장음표시 사용
471쪽
46 , FRAGMENT. EPIST.tatur. Ο Impias precest O detestanda vorat ' I ,.ς,,aυσεεειαν ut verbis mei Philonis conquerar
vera, O deceptoria celebritas .l Suntne quidam adeo nefarie Barbari , ut haec .non elistiment, a
sum mi de aeterni ingenio numinis ut sic loquar esse disse juncta λ Si iste ex eorum est numero ut est suam rem me sine arat, suoque more propriis assectibus se oblectet, dum me non vulneret, lancinet aut laceret 8 Siquid ut itreum M tertium id inculcetur suo judicio
Peccarim scio me hominem esse, idque ni scirem homo non essem, nec mea ita mihi placent, ut αἰναμαρτητα esse existimem modeste, ut pii di literati s
lent, moneas ta ab errore.revocet: nunquam cum v
ritate mihi luistatio erit.c Nam quanquam , detractores sugio, emendatores non fugio. Sed injuriosa mendacia, quae maculam meae inurunt famae, N. Conscie uae, serre dc tacitus praeterire nec volo, nec debeo, nec possum. Hoc D. docuit me hieronymus , qui non vult quenquam in suspicione haereseos esse patientem. R nnus vero, Christi exemplo esse quidem gloriosum inaurias tolerare, sed unam haereseos notam, qui ferat vel dissimulet, non esse Christianum cst professus. Uerum . enimverου, rudis est, qui non novit, bona ac mala, inter has factiones, non sita natura, sed vocibus seditiosorum aestimaris Non tamen vereor, ne aut mea viatae modestia parum valitura sit in posterum ό contra se sos, impostoris istius mendacissimi, de me rumores: aut ne etiam ii, qui me non amant, propter meam in Regem piissimum Henricum tertium cRegem inquam meum beneficentissimum) constantiam, non malint mei quam sui similes amicos habere. Hortor ergo obtrectatorem hunc laudum mearum, ut discat Deum time re, di eum non temnere : Discat proximum diligere. di Darcat inimice laedere, linguam suam pessiima consumtudine dc perlevi temeritate mobilem, in injurias pro-- . . clivem religionem adulterinam.
472쪽
elivein, sibi occludat, Sc tanquam dato linguario hac ratione cohibeat. Quando glossalgiae suae m edicentis,mae paroxysmus eum lacesset: Antequam injuria dc bl sphema verba proferat, linguam dentibus undique for- titer demordeat, ex D. Jo. ChrI stomi consilio, m lius enim est sinquit eloquentissimus ille sanctus aesti
αρρως roes καὶ ιατρωνὰ eam nunc sanguinem fundere.
quam illa die. fid est, cum apud inferos torquebituri ad miseri divitis exemplar, impatienti unius aquae guttulae desiderio , satisficere non posse. Praestat itaque illam ad aliquod tempus dolorem fortiter pati, quam assiduo, atque in aeternum frigi & torreri. Seriae igitur
meae monitionis meminerit, antequam incipiat sero piri nitere : utaturque prudentius clamosa sua eloquentia, quam plerique omnes, loquacitatem procacem Vocant.
