S. Ioannes Cassianus illustratus. Siue Chronologia vitae S. Ioannis Cassiani abbatis et monasterii S. Victoris ab eodem Massiliae conditi, primariae inter occidentalia coenobia antiquitatis ab anno Christi 420. Opera & studio P. Ioannis Baptistae Gue

발행: 1652년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

t o S Cassianus illa iraim seu chro uic. vitae,

subdit rescripsisse Iiinocentium quenladmodum Theophili iudicium casisum atque irritum vile deceriteret. Quas autem sigillatim dederit ad Ioanneni Chrysostomum , puto excidille literas ex monumentis & tabulis Ecclesiasticis. Huic primae alias sequutas annectit legationes Palladius. Modicum temporis fluxerat, cum Theotenus Constantinopolitanus Presbyter venit, literas Concilij, Ioannis, viginti quinque Episcoportim aut paulo plurium ferens, quibus docebant Ioannein militum auxilio urbe depilitium & Cuculsum in exiliam millum, Ecclesiamque incensam futile. Cui & ipsi communionis literas & ad Episcopum Ioannem& ad omnes communicantes sibi Episcopos tradens orabat cum lacrymis , ut patienter tolerarent, cum opem ipse ferre non pollet, eo quod Donnulli obsisterent potentes aduersarii Ecclesiasticae pacis inimici. Post paululum rursus applicuit homunculus aspectu foedus , animo perditus, Paternus nomine, Eccletiae Constantinopolitanae se Presbyterum dicens,

qui & ipse totus elatus , & fastu turgidus, &ipQ gestu inimicitias prae

ferens plurima contrae Ioanncm Episcopum maledicta vomebat. Hic paucorum Episcoporum Acacij, Pauli , Anoochi, Cyrini, Seueriani, 5c aliorum quorumdam Innocontio reddidit, q Unus Ioannem calumniabantur quasi incendi flet Ecclesiam. Mendacium pia te deprehensum est. cdmeius rei, quippe quae illi non fuit Iet obiecta, mentionem in synodo nullam fecisi et Ioannes. Eum Innocentius cum ν dignatione abiiciens, ne rescribere quidem Voluit. Paucis post diebus , uenit Episto

Ius Cyriacus nullas quidem habens literas , sed is plane cru neeito abenda videbatur , eadein prosequens quae ab Episcopis du synodo

Ioannis fuerant scripta. Aiebat enim se fugisse propter commaniatio nem regalis edicti ita continentem, Si quis non communicat Theophii . Arsacio, & Porphyrio, hic Episcopatir quidem arceatur. Amittat vero si quam videtur habere substantiam pecuniarum siue praediortim. Post Cyriacum adueitit Eulisius Apamiae Bithyniae Episcopus asserens literas

a quindecim Episcopis de Ioannis concilio, & , praeclaro sene Anysio Thessalonicense Episcopo, in quibus illi quidem & praecedentem S quae

tunc erat Constantinopoleos totius depraedationem vastitatemque signabant. Anysius vero Romanae se Ecclesiae iudicium sequi fatebatur. Porro Eulysius ipse consona Cyriaco per omnia dixit. . Vix mensis fluxerat cum Palladius quoque Episcopus Helenopoleos Venit uti superiore proximo capite annotauimus. Post Palladium Germanus Presbyter , Cassianusque Diaconus Ioannis, viri magnae religionis literas ab omni clero Ioannis attulerunt, continentes Ecclesiam suam tyrannidem perpetiam elle, Episcopo per vim militiim eiecto & in exilium misse, agentibus, Acacio Beroeelisi , Antiocho Ptolemaidis, Seueriano Gabalensi, Theophilo Alexandrino. Ostenderunt & breviculum memorati viri, ubi ornamenta sub iudicibus testibus tradunt subscriptum manu Studii praefecti urbis, Euthychiani praetoris , Ioannis comitis

thesi urorum N Eustachii quaestoris ac tabulari, in auro h argento δί& vasis, ut Ioannis Episcopi calumniam diluerem.

4. Romam

142쪽

Monafri ab eo Massita conditi. Lib. I. 1 os

. ' Romam igitur ex itinere delatus Cassianus ad Probam, Iulianam,& Italicam sanctissimas foeminas easdεinque genere clarissimas, simul atque alij qui pro defensione Chrysostomi Romam venerant , salutatum diuertit. Haud enim hos apud Innocentium, qui interpellabatur iudex, decebat fautores Chrysostomi hospitari , ne idem qui iudex , aequec Jepatronus censeretur. Extant Ioannis ipsius adeas datae literae , priores ad Probam sic se habent, cum milibs a se legatos commendat Ioannem &Paulinum. Etsi tingo itiiteris '. mo iabs te disiuncivi Ium ι omen si me iam ac Jeruentem charitatem tuam non sera ac si cora)n essem , tu tque omnia cera e rem cerιo evertu sim , iis mmim qui ininc ad nos vcniunt e ι de te asseνιπ- tib M, at a aurire cupiebam. Eiaque de causa multaι atque ingemes tibi gyattas h. b o atque ob ictum tuum animum florior , me 'ue essero vi in ne mihi ch.i iis mos ν eligiosi mumque Pribγρι riam Ioa/nein s ornatissimum Diaconum P. u Am tibi commendo , atque ad tu m . nin velut ad Portum transv itro, qbs te igitur lectus ina ac nobilissima komina me ι , Peto ut quemadmoda in λι/nanitas fua poscit, lyses videas : nec mim te stillii qu antam huiusce compat is merae em relatura H. Ac quam sappsime licebi a' tua valetudi e , de qua ut nobis vehementer chara aliquid iur sti e e velim M tir aues fac me .certis-r m. Hactenus ad Probam. Ad Iulianam vero sanctissimam aeque viduam eius filiam ista habet. rio gratii He poena mulctati iunx, qui tot heter ι ferpetrarunt eo qu 'que υυbis qui tot scelera tostere ac delere studuictis, tan-tRmque laboriae s arumna 6si ictu . amplior mercre futura est. Neque enim nobis obscura fuit ea beneflbentia, Idque studio m quod oe in negotio de quavitur , σ in exipiendo benigneque complectendis iis, quos icthuc misimus , Prabuistis. Eoque nomine gratias vobis habemus vosique rogamuι re obsecramuι. ut in eodem studio ct alacritate ρermaneatis ac firmim etiam ac valentius an mi robur s θνtitudinem adhibeatis. Neque enim vor fugit, quanta huiusie pr/clarifacti magnitudo sit , quantamque mercedem perceptura sitis , tantos motus ac tam fauos fluctus quantum in vobis est com semo, eamque q ampar est accepto incommodis medicinam asserent 1. Haec ad Iulianam non solum ut apparet hospitem legatorum , sed causae Ioannis diligentissimam patronam. Extat eiusdem Ioannis eodem argumento alia Epistola ad Italicam aeque clarissiniam foeminam , ad quam etiam datae S. Augustini duae Epistolae habentur. F. Cum Innocentio congrellus reperit in eam penitus inclinare sen-zentiam, ut partis utriusque communionem admitteret, etsi iam Theophili indicium abrogallet, dicens oportere conflari aliam irreprehensibilem synodum Occidentalium 3c Orientalium sacerdotum , cedentibus Concilio amicis primum deinde inimicis , neutrarum quippe partium ut plurimum rectum elle iudicium. Extat ab eodem data in hanc sententiam ad Theophilum Epistola in Dialogo palladii. Frater Theο-

Ihile, nos oe te st fratrem MLErum Ioannem commuvionis nostra esse decrevimus sicuti ct in priori; s literis aperte satis expressimis nunc in nostrasvreutia es voluntate perdura utri rursium eadem scribimu/. Et quatie con qne scripseris nisi debituo sequatur conaeniensque iudicium propter ea qκἀ mres 'is

143쪽

eum dederare sum secta passibile non est nos a Dinain Communione dissedere. Ita3ue si consilentia confidu , tu ope que iudicio accume ad synodtim proxime in Christo celebrandam, ct istic iuxta Nisani Concili3 Coones s decreta

contende, alιos Romana non admittit feci. . Guod si obtinere M ouiden σἐνrefragabilω erit rario tua. Aduersariorum potemissimus & famosissimus quisque conuenerat,Petrus Theophili Presbiter, & Mar rius Eccla-siae Constantinopolitanae Diaconus ipsius Epistolas deferens , & quae dam simul commentariola in quibus apparebat Ioannem a triginta sex Episcopis damnatum fuisse. Hi aliique non pauci nefarij & sacrilesicalumniatores conuenticula agebant frequentia , coniurabant acere me, Arcadij & Eudoxiae armabantur edictis : certum erat qua vi, qua dolo abire victores.

s. Sed ubi Cassianus prodire in publicam Romanae curiae lucem, eoactisque ad colloquium dc istis atque principibus viris praebere gustuiraeep t ac specimen ingenii, virtutis, & cloquentiae, quibus suos inter

aeqtiales longe praestabat, ea facta est animorum moder .itio atque cor uersio, ut cum aduersariorum commentaria legisset Innocenti is,obicctaque cumina expendi lici atque existimallet, eos Cassiano teste & autho ne conuicerit non solum in hirmanitatis verum etiam amentiae ; dimiseritque Petrum & Martyrium cum literis grauibus temeritatem Theophili lacessentibus , sed & Parurnum de quo supra mox num. 2. cum in dignatione abiiciens ,. ne reurribere quidem voluerit. Designarus fiserae E Romanis inter colloquutores Leo Innocentii Archidiaconus, vir egregiae sanctimoniae atque doctrinae, qui deinde Sixto succedens ordinatus est Romanus Pontifex , quantiq ae referret hoc etiam commilitone partem ae studia Chry stomi stabiliri Cassianus intelligens ; priuatis quoque ossiciis hunc demereri ac rei controuersae rationes edocere annisus est, quod Deo propitio sic effecit ut nihil in posterum fuerit eorum famialiaritate coniunctius. Nec praeteriretas est optimi Pontificis summam in suo legatos nostros Camanum imprimis charitatem. Exceptum enim non modo, omni honore ac benignitate trachpuit, sed etiam arcte complexus homi nem Ponti sex & suauissime exosculatus multa cum eo de Ioannis cluus. Ema rebiisque gestis valde permovebatur integritate & innocentia singulari, deque restituenda Ecclesiastica pace serio contulit. Atque ob id: ipsem statuit tandem una cum Episcopis Italiae, non modo Communicandum esse cum Ioanne Chrysostomo , quod violenter eiectus esset, .sed Arsacium insuper intrusum grauioris interdictionis fulmine percussit, ii quido cognoscens quam petulanter ille se, quam praefracte impudenter que gessisset. Vnde ex facili constaret, cum huiusinodi moribus nequa ruam habitare virtutem bonitatemque doctrinae , ueque conscientiae diiciam stare. Sed id commodi etiam sperabatur vulgo ex Innoconiij;censura, minus olim praecipites fore populos ad ruinam , multos praeterea ex inductis respesturos constantiam veritatis , seque Ioannis obse quio, tunicitia: reddituros. Haec in Dialogo diserte copioseque diciETheodom diuiti eo h

144쪽

ae Monasse. ad' eo Ma conditi. Lib. I. x o

Theodorus S. R. E. Diaconus PaIladio charissimus , qui tum Romae prae sens aderat cum Leone ex domesticis atque intimis familiaribus limo centij. Testatur & ipse Inno eluius in Epistolis, quas tum ad Ioan item Lil, s .e. c. rum ad Cleri os Constant tinopolitanos per eosdem Germanum Sc Cailsarium legatos rescripsit. Vtramque ex lingua Romana versian recitat SO-xomenus, habent autem sic.

Epistol i Innocent ij ad Chrysostomum.

QM.smernam issen em omnia expectare bona ct a Deo miserisordium ρ tereco=ιuennit 2 sunt r.etinen a nobis qui ρatientiam sadem in comete rici luer Per diaconum coria Missa , Ut contume ia plim posse non dιbeat i i bona constemia proselend. , qvcmθω In eadem erigenda. Neque enim tu docen-d- α tot popul 1rtim doίior ac pactor, optimos quotque semper coutinue Proinsari, vitimne in more tolerantia fers e re ac nugi sillisco molestia sis cumbe e. Etenim conscientia bona fi=m,m reuera munimentum est adι. ersis omne αιμι immeritos, quo quidem qui tolerantia nou seupcrat, M vero sint ira se 'icio iis arrumentum de se ipse ρ aber. Omnia enim δε=nre debet qui uis primum Deo deinde conscientia sua nititur. Si qMidem ad patientiam exerceri Pote , ut quam maxime vir bonis π Maesti diluci nore potest, quandoquidem conseruant eius animum scr*tura diuina , exae lis mdem communione Iectionci sacra quaι ρopulo proponimuι , qua quidem uniuersos penesmstis v riis modis continenter exercitatos ac vitur in examine quodam expuratos fuisse, atque ita a Patientia coronam peruenisse docent. Hac igitur ipsa com untia charitatem tuam conso etur, honorandissime frater, quo ficto in triba Iiationibuι ex viri iste consolationem habebis. Inspectante enim Damino nostro Christo in tranquillitatu portum coincientia mundata sissetur.

Altera Epistola ad Clericos.

Innocenum Disium Prei'teris Ur diaconis uniuersoque ciero ac populo Ecclesia Canctantinopolitana , quisubditi sunt Episcopo Danni, dι tectis fratria

μ setaetem. Ex literis charitatis veIrrae quas per Germanum Freyseterum m castitnum diacontim misissu tragoediam malorum, quam ob oculos posvictis, anxia βMitudine cognoui, 'mii he miseriis ac di cultatibin istie laborat μον , lectiones iis repetitu perspexi , quam quidem rem unica Patientia comolatio sanat. Dabit enim breui laevi nocter tantis tribulationibu si em , σhac'lim meminisse iuuabit. At vero nos quidem uti consolationem necessariam ictam . quam in exordio Dictata usura proponitis apstrabamus . stactimestigentiam charitiatis vectra agnouimus , qua musa Patientia leuimonia complectitur. Etenim noctram consolationem quam literis adferre vobis debebamus , scripsis vestris vos tin prauenictis. Hanc antem eouxantiam DomLmia nocter laborantibm macta es et , ut etIam in i s tribulationibus coin

145쪽

depromere consolat onem possumis , ne e enim tam alieni fumis a vobis it non condoleamvi , cum σ' nos in vobis crucismur. Etenim quis ferre poteris eorum delicta, quos vel recipuos esse fautorre tranquillitatis ac pacis re comeordia decebat. At qui nunc 'apostero modo de prι matu Ecclesiarum siuaram deturbantur sacerdotα snsentes , quo quidem prim. fater nostet ετ in Ecclesiastico munere serim Ioannω Episcopuι vester intu te oppressia est , cui ne id quidem conligit, ut se ἀefenfurm audPetur, husitim crimen obiicitur, nultam auditur. Quod igitur hac commentum est tam deploratum, ut ne Dei siuvetat vel quaratur occasio iudici' in locum sacerdotum viventium alij substituantuine quast illi per huiusmodi ρemersitatem irrestunt, vel habere inivei agi re quicquam recti a quoquam iudicari possnt. Neque enim unquam a patribua nostris talia fuisse patrvia cognouimus :Ied interdi Iumpotivi fuisse decreto quo cauebatur, ne cui feret copia, qua in vivemis , locum inautor aretur. Nec enim

reproba ordinatio sacerdotu dicritarem auferre potest, quando nec Discopus e se quia/m potest se, qui iniuste subrogaretur. Nos enim quantum ad Canonum obseruantiam attinet , istis obsequendum esse scribimus , qui Nicaa determinalisunt , quibus solis obtemperare ct suum suffragium adaere Ecclesia Catholica debet. Si qui viro ct alij quibusdam prosertimur, qui a Canonibus Ni-.. canis discrepant , ct ab Fareticis compositi deprehenduntur, hi vero ab Epycopis Catholicis resistuntur. Hareticorum enim commenta Catholicis Canonibu assuere non licet , semper enim vel per contraria vel per illicita labefaetare ιο-luntatem studem Conrilii Nicens. Non frium litur bis non obtemperandiam es dicimia, sed 'sa polim una eum hareticis ae Schisematicis dogmatibus esse eandemnanda, quomodo ct antea in Sardicensi Synori ab Discopis pria e Oribus nos ris factum est. Nam san. longe prauiterit vel ea condemnaia Iratresteharissimi, qua νecte facta sunt quam ea robur vitam sortiri, qua aduerisses istos canones actasunt. Sed quodnam remedium hisce rabm in Arasenti ad fremis Z Necessaria erit Synodalis cognitio , quam etiam multo iam antea congregandam diximus. Ea quippe sola est, qua huiusmodi procellarum impetus

votuetdere potest. Quam quidem donec consequain. expedit medelam calamitatis Au Moommiitere voluntati magm Dei ae Christi eius Domini nosset. Ita υniue sis

qua nune per inuidiam Aaboli ad examen fidelium periurbara fiunt, tranqtiu-titatem dabit. Nihil autem desperare debemus freti mina in Deum side. Acris quidem innitum deliberamu/ quonam modo Θniam Oecumenica congre- .gari possit , per quam divina voluntate turbulenti isti motuι consopiri possint. Expectemus itaque ramiseer ac vado ρatientia communiri , 'ενe- auxilio Dei cuncta nobis esse reΠituenda. ροικersa vero que eiae ibi se erre dixissis, iam antea a coepiscopis veΠνίου, qui Romam licet diuersis tempori ι cenu

nerunt, Demetrio videlicet, Criaco Eulysio , ct Palladio, qui nobisitim si ρdili'enii inquisitione habita cognovimuου. 8. Hae sunt igitur Innocenti, literae , ex quibus animaduertere licet quam eximiam de Ioanne eisisque legatis Germano & Cassiano, quos tam honorifice nomine designat, existimationem habuerit. Omnium

opinione constitit , neminin in iis legationibus pisa quam Cassianum persuasese,

146쪽

ac Monaste. ab eo Massilia eonditi. Lib. I. ro '

per sisse, confutasse, opposuit te; nec modice auctam Eudoximis quam nauserant de illo deque Ioannis authoritate ac dignitate formidinem. Quamquam ne procrastinata calamitas Oecumenici Concilij celebratione remorata longius serperet atque progrederetur, venit Romam secun- mdb Demetrius Episcopus Pilinuntis, qui peragrato oricnte praedicauerat Communionem Eccletiae Romanae cum Episcopo Ioanne testibias Papae Innocentij literis, afferens Epistolas ab Episcopis curiae, in quibus Ioannis amplectuntur communionem. Ab Antiochenae itidem Ecclesiae Presbyteris , ubi Romanorum sequuntur disciplinam, laudantes integritatem iudicij & ordinationem apud se factam de Porphyrio , ut illicitam ac nefariam execrantes. Post hos omnes venit Domitianus sacerdos,Constantinopolitanae dispensator Ecclesiae, & Vallagas quidam Nisybius Presbyter exponens Monasteriorum Mesbpotamiae gemitum & eiulatum, simul & commentaria Optati cuiusdam Praefecti reddiderunt , ubi honestae mulieres ex genere consulari publice ad eum adductae memorantur , Constantinopolitanae Ecclesiae Diaconae , ita ut cogerentur Arsacio communicare aut fisco ducentas auri libras applicare. Quid autem de virginibus aut Monachis dicere oportet Ostendebat secta in ligno latera, terga caede conscissa. '9. Non tulit vltra Innocentius Pontifex indignatione summa permotus , scripsitque ad Honorium Imperatorem qui praecepit Synodum Occidentalium Episcoporum congregari, & cum in unam sententiam concurrisset ad se referre. Congregati Italiae Episcopi Imperatorem palud. ibi orant ut scriberet Arcadio fratri nio ut iuberet Thellatonicae Concilium fieri , quo facilius possent utraeque partes Orientis occidentisque concurrere. Addentes perfectam Synodum non numeri quantitate sed qua- .litate sententiae certam & irrefragabilem tuliste sententiam. His inflammatus Imperator Episcopo quidem Romano scribit, ut mittat Episcopos quinque , Presbyteros duos, Romanae Ecclesiae Diaconum unum qui ipsius ad fratrem Epistolas ferrent. Quae autem sequuta sint de morte Eudoxiae Imperatricis & Arsacii, de incendio post Ioannis egresIum coe- litus misse in Ecclesiam Constantinopolitanam , de grandine quae inus- 'tatae magnitudinis in suburbiis Constantinopoli decidit , simul etiam quemadmodum persequutores Ioannis & calumniarum aduersus eum

ministri damnationisque architecti, horribilibus & in anabilibus diuet-ss morbis affecti fuerint , narrat Palladius ibidem singulorum ferine i

fortunia recens s. . ι

CAPUT XXXVI.

. ab eo Innocentii coeffressu aliisque deinde colloquiis Let Maadmodum discessisset Casilinus & optima *e Constantinopo-

147쪽

etto S. casianus itastrarata seu chronie. Nise,

litanam Ecestatam implesset, breui ea laetitia cunctis euanuit, siquidem paucis post iu ensibus qtrain lcgati nostri Constantinopolim recissent: Chrysostomus febri ex tinctus ingenti omnium licia Cni istianam Rema publicam orbam ac debilitatam reliquita inod olim ex portentis alae vaticinatione praenurui alle dicitur Epiphanius. Hic enim quo tempore in gratiam Theophili Alexandrini contra Monachos origenistas litiga ut, ei quidem Erlcopatus amissionein dc mortem in exilio praedixit. Clirysostomus autem Epiphanio Obitu n in mari antequam in Ecclesiam suam perueniret, idque de Chrysostomo aiunt hoc ipso Christi anno Α . accidiste, cum ab urbe simul δ: sede sua expulsus & eiectus Diam in exilio finierit. De Epiphanio vero superiori anno ΑΟΣ. quo trai ciens in Cyprum defunctus est in mari antequam Lesbum portus tenuis. Torn. l.3a set. Ista SoZon enus quae δ: fusius apud Socratem , Leonem Ausustum. T. . . biotaphrastem, sed omnes ex incertis rumoribus, ideoque fides sit penes Leo os, d- Ruiliores. Quaenam autem obitum Chrysestomi praecellerint hic destria Ioan Chiis bainlis. Atque imprimis in memori im reuocandum ipsum iam in et . b as m nodo ad Quercima a pseudo Episcopis iniustissime damnatum fitille, ac i R Ch yc mandalle Arcadium Imperatorem ut interim in Episcopatus habitatione moraretur , ubi sicariorum periculo liberatus quos in necem ipsius E doxiani mercede conduxeram, licet noctu diuque , populo, custodire- Palla. in Dia L Iur, tamen postmodum factione aduersariorum Milia inquit Palladius Rex Patricio Notario suo, ista Ioanni praecipit. Aeaci- ct Antiochmis

Seuerianus atq1 e Cynuin damnationem tu im seu er evnt suum yssu rum. Telysii mereo comm/odans Deo Ecclesia eeredere. Itaque Episcopus Ioannes

post apertam nihilque obumbratam iussionem Episeopio discedens, is,

cum Episcopis dixit omnibus. Veritte oi emira m an aminio Ecclesiis conitamu , laetus quidem de se sed de populi moerore & amictione sib- tristis. Protinus quidam ex primariis ciuitatis , vir fidelis Ioanni signia ficat, quoniam Lucius vir audax dc facie impudens parariis est in lau ero publico cum militibus suis, si forte contradicas aut di sieras , etiam inuitum trabςre & expellere. Fit autem magna in plebe commotio. Festina clam Medi ne in tuum auxilium confluens populus , bellum cum militibus conserat. Tum vero Ioannes osculatus cum lacrymis ex Epμscopis quosdam scaeteros enim Osculari non sinebat ingens miserationis affectus in orauit: reliquis qui erant intus in sacrario dicens. Man te hicimerim ut profectιυ mo licum requ eseam. Ingressus autem Baptist in Olympiadem vocat quae ab Ecclesia non discedebat, una cum Peueadia& Procul a Diaconisus, saluinain quoque beati Nebridii coniugem, quae . viduitatem suam praecipua virtute dc honestate decorabat, dixitque eis

Umite huc Idia .atidite me. de me sunt, De video si em hab nt , eursinspueum consumm .ui ni que ultra videbitu serae feciem meam , hoc unum rogo, hoc deprecor ne ινι ι ex vobis stitam beneuotintiam deserat , σ quicumquis. ωα sponte fuerit ordinatuι, neqae id ullo quaserit ambitu de cense su omnisin , et ca uvemum inclinate ut Ioanni per oninia . non enim esse Eula' D

148쪽

ae Monam. H eo Ma e conditi. Lib. I. Lxx .

men eritu mei. Ad haec illae profusae cum gemitu & eiulani ante saeta eius vestigia volutabantur. Tinc ille cuidam ex honestioribus Presbyteris annuens. Tosi te , inq'Ut, evi hinc ne multitudinem perturbent. Sic ergo

ampeditae modicum, locum illi dedere abeundi . 2. Ita demum egressus & a militibus ab Ecclesia suisque diuulsiis in Ciliciam depori itus est, Cucufum namque oppidum in Cilicia suis te ab Eudoxii Augusta praescriptam exilii sedem, locum plane asperrimum, ' sed nob lituum ante, exilio sanctissimi viri Pauli Episcopi Iariter Con-st intinopolitani & Martyris sub Constantio Imperatore, testatur ipse ad

ciscenti ex diuersis Prouinciis agmina fidelium utriusque sexus omnisque conditionis in occursum properantes, per vias, per Vicos, per urbes sese effunderent & Iachrymar uia imbres prae dolore funderent, quamquam aegra valetudine toto itinere laborauerit continuis febribus 8c stomaehisiautiune, quanta inmer passias sit Caesareae Cappadociae mala, a Pha- spouda .. retri eius ciuitatis Episcopo inuidia percito, quod vidi flet ipsum Chry- an: o .. stomum ab omnibus ciuibus & Clero ac Monachis utriusque sexus magna veneratione haberi & eximia humanitate seueri: quantas praetorea itinerum difficultates pertulerit quant que latronum Isaurorum uniuersas illas regiones dirissime infestantium pericula euaserit, sed & quomodo Cucusum adueniens humanissime ibi tam ab Episcopo, qu m aliis eiusdem loci ac totius regionis incolis susceptus fuerit, atque ob in sentem ipserum liberalitatem & sollicitudinem, etiam si oppidulum il-

id desertum ellet, & nec forum nec venale aliquid haberet, omnibus tamen rebus abundauerit, ac denique cum de sede firma innotuisset exi lij, quomodo ad eum confluere undique ceperint, quibus hoc concellii messet, amici; absentes vero ic tionibus eum ac literis frequentauerint. Haec inquam omnia & alia eo spectantia, pituibus ipsemet Ioannes nar

mi in Epistolis, quas multiplices tam ex itinere quam ex ipse exilii loco ad diuerses scripsi, ac praecipue ex Epistola ad Cyriacum, aliisque duabus, quas inter alias ad Olympiadem Diaconisiam, quae & ipsa ob com munionem Chrysostomi post alia certamina etiam exilio mulcta

m est.. in '

3. Verum cum adeo in dies magis magisquc increbrescerent Isauro muri incursus, factum est ut quibus custoala Ioannis mandata erat, rati minus tutum locum elle Cucufum , clim exegillet ut ait Palladius iam annum , in Arabissi ura magis munitum Armeniae oppidum non sine magno periculo transferrent. Cuius quidem peregrinationis periodum,.

. ex verbis eiusdem Chrysostomi haec ipsa scribentis ad Elpidium Epis

copum hic reddamus. Neque enim ce imo loco defixi summ , veram nune Chrysostoma cns m. nunc Arabissum , nune voragines atam deserta loca circ utimus. VF EPH que.adeo cuncta tumultibm au perturbatione plena μnt, flammάque ct ferrum to corpora quam adificia omnia conficit. Ac iam et arm urbα Una cnm viris

149쪽

Palla. in Dial.

& ad Nicolaum Presbyterum , Theodorum Diaconum, & ad Olympiadem quae Araby ssi pate et ur pluribus narrat. . In terra congregati Italiae Episcopi Imperatorem orant ut scri- beret Arcadio fratri suo , iuberet Tnellatonicae Concilium fieri, ut supra dictum est. Quibus inflammatus Impcrator Episcopo quidem Romano scribit. Erat autem hic tenor Epistolae.

Tertio iam scribo ad marestietus inem tuam orans is qua contra Ioannem

Folsiopi m Co ista κtinopolitanum m iligne g. Lya essent corνsteret. Verum id hacten in ut vi eo Ddium non ei . QOcirca νursism per sanctos υ μοροι σPresbγteroi se ibo pacti Ecclesir lica auid M , tv ingenti cura solitis paca- tu enim Ecclesiis Imperio quoque /toIIro ρax prouenit j ut Episcomi Orientaluiubeas Thessalonicae convenire. Nocti oujρe quod occidentata, Spiscopi electos viros miserunt Drara constan te , π qui neutram in panem inclinentur amore vel odio, Episcopos e uin 76 , Presb3teνοι Romane Ecclesia duos, unumque Diaconum. os ut et momni hovMe fuscis ivi quas ut si quidem igis persua sum fuerit L.innim iuste fuisse expul um, doceant me ab eisia eommunione d cedere. Sin autem depreh/naerim stome 1 lignatos oriemis Oscopos ab lialorum te itidem communione secerni ni, quanam vero sit Occidentalium de Dissopo Ioanne sententia ex omnibus serme Epictolis eonfiat , quaου ad me frequentes dederant. Ex his dum idem continentes quod reliqAa, subdidi ,sHIicet Romani ct A3hileiensis Episcopi. Hoc autem ante omnia de tua mansuetudiis possulo , ut Theophitam Alexandrinum multum etiam adesse precipia. , per hunc enim mala omnia emersisse memorantur ut aduenientium Episcoportim D norit in nusso impediia congruam te oribis nostru afferat

pacem.

s. Illam sbi ab Innocentio Papa datam Prouinciam susceperunt AE- milius Sc cythegius & Gaudentius Epistopi, una cim Valentiniano Bonifacioque Presbyteris,Imperatoris Honori j & Papae Innocentis S Italiae Episcoporum Clitomatij Aquilei cusis & Vcncrij Mediolinentis ac reliquorum Episcoporum Epistolis, una & commonitorio Concilii totius

Occidentis, conditionibus publicis Constantinopolim concellere. Erat autem commonitorium huiusmodi. Non oportere Ioannem iudicium aggredi nisi illi prius Ecclesia communioque redderetur, ut omni dilationis occasione sublata, sua sponte Concilium ingredi pollet. At Io .mnis hostes apud Constantinopolim hanc rem quasi in contumeliam eius imperi j fieret calumniati sunt N ut illi tanquam transinari ni imperii turbatores ablegarentur effecerunt. Cum enim ad portum appuli flent ab iis quibus eiusmodi cura demandata erat retro repulli, conclusi sinit intra castellunt quoddam maritimum atque variis contumeliis cruciatibusque affecti. Cumque ut literas quas ab Honorio Imperat e & ab Iunocemio Diuili od by Cooste

150쪽

ae Moa ID. ab eo Masilia conditi. Lib. I. 11 s

hinocentio Papa aliisque occidentalabus Episcopis deferendas acceps

rant darcnt, exigeretur ab eis, iidemque obfirmato alaimo recusarent eas

nisi ipsi Arcadio Augusto ad quem dirigebantur tradete , aducitiens triabunus quid in perfracto unius ex Episcopis Legatis pollice easdem per vim abstulit. l oliridie ord venerunt ad eos, qui tria millia nummum darent ut coinu ni arent cum Attico nuper electo Episcopo, & de Ioannis Chrysostomi iudicio omnino tacerent, sed de id ipsi penitus agere recusantes ab eodem Tr buno iniecti sunt in navim vetustain & putrem. dato precio nauclero ut perderet nauigantes : vcrana iidem diuino didiuti auxilio. Lampsacum appellentes inde mutata naui in Italiam peruens otiat post quatuor menses, quim in Orientem profecti fuerant. 6. Porro ipse Ioannes qui primo anno Cucusi de iam altero & tertio inchoato Arabis si exulabat, in hoc usque tempus haud priuatus est commercio literarum, tunc enim mittens Romam Ioannem Presbγterum AePaulum Diaconum scripsit ad Innocentium Papam terque imprimis pro edulo & indefetib in tua causa exhibito studio ingentes gratias egit. Sed quod nullae deinceps ab eo datae leguntur, interceptus creditur commeatus, ipsuque ne quid scriberet custoditus ab aduersariis inuidia tabescentibus, ut ait etomenus , quod viderent , uniuersam Ecclesialis Occidentalem pro illo elle solici iam. Neque idcirco remisit adtiersario-rtim fili oraliquid de seueritate cogendi, nam pertaesi tam frequentem hinc inde ad Ioannem accellit in , illud consilium ini ille , ut e dem Pithyuntem tr.insferrent, Palladius tradit in Dialogo , dum a . In Ncientes enim Seuccianus & Porphyrius Antiochenam Ecclesiam in Armeniam commigralle, & inde rursus Antiochiae Ioannis gratissimam

Philosophiam praedicari disrumpebantur vitaeque illos iam toedebat hu-duscemodi rumoribus non secus quam flagris cruciatos, est cnim ea inuidiae natura , 'eos quos hiuaserit sempor exagitet. Eo miraculo perculsi plerique clerici aduersae factionis aiebant. Videte mortuum terri- bilem viros victorcsque perterrefacientem non secus ac paruulos laritae deterrent. Et infra. N- iam igitur ferentes in scena occultare serpen- .aem, ad Arcadium Imperatorem mittunt rescriptuinque aliud vehementius cum adiectione poenae procurantes, transferri scilicet eum intra loci cuiusdam angustias unde non liceret progredi. In Pityui item , locum penitus desertum extorrem agunt rinae Pontici maris imminentem. Porro milites praefecti Praetorij, qui illum ducebant maxime eum per viam urgebant, id se habere in mandatis aperte asserentes, maiori te gradu' promouendos , si per viam ille moreretur , ubi vero Comanae appropinquarunt ipsim veluti pontem transeumes, m templo quodam quinque aut sex millibus palluum remoto manserimi. Ipsa nocte martyr

ipsius loci Basiliscus nomine, qui Nicomediae sub Maximiano pastus

cum Luciano Antiochiae presbytcro fuerat , dum eller Commimilis Episcopus, apparuit ei dicens Conti te stmer m mas, crati emm fimia erimm. Ajum Presbytero quoquc Ecclesiae prius apparuisic nimyrena, atque dixis Iz. Pικρ a Io ni fratri Iocum. venimnis est enim. Ille nillil de eo

SEARCH

MENU NAVIGATION