scilicet uti aque parte , auditis proinde hac de re, in judicio contradictorio defensoribus ipsius, coram Pontificio tribunali ipsum deis dere paratis, de audiri solemniter postulantibus; quos tamen supcr hac re juridice auditos non fuisse, certissimum est. Ipsis vero inauditis, aequitas non vid batur permittere tantum Episcopum mucin , utpotin fidei depositarium , maximὸ oportebat istius depositi fidelem esse custodem in libro illo velut haereseos Doctorem condemnare , vita proinde civili spoliare, fama utique dc honore, in vera fide fundato ; qui honor cum homini Christiano carior sit vita corporali, ipsum condemnare velut in libro sito 4 fide devium, vere est ipsum civiliter occidere. Quod non servato

juris ordine aequitas non magis permittit, quam ipsum corporaliter occidere. Quid ne. a Romanis quidem adhuc gentilibus factum fuit, cum scriptum sit

h. 2s. Non es Romanis consuetudo damnare a luem h minem , priusquam is qui accusatur praesentes habeat a cusatores, locumque defendendi ad abluenda crimina. Quia ergo ex Innocentiana Constitutione nihil contra Anti molinitas erue e poterant, si sese Constituti ni illi sincere se labinistilent; per pulpita, per domos privatorum, per palatia Episcoporum, ac Principum, tanta calliditate ubique insitsurrare de clamare coeperunt simulatam este professionem fides ipsorum , ab ipsisque ore, non corde, quinque propositiones damnari, nec faetiam Jansentanum ab ipsis bona fide in controversiam vocari; sed pessima & per νersa, ut isto velut pallio Leresim stam tegerent, non deponerent, viamque sibi relinquerent ad eam opportuno tempore propalandam. Et tanta id calliditate ubique spa serunt, ut hoc pluribus Episcopis Gallicanis , ac per ipses Alexandro VII. persuaserint, ab ipsoque per o reptionem istam ConItitutionem impetrarint, quae definivit, propositiones illas ex Jansenti libro excerptas,

in sensuque ipsius damnatas eine , filiosque iniquitatis

69쪽

61 De orbis Auscitatis Quo sine verbo numquam optimus Pontifex usus fuisset adversus eos, qui in sola critica quaestione facti, ad fidem nihil omnino pertinente sin qua ipsa

etiam Concilia Cecumenica non semel circumventa

fuerunt) bona fide, justis de causis, ather quam ipse sensissent; maxime cum de critica ili, quaestione jur, dicum examen auditis utrimque partibusJ Alexander

non magis instituisset, quam Innocentius, ex ipsius que Constitutione certissime contaret, Antimolimstas

illos non aliter ab ipso filios iniquitatis appellari, nisi quia . Jesuiticis fisudibus circumventus, sibi perluasit,nsenti defensores non bona, sed pessima fide de critico illo ficto litigare. Hoc igitur pacto Ecclesiae pacem Jesultae rursum perturbarunt, & intestina in ea Bella fecerunt perennare , eo quod , nunquam desinant calumniari, & usque adeo invalescant mendaces voces , ac jugiter iteratae fallaces quoimoniae ipsorum, ut in ipse sinu Ecclesiae. Romanos Pontimces, unum post alium, adverses fratres stos exasperent, in eamque persuasionem fallaciter inducant, ut

silentium quod circa criticum illud fictum , illius defen res promittunt, nihil aliud sit, nisi tacita haereseos prosessio , dum silentio illa , velut pallio , non

inponitur error, sed ab conditur ι πιιω- tegitur . non curatur, Ecclesia iliuatur , non paretur ι lata demum flus inobedienti e tia semitur ad Iovendam silentis his sim. Impium hujusmodi silentium meritissime damnat S. D. N. Clemens XI. Constitutione sua Vineam Domini Sabaoth. Quis enim non detestetur silentium, fidei di Ecclesiae authoritati tam exitiosum p Quis non execretur ne&ndum hominum genus, si usquam est, ut in Ecclesiam inducere non erubescunt tam tetramissimulationem λ Conterantur ait Liberius Candidus si qui sint de isto hominum genere. Verum de eo genere esse critici lacti Iansentani d senseres, certissimam esse Jesultarum calumniam, plusaeuam a sexaginta annis palam ipsi protestantur, nec J uitae unquam legitime probarunt , aut probare po-

tuae ι nec etiamnum possunt. Namsini ergo sime

70쪽

calumniatores . & conviciatores , sapientum omnium judicio. Quia ista ab ipsis comiciante magis levitate, quam convincente veritate rici, quis mrdiocriter sapimi ignoret ' ait S. Augustinus l. de unit. Eccles c. s.

Est vero Ecclesita tam exitiosa eatur ia ista , ut plusquam dignum juitumque sit de ea a sede Apost hin, citata dc audita utraque parte, juridice inquiri, ut tandem, cognita veritate, ii de illo genere Jan

niani facti defensores inveniantur , ab omnibus anae. thematizentur; sin minus, Jesultae calumniatores, v lut Ecclesiae perturbatores, dc per illam perturbationem infinitarum animarum salutem impedientes, puniantur,

ac pro meritis castigati, Sedem Apostolicam, Reges rue, & Principes ac Magistratus imposturia ac me actis, N. fallacibus astutiis suis desinant circumve-Propterea hos a Sede Apostolica juridice inquiri. maxima qua possunt humilitate supplicant γtimo nistae. Neque enim Apostolicum de eo judicium, si vo juris divini & humani ordine, refiigiunt ipsi, de nullo sibi conscii, sed seli refugiunt Jesultae, sibi comstii de calumniis suis. Nec deerit fructus ingens juridicae istius inquinti nis: si enim malae fidei deprehendantur secti Jansmi

ni de λres, a fidelibus omnibus , prout dixi , an, thematietabuntur, si innocentes deprehendantur, J sultis tamquam calumniatoribus palam Castigatis , pax Ecclesiae restituetur , totque Innocentium persecutio resistit. Ces bunt & tot alia mala , per illam pers cutionem cum ingentissimo salutis intaitarum anim'rum praejudicio causata. Cessabunt denique haereti. corum, hac de re Ecclesiam calumniantium , clam res, quasi legem tyrannicam statuat , formularii jur mentum exigendo; cum legem istam tyrannicam vesipsi Jesultae, eum Illustrissimo D. Archiepiscopo in meracensi censeant, si in decidendis ejusmodi fictis Ecclesia falli possit, prout falli posse, communissima

est Theologorum veterum ac modernorum doctrina,

- istiano Alatho ita argumentis irrefragabilibus

SEARCH

MENU NAVIGATION