장음표시 사용
291쪽
CL ss. III. meas notas chartulae commissas. Schneide rus rem haud pro
solita et eximia ejus doctrina tentavit. Ego notas Anglicas Wilkinsit sere semper Latino reddidi, pauca e Schneideri in Vitruvium doctissima annotatione, pauca quoque e Penum eo addidi, et postea Mulieri notas ubique exscripsi. Jam aliqua de aetate inscriptionis, et de ipso tempIo de quo Bgitur, breviter monendus est Lector. Ex ipsa inscriptione, marmori traditam esse Archonte Diocle satis patet. Diocles autem Archon erat anno i Olymp. XCII. Sc. A. c. 4O9'. De templo haud omnia liquida atque aperta. Erechtheum appellabatur, judice Wilkinsio, quod in eo loco quo steterat Erechtheum, et ipse Erechtheus sepultus est, aedificaretur. Minervae Poliadi et Pandroso Cecropis filiae dicatum, vel potius cum Minervae templo Pandrogeum conjunctum esse docet Pausanias . Architectum templi suisse Ρhiloclem docet inscriptio nostra, cujus nomen nune primum in apertum prolatum est studio
Partem orientalem Minervae, occidentalem vero Pandrosi
templum fuisse Willi insius et Leakius docent'. Alii
triplex esse templum voluerunt; partem se. Orientalem, Erechtheum, occidentalem vero Minervae templum, et
porticum Stylagalmaticum Pandrosi sacellum vocantes . Sed totum aedificium proculdubio Erechtheum vocat Pausanias L Pandroseum ut a Wilhinsii tabula aenea satis patebit, duas partes habuit, hanc minorem et fronti
CL Corsin. Fast. Att. TOm. III. p. 255. Pausari. I. l. 27. Cf. quoque Herod. VIII. 55. et Apollodor. III. I 4. DA. Topog. Att. p. 263.' Stuart. Antiq. os Athens, rim. II. c. 2. p. 16. Eari os Elon', Purauita in Gre e p. 23. Chandier.
292쪽
occidentali proximam intra porticum Stylagalmaticain et porticum tetrastylum, illam vero majorem et Minervae templo contiguam. Μ orem illam partem Cecropium fuisse putant Leakius et Stuartius. In cujus rei fidem
inscriptionem nostram advocat Leakius, cum in ea saepius
occurrant verba προστάσιε προς που Κεκροπίου, et similia,
quae nihil nisi Cecropii porticum ' esse posse Stutuit. Sed oblitus est vir summus eodem modo hic dici προς του Νότου, et προς εω ita ut ex his verbis nihil colligi possit. CreuZerus Pandrogeum aediculam cum Ροliadis templo conjunctam zusammenhangendH : et huic templo Erechtheum proximum neben dem tremel der Polias) sed cum eo haud conjunctum esse dicit'. Wilhinsius contra Cecropium minime Erechthei partem, quamvis ei proximam suisse statuit, Theodoretum
dubio verba inscriptionis quae advocat Leukius aut ad partem templi, aut aedem quandam ab eo haud longe remotum respicere possunt. Plura de hac re, in Μulteri disputatione infra posita, Lector reperiet. Quo tempore Athenienses Minervae templum aedificare coeperint, haud notum. Stuartius' contra marmoris nostri fidem non nisi post Olymp. xc III. φ inceptum statuit, cum eo anno incensum esse templum quoddam Minervae tradat Xeno-ehon', quod ille vetus templum Minervae Poliadis esse censuit. Xenophontem hic Hecatompedon respicere putant Wal potius et Wilkinsius. Leakius contra in illo Xeno-
Cf. Creuger. Symbolik. II. 73O. Stuari. ubi supra. IV. 35O. A Xen. Heli. I. 6. CL quoque nobilem virum Comit. Abordeen de Theod. Therap. v m. Architect. p. 167. London. I 822.
293쪽
phontis loco de novo Polladis templo agi censet, nec aliter Chan dierus. Mihi certe Iaeakii sententia magis verisimilis videtur, Walpotius enim Hecatompedon a
Persis incensum esse docet'. et Athenienses, cum redintegrare nollent ut ejus ruinae sempiternum essent Persarum impietatis monumentum, Parthenona aedificasse.
Haud ergo intelligo quomodo ruinae Hecatompedi incendi possent. Nec aliter Mulierus, cujus egregiam disputationem hic subjicio.
Nunc demum accedimus ad ipsum templum. Antiquissimum id et quasi unicum quondam erat civitatis sacrarium, quod ceteris Omnibus praetermissis commemorat auctor recensus copiarum Atticarum in Iliade: Erechtheum a Minerva in templo suo positum annuis placari boum et ovium victimis. Il. B. 548. cs. Od. Η. 8 I. Hic Erichthonium cum Cecrope sepulcro conditum monstru-bant, et ab eodem vetustissimum signum palum, si fides Tertulliano ) dedicatum ferebant. At sabulosis nunc missis ad certiora temporum monumenta viam dirigimus.
Sub Olympiadem LX. Epidaurii cogebantur, ad Erechthei
et Palladis aedem victimas adducere'. Olymp. LXVIII. I. cum Cleomenes Spartanus arcem teneret, in cellum ipsam irrupit, quem sacerdos Minervae reprimere connia est, praetendens: nulli Doriensium huc aditum patere . VII olympiadibus post, cum Persae prope sacellum Aglauri rupium praerupta adscendissent: Erechtheum incensum vel certe incendio foedatum, olea ipsa cremata
Xenophon proculdubio τον παλαιόν νεων memorat. Sed de hoc loco es. Mulieri sententiam paullo infra. Fatendum autem proculdubio Herodoti verba patulo aliter accipi posse. Herod. VIII. 53. Adv. nationes I. p. 58. C. CLMeurs. Cecrop. c. 20.ε Herod. V. 82.
294쪽
149 est: magnum prodigium, cum postridie ad cubitalem
altitudinem accrevit'. fit instaurantur veteres Athenae, communiuntur, ac jam aedificiorum pulchritudine nobilitantur. Tamen sanctuarium totius civitatis inter Thesei, Parthenonis, Propylarorumque struendorum contentionem neglectum est, atque florente reipublicae statu sacra Rugustissima haud dubie in aedicula lignea vel ligno tecta fieri
permissum . Satis erat Minervam arcis praesidem statua ingenti aeris ponere, quam Phidias secit et cujus scutum sere triginta annis post hoc enim statuas necesse est, Mystoreula ad lineas Parrhasii opere caelato exornavit . Collocata erat haec inter Propylaea et Parthenonem ': cassis et hastae cuspis jam ab iis conspiciebatur, qui peregre advenientes Sunium circumnavi-
propagatus longe conspicuus esset. Verum sede sacra Pallas Ρolias diu carebat, sive Athenienses aerurio absumto tantum inceptum diu reformidabant, sive sese ad hoc opus intermittente tantum bello conserebant et subsecivis quasi operis. Id tantum scimus, Diocle archonte Ol. XCII. 4. opus eo perductum suisse, ut parietibus aedis novae et plerisque columnis jam collocatis totum tamen tectum adhuc Rbesset: neque Scalpta essent quae
scalpenda, et impolita quae polienda sere omnia. Quodsi
scripta puto sub tertium sere annum holli PeloponnesiaCi. Paus. I. 28. 2. es. Demosth. deleg. salsa 428. 14. Schol. Demosth. in Androl. p. l440. IV. Numus ap. Pellerin. Barthelemy. Stuari. Id non tam miro, quam scutum in Λcropoli sublutum a Persis, cum Marathone solvissent, conspici potuisse. Herod. VI. II 5.124.
295쪽
15O CLAss. III. strenue rem peractam putas, tribus vel duobus annis post aedificium absolvi poterat. ' Haec cum me satis docuisset inscriptio inlia exposita, quae est recensio omnium operis partium, quas epistatae templi aedificandi Ol. xcri. 4. electi vel imperfectus vel suo loco nondum
collocatas acceperant: vehementer offensus sum loco Xenophontis Hellen. I, VI. 2. τιμ επιοσι επει, ω- π λαι τῆς Αθηνας νε- εν Αθήναις εὐεπρησθη. Haec Pertinent ad Ol. XCIII. ann. 3. quo templum vix absolutum, nedum vetus esse poterat. At rationibus certis evicimus, eandem aedem, quae Diocle archonte struebatur, et nunc stare: tam egregie concinunt mensurae et omnis com
modulatio. Νeque tamen id tanti: cum incendio illo
tectum tantum laesum, vel easdem mensuras et rationes in aede denuo instaurata repetitas esse, contra statuere possis . Nihilominus certissimum est, aedificium vix consummatum παλωον νεών RPPellari non Posse. . Λεὼς enim
ipsam cellam parietibus munitam significat, quae recens structa erat. Hecatompedon Pericleum a loco hoc alienum esse, verbo moneo. At cogitas fortasse de lignea illa indicula, cujus modo mentio injecta est. Verum hanc oportebat oleae sacrae quae intus erat superstrui, atque jam tum, cum aedes lapidea in locum ejus succederet,
tolli. Neque haec igitur incendio relicta est. Igitur
locus, ut nunc est, Stare non Potest. Neque tamen singulis verbis mendum inesse suspicio est. Quid restat 3 Constat inter omnes, Verba Πιτιος μεν ἐφορεύοντος et quae
proximet sequuntur a librario quodam, qui chrotiologica
CL Boeckla. ineon. civ. I. acquiescere possum: quanquam et p. 473. Tamen in seritontia Viri mihi persuasum est, opistho tomum summi, praeceptoris mei, non plane suisse in Hecatompedo.
296쪽
IN sca. vi II.J151 magis appetebat quam callebat, esse cum similibus multis illata. Jam huic glossemati etiam verba ψ, ἡ σελη 13 εξελ res
librarius legerat, Calliade sive Callia archonte', id est
ante pugnam Salaminiam, Ol. LXXV. I., templum Polladis esse incensum : luec ille male sedulus ad hunc Calliam transtulit et nostro loco infersit. Quae si amoverimus, jam nulli amplius negotium lacessent. Igitur aedificium Athenarum pulcherrimum consummatum est post archontem Dioclem c. Ol. cxm. Dicaearchus' et Strabo pulchritudinem vehementer admirabantur. Hinc illaesum fere et integrum stabat ad Turcarum usque tempora. Guilletierus se etiam sontem salsum, mare Erechthei dictum, vidisse affirmat'. At mentiri videtur'. Jacobo Sston. et Georgio Wheler., sere exsiccatum esse, oppiduni narrabant 7. Sed intromissi non sunt, quoniam praesectus 'Turcarum deae virginis
Quid enim absurdius, quam: Rnnus, quo luna sub vesperam defecit. Quocirca locum emblematis indieatis ita constituimus: τω δ'
Cialium appellavit Diog. Laert. II. I. Thomas Mag. U. Eurip. et Hieronymus: Xerxes suceendit
Athenas sub principe Callia. Ol. LXXV. I.
- Athenes ancienne et nouvelle, p. 2Ol. Turpiter atque immerito dietum. uilletiero, quantum ego judicure possum, fides semper integra.
Falli quidem potuit: sed plane nescio quare major fides Sponio atque Thelero, qui, iptis latentibus, in aedem haud intromissi sunt, quam Guilletiero qui ipse viderat, adhibenda. Plura autem infra de Mulieri petulantia questus sum.' Η. I. R.
297쪽
aedem pellicum suarum gynaeceum esse voluerat, sicut quondam Demetrius Ρoliorcetes Parthenonem. Nescimus autem, utrum Obsidio Venetorum, qua haec sedes deleta est, Rn quae proxime sequebantur tempora Erechtheum in eum Statum redegerint, quo nuncest. Stuarti tempore omnes quidem columnae, quotquot erunt, suo loco Prestabant: at epistylii pars, Eophorus dimidius, corona sere omnis deciderat Parietes omnes, qui cellam discriminabant, interciderunt. Tecti ruina area templi fragmentis consita, quae nuperne sublata sint nescio. Porticus, quae ud aquilonem vergit, rudi pariete obsepta, et pulvere nitrico ad belli apparatum oppleta. Hinc necessarium fiebat, ostium in pariete ad occidentem effringere. Alteram porticum quae sustinent Caryatides, earum unam abstulit nescio qui Turca, alteram nuper Elginus, nobilis Anglus sed magis audacia rapinarum nobilitatus: qui ut populares sui extremum Graecae artis spiritum exciperent, eam penitus conficere haud dubitavit. Hujus locum, ne tectum columinibus orbatum casu subito rueret, calce et rudi lapide supplere visum est Ex his, quae supersunt, ruderibus diathesin templi duobus verbis ita describo. Est cella per parietes transversos tripartita cum prostylo ad Orientem solem, atque porticibus duabus utrique humero, qua templum ad Occidentem vergit, ita adstructis, ut cum cella per Ostia connexae sint. Hinc existunt sex partes : Prostylon hexastylon parieti cellae applicatum : Cella anterior, quae
U. Stuari. T. II. h. 3. tb. l. Chandier Traveis c. II. p. 52. Clacte Traveis P. II. Secl. 2. tb. II. Hobhouge Albania T. I. liti. 23. p. 343. Quae Elonus eomes inde in Angliam utatulerit, vellem disertius memoraret liber: Repori Domthe select committee on the Eari os Elon's collection p. 33. Cf. Vis- conti Memoires p. II 2.
298쪽
I53 cum prostylo laudamentum subjectum habet VIII. pedibus plano altius: Cella media, templi penetrale; Cella posterior ceteris angustior, Cujus parieti ad occidentem fenestrato columnae additae sunt dimidiae ; Porticus major praeter duos Parastatas sex columnis circumsepta; denique Porticus minor, cujus lectum VI. Caryatides sustinent. ΡJam quaeritur, quibus appellationibus veteres et totum et partes designaverint. Totum aedificium est ὀ -ωe
'Eραθεων apud Pausaniam. Hic primo describit cellamanteriorem, quam proprie Erechtheum dixeris cum aris Νeptuni, Butae, Volcani atque tabulis supra memoratis. En vero cedes duplex , i. e. pariete intemerino, ita ut nullula ostium pateat, in duas partes seclusa. Et altera quidem pars cella Polladis est cum simulacro ligneo. Huic Pandrogeum adjunctum emi ναος συν m), i. e. pariete quidem interjecto sejunctum, ita tamen ut ostio facto hine inde commeari posset. Est igitur Pandroseum cellae pars quae maxime occidentem spectat, neque ea sola sed addita porticu minore. Quod hine intelliges. oleam Μinervae in Pandroseo positam fuisse, probant
Cf. Creug. Symbol. II. 64O. 729, 73O V H. I. R. Apud Dionys. Hal. Dinarcho p. 636. ap. Sie l. p. 2, et 8O. Κνων
Πολ. non de ipsa cella Palladis, sed de toto aedificio intelligo. Sed patet, oleam in porticu incloro non fuisse, quia haec cani intranda erat, anteis quam ad Pandrosium perveniret ' Ap. Athen. XU. 694. d. cf. Fragm. Pind. T. III. p. 3 Heyne.
299쪽
I64 CLAss. III. Posita autem esse non poterat in cella circumquaque inclusa et angusta arbor, quae sine luce et Bere non crescit. Igitur collocabimus eam in porticu Caryatidum :quo omnes nos serunt rationes et argumenta. Quo magis
vituperanda Pausaniae incuria nihil de porticibus diserte
memoruntis, praesertim cum eae in marmore infra exhibito diligenter vocabulo proprio προστασεων' nuncupentur. Inter quRS v πρόστασις προς σω, non dubium, quin sit prostylum ad orientem versus collo Rium: τὴν προ ασιν προς που θυρώματω porticum majorem dico: hac enim parte ostitim est amplissimum, qua in Pandroseum et cellam Minervae introitur. Una restat προστασις προ Κεκροπίω, cujus tecto κορα suppositae' dicuntur. Haec
nulla esse potest nisi ea, quam Angli nomine harbarostylagalmaticam appellaverunt. Igitur ΚMemmoν ad hane
minorem porticum suisse necesse est. Cellam autem posticam Cecropium esse nego, tum quod haec minori
προστασει non mBgis contigua est quam majori, tum
quia eadem a nobis jam Pandrogeum appellata est. In qua sententia inscriptio ipsa nos confirmat, columnas ad Pandrosei parietem appositas commemorans. Patet Cecropium non esse omnem hanc cellam, sed unum locum vel extra eam vel intra positum, et sepulcro Autochthonis insignitum, prope angulum cellae ad Africum versum. Itaque argumentis in unum collectis hanc facimus conclusionem '. aedificium totum, quod antiqui nominibus
rat Molium cantatum in εσπιασει
victoris Panathenaici. Discimus hine
coronam oleaginam suspensam esse
et bene explicavit Schueider. ad Vitruv. VI. 7, 1. Quae subsidium petit a refutatia sententiis aliorum. A Stuarto II. e. 2. p. I 6. eo maxime recedo,
300쪽
I55IΝscii. VIII.Jambiguis neque certis appellabant, pariete interjecto discriminatur in ανδρῶνα quendam ad orientem et γυναικωνα ad occidentem solem. Illum proprie Erechtheum, hunc Minervae fanum appellabis. - Cujus pars interior ipsi deae, pars altera et minor Pandroso consecruin est. Sed Pandroseo addita est porticus Caryatidum, in qua olea. Cecropia sepulcrum est in angulo hujus cellis Prope eam porticum. Auera porticus magnificentius emcit et satis amplum aedis Μi nervis vestibulum. Tertia denique fastigium sustinet Erechthei, cui suum a diversa
Sed jam satis diu legentes argumentando et disputando detinui, qui nunc quasi manu prehensi ad interiora sedis ducendi sunt: in quibus dum quae tempus pessumdedit, mente restituo, quibus pepercit, accurate describo, delubri sanctitate et pulchritudine haud indignior
ego perlegeta existere velim, quam Pausanias. ' 'Accedimus a parte, quae ad orientem solem vergit.
Hic ara erat Iovis Summi, in qua neque vitale quidquam immolare, neque vino libare las: quae sane Cecropeo illi tempori et agricolarum tribui conveniunt. Neque
quod hic porticum tantum minorem Pandroso concedit. At epis tartempli refieiendi diserte memorant
Itiner. T. II, III. p. 499. Erechtheum totum ponit, idque partitur
inter Minervam et Pandrosum. Iloe tum aliis multis argumentis, tum hae ratione reprobatur. Canis
illa, quae Atheniensibus prodigio erat, dum in templum Palladis
introcurreret. Pandroseum. penetravit. Igitur Pandroseum pars orat
iani Minervii, neque hoc ab illo parieto intermedio, ut in templo duplice
fieri necesse, plane sejunctum esse poterat. Denique Iacobus Gulielmus istas riusdem sententiae existitit auctor, ad quem eadem pertinent. Vellem commonstrasset, quomodo cella evivis Obvia et duplice aditupermeabilis το ἄδυτον πηe θεού