장음표시 사용
211쪽
IZa Fundamenra Eriti pis, p. rs'. an quis siram possie fingere fortunam Θ cet. - θ PauIlo aliter itaque loci comm nis voeabulum accipit Aphthon. Froxymn. VIL
I. dum eum vocat λιθον αυξωτικὸν πινὶ καλαν si κακων , oratisnem augentem ea ν
quae in aliquo sunt bona via mala. Alius enim est loeus communis oratorias , de quo nos hoc Iocor alius proomna arisa, de quo Aphth nius asit. XII. v. o- Ceterum locus communis quisque eon
stat THESI et AETIOLOGIA . Accedit nonnumquam ILL v STRATIO a smui,
eo aratione , exemplis , conream τ . remm
nras ' . Quo vero ordine haec omnia pro ponenda sint, in oratoris positum est arbia trio ' .
' in Exe tam dabinus , laeum eo aurnem Ciceronis de aecusat'lbus improbis, qvi in oratione. 'ro Sex. Roscis e. 2o. Hic I. THEMS praemittitur. Interest re MIAeae, is multa sint acci fatores, dummodo n- ealumnientur. Hanc thesin ita profert Ciceronaee atores mulcos esse A iauisare , utile est ,
ut metu contineatur audacia. merum tamen Me
212쪽
innocens , si accusarur sit, E flui potest x
nocens πψ accusatus fuerit ab condemnars non potes. Vtilius es autem , accuseri innocentem , vam nocentem ea lam non dicere . Sequitur
I. a similί. Ansertatis euaria publiea locantur ν es ganeae aluntur ta Capitolio , ut signif- cenν , si fures veneriat . in fures internosee. σποn postunt is sign*eant fumeo, si qui noctu iucapitolium venerino, et quia id est suspicissum ,
ra et si bestiae sint, stamen in eam partem popias peerant , quae es Eautior'. 9uod si ii de iuο-que canes la rent, quum Deos salutatum al/qui Ῥenerint: opinore , νὼ erura sustri en ur , quod acres sinς , etiam tum, quum suspicio nulla sit Sim Eima es aecusaeorum ratio. Alia vestrum anseres sunt, qω; tantummodo clamanr, nocere non possunν. Alii canes , qui et latrare est momdere possvn . cibaria vobis praeberi videntus 's autem maxime debetis sn eos smpetum face res qu/ nterentur. Hoc populo gratissimum est. Deinde se voletis , etiam tum, quum ver mAeerit , αιiquem frinmisisse ,, A suspieionε la par ore , rd quoque εοneedi pos . . II. α ritu ant quo , calunaniatoriim Irontibus. litterassi K inurendi . Sin autem fle agetis, γ' argorias aliquem patrem occidisse , neque dicerσpo νιν , aut quare , aut quomodo , et tantum
modo sine suspioAne latrabitis r crura quidem vobis, nemo suffringe, , sed si ego hos bene no-uxa Lν feram Alam , eui vos usque eo inimici estis , τι etiam eas omnes oderisis , Aa vehementer ad. caput affigen=, ut postea neminem'H-m , , n/Fi fortunas, vestras , aee are postis .RIiquanta tat ii omittitur illus ratio , eiusqualoco 'consectariusti aliquod additur. Exeres piae habes apud Seu vara. de strat. eoneta Seligemus unum, q d p. 33 attuli z. The
213쪽
finem haber cupiandi, neque modi-paruis' utendί. Aetiologia: et multum desiderareris est signum , ιν niha pareere egestari Assium a Conseqarium: - Adeo it mad .paneis iacvn- .e frui , quam magnas opes iamiaeroo an mo vel adpetere, vel prodigere. υ Idem sane Cicero ta orat. pro Arch focum communem de optimarum artium studiis ita disponit, ut alustratAnem aetiologiae partim praemittat, partim iubiunsat. I. THESIS . Ego multos homιnes exeellent; animo ae virtute fusise , . et sine doctrina , na .
iurae ipsius habitu prope diuino per se issi ermoderator et graues ext xisse , fateor . Etiam i ii d adtango , saepius ad laudem atque virtutem naturam sine doctrina, quam sine narura vali sese doctriaam. Atque Mem o contendo , quum ad naturam eximiam atque illustrem aueseris rampio quaedam conformatioque doctianae a sum illudneseis quia praeclarum ac singulare solere exsistere . II. ILLUSTRATIO petita ab exemplis. Enhoe esse hunc numero , quem patres nostia πνdserunt , diuinum hominem , A namum a ex bo. C. Laelium , L. Furium , modest; mos homines ereontinentissimos et ex hoe fortissimum visum , exi lis temporibus domisimum, M. Catonem tuum senem i quίρofecto si nihiι ad peres endam eoli
quam se ad earum stisdium contulissent.. II. AETIOLOGIA. I. suod F non his tantus smaus ostendere-rur, ex si ex his stud/Is delectatis sola peteratur r
214쪽
i Partis L. Caput IIL 18snium, neque Deorum. Haee studia adolassem c tiam alunt, senectutem oblectant, secundas res ornant, adversis perfigium ae solatium 'ra bent, delectant doH; , non impedianr foris, pernoctanr nobiseum, peregrinantur.
Σ. Θιοd si insi haec neque attingere, ne'. sensu nostro gustare possemus ; tamen ea misata
deberemus, etiam quum in allic videremur . .
IIII. ILLUSTRATIO nova. stuis nFrum
tam animo agresti ae duro fuit, ut RUUi moris te nuper non commoueretur quἰ quum esser senex mortuus, tamen propter enesientem artem ae venustatem Ῥίdebatur omnias mori non d hujsse. Ergo Ale corporis motu tantum amorem sibi eonciliarat a nobis omniaus e nos anμο- rum Heredibiles mosus celeritatemque ingenit rum negligemus
XIII. Quum vero oratio constet argumentis, 'argumentaque syllogismis concludantur fa- oin il .cile patet, usum pIane incredibilem esse SYLLOGISMI oratorii. Languida enim neruisque sitis destituta videbitur oratio , quantumuis ornata, quae eiusmodi syllogis- lmis non constat ) . In alia omnia quidem ire videri possct Quinctilianus Instit. Orat. V, I . dum ita praecipit: U mque ego ut in oratiori e syllogismo quAdem aliquando vita nefas non disco, ita consare . .totam aut certe confertam esse adgressionum et
i entismematumst patione, minime velim. Dialogis enim ac dialectaeis diapulationibus eris similior, quam nostri operis actianibus, quae quidem Aserer se plurimum disserunt. Sed facile patet, not de oratoriis stllogismis eum loqui , sed de di lecticis, quos nemo paullo prudentior in elegantiore oratione tolerauerit. Hine statim as dit:
215쪽
oratio , et saepius apud omnias imperitos atq- . aliarum: earte isnaros litterarum loquendum es; quos n F et deiactatione adlic us , Ῥῖγuus ιν h us , et nonnumquam turbamus adfectibus , psa, quae iusta ae vera sunt, tenere non possumus. Loeutles et speciosa vult esse eloquentia , quorum nnil eonsequetur , si conclusionibus eo sis et erebris et in unam prope formam eadensibus eones c, et contemtum ex humilitate , et odium ex quadam servisure , et ex copia sati ratem , et ex amplitudine fastidiam tulerit. Nos rago, quum non de contortis conclusiunculis,
quales in dialecticis disputationibus vibrantur , sed de syllogismis copiosis et uberioribus, qui
non in unam formam cadunt , loquamur: facile
possiimus Quinctiliano conciliari. x IIII. u.;d sit 3 Est vero syllogismus oratorius iusta ratiocinatio , cuius singulae partes ita deducuntur atque amplificantur , ut syllogismi
materia ac forma in tanta verborum copia latitans non nisi ab eruditis possit animaduerti ).' θ Sie Cieeronis oratio pro Sex. Roscis Paene tota ex syllogismis eo cista est. Sed eos tamen, nisi ostendatur disposito, vix quis quam lectorum animaduertet. Immo aliquando adeo multis verbis involuitur syllogismus, ut, syllogismum proferri, nemo animaduertat, lmaxime . si perturbatiore ordine coIloeantur seopositiones. Exemplo id demonstrauit Anton. lRiecohon. in eo enti ad Ar;ROthiis lib. I.
