Exercitationes criticae

발행: 1860년

분량: 576페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

M. M. p. eod. V. a.

καὶ κίου τὸ βραχυ καὶ

nam sequitur: περιέφερον ἐν στόμυατι τὸν

ουργον. Reliqua in hoc versu unditus deleta. ἐσς τι αγασθεὶ Iia cod. sed lege ἐν νιν βαλόμην ς.παν θένεος κεινον δὲ συνεσο . . mihi scriptum esse videbatur M. edidit: κιL δ' ἐσβεσθη.

καὶ ω Ιου τὸ βραχυ καὶ

ανόνητον του Ιου δο- κειν esθεσθαι ἐπὶ ρητνμισον τινι του λα- βιωνα ἐσαε I, post multa conamina reperisse mihi videor. αυθις τοσαυτ λόγων κτινι την ἐμαυτου θρυαλλiδα αντανασχεῖν satis manifesto codex.

232쪽

360 352 46 4τι μετα την των 'Αβα-ρων - .... λέγεται

νοι γνω . . . .

233쪽

era ς τ υναντιον

καθεστηκα τι Sic ευκλεἱα καθέστη ἡ ε.

234쪽

κασι.

ο τι ὁ αυρικιοc d. recto ab . - έλκονται et in fine

235쪽

in pagina oblitte

rata. Leet quas hah cod.

Sunt quoque perexigui momenti, quae ipse vidi, et ne pro certis quidem ista vendito. In fine s. 25 et s.

236쪽

Contra atque in huius opusculi introductione statueram, praecedenti capite complexus sum simul omnia , quae in Dexippi, Menandri et Appiani cxcerpta Vaticana e codice palimpsesti

enotavi, in hoc capite cum lectore communicaturus coniecturas nonnullas, quibus locos quosdam, ex Inagno numero eorum

qui hodieque aut in ipso codice corrupti legantur aut propter pessimam palimpsest conditionem neque recte a Maio describi neque a me codicem denuo perscrutante rectius constitui potuerint, probabiliter tentasse mihi videor. Mutavi autem ideo prius consilium, quod in Appiani excerpta quae paucissima sunt nihil, in Menandri fragmenta Vaticana sermo nihil, quod notatu dignum videretur. Observaveram. quam paucissimis potero ne in nimiam molem hic mihi libellus excrescat tractabo cos Dexippi locos, quibus iplomatico praesidio destitutis, coniectando salutem reddere conatus sum. Utar denuo editione Mulieri in vol. III Fragm. IIist. Graec. p. 669 sqq.

237쪽

αρίστων νανδρία ἐν ε αυτη καταλυσαι ubi viri locti reposuerunt ἐν εαυτω. Quod tamen me iudice ita recte lacerunt, ut etiam loco nostro, quia ex oratione Hyperide sumtum esse constat, καταλυειν ἐν ε αυτ φ τε vulgatae lectioni longe praetulerim.

Ita v. c. auctor orationis Philippicae quartae S 3 αλλὰ ἡ

Δία παπιπω και πατρομα δοξα σοι παρχες ην αἰσχρόν ἐστιν , σοι καταλυσ αι. Similiter dicitur σωζεσθαι ν τινι, alia.

Deinde in verbis quae supra exscripsimus εἰ - ἐξωσθῆ debetur ἐξωσθῆ Niebutiri coniecturae, quam nimis calido arripuit ul-lerus pro eo, quod Maius dederat, ἐξιο-θη. Quis enim, ut taceam, necessitate coactis optionem ελοιτο est in praegressis dari nullam, in Hyperide erat coniunctivum post voculam PySed nihil opus est multis verbis; nam codex diserto mihi exhibuit: καὶ μη τί συμβαντι ἐξισο υσθαι in quibus videas an sorte pro συμ βαντι legendum sit c συμπαντι, ut Hyperidos

τὸ συμπαν vocaverit uniυersam civitatem, et sensus sit, neque

ευκλεία scit. aequiparare civitatem, cuius civis sit. Vs. 10: O τὸν φάεν αντIπαλον ὀξαιτε θεραπευειν, παρορανδὸ τὸ τε μετερον φρόνημα καὶ την ἐκ του θεου πουργίαν, ναρ erarευσαντας sic cod. pro πευσαντες αυτων νοήσα- σναι Ultima verba interpretantur, quasi legeretur: θαρρῆσαι vel θυμὸν ἔχειν αγαθὸν per bono nim esse, sed quo iuro ipsi interpretes videant. Si me audis, neque sensum habunt ullum , neque satis Attica sunt, nam larma media verbi νοεῖν poetis et Ionibus relinquenda esse videtur Latere suspicor διαγivi σασθαι scit. πρὸς τους Μακεδονας. abuit enim hanc orationem Hyperides, qua nuntiata morte Alexandri, Atheniensibus persuaderet, ut bellum suscipcrent contra Macedones a

Vs. 15 πως νο t υρη δ ανδρων τοῖς τε ε τῆς τυχης προ- φαινομένοις ευ ρωασθαι. Novo et mire dictum pro σωφρο- νων δ' ἔστιν ανδρων, quod vide an reponendum sit. Vs. 7 μὰ παριεναι των κοινων τὸ ἐφεστηκος. . Corrigatur: των καιρων τὸ ἐνεστηκός illud cum cod. Vat. Pag. 669 h. 'Ανέγκλητοι δε συμμαχοι, καν ἐλαττους

238쪽

ωσιν, μια προθυμια συμιήορωτεροι ἡ τ ει περιοντες, ποπτοι. πελειποντο. Sic quoque Maius ediderat, nisi quod scripsit υπ ολε Iar οντ ο, in qua scriptura delitescit, ni sallor, genuina lectio haecce: Ανεγκλητοι δὲ συμιμαχοι, κἄν ἐλαττους σιν, μαπροθυμια συμφορωτερρι r ει περιόντε. υποπτοι πί 44 δμένοντο. Quorurn verborum artificiosius more 3perideo compositorum sensus hic est Socii autem inculpati, etiamsi ptaticiores sint, civitati propter alacritatem utiliores esse solent quam suspecti socii numero praestantes. Ib. h. το μμο υπ αυτων ἀχθοαι Behh. ἀρχθῆναι. Aut hoc verum est, aut παχθῆναι. Mox legimus: ἄριστον ἡ τὸ πιλλον δέο ἔστω του παρὸντο εν ἀσφαλε θωαι. Ingeniose Behh. ἔσω, sed Hyperide dignius esse puto ἐπὶ του παρόντος. Mox scribere malim ἀμ- ασθαι pro αυνε αι propter praegressum or. θεσθαι et sequentem φυλάξασθαι Tandem propofinem scripserim: βέλτιον γαρ το - συμβ=Wθμενον προελ-Iσαντα φυλαξασθαι, ii ἀπραγμοσυν- ἐλψίδι το ανανδρο αυτικα vulgo αυτὸν θεραπευσαντα και τυ παρουσαν ἀρχην ἀποθεμένους ἐν τοῖς δεινοῖ ἀσhνεἱ ἐνBυναι. Pag. 670 D. : Καλλιον τε μιν περ του πο α μιαλ ον, παθεῖν αἱρεῖσθαι το ἀγωνισμια Lege: Iρεσθαι κτε quod mox sequitur Boxippi fragm. apud Suidam: των δέ τινων τοις Ἀπερέδου l. 'Υπερεοου λόγοι ἐπιμιαλλον ἀχειν των vertunt: --- magia penderentur. Si hic sensus est, reponendum erit ἀχθεσθέντων. in minus, ἀχθεντων eodem sensu accipiatur, quo mox D. init legitur: τι υ χρ ται μιτταιe ἀκροασεσιν ἀμο μέν ου συνεῖναι τὲ Utu est, non magis ex

his Dexippi verbis quam aliunde, ut opinor, probari potest id.

quod huius glossa auctor demonstrare studet, ἐπιμ αλλον subinde a Graecis adhibitum esse αντὶ του et ροθυ 43τ ε ρον. Duo reliqua fraginent laudata ibidem ab eodem sintne eiusdem Dexippi necne, non vacat quaerere. Fr. V: 'as Mia γαρ υκ ἐπαινεῖται Νοτι και σφάλλεται κτέ. Iinino vero διότι καὶ σφαλλει, s. p. 676 hor. 9 s. 26:

239쪽

Pag. 670 'Αρετ γαρ καὶ παρασκευ της ακεδονων δυνάμεως ἀναμφιλόγως παντας ανθρωπους περβαλλου 1ς, ιδ -- τὸ ν τοῖς Μακεδόσι κατα παρασκευὴν ωρμήθησαν. Legendum videtur: οιδε - - αντισχεῖν Μακεδόσι κτε. ἔvel ἐς τὸ αντιστῆναι Μακεδόσι, ut iam lebulirium coniecisse video. Pag. 674 D. 17. Praeter ea, quae in hoc corruptissimo excerpto codice restitui, coniicio in verbis μηδὲ ε των τουτους σοι πολέμου τε καὶ στρατοπέδων ἐξήγουνται μνημη προγενομένωνεχειν clari τα συμψορωτατα καστους καὶ τοῖς προσπιπτουσι κτε. scribendum esse μην δυνατον - πόλεων et μινημ η των Cod. προγενομένων γειν κτΙ. Ad πόλεων s. p. 669 2ε init .; respondet autem hoc substantivum praegresso ειρήνην ut στρατοπέδων praegress πολέμου. Pag. 676 D. 19 s. 6 μὴ περαιτέρω πρασσοντες νθρωποι απο υκ ευκαυου προθυμHi τὸν πεῖραν λαβωσιν. Suspἔ- corra ανθρωποι απὸ λ ε μ ou τἐ , quemadmodum mox vocantur iidem πολέμ ων πείρατοι Sequentia fortasse sic scribenda: προτε ρον η τὴν επικουρἱαν παραγενέσθαι pro πρὸς τὸν ἐπικουρIαν κτὲ Punctum ante πρὸς p. Maium mera distinctio est, non lacunae signum, quod in ipsa linea non supra eam ponere solet quae res haud fuit Muliero. Ibid. s. 17 εἴ τις υμων διαμέλλοιτο. Requiritur verbum activum sortasse: λαμέλλοι τι. Deinde scripserim ξαγγέλλεται γαρ τηλ νεοτητι - θαρρουντας - τε.Ιbid. vers. n. pag. καὶ θραττεσθαι ἡ διάνοια μυων ειμ αλλον ἡ ἐπιβουλιος περὶ ἡ πασχε πολει τε Fortasse: ευ βουλος Iναι περὶ κτέ.

Ibid. in ipso fine fram βίον - σωζεσθαι Malim: παρὸν τον βίον κτλ

240쪽

χορ Ιας ου αδυνατων - το δὲ τM σφετέρας σωτηριας ἐπικινδυνονου ἰασόμενος. Lege καὶ αναλαβεῖν με την δαψιλειαν κτε Finiemus has observationes tentando uno loco ENANDRI PROTECTORIA, quem laudat Suidas in voc. ενανδρος. Iabest autem is locus sic 'Eπεὶ ε αυρ&ιος τὸ βασιλειον διεδματοκρατος κτε. Ultimum eorum quae adscripsi vocabulum deletidum esse arbitror; nam το βασἱλειον saepius apud sequiores significat το λα ἡμα, nec quid rei sit διαδεῖσθαι κρατος facit aliquis expediet. Si quis κρατος genuinum esse iudicat, διεδη- σατο in εδε ξατο refingat necesse est . quidem tamen priorem emendandi rationem longe praetulerim.

SEARCH

MENU NAVIGATION