Utinam ' ' λλαλα τDοσθώ τά Sed tua mihi venia V. A. hominem parumper seorsum a te, sic alloqui liceat: Heus tu: An ne praeter aequum in te durum aut asperum existimare poteris λ Vide quam te Α- mice compellatum moneam, ne ullum quod in rem tuam sit, a me tibi claudatur commodum. Si bene notus es iis, qui utrunque tui simulachrum mihi exhibuerunt: Tu certe homo Gallus, Hispanicae fautores factionis: & te Iberi mores maxime delectant , attra hunt, eos suspicis, amas, & imitaris : Quod ut tibi
Bustum stlixque sit, atque liberius , jucundiusque iis Duaris: aude hoc egregium Scinus, di homine tui simillimo dignum. Hispaniensis ias, Zc a nobis quibus sutpote Gallis) male cum Hispanis convenit, abscede .His. paniam Hispanicamve ditionem pete : atque ibi exprime, di eloquere, in concionibus , vel epularibus tuis colloquiis, contra Hispaniarum Regem , aliquam im ginem sectionis conjurationis ejus, quam contra Regem nostrum Piissimum & Christianissimum cujus v nerabilis Rcies, augustaque praesentia impio & crudeli parricidio vestro n is est aesepia publice dc privatim
473쪽
iussisti , inculcasti totisque tuae locutellae dicacitatis vitiabus , approbasti, dc persuasisti: adde tua illa furiosa dc haeretica Axiomata, contra Christi atque Apostolorum doem inam. de Oratione Dominica detruncanda, & o dinationi Dei resistendo: de praepedimento ejus pote tiae objiciendo: de Rege deturbando, Politeti evertenda di Caetera tuae novae Theologiae dogmata. Hem homo tam prudens, quam pie, vin' scire quae tibi dona conferentur 3 Quam magnum illic venalis tua lingua, op rae pretium menstruum dicunt enim te ad hoc temporis spatium eam locitaro meres ity Confestim exa guratus, resecratus, dc spe stabili sim que illo Sacts nito, cruce rubea quae tuo tam profunde infixa est pectori insignito convestitus : lingua praecisa, ad vivi- comburii patibulum perduceris. Ubi justum iniuisi,mumque Judicium, vitae tuae impiae, finem, ta voci seditionum semisatrici, perpetuum silentium imponet. Pater doce, Pater delica, quo privilegis , sub HK. Ianico Imperio, conjuratores contra Regem atque itiosi , ob crimen imminutae dc laesae Majestatis plectuntur & morte mulctantur : Sub Gallico vero , conspiratores , desertores , perfidi atque adeo proh omnis humanitatis scelestissimi perditoresJRegis ipsius Christianissimi, horrendi parricidae, 'pietatis sanctitatisque titulo decorantur Zc Uvaestant λ Quis unquam-aut jurisconsultus hujas ' παρανορυodi meminit y Quisve hanc roravit, aut probavit. te excepto , Miso Christiane Pseudo Jesulta , tuisque cohaereticis p Qui seles Pios Christianos. sedulos Zc solertes, sanctae sancitae ab anticiuis Politem observatores, i - ἡγεῖσθο ,- -
vere secro natos, aut immolandos, aut extra fines is,gendos, & me tanquam depontanum senem deturbam dum esse, , dc quantae potestis voce c-4endentes, clamitatis, di ramices rumpitist Sed re α
474쪽
CuiusDAM E prsc 8cc. Templariorum sceleratorum si dirus exitur non te minnet , te manet tamen Carle,.te inquamJ 8e tui similes, qui impuro illo, Nossa impuriores estis. Resipistat e go tandem tua Paternitas, atque redeat ad Christum, quem te impii tui scrmones inaurasse nimis manifeste
comprobant. premit ultio noxas. tunc gravior eum
tarda venit. Abstine ab ea posthac laniena, quam da CDisti verbo & nomine , toties fecisti: ne facetus ille discipulus tuus, qui inspauterii prophetiam, tibi istadens Citavit, verum praedixisse videatur , quando ver-
.sum hunc illius Grammatistae: ,
Ee 1 re ab in M laniatum nomen ΙEsu, auribus tuis occinuit. Fabulae meministi: Tu enitar potior eras hujus dramatis persona : jocumque istum, quo tu acri sale aspersiis es, negare , aut dumilare, non audebis, testibus id malais Armantibus, nisi impudentiae dc impietatis , in te sit libramentum : MO . nisi truncus es, tuos etiam, te ludos facere, non lim perfriας tuae frontis 'rubore fateberis. Nunc ad te RA. revertor. Ridiculae quidem sunt picae, nescio φαe caveis fuis vana di injuria verba praestrepentes: dcco nices chlamydatae di erum λογοι alieno farcimento ταμ tres collativos referetentes: sed locute letis has loquac tantes bestias, a Magistro ventre edoctas nihil moro ;Nam ego quid de me sentiant manum non vorterim in id tamen est incumbendum, ut publicarum tubarum seditiosus clangor, homines ad crudelitatem, mutuamque internecionem accendens, D concitans. in senos culciores mitioresque flectatur qui concordiam, pacem , tranquillitatem, di pietatem instillent animis es ratis. Nam dum homines, mutuo sibi sunt offensioni, odiisque dc inimicitiis operam navant , Divinae favorem , aut auxilium Patiae, sperare non debent. Itaque quihus serio religionis integritas, & res divinae sunt Curae, omnis a morum strepitus, populique factiosus motus.
