장음표시 사용
301쪽
mx bibulas & eredulas , ita ut eulpa de defectus Religiosi cedat
in scandalum sarcularium ,& dedecus totius Religionis. Attem dentes igitur , de Religionibus compatientes Summi Pontifices sicut aduertit Noster Ledanatom. I. quaestionum re l. cap. 'num. 6. sponte suo voluerunt e deie Iuri, ut desectus Religio Tum maneat secreti, & muleentur intra Religiones , etiamsi ahquiparticulares patiantur , nihil ecum nouum est, quod pars aliquid patiatur pro bono dc conseruatione totius, praesertim cum Religiosus ex sua . professione voluntarie se obligauerit ad leges ita dispone res,licut bene perpendit Alderete
lib. 2.cap. 18. anum. I9. Usque ad a-SuareZ num. 37. Cum Soto
concedit, ut elaam ad se ruam ιών modi appellatio non car, quιaut optim. oe Reliteisse atι git δε- tres , commine bonum Relgionis priuato praeferendum est, ct υ-- quodque membrum pro sono r sius postponere debet suum premoare ancommodum . Pluramum rem interes Religroni, ut caura
eius, Ersi qui sint defectus Dure ipsos Religiosos , tanquam Mure
fres O' Frarras componantur,s actis a silentio recludantur; nam F extra prodeant , decox
appellandι extra Relgum Pruna Para. discolis inquietis homiπιbus sequerentur. Fst etiam optama moratis ratio , quia si fici me prouisum est Reuiosis per plures Superiores ἀ Conuent b, et fu ad Generalem , qarast facilius crmelaus poterunt veritatem catis eo fere 1πtrapropria Reuersi mem, quam externa Iudices,et mos Ponti', sim, inerato ergo atia
3 ue Ex dictis infertur,prohibitairta esse appellationem ad Tribunal Donum Nuntii, non selum per
Bullam Vrbani VIu.citatam, via illum excludar nomiuatim,verum etiam perabas, cum enim in ali quibus earum interdicatur appellatio ad Sedem Apostolicam, S ipse qui est Summus Iudex ordinarius voluntarie & ple se ipsum a Iudicio. harum causarum ob commune Religionum bonum cxcludat, manebunt etiam utique
exclusi quicunque alii Iudices
Apostolici, quantauis sint praediti Superioritate de praelatura, praeterquam quod in priuilegio Bonifacij IX. & Leonis X. excla dendo appellationem dicatur: ram quocunque Iudice, qui non sit de Leto Oratne inimirum S. D minici. quae verba in rigore significant, quemcunque alium Iudi-
302쪽
eem en tussim esse,qui intra Religionem non sit. Ita tenent Gisi rius in pia i crina . cap. 9. num. 9.Sanchez ubi sta pra num. I 8. Ninstet Thomas a Iesii tract. g. cap. IT.num. FAE nouissimae noster Le-
sin alii. Hoc tame intelligitur in casu quo Nuntius non habet maiorem, specialem & extra Idin tiam I Sua Sanctitate Iutisdicti nem supra recensita mitilegia , quam enim si haberet, ad illum foterit appellari iuxta forma suae Iuriidictionis , 8c obseruando debitum ordinem in illis casibus, in quibus est concessa appellatio, Qua vero ratione hoc sciri possit, an videlicet illam habeat, necnex, videt i potest in Diana 3 par.tracti 2. resol. 68. Boba filia in Politica
cap. 17.num. 2. dc etiam cap. ΠΟ-
bilissimus, dist. 9 . & ibi Glossi
vertisignatis ad nostrum enim itinientum citcha sussiciunt. 36 Concludo hoc caput & hanc primam partem Tractatus notando,quod licet I F. Ioseph a S. Maria in suo Tribunali trach. s. c. I I.*. F. P. F. Martinus a S. Ioseph in suo Epit me cap. I S. num. I loquendo de sententia iusta cli-Cant, quando non datur per modum correctionis, sed exemplaris punitionis caeteris ad terrorem, &- cunfaciendum sciatdalo, sicut quando aliquis ob grauissima delicta expellitur e Religione, vel
sententia est condemnatoria ad triremes vel carcere perpetuum,s Reus appellet,non solum sit c ueniens,led etiam Obligatorium, admittere talem appellationem, re sibi pendere executionem semientiae, sonec videatur,quidnam determinet Iudex superior, ad quem facta est apyellatio : ego tamen non reperio fundamentum talis obligationis, & couenientiae,
sed supposito, quod proces Ius sint
bene substantiati,absque eo 'uod admittatur appellatio iudicialis, Scientia potest executioni madari, maximῆ cum ius dc Bullae Pont, ficum plerumque absolutὸ l quantur , & si ita causis mortis aesimilibus inter saeculares non admittitur appellatio. quando sci tentia iusta est, non apparet ratio sussiciem,cur inter Religios, ad-nnittenda sit, non obstante, quodpaenae grauissimae sint. Nec illud quod pro stra lententia allegat P. F. Martinus I S. Ioseph ex cap. de Priore,de appellat. fauet, quia ibi Alexander III. loquitur de qt. dam Priore , qui facto processu
contra unun Canonicum Reg. larem , non solum non admisit 1 istana appellat onem,sed ut ab appellatione desisteret, adeo inli maniter eum tractauit, ut eum
omnibus vestibus spoliari iusileritvsque ad indusium, excedendo in hoc limites suae potestatis;& cinnhic casus non solum manifestum gravamen Reo illatum contineat,
303쪽
sed etiam iniuriam grauem Contra Scpremum Iudicem,ad quem Canonicus a pellauerat , Pontifex iniuriam tibi saetam dissimulans deesaiatiit, Priorem illum no ob non admissam appellationem puniendum este , sed propter suas
enormitates manifessas que nec ad correctionem nec punitionem pertinebant . Ita hoc caput ex
plicat Pater Alderete ubi supra num. IA. dc I S. asserens, hanc esse illius genuinam & germanam i Ierpretationem , ab ue eo quod aliquid in oppositum reperiatur in cap. licet , de ossic. Ordinata quod aliqui citant : additque , quod Doetores aliter senuentes mentem Pontificis non sunt asse
cuti, eoqu)d COUitutio ipsi in Decretalium libro fuerit trunca ta, σ verborum proprietatem mi
dat his verbis: Nihilominus Romanus Poni/fex consideras quAmnecesFria sit in Religione regularis disciplina ,σ mor m Core ctio , Gr fu fgia ιν eis amputareo p rtere , minime arbitratus est ad suam iniuriam pertinere , stam maiae acceptus serιt in Religione, quι ά correἱtione appellauites ideo precepιt, vuh.im ob hoc poenam Priors esse ιnsigendam. Et statim numero sequenti su
iungit:Plade constat, illam dccre tale non agere de appellatione interpositis propter iniustam Co res ιonem , sed extra cassem Comretitionis. Et concludit: no
fram explicatione sentiunt aperinte Innocentius, Ioannes Andreas. Butrius ct Abbas in eodem cap. de Priore. Unde insertur, determinationem huius Captis non solum non fauere Autnori illair . pro se asserenti, sed potius refragari . 3 Nec etiam disserentia , quam, asserunt praefati Patres, habet i cum in rigore iuris; quia quando hoc Religiosis in causa Correctionis interdici cit appellatione, includit etiam punitionem sine ulla limitatione, supposito, quod punitio iusta sit, ut constat ex cap.
ad nostram, de appellat. ubi dicitidem Pontifex Llexander III. Hi damus quatenus si quado quolibet subditorum tuorum ad re
stiges. Idem docent Abbas in cap. licet de Ostic. Ordinat.Th nius Sanchez ubi supra num. IO2. Alderete num. I 4. circa medrum: praeterquam quod inconveniemtia illa , quae Summi Pontifices
in Religionibus euitare si a temdunt , admissa appellatione etiam in causis grauissimis sequantur, Ut per se patet, ergo allata dissolentia caret fundamento , multo magis , si sententia iustata sit, sicut stipponitur in casu , quo praetati loquiitur Authores. Quod tamen tenere videtur , est μι quod Alderete addit inquiens,
304쪽
cundum Ius appellatio non habeat locum in causis Correctionis x punitionis , quales sunt causae criminales , bene tamen in , ciuilibus et verutfSuperior D/Iicet Prouinciatis contra Retigιosos aut contra Asonasteriumrocederet , praecipiendo bona aliqua Religionis madere , vendere , aut atiquid abud re
305쪽
Pro Numero XIII. ad Caput Octauum
dicialis aspcxeriit lucem, P.F. Martinus a S. Iosepli Auclior secundae s utent iae relatae numero ter Iohuius Capitis parum approbans. impugnariones factas contra ab lam, de minus moderatus in ver-
his , quam statui ipsius reformato conuenit,in defens brio,quod fecit pro tuo lit,ro de Oresine Iudiciali, in fine Summae de Sacramentis praetendit omnino peta uader , quod suam sententiam itinet Panormitanus ubi suptii reiiciendcν illam expositionem re intellige P amrim exactam , quam ded tam , asserens illam esse diuinat riarn. Et quia ego non pra tendo
fundare meam opinionem l II ver
his alionuri , sed solidis rationibu IMblecro Lectorem , ut notecverba Panormitani ab hoc M- thore num. I.sui defensorii relata. Ego vero inquit Panormitan stlcmo cum Ioanne Andreis, qhoapost Praelatus excommunicare ct aliam Eccles.e censuram G. denuntiarum exra cerasi non vutir e cc regere, ubi .idueitcdum est, quo si Panormitanus expressu H-
qtiatur de delinquere occulto peccato solum petionali cimi tamen non con:het,eum de illo laqui lintelligendus sit de Excommunicatione 5ccensura lata si, tum coram duobus vel tribus, quibus constat de deliino,in casti quo illud negaret in nollet se corrigere. ut a veitit Soto ubi supra num. 2. 8 vel b:s citaris immediate adiungit, quod multum militat contra Α ctorem Desenserit, & fauet mihi, Et si aliter non potestprmiere,visiprmetεν steio,veι beneficio,Pote
306쪽
Christi Agae . 18. si Ecclesiam
non audierit sc. Vbi dubium noes ,Panormitanum loqui de castis gatione pubiaci , priuare enim aliquem ossicio vel beneficio necessario importat publicitatem , dubitari etiaimaon potest , eum loqui in casti, quo per talem publicam castigationem affulgeat spes emendationis in delinquente, sicut constat ex verbis , o aliter non potest penitere,quae sine ulla violentia intendunt dicere , si est, via non se voluerit emendare, poterit haec castigatio publica adhiberi. Si tamen per eam nyri speraretur emendatio , non dat Panormitanus licentiam viendi
illi . Vnde insertur, lianc doctrinam Panormitani esse illam ipsain supra citatam pro tertii sementianuin. 8. quam ego ut satis probabilem admitto, ac proinde, quan do per talem publicam castigati neni non affulget spes emendationis in delinquente, sed potius timetur, eum in deterius prolubendulo, neque quidem per imaginationem transmit Panormitano talis sententi quemadmodum
Author defensorii praetendit; ex
quo patet meam explicatione cliuinatoriam non esse , sed in verbis Panormitani satis fundatam. Et mam. 3. admiratur Author
defensorii , quod citauerim Mirandam,de ordine Iudiciali lib. I.
quaest. I l. art. 8. conclus ultimi pro tertia lentent, , cum tamenta,
inquit) clare amplectatur meam, quae est secunda . Non dubito,
quod hic Audior illa verba quae citat ex MirandI in suum fauo
rem inuenerit in aliqua impressio. ne vel antecedente vel subsequente illam, qua ego usus sum , lacha Salmanticae Anno I 6o I. per Andream Renaui, & aliam, quam pollea vidi, in qua non habentur illa verba a Patre F. Martino citata, nec ulla censura Contra opi
nionem Soti, de Banner , imo iulam sequitur in sequentibus Verbis citata quaestione I I .ari. 8. Vbi ante quariam conclusionem ait: Sed iures, quid se obditus υι- nunc po quam est admonitus,ct a Praelato correptus, ct postquam crimen suum testibus potes com-Probari,non Usumfuerit confessus nec proonat s emendare , sed proterve Ur perti cιter nerat fRespondeo, it quarta Gesu , in Me casu dicit Sotus ubi pract Argon, σ alit mΑlis in.q. 3 3. art. 8. Caietannm hi ecuti, quod si nulla speratur emendatro Fr intrassed magis perversio ct maior
induriatιo timetur , ct peccatumes ex iis,quae soli m nocet peccanti,cT no ex illis, quae vegut m perπι ciem publicam, ct quod in tali cmsi est a punitione resffendum, Nec ulterius est progreriendum . Et
postquam lianc sententiam Soti pro propria posuerat conclusione, subiungi sed dices, quia si emem dario pereturὶ Resiodeo,ssit vltima Conclusio, quado expumtione emendatιο fratris peratur, si a
Prelato ulterius procedatur,pys
cul dub o procedetidum est aduemfus talem fratrem via Luras, ct in hoc puncto, er casu er in hoc art culo
307쪽
eris desinis via correctionis frinterne T incipit ura es ordo DLetillis insinuatus a Christo Domino niat . I 8. Ss Ecclesiam non audrerit,ssit tibi tamquam Ethnι-eus 2 publicanus . Vnde in hoc casu ius est Pralato siue Iudici in-ιrudent talem Abditum suum
ee eumfob censurιs,ctsi opus fuerit , ct expedire videbitur , sub
quaestιone eormenta 3nterrogansside tria crimine,cst tandem conferifum potes ipsum paena Iuris dam innare,dies absoluere , si crimen non potuerit optime probari, esidem ter I ravda. Absque eo, quod dicat aliud verbum in hoc pii csto. Unde infertur,eum vel retractas lesententiam Patris F. Martini , vel eam in aliis impressionibus ex
sito, quod ego non viderim illam, quam habuit P. F. Martinus, nec viderit ille eam, quam ego habui, bene Potuit admirari . Sed quidquid sit de hoc, etiamsi sit seiuentia Villatobosdicut praetendit,ego
tamen existimo, non esie ita in rigore,sicut iste Author intendit, sed quando in illo locin quem citat dicit , in secunda parte tract. . diti I conclus. .quo l possit iudicialiter denunciari, loquitur de delicto occulto, quod iamcet denunci anu , in quo habet Ius petendi satisffictionem per viain Iuris , si non pollit alia via, qui modus t
quendi est usurpatus a Trulleiachcitato Capite sequentinum. I 2.cir
ca medium, S in hac opinione manis me confirmo, quia Vital Pruria Pars. bos magis insta tract. . dissic. c.
num. . dicit, Advertanemas , queaunque et detito se pueda pro rcon dos testigos orno a' infamia, nos pueri reuelar,quando se pra- eu et eastgo dei detinqneme, vismo se colige det capitula quatiterer quando. et condo de Accris tinibus,mas quando se pretende sola la enmtenda, lo pueri ydeuerior H superior como a paris ergo doctrina Villalobos, quem citat iste Author citin hac concor danda est, ad hoc ut bene natelligatur . Verum ego volo abstinere ab interpretandis his Authoribus. Nec censuro hanc opinio nem secundum quod reperitur in prima impressione , soluin dico,
quod mihi dissicilis visa sit , eo quod esset destituta Authoribus,
qui illam clam asserunt in hiis fore,quo vult P. F. Martinus, nec non illis,qui se accoliam ahi Sacris Canonibus de legibus verae
charitatis , eo quod dissiculter apud similes cum tali expressione reperiri possit: si dictus Author illos inuenerit,eosque intelligat suo modo S non meo , quid aliud agendum est , nisi remittere Lectorem ad hoc,ut leSat fundameta utriusque sententiae , & suum consulat coiiucientiam in Electione atoue praxi.
Acidam solum in confimati nem mei dicti aliud nouum fundamentum , nam si denuncians Euan elicus in huiusinodi peccatis solum personalibus &secret sposset fieri denuncians Iudicialis
α publicus, deberet esse propter
308쪽
unam ex his tribus rationibu , vespropter correctionem dc emendationem delinquentis, Sc hoc non , quia supponitur deteriorandus: vel ne illius deluctum maneat impunitum , & hoc etiam non valet, quia non potest dari delictum tallini perlanale,quod Praelatus non
possit debitς castigare coram illis,
qui illud sciunt,quemadmodum, cap.7. num. s. dictum est:vel tamdem est propter bonum , quod ex pubIica castigatione percipitC
munitas, quatenus ex illa incutitur metus caeteris, ne simili modo
delinquant, & neque hoc est quid
valet, primo propter magna incinuenIenua,quae ex hac doctrina sequuntur , nimirum posse denunciari de calligari aliquem in pe 'catis non exceptis nulla pracedete infamiaζquod iam semcteter c. .impugnam est.Nec valet dicere,
i d in hoc casu incorrigibilitas elinquentis siet pro infamia vel Accusatore ficto, nam sicut ex eo, In d peccatum sit secretum vina persenale, nec utis duobus vel tribus, quialiud sciunt , nec Praeiato praebet Ius ad publica dum illud ante incorrigibilitatemata nec post ipsam, quia tam secreta est incorrigibilitas quam delictum, nec nugis nocet unum C, munitati, quam alterum , ergo
numquam poterit publicari nec incorrigibilitas, nec delictum kxime quando non affulget spes emendationis in deImqnenre per publicam castigationem . Dicere
aurem, maius bonum sequICommunitati ex eo quod Iuc marmetus. imponatur fraenum eaeteris per pi licam Calligationem, quam ex sama dc bona opinione particularis delinquetis, ac proi de illud huic anteponendum esse, etiamsi delinquens de emerandus esset,ego ex istimo omnino faIsum non Gum propter doctrinam n meri r 1.huius capitas fle sequentis praecipue a num. I 6. quod nempe maiora damna proueniant tam munitati, quὶm bona ex similitiis publicis animaduersionibus, v rum etiam quia meo videri tolleretur totaliter Correctionis stare nae ordo:& hoc quidem satis eHAcaciter probatur ex praedicta se tentia,nam secundum illam maius
est bonum, quod sequatur ex pu blica castigatione, etiamsi peccatum sit secretum,& sesum per nate , qui ira fama proximi, aliis enim pul,lice castigari non posset,
ergo etiali talis delinquens eme daretur & corrigcretur per solam denunciationem Euangelicam de secretam , posset tamen ab istis duobus vel tribus, quibus constar delictum, iudicialiter denunciati, dc Iudex per praecepta ad talem denunciationem obligare poster, ne scilicet Communitas tanto b no priuaretur , quod sequitur ex metu & terrore in caeteris. Aiare cedens est fundamentum principale istius sententiae, Conseque
tia videtur legitima, quia quotiescunque occinunt duo bona, unurespectis alicuius particularis, a, terum respectu Comae unitatis choc praeponderat, potest de deber nusquitque Focurare maius inq
309쪽
num CZm Iinatis,etiamsi cesset minus bonum particularis. vel illi
immineat damnum aliquod minus : iv hoc dictat Ius naturale , quemadia du patet in partibus, quae ob tuendum bonum totius exponuntur grauibus malis . Et quod magis urget tunc, cum pinteli obtineri bonum Commundi ,
de illud quod principale bonum est in particulari, etiamsi particularis debeat pati aliquod damnum , vel malum minus principale , eino etiamsi delinquens maneat coriectis & emendatus tardenunciationem Secretam
Euangelicam,quod est illius prinopale bonum, & ex publicatione delicti sequatur infamia, quod est
malum nunus principale , debet tamen cum hoc malo misceri Oconfundi, ne Communitas tam ingenti priuetur bono , quod se ueretur ex publica castigatione elinquentis emendati ob terr
Iem eu fraenum caeterorum. Hanc consequentiam non concedet P.
Martinus, eo quod destritat ordinem Euangelicum , ergo nec etiam debet concedere antec dens, ex quo sequitur per bonam illationem . Propterea Authores Iertiae sententiae , quiadmutuntdenunciantem Euangelacum posse heri Iudicialem , quando est spes, quod per tale medium delinquens sit emendandus,non ad mittunt hoc propter bonum, quod percipit Communitas ex publica castis.itione suppon. ii, tenim hi Authores ex talibus de ictis Communitatem maiora percipere damna, quam ira, propter eorum publicitatem sed prop- , ter bonum spirituale correctia castigati, quod maioris momenti
est,quam propria iplius fama. Ac. proiiaste si illud obtineri non possit,nisi cum dispendio suras, probabile est , quod per tale mediuiuiendi 8c procurati possit, quia
una spirituale emendationis multo malus est, quam bonum temporale famae.
Numero 8. Author defenserit ita in ait: Uolo ripponere gratis,
quod in laoc casti tuale faceret deis uncians Euangelicus, si fieret Imdicialis . Addo nuncurassi quo de- nunciatio esset iniusta,Iudex tamenon male fareret illam admitte d quia Per denunciationem Iuri- .dicam habetur notorium Iuris, quod agit vices denunciatoris tacti,& maioris roboris est, quam infamia, citatque pro hic sentemtia Aletium & alios Aut res. Uerum quia haec docisim e sic citer impugnata fati capite s. per totum , praecipue a num. I 6. non cogit hic ad maiorem imp gnationem .ptima Pars
310쪽
quod P.F.Martinus 1 S. Ioseph supra citatus pro prima sententianum. I 2.in suo defensorio se demonstret offensum, mquod dixerim, eum sequi primam sententiam tanquam probabilem,quod non transiuit ipsi neque quidem per imaginationem, Scis quia ego non volo contendere verbisueu solidis rationibus, fideliter referam illa, quae memoratus Author habet cap. s. in suo Epit me a num. χ o. inclusiue usquὸ adnum. 22. Inclusiue, postquain s cutus esset opinionem comm nem, secundum quam requiritur,
ut infamia praecedat si delictis occultis praeter ea, quae excipiuntur, & ibi referuntur , suntque communia , sequentia adiungit. Mas de is que pense me alargo miratar deI modo de procederacerea de ia snqνstaon partιcu-- , porque es et que ordinaraa mente pratican los Praelados. Aastunos de elios he vasto tan Icrmρμώ sy cenidos con la dotrina commvn , quegastan muchissimoriemps en des dam,si la infamiallego a Fr ae tantos , si ero ono tan calis dos Ios Retigi μοι, de qu/cnProceia, que πηnca