장음표시 사용
141쪽
eodem inloeo, circumcidi ab AEgyptiis τὶ δῶα - ἄλ- ιμνων, hoc est, recens natorum genitalia imo nee dissimulat, ob antiquitatem valde remotam dicere se non posse, utri ab utris didicerint, num AEthiopes ab AEgyptiis, num hi ab illis. Tacemus,quod vulgi potius opinionem, Judaeorum majores, quod ex Egypto venerini,habentis pro AEgyptiis, ut ex Iosephi libris contra Apionem constat quam certum quoddam fundamentum Herodotus hae in relatione sua secutus videatur, eoque minus mirum est, testimonium illius, siquicquid Graecia mendax audet in historia, apud eordatiores parum invenire fidei. mine Josephi testimonium, Libro I. contra Apionem Herodoti locum adducentis, a Machiareo excutitur, asseriturque, frustra queri Spencerum, quod Iosephi lacinia in hodiernis Herodoti exemplaribus desideretur eum censuraevi sententiat, quae ipsius Iosephi erat propria, cum textu Herodoti nihil commercii esse possit aut debeat. Relationem Herodoti dicto quidem in loco non impugnari a Iosephi; verum nec appro-vari ideo, quod quaestio de prima circumcisionis origine a Flavii scopo nunc aliena fuerit, probare solum contendentis ταπον τινὰ& aliquo saltem modo, mentionem Iudaeorum factam fuisse ab Herodoto alibi vero, praesertim L. VIII Antiq. Jud. e. IV. Xynon obscure eundem in hac ipsa causa erroris argui Et quamvis Mois sese. XVII Genes forte non dixerit primum mortalium Abrahamum circumcisum esses dixisse tamen haud dubie primum Dei
mandato cireumcisum, eoque nullatenus imitatum fuisse Ethnicos: aut denique litem intentari omnem Mosi, quod, an Deus illos, an illi Deum fuerint aemulati, an Hebraei fuerint Egyptiorum, num hi istorum simit, non expresserit rex Ieremiae c. IX, 23 aperte intelligi,retulisse Deum ipsum Egyptios ad incircumcisos, eoque stigma, si quod fuit AEgyptiorum, divino judicio aestimari praeputium iu- perstitionem, quod vim medii foederatis minime omnium habuerit. Rem tandem adeo manifestam videri, ut oppositam sententiam Spencerus approbarit ipse in Theodoreto: Hoc, inquiens ,siit obis
seruauit Theodoret in Ez. XX circumcisionem Idumaos quoque habuisse, qui ab Esau ducebant genin Ismaelitas similiter: Enptiosa iam a Judaeis hanc edoctos observare puduisse adductisque locis Theodoreti gemellis,certum esse concludit,de prima AEgyptiorum, AEthiopum, Colchorum circumcision nulla extare vestigia. mTTICVL-
142쪽
secultates D. Ste arti, Theologo Lovanisse,
proposium Parim IV. V. VI. D prioribus duabus operis hujus partibus mense Februariopag. 6a.' sqq. diximus mune quatuor reliquas perlustrabimus Propugnat iterum Autor disciplinam strictiorem, quam in
confessionibus observant res Omim , QSt arto probrat , quo os, qui id faciunt Iansen istarum Rigoristarum cognomine cuTamet, eum tamen in Belgio&Gallia optimi quique ex Clero an dem severitatem tueantur. Motos enim esse ait plerosque in Gallia pastores publicato a D. Arnata libro famigeratissimo de freauenti Ommanione, cum tam erebros relapsus post confessiones okabsolutiones in pristina vitia, sive ut alibi loquitur,' tuum, circulum confessionum eccatorum viderent parciores itaq; factoa esse in impertienda absolutione, ou de emendatione prius certiores fieri voluiisse. Idem suasisse libris editis Huggenium Theologum Lo-niensem. Methodo dimittend. remistendi'ceam4 Roueintiam pastorem Bruxellensem, in In im 2ι- paenitentias Gnium de Conversione peccatoris Tractatus litos omnes Gallice versos,&1 tetiae cum privilegio Regis excusos esse memorat, ante annos eiris
euer XIV. Refert ordinationem Synodalam Cardinalis Camusii Episcopi Graiianopolitani, anno liso in Dioecesi sua publicatam,in qua secutus fuerit leges a Cardinii Grimaldo, Archiepiscopo A-quensi,anno I6 promulgat. , quarum approbatio aptiusquam quinquaginta Episcopis in Gallia impetrari potuisset. Inserit de-ereta utriusque Cardinalis Gallice versa, quibus inter alia cavetur, denegandam esse absolutionem omnibus habitualiter peccantibus:
inter peccata vero nominatim recensent Episcopi concubinatum,nsurariam pravitatem, ebrietatem, inimicitias capitales, profan tionem Sabbathi, luxum foeminarum investibus & corporum d nudatione ac fuco, negatam restitutionem ablatorum, itemque negatam solutionem legatorum ad pias causas nec magis ad absol tionem admittunt eos, qui nullum verae L supernaturalis contritionis indicium dant, uec moniti Occadiones peccandi proximas eviis tanto
143쪽
iant, dataque eam ob causam a Pastoribus consilia negligunt, denique etiam illos, qui liberos famulosque ad eatechisationem non mittunt. Allega praeterea Autor in hanc secitentiam theses D.m rubelli ex Systemate Sacramenti poenitentiae,AE contraexcept ionem Me arisi quod Rigorisa, quos vocant, receptae coinsuetudin ecclesiasticae adversentur, opponit decretum Episcopi Atrebatensis plus uuam triginta aliis Episcopis probatum, in quo decidit, consuetariti nu Ecclesiasica nomen non mereri relaxationem discipsina, quam gno--ιiis temque lectio malorum autorum e ut tritu κἀμndauerisnratio apudmultos Pasores introduxexim Provocata iis
titulis ponant, quodnunquam invita quenquansine abs utione Lmι-uerint, quodque idem testetur, praxin in hac parte corruptiorem etiast theoria. Caetera, quae illi magna cum severitate oblicit, brevitatis studio omittimus Constat tamen ex dictis, esse hoc tempore in Gallia Belgio Episeopos, qui hane labem Ecclesia siuae in relaxatione disciplinae serio abstergere eupiant IlIos omni laude dignos praedicat Autor,&caldinalis Caroli Borromat, Archiepiscopi Mediolanensis, qui inter Sanctos nostro seculo relatus est, exemplo animat, nullamque aliam viam eorrigendae disciphnae superest contendit, rejeetis&Uisis remediis, Maes arisu proposuit. Non minus graviter tractat materiam de lectione S. Scripturae laicis minime interdicenda me duputationem aximam libri partem,quartam nempe quintam, simul occupat Autor, vehementer Me artum insectans, quod Belgis in ditione Hispanie beneficium IV. hoc eripere conetur Parte igitur IV duas quaestiones proponit, , 7. i, libri sacri tantum in Cleri, non vero in omnium fidelium, qu nune sent aut futuri sunt, usium scripti sint D ryposito, quod ad omniumutilitatem pertineant,an nihilominus,quia plurimis nullum aut exiguum asserunt profectum, ab omnibus, viris foeminisque, divitibus ev pauperibus doctisin indoctis, legendi sinta Non dis mulat, improbat potius: deplorat, quod Madetin, Archidiaconus Rhotomagensis, aliique contra lectionem Scripturae populo permittendam publice hoc tempore scripserintiquorum tractatus congestos esse dieit in volumen eum titulo Cosiectis autorum versiones
vulgatus damnantium. Putat tamqn,ab illa scutentia, quod sacer Δ codex
144쪽
codex tantum in usum Cleri scriptus sit, omnes probos Catholicos abhorrere. Provocat ad librum contra Vrsiet ιιm, in quo invictis aris gumentis refutatus sit. Nunc uno sed palmario,pro aifirmanda quaestione altera utitur,quo veritas in Scripturis revelata ab omnibus fidelibus cujuscunq; sexus aetatis & oditionisdegi d percipi debeat. Confirmat hoc exemploTimothei qui patre gentili genitus, ab imfantia, teste Paulo, ras lite in ridicerit, easdemque legerint mater: a via illius. urget plerarumque epiliolarum Paulinarum imsiriptiones toti coetu fictas, cum tamen serique civitatum illarum Christiani ex infima plebe fuerint, tellante id Αpystolo I. Cor. I. 26. 27. Licet vero in epistolis ad Galatas & Thessalonicenses non Omnes singulosve, sed Ecclesias compellet dubium tamen ait no esse, quin omnes allo ruatur. Petrum quoque priorem epistolam adpeni dis emonti, i. e. reliquiis Israelitarum ex omnibus tribubus; alteram iis, qui e quatim sortiti sunt fidem, i. e. gentilibus conversis inscripsisse ad omnes etiam Christianos pertinere,cum II. Petr. I. I9. dicitur, quod benefaciant attendentes stermoni Pr phetico iniisque excludi foeminas cum non sit in Christo mas uia necfarmina , Gal. III. 26. de Christus summum de adoratione Dei in Spirituali veritate mysterium, Ioh. IV. 24 foeminae proposuerit. Vehementer p.r'. P.
itaque reprehendit Steyartum quod puellas in oppido Sinchensi,
quae post sacra die Dominico ad legendum Novum Testamentum
privatim convenerant vituperet,in Montenses, quibus contrarium ex Jesultarum instigatione placuerit, his verbis laudet: Praeli p. io. ctio Sacra Scriptura scam, vel sine explicatione performinas - bis farminu vespaesti facta, mrritus o in hoc oppido Montensi abolita est nec minus merito tirabitur, ne resumatur. Sola novitas peis
riculosa susscirpro ratione Euin lectio promisiua SacraSrip urae,
vel saltem Noxii flumenti uiam inter viros periculosa videtur. Insignia testimonia Patru affert, qui promiscuam Scripturae lectionem p. 16. suaserint,inia Iesum summa impudentiae pessimaeque fidei accusat, qui contrarium ex veterum sententiain obtervatione asserere non sit verit ut ita decretum Concilii Aquis granensis sub Ludovico Pιo habitis, quo sceminis religiosis lectio Scripturae injungitur. Steyartum notat, quod ad quaestionem hanc, an plebejis con-eedenda sit lectio S.Codicis dilecie respondere noluerit urget di-
145쪽
ctum Rom. xv. . modad omnes Chri manos pertinere minime ambigi r. Laudat libros Gallicos admodum pios desuriles, sed a Steyarto improbatos, quorum alter titulum habet: Moralia in ep solas S. Pauli alter, AEnnin Chrisianinia Armaturam spiritua- Iem,in speciatim gladium Spiritin qui est verbum Dei, ex praecepto Pauli Ephes VI omnibus Ingulis Christianis semendum esse u get,in emolumentum lectionis Biblicae II.Tim n I. ros. 17. indicatum non solum ad Doctores Ecclesiae sed ad omnes Christianos spectare ostendit, nee difficile esse. ut etiam plebej illud percipiant, praesertim in quaestionibus moralibus. Id exemplo Gallorum probat, qui, nisi lectione Scripturae populariter imbuti fuissent, pravis illis opinionibus, quas Iesu irae de probabilitate aliisque ejusmodi
morum corruptelis disseminaverint tam facile non fuissent revo-eati. Ex Steyarti sententia Abrahamum non putat dicere debuisse , habent Prophetas, sed habent Pastores Doctores. Fry Refutat, quicquid de obscuritate Scripturae objici solet, falsumque esse ait, quod hodie populus non, ut olim, Epistopi PastoribusquePII, suis si probi sint obsequatur. Immorigeros sane omni tempore fuisse non negat, neque tamen ideo ab ullo veterum Episcoporum plebem a lectione Scripturae repulsam fuisse. Rejicit etiam, quod dicitur, veteres Episcopos desiderasse, ut populus Scripturas legens e P s plicationes ab Ecclesia peteret nullum enim hujus cautelae vestigium extare. Vehementer itaque querituri quod Virginibus sacris li-E δ'' in Biblici auserantur,4 foeminae devotae cum canibus comparen- P. φ' tur,quibus panis filiorum dandus no sit. Ex Origene,Caesarib, Augustino chrylbstomo,egregiis dictis sententiam firmat, o pernegat ullum Patrum credidisse, quod ea noritia religionis populosus Pu& ciat, quam ex concionibus Pastorum haurire possit quod tamen illo tempore facilius fuisset, quo plurima ex Scripturis. quidem lingua patria sive intelligibili, populo praelegebantur ostendit quoque, qua ratione saepe lectio utilior sit, quam auditus, quam inepte hodie
populo,Scripturae piarum commentationum loco,a Iesu itis com- p.ras mendentur libri inutiles, nominatim Psalterium Marianum, quod falso Boninientura tribui putat. Exquisita praeterea Patrum loca adducit, quibus lectio S. crae Scripturae omni generi hominum,4 pe-ciatim minis virῖinibusquisaluberrima esse exincitur. Cum
146쪽
Cum vero primarium argumentum, ut a lectione Bibliea laici removeatitur, ex constitutionibus Pontificiis petatur, Parte V. de
illis prolixe agitur. Extat nempe in Indicibus librorum prohibitorum , a plurimis Pontificibus confirmatis Romaeque publicatis. R gala IV qua cavetur, quoniam experimento manifestumsit,plus detrimenti ob hominum temeritatem, αἱ utilitatis oriri, si sacra Biblia ,
lingua pust νipassi ne discrimine legi permitrantur,ut Epi proe μ' qui Pores considiis Pastorisius Conmoriis, iis ramum lectioins facul-
ratem concedant,de quibin constet, quod inde non damnum,seda memtum fidei capere possint. Extenditur id Regula VI ad libros vulgari
lingua de controversiis religionis editos, d Reguia IV observatio additur, qua concessionis ficultas magis restringitur, & compendi
etiam vel si maria Biblica, etsi historica tantum essient, vetantunia.
Hic primum disquirit Autor, an Index iste cum regulis suis autores h beat Patres Concilii Tridentini, idque negat, chexactis Sess XVIIp. XXV. reseri, datum quidem negotium ni isse Delegatis quibusdania ad investigandos&prohibendos libros suspectos terniciosos, sed inter hos, Bibli eos nullo modo referri potuisse. Addit, Cardinalem acu - - , cum Paraci Cardinalis Hispanus etiam Bibliorum lectione populo interdicendum esse diceret, fatente id Pallavicino Flu Cone Trid Parr.I. Lib. VI cap.XII. sese opposuisse, α α, 'Pace cus prohibitionem Bibliorum a Paulo II. in Hispania publicatam allegaret, regessisse, Pontificem illum Malium quemcunque sellii ruisse, minime vero Paulum Apost olum, studium Scripturae ab omH-bus poscentem quam lententiam, quod Ponti rex in rebus facti & emperientiae valli possit Autor mirifice probat. Contendit inde, de alte p.rg.&gata in Indice experientia non aris inquisitum' cognitum ruisse,neq; seqq. libertatem per quindecim secula in Ecclesia exercitam per praetextum illius periculi auferri populo debuisse. Argumentatus inter alia,quae p. iis.
omittimus, Meyartus erat ex decreto pontificis, quo anno i67 quotidianae communionis usum in Hispansa, a quibusdam intempestive . introduci coeptum, licet notum sit, eam antiquae Ecclesiae consuetu--7λdine receptam fuisse,abrogavit aurrestrinxit. Rel pondet Noster,m rito decretum illud condidisse Pontificem, ob summos abusus quotbdianae illius communionis; de quibus Ioha mem murium desultam Mutario; horrenda referro notat interim arbitrio Confessario Diuilias by Orale
147쪽
rum detulisse, ut eam pro personarum ratione pietate fit non atque restringi posse lectionem Bibliorum , quae ab antiquo Christianis omnibus, imoin nondum conversis libera fuerit. Testatur porro,regulas illas iura nec in Gallia, neque in Polonia, Hu garia, Germania aut Belgio publicatas aut receptas, ideoque quia usu Eeelesiae non comprobentur, obstante jure Christianorum omnium
generali, pro legibus validis habendas non esse, parumque probat , p. ios quod in Italia Hispania observentur. Decretis Synodalibus anno 18 416o in Gallia habitis, tantum versiones ab Haereticis comis p u positas prohiberi dicit in Belgio vero jam anno i3 6 prodiisse versonem Bibliorum Gallicam cum privilegio Caroli V. Laudat inprimis edictum Caroli quod Interimisicum vocari solet anno is 8 publicatum, quo lectio Biblica populo egregie commendatur. Idem s. i,s saepe decrevisse dicit Episcoposa Synodos in Belgio Periculur
quoque lectionis cessare hodie ait, postquam plebs Romano-Catholica non, ut haeretici, definitionem in controversiis ex Scriptura, sed ab Ecclesia, i. e. Pontifice expectet, sic absque noxa magnoque cum fructu, quoad mores praesertim, Biblia legat Citat testimonium Posis
senis Iesultae, Wieckium ex eadem Societate laudantis, qui Biblia
aliosque libros sacros& utiles Polonice verterit, cur Archiepiscopi p. inesnensis magno cum Catholicorum emolumento publicatos. Proia vocat ad Verona scriptum , qui dimissus ex Societate Iesuitica, mul-r. 13.i6o tum in conversione Reformatorum in Gallia contulerit,in utilitatem lectionis popularis, edito tractatu, egregie demonstraverit. Severe
postea passim taxat Richardum Simonem, famosum Critices sacrae autorem, qui in Iesultarum gratiam de lectione populo non permiti, try tenda multa commentatus sit eumque Rabbinismio Pyrrhonismi a cuiat. Econtrario Regis Galliarum studium munificentiam lau- p. 'F dat, qui maximis impensis Novum Testamentum lialterium, GaIlice versa, ad sum conversorum excudi distribui fecerit, multo rectiusquam Iesiuitae, qui psalterium, de quo supra dictum est, Maria
p. 77. num aliosque ejusmodi libros suis commendent, faciantque, ut homines in sanctis duciam ponant,& Christi obliviscantur. Denique rigorem prohibitionis Romae seculo superiori factae fervori conten-P. tionis cum Protestantibus imputat fatetur quoque, quod antiquis M talis Ecclesiamcaein Patrum doctrinae non ea tunc fuerit notitia
148쪽
quae hodie id quod Cardinalis Perronii Iesarmini exemplo domonstrat, hac ipsa in quaestione ex ignorantia priscae consuetu
Pars VI tota fere opposita est Richardo illi Simoni, cui no nisi perfunctoriam quandam rerum variarum notitiam tribuit, luducio vero carere, & plurima temere: secum pugnantia effutiisse eum dieit. Refellit inprimis, quae is Lib.I. Crit Vet.Test. c.23. ωχε conotra versionem Novi Testamenti Montensem in contra censuram Lo-vaniensium Duacensium TheoIogorum adversus Iesultas, in qua stione de inspiratione librorum sacrorum commentatus est. Hanc Autor egregie asserit, nec Simonem solum sed etiam quos ille secta atur, Grotium cornelium a Lapide acriter perstringit,ac Soeinianis ac Spinosae fere accenset. Insignia maxime fiunt, qu i Susinontra e unodem Simonem authentiam dicti I. Ioh. . . Tresβnt, qui testimonium dant in caelo m. praecipue ex Cyprianovi Episcopis Atricanis, qui Hunerico Uandalorum Regi Ariano fidei eonfessionem anno Ag exhibuerunt, eximie propugnat. Multa praeterea, quae Philologiam sacram juvant, erudite annotavit,' tandem plura se de Montensi versione, ut ea injuste prohibita, nihilominus tamen per totarria Galliamin in Belgicis provinciis vulgata , omnibusque grata Mutilis sit, posthac editurum esse pollice tur.
COUR ENNE DE PHILOSOPHIUM. Cursus integer philosephum, sive Sustemagener
D secundo Principia Cartesii, continens Doctrinam Logicam, Memphysicam, P0ficam, re Moralem sutore Petro
Amstela dami ad exemplar Parisinum apud Hugetanos, 169a. in . Tomi III. Alph. o. plag. Io cum
figuris aeneis. N praefatione elatissimus Autor ait, sese jam decem amplius ab An incannis opus hoc suum ruisse editurum, nis fortuna vel invidia obstitisset Excitatum sese ad hunc laborem, quod nullum Philosophia cauetesianam intellisit Systemacompletum &consentiens ex
149쪽
taret. Logicae putat ultra ea, quae habentur in Autore Artis Cottama, vix posse aliquid addi , caeteras philosophiae partes augeri possita. Partitionem operis in praefatione tradit. Praemittit Dissertationem de Philosophia, qua Historiam ejus quandam compendio tradit , in reprehendendis veteribus paulo fortasse severior. Erletem ait omnia animata credidisses; sed nihil esse facilius hoc philosophandi genere, quod omnes dissieultates ad rei animam reserat. Ithagoriis eorum silentium ipsi ridiculum videtur, obseuritasque in docendo indigna Philosophis etsi censeant alii Pythagoram arcaniora quaedam non temere spargenda putasse Platonem docuisse nihil sciri, dum .Omnia ad simplices ideas qualitatibus nudatas retulerit Mundum ais nimatum credidisse, quia mundo nihil excellentius, debili, ut putat, argumento insoleia Logicam oc Ethicam laudat; Physicam per. nil tametsi videtur Cartem potissimum Aristotelu de continuo pleno sententiassecutus, ut in caeteris Democriti sokos Autor parvi facit, etsi Ethica Cartesii tota videri possit Stoica Epicurum praecaeteris laudat Democriti ne meminit quidem Scholasticos paucis attingit. Gabiaum ut philosophiae repurgatorem primo loco ponit, qui pro egregiis inventis id pretii tulerit, ut quinque vel sex annici carceribus Inquisitionis haberetur,&ad abjurandum Systema opernici cogeretur. visendum deinde ex merito laudat postremo i caries conquiescit, sub finem tamen monens, aeque inconsultum s re Cartesio aut veteribus nimium tribuere Baconum, Gilbertum &Keplerum qin mustum contulere ad emendationem philosophiae , plane praeterit. In Luisa explicat quatuor operationes mentis: percipere,judicare, ratiocinari, ordinare seu methodo uti. Perceptiones seu ideas ta claras esse in se, non claras semper, si referantur ad objecta Loco decem Praedicamentorum recentiores reducere ait ideas ad Classes septem Cogitationem, Extensionem, Magnitudinem Figura tria, Motum, Quietem, Situm. Observat, in terminis compositis epitheta esse vel explicationes, vel determinationes e. g. si dicam, Lute tiametropolutam, erit explicatio; sin dieam, Homosapiens, erit determinatio vel restrictiq. Propositionem tunc esse axioma, cum ad hujus veritatem cognoscendam, solam subjecti ideam mediocri atahentione considerare opus est, sin alia praeterea idea sit assumendata, opus
150쪽
opus esse demonstration Asserit res non esse dividendas in substa tias oc accidentia, sed in substantias modos. Regulas syllogisti- eas omittit, velut non magni usus in Praxi Methodum dividit i
eam, qua nos docemus, o qua alios. Illam esse Analysin,hane Synthesin arbitratur illam comparat Progonologiae, hanc Genealogiae. Regulas utriusque tradit ex Cartesio, cli Autore Artu cogitandi parte quarta Logicae cap. 6 tradit aliqua indicia,quibus cognoscatur utrum aliqua idea sit vere, an apparenter clara Notat ideas simplices semper esse reales sed complexas esse vel reales, vel non reales & has posse vel talsas esse, vel chimaericas, vel inventitias Falsas esse, quae falsum judicium involvunt, ut cum calorem concipimus velut rerum qualitatem, cum tamen ex artesianorum sententia scilicetvsit in inobis chimaericas esse, cum conjunguntur incompatibilia inventiistias denique esse, ut universalia, abstracta. Supersunt tamen de id eis multo profundiora, majoris momenti, ad quae introductionis loco
esse possit G. G. L. Schedia a de perissops iam in his Actis A.
i58 . editum. Praejudicia ad haec capita reducit magistros, opinio p. 33 .nem plerorumque vel potiorum, consuetudinem, praesertim quae est. o. inde ab infantia, suppositionem principii incerti, amorem novitatis. Quaestionum has quinque species ponit quaerere quid sit res quae ejus causa quis effectus; cui toti res insit tanquam pars quaenam pars alia insit eidem toti cui res data inest Sophismatum capita ex insolet enumerat.
Memph Ucam ait tractare non tam de veritatibus abstractis, ut vulgo credant Philosophi quam de substantiis a materia separatis, seu de spiritibus itaque Metaphysica ipsi est, quae non paucis philosophis appellaturineumatica, ut adeo denomine tantum lis sit Putat Geometras didicisse sua a Metaphysicis,ex eo principio,quod quicquid elare percipitur, sit verum. Primum nos cognoscere ex cogitationibus nostris, quod existamus. Axiomatibus istis utitur Nihili nullae sunt proprietates Omnis effectus praesupponit causam: Effectus non plus habet persectionis, quam a causa recepit: Unumquodque quantum in ipso est, persistit in suo statu, seu omnis mutatio P . r. procedit a causa externa. Putat eos loqui exactius qui dicunt, Ego
sum euistio, quam qui dicunt, Egosum substantia eo rans. Sic se
per sensationes ait sese intelligere cogitationes, quae repraesentant ea, quae sunt in nobis perideas autem vel perceptiones repraesentari eas Quae