fugiendus est,& longha similibus rebus eis secedendum Icaecipue vero . eum qui populo verbum Domini annum
475쪽
ά63 Fn AGMENT. EPIs T. 8cc. ciat, candin animo, pacata tranquillaque mente, spia, ritu quieto , dc ab omni perturbatae passionis aM 'vacuo, esse decet: atque ab infami adulatione Ρrine, pum, vanaeque illius popularis aurae capratione sem tum: neque eos in laude ponendos existimat, qui imeitarunt aliquando populi animos ad seditionem . L aut . qui fortes ta claros viros, ta bene de Rep. meritos, in invidines aliquam vocaverunt. Tandem quod est maximum ne Christi nomen praetendat dissidiis Principum,
Irudentissima cautione opus est: Sed aliquando Ecclesiasten nostrum, id est, quae de Concionatoris ossicio a nobis constribuntur, communicabimus, Zc in publicum si DEus dederit, exire patiemur. Hoc unum addam V. A. vobis totis viribus omnique conatu enitendumine, & elaborandum, ut i bonorum virorum coni hernio totaque ades civitate, exputetis , & extrudatis 'Nolos istos, tempestatum belli civilis auctores, vulgi turbamenta, animorum incendiarios, faces seditionum, Hispanicae nationis speculatores emis rios, clancularios auscultatores, & insidioses conspecilliones , circulat
ires, & circumcelliones, ne sua contagione bonos om- .nes inficiant. Mussitare enim quosdam inin vos, de -Galliarum Imperio transferendo , nescio quid: alios au-.tem de constituenda Democratia , aut mutire,idebar subaudisse. Sed quid aio mussitare' Quid mutire Imo vero jam aperte clarigare, GClamem lubens, quo, guo, Scelesti rustist Ergo igitur, dcc.
476쪽
Reverendi Parris . HIERONYMI B A P- T ISTAE DE L A NUZA Provinciadis - Aragonia , ordinis Praedicatorum 'PΗr-LIPPO II. Hispaniarum Regi datus, die
22. Augusti I 197, Go ostendit Pessitas
. novitatibus intendentes , causas esse turbarum
in Ecclesia Dei existentium. SACRA MAIESTA s. ' NUnxius Apostolicus , qui in vestra Matritens
Curia degit , ac generales Aragoniae fidei Quaesitores , ad me nuper Epistolas transmisere et quibus conquerunt thujusce Provinciae Relia io s, summi Pontificis Mandatum , quo nobis circa ivinae gratiae Auxilia silentium indicitur , nequaquam observare. Eaque de causa , mihi Saniniatis suae nomine praeceperunt . ut omnibus Provinciae meae Rel, Hosis ruinis inhibeam , ne de divinae gratiae Auxiliis ullo prorsus modo in distulationibus , tum publles tum privatis, in Concionibus, Lectionibus, seu aperis seu secretd agant; illosque moneam , summo cum illis rigore aetiam iri, si sectis eos agere contigerit. stupui quidem ad Mandati hujus significationem. Ac licet servata. quae praediisto Nuntio, & Inquisitoinribus debita est obedientia statim illud per universam Provinciam denunciandum curaverim , interminatis
477쪽
.4 o Supplex de la Nura etiam in illius violatores gravissimis poenis: cum tamere summo ordinis damno ea nobis injungi putem , ad Majestatis Vestrae Clementiam , qua Religiossis ita pie
atrocinatur, confugere , damnaque eo mandato nobis lata demonstrare cogor , ut .ci pro sta benignitate mo- qum adhiberi providear. φ . . . . 'Injunxit Provincialis decetar meus , ne in materra divinorum Auxiliorum propositiones ullas Religiosi no-tisent, damnando alias , caeteras uti fidei dogmata propugnando. ' Ac licet mandato suo . nullo signifi-orit, hanc fuisse sanmtatis suae ejus e Nuntii , aut Generalis Inquisitoris voluntatem , Tima tamen hactenus religione servatum est. Id autem tolerabile quidem fuit. Verum ne in Cathedris, pulpitis, privatis. que disputationibus , aut alia quacumque ratione , de civinae gratiae Auxiliis agamus , ea sane res est , quae nobis citra gravissima incommoda praecipi nusquam potuit. Sub falsis itaque delationibus injuriam nobis irrogari, sequentibus rationibus reverenter demonstrabo et quas omnes secra Majestas Vestra perpendi, quaeso , jubeat ac ponderari. Cum enim Provincia nostra, datis licet nobis tot conquerendi occasionibus , ad hanc . usque diem justum animi sensum silentio continuerit; nonnullas jam rationes aperiam , quibus ad Majestatis V suae patrocinium efflagitandum adigimur.
