장음표시 사용
431쪽
hebdomada frendum fulse, etsi non quotidie peregrinis,
tamen vel bis in hebdomada; esnon defuerint,qui prope quonptizati fuerunt agri. Vide etiam sorom. LIII. e. 9. raptatum Mileuitanum L. a. contra Parmenianum , qui quadraginta Mese fias Romae fuisse tempore Victoris Garbiensis, objicit. Ite Mediolanum, se Constantinopolis, Carthago, Antiochia, Cyzicus, Edessa, Caesarea in Cappadocia, cli urbes aliae,multas habuerunt Ecclassas. p. U. Capite secundo examinat Autor Adversarii sui assertionem. in pagis quoque, iisque exiguis, constitutos olim Episcopos, adeoque Episcopos veterum Pastoribus parochialibus non dissimiles fuisse. p. 8. Primum ejus argumentum fuerat Hydra σPaiabisca , para Egyptiaci uos habuerum Episcopos. Respondet Mauritis ex Synesu Epistola non habuisse pagos istos Episcopos, sed Episcopum, utrique praefectum, idque demum Valentis Imperatoris tet pore, quo tamen illi ipsi contra Syderium, quem Synesius episco Apumeis constituere jusitis fuerat, protestati sint, dicendo: Iesse ae Apostolieum, ut Eccle suae sint dioeceseos Esthrea,4 preca do, ne orpham fieri cogerentu versite Patre, i. e. ne a Paulo Erythri Episcopo avellerentur.
hamantem hahuit in tonium Episcopum. Respondet Mauritiuo, non aliunde constare sibi de hoc pago neque ex Synesii Ep. 7 6.patere, an bi Τμῖ ---- sit Populus unius pagi an vero Pop
Ius in vicias vicis habitans sive natio ejus generis, cujus Nitentinatio, Bubeium natio, similesque, in titulis Cornelii Balbi triumph libus, apud Plinium l. V. H. N. c.V. Zygrin, Antiam, Schaediam, Metolen Mypselin, quas tanquam pagos Episcopali sede consipicuos venditaverat Clari ius , civitates extitisse , aut sine largiori Dioecesi non fuisse , abunde proba Mauritius , simulque eonjectat pro Meiose apud Athanasium Apol. II. p. 8y. T. I. item epist ad Antioch legendum Metilis, Pomp. Melae l. I. c. q. mem p. 6s ratam Dracontiunt Ischyram deinde, sine territorio seu ampla Dioecesi Episcopos, objecerat Clare sonius. Resspondet Maunitur,
dilum Hermopole minoris dici Episcopum apud Athanasium,epistola ad Antiochum: hune contra Canones a Constantio Imperatore
constitutum iuuia Episcopum. Largitur itaque etia metasos quosi
432쪽
iam habuisse Episcopos, non tamen, ut vult Cur sonis , parochi nos, sed dioeceianos h. e. qui pluribus quam uni coetu praeruerim. imode eivitatibus Haut enim aliter fieri potuisse, quandoquidem in aegypto seculo quarto saltem centum fuerint Episcopi, oppidorum
autem ae pagorum multa millia,utpote quorum numerusPtolemae
rum tempore , juxta Theocritum Idyll. 7. trigintain tria millia complectebatur, nee forte sub Imperatoribus Romani imminutus valde fuerat. Arabiam, Syriam, Cyprum, Armeniam, Λsiam minorem Occidentis regiones, quas magna eum diligentia pervagatus erat Ciarvonius ut pagos inveniret Episcoporum sedes,simili studio percurrit Mauritius, ubique aut non pagos, aut territorio laxiori noudestitutos fuisse,ostendens.
Sed nec pagis modo, verum etiam monasteriis peeuliares Episcopos fuisse Clattaonius urserat, in exemplum adducens ex Mao p. men l. I. c. 3 . B.rrsen, Eulogium δε Lazarum. Respondet Mamrisiuri ab Monasteria non ante seculum IV. exorta; ergo horum, si qui fuerint, Episcopos docere non posse, qualis ruerit Episcoporum primaeva institutioin dioecesis: β Barsen, Eulogium etaetarum, iuxta Soromenum, non revera, sed nota tenus tantum Episto-pos futile.
Quae ex Epiphanis , subscriptione Concilii Ga Monensiae. - . .
Theodoro Lectore dc Spelmanno pro Episcopis monasteriorum pruinduxerat ciar senim ea mea sae lectionis arguit Mauritiuae. In Hiberniam tandem deveniens Cur sonius, exingserio Ne nram allegante probaverat, S. Pa risium 36 Ecclesias erexisse, de totidem constituisse Episcopos. Regerit muris- , exiguam esse P II 3. Nennii fidem. Numerare quidem queo sanctosin episcopos Catalogum sanctorum Hiberniae pervetustum ab usserio Antiquit Briis ann. p. 7s.&4 .publicatum complecti autem spatium annorum plus centum. Ἀddidit Nennium quindecim, timuis dierum in anno responderent, sicque otiosi geni per totum si ferias ageret; nec observasse, Episcopos hos vel sanctos dici exortos esse de Romanis & Francisin Britonibus4 Scotis; unde asserere liceat, Epia seopos illos non fuisse Ecclesiis Hiberniae praefectos,sed a sancto Pa tricio saltem ordinatos,quod ex Iocelino vitam Patricii describente
433쪽
p.rss. Caeterum ipsum Patrictam Hibernum fictilium esse, suspicatur Mauritis , ac ves ex Patricio Arionensi vel Hillano rudimatum fuisse a monachis, qui quondam dato nomine' Ocunques mox etiam Sancti formarint scripserintque vitam. p. 37. Episcopos autem in Hibernia tantum fuisse viginti novem, cum Archiepiscopi quatuor, circa annum i iri, ex historia Henrici II. probata Anno vero iovs ,regnante Murche Ieth, Hibernos adhue caruisse Archiepiscopis, ex eo ostendit, quod a Cantuariensi Archiepiscopo desiderarint erectionem edis in mater&rdiensi provinci
pagis perlustratis ad civitates perveniunt Aurores nostri eo
trovertentes.ciar sonis statuerat,plurimas veterum urbes non fuisse
P, 67 majores, quam mediocris magnitudinis urbes in Anglia. Contrarium non sine ironia asserit Mauritius. In specie oua tonsi de rant civitates sunt Emporia Phaselis, Cucufus Has exiguas appel larat ciar sonius, ut Episcopatus parochiales ibi erigeret. Verum primam non urbem, sed urbis partem fuisse, docet Miuritias ex Lispi I9I vio Secundam tempore Pompeii fuisse exiguam sed postea satis amplam, ex veteri descriptione orbis Jae. Gothofredo edita doce . Ultimam tum bello rum fame incolis exhaultam fuisse illo tempore. quo Chrysostomus ibi vixerit. Vicissim,ne magnarum urbium et pia deessent, abs eo adducunti ir Roma, risiago, AIexandria, Seleu cia ad Euphratem Oooo involas complexa dc quinta parte Londinum superans, Constantinopoliq. Malia'. p.2ro . De nae quidem observarat Cir sonia . non admodum magnam fuisse, quia, referente Zosimo lib. a. c. so Constantinus, longo
majorem urbem hanc efficere cupiens, eam ultra silerem murum d cem&quinque stadiis murci novo circumdederit,quae extensio ejusmoditarimm incrementum addiderit civitati, ut duas visa sit aequare urbes. Respondet Maurisiur, novum murum non circumdedisset veterem, se erara eum ruisse produc im, adeo, ut muri veteres a se
vero diru Griplectentes in circuitu secundum Dionysum Oiadra ginta stadia nunc restaurati d quindecim stadiis aucti, insigne addiderint incrementum.Praeterea accesserunt ad urbem hane suburbiaisi . nunc Ila diastiniani Imperatori tempore civitas per se dicta; Hebae
r iuba S.Iohannis templum septem passuum millibus ab urbe di-
434쪽
stans,juxta Socr.l. 6kc.u;P. Gyllio dc Carolo du Freme pro urbis regio p. xl 3. perperam hahitum, Secundiana,Mariana,Marmarem seu Therapea,mero porto Hestiae, Maelium. Elaea,quae singula susscientet evincunt, Constantinopolin unius Episeopi curae commissam, plures uno aluit coetus,qui nullatenus in una congregari potuerint domo. Post mediocrescivitates,majores etiam produxerat Clat sonivi iaci Cap. IV.sus grassiorem hinc sibi motum iri litem. Duo igitur jusserat observa p. 13 i.
ri Himo, neque magnas urbes admodum frequentes ruisse. aut abimis dasse incolis. Secundo, in immenso incolarum numero paucissimos extitisse ChristianoMad minimum plures non fuisseChristianos,quam
qui parochialem Episcopatum facerent. Exempli gratia adduxerat
Laodiceam, eocaelaream Cappadociae Heracleam, tandem Sebassen,quam Herode ooo replevit incolis,ut maximis civitatibus par 'φ' 'esset. Respondet Asturitius Tres priores credi infrequentes fuisse, non probari imo contrarium ex Historia liquere Laodiceam terrae
motu concussam partem civium perdidisse,sed recuperavisse posthac; eli Sebasten sexies mille cives continentem sat numerosam extitisse, si patribus familias adnumerentur uxores, libera,servi.Secuniam suam p. 27α observationem probaverat Clarison urbibus Palaestinaci Syriae,&e in quibus de Constantini tempore multi adhuc fuerint Gentiles.In geneis re reponitMauritius verba Mammini apud Eusebium l. X. H. E. c. q. eunctos fere homines relicto Deorum cultu ad Christianorum siectim soapplicuisse; unde arbitrarer constare, quod Dem feceris multiplicaris deles praelitarum Uars roborari ver in uos suos. Deinde ad ramo Caesaream,quas uri erat Clarisbae,reponit Noster,hujusDici
ein plures continuit te Ecclesias, teste Epistola Constantini ad Eus biurn apud Theodoretum l. I. e. s. scribentis, quotquot Ecclesii us p 7 Drarer illius Episcopum Silvanum Ecclesiarum dici Episco m apud
Eusebium l. c. is Ad te sinet Metropolim respondet, tempore Iuliani Ecclesiam recens aedificatam Baccho consecratam fuisse, non ob paucitatem Christianorum, sed violentiam Tyranni. Theod. l. s. a. Quae de ipsa Roma Gentilibus reserta dixerat Cur fonsuae, durore populi in circo, christiam tollantur duodecies clamantis ex Bais ronio ad Λ. Oi. I. I 8,&Centuriatoribus Senatum. Nobiles&alios plurimos gentiles in quarto seculo fuisse perhibentibus, probaverat p. 233.
Eusebii tetanonis refutat Noster. Hic enim ait, Maxentium Fris
435쪽
Christiana profesFonem simulasse, ut is eo-oramgereret blania esurisque Populo Romano; H. E. L. VIII.c. q. Hinc descendit ad enarra. ctionem civitatum,quarum non aliquot tantum cives, sed omnes fer
me incolae ad Christum conversi fuerint, quales sunt Edessa sero uorum. Ocaesarea in Ponto,Nisibis,quam odio Christianae fidei Iesi nus a Persis defindere noluit,imo ne quidem intrare, nurus ita, fama Gazaeorum portus a Constantino M. urbs redditus hitina Gazensium & Antiochia Syria, in qua sacerdos Ethnicuraturus, nemine assistente, hostiam ipsemet adduxit de obtulit. de qua Julianus Apostata questus est, Senatum adeo pauperem factum
esse, ut ne hostiam quidem emere potuerit, uxoribus Senatorum O mnes divitias Galliais, h. e. Christianis impendentibus. Vid. Misop gon Iuliani. Constantinopolim his quoque annumerat haec enim 'teste Sozomeno l. II. α s. nec a is unquam, nec templis, necfacrificia Geniilium fuit inquinata. Clarfisonis , ut tanto felicius Christianorum numerur extenuaret , voluerat praeterea observari Iudaeos o Haereticos p. maximam partem civitatum magnarum implevisse. Hic opponit Mauritis Augustinum deviri Creae dicentem Plures jam Christiamfunt,quam AJudaei simulacrorum cultoribuου adjungantur. Arguo menta autem ex Ioseph petita tanquam praecocia , h. e. aetatem Christianorum praecurrentia,rejicit.Ex Socrate,Epiphani, cassis adinmittit verum esse,quod in Palaestinae urbibus Episcopi nulli extiterint. Vid.Epiphan .Haeres. O num.H. Corrigit hic quoque Petarii versionem,quae in eadem haeresi s. q. Graeca g --κατον πλησrοχωρον τῆσπιβενων G sic reddit Mo iens Elieloicinum Episeopum Tiberiem Iem arce : quandoquidem hic Patriarcha Esset sive Hillel in ipsa Tiberiadis urbe vixerit,Episcopus autem, quem accersivit, in Tibem
di, vicinia fuerit. Haereticos Christianis numerosiores suae, probaverat Clarbonius dicto illo Hieronymi Ingemui toruiorbis Arianumse esse miratus est Regerit Mauritim perperam intelligi sententiam istam non p. log enim mentem fuisse Hieronymi docere,orbem totum suscepisse Arianorum doctrinam sed ei ab Arianis Arimini in synodo congregatis impositum esse subdolis verbis,& fraudulenta vocis ia abolitione, quam concedentes orthodoxi Episcopi,Arianos se factos fuisse mirati sunt. Tanoctu quo desuonstret Mauritis drianorum multitudi
436쪽
MENfIS AUGUSTI A. M DC XCII. oo
nem non aequasse Christianorum numerum, testes adducit Socratem, Baslium . alios. ' In numerum deinde Ecclesiarum inquisiverat Dr son, etiar magnas urbes non nisi unam habuisse, probaturus. ine Beoti AH Ecclesiam a Magno incensam ex Theod.l. .c.22.adduxerat,inquiens, unam solum in urbe celebri fuisse Ecclesiam, non autem plures. Respondet Noster morem fui e scriptoribus istorum temporum perquam familiarem,per Ecclesiam in singulari intelligere Cathedralem. Exempli loco allegat Socratem L i. c. I . narrantem,Gregorium Arianum ab Alexandrina sede remotum fuisse, ob incendium Ecelesiae omnibus invisum. Hic observari vult, non dici, unam ex Ecclesiis, quanquam plures Alexandriae fuerint, testibus Athanasio Eusebio sed Ecclesiam a Gregorio incensam fuisse, scilieet Cathedralem seu Episcopalem. Capite quinto contra Clarismum disputat qui ex numeroPresisbyterorum,pauperumque, item ex synecdochicis hyperbolicis locutionibus,s quibus tota multitudo in unam eonfluxisse dieitur domum vel Ecclesiam paucitatem Christianorum elicere voluerat. Capite VI.examinat clar soni sententiam de civitatum territoriis,quae nimium angusta fecerat,& aequaverat Anglicanis,vel Levitarum suburbiis. Hic ostendit Mauritisu veteres Romanorum Graecorumq; urbes amplissima habuisse territoria, neq; ut in Anglia, alienis paruisse Magistratibus, sed eundem tum civitatibus habuisse dominum dc judicem. Hinc dicit factum, ut primariae provinciarunti urbes sive metropoles eligerentur in sedes Episcoporum , quo re gionis incolae , tanquam cives ad audiendum Iudicem suum politicum AE tanquam Christiani ad discendum ab Episcopo suo,
Diceceses autem ampla Epucopis fuisse concessas, probat Canone Apostolorum η, Concilii Nicaeni octavo, Antiocheni nono, item decimo&c qui singuli pagorumdi provinciarum meminerunt, in quibus non liceat quicquam Epistopo inscio peragere. Probat etiam exemplis, Cyrensis Hipponensis aesariensis,Tyanensis aliorum tumorientis tum occidentis spiscopatuum plura omnino essent recensenda ex eruditissimo hoe libro, sed specimen tantum,
non compendium illius hic dare oblinam, optamus potius,
437쪽
ut interpretem is Latinaecinglicato ue linguae probe peritum prope. diem reperiat.
