Tractatus de ordine iudiciali, & Praxi tribunalis religiosorum. Compilatus ex vtroque Iure & ex ijs, quae docent graues auctores iuristae, ... Auctore adm. r.p.f. Petro ab Angelis carmelita discalceato, ..

발행: 1656년

분량: 454페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Declaratur quid possit facere Praelatus in

virtute de nunciationis Euangelicae

. in delictis probabilibus per .

duos testes.

t Ro meliori dicedom luce t is notandum est,finem pron ' priuin correctionis finis. - ternae de denunciationis Euangelicae sellari esse proximi emendationem , de Ideo pro illa obtinenda ea dumtaxat mediata , i adhibenda sunt, quae ad eam conducunt,& non alia esto aliis. nasint & proportionari ad alios fiunes astequendos. Sic s. D1omas Mirans.de Ord.suis dic.q. II. art. I conclut A est doctrina receptillima inter omnes discipulos L Thomae. Hoc sp- i

llsito est disiicultas, quid possit

cere Praelatus in vitiuae illi' notitiae, quam accepit tamquam Pa ter per denunciationem Euangolicam in casu delicti alicuius o culti & solum persi alis. nec non probabilis per duos resilas,posteaquam secit diligentiam illam,de quὶ capite praecedenti num. 2.3 3-actum fuit,casu quo delinouens pertinaciter nollet confiteri suum delicium , & incorrigibilem se oostenderet sine ulla spe emenda

tionis. Et notetur luc pei transi nam , quod in tali casis subditus delinquens sit, obligatione graui teneatur in secrero Literi P lato suum delictum , supposito quod habeat testes ad i lium conuincendum.Hoc dicit Mirand. q. LO. artan .conclus. 3.quod debet intelligi cum illa limitatione Soti allata n. 2. capitis praecedentis, nisi scilicet prudenter sisi persit adere possit, Praelatum tali secreta conscisione male usurum, & pro hoc quidam notant,quod illam non debeat 1 Cere coram testibus , maxime si sint diuersi ah illis , qui delictur

ignorant.

α Hoc praesipposito P. Magister

in lib. s.cle uast.q4. Conci reuocando id quod dixerat in relech. de secreto , quem sequitur Hom. Sanch. tona. 1. Coni lib.6.

c. 2.duh. II. num. 9.dicit, si noria

sit ipes,quod piocedet o conto illum publice & Iudicialiterem dandus sit,summum, quod Praela tus in tali casu potest facere,elle s. eum excommunicare, quousque

92쪽

ad se reuersus suam rem escat,& seleatur culpam, agatque doemendationet non tamen potetit

applicare panias illas ordinarias a Iiue impolitas, quia hae solum odii innantur ad punitionem delicto,

ruin publicorum et adduntquO,l raefatam excommunicationem cithun imponi & seni posse coram illis testibus, qui tunc praesentes erant, quando illum Praelatus iscreto correxit ii Secunda sententia dicit, quod etiamsi sciat Praelatus talem deliinquentem non se emendaturum,

pet Iudicialem & publicam punitionem , imo potius in deletiora prolapsurum, possit illum carceri mancipare, per praecepta & ce

suras cogere , vi sateatur verita

tem, suam tenebitur dicere: & si Meessum fuerit, poterit illum to turae subiicere;sin minus conuicto per plenam probationem testium,uilaus notus est cassis qui ad I icium vocati tenebuntur respondete iuxta vetitatemὶ poterit m

nam ordinariam, quam meretur

delictum, applicare.Hanc sentenistram cum toto hoc more tenet P.