P R I M A R A T 1 Ο. PRima ratio haec est. Quanquam nobis prohibitio leundi de divinae gratiae auxiliis , re que
ad illa spectantibus , Mile admodum atque uno velata verbo feratur ; re ipsa tamen maximam nobis Theol gire partem interdicit. Tanta enim est hujus amplitu- argumenti, ut graviores , atque ista aetate contra
theranos di Calvinistas , in quos ita serio Trident mim Concilium egit , magis neces rias dissicultates complectatur. De Auxiliiss quippe ad rinis agendumi nit, quoties de justificatipne peccatoris , de merito
478쪽
. Plianum II. i r . isternae gloriae , de libero Arbitrio. de Contritione, attritione, poenitentia, de voluntate Dei, ejusque pro- .videntia , aeternaque Praedestinati me. de impletione mandatorum, Mobservatione legis , de actibus virtutum Theologiciu um fidei, spei, & charitatis , atque letiam moralium , dicendum occurrit.. .' sane amplissimam gravissimamque Theologiae partem prae se wrunt : de qua propterea ne quid omnino dicamus, consequenter injungitur. Id vero in Uertam Scholarum nostrarum eversionem , nec non studentum ad nos confluentium detrimentum maximum cedit, quos cum excolere atque instituere debeamus , in ea tamen
rerum illarum ignoratione dimittemus, quarum sciemtiam atque notitiam stilum temporum istorum neces.sitas exigit.
ALtera summi r menti ratio , ex hac priore deduccitur. Nempe ex hoc statuto Prosetares , Con clanatores ta Confessarii ordinis nostri, infinitis propemodum scrupulis agitatum iri; ne forte summum Pontificem & Ecclesiam os derint. Clarii enim omnes praedicti tractatus , quibus tota pene Theologia coni,netur , aliquid de divinae gratiae Auxiliis secum ferant, si ita indiscretum iis quoquo modo agendi interdia m stet , vix fieri poterit, quin matulatum impos, tum Prosetares aliquando vitaent: aut certe in hujus violationis aperto discrimine verabantur. Quippe vix laudati tractatus auditoribus tradi possimi , . nisi quid piam de divina gratia ejusque auxiliis attingatur. : M propterea licet iis in partibus irretiaνbilas Sacrae The
logiae veritates edoceant , quas ex Micio pertractare e mur, continuo tamen scrupula tenebuntur , num mandatum impositum violarint di. D latas adversus hujus tirnumenti trastatores Ceularius incurrerint: quod
minnihil de divinis Auxiliis ex occasione deludiarint, ii quo abstinere tafila fuit. . ii dera in discricum lanatores di Consectaria
479쪽
Uibesius Supplex de la meta ruversabuntur. Sacrum enim Evangelium , aut ipsa orstionis series sepissime postulat , ut de divinae gratiae auxiliis in Concionibus agant, ut hominem ad divinam gratiam debite suscipiend- , sacris pulpitis ac tribunalibus instruant; ut lapidea corda ad divinae miseri-eordiae pro sui emollitione petitionem disponant ut demum fideles ad secretam illam Eccles , orationem
quae Dominica . post Pentecostem occurrit 3 recitandam invitent: obtationibus nostris, qua sumus Domine,plaeare Α ceptis; ad te nostras etiam rebelges com propitius volumores. Quae certe si praestent , . gravi mis scrupulis tenebuntur , an injunctum n is praec p'um violarint.
Clarius & apertius hujusce rationis potestas privatis ac familiaribus exemplis innotescit. Doceat, exempli gratia , Theologus aliquis doctrinam illam , quam in Apostoli schola didicit Ecclesia Catholica : Nimirum non stare in nobis Praedestinationis nostrae causim : aut certe eam non esse bonum liberi arbitrii usum; cum is a divina gratia , ipsius Praedestinationis essestii, omnino pendeat: qua profecto veritate , totius Praedestinationis divinae traiatio nititur. Illico Professeri scrupulus venit, num praeceptum Violarit. Hac quippe propositione altera continetur : scilicet ex eo liberi arbitrii di no usu , consensus emcaciam a divina gratia pendere: quod contra recentiores illos Thςologos, nunc primum exortos, communi Ecclesiae Catholicae voce pro, dicatur. Pari etiam ratione, incidat Theologus aliquis in illud Spiritus S. Oraculum , Osee II. Perditio tam ex te, IstaAs totummodo ex me auxilium tuum di Me
in illud Christi Domini dictum, Joannis 6. Nemo putes
venire ad me , nisi Pater meus traxerit eum : Aut in
illud , Sine me nihil potestis facere : Sicut palmes non po- is ferre fructum is siemetipso , in mansierit in vita , setos, nisi in me manseritis : Aut in illud Apostoli ad Philippenses a. Devi est qiu operatur in vobis ci vel,
perficere , pro bona voliaitate et Aut in alia hujus κ neris pene sexcenta et fieri nequaquam poterit. ut D strum interpretationes reserat bonorum illorum
480쪽
ad Philinum II. operum efficaciam a divina gratia repetat. .ra in re in latum mandatum offendet. Idem de Concinatoribus dicendum. Pulpitum si Cendat Concionator , proferatque ex locis laudatis aluquem: si eos interpretari velit, non dicam juxta San-Mrum Patrum reconditiorem intelligentiam sed ia- miliari expositione duntaxat adducta ; idem periculum imminebit. Nusquam poterit aliquem Divi Pauli contextum asserre, qui toties divinorum auxiliorum efficaciam commendat , nisi de liberi Arbitrii infirmitate pariter dicat. Nec dabitur locus Parabolam Evangelucam vineae interpretandi , ex qua Christus Dominus, attenta gratiae suae essicacia , concludit , Er-- primino Ddsimi is nolin ii primi. Nullatenus etiam. fidelas ad petendas a Dia vires poterit adhortari, ut quoties stactas in1pirationes immittit, gratiae cacis auxilium addat, ne eas fortJ respuat ,, sed excipiat: sic quippe inlatum mandatum impingeret. Nec plebem devotissis mas Sanctorum inationes , quibus divinae gratiae auxilium petiuir; docere licebit. Nec Sancti Francisci h militatem , qua se mortalium nequissimum futurum fuisse dicebat, nisi divina gratia obluisset , ad imitati nem licebit adducere. Nec demum illud Augustini Lib., x. Confessionum C p. 7. Marpare fas erit: Gratia 'triae deputo ἐν eunqua, non feta mata. . . . OA a m
dimissa se fateor .-αν mea sponse feci mala, O quate ducente non feci. Procul igitur, si hujusce mandati habeatur ratio , a F F. Praedicatorum ore abscedent pillsimae illae sententiae, quae Sanctis Augustino , Ansebmo, Bernardo, Bonaventurae, citharinae Senensi, Mitisque bene multis in deliciis fuere , dc ab iis ad aedita
cationaen nostram scripto commendatae. .
strum tenebuntur Profest,es , Studentes , Coninc natores, ae Confessarii ordinis nostri; vertim eum continvo apud si timore concutientur. Einnim no