Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

발행: 1717년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

Tibe s Supplex de L. Nuta

lessores 8C Concionatores nostros quotidie deisent Nimc Proseiserena , . tunc Concionatorem , de emissis circa divinae gratiae auxilia verbulo accusabimi. Nullus demum illis criminationum finis erit: nobisque illatarum injuriarum, de quibus postea dic im , sensus nun

quam deficiet. Q

Addam praeterea, Mandatum hoc perpetuae nobis in Jesiuitas amaritudinis ansam daturum. Quoties enim de divinis Auxiliis agendi data occasione . se praeditos sen: tient Prosetares ac Concionatores nostri , toties ipsis injuriae, ut putant, a Jesultis illatae memoria recurret, tantoque gravius, quanto caeteros seu Clericos seu .R ligisses, ca de re liuerius traitantes , ac Societatis causam agentes animadvertent. Illos enim ubique gentium suas in partes pertrahere adnituntur ; hac praesertim aetate, qua silentibus nobis, eorumque gregalibus palam loquentibus triumphum agunt. Id autem diu perseveraturum existimo. Quia omni conatu contendunt, ut controversa ista nunquam d. finiatur , dc a Sacra Inquisitione non declaretur , quid sit ea in parte tenendum. Sciunt etenim Tiomissarum doet rinam , utpote Augustinianam dc ex pluribus Scri- Itura Sacrae locis petitam , quibus divinorum Aux, iorum essicacia ad singulos actus bonos commendatur damnationis periculo minime subesse : nec tanquam haereticam, vel laspectam, vel malasonantem, proscri-hi ullomodo posse : Molinianam vero iis omnibus titualis, aut ceria illorum aliquo assiciendam suspicantur, si a definitivam sententiam veniretur. Verenturque ne poenis addicatur Autor , tum ob turbas in Hispania excitatas , tum ob ςontemtam petu anter S S. Augustinita nomae autoritatem; tum potissiarum ob susceptum in aliquibus Pelagianorum ὀc Lutheranorum patrocinium , dum videlicet Augustinum contra Pelagium, recentiores vero Theologos contra Lutheranos. durius egisse contendit. Propterea causam illam non secreto 2piendam , nec benigna di occulta animadversione componendam praesentiunt: sicut ob propugnatas Valmiae Theses , quibus pertinacita aderuta unt, πα

492쪽

ad Philippum II. - Ursanctissimae Trinitatis Personas proprie emine. Tunc en m adeo occulta animadvertione castigati fuere , uvperpaucis innotuerit , obitilente meriti1simo istius urbis Pi aesule , cui publicus error publica retractatione

luendus videbatur.

lava ratio est , qudd jam aliter nobiscum agaturi quam ab ipse Ordinis exordio actum sit. Acoepta a Sanetissimo Parente nostro Dominico obsequia , afi . .se doctrinae defensionem , adeo grata habuit Ecclesia ut in grati animi significationem summi Pontifices NAntistites plurima ini nostro beneficia , ab ipsa sui

institutione rependerint. Infinitos propemodum Albi- .genses, tum disputatione tum praedicatione , tum impleto per S. Dominicum Inquisitionis ossicio , profligavit ordo. i Subinde, agente ac promovente S. Petro Martyre, recentes Manichaeos , in universa Longoba dia grassantes furit. Postmodum Sabatharios, urgente S. Mymundo de Pennasori in Catalonia. debellavit. Tum Aliam Magni Sc S. Thomae Aquinatis gloriosis laboribus Guillelmum a S. Amore ejusque gregales, nec non haereticos flagellantes exagitavit. Innumeros subinde Begardos , Beguinas di Fraticellos , toto orbe dominantes , variorum Inquisitorum industria, exilio, igne damnavit. Demna Religiosissimi Patris Barin lomaei, ejusque sociorum Zelo , integram haeretic rum regionem in Armenia vocavit ad fidem , teste summo Pontifice Innocentio VI. Haec primo instituti ordinis seculo F F. Praedicatores gloriose praestiteruntii Nec minora deinceps, ad haec usque tempora ab ipsis gesta demonstrare facile esset. Quibus permotus Philippus Bergomensis' Augustiniensis , i Praedicatorum Ordinem fluvio Τigris magno impetu profluenti comparavit ; quod videlicet adversiis haereticos , perverseque dogmata, summo semper impetu decertarit. Iam vero dicant, amabo, hujus ordinis obtrectat et xes , quas haereticorum sectas confutarint, quae obse-

493쪽

I Aesius Sit lex de ti quia tacitam ius ia praestiterint i hactenus praes.stitit oedo Praedicatorum, deinceps opitulante Dei gratiia

ejusque Eventibus emcacibus auxiliis , uti bene sper mus , praestare non desinet. At ceria venerabilis M ter Theresia a Jesu , varias inter Revelationes,, quibus a Deo donata est, vidit aliquando F F. Praedicatores evaginato gladio, plurim 1m hominum multitudinem interficientes : ipsique coelitus significatum est , eo symbolo stragem ad Ur i, quam adversus haereses illaturi rant: sicut refert Ribera Societatis Iesu. Nec exigua favente Deo . Hispaniae beneficia comtulit idem indo. Non hὰ retulerim, serenissimis Regibus , seu bella , seu pace obsequia praestita : Non illa memorem, quae ad fovendam in Scholis 8c Academiis sanam doruinam exhibuit. Eab obiter indigitae e su ciet, quae relata probataque sunt , in causa solennisci ni rationis S. Rumundi de Pennasori, qui pauid post S. Dominici obitum Inquisitionem in Hispaniam invexit; unde integritas fidei tavata est.. S. Vincentius Fenerius, viginti primum, tum octo Judaeorum millia 'oc avit ad fidem: ac demum , promovente servo Dei Joanne de Turre-crematat, i niti propen vidum Hem

sunt. Quod tanto Hispaniae emolumento ruit, ut qua,

cunque accusatores nostri hactenus egere, cum eo Co

isti minime possint. Qua igitur ratione, ita dure cum iis agitur, qui tanta fide , 1ua Ecclesiae obsequia dom. vinint λ jure iis ora praecludentur , qui ea tanto Ecclesiae S. Regni bono a me Z Quo demum titulo tot obsequiis nota probataque Ecclesiae sin via , cum altera recens admissa aequali sorte conferetur Per haec

igitur obsequia Majestatem Vestram supplax obsecro, ut hancce meam Supplicationem serio perpendi jubeat. isti enim ac paci provisum iri bene spero , si quae

mox dicturus sum , attentius ponderentur : omne&vieri aemulorum nostrorum cit nationes cumulatissime diluunt.

494쪽

Suerimonia Patrum Sorietaris adorim P tristis n. cim mecum serio cogitarem , FH Superiores nia mos adeo adversum nos commme potuisset, ex eorum tandem transmissis Epistolis apertὰ novi, id ex Patrum Societatis criminationibus ortum ducere. Quae

hcet re ipsa futiles sint atque sinistrae , ita tamen ab illis tiruate in ductae sunt, ut Superiorum fidem extorserint, eo vh ad mandata nobis quasi inobedientibus i pone da, in dies adduxerint. Et quidem id ne igentiat: -- strae desistum fuit i inuidem nedum ilhia nobis se quentes injurias silentio tegimus , verum nec iis quis quam reponimus , quie adversum nos maximo damno criminantur. De his etsi longus mihi sermo esh pos set, nonnulla saltem breviter dicam, ne officio omnino desim : Vestraeque injestati sincero corde testabor illos ipsos eas nobis injurias intulisse , quas sibi ipsis a nobis Tatas conquerunt :: nosque iis in capinus Besos esse,

quiuus se laedi criminantur ; statoque adagio hic locum esse : Qui plus furatur , plus clamitat, qui gravita

peccat, altius queritur. In primis coram Majestate vestra , aut oerte coram

Inquisitoribus Generalibiis , dc Nuntio Apostolico, de hujusce Provinciae inobedientia expostularunt , quM in isto Valentino ordinis Praedicatorum Collegio, Theisses publicε propugnatae sint , contra doctrinam Odoavici Molinae, de interdictis divinae gratiae quaestionibundie 13. Aprilis, Praeside R. P. Hieronymo de Gamaris ra. Hujusque praetensi delicti gravitatem auxerunt ades. ut R. P. Generalis noster, urgentibus praedictis Inqui sitoribus & Nuntio Apostolico , post probatam licet per plures menses pronam nostram erga Prae fit in dientiam , mihi geminatis litteris distinese praecep rint , ut facti reos ad caeterorum exemplum severissimo castigarem. Equidem si talis esset falsitas ista di machimatio , ut aliquo veritatis eo e duei posset, non mira ter admodis illos cii nationem hujusmodi detulio, XΦ ... Thc

