Dissertatio polemica de origine augustae domus Habsburgo Austriacae ...

발행: 1680년

분량: 601페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

c. In

dentalisscriptores nulla Linuchone adsiω traduxerint: regnumque n.mcoram Detus pro novo acceperint i cum tamen antiquiores Historici reejus appellatione Tranorum

Gallis, noesia Francoram Regno pikuer Galliam denotarim Sed rem Ham rum vetusum, quod . Franc Gemanu ita nuncupatum ess ausulis Germania O Gallia tanqua partes με toto comprehenderemur. IV. Ex hoc ulterius deducitur,& observandum venit, quod Franci Gemmani Gallis , non Galli Francis Germanis leu Teutonicis dominari coeperint, quia Franci Ger mi Gallis victis jugum impossierunt, & simul nomen. Quo lane spectant 1lla Othonis Frisingensis: Tempore Caroli Magni regni Franeorum tota Gallia, id e retica, Bestica, Lugdun u, omnisque Germania . Meno stilicet usque ad libricum ter tuus init. Dehine disso intersitorum filios revis aliud μrien ale, villud occidentiae, utrκmque tamen Francorum dicebatur regnum. Subdie,

deinde post nonnulla: CHas flim icilicet Henrici Otto, qui etiam dicta inpria

mti Rex Teuton ormn mon quodprimas apud Teutonicos regnaveris,sed quia primus eos , qui Marolo Carasingi sicut ἀ Mer eo Mer isto dictisunt, ex alio, id, es Saxonum sanguine nam, inperiam ad Teuronicos Francos revocaverit. Nimiurum Carolus Magnus Teutonicus Imperium primus acquisivit, ejus nepotes di pronepotes quia in Gallijs nati, licet origine Teutonici, habiti tamen sim: pro Gallis, S ideo Otto Imperium ad Teutonicos revocasse censetur. Ex quibus verbis ulicrius apparet, quod Ottones antiquo jure Francorum Reges appellati sint, tametsi Ottonum tempore Francia nova seu Gallia proprijs Re bus obtemperaret,&Francicum nomen a Germanis mutuatum, calu potius: quam consilio retinuerit. Clarius adhuc ad nostrum propositum loquitur idemΑuthor cum deotione I. Imperatore ait: Psi multos triumphos, Italiam quoque, qua perplureumn annos Francis seu Germanis alienata fuerat, regno adbeerepserat. A prima igitur vocis institutione Franci veri sunt Franci sermani, non

Galli. Aut hor Magni Chronici Belgici de Francis haec habet: Franci Sisam-bria eg;v conserire sicem Rhenum in oppiduGemia . Coeperum autem --Domini CCCLXXXVI. Et paulo post. Λ o XXVIII. Imperj Theodosi unioris temtio Francisen Gallias infe antes diripitini. Huc etiam spectat, quod ait Sigebertus Gemblacensis: Francos cognominatos dicunt όqaodam eorum Rege Francmre,

qui iubello fortitanm, dum eum multis gentibus dimicafiet, in Europam iter direxit, ct inter Danubium ct Mense coxoedit, siqneprogenies ejus coaluit. Clarissimo vero Sisfridus Presbyter ostendit Francos proprie & primitive Germanos esse,& Gallos ab ijs nomen ac genus participasse. Sic enim habet: Cum galentianianus Imperator quosdam pulos, qui Alani dicuntur, vincere non posset ς fecit ed, cimi, ut qui eos vincercnt, decem annos Ptributo liberi essent. Unde Teutonici hujus gloriae cupidi, eoorenue delent, O inde Eranci appellat bivit. Sed Rex eorum Cur ius Marullas Franeos m duas partes divisi: partem sitim, in qua Sequana θ' Lix ris , quae Gaudiana dicebatur, currunt; Franciam O populos Francinent, id se ἀFrancis genitos appesimis; ct in Teutonico MHiram .dismate suo: alteram vero panem in qua Rbenus currit Frantoniam cujus populi Fraemi dicuntur. Galli itaque Francigenae sunt & a Francis geniti, Germani vero proprie Franci & progenitores Franci enarum. V. Non

112쪽

5. I. Origo uero Francorum Rege. 8

V. Non latuit haec veritas Paulum a milium Gallicum scriptorem cui omnia adscribendam Historiani archiva&arcana parcbant, unde est Germani gloriam antiquorum Francorum Regum meumqό, ac riguo rum Juam ducunt, quod oriundos ab se eos praedicent, apud seque adhuc Francos Orientales esse; alios in Gallia oecidentales dicim δοόuem illorum esse. Haec vero soboles recentior amdet suis progenitoribus in sultare,& laudes ac praerogativas audacter ad se a trahere ; Caroli Magni, natione Germani, & Carolingorum excellentias, ac jura sit 1 a)scribere,cum tamen haec omnia ad legitimos haeredes Brabantiae, Bu dundiae, Alsati seque Duces Austriacos & nationis & sanguinis jure pertineant, ut suo loco ostendemus. Re te Paulus LanstiusCarolum Magnum appellat Teutonicum Francum, Origine , conυeryatione famine. Quae profecto tam luculentis testimoniis singula ex vetustioribus scriptoribus probari possunt, ut neq; omnes adve dari j post int inficias ire. Notanda sunt illa RLeginonis Prumiensis de S. Arnulpho a quo Carolingi Ortuin habuerunt : Ob recordationem Reverem

diistini Amolphi Metensis Ecclesiae Episcopi, de ci jus sancto germine ,sua aliorum;

Germanorum Francorum prosapia' si Hrat. Nempe Carolomatinus de quo ibi agit. Dilerte Originem Caroli Magni appellat sermanorum Krancorum, ut dii tinguat a Gallis, qui posterius usurpare coeperunt Francorum nomen. Haec in antecessum de vero Fraucorum nominis intelles tu ac sensu praemittere lubuit ad lubsequentes aliquot opiniones, quae originem Ilius purgicam a prana corum antiquis Regibus conantur deducere, ut constet mentem istorum authorum esse non a Francis novis; sive occidentalibus, & Gallis, sed a Francis antiquis orientalibus, & vere Germanis repetendam esta primam Habjur corