장음표시 사용
301쪽
i56 . fCi.Ass. III. tamen longe distabat dupiter Arcis custos, cui primo taurus victima Procubuit. Jam introimus per porticum hexastylum in ipsum Erechtheum, quae cellae purs reliquRaede VIII. pedibus altior est. Inerant arae Erechthei Neptuni, Butae et Volcani, item tabuIm ab Eleobutadia
parieti assixae. Neque ea, quae sub area erant, Proianis. In hac enim domo subterranea sepultus esse sertur ipse Erichthonius quem deorum numine natum iidem in sinum suum receperant: sicut Omne vitale eodem redit, unde ortum atque Progressum est. Habet autem ea cellae pars speciem fere quadratam et latitudinem XXIV. circiter pedum, nimis magnam, Si continuis lapidibus transversis superiectam esse fingis. Verum columnae erant suppositae tectum sustinentes: quae
utrum hypostylum an hypaethrum effecerint, dijudieare
Hinc ulterius progredi nequimus. Revertimur atque ex altera parte per porticum majorem intrumus. Obvia primum ara turi adolendo posita et marmore Penthelico insignis. Porticus autem ampla et spatiosa et astigio est decora, quod quatuor columnis sulcitur, quibus in utrovis latere singulae additae cum parasiatis tectum sustinent. . Hinc ostio satis mBgno in Pandroseum intramus, unde ad ipsius deae sanctuarium viam dirigimus. Obscurum vides conclave undique parietibus septum, quo lumen per porticum et Pandroseum fractum et emarcidum aegre sese insinuat. Νeque tamen hypaethrum arcanis
Clemens Alex. Cohori. ad gent. extulit Traveis II. 3. p. 496. Greeli T. I. p. 29. b. Sytb. Λ Iarbies IIo p. 390 cujus vellem Εdvardus Clarh. liinc columnam mensuram inruasset, ut liquidius, marmoris Laconi ei Verde antico ubi posita suerit, constar t.
302쪽
saerorum convenit. Igitur hic ut in aliis aditis opus erat
qui cum Iampadibus malum arborem referebat'. Hoc enim artificium plastae primarii, Phidiae aequales, summammulatione colebant: Ρolycleti certe Iychnus regiam
fecerat Callimachus, qui, cum facilitate ingenio inferior subtilitatis laudem anxie quaereret, Καθέοτεχ ou dictus est'. Cui lychno cum et lychnium inesset asbestinum, infuso semel quotannis oleo perenni nam ma lucebat, si fides aedituis: insuper canalis erat, qui ut pluribus quasi ramulis sumum exciperet et uno per tectum ductu educeret, palmae inversae ad formam factus erat. Plures enim candelabro aptatas fuisse lampadas, ut in Prytaneis et templis saepenumero, vix dubium est'. . ' Hoc igitur candelabro collustratur vetustissimum illud Palladium, opus ligneum mattrea oleaginum, specie priscum, tres dire cubitos ultum'. Huic peplus ille Panathenaicus dedicari solebat', inutilis profecto aureae in Hecatompedo Virgini. Cujus ne incassum mentionem
Paus. Str. Meum. Cecropia e . 21. Alexander Thebis Cymen, Augustus Cyme in aedem Palatiuam detulerat. Plin. XXXIV. 31, 8.δ Athen. V. 2ω. e. ' De quo v. Thierach. Epocla. Art. II. p. 6O. Noti I 28. Capitulum Corinthiurges invenisse dicitur, quod primum occurrere puto in templo Phigalensi sub Ol. LX xx VII. 4.
Athen. XU. p. 7 . d. es. quae de candelabro a regibus Syriis Romam allato Cic. Verr. II, IU. 28. Moses' Collection os Uases, Vign. 9. Si id speetat Apollodorus Atheniensis III. 12, 3. De alio Eurip. ap. Ι,ycurg. in Leocr. Beeh. p. 442.