495쪽

M . Libesius Supplex de la Nuta

Theses proserendo, Praesidem designando , notando diem: at ille ipse, qui contra nos ita clanculum expostulavit, evidenter ostendit, id non historiae, sed fabulae & machinationis loco habendum esse. , Non enim Theses illae apud nos propugnatae sunt, aut huius nominis Religiosum hic novimus : paratusque sum extrema quaeque ferre supplicia ;'si talis apud nos Religiosus: stet, aut si in hacce Provincia nostra , hujusmodi heses habitae.sint. Nullatenus capio , quo pacto ita udaciter expostulationem adeo 'aperte, istam deferre potuerint; nisi quod nos , etiam a Suserioribu8 dME ceetos , silentium servaturos existimarini : sicut rem1a icrvavimus hactenus. Si vero se in ea accusatione deceptos fateantur , easque Theses non inrita Provincia, sed alibi habitas dicant , hinc innotescet , quam

enormiter- ac caeca fronte nos onerent ut culpam in nos transferant f quamque res ultramodum augeant,

ut nos putidis impost Is Superioribui nostris odiosiss

Nec vero ea falsis nos expostulationibus msemandi ars apud illos nova est, sed antiqua admodum, & annis elapsis usurpata. Dum ad insitationem simul cum qu dam Inquisit ne pergeret P. M. Petrus Blasino, laquiasiiqnis Edictum in Insula Cretensi publicaturus , necessarium duxisset , accepta occasione, nonnulla de Confessionibus generalibus , in concionibus habere : ilia lico Ρatres Societatis eundem ipsum Inquisitorem talibus adversus illum accusationibus convenerunt, ut m-

et ipsemet fassus est9 nisi Concioni praesens ipse suis.

Di, Praedictum Patrem in gravissimum periculum conjecisient , adeo sinistre ac diversi dicta ejus exposu rant. Apposuerat non ita pridem in Thesibus suis R. Didacus Mas propositionem aliquam, - apud Theologos receptissimam , de Autor ate summi Pontificis, ad Leges pro privatis Ecclesiis aut Religi nibus ferendas : continuis istam illam suis Constitutionibus repugnantem existimarunt Diuitae; unde Inquisitorem circum venientes, , cpmpositionem fidei r

P amem a praedicto Patre Thesibus instriptam fuisse

496쪽

ad Philypum II. o luesti sunt ; rosarumque ne illas publich defendi

sineret. Rem ita versute exposuerunt, ut illum re ipsit Inquisitor accersiri jusserit. Comparuit ille thesium. suarum rationem redditurus , a mitque quam rem accusatores exposuissent. Vetuit Inquisitor , ne

ullo pacto delatam propositionem expungere, sed illam. cum caeteris publice defenderet. Idem aliis vicibus a cidit ue nec dissimili arte silentibus nobis manifestas i

. surias intulerunt. γε

Conqueruntur secundo , di quidem Gud plurimos Superiores quemadmodum ex transmissioip rum tapistolis accepi) adversum eundem Patrem Didacum Mas, Univer1itatis Valentinae Prolatarem , & hujusce Conventus filium , quod blice di magno cum sca dato de divinae gratiae auxiliis legerit.: eumque uti ex Communicatum , ob violata Pontificia mandata, hie apud devotos 1uos passim traducunt. Qua in re gravissimam nobis injuriam irrogant. Nulli enim hujusce Provinciae Religio , Sedis Apostolicae aut S. Oiscii nomine, significatum fuerat Mandatum aliquod , ant quam ipse, susceptis Arragoniae Inquisitorum Epistolis. mense Julio mox elapse significaverim. Equidem P.M. Joannes Vincentius Provincialis incessor meus, Privato dumtaxat nomine prohibuerat; ne propositi nes ullas de divinae gratiae Auxiliis aliqua Cisi ra aim

ceremus : nequaquam tamen vetuit, ne hoc de argu-mento in Cathedris aut pulpitis privatim aut publied tractaretur: quod summa religione sinatum est. Ι-mo , , licet Constitutionum nostrarum praescripto Pro vincialium Mandata post consummatum ossicium ligare desinant, illud nihilo secius perinde servatum fuit , aes Provincialatum suum minime consummasset. Quo itaque jure eos ut inobedientes accusant, quibus Mandata non innotuerant, dicente 'Apost Ao , Ibι non estex , nec premaricatio ' Quo etenim tempore de divina 'gratia legit P. Di datus Mas , nihil de legendi interducto noverat, nec illud praelectionum suarum argume

497쪽

nuce ate, eius dumtaxat mentem nudδ ac sensete oaperuit , vilina aut quocumque Societatis Autore per te insalutatis , ac si nunquam in vivis exstitissent Tantumque abest ut scandalum excitarit, quin potisis sepra trecentos Discipulos Auditores habuit , Iesu is admodum dolentibus , qudd illorum Profestar vix do cem aut duodecim ha-et. Viderint itaque qui pra

dictum Patrem aded indecorὰ Velut excommunicatum infamant , nosque omnes ut inobedientes accusant,

uitum probatione deficiant , dc ad timam miscien-

teneantur.

Tertio , gravari se conqueruntur Patres Societatis a Patribus nomis Majoricensibus , quos simul cum Minorum Provinciali propositisnem aliquam de divina gratia, a quodam Franciscano Professere Thesibus inscribi curasse clunt. Id nonnullis circumstantiis auxerunt, quas nequidem possibiles existimaverim : Fratresque nostros, ob id potissimum reos agunt, quod jam tunc Interdi m emissum esset. At ex iis quae supra , o ea ne alterius injuriae dicta simi, liquet nullam eis re illatam esse : eum Majoricae nullum unquam ea irim Provincialis Mandatum exstis erit, mulio minus Apostolicae Sedis. Addam quae proprio ipse experimento Me in parte novi . ac etiam Mi. inim Bilbili ante Platalem Domini verserer , invisit me Societatis Ila Hicialis , ae de Fratribus nostris Majoricenisus eo

questus Respondi, permolestan mihi esse, quod

Focietatem os dissent ν me tamen illos innocuos ex stimare, ob ignorantiam Mandati incessoris mei, quo in omni Conclusionum aut , Pr sitimium ceniuratemperandum injunxerat . caeterbis ipsi satis notum esse assectum meum , quo Societati ad immam sim sinionem gratificari vellem. Id a me sincero animo die um excipere molad poterat; cum satis universa S cietas norit, quae Gi praestitissem ossicia , quantaque aut vitate me gessis em , ut omnes of nsionis Oec sones averterum , potissimis anno inpis , in Capitulo Generali in ista domo celatium. . Clari enim juxta

sacrem, E Provincia I usitat a Thestsputatis

498쪽

ad Psilippi- rro defensurus aeremsihi aliquis, in quibus tintinBII de vinae gratis Auxiliis hab tur; significantibus Patribus

cietatis, id Nuntio Apostolico minime probatum iri, seque illud injoeiae loco habituros; esseci ne de ea Conis clusione tractaretur , tametsi id aegre ferrent nonnulli alairum Provinciarum Histri, quibus videbar, cum ordinis nostri damno , societati plus aequ5 gratificari. . Quapropter Majoricam protinus scripsi , Fratribus nostris injungens , ut Patres Societatis satisfactione comvenirent 3 id ignorantia mandati laetam dicerent, que silmma pace cum ipsis velle agete . atque etiam

obsequi significarent: nec absimilia Patubus Jesultis

Majoricentibus scripsi. Satisfactionem grato animo Pmvincialis caeterique Patres Societatis exceperunt,

quemadmodum ex Epistolis Praefecti Collegii Maior

censis perspicuum est; quibus nedum Societati sinum satis attestatur , sed Zc lactari se vehementius significat. quod desideratam diu pacem , Societatem inter & Or- 3dinem nostrum promovissem. Addidit vir bonus hanc

statuendae inter nos pacis rationem satis lepidam; quM scilicet in nullo prorsiis duae istae Religiones discrim nentur, nihilque sit aliud Societas ipsa , quam ordo

Praedicatorum i Quo primum tempore sub S. Dominiaco floruit. Quoi Mofecto verba cachinnum mihi com moverunt. Quin ver5 commvnti nobis vici forent. Chori xssidua tum de die tum de nocte frequentatio. perpetua a camibus abstinentia , septimestre sejunium. tineorum indusiorum usus, dura paupertas , caeteraque quibus maceratur ordo noster Ut ut est, intre tot illa honestatis de humanitatis officia , clanculuia,c anxNuntio Apostolico adversiis nos expostularunt , acietiamnum ubique expostulant. Qua in re , ipsa per se patet injuria , qua nobis pacifice licet δι amanter age tibus bellum inferre satagunt. Quod quartam injuriam attinet, ea certe minor est/quam sibi illatam conqueruntur, quam quae nobis illata est. Dolent etenim hac in domo fuisse propugnatum. teneri Religiosos ad observantiam praecepti, ide corro

ettone fraterna , nobis a Christo Domino in Evangelio

499쪽

t liti, quia id suis Constitutionibus cintrarium existimant. Equidem non capio, qua fronte id injuriae loco habeant; cum ipsi potius, de Religioni nosti ae , 8c Mero Evangelio injuriam irrogarint anno-O bri, dum contra S. Augustini Regulta , nos mi ,

que Constitutiones a Sede Apostolica approbatas, at etiam contra Sacrosanctum Evangelium propugnarunt, nullam Religiolos inter , frateruae correctionis legem servandam esse; sed illorum culpas quantumcunque s cretas, Superioribus denuntiandas . Ac licet perversa suerit propositio inis mandata; pejor tamen ea fuit. quam vertis in ipsa Heseos defentione protulerunt: nimirum Resigiosos omnes ex pura malitia peccare, nullamque in eis spem emendationis superesse; adeoque vanam in eis fore fraternam correctionem. Q e quidem non nisi ab iis , qui ita perverse de Religionibus

omnibus sentiunt, proferri unquam potuerunt. Qua quam porro C etani autoritate propudium illud tueri' velint, qui nonnulla ea de re obiter scripsit; si tamen legatur ille, ac D. Homas , necnou Sancti Patres, quo iis Secunda-secundae laudat , agendo de peccatis Religio rum , constabit quam scandalosa fuerit ea propositio ac doctrina Theologorum illorum. Caeterlim , tametsLillos ad injuriam nobis innandam Thest, illas defendisse videamus adversus Regulam S. Au sustini , quam profitemur , quamque adeo probat Ε clesia , ut eam ordines plusquam Viginti profiteantur sex quibus unus, videlicet Canonicorum mularium,

tot Sanctos peperit, ut pro qualibet anni die, trecenix sexaginta numerentur ; quemadmodum Anastasius Bibliomecarius in Catalogo Sanctorum , Carolo II. Imperatori nuncupato attestatur. tametsi eam propositionem expresse positam videamus , adversus Constitiutio. nesmostras; quae, ut ait Ρius II. scribens ad Mahum etem Constantinopoleos Imperatorem, universe Orbi Incem asserunt, quaeque a S. Dominico aspirante divino numine exaratae fuerunt, uti sibi a Christo revetitum S. Brigitta in approbatis revelationibus fidem 1ecit tametsi, inquam , haec omnia probe noscamus .

500쪽

ad Philinum i I. 93

non tamen orbem Commovimus, nec in oppositum expostulavimus ; sed istum in Thesibus , ante paucos dies , in ista Valentina domo propugnatis , propositi nem hanc apposuimus : Servanda es inter Religiosos eorrintio staserna. Hac opportuna es ad proximi emm- . datisinem ; nec potes his in ea λιs privatus Religiose s ω-dere juri suo. Illi autem protinus ad Inquisitores , ad Nuntium Apostolicum, dc ad quoscunque potuere S

periores , confugerunt, adversum nos expostulaturi.

Quis id patienti ferat animo λ Quasi vero liceat ipsi palam in Thesibus declamare adversus Constitutiones le Regulasinostras, immd etiam , ut videtur , contra Ε vangelium , fraternae correctionis solatium uobis eri- .piendo: nequaq-n autem nobis liceat propugnare, ea

sancte statuta esse , quae nostris Regulis M Constituti nibus sanciuntur λ Profecto quid futurum de nobis igno- ro , ii qui nobis eas injurias inferunt, se ipsos injuria. aifici conquerantur.

i Quintam injuriam, quam sibi a nobis illatam dicunt,

in eo constituunt, quod illos infamemus , ip umque . . Scriptoribus obloquamur. Quae sane quo jure ab ipsis venditentur, prorsiis istimo. Hoc enim in capite, uti di in superioribus , ipsimet ab illis gravius assicimur. Si enim de scriptoribus ipserum agimus , id ad summum in Scholis nobis accidit, juxta caeterorum Omnium consuetudinem. At illi in Scriptores nostros, arrepta Inquisitorum autoritate , animadvertunt : nec

iis dumtaxat obloquuntur , sed di illos emendare prinsumunt. Nec satis ipse capio , an excusari patientia noma possit, dum ea recolo , quae annis elapsis Barcinone contigerunt. Animadvertentibus Bibliopolis, quanto applauru excepta fuisset Patris Magistri Medinae Summa Conlatarum Salmantidae typis edita, eam ω eundis typis edendam judicarunt. Huic se negotio immiscuit Rector Societatis Collegii Barcinonensis , qui quaecunque de Conlassionibus generalibus , & de com- ilicibus in Conlassione non revelandis, in Summa sua cripserat Medina , propria autoritate expunxit, quae

SEARCH

MENU NAVIGATION