438쪽
calendis Septembris Anno Mi Muti Is TORIA GENEALOGICAE DELLA FAMI GLIA CARAM. Opera de M. Don iam Altamari.
Historia Genealogica Gentis Caraserae , autore Biasis Altimares, Patritio Neapolitano, REGI C, THOLICO a Consiliis in supremo Senatu arci Capuanae , quae Neapoli est:
Neapoli,aeeurante Antonio Bulisene, 6ρr in Fol. Tomi III. Constat Alphabetis a &ilag. io.
Hoc stupendi laboris opus non nisi triginta annis ad umbilicum perduci potuisse,non mirabitur,quisquis vel fugitivo illud perstrinxerit oculo. Inde nempe a vigesimo aetatis anno ad quinquagesimum, non modo libros variorum autorum Genealogicos, quorum ter centum volumina, MSCta partim,partim typis impressa possidet Historicorum item atque ureconsulto rum,quocunque modo illustrissimae CARAF EAE GENTIS mentionem facientium, scripta perlegit Nobilissimus Autor sedac innumera diplomata, bullas, brevia epistolas, memorialia protocolla,instrumenta,quae in Archivo Regio Neapolitano tergemino, itemque Principum ROccellae, ut & civitatum Pisanae Florentinaeque, nec non haud unius in monasterii aut privatae sortis eruditorum cimeliis adservantur,indefessis studio pervolutavit,examinavit,aciandamemta isthine petiit historiae suae. Conquisivit etiam fere centum icones virorum foeminarumque hujus familiae celebrium, aeri faberri-
439쪽
TOMI Fuerunt, qui Carasarum genus e Germania accerses p. 3 rumque primum autorern, a Bonifacio Germanorum Christi fidem conversum Romam venisse, obedientiam npraestiturum, dein vero fortunarum sedem in Italia reperisse, p. t. rentur. Noster, antiquitates nimium remotas missas faciei munem istius stipitem constituit Stephanum inui e matrismi ne Caras cognomen primus accepit, ad posteros haeret jure transmisit. Caeterum e Stumundis. gente Pisana nobilis postquam mille fere annis floruerat, superiori seculo extincta hguinem is trahebat,in eo progressus est felicitatis, utiquam Sara rum jugo exsolverant Pisani, Sara iam insulam regio titulo possed rit ad annum usq; o o, quo, filio Ricardo succetare prius declarato, vita functus est. Digna est,quam contemplandam exhibeam', ii P antiqua,abAltimaro publicata,ubi in antica pectore tenus visit galea coronata, lorica item ae paludamento conspicuus, cum ei
aversa extat foemina, diademate redimita pallaque eleganti eum lemmate: STEFANi SOROR. Quod si haec etymolite est, oportet ultimam syllabam in CARA F decurtatam Fame. Haee enim Italorum vox dubio procul ex Latina derivatur, adeoque idem quoque seculo illo undecimo ntitasse, tur, etsi hodie eo sensu diminutivum ejus sanciuis potius ac turifante autem servum aut servam significet. Et nisi fallit ipsum indicare voluit clarissimus Autor Hie itaque Rit Stephani Filius, circa A. io 7, Saracenis in insulam iterum irruitibus resistere non valens,Neapolim fugit,ubia Duce Reipublieae gio IV. supremus Thalassiarchus eleatus est. Filium habui num nepotem Joannem IV, pronepotem Sergium V,quil .6 mnibus successive mitra Ducalis Neapolitana obtigit. Exstremus, militare ausus adversus Imperatorem dc legitimum Neapolitanum axioma amistio Pisas fugere coactus est.
pater Philini Carata I, Bartholomaei I. avus, proavus Philippi nCaraceloti Carata, Baronis de Ripalonga, abavus Bartholomai H. mortui A. D. 3362. Ex hoe dc uxore ejus, Mobilia de Monte Dcione, quotquot supersunt, Caras genus suum repetunt. Heio