303쪽
fecerim, iis quae V. V. D. D. de eo disputarunt adjicio haec. Homericis temporibus peplus tum tegumentum erat, tum indumentum, quod tunicae superinjectum per omnem lateris longitudinem fibulis adstringebatur ', satis amplum et plerumque acu distinctum. Quo cum Alinerva praecipue gauderet, hujus etiam signa formam vestimenti certissime demonstrabunt. Sed adhibenda tantum quae arte Phidiaca priora sunt, prisca Pallas villae Albani, Dresdana vetus, reginetica, et quae huic persimilis sertur Herculanensis. Adde vasa antiquiora, nigris ea figuris
picta; et toreumata figlina'. Eae imagines, quantum novimus, Omnes longam supra tunicam vestem habent nullo cingulo redimitam, tenui panno Confectam, Per- amplam, curiose plicatam. Insignis maxime clavus quidam sive lives ceteris' aliquando latior de medio corpore decurrens, qui etiam apud populos Asiae maxime decorus habebatur : hoc usus est sculptor Palladis Dresdanae, quo figurarum peplo Panathenaico intertextarum partem saltem
amiculum sive pallium fuisse sed indumentum, cui semper aegis et interdum etiam pallula quaedam si λoicia. vel ημιδιωλοίδιον,) Superinjecta est. Cum vero Pericleo tem-
U. inprimis Boeekh. tragicor. prince. p. 192. od. Σ. 291. Cf. Callim. Lav. Pall. 70. et Schol. ad Il. E. 734. Erant pepli pieti inter me ex Phoenicum. Il. Z. 289. In colleci. Lud. Seroux d'Aon- couri pl. XII. 9. ubi hieroduli duae Laconi eo vestitae Palladi sacra peragunt. CL etiam Minervam Poli
dem cum Serpente in eandelabro
Bokkor August. I, IV. Non plane consentit Boettiger. Archaeol. adumbrata p. 53. Sed hercle quam dissona intor se Creuger. Symb. II. P. 809. sq. Nos eum antiquis scriptoribus omnibus distinguimus inter Minervam Poliadem in aede I oliadis et II ἄρθε, οὐ in Parthe
304쪽
POre vestamenta Attica magnam mutationem subiissent: Phidias a Pallade viragine pepli priscam speciem alienam indicans nihil ei supra tunicam induit praeter pallulam illam aut pallium masculum misH. Alterutrum enim in omnibus conspicitur statuis, quae a Ρhidiaco vel Posteriore tempore profectae videntur, hoc quidem in Colosso Velitrano, statua Justinianorum, et altera celebriore villae Albani: sed illud in egregio signo, quod in Germania ter exstare gaudemus Nihilominus Palladium ligneum peplo Athenienses nunquam spoliare poterant: sed Panathenaica tum majore tum minore quavis pompa ornatum deae carum inistaurabant. Asserebatur is quidem veli ad instar expansus : neque tamen id prohibet, quominus, Postquam matronarum inanibus traditus esset,
fibularum ope signo vetusto indueretur: quamquam inter virgines Atticas eo tempore pepli usus jam dudum obsoleverat V ' Ρraeter peplum quotannis deae oblatum reliqui cultus et reiiciendi et servandi cura sacerdotibus templi permissa est. Quo maxime pertinet solemnis lotio vestium. Medio enim vere, Thargelionis d. . XXVI. μιν teria peragebantur, Aglauro cujus templum ad propylaea arcis
Dresda, his August. I, lX. Sq. CL textum, semel Casselae. Volhel. de marmoribus Cassetanis Neleher's Zellachrist I. I. p. 156. Muscedes Antiques par Bouillon livr. V M.' Non mirum igitur, grammaticis peplum rem perobscuram fuisse, et nune esse. Bene Serv. aen. I. 48O; hodie multi abutuntur eo nomine.' Haeret Pollux. VII. 49, 5O. errat
Eustath. Il. XVIII. v. 29l. Nam a pallio λατ- maxime eo differt,
quod hoc .περιβαλλεται, ille fibulis additis corpori eircumdatur c περονατρί .J Quibus Exc Ssis, vesti mentum esse desinit et existit vestis stragula. Bene Lutat. ad Stat.
I heb. X. 56.: Peplum est vestis candida, aureis elavis pieta, sine manicis, quod simulacris fiebat. De tripliei Palladia vestitu Fulgent. Plae. II. e. 2.
305쪽
situm erat) sive ipsi deae sacra. ta die signum deae ἔδω) obvolvitur, aedes funibus obsepitur, arcanae simul aguntur ceremoniae, moestum silentium regnat per urbem, tota denique dies velut nefasta habetur. Quae nescio quid majus significant, quam lotionem amicularum, purgationem sane non tam sordium quam criminum. Signo velando operam dabat gens Praxiergidarum, sed praeerat haud dubie ipsa Μinervae sacerdos Nondum indicavimus locum simulacri. Compertum autem est, Athenienses tum in templis vultum convertisse ad occidentem solem, tum mortuos in loculis ad eundem modum composuisse: ita ut deorum domicilium ad occidentem esse, opinio fuisse videatur'. Contraria observabant Dorienses, quorum praecepta sequitur Vitruvius . Igitur PaIladium illud frontem soli orienti obvertebat; et magnopere territi sunt Athenienses, cum Augusto
Ex altera parte ostii stabat Mercurii signum ramis myrteis quam occultissime involutum. Causam divinare perquam facile ; phallicus erat. Hac enim forma Bonum hunc Deum et rinatem εριουHον, δμπα ἐάωνὶ Palasgica
Nwm Lyeurgus oratione lamis. ω Ρlyntoriis egerat. Har
Μeumium. Cf. quae de tot ne post mortem Aglauri omissa Lex. Rhet. ap. Bekker. l. p. 27O. Plutarch. Solon. IO. et Visconti Memiares p. 18. Ita factum, ut signa deorum primam solis orientis lueem Exciperent. v. locos M. Lahemachar. Anti. sacrae P. I6I.
IU. 5, I. quem locum littera abjecta emendo: simulacra videantur EX ORIENTI vg. exorientia eon-
tueri supplicantes et sacrificantes. Hine diversa erat ratio Etrusca, templi sores ad meridiem constituens. Νam dii Etrusci septentrionem tenebant. V. Dionys. IV. p. 359. Dio Cass. LIV. I. de signo Minervae: εν τῆ ἀκροπολει γῆ
haud immobile, minime ad colossos Phidiae.
306쪽
simplicitas posuerat s Herod. II. 51.3: qui a ceteris diis phallicis eo dissert, quod nihil neque furoris neque mysterii religionibus ejus admixtum est. Sed mirari subit,
quantas mutationes habuerit forma dei, et quasi casu lactas. Cum enim ad mala quaevis averruncanda in viis et soribus poneretur: praeconum et nuntiorum praeses factus est. Hunc ars antiquior efformabat petasatum, barbatum scripηνοπωγωνα), membris validum et quadratum. Illum autem phallicum deum, ut robur et florem juventutis augeret, Atheniensium prisca pietas palaestris apposuit . Ubi tantopere cursu et lucta gavisus est, ut tandem ipse quinquertionum exiret omnium idem pulcherrimus et praestantissimus'. His locis versabatur serpens templi custos, oικουρος οφ , cujus latibulum δρακαυλος'. Is cum ipse putaretur Erichthonius similiter Cadmus in aede Cereris domicilium habebat atque, cum homo esse desiisset, draco fiebat :summa pietate cultus singulis mensibus placentis melleis μελιτουττως,) Suavissimo eodem et purissimo cibo, pi cabatur'. Ipsa eum Palladis sacerdos nutriebat β. Quem Erichthonium ut supra cum satis tenellis, deorum caeli,
V. gemmam ap. Visioni. Pio Cl. T. II. iv. agg. a. Collection de Choiseul-Goumer, p. 84. et all. Iliadis poetie est gregum tutor, εριουνιoe, Sed etiam ριάκτοροe. Jovis nuntius maxime occurrit in Odyssea. η υχοπομπὰν novit, qui librum xx Iv. addidit. V. Spolan. comment. de extrema Odysseae parte p. 44. sq. Sed palaestras plane non eurat apud Homerum.
' Herod. VIII. 4 l. cum Ualchen. ετι καὶ νυν. Philostr. Icon. II. II p. 837- ' In anaglypho figlino Musei Britanniei Combo Terracottas pl.28. Polludis sacerdos serpentem pascere videtur. In sacrificio Poli- adi oblato eadem columnae, Cui Palladium impositum, circumvolvitur, si recte explicavit Petita
Radelius Musis Napol. T. IV. p. 33. Diuitiaco by Corale
307쪽
i62 fCi.Ass. III. terrae, infernorum numine nutritis et lactatis, comparavimus : ita jam intelligitur omne vitale, quod, cum antea latuerit, nunc impersectum adhuc et informe progerminat, ea forma exhiberi . . Quocirca insantium modo natorum cunis et lasciis serpentem aureum, Erichthonii imaginem, addere vetus Atticorum superstitio praecepit Sed mirari subit, quot et quam varius res exiguum cellae spatium comprehenderit. Ibidem enim arma congesta erant', inter quae Masistit Persarum equitatu praesecti lorica, et acinaces, quem Mardonii esse mentiebantur Athenienses, memorantur. Νeque, cum nihil
plane silentio praetermittere visum sit, de sella plicatiliet circumforanea διφρφ όκλαδί 3, in Daedaleo nimirum opere, tacendum est: quae omnium quasi archetypum erat sellarum, quas in pompa Panathenaica in quilinorum filiae post virgines Atticas portare cogebantur. V Nunc tandem pede relato in Pandroseum reve timur, quod angustum quidem, sed et hoc sanctissimis
caeremoniis consecratum. Hic enim Pandrosus habitabat. hic Ρandora, hic Thullo', ipse denique Cecrops
quidem etiam annulum illum anguinum uureum traherem, quem
nuper prope Cepos Milesiorum ad Bosporum Cimmerieum 5epulcrooruit Clarhius Iraveis Ρ. I. p. 397. cum delin. : si opere Graecanico iactus videretur. Sed industrie pensanda sunt, quae Ritter l. I. p. 229.
' Xenoph. Heli. II. 3. 20. Εuam
armati Minervae Poliadi saera socerunt. II. 4. 29. Quo approbatur tuterpretatio anaglyphi p. 28. n. 6.
memorati. Ibi enim vir armatus adstante victoria deae μινικια θυει. φ Paus. IX. 35. I. τῆ ε πεινα των
' Clemens Alex. Cohorti p. 29. b. et alii.
308쪽
intra aedem conelusis interdiu commorabatur . Igitur non tantum Ρandrosi haec erat cella, quae inter primas
fertur sacrorum eorum antistites, sed etiam omnium, quae id manus ab ea exceperunt, conclave. Hac de
causa paries Pandrogei senestratus erat: quod in aede deorum tantum domicilio dicata fieri potuisse pernego. Restat quam adeamus porticus minor crepidine cincta, cui sex impositae Caryatides tectum lapideum sustinent. Et haec plena erat religione et sacris. Quippe inerat primum olea sacra, παγκυς - dicta, quia in arctum conclusa humi magis serpebat quam altum petebat'. 2Eterna putabatur, scilicet quia in locum stirpis emortuae alia cito subdebatur ex Olivetis sacris. De quibus olivetis cum errores propagarint, qui copiis Meursianis haud clxcedere solent: quomodo res se habeat, breviter indicandum. Res enim non parvi momenti, quippe quae ad Ius sacrum Atheniensium pertinet. oleaster κοτινος,) quem Hercules ex Hyperboreis attulisse serebatur, brumae et frigoris patiens, nullo curante per omnem Graeciam, largissime ad Alpheum et sinum Samnicum, proveniebat. Contra oleam olim in Graecia perrarum fuisse, veteres consentiunt . Νempe ex Asia per insulas maris 2 ei illuta videtur'. Hanc in plantariis et viridariis summa diligentia et cura educare necesse erat. Igitur Populus Atticus metuens, ne oleastri contagio corrupta tandem degeneraret, atque
5iorum. Tacit. Ann. III. 6 I. Deli orum, Spanti. ad Call. Del. v. 26 2. Salaminiorum. Eurip. Troad. 8O4.
cf. Theophrast. IIist. plant. IV. 14.
309쪽
CLAss. III. Iaus olei Attici periret, semper oIearum sationem studiose observabat atque tuebatur. Omnes per Atticam oleae quasi publicae habebantur, quarum qui unam e proPrio ipsius agro radicitus evulserit nisi ad usum sacrorum, aerario centum drachmas totidemque accusatori pendebat . Sest his metus ille nondum dimotus. Palladi ipsi custodia arboris vivacissimae γλαυκαρ ελαίας) tramissa, ut ficuum cura Cereri ἱερα συκῆ ad viam Eleusiniam.) Numerus definitus olearum deae consecratus. Fama erat, Primum
duodecim surculos Oleae ex arce deplantatos esse in Academiam ad templum Minervae, ubi ara Jovis Moμου; hinc caeteras esse propagatas'. Νam in omni campo,
qui a Cephisso late patebat Πεδ ',in etiam in agris
et arboretis privatis passim ex8tabant oleae sacrae, quas laedere nefas. Qui eradicasset V ασγανίζων,ὶ morte plectebatur. Moρίαι dictae quae fructus praebebant: stipites arboris longaevae, ligno quidem et ramis validi, sed fructibus effeti, σηκοίε. Ne quis quae de arboribus his sancita erant, impie sperneret, cavebat senatus Areopagiticus cum IX. archontibus': qui mense quovis
επιμιελπτάς, quotannis επρογνωμονας misit', qui numerum
3 Demosth. in Macari. p. IO74. Suid. s. v. μορίαι. es. ISter. RP. Soph. oed. C. 697. Aristoph. Nub. I 5. c. Schol. Puus. I. 30, 2. Apollod. iap. Schol. laud. U. 702.
II 0, 22. . Hoe omnis probat Lysiae oratio. Qua si p. 108, 42. Lacedaemonii ecusantur, quod oleas tum profestas tum saeras incendio stedaverint in expeditione Lysandri : ii pristinae pietatis obliti erant, qua Archidamo duce incursantes ab iisdem oleis manus abstinuerant. Philochor. ap. h. Soph. I. I. 697. p. 57. Sieb. Ilade sere ost sententia Mare-landi ad IO9, 10. Ad quae pro
310쪽
et statum earum integrum et illaesum observarent. Fructus earum non ad possessorem praedii pertinebant: sed reipublicae nomine Iocabantur, ea quidem, ut videtur,
concessum victoribus Panathenaicis'. Id si exceperis, oleum sacrarum arborum ex Attica efferri vetitum'. Νon enim puto mercatu venale erat. Locum circa Oleam sacram, etiamsi in agro privato esset, purum esse oportebat ': pleraeque ita positae, ut a via publica conspicerentur. At quo haec omnia tendunt λ Eo pro- laeto, ut genuina semper olearum stirps servaretur, unde surculos tum plantandos tum inserendos desumere posset agricola. Nam semen oleae oleastrum gignit: in quem arboris natura continuo vergit. Sed his sane legibus effectum est, ut, quod Plinius dicit, Athenae Penathenaicum Ruum oleum perra eranteν obtinuerint β. Prope oleam erat puteus aquae Sal8α θα σιω'Eραλ, tri) quam sub flatum noti surdo murmure fluctuum instar strepere narrabant Athenienses. Ipse scilicet Neptunus - hanc voraginem' aperuerat tridente, cujus adhuc vestigium in saxo vivo expressum restabat. De fonte salso noli dubitare. Nam et alius in arce sons erat aquae amarae, qui Etesiarum flatu sub ortum caniculaeὶ impleri, postea considere solebat, Clepsydra dictus
s. IO8, 25. ἐωνημένοι προ- καρπου- των μοριων cs. Meckh. incon. Att. I. p. 327. Igitur non pecunia hos fructus redemerant, sed munere praestando. Aristoteles v. Schol. Soph. l. I.
Hoe innuit Seholium ad Pind. N. X. 6
Lys. p. Ilo. Ib. XIII. I, 2. CL ad haec omnia Geoponica IX. cum commeniatario Nicias. V. praeter Pausaniam Hegeis fiam ap. Str. IX. 396. b. Ister. up. Schol. Aristoph. AU.