Exercitationes criticae

발행: 1860년

분량: 576페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

Pag. 2 s. penultim dei vocabula: una cum celeris. Pag. 2 s. 19. Sine dubio scriptum est μονας. s. Stobae Floril. XC. 4, ubi hoc ragm. Euripideum e Danae plenius exstat. Pag. 14. Videant alii, an in Iovis epitaphio a me correcto metrum heroicum, quo olim haud dubie conceptum suit, restituere queant.

Locum sanissimum ultro corrupi p. 17 init. Του σωματος διαιρέσεις a Diodoro dici potuisse vulnera, docuerunt me duo huius scriptoris loci. Alter est lib. I, cap. 35 ubi de crocodilo dicitur: τοῖς δ' ονυξι δεινως σπαραττε καὶ το διαιρεθεν τῆς σαρκος παντελῶς περγα ται δυσIατον. Alter legitur lib. XVIII cap. 31 ὀ μὲ Ευμένης ἔφθασε - του Νεοπτολέμου την γνυν παταξας, λεγαλη δε γενομὲενης διαιρέσεως καὶ σφαMBης τῆς βασεως τε Peius cst, quod λατρωσις, ne Graecum quidem vocabulum , Graeco et sano substituere volui. Nimium fortasse tribui Diodoro pag. 8. s. 9 negans eum scribere potuisse μεταπεμπτος omisso participio γενομενος quippe qui dederit, si locus sanus sit, lib. XVI c. 61 ex tr. : προ δε τους

συμ, πλεοντας μ ετ α πιε μπτος πλει, tetro τοὐν ἐξ Ιταλιας καὶ Σικελιας.

In adnot. ad pag. 19 minus considerate rem gessi Diodorum hac in re ab antiquiorum scribendi norma non desciscere, mulli

242쪽

228 milii inter legendum loci persuaserunt. Vel in excerptis locos complusculos intactos reliquit epitomator recte v. c. lib. XXVIIID. 13 s. 37 scribitur: ὁ δ' Αντ ονος φ, - τα δε πρὸς

Πτολεμαῖον αυτὸς φροντίζειν. Non verior est quam pronuntiavi sententiam pag. 21 s. 6 sed ibi ratione peccavi inversa Scilicet antiquioribus in oratione soluta sollemnis est sormula λαφθείρειν κόρην s. παρθένον, sed Diodorus constanter ea in re verbo simplici usus est. Ibidem in adn. recte etiamnunc locum correxisse mihi videor. Nihiloininus multum abest, ut verbum παρακαλεῖν inυitandi significatu carere perhibeam. Vide v. c. lib. XVII, c. 100. Pag. 22 s. I addantur haec : Mendos quoque haec sunt: ευτυχουντων δε προτερον των εἰς Αλβαν περαγώτων τὸ Ε,

λαμβανειν τὸ καιον , εἰς ἡμέραν τριακοστην πόλεμον κατηγγειλαν. Etenim si horum verborum sensus esse posset quum autem legatis ac in re fortuna faveret, quod res non reddere Anani statverent et . vocabulum προτερον prorsus iners et supervacaneum additamentum esse, quod sententiam loci turbet, inde necessario sequeretur. Ni egregie fallor, scribendum: ντυχόντων ε προτέρων των εἰς Αλβαν πεμιφθέντων, δια ταμη λαμιβανειν τὸ δίκαιον ει ημέραν κτέ. quo facto plana erunt omnia. Verbum εντυγχανειν τινι apud sequiores valet pefendi causa aliquem convenire, deinde simpliciter petere unde subst. εντευῖς est petitio, v. c. apud nostrum lib. XVI, cap. 55 του δ' ειπόντος τι βουλεται με insere παρ' αυτου τυχεῖν τινος δωρεας, δεδοικέναι δε μηποτε δηλωσας την

προκεχειρισμιένην ἔντευξιν ποτυχη τε. Corrupta sunt quae

ibidem praecedunt de Philippi liberalitate: πασι δὲ μεγαλας

επαγγελIας ευχρη σπως ποιουμενος κτέ. Scire enim pervelim quid rei sit ευχρηστως παγγελIας ποιεῖσθαι. quidem donec illud edoctus ero, genuinam scripturam hanc esse ducam et

Dχεν πιθυ τας τῆς πρὸς αυτὸν φιMας. In vicinis obiter suppleas κατανομα Σατυρον τὸν ποκριτὴν σκυθρωπὸ, Ατα et mox legatur: διεβεβαιωσατο - χαριεῖσθαι pro χαρ ἰσασθαι.

243쪽

Pag. 23 s. 14 operarum errores Metione pro lectione etvs. 1 αλλων pro αλλων corrigantur.

Pag. 24 s. l. Idem error castigetur lib. XVI, cap. 82extr. Κέφαλος ὁ ΚορIνθιος νηρ , παιtita καὶ συνέσει δεδοξα-ersiaνος Scribatur ἐπὶ παιδεία τε Ibidem in vicinia obiter corrigantur vocabula καὶ τους μιλν περὶ των ἰδιωτικων συμβο- λαιων ἡ κληρονομιων νομους εἴασεν μεταθέτους ubi pro i requiri καὶ vel caecus videt. Ad pag. 25 s. 2 conseratur Diod. XVII, cap. 101 Mασαν χαλιπὸν -- δυναμιιν με σωριατος χειν μεγαλην νουν

Pag. 26 s. 10 sqq. Vocabula μεθ' ἐαυτου περιῆγε τον Κροῖσον ἐντοκως quamvis etiamnunc sana esse vix crediderim tamen ita corrigere, ut proposui, vetat tum εντυιως tum imprimis μιεθ' εαυτου, quod ita foret mittendum. Diodorus serescribere solet γειν τινα ντIμως et προαγειν τινα ἐντίμιως. Ita v. c. lib. XVI extr. δωρεας αξιολόγους πενειμεν αυτον Philippus Attalo καὶ κατα την σωματοφυλακIαν προῆγεν αυτὸν ἐντίμως. s. lib. XI cap. 6 4 loco nostro manus abstinere nunc satius esse duco. Ib. s. 2 vit typ. legitur

Pag. 28 ad lib. X. Male vitii suspectum habui vocabulum χειρόe Graeci ita loqui assolent. Iam Homerus Iliad. 1 f. 34 dixerat: τι 'Aχαιων ρίψει χειρὸς λων απὸ πυργου κτέ. Pag. 29 s. 6. Lentus corrigas εἴ τις ἀναγορευσειεν. b. vs. 12 neglexi corrigere verba λαβεβαιουριενος τι δεῖ τὸ

244쪽

Pag. 34 s. 15 pro αγγελιαφόρον fortasse melius ab aliis scribitur: βιβλιαφόρον. Pag. 37 vs. 21. Fortasse nihil mutandum. Ib s. 33. Lenius quam τοιαυτη inseri poterit μοis, s pag. 177 s. 11 sqq. Pag. 38 s. 26 pro videsse leg. vidisse. Pag. 39 s. 41 addantur haec: πόλεμον ποιΠν et ποιεῖσθαι ita inter se disserunt, ut illud sit bellum excitare, hoc bellum

gerere.

Pag. 41 s. . clam ita coniecisse eiskium sero vidi. Pag. 42 πυλαις pro αυλαῖς iam Mulierus. Pag. 43 s. 10. Mendosa reliqui verba καὶ συνέθεντο εἰρήνην ἔτη πεντεκαίδεκα. Supplendum enim Hre η κτL Sic v. c.

lib. V cap. 9: πασας τας Θους εὶ ς εικοσιν ἔτη λελομενοι. Ibid. s. 5 lenius et fortasse rectius ποδωσειν rescribetur.

Pag. 44 med. Λddere debuissem titur Medii, quod legitur . c. lib. XII, c. 5. Praesens odii exstat lib. V c. 7 sed an locus sanus sit, valde dubito. Pag. 45 s. 26. Ad priorem coniecturam conseratur Diod lib. XII, cap. 28 ταῖς se χαναῖς καταβαλων τα εἰπε, ad posteriorem lib. XII, cap. 47. Illam ut leniorem praesero. Pag. 48 s. 25. Mutatione opus non est. s. v. c. lib. XI,

Pag. in . Subabsurda illa constructio apud ipsum tamen quoque Diodorum interdum obviam est . c. lib. XII, cap. 18 τῆς Γε γυναικὸς κωλυθὲI ς κτέ et lib. XIII, cap. 60 s. 10. Pag. 50 s. 30 vulgata lectio servanda. Pag. 58 crassa Minerva tentavi corruptissimum D. XXXIII:

ροτητο o τε βασιλεῖς καὶ ι πόλεις καὶ συλλη no τα ἔθνη προeτην Ρωμαίων ηγεμον. ηυτομολπαν. Verbum προσκτασθαι non raro significare conciliare sibi res est notissima.

245쪽

Pag. 59 s. 5 post codicem supple Florentinum. Pag. 79 s. 7 sqq. Vereor, ut constanter quod dixi discrimen observetur ab omnibus. Legitur . c. apud Demosthenem in tertia Philippica S 12 καὶ μὰν καὶ Φλερας πρλ ω φίλος καὶ σύμμαχ'ς ΘετταλIαν ἐλθων ἔχει καταλαβων. etineuda igitur apud Diodorum vulgata lectio. Pag. 92 s. 16: συναρχοντα operarum vitium est pro συναρ

χοντι.

Pag. III s. 2 post mutaveris adde simul imul posita FOS ειπεῖν. Sensus est idque coram viris. Nescio tamenn praestet καὶ αυτων βλεπόντων ων γυων. Pag. 123 s. . Substantivum μέρη nunc recto in tali sententia omitti posse didici. Pag. 150 s. 5 post ocula inserasci in tali sententia. Pag. 181 s. 15 haesisse vitium typographicum est pro

errore cum praecedentibus uno versu continuata sunt. b. s. I lege πλαττοι pro πλαττοι. Diyitias by Orale

247쪽

Ex ERCITATIONES CRITICAE.

248쪽

POETICIS ET PROSAICIS

QUIBUSDAM

ATTICORUM MONUMENTIS.

AcCEDIT DESCRIPTIO CODICIS AMBROSIANI AEUO CONTINETUR FRAGMENTUM ONOMASTICI POLLUCIS, CUM PRAECIPUARUM LECTIONUM ELENCHO. R CRIPSIT

LXII.

249쪽

PRAEFATIO

Qua in vis a renatis inde literis ad hunc usque diem plurimi homines Graecam linguam optime callentes idemque non raro acutissimo praediti ingenio intentis viribus id egisse putandi sint. ut veteris aevi scriptores tum optimorum codicum auxilio tum divinandi facultate adiuti quam emendatissimos ederent, nihilo-ininus negari non potest etiam hodie in optimo et tritissimo quoque scriptore quam plurimos exstare locos, quibus aut Graecitati aut sententiae vim inferri appareat. Quam multa autem in hoc quoque genere nostrae aetatis criticis agenda supersint, facile intelligimus Dindorfit. Moinehii Cobeti, aliorum uberrimam egregiarum emendationum copiam in scriptis veterum monumentis quotidie serme admirantes. quorum virorum praestantia etsi longo intervallo me remotum esse sentio, diu tamen est ex quo illorum exemplis excitus insitam animo iudicandi et reperiendae veritatis facultatem excolere et excolendo augere coepi. Quum vero huius studii documenta quaedam aliis occasionibus prolata viris eruditis non displicuisse intellexerim , nunc quoque aliqua spes me tenet ore, ut iidem has adnotationes criticas benevolo iudicio excipiant. In hac autem scriptione id egi, ut quam paucissimis verbis singula absolverem. Etenim docuerat me tum aliena tum mea quoque experienti in hoc

250쪽

maxime studiorum genere vera ut plurimum sua se vi evirtute prodere salsa contra ut diu pro veris habeantarnullis inquam argumentandi arti sciis estici posse quare

poetae obtemperandum esse duxi verissime monenti: απιγις

λιευθος ῆς citi γε icto p D. Speraveram autem lare, ut iam principio anni LX hic tibi lius ederetur, verum longe diutius quam initio credideram typothetas Graecorum charactorum non satis gnaros opus detinuit. Vel sic tamen impressa soli perlustrantem aliquanto plures me typorum errores offendunt, quam aequo animo aliquis erat. Quorum errorum gravissimos in ultima libri pagina significavi. Id unum monendum mihi restat ruri me hoc opusculum composuisse, non quidem in summa librorum inopia, sed iis tamen praesidiis destitutum. quae publicae bibliothecae in urbe viventibus uberiora quam suppetant rusticantibus soleant offerre. Inde seri posse non nego, ut inter meas emendationes reperiantur, quae iam aliis ante me lacere contigerit. Quorum inventorum laudem, si qua est, integram concedam iis, qui me priores eam meruerint. Hoc reticuissem, ni ineptis urti literarii criminationibus viros me longe doctiores et acutiores saepe ab aliis obtrectandi causa petitos esse et etiamnunc peti animadverterem. Longe magis. ut verum latear, me poenitet earum observationum, quas aut salsas esse aut veri dissimiliores me docuerint a δει τε ocii φρ00ιδες In quarum locum succedant emendationes quaedam 3electae in Aristophanem, quas in praelationem includendi veniam abs te, optime lector, quamvis novo fortasse exemplo mihi sumam. Ut chartae parcam, more meo verbis utar paucissimis. ACHARN. s. 176 absurda est Amphithei oratio: i mo γε Πρινα ες υ τρέχων Ε sqq. δει γαρ τε apparet Aristophani reddendum esse: σχοιν αν, o cto Ἀώχti ν Codd. 67. Ibi d. v s. 193 suspicor: διαrριβλ και ξυλλογέον pro των ξυ/ιιια χοὸν VS. 505 κουχέ pro ODR03 vs. 57 τι νυσας pro τις νυGας. I vs. 988 e codice Ravennati, quem ipse denuo excuSSi sic

SEARCH

MENU NAVIGATION