216쪽
Pareis L Caput III. 1 3 op Maram artiumstudiis , quo in hominum genere nulia luxurias esse soler.
Hic primo CONCLUSIO est, quam ita C
eero proponit: vero in M. coelia nulla Imxurias reperἰetur, nulla sumtur , nullum aeratianum, nullae eonu;urorum ae lustrormn libi aes , quod quidem vitiam ventris . et gutturis non modo non minusit aetas hominibur , sed emiam auget. Amores autem et hae delictae , quae vocantur, quae firmiores mismo pracdstis diu-r iis molestae non solent esse, mature enim ereeleriter deserescunt , numquam hunc occuparum impeditumque tenuerunt. Conclusioni MD
NOREM propositioilcm , seu adsumtum sit iungit Ciceror Audi sis, quum pro se dicerer s
verborum, quae vestra prudentia est , perspex pir. Atque A eo non solum Ingensum eliacereetas videbatis, quod saepe etiam, si industria
non aiatur , valet tamen 'sum fuis visibur e sed Meras , nisi me propter bene lauriam forte fallebat ratio , et bonis arii bus iastituta, ereμra et vAgilsis elato rata. Deviue et MAIOR propositio subiungitur , cuiux ἐξεργασῖα talis eu: Atque scitote, iudices, eas evia ta-ter , quae obiactantur Coelia , atque haec studia , de quibus dUputo, non De te su eodem homine e se poste. Fiari enim non potest , vr an/mus libidiat dedisus , amore , aesiderio, cN ditare , faepe nimia copia , Aopia etram nonnumquam impeditus , hoc quidquid est, quod nos facimus in dicendo , non modo agendo a Ua rem etiam csghando , possit sustinere. XVa
Ceterum sYLLOGISMVS oratorius ita elaboratur , ut singulis propositionibus , quas praemaeas voeant , subi sciatur vel AETHIO
217쪽
nes, tum membra illa, disponenda sint , denuo in orato is positum est arbitrio ' .'ὶ Sic Sextum Roscium Amerinum defensurus Cicero , non cadere in illum parricidii suspicionem hoe syllogismo ostendit: sulcumque parricidii suspemιs est , Issceleratusim qise sit oportet.
Ron autem huius notae est Sextus Roscius.
Ron ergo est parricidii suspectus. Maiori propositioni statim addit aetistigiam. Est
enim erimen horrendum: ut et silustrationem a testimonior vultu saepe laeditur pietas. Minorem etiam Cicero probat atque illustrat per, ostenditque, Roscium nec audacem esse, nec luxuriosum, nec auarum. Ipsam Ciceronis statim subiiciemus. ' θ Non ergo ordinem naturalem seruandum semper existimamus . Magna hic oratori relicta eu libertas. Exemplo paullo ante adducito rem illustrabimus . Cicero syllogismum situm procul dubio ita animo conceperat. I. MAIOR. Qiticumque suspectus esε pa ricidii, eum audacistinui in sceseratissimumqueesIe oporter. 1. Aersoletia: Est enim crimen horrendum.1. Illustratior Quum enim vultu laedatur pistas: quanto magis parricidio 3II. MINOR: Sextus Roscius non est talis. Aelialogia et illustratis per μερισμο ν . Non est audax , nec luxuriosus , nec
III. CONCLUSIO. Ergo non sus ictus est
At in elaboratione ullo ordine utitur. Aeti
218쪽
I. Caput KL i 89 Iogiam enim atque illustrationem ipsi maiori propositioni praemittit hoc modo: iΙ. Aetiologia maioris . oceid 1se patrem Se tus Roscius arguisur. Seelestum, Dii immortales , ae nefarium facinus , ae eiu*οd; , quo uno maleficio scelera omnia eomplexa Ulle videantur.