D. Martin.de S. Ioseph Francisci discalceatus in suo Epitome Iud, ciali citi nu. & pro illa citat P

normitan capviouit. de iudiciis:&licet prima facie videatur eam te nere Panormitanus, si tamen cum attentione legatura numero M.

usque ad num. s. in quo tangit punctum res,non facile diiudicati potest, hanc esse illius mententa. Quia num. 4 ubi agit de peccatis occultis, luς sunt m n umentum Prima Pars, boni communis aut tertii, & d personalibus, probabilibus tamen per duos aut tres testes, postquam serio inculcauit , attendendum semper Q. ad famam proximi, de delictum publicum moltcc,secretum vero secreto esse corrigedum relatis diuersis opinionibus S. Amton.& Ioannis Andreae , tandem se concludit: uo vero tenes Done Andrea, quod possit Prael

tis excommunicare 2 atiam cenis

suinam Ecclesia exercere sn deniliseratum eius sisitum , si non vult se corrigere, ab ter non pol paenitere , ' spriuetur officis vel beneficio, poterit ilio priuaris

quod possit illum pii re, si aliter

paeniteat, probat ex verbis Christi Domini Matth. I S. M Eeelesiam non audierit, σα ex quo infertur, Panormitanum non esse illius sententiae relatae in toto rigore,sed ad

summum sentire , quod si spes affulgeat , delinquentem per talmedium sere emendandum Z acturum penitentiam pro suo pec cato, Praelatus procedere possit ad illam publicam punitionem . mintanter autem dixi Ad

quia loco citato non se explica an lo uatur de peccatis occultis, quae sunt in damnum boni communis aut tertii, an vero de illis, iquae solium sunt personalia, facta enim si aperius mentone de viribque, statim concludit cum citatis verbis non determinando de qui bus peccatis loquatur , m

quidem iudicio sol uni loquitur de

peccatis illis prioribus, citat mi in

pro sua parte Hostiensem lib. I. G ui

93쪽

caper Octauum. I

in rubr. de inquisitionibus num.1. qui licet admittat, Iudicem pos inquirere, etiamsi delinquens non sit infamatus , dummodo apud illum denunciatus sit statim tamen subdit, Sed non remoueb tur a beneficio , 1mo paena insigetur arbitrarie ct occulte, ergo solum ammittit inquisitionem & punitione cultam, quando delictum est secretum, & alteri non nocet rusi delinquenti; quando enim nocet aliis', bene poterit procedere ad punitionena publicam, si ex toto non se hiraedaverit. Idem dubium

elle potest de mente Viguerii lib.

inst.c. m. f. 2. vers.9. citati a Samcheet ubi supra nurret. in fauorem huius sententiae; quia Viguerius non explicat, an noc fieri possit, quando non affulget spes em dationis per iudicialem puniti

nem, imo meo iudicio sentit coimrranum, secundum doctrinam

quam habet vers. . post medium, ubi supponit, finem proprium fraternae correbionis esse emendationem proximi, & si haec obtineri possit, non rejiciendum et is ad fimam, si virumque simul haberi non possit: ergo quando per

nullum medium emendatio obti-tineri potest,sentit, Deo remittendam este punitionem occulti pe cati & personalis, esto probabile

si,quod est id, de quo triuimur

in praetenti.Et quia aliquis facile decipi possiet existimando dictam

sententiam esse Alderete, propter illud quod dicit lib. I .cap. c. num. .& 6. rogo, ut legatur attente 1 M. II. usque ad nu. 26. inclusiue,& apparebit, qudd expresse teneatopposivam: & num. 9. & rs. selum loquatur de peccatis occubiis , quae sunt in damnum boni

Commnnis , aut minantiar alicuitertio, in quibus si*ereta Praelati correctio nihil proficiat, bene poterit transire ad Iudicialem, utendo incorrigibilitate pro Accusatis. re ficto, ii voluerit obligare I nunciatorem Euagelacuna ad liori ut sit Iudicialis. In peccatis tamen silum persenatibus & occultis,t, cet protiati possint, expresse tenet oppositum,sicut statim videbitur, Sin eodem sensu debet intelligi

Nauatrus in rubr. de Iudicris nil. 9 s.sicut dicemus num. I . l4 Fundamentum prampuu huius sentctiae desiimitur ex verbis Σpi: Si Ecclesiam non mirru, fili rita scut Ethmetir GTpubticanus, ubi

videtur,Christum dare licentrum, tractandi talem incorrigibilem imstar peccatotis publici, ergo sicut contra hune potest de debet princedi cum punitione iudiciali Oublica,ita etiam contra uaco Suilem, esto delictum sit secretam, probabile tamen . Confirmatur soc illa ratione,in' qua sela se fuimdat praefatus P. F. Martinus de S.

Ioseph, & est, quod licet publica

punicio non prosit ad emendatimnem delinquentis, imo potius ol sit, proderit tamen bono comma ui, imponendo D num,& terr docaeteros, quod praeponderat tamates cuius particularis. Et si aliquis interroset,quom do, cum non adsit infamia delinquentia, in dicto calu natatus ad

94쪽

inquisiilonem Iuridicam parti γ' rem contra eum prore dere possit , suppositcq uod necem iam sit, et myrocedere ha delictis occultis & solum perionalibus , sicuti determinant Sacri CanonesZad haec respondens duo dicit praelatus Pater; primum, quod Praelatus poterit per praecepetum &cems uras obligare illum,qui ei denunclauit delictum tamquam Patri, ut illud denunciet tamquam Iudici, tenebiturque obedue, sicut tenentur de illi, qui habent notitiam delicii, teltificari; stipponit enim ille Author, an hoc casu denunciatore Euangelicum posse este Iudiciale:& si licite pollit illud sacere secluso praecepto,,κ imposito a Stis

Piore tenebitur denunciare, sicut docet Pann .q. 3 φ .art. S. dub. .conckic ,.Ledesan Sum. rast de miscricordia c. g. concluc 26. Suarea tona. g. de Relig. lib. IO.c. I 2.num. q. & alii, loquendo de peccatis Occultis, que sunt in damnum boni communis aut alicuius tertii.Secundi Im .quod respondet, eli , si Praelatus ad hoc noluerit obligare, poterit per aliam viam. incedere utendo inc gabilitate,qi ut agit vices Accusatoris virtualis aut ficti, quemadmodum d cent Miranda de ordine Iudic. q. 3 .art.2. Villatob.trach. i . diffs .im 3. cum aliis r & in virtute illius, etiam si non adsit infamia, poterit procedere ad inquisitionem parti-ctri.irem Iutidcam,obligari

nunciatorem Euangelicum , ad hoc ut testificetur,cum communis sententia teneat, eum lκ ue eis irima Pas.

tellem in Ordine tI; ridico: sicuti

etiam poterit obligare alios duocaui tres testes, qui habet notitiam delicti , qui omnes tenebuntur dicere dc testificari veritatem. Illa sententia in toto suo rigore videtur mihi valde dura & tiissicilis, tum quia eli destituta Auth ribus, qui illam expresse teneant, excepto praefato Patre F.Martino: . 'tum etiam quia illius fundamenta sunt debilia,& in re talia graui nuulum adiiciunt pondus , quod ut pateat, dico pruno; Suod verba , Christi Domini non frueam,riam,

ut sentit Innocentius citatus a P

normitano via si ima, quando delinquens est occultus,& liabet cς-teras dictas conditiones, solui debet uinari tamquam Etlmicus& publicanus ab illis , qui sciuiudet: ctum in secreto, non auteu

in publico infamando illuua , S

huius opinionis sitiat omnes illi Authores, quos pollea citabimus. Fundametum ex racione petitum

est, quia sicut statim probabimuς

in hoc capite &in sequentibus, plus nocumenti quiuia boni accipit bonum Commme ex publicatione peccatorum horuIN, personalium. Uerum esto adnut- iteremus, talem publicam castigationem delicti esse proficuam C mum bono, quia tamen et Iet coniuncta cum iam graui damno particulari, sicut inferius patebit, bis admittit illa sententia, nimicui cum hoc quod est peiorari, Dolia poterit illud Iudex praetendere per totam notitiam, quam habet ex denuciatione Euangelica, inuS

95쪽

finis proprius est bonum spiritu

te delin uentis . nrout dictum est num. I. dicere veQ, quod in isto casu Pra latus possit os ligare D nunciatorem Euangelicii ad hoc, ut denunciet Iudicialiter , est omnino falsiurat sed quoniam discus sio huius dissicultatis pendet ex resolutione illius dubis an etiari L. secluso praecepto siubditus licitὰ

possit facere talem denunciati nem, illam remittimus ad sequens Caput, in quo explicabitur , tr

quo genere peccatorii possit quis

licite iacere clenunciatimnen Qu-dicialem, es quomodoilla, quae non potest denuciare seclusio praecept nec etiam possit denunciare polito praecepto. Nec etiam aliud medium,quod nil iniit citatus Author, nuntruam incornipnbilitatem posse subire vices Accusatotis viri lis vel λέλοῦ , facit ad propositam pro calal ncienti; cum enim illa notitia

incorrigibilitatis sit tantii in mediii quod assumi porri intra ordinem Euangelictum, qui est secretus, no potest deseruire ordini Iudiciali, praesertim quando noat uiget spes

emendationix in delinquente,cumrhaec ficut num. r..taximus sit prinprius illius finis , ac proinde quod

ad talem finem non conducit, sed: potius illi repugnat de nocet wΠG potest illo Praelatus uti in virtute .E uangelicae denunciationita Vnde auertur, illam sententiam curi eo rigore suo , citam Authoze .ponizur, este parum fundatam.

t Tertia sententia dicit, quod sim casu proposito' cotularatas Omnibus mediis intra ordinem Euam gelicum possibilibus delinquens'

aestimatur incorrigibilis, speret tamen Praelatus , illum fore emendandum per media ordinis Iudicialis , pollit procedere utendo omnibus illis,quae a priori sententia allata sunt, & per consequens poterit Praelatus uenunciat ei Euangelicum per praeceptuiN &censuras obligare ad hoc ut faciat denunciationem Iiudicialem, veIrii illa icorrigibilitate pro Acc satore virtuali vel ficto, de in tali casu tam detruncians quam teste stenebuntur obedire ex respondere Praelato veritatem camqntin qu- dici . Et ita ad illud ipsinu tenebitur Reus interrogatus ah eodem Si uero nulla sit spes facieiviae emendationis pet Iudicia publicam castigmonem , non erit

licitum ad illam procedere, sed actsummuin secreto excommunica

re delinquentem icti' seut dictumnum. S. remittendo caetera ad timbunal Dei, stipposito quod peccatum non sit sc indalosum, nec in

clamnum boni communis vel essecu:us tertii, ει ciclinquens non sit

natamatus. Hanc sententiam cum dicta limitatione tenet Soto de Secretan b. a. q. q. COncl. 8. NDuarr. s.c. inter vada, corol. J q. Παi 6C. Et in hoc sensu debet intelligi, dum allam sentcntiam videtur

96쪽

sayti in Claui Reg. lib. D. c. I .

Fundamentum huius sententiae quoad utramque partem desuml-tur ex verbis Claristi Domini si pia relatis, in quibus videtur dare licentiam urendi tali medio tamquam utili ad lucrandum prox mum,dum alia magis leuia & sitauia non sus tui in ratio est quia lus est, & luris aestimati de- et lucrari animam proximi per culpam perditam,quam conseruate illius famam cir caetera bona , rei cratia , ergo dum spes est lucrandi animam proximi, etiamstat cum prauudicio ipsius famae vel aliorum bonorum tempor humi, utendum erit praedictis me- cliis , cum caetera Cmnia deficiant. Si tamen talis spes haberi non pos- fit, numquam ordo Enangelicus dat licentiam transeundi ad ordinem iudicialem lacerando famam proximi absque cc quod obtineariis eius finis, qui est lucrari fratre. H.tzsentctia videtur est. IλTtarnait in quas ι onibus disputatis q. de Virtutibiis,ub; inquit: Seruandia is stiris consulitia ET D asmul, siferi potis, atioquin con

serenda es fιμα,2 olvit Domοῦ σωdι fiatu, cum cladipendia famae 1ratris eonscientia per publicam demonstrationem a peccato liberetin. Ergo sanctus Doctor sentit, dum non est spes emendationis,

nullo modo procedi posse aci publicationem delicti, bene ramen tunc,cum habenir illa spes: in isto enim casu charitas quae moderatur & regit ordinem Euangelacu, utitur ordine Iuinciali imperando Iustitiae, ut cum uo rigore illam adauuet ad assequendum id, quo lper media blandiora obtinere non potuat is Haec 'sententia cum tali moderatione explicata est valde

robabilis , & pro tali illam ha-ent praeter illos citatos, qui illam sequuntur) Bannez, Ledei mad Triniciach.in locis, quae statim cμtabimus , & pro illius praxi poterit seruire id , quod notaetum lint capite septimo nu. I an fino Io Quarta sententia , quae procul dubio clemetior est & rationi in gis consentanea ac legibus chai tatis,tenet, quod in delictis occultis, de quibus non est infamia, quae sivit mere perIbnalia,esto sint probabilia per duos aut tres te.

stes , si postquam Ptari itus ad hisbuit omnia illa media ad ordinem Euangelicum spectantia, adhuc delinquenς perseueret in sua pestrinacii , non possit contra eur procedere ad ordinem Iudicialem publicum ἡ etiamsi attulgeat spes emendationis, & pei coviequens

non poterit cogere per pzaecep nim Sc censuras Denuncina renia Euangelicum ad hoc ut denunciet iudicialiter , nec ut ab eo tollat obligationem secreti, non emI

97쪽

potest licite facerer ae noride non poterit procedere au inquit titarem particularem Iuridicam

contra delinquentem in virtute

incorrigibilitatis, h. aec enim dumtaxat seruit loco Accu uotis ti stitia peccatis occultis, quae sinat i damnum lκ ni communis aut ali- cinus tertii. Et ratio est , quia tineam notitiam quam habet Ptivi tus per denunciationem Euangelicam . habet sub eadem oblag tione scaeli, sub qui illam habet

lenuncianu& ita nec de nuncianssoterit illam tollere, cum non sit ominiis alienae famae, nec I pleta

Praelatus poterit illa secreta notitia uti ad actiones publicas ins mantes delinquentem quoad omnia . Vnde pia cepta de censurae 1 Praelato denuncianti, testibus OReo impositae ad hunc finem, erutim ullis, inualidae , nec ullum habebunt robur obligandi . Hanc sententiam sequuntur P. Magister

civ . Petrus de Ledesma in tro et itu de nussericordia cap. 4. data

fench. lib. I. In Decalog. c. I. duta

ai Probatur primo ratione iam insinuata, & est,quia eadem prorsus obligatio seruandi secretum , ςuae erat in denunciante in ordine ad conseruandam famam delinquentis occulti,remanet in Pracla-t pcr denunciauonem tibi faccitamquam Patri . nam ut aduertit Aldereae num. 2 .m denunciatione Euangelica, Supemor an locum .psius denunciantrasubrogatur,ut Comeditionem secreta νιιluersia

ctrina commvn s est, sicuit prob bimus in paragrapho sequenti, ocin capite cie Inquisitione generali. perlonam particularein. non Pollelicite publicare clelictu naere per sonale & occulitam eui ut no tum duobus aliis vel trihus, ct si illud publicarct u c. t graviter adnunus contra Charitatam

secundum aliquos etiam contra

iustituun , nam talis publice insta-maret eum , qui habebat itinam bonam, ergo ob eaiudem ratione non poterit Praelatus vitaliano tia secret quae illi communicata fuit tamquam Patri in ordine ad publicandum S infimandum dein linquentem, siae eo quod laedatur obligatio secreti ex ostedantur loges charitatis e neque denuncia poterit ab ipso tollere talem oblis Mationem, non erum est Dominus famae proximi icut aduertit idem Nderete. Confirmatur hoc, quia denunciatio Euangelica non facit

Notoranm Draa , nam ili illa de nuncians non agit de omine Liridiciat neque Iudex facit oe acrum Iussicis, ergo si ex alia parte non adsit Notorauis famulaec infamia, nec damnum alicuius testis, nec boni communis , ut supponimus

98쪽

nulla ratione Iudex liabebit ius ad

inquirendum iuridice contra i Iem delinquentem occultum, siue per tale medium sit emendandus

siue nonari Nec valet dicere cum tertia sententia, quando adest spes em dationis per medium castigationis publicae, bene poterit Praelarus uti tali medio est enim ordinatum ad finem principalem denunciationis Euangelicae. Dico hanc rationem

non satisfacere , quia medicina s Crdinis Euaraselici,quae applicari potest per modudi curae apecialis pro rio infirmo , debet eue pro- .poletionata cum fine intento, sed

infamia & castigatio publica non habet proportionem eii cura pe

'cati peculti,quod non est in dam-mu almum, ergo talis medicam applicari non pote Quod autem non habeat proportionem, probatur primo, quia medicina intra ordinem Euangelicum utpotC I gulatae per cliaritatem, dedient sapere benignitatem, sicut ipsa cha-I Itas , quod tamen non competit

medicinas intra ordinem Iud malem,sium muri durae & rigidae. S cundo quia sicut bene aduertit P. Magilter Baianez cum Author,hus citatis, Ordo Iudicialis & il-llus punitiones publicae ordinatur ad reparanda damna publica illa quae vergunt in nocumen una alicuius tertii Innocentis, ergo utanon reperitur malu aliquod quod sit allectiun talibus qualitatibus, non esit licitum uti rigore ordinis

Iudicialis infamando publice illu, qui habebat bonam famam i p ter quam quod , sicat dicit ipse Ba ea , & nos diffuse prob al&mus capite sequenti, ordinariu ex

pnblicatione felictat um Occultinrum plus damni iissertur communitati de ipli delinquenti, quaIT , bonit deinde esto admitteremus, delinquentem pro tunc quoad delictum p sens emendandum, in famia tamen illa publica quae inhnet, illum p cipitat in aliis o M. 6onibus ad peiora, quam non erat praecedentia, sicut tellari potvit ipli experientia . Videtur miles, quod delog.item aliquid huic doctrinae, si in illius coirficinationein non adducerem grauit sima verba P. Magistri Bannez , quae habet in

22.Q. 3 8.art. s. ante quartam Comclusionem, & in eadem Coi lusione: Quando Correelio pubi γιsinquit2 non es ori nabili perse

ad bonum commune, non debet φdhiberi propter bonum partacula delιnquentis , quia quod delicia publicentur, ex natura smr mciviles communitatι, es enam exemplum , ut ali adsimitiafaciencia murtent&r. Custigarιo vero poboca, quae IvperNemi ab eo, quι habet

causa pμι citas desinorum. Ergo metius est, quod non publicenturpe e ct absolute loquendo , quam quod phblicata puniantμr . Ergo peruersus ordo videtur,quod propter bonῆ vmus si ilicet detinquetis publιcetur deιιuum illius. Nergo es licitum transfrere ad publicum forum de id Tum illius, quΦTAMe ad urtiumgrAdum Corra

99쪽

' capricctavam.

Aionis fraternae manet incomptiabilia usiquando seu modi pudit eitas est per se immediat. ordinain latis ad bonum commune.Et si hoc sentit Doctor tam grauis, etiam

quando est spes, delinquentem iure emendandum per castigati nem publicam, quid sentiret,qu do non speratur aliud bonum vel utile, nisi illud quod sequitur tria Communitate ex publica punitio ne delinquentis occulti, sicuti t net secunda sententia λ ex quibus omnibus infert inedia illa indinis Iudicialis no esse proportionat a pro correcti e delictorum Occultorum personalium, quae fuere imnifestata per denunciationem. Euangelicam, bc per consequens nec debent nec possunt usurpari& adhibeti in virtute denunci tionis . Cum ouo manet satisfa-

etiam principali fundamento secundae sententiae. Ad illud verΛ. quod desumitur ex verbis Sancti

Thomae, respondet Bannez art. 8.dub. 4. in selui. ad tertium curria Nauar. d. cap. inter verba, corol.

3'num. I F d. quod ibi per publicam denunciationem s. Doctor intelligat eam,quae fit coram telliabus admonitionis secret ,& etiam eam quae fit PGlato tamquam Patri, in quantum publicum orponitur illi, quod totaliter Se vindequaque secretum est, & eodem inodo debet intelligi, quando dicit , quod Seruetur conmemtia

contemptasama . ubi per famam intelligit eam quam perdit delinuens , quae non parua eiij apud raelatum ut cos qui vocati uuat

ad faciendam admonitionem ita

secreto , non vero eam , quantia

perderet apud omnes per publicam inmittitionem & castigatio nem . Legatur S. TlMinas in s lutione ad & patebit hanc esse esus mentem . nam ibi loque do de Praelatis Regularibus i quit a Quia Praefatus non est Iu

siasticus. Id ipsum docet quodlis

hem ar. 2. ergo sentit , quod quando non praecedit infamia is

vel adsunt mani sta indicia via suspiciones , non possit Praelatus procedere ad inquisitionem particularem publicam in linc gen re peccatorum occultorum, quae non sunt in damnum boni comis munis vel alicuius tertii , SOper consequens quando dicit:MNMetur conscientia eontempta famma , debet in elligi non de ει ma , quae apud omnes perditur per ordinem Iudicialem publicum , sed de illa quae perditur

apud Piae latum detestes Cori elicinis Fraternae & denunciati nis Euangelicae . Et consermiter ad hoc dicit Caietanus, ibidemias quod sequisito propria loquendo, qua es Iuridica, non habet locum in processu per denunciat ouem quando non adeli infamia red-Disitir Orale

100쪽

dit rationem: Quo iam inquisitis. nem debet pracedere infamia, ita quod etia-s duo vel plures aurent vidisses aliquem eo ιμυμ α men aliquod π mua aues ins msa , non est y opterea inquiren--m,is habetur in cap. inquisiti ius de accusativbi dicitur, Sed nove est puniendus indicialiser. Id ipsem repetit q. 6 M. I .dando rationem e Quia peccarum eo ipso quod occultum sis , exemptum estas inquisistime humana oe iudicia

humano, quoniam omnια νωι cara

humana ad publicam potestatentia sesentiam nectam . Et cum

hoc nequeat intelligi de peccatis occultis , quae sunt in damnunti. ni eommunis vel alicuius te ni necessario intelligi debet de itilis , quae dumtaxat sunt in dan num illius , qui committit. Qum totum essicaciter confirmabitur ex doctrina sequentis capitis.Et ita lentio,hanc vltimam sententiam opporiere sequi communiter, & maxime inter Religiosos, ubi bona fama& opinio plimina aeminatur , & maximi momenti elu de semel perdita.eausa est tam

torum damnorum tam animae,

quam corporis . praeter dedecus magnum & notam , qua aruciuntur Communitates, in quibus

Religiosi infatuati degunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION