장음표시 사용
91쪽
ARIsTOTELII FORTUNA. 8s in Academia iam senescentium ac dissipatarum reductor& reformator. Aliud elligitur, in quo haec fortuna cum superiori conuenit, aliud, in quo differt. Conuenit quidem , quia eadem Aristotelis opera legenda vel audienda praescribuntur , Inter ea, ocho Physicorum libri non comparent: differt Vcro, quia praecipitur maxime, ut Aristotelis Ethica legantur vel audiantur. Quod praecepti genus in Me taphysicales etiam libros cadit.
Nonntilla in hane quintum 4 ristotelis
fortunam anima ertuntur. Totoiridis a Gregorij IX. decreto non recedit, sed a Prouincidi Concilio nonnihil
HIc Vniuersitatis instaurator Ioannis S dZgidi, Cardinalium viam
institit, Sc a Gregorio Pontifice non recessit. Is enim vetuerat, nequis ante na-
92쪽
0o DE VARIAturalis Philosophiae libros in Academia legeret, quam ab erroribus expurgarentur. eos itaque Totauillaeus legendos vel audiendos minime proposuit, quod Pontificis decreto nondum esset, opinor, factum satis. Ad Prouinciale Concilium quod attinet , si Metaphysicae nomine apud Rigordum Physicam Sc Metaphysicam comprehendit, legi, qua Metaphysicae prohibita est lectio, Totauillaeus derogauit: nam statuit, ut Facultatis Artium candidati Metaphysicorum libris operam ac studium diligentissime naua rent. Si vero Concilium Metaphysicae nomine Physicam tantum intelligit, non
derogauis. Totauillaus ex omnibus i Academia instauratoribus primus es, qui ut Arastotelis Ethica. legerentur, constituit. Publica unius Ethicorum Lectoris professio sempressa.. Qv o s de morali disciplina libros Ariastoteles edidit, prius in Academia legebantur, & a Buridano , aliisque illustrati
fuerant Commentariis, quam Totauillaeus illam reformaret. Ille tamen primus extitit, qui ut legerentur, publica auctoritate
93쪽
edixit. Proculdubio sunt quaedam iis in Commentariis, quae Christiano dogmati non consentiunt. Sed cum sanis sana sint omnia, id mali genus neque Academia, neque Cardinalis reformidavit. Tunc temporis Ethica non docebant singuli Philosophiae Professores, sed unus tantiim, quem unoquoque biennio sua quaelibet Natio vice Sc ordine legebat. Haec autem docendi forma optimis de causis abrogata est. Rem ita narrat Robertus Gouletus Parisiensis Theologus in libello , quem de Academiae magnificentia iuris publici fecit anno M. D. XVII. Fuit retroactis temporibus generalis o publicus Ethicorum lector si er examinandos in utroque examine licentiandos , sipendia non modica recipiens, qui circa festam Purificationis per Amtium Facultatem de aliqua praedictarum Nationum pcr vicos eligebatur, es suas lectiones per duos annos continuabat. Sed propter insolentia perpetrataque in huiusimodi electione homicidia,
cessauit talis lectio, se nouo condito saluto quilibet Artium regens secialem suis scholasticis facit Ethicorum lectionem, a quibus in sine cursus moderata pro Libore suo recipit stipendia.
94쪽
De Arissule Theologicis nimium immixto rauium es eruditorum Scholasticorum Han-gest , Maioris,o Almaisi querela. VT in superioris, ita S in huius fortunae decursu graues & eruditi viri non dissimalarunt fuissse, quid heologiae quaestiones ad relatam Gregorij Papae IX. legem non expenderint, Arisitotelicis sophismatibus infuscarint. Hieronymus Hangestus Parisiensis Theologus in libro, quem de Academiis aduersus Lutherum edidit, hinc Theologos, qui id fecerant , redar- .guit, inde redarguendam non esse Theologiam contendit. Verba suns C cap. II. Ob nonnullas Professores nequaquam deciam an-da s Scholasticis Theologia in sopbsmatu paulatim delapsa ccine apud μι modi vanos re det umuersa Schoce asiotaritas ' Reuera minia me. ac potius exploduntur illi ac risui halentur. Quo factum est, ut tunc Scholastica Theologia aliter atque aliter definiretur. Lutherus apud eundem Hangestum laudato cap. eam Theologiam ita definit: Scholastica Theologia es ea, quae a Parsem mSorbona mixtione quadam ex diuiniis eloquiis sphil ophicis rationitas , tanquam ex Ceu
95쪽
ARIsTOTELIS FORTUNA. 9 t murorum genere biformis disciplina conflata est. Hanc definitionem Hangcstus uti falsam refellit, & ea , quae ante citauimus, sub nectit.Tum cap. m. scholasticam Theologiam hoc modo definit: Scholastica Theologia ect diuinarum Scripturarum peritia, recepto, quem Ecclesia Vprobat, sesis , non θυ-
rs ora rixorum Dod Zorum interpretationibus es censuris, ac interdum aliarum disgbnarum
non contempto si fragio. Vnde Ioannes Maior Hangesto aequalis lib. I. Sent. quaest. I v. prologi eum nominat Theologum,
- qui multossessos Scripturae sacre intelligit, se unum passum it exponere per aliAm, o facere
omnia quadrare. π μ paret, inquit, quod unus Theologus es melioσ, quam alter, qui plura Theologalui nouit , o solidior arbiter est ad lites in ea dirimendas. Si quis autem quae Scholastici Doctores scripserunt, ad utramque definitionem, improbatam
Vnam, alicram probatam, examinet Velut
ad stateram, omnia nullo discrimine componet. Quae enim scripta in improbatam definitionem quadrare comperiet , ea cum Hangesto & Maiore reiiciet: Qua vero in probatam definitionem conuenitestatuet, ea merito retinebit.
96쪽
s4 DE VARIA Atenim extitisse Theologos,qui conuenienter huic instituto suo non agerent, docet ipse Maior in II. Sent. dist. XXX.
quaest. IV. editionis tam anni M. D.X. quam anni M. D. XIX. De Doctorabus, inquit,pudet loqui. Multi enim eorum magis sunt doctrinae , vel dictis potius suorum doctirum addicti, quam famatissimis sanctis Patribus pariter ac eruditissimis s dummodo manu teneant suos , non . eis curae,quid sin erit Arastoteles in naturalibus , vel Augustinus in scris eloquiis. Tunc abrogata erat interdictio, qua cautum olim fuerat, ne quis naturalem Aristotelis Philosophiam legeret omnino, vel certe non legeret inemendatam. AEqualis utrique Hangesto & Maiori Iacobus Almainus Parisiensis quoque Theologus , quod olim Gerson damnauerat, non obscure damnat in quart. Sent. dist. xvI. Maaest..M. Utrum remissio culpae praecedat infusionem gratiae , flue sit una mutatio. In illa quaestione magna es inter Doc res ab tercatio. Sed parua di cust, o utilitas. Enimuero utilitas non esset parua , si haec
quaestio quoad disputandi formam e scho. la Christi, non Aristotelis prodiret.
97쪽
ΑRisTOTELII FORTUNA. Ioannes Trithemius in bonam partem explicatus , ad eamque reductus Franciscus Rotomagensis Arabiepiscopus.
IOANNEs Trithemius, quem conuenienter retuli cap. III. hoc quoque percommode referri posset; non solum, quia decurrente hac fortuna eminuit , sed etiam, quia illius testimonium temperamento quodam mihi videtur indigere. Quod igitur temperamentum non habuit tunc, modo sic accipiet. Cum Trithemius dicit, a temporibus Abaelardi lamn,
id est , Aristotelicam , Philosephiam carpisse
sacram Theologiam inutiis sua curistate foedare , non omnes omnino Theologiae Pro fessores attingit. Certe non attingit illos,
qui Theologicas quaestiones eo definiunt modo, quem Gregorius IX. digna Christiano Pontifice sapientia praestituit; sed attingit alios, qui Gregorio in tractandis
sacrae doctrinae theorematibus non obtemperant. Is sunt videlicet, quorum imaginem sic exprimit Franciscus Rotomais
gensis Archiepiscopus tomo m. Mysterij Eucharistiae ab Augustino explicati: Maisceo pasee, inquit ille, os scobem Iuren, qui
98쪽
licu d'erreum pariannabos a l ignorance , qui amuent a des gens , qui ne pretendent pas des uois taut, comme plussura de tantiquite enoni eu,sns que cela ait porte preiudice a tE-gbsee, nous vostons vΠ govssse de temerite mo demes se Herreurs gnostiques plus dangere esque les MDenotiques , qui pullulent entre lesbandes scholusiques ,rint rattendsa dire monaduis, quandie me verrast enutronne sun Concite. Quod Latine dicitur: Verum istu verat captum iuratorum Scholarium, qui non mittuntur in Academiam , ut artes ipsas totas, rassentias combibant, sedullitigandi s Andabatarum.more pugnandi rationem perta ant, mut Res io variis Uutationum generibus me
99쪽
aant. Crediderunt nonnulli erigere se , nouas vires colligere, atque errores vitare,s Scripturum o surros Patres desererentpropter diam huius methodicae, seu potius Nominalis Theologiae, quae nunc dierum viget. Sed illi vehementer haLucinati sunt. Vt id quod obrum est, fugiant, in arrogantiam, quae semper immoricam secum trahit Muciam , incurrunt, Religionem affligunt enervantque, dum Hlam debilibin rationum momentis Austentare conantur. Fuerunt emeteribus, qui cum non omnia scirent, ab ignorantia iis hominibus familiariori errores admia ferint, tolerabiliterque peccauerint, se ne magno Ecclesiae detrimento. Sed pro erroribuου huismodi non indignis venia consis in certum quoddam barathrum temerariarum opinionum recentium , s gnosticorum dogmatum Hugono-titavericulosiorum, quae inter Scholasicorum tummas emergunt. De quibuου omnibus aliquando dicam sententiam , cum in medio Ecclesiae confessu iudicaturin sedebo. Haec ille, qui S Parisiensis ὸ schola Theologus fuit. Tunc ergo saeculi Philosophia polluit & maculat Theologiam, cum a magistris Scriptura & legitima traditio, Theologiae principia duo , vel alterutrum deseritur, & in locum lassicitur Philosophus, aut alienae
100쪽
Dg VARIA rationes, quae ex illius dictatis tanquam ex penu proprio eruantur. Id porro totum breuiter concludit Franciscus Roserius Tullensis Archidiaconus, qui Trithemium inter Sc Rotomais gensem Archiepiscopum medius vixit: sic enim loquitur tom. IV. Stemm. Lothar. Ducum, in historia capitali LXXII. Legum
dio in usum restituto , multi religiose sacrae Theologiae riuulos e purissimis o limpidis imis
sntibus illorum Patrum manantes in drsutatio-xes, aliasique barbaras interpretationes pluribus anm in se ambagibus retorserunt; adeo ut quod cere a piis quaereretur, in quastiones futiles recideret, se antiqua Scripturae claritas δε-phisticis elenchis seubuerteretur. Hiscula lacrymae, immensaque haereseon deliria, quae tot ampli mas regiones nostro hoc tempore calamitose infecerunt. Sophisticos elenchos intelligit, qui apud Aristotelem habentur,multiplices illas dc tortuosas argumentationes intelligit, quae ex illius Philosophia depromuntur. Parisiis a Facultate CArtium accusantur quia dam Theologi, quo profestionisua non vacent, uti par es.