II. Illustratio maioris . si , id qu44 praeclare a sapientibus dicitur , P vultu saepe
laeditur pietas; quod suppliatam satis aere re ipersetur is eum , qui mortem obtuleris patri , pro quo mori , ipsum , si rex postularet , iuradiisna atque humana cogebant ΘIII. MAIOR propositio. In hoc tanto , tam . 'latroci , tam singulari maleficio , quod ita raro exsilit, mi , si quando auditum sit , portentiae prodisii simile numeretur; quibus tandem
te , o Eruci , argumentis accusatorem eenses mi. oporteret nonne et audaciam eius, qui su er men vocetur, singularem ostendere , et mores δε- νos , immanemque naturam , et vitam vitiis'
gitiisque omnibus deditam , denique omnia ad pernicem profligata atque perrita IIII. MINOR. suorum tu nihil ia Sextum Roscium ne obiiciendi quid. m caussa eoniuUR .
Probatio et illiistratio minoris per ιαεροσυον. Patrem occidit Sextus Roscias. stys homo φ Adolescentulus corruptus et ab homίnibus nequam Aductus e annos natus magis quadragiata. Ve- ' leus πῖdelicet sicarius , homo audax , et saepe ta l. eaede versatus At hoc ab aecusatore ne die; . iquidem audistis. Luxuries gitur homia em n ἰ- . lrum, et aeris alienἰ magnitudor et indomitae lan seupiditates, ad hoc scelus impulerunt De Z . , luxurra purgauit Eruciar, quum d is , hune ne in conuiuio quiaem ullo fere interfuisse. Abhil am item unisuam debuit. cupiastates porro quae possunt esse ἰn eo , qui , ut ipse accusator obiecis , . ruri semper habitarit, et in agro colendo vise irii r
219쪽
iori propositioni , aut utrique conclusionem memittime. Id quod, nisi breuitati studeremus, se m posset exem quam plurimis de
x VI. Quum vero non semner utraque Pram missarum ad rei demonNrationem videatur necessaria: non raro alterutra omittitur , et
tune quidem e syllogismo fit ENTHY-
MA oratorium Non ergo singularia quaedanti praeempta exigit ENTHYMEMA. inctilian.
Inst. orati e. r . Hoc oo enim a syllogismo oratorio deseri, quod alterutra pra sissarum omittitur. ubi recte obstimat. Aristotide Qte rhetori lib. I. eap. g. eam omittendam propositionem, quae iam setis nota si amditoribus. - μ οῦ Ψι γοερομεν , έδ τῆς g etum e eea deae . S. En aliquia Pt horum Boium , nin offerreret G- aere. die enim id sentit audiris. Altera , quae relioua est, . eadem ratione elaboratura,
quam in syllogisinis in Morus paulis mare ostem
220쪽
E eonscribendis esstolis Innume. Plera H me praecepta satis prolixa dederunt e 1ed , mea quidem epistolusententia , mucimini fecerunt ope. ἶφ's rae pretivm Quum enim plerique epuων las certis regulis adstringere ausi sint: prae- stantissimae optimorum auctorum epistolae .: opera quippe extemporali scriptae, longis, inne ab illis regulis discessiant '' . Ex quo eonsequitur in , aut epistolas Ciceronis . , Plinii aliorumque innumeras proscribendas, aut praecepta illa epistolographica parui aestinianda iudicemus.