장음표시 사용
101쪽
supercilio incipit. Quin potius ad amicitiam in
vicem colendam aliquod momentum habeat,eandem olim patriam, atque originem agnoscere.
nepotes. G. I .P. Sic & ad conseri andani antiquae patriae memoriam Helenus Parseam Trο- jam simulata , magnisPergisma ctarentemon. Hi cognomine riseMns constituisi e dicitur. l. d.& in
caeteris coloniis frequentatum, loca insigniora. metropoleos imitari. Plausibilis quoque est gratulatio Romanorum & Iliensium ap. Iustin. l. Ψι. c. f. Etsi hoc prope ridiculum sit, eosdem Ro- .manos hanc potissimum causam allegare, quare incarnanum patrocinium suscipiant , quod hi quondam adversus Trojanos auxilia Graecis non, miserint. Quo de negotio Vid. Strab. Ex & 'sin. l. e. t. . Id autem probe observandum, xvocabulum migrana ita heic accipi, ut quis alia cujus civitatis fines &territorium excedat 3 non ut imperio civitatis in se renunciare velit n, hilominus intra ejusdem territorium domicilium habere. Quae enim certis finibus ditionem suam circumscripsit civitas, . censetur simul prohibere,
ne quis ipia invita domicilium ibi figat,qui ipsius
imperium nolit agnoscere. Ex hactenus dictis etiam colligi potest , quam efficaciam habeant mandata avocatoria, queis indigenas ab extero rum ministeriis. abstrahere vult civitas. Scilicet
si ex civitate, in qua promiscue jus emigrandi surpatur, aliquis nullo peculiari vinculo adstri-
102쪽
ctus, in al am civitatem fortunarum sedem trans
Niderit, in eum nihil amplius juris habet antiqua civitas; adeoque nihil agit, si vel maxime dispendium famae non parituris. minitetur. Add. Plu-t,er . Solone. n. . Ast in illum adhuc cis
vitati jus manet, qui vel contra leges, civitatis migravit, vel peculiari vinculo fuit obstridius, vel bona adhuc praesertim immobilia sub ipsius diatione possidetis. 37. Gregatim tamen non posse discedi
Gror, asserit t.d. ex ea ratione, quia hoc conces
se civilis societas non possit si1bsistere. Inim ratibus autem necessarium judicari, citra quod finis aliquis non potest obtineri ; &'fieri non posse, quod eundem intercipit aut destruit. Non tamen omni dubio haec sententia caret. Si enim sing lis licet pro arbitrio migrare, cur non idem liceat pluribus, quibus sedem fortunarum eodem tem pore tranSferre commodum est; modo nihil eorum, quae supra monuimus, obstet λ Nec ad rem facit, quod hoc modo civitas debilitetur. Nam qui jus non habet me invitum retinendi, illi non fit injuria, si suturum aliquod commodum,non dum debitum , illi intercipiatur. Neque vero necessarium est, ut haec civius tot myriadas civia um habeat, aut vicinis semper sit formidanda :non m is, quam ut hic vel ille privatus tot.millia postideat; quorum utrique tamen per media illicita nihil subtrahendum. Unde etiam Grotii argumento parum inesse roboris videtur. Licet enim haec vel illa civitas per migrationem civi
103쪽
um gregatim factam insigniter debilitetur, aut domum penitus destruatur: non tamen ideo se cietas civilis inter homines penitus tollitur. Sed unius corruptio alterius est generatio ; unius i
crementa alteri incremento cedunt. Natura quippe civiles esse Qcietates in genere hum no jam multiplicato voluit; sed ut haec vel illa civitas perpetuo subsisteret, nusquam jussita Id tamen, quod de singulis diximus, etiam heic est
obserVandum, ut, qui gremim discedere volunt, extra territorium civitatis abeant. Nam quae es set confusio omnium imperiorum, si licuerit i tegris urbibus prohibitu a civitatis suae imperio sese subtrahere, & aut alteri sesubjicere, aut pecu liarem deinceps Remp. constituere E ' g. 38. At non citra infamiam quis invitam patriam deserit, si vel expressae extiterint leges, venia non impetrata migrare prohibentes, Vel peculiari is vinculo teneatur. Uti' faciunt transfugae; item qui dum legationem obeunt ; aut alio publico munere circa arcana Reip. occupato su guntur, insalutata civitate ad alios transeunt, eos cumprimis, quibustum civitati controversia est.. Iidem ubi sorte paenitentia ducti post datam Mdem illi civitati, ad quam confugerunt,antiquam patriam repetere velint,itidem honestae migrationis leges observare necessum habent, alias non minori scelere redituri, quam aufugerant. Diia ficilior est quaestio de his, qui transfugas sese simu lant, ut hac ratione grave damnum illis concilient, ad quos aufugiunt, in ullan suae civitatis;
104쪽
rium probanda sit ejusmodi opera patriae pretessita λEquidem imprudentiae notam non effugiunt, qui ejusmodi hominibus temere fidem adhibent. Nec valde reprehendas illos,qui proditoribus post praesitam operam' dignum imposuere silpplicium.
