Fundamenta stili cultioris in vsum auditorii adornauit, et syllogen exemplorum adiecit Io. Gottl. Heineccius jc. et antecessor

발행: 1743년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

12 Fundamenta Soliἰmata , cum omnia , tum ea cumprimis , quuvel splendorem conciliant orationi, vel ad adfectus excitandos sunt comparata. Talia sunt, Aterrogatio , , exclamatio, apostrophe, prosopopoeia , sermocinatio , cet. quamuis in his quoque tenendus sit modus, ne in parentis'

sum euadat sublii' ita&. . '- . XLVII. SNque op- - Sublimi charactori opponitur FRIGIDUS postus Frigus vero oboritur , quoties quis vel de rebus exilibus grandi ac phalerato orationis' genere disserit ), vel ineptis hyperbolis ' , acuminibusque parum argutis ''), vel epithetis denique absurdis utitur. - . 9 Commune id vitium fuit auctoribus sequioris aeui. Stilum sublimen adsectarunt Cas sodorus, Sidonius Apollinaris , Symmachus

etiamsi de rebus exilibus diisererent. E .patrubus mavime frigidus videtur Tertullianus , inprimis in libello de pallio. Tam tenuem enim ' caussam acturus , tantis incedit cothurnis, ut in Philippum invectus Demosthenes non grauius iublimiusque loqui potuis iet. Cons. Salvi VUehrense is diat be de Meteoris Orationis es

q-ir orani inci non potest , exoritur fπὶ - . Ipse Demmi ius exeniplum adducit i locum ait violis nescio cuius, qui lapidem descripturias ,

pis ferretur 'ae tu i ο ρ cebant. Nihi, est hae hiperbola frigidius. Talia etiam thaud rara apud Florum. Iam supra. trifidain eius,

152쪽

de navibus in Antonii adducere me memini. Iam aliam addo ex lἰb. me. 17. Deesmus grutus Asquanto. latius celi eos Lugia nosque, et omnes Gallaeciae sto ulos , ormiaactumque militibus flumen obitreionis; peragratoqiιὲ,ictor Oeearii litore non prius signa conuertit, quam ea lentem A marya solem , Obrutumque aquis gnem , non sine quodam sacrilegii metu et ho rore deprehendῖς. Quis haec legens non mera

sibi prodigia narrari putet Et tamen nihil iri Nisibania vidit Romanus miles, tantis ampullis: dignum. Cur enim formidassent Limaelim si uium Z cur sine horrore non adspexissent solem occidentem Nihil ergo hac Flori hyperbole frigidius. Eleganter Quinctilian. Inst. Orat. lib Vm. cap. 6. Huius quoque rei, hyperboles,

seruetur mensura quaedam. quamuis enim es omnis h=perbole πltra fidem; non tamen esse de

bet ultra modum. : nec alia πία magis su καυρο

ιλ αν stur. Figet referre plurima hIne orta vAxia, quum praesertim mta me ni ignota et o sura. Monere satis est , mentiri Dperbolem , neeίta , ut mendacio fallere velit. duo magis intuendum est, quousque deceat extollere , quod nobsi non e editur. Fernenit haec rei frequeni sim ad risuvir qu; si aptus est, urbanitatA In aliter , Stultitiae nomen adsequitur. Talia sunt frigida illa acumina, qua

Thrasoni suo tribuit Terent. Eunuch. ITA I. Illy tauiaepe miserer verum unus tamem mense, elephantA quem didicis praefecerat. Is , Mi molestus magis est; quaeso, inquam , Strato,

eonὲ es ferox, quia habes impersum in belluare Gnatho i pistere me herete dictum et sapienter, papael ugularas hominem. uuid ille φ Τhraso i, Mutus Iliso'. GN , quidni εφαλ TH , quid illud: Gngi ho quo pacto Rhodium tetigerim in conus pn,mquid tibi dixi GN , numquam et sed nae

153쪽

12 Fundamenta sollἐmata, cum omnia , tum ea cumerimis , qthae' vel splendorem conciliant orationi, vel ad adfectus excisandos sunt comparata. Talia sunt, Aterrogatεο , , exclamatio , apostrophe ,

prosopopoeia, sermocinatio , cet. quamuis in his quoque tenendus sit modus, ne tu parentis

sum euadat subliimtax. XLVII. EIque op-- Sublimi charactori opponitur FRIGIDVsj. Frigus vero oboritur , quoties quis vel de ru)- exilibus grandi ac phalerato orationis genere disserit ), vel ineptis hyperbolis acuminibusque parum argutis '' , vel epithetis denique absurdis utitur. - . 9 Commune id vitium fuit auctoribus

sequioris aeui. Stilum sublimen adsectarunt Cas sodorus, Sidonius Apollinaris , Symmachus , etiamsi de rebus exilibus dissererent. E .patribus mavime frigidus videtur Tertullianus , inprimis in libello de pallio. Tam tenuem enim' inaussam acturus , tantis incedit cothurnis, ut in Philippum invectus Demosthenes non gravius iublimiusque loqui potuisset. Coias. Sam.

. quod' irem incis non potes , exoritur frigus . Ipse minetrius exemplum adducit locum ain violis nescio-cuius, qui lapidem descripturus ,

a Cyclope 4α navem Mysiis proiectum:

ι ris ferretur, ea ae. in . . o pascebant. Nihil, en hac hiperbola frigidius. Talia etiam laudrara apud Florum. Iam supra. : irigidam eius

154쪽

Mistis I. Cavati Il. ras modi' de navibus Μ. Antonii adducere me memini. Iam aliam addo ex lib. V. e. I7. Dee us grutus aisquanto latius Celticos Lugi nosque, et omnes Gallaeciae sto ulos formίd tumque militibus flumen Obli:sionis; peragratoque 'νίEZον oceani litore non prius signa conuertit , quam ea lentem λα marya solem , obrutumque aquis gnem , non, sine quodam sacrilegii metu et ho rore deprehendit. Rais haec legens non mera

sibi prodigia narrari putet Et tamen nihil iis Hispania vidit Romanus miles, tantis ampullis dignum. Cur enim formidasscnt Limaeum fi uium Z cur sine horrore non adspexissent silem occidentem Nihil ergo hac Flori hyperbole frigidius. Elaganter Quinctilian. Inst. Orat. lίb VIII. cap. 6. mias quoque rei, hyperboles,

seruetur mensura quaedam. stuamuis en m es omnis huerbole πltra fidem; non tamen esse de

bet ultra modis et nec alia via magis ἰn κακο-'

tur. Figet referre plurima hync orta viaria , quum praesertim min me sint ignota et ob sura. Monere satis est, mentiri Dperbolem, neὰ Aa , ut mendacso fallere velit. stuo magis intuendum est , quousque deceat extollere , quod

nobis non creditur. Neruenit haec, Io luem

n me ad risum: qui si aptus est , urbanitatA

aliter , Stultitiae nomen adsequitur. it P Talia sunt frigida illa acumina, quaqThrasoni suo tribuit Terent. Eunuch. III, I . . ,, Illy tau dere miserer verum unus tamen tripense, elephantis quem Indicis praefecerat. Is , v bῖmblestus magis est; quaeso , inqwam , Strato ,

eonis es ferox, quia habes imperium in belluas Gnatho, pulere me hercle dictum et sapienter, papael Agularas hominem. uuid ille Thraso Mutus Iliso'. GN, quidni essetὸ TH, quid illud Gnathοὶ quo pacto mhodium tetigerim in conuia

155쪽

runs ἔ coepit. ad 3d adludere , et me Diadere. suid agis, 1nquam , homo mpudens e Lepus ture es, et piatamentum quaeris . GN. Ha, ha,

.he l TH, quid est GN , facete, lepide, laute ;nihil supra. Tuumne , Obsecro te , hoc dίctum erat e Vetωeredidi. ΤΗ . audieras GN . saepe; v fertur in primis TH. meum est. Quid qua friDdius est hisce Thrasonis acuminibus ΘHaec si frequententur , oratio profecto ipsa hieme Galli ea fiet frigidior .... D theta quoque ut ornant, ita et trigidiuamam reddunt orationem Illud fit, si loco et cum delectu, hoc, si consertim et promiscue adhibeantur. Loco et cum delectu ash ntur, L Si a&quid es uni , ut ait inimctal. Insis. orat. Vm, 6 id est , si sine illis,

quod dieitur , minus esset. Ciceri catA. I, T. Dem ad .finem sese effrenata iactabit aud aeta a Deme epitheton, inermis ac veluti imbellis erit oratio . IIL Si adponuntur dyscretianis, eausia. v. e. Douna secvnia , a ero. III. si rei euia .

dam sint propraa. e. g. alma Ceres, 'rus Aeneas v

gustissimus Imperator. Alia simi epitheta, quae propria voeat inctil. lib. VIIL distis o L. c. a. veluti dulce muPum, et eum dentibus albo, de quibus recte M. c. Bu annus ad vinctilian. p. 673. N a epithera, adfinia ipsi rei et propria

saete apud poetas occurrunt , ut demens furor , tacitum' siIentia, pauidus metus, moestus d kr : ant quiores niagis adhuc λ his lasciaserunt, τι Merettas disit senitum senantem , et Ar stophanes βιο ν βιωτόν - Sed in his omnibus aer. s est Adisio , nee extra earmen facile usum pandum , ne inepti videamur. At nos propria vocamus epitheta, quae rei, tamquam cogno'

156쪽

quosv egener graec pu4 , proprii locum aetapiunt, it Fabius inter plures Myeratorias vistutes cunctator est adpellatus. IIII. S. ornatus et deseria sitionis caussa adhibeantur. Sic Cicer. de senem cap.ls. herbeseentem segetum viriaitatem dixit. Mirus in his epithetis artifex est Petronius . V. Si rem, de qua loquimur, deminuant, e. g.

Petron. Satis. eap. 2. Rondum umbraticus λ-ctor Ingenia deleverat, et cap. 7. Delectata illa urbanisate tam stulta. Terent. prolo'. in Andri v. 2Ο. ursorum aemulari exoptat negligentiam p

νsus , quam istorum obscuram dἰlkentiam. Sie adhibita epitheta in laude ponuntur. At frigidam ea reddent orationem, I. si sint poetica ,dsibyrambiea, sesquipedalia. Talia sunt illa Pe- euuii, Lucilii, Laberii Iutassicabile eor, mon-fν caHIe faenus , repand rostrrum Acuruicem

Upria. II. Si sint otiosa , vel ut Aristoteles

Vocat remes. V. c. album lae, sudor humidus. Cons. Demetr. Phal. de eloquut. n. LXVI. III.

Si sint erebra ac densa. Ineptit in his Apuleius, qui vix substantillum sine epitheto audet pon M. mam frigida illa de auen. aur. III. commodum punieantnus phaleris aurora roseum qua-tnns lacertum, coelum inequitabat. Cons. de epithetorum usu Bucliner. de commul. ratione

XLVIII. De usu horum charaeterum sola notanda est regula DEMETRII PHALEREI eloquut.

virum usus.

157쪽

xa a sim aecommodato ipsis singul/is res sunt versis expa uendae , exiles exiliter , et amplae ample ' ). ' Tenuis stilus locum habet in colis Ioquili, epistolis ad familiares, in- scriptis dida' elicis, in historiis minus pragmasicis s medῖοcria in epistolis elaboratioribus , deς lamationibus scholasticis, dialogis elaborantibus, satiris, euhistoriis paullo maforis momenti : denique in panegyricis, historiis pragmaticis, et ii quando principi adfingitur oratio. Praecipue opera danda , ut ne diverses dicendi characte-xes temere atque imprudenter misceamus. Dc

instituto hoc praeceptum illustrat Quinctiliam.

Iust. orati lib. XI. c. I Tertia diu fio Bili .

XLVIII.

omnes hae stili different, ad formam potius illius , quam ad materiam perti nent. Si vero hanc consideres: sex habebis dicendis formas vel idoas , PERSPI CVAM , GRANDEM, PULCRAM , ΜOtRATAM, CONCITATAM, ct eam, qua DICENDI VIJd adpellitare solent r).'ὶ Non hi sunt dieendi characteres , sed

certae priorum characterum adfectiones vel vi rutes , . quae qyam maxime ornant orationem.

Singularis de illis exstat tractatus, Hermogeniam ιιδεων, siue de Ideis , editus Graece Et Lalla

Syllus Prima dieendi idea est est ΣΑ ΗNE 'E vel PERSPICUITAS , de qua multa subi,

158쪽

uiter dicimus , perspicuam fieri orationeiat vel verbis' ), vel eorumdem ordine et coma positione '' γ, 'el ipsa argumentorum di GDositione ,'' ) . ita quibus si peccatur, nascitetur inde genus . dicendi OBSCURUM, tanto diligentius fugienduin , quanto magis illud

orationis fini repugnat '' . , . iIn singulis ideis Hermogenes. distincte eoncderat sententiam , methodum, dictione- sfiguram , membra , eompositionem, elaus sum et numerum, sed ita, ut ipse, quid sibi velit, non satis intellexisse videatur. Non praeter rem euinveteres adpellarunt , scalprorem , seoadocuerit. dictisnem scalpello quasi deradere , SPnes. Dion. pag. 47. Sed non solus Hermogoaestam multa praecepta accumulat. Iani pridem enim obseruauit Auct. ad Herenn. I, I. rhetores Graecos, ne parum multa scis se viderentur, ea conquisiudse , quae nihil attinebat , ut assis duplastior eognisu videretur. Quae quum . ita sint, dabimus operam, ut, missis subtilitatibus in quonam consistat unumquodque dicendi m. suis , dilucidius ostendamua . . , T Orationem ergo perspicuam reddune

I. verba proprἰa aut certe non longe translat u

unde Epicuri oratio facilis intellectu suit, quia . maxime is studuit proprietati verborum, L ert. X, I 3. Gassend. de vita et moris. Epaeuo VIII, 7. Sie perspicua etiam sunt illa Terent. Andr. I, 2. 2s... Si sensero , hodie quidq-m n his, te nuptiis fallaciae conara, quo fiant .mnus ; ana melle ta ea re ostendere , si'. callidus a verberibus caesum , se in piprinum , DaMe , dedam usque ad necem , ea lege atque --. ne , ut, si .nde se exemeiam , Ego pro re molam. omnia enim erbis propriis eloquutus est , sin i

159쪽

a3o Fundamenta Diu nex. Peri neua etiam est oratio IL Muis noris vulgoque Nereris composita. Ergo obscura erunt verba obstita, peregriaa, nouiter Auen ra . Sie 'lauti dictio nonnumquam obscinior , quia viItur verbis obsoIetis, aut nouiter imuentus e. g. agduus pro diuite. Amphrrr. I, 2. v. I . M oc uare, Pro verberare ab d. v. 23. obsoleta sunt Noua contra 2 lismos eiuere Pro Irugnis aecipi, ν aranum in eo . - ιδ - , Pro I. emam gerere . Utraque ideo Pamin umi obtauiora Nec mulio clariores NMu Mout nes, vibus ad sumus obseurAνοσaut russorias secretiores adluditur .. Ne Persius i. sima. θ -

Trmades P quis Labeo 2 Cornutus, vetus Sem Ia- lpo Polydamanta intelligit Nemnem di quod sa ius nupserit, per Troiatis .Romanos vrer Lmeenem mahmx Homeri mderpsese ... Eed inin Comutum haberemus o pum, hoc quidem aemmae ignoraremus

160쪽

Pari s I. Caput II. I 3 et denuo sequitiu , ut tanto obscuri m fini ιν Hodi, Mianto prolixioribus membris constant.

Hine per leua, illa peHodus Plinii l .

admotis adquiescis. A. prolixiora essenτ membra, facile ealigo ostiinderetur orationi. Jna rimis id contingit, sitarentheses, vel e briς res, vel palillo prolixiores interserantur. Obtseruae hoe et Fψius ub. VIR IU. strat. cap.2. Etiam insoriectisne, qua et oratores , et hAportet frequenter utuntur, 't medis sermone aliquem inseranς sensism, I impe ita seur inreuectus, ns, quod interponitur, breue est . Nam Virgutas allo loco , quo ρ--m equinum .describit, quum dixiser. se manos horret strepi με, . 'compluribus insertis, alia figura quinto .emum versis radis,

Tum si qua senum p . si arma dedere,

Stare Ioeo nescis .

SEARCH

MENU NAVIGATION