Institutiones fundamentales linguae Arabicae, in usum juventutis academicae editae ab Hermanno Zschokke,..

101쪽

φ 42. B. De Motione. g 43. c. De Numero nominum.1. De Duali. Dualia numerus ad omnes omnino res transferri potest, ast in sermone vulgari ut in hebraico parcius adhibetur. Τerminatio Duali una tantum est Ol pro casu recto et pro casu obliquo, quae generis communis nomini singulari ita adjungitur, ut et genus et terminatio ejus semininu

integra serventur, V. g. manuS Oloia c. r. et fasia c. Obl. f p0pulus, et O et duo populi. Not. a. Tertia radicalis . vel a in aliam conversa vol abjecta

nario Ha fuit per Elis prostheticum compensatum.).

nations Ll, si ex est enata, aut manet aut in rsdit, V. g. mlta, dual.

2. De Plurali. Pluralis duplici modo a Singulari sormatur, quorum Primus vocatur perfectus, sanus etiam extornus), quia literae et vocales Singularis immutatae manent, secundus autem impor fectus seu fractus internus), qui formam Singularis pluribus modis mutatam seu fractam exhibst. Not. Resp0ctu rationis Pluralem formandi primus modus stiam eon90nantalis, vocalis alter nominari polost. α) Ds Plurali gano. 1. Terminationes pluralis sani pro genere masculino sunt in casu recto et in casu obliquo; pro seminino natum ex in casu recto et . in casu obliquo.

102쪽

II. Pars. De Formarum doctrina. III. Cap. De Nominibus.

V. g. eae rota ut is rota et ex fit et in , L . Not. a. Tertia radicalis o vel a in plurali masculino excidit, v. g. pro a P

Νot. b. Tertia radicalis a vel a in Singulari mutata et quiescens, in plurali seminino una cum vocali redit, v. g. 3 a pro 3- c precatio)format uia Not. c. Ultima radicalis Hamga tractatur ut in Duali vide supra

format uia siΡ-2. Pluralem sanum formant, nimirum

A. Masculinum: st) participia omnia, h) adjectiva verbalia, quorum semininum adjecto ii formatur, c ad-joctiva formae botal significatum superlativi habentia d) nomina propria eorumque deminutiva, e) adjectiva

relativa et s) quaedam appellativa, v. g. in pro Uata filius, rudi familia, . o posse880r, .l terra, viat pater,

frater etc. Not. Etiam feminina quaedam, quorum tertia radrtalis ν/Vel 3

suppressa per 3 finale compensatur, utuntur hoc plurali, v. g. pro

F-ὶ annus in pl. S pr0 globu8 pl. OH B. Femininum: a) Participia et adjectiva seminina, quorum masculina pluralem sanum formant, b) nomisa propria seminarum, c) nomina seminina cum termina tione a vel ι α, d) nomina literarum, e) nomina men-Sium, V. g. GL Ramadan in i lur. 0 Dο-mina verbi semininu nec non a sormis auctis derival a g) nomina masculina ex aliis linguis recepta, V. g. Ninni Consul in pl. , LQU Pascha in pl. Diuillaec by Go le

103쪽

ς 43. De Plurali a) sano, b meto. 77h multa appellativa, quamvis in singulari sunt generis masculini, V. g. tentoria a sing. i) adjectiva verbalia, quae in plurali vices Eubstantivorum gerunt, V. g. creaturae et j) deminutiva

s srerum et eniIum, quae ratIOno Carent, V. g. mon

licuius in pl. b) Do Ρlurali fract0. I. Praeter hunc pluralem per suffixa abstracta externosormatum invaluit apud Arabes concisior pluralium formatio vocalium sola intra stirpem mutatione constans; quae per totam linguam mira vocalium ubertas et volubilitas conspicitur, ea in hac pluralium varietate ingente tam maximo

elucet.

2. Frangitur forma Singularis vel mutata una alterave vocalium, vel aliqua literarum transposita aut abjecta, vel nova litera inserta.

Not. Sonus principalis hujus formationis esso vid0tur u natus ex pronomins personali hu, qui inservit reflexivo, passivo et abstracto significando. Abstractis aecensetur nomen verbi Infinitivus, et qua tals pluralem designaro p0test; hinc inflnitivi formas diversas plurali fracto significando inserviunt.

triliter orum. utriusque generis usitatae et juxta seriem plerumque receptam positae omissis tamen brevitatis causa formis Singularis, ad quas reseruntur, cum hac de re lexica consuli oporteat, sunt sequentes: l. data v. g. - mRXimae a SHS mRxima.

. si rubra. 3 Similiter in lingua germanica: .Dienergehast' osi abstraclum in Ringulari quidem ast clim notione collectiva seu plurali se. .Die Diener; eons..das Gebime . .die Gelangensehan' etc. vid. Meter i. e. S. 18 ff.

104쪽

Η. Pars. De Formarum doctrina. III. cap. De Nominibus.

terra.

105쪽

i . 43. De murali b) fraeto. 24. V. g. virgines, ebrius.

M , '; in vil Singularia quaedam prasistr pluralem fractum

et Sanum larmant, v. g. testis: pl. sc. o H . et pl. Sstu. Nec tamen omnes illas pluralis fracti Drmae usu quoque sunt receptae; imo interdum nomen una sola pluralis fracti larma gaudet,ia' s , iv. g. AE res habot tantum larmam sextam UI. Not. b. Ρluralis sanus et sormas pluralis fracti 12. 13. l4. et l5. pluralis paucitatis dicuntur, quia cum Numoralibus a tribus ad decem tantum uSurpatur; fractus vfro reliquarum formarum pluralis multitudinis, qui cum numeralibus a decem et ultra seu cum numero non reStricto eonnectitur.

4. Quadrilitera vel Plurilitora nomina , finalo non 'numerato), sive descendant a radice trilitera praefixo e vel l, sivse radicales sint omnes quatuor vel quinque Ilierae, tressormas pluralis fracti admittunt:

106쪽

80 II. Pars. De Formarum doctrina. III. cap. De Nominibus.

κώ- i a philosophus. Not. a. A sormis pluralis liaeti nune commemoratis derivantur

nova pluralia, quae pluralia pluralium nominantur, v ex 'Eunguis sit plur Uzl, a quo plur. secundus cxo pro

manus pl. l et plur. plur. otat. Not. b. A pluralibus fractis larmantur et nova pluralia regularia

seminina tanqRam pluralia pluralium, V. g. - domus, plur. Qiam et

plur. plur domus plures collectae. Hujusmodi pluralia usurpantur tantum de numero non restricto aut inde a novenario. No t. o. Plura nomina rotativa, quas dynastiam aut sectam indicant,

pluralom addito ii finali. sormant, v. g. satiata plu. Silassitas. Not. d, Singularia quasdam pluralia sua aliunde mutuant, v. g.

NLO), homo pl. in i usi contracte i H - 44. D. De Declinatione nominum. Constat, priscam Semitarum linguRm casuum nominis, , quos indogermanicae ingenium fert, prorsus fuisse ignaram. Nomini pro diversa notione et vi diversus locus certis o legibus in enunciatione est tributus; nomen videlicet, quod in. Vocum junctura a uullo dependebat i. e. Nominativus seu casus rectus), semper ab initio fuit collocatum, nomen vero

huic oppositum in casu obliquo) semper postpositum suit Voci, a qua logico pondebat, quod rursus duplici modo fiori poterat: a) aut nomen ab alio pendens sin genitivo) intime nomini priori ita subditum erat, ut prius ad posterius tanquam complementum statim et nocessario sine media quadam Voce Secuturum properans brevius pronunciaretur, unde prius nomen ante genitivum, quem nos dicimus, in statu constructo, ' Diqiliam by Corale

107쪽

I 44. D. De Deelinatione nominum.

poni dicitur; aut b) nomen verbo vel toti enunciationi erat subditum in Accusativo), quod e lege ante userbum vel enunciationem poni non poterat. Ceterae nominis relationes v. g. Dativus, Ablativus) prasepositionibus orant indicandae. Haec

prisca linguae semiticae et nativa facies integra suit sorvata in lingua arabica; nihilominus lingua gultissima magna vocalium varietato. in fine nominum usa est ad diversas rationes et notiones distinguendas, quo modo casus orti sunt, quorum in multis nominum sormis duo tantummodo sunt distincti liquo Nominativus seu casus rectus' et casus Obliquus, hic vero in formis frequentioribus et varietato aptioribus distinctius rursus in Accusativum et Genitivum se dirimit; .ultra tres autom casus tales distinguendos lingua secundum Suam indolem progredi haud poterat. Ratione casuum nomina sunt aut Triptota, aut Diptota, prout declinatio per tres vel dum casuum terminationes fit. A. Triptota. Triptota sunt complura Singularia masculini si seminini generis et pluralia fracta ac terminant absolute posita Nominativum in - On, Genitivum in ' - en, et Accusativum in i Seu IRA, V. g. mase. - , gen. Rcc. Vir

4 gen . , aec. m seII Oraia. No t. a. Voealis u generatim est 'num Nominativi, vocalis a elsus obliqui sonus, qui in persecta declinatione Accusativo mansit, in Genitivo autem pro i comparuit. N o t. b. Accusativi terminatio in scriptura jam antiquissima literat in fins scripta est distineta ea ex causa, quia Accusativus a positione sua dissicilius sino scripturas ope dignoscendus saepeque u8u adverbiali

is .

erat adhibitus; in terminations singulari s numquam Elis est scriptum, ne Iitora S in media voce scribenda esset figura uia.

108쪽

82 II. Ρars. Da Formarum doctrina. III. cap. De Nominibus. B. Diploth. Nomina diptota duas tantum casuum torminationes habent et sunt:. I. Dualia omnia masculina et laminina, quorum casus

rectus desinit in ψlta , et obliquus in N. , v. g.

m c. c. reot., eiusus obiq. duo viri, sem. duae urbes. 2. Pluralia sana masculina cum terminatione pro casu recto et, pro casu obliquo et semiuina, quae ter

minant casum rectum per et casum obliquum per V. g. l .mRSU. et occidentes, sem. et OSU G. 3. Singularia multa, ab Arabibus invariabilia nominatR, quast formant casum rectum per . ' et obliqvlim per in neglecta nuntiatione, v. g. c. reci., c. Oblig. niger. Hue spectant:

a) Adjectiva et quidem α) Ρositiva et comparativa sormae docti, V. ruber, da maximus, nisi semininum adjecto 3 formant, V. g.

d ut viduus et i vidua, quRe triptota gunt. δ) Α'eetiva sormas cum seminino formae V. g. igna us, ignava. s) Substantiva et Adjectiva terminata a brevi aut a quiescente instar Elis nec non terminata Ηameta praecedente i cum Madda, v. g. ista o memoria, d,l prima,

virgo. Not. Pluralia Daeta sormarum istas,hue pertinent.

109쪽

l 44. D. Dε Deelinatione nominum.

83b) Pluralia quatuor syllabarum cum i servili quiescente in medio, seu formarum: dotas, ditit, de , et diatas, v. g. propinqui. c) Nomina propria et quidem:

Q exotica masculina pluribus quam tribus literis con- Stantia, V. g. Abraham, i Josephus.

N o t. Ast Noah sit do I Loth triptota vel diptota sunt. M arabica constructa vel ad aliquam verbi sormam, ut

Doreb ad Iti, , vel derivata cum levi mutatione a participio, v. g. inta Omar ab Ota), vel ter

minantia in s utriusque generis, V. g. iaco Mece vel desinentia in bl 2, v. g. Imran. I) omnia seminina tum peregrina, tum M tDR, V. g. Maria, Zainaba. Not. In nominibus compositis vel prius advorbialiter ponitur in

easu obliquo per - et posterius diptoton est, v. g. Q - Baalbse), aut utrumque ut triptoton diaetatur, v. g. Aa cco in nominativo, in genitivo, et Aa λω in accusativo. d) Numeralia distributiva e duabus vocibus contraeta, V. g.

et o singulatim ex et pauca Ra-jectiva a nominibus appellativis derivata, V. g. aliae

ab io i et denique;

e) Deminutiva, quorum primitiva jam sunt diptota, V. g.

ab niger, exceptis deminutivis Numeralium distributivorum.

110쪽

84 II. Pars. De Formarum doctrina. III. cap. De Nominibus. N o t. a. Poetas saepe debiliorem doclinationsm Diptota) in fortioroni et persectiorem Triptotain mutant; persectiorem autoni in d0hilom

N o t. b. Tript0ta in oe ex vel a ortum) et Diptota in a et terminantia in casibus obliquis torminationem Nominativi retinent, sunt ergo quasi monoptota, applicatis scilicst literarum in-

ει laetus nuntius pro et Nomina autem in a prascedonte Kesra exeuntia Nominativum aequo ac Genitivum

terminant, Accusativum autem per u , v. g. judex pro

Not. e. A Grammaticis Arabum nominativus appellatur Oi. a. elatio seu forma indepondeus - casus rectus; translatus ad verbum dasignat Indieativum Α0risti II modum rasatum . Accusativus audit , i. e. positio seu objectum quid, emus objectivus seu obliquus, translatus ad verbum designat modum conjunctivum, dependontem, nasbatum), qui nunquam stat solus. seons. g 24, 2. Genitivus ex eo

procedens O , vocatur, i. e. depressio, subjectio scilicet sub sub-

stantivo praecedente,' aut sta, contractio e0dem In Sensu.

Not. d. Genitivus inservit etiam sxprimendo Dativo et Ablativo praemissis praepositionibus d si ex, ab . Not. e. Vocativus duplici modo potest exprimi: α)Nominativo absque articulo et nunnatione, alloquendo praesentem personam vel rem, quae est certa, definita ot simplex i. s. indeterminata) praeposita particula G, v. g. di ., V o viril aut p) Accusativo cum nunnatione, si res incerta simul est et indeterminata, v. g. Ut o viri Causa hujus est, quod Accusativo tranquillior ut sedatior insist vis appellandi, quam Nominativo recta via vocanti, quo ultimo non utuntur Arabes, nisi in serm0ne breviori; accedente ergo determinations Accusativus ad

hibetur, v. g. UUl G o pater nosteri