vid. V sum Aureliano cap. Nequaquam, tamen alterum honeste possum fallere ideo tantum, quia insidiis meis sese facilem praebet.. Nec. debere aliquem suo scelere patriae inservire, supra adstruximus. Quin autem scelus sit, fidem dare, ut
ea violata occasionem gravius nocendi nanciscare,extra dubium est. Et execranda seni per bonis
visa est voxLysandri sive Philippi , pue= os tali al--Γendos, seirosjurejurando. H. Aman. R. H. I.
si igitur expressie ejusmodi transfuga fidein dederit, sine scelere non poterit eam violare , ut iiΘ, quos deseruit serio aut simulate, utile aliquod os scium exhibeat.. Quod si autem aliquis regerat; cum is ad quem transfuga se contulit, nosset, hunc ipsi sine scelere non posse operam aliquam praestare, neque ad scelus: patrandum i aliquem se valide potuisse obligare ; adeoque ' fidem a tranS- fuga datam esse nullam; ergo ipsi non fieri injuriam,si,dum rei inani confidit, deceptus fuit. Helcnon opus Est,ut inquiramus,peccet aliquis opera transfugarum utendo, an non. Non enim sequi tur; ego utendo alicujus opera pecco ; ergo ille eo ipse jus habet mihi noxam inserendi. Uti non sequitur; qui sicarium conducit ad alterum consediendum, non minus quam ipse sicarius peccat: ergo scatius in conductorem suum recte serrum D s verte-
105쪽
vertere potest. Etsi communis sit sententia, quod transfugam jure belli recipiamus. Uti est in L , . . de a . re r. dom. i. e. quod contra jus belli non sit eum admittere, qui desertis hostium partibus nostras eligit; uti illam legem explicant Cujacius
O. 7. 9 Grol. l. P. c. aa. Quod tamen an de e
terno belli jure, quod Grotio vocatur, an de inte no, quod ad legem naturae examussim congruit, sit capiendum,non immerito dubites. Sane si quis plenam licentiam adhibendi operam transfugarudefendere velit, putaverim ipssim non tam hoc argumento nitidebere, quod etiam Deus diaboli & impiorum parata opera utatur ; quam favore justorum armorum, quae geruntur repellendis auterius injuriis, aut consequendo juri nostro. Ob quem favorem non videtur justo bellatori curiose inquirendum, utrum illi,qui hostilem statum adversus ipsini exuerunt,honestis an inhonestis ca sis fuerint moti. Adeoque cum praesumere possit, justis de causis eos priores parteS deseruisse, tanquam ex adprobatione injusti transfugii reatum non contrahet. Quicquid tamen huj us sit, id in aprico est, nefas esse fidem inter instrumenta fatalendi disponere. Deinde fidem ejusmodi transfugae , qui citra justam causam partes se suas des ruisse fert, inanem esse,utpote, quae tendit ad scelus faciendum ; adeoque valde imperitum esse, qui in ista aliquid fiduciae collocat. Inde plerum- que transfugae, qui aliquo numero' esse cupiunt lapud receptatores suos,quive nocendi occasionem isunulatione transfugii aucupantur,prae se serunt,
106쪽
intolerandis se injuriis adactos, ut hac ratione saluti suae consultum irent. Sic quiS ignorat, qua ratione sibi Zopyrus apud Babylonios , Sext. Tarquinius apud Gabinos fidem conciliaverit.Sic qui M. Crassum in patentia camporum traxit, MeZeras Syrus ut Floro Vocatur,aut Abarus Arabs, uti pwnoinuat Ariamnes, uti Plutarcho, , Pompejiin se benevolentiam & beneficia extollendo, de
studio suo in Romanus partes infelici fidem secit. Maro quam graphice describit assum Sinonis , ut ab imprudentiae labe Trojanos purget; Fingit iste se invisum fuisse Ulysii , de quo nulla non fraus
crediboterat,& cujus odium commendationis instar apud Trojanos habebat. Odii causam arcessit a nece Palamedis, ideo occisi, quia biata seetabat. Se aris destinatum dicit non oraculo deorum, ne videretur se victimam pro salute civium voluisse subtrahere, sed mendacio Calchantis, ab Ulysse subornati, & temeraria caeterorum adprobatione. Quae utique tam atrox sit injuria, ut recte dicere
. pollit Spatria teneor neque legibus ustis. Et tamen
veterator deos & omnia sacra prius testatur, ut 1 insibist odige sdiros, amol idem injuste infensos, quondata tamen cives. Nec id tamen plene iisdem persuasit, priusquam ostento dicta ejusdem firmata viderentur. Sub transsu rum a tem numero non Veniunt, qui tecte ad hostes abeunt, quo improvisam aliquam e dem ipsis inserant,neque fidem dant, quod ipsorum partes sint secuturi. Neque censendi sunt tacite fidem dedisse,quod nihil inimici sint tentaturi in statuni D 6 hosti
107쪽
hostium,eo ipsb,quia intra praesidia hostiuin versantur. Musmodi enim tacita tideS praesumitur de eo, qui ad alterum venit pacis,non qui belli tem
g. 39. Porro cum sapra dictum sit, posse liberum civem pro arbitrio civitate demignare, quae- ritur jam 3 an non civitas ex adverso pro suo arbi trio civem possit expellere invitam, nullo antegresso delictop Equidem ciceronem audivimus in ter fundamenta libertatis ponere , ne quis inseit Ncricitate mutetur.. An ergo heic deterior condi-
tio civitatis,quam singulorum civium λ Sed ratio hujus discriminis facile adparet.. Qui enim in ci-Vitatem aliquam concedit, utique omneS. suas rationes, saltem in praesens,eidem velut illigat,quas turbari aut everti necessumseret, si quolibet tem- spore posset expelli. Quod cum sit summe odiosum, inde civis hoc quoque abs. civitate velut si putari intelligitur, ne invitus, praeter meritum posset ejici- Sed contra civitas fortunas sitas & i columitatem uni alterive vulgari civi non super'. struit,adeoque nihil aut parum ipsius interest, si is pro arbitrio demigretia Si enim in aliquo eximio cive magnam collocarit fiduciam civitas, sistet e ' undem peculiaribus insilper pactis ata gere,ne pro lubitu di*edere amplius possita Nec invide dum est, plusculum heic licere civi, quam civitati. i. Nam ubi ille ad arbitrium civitatis sese non com- posuerit, facile potest in ordinem redigi. Civia tem,si Reip administratio displicuerit, nihil aliud relictum,quam patientia autemigrario. Solet ni- j
108쪽
' ' - ' ERGA PATRIAM.' 8shisominus a civitatibus usurpari medium minus odiosum amoliendi cives suspecitos, aut supervacuos & multitudine praegraves,quo caeteris laxior locus fiat ; ut nempe eos in colonias describant. Etsi plerunque volentibus hoc fit, dum lautiorem conditionem in coloniis sperant, qui domi cum inopia conflictabantur ; aut ipsi ex oculis civitatis, cui invisi sunt,sese subtialsi gaudent. De more autem illo multis barbaris atque Graecis recepto ju-'Ventutem Deo cuipiam sacrani emittendi ad quaerendas novas sedesduculenter tradit Dionys Halycam. c. I. Scilicet quando exuberante vulgi. multitudine, aut obsterilitatem, civitas alendae tumbae non suffceret, ut alium ob causum minuendus civium numerus,Deo cuipiam sacrantes annuam hominum progeniem ex finibus suis emittebant, annis instructos. Hi migrantes,patria in posterum carituri,nisi aliam, quae se reciperet, paΘrarent 7 quam vel gratia vel armis quaesissent eam patriae loco habebant Creditumque est,Deum, cui dicabantur , taliter emisibrum colonias supra hominum opinionem fortunare. Idem i. a. tradit Aborigines fuisse talem juventutem diis consecratam more patrio, ad quaerendaS sedes , quaScunque sortuna obtulisset, a parentibus missam. Sic H -LE. α ρ . Picentes ortos dicit is Sabinis, Ooto seere Et Strabo L R. Samnites simili ratione a Sabinis ortos memorat. Adde Iustin. l. c. dg sum in sacrum , & in Mamertini. Et Liseium c ubi tradit , pontifices respondisse, ψer sacrum quale quidem Romani VoVere
109쪽
1blebant videri pecus, quod natum esser inter Cia Martias, ctpridie Calendas Majas. Cuomodo Lydus & Τyrrhenus,urgente frugum sterilitate, titi sint, uter cum parte multitudinis patria decederet , vide 'Euum l. I. c. r. & Strab. tu. Possunt autem & selent coloniae diverses modo deduci. Vel enim manent pars civitatiS, unde emittuntur. 2 vel civitati matrici reverentiam exhibere, ejusque majestatem comiter conservare deincepS tenentur,adeoque velut inaequali foedere junguntur; vel denique pari deinceps jure cum metropoligunt. 6. 4o. Invitus obligatione erga patriam selvitur,qui ob crimen verum aut per calumniam intentatum patria ejicitur. Dum enim civitas aliquem pro membro suo non . amplius vult agnoscere, & finibus suis e , pellit, remittit ipsi obligationem, qua antea tanquam civis tenebatur. Quo ipso illi fit facultas ubicunque possit sedem novam constituendi. Est autem in exilium fici ob falsum crimen gravis injuria, ob verum,gravis poena.Si enim vel maxime falva relinquantur bo- na, alio tamen ea transferri molestum est ; nec 'minus acerbum a necessitudinibus abstrahi, &ignominiae plenum, indignum fuisse judicatum, cui in civitate locus concederetur. PenituS e . nim effrontem esse oportet, in qu n dici queat illud Puseenal. sar. r. His damnatus inam Iudae Go cquid enim sal dis infamia nummis Z Exul ab octaψa Marius bibiti rubtur ius Iraris. Nec
est quod moveat aliquem illud ciceronistro C
110쪽
nae Exilium , non supplicium eqsedperfugium portusque Iuppiscis. Num quι seolunt poenam aliqua a ueterfugere, aut calami rem , eo selum
Qertunt Ioc em sedem ac locum mutant. LOL. nusia in lege nostra reperietur, ut apud cateras ci- Qitates , maleficium ullum exilio esse multarum. Sed cum Aomines seincia, neces , ignominia hrant, quaseunt legibus constituta, consue uni quasi ad aram in exilium. Qui si in raseitate legis Qim subire QMent, non prius ci itatem quam seiram amitterent: quia nolunt , non adimitur hu ci Le-Id ab his relinquitur at deponitur. Scilicet est hoc ex peculiari ratione antiqui juris Romani, per quod invito non poterat civitas ad mi. Quo minus autem a Magistratibus togatis civi capitalia supplicia injussu populi irrogaren- lux, leges Porciae & Semproniae prohibebant. Ne tamen deliista impunita manerent, & nihilomianus nemo invitus civitate ejectuS videretur , V luerunt credi , exilium sponte a civibus suscipi declinandae poenae causa. Apud Salust. Carion.
Caeser.alia leges condemnatis riseibus non animam
eripi,sed exilium permitti jubent. i Et iterum; exilium damnatis permissum. Necessitatem tamen sisti vertendi satis innuebant, quando capitalium mininum damnatis aqua & igni interdicebant , seu ne iis intra ditionem populi Romani uterentur. Caeterum uti libera adhuc Rep. ex ulibus permissum erat pro libitu in quaevis loca extra civitatem Romanam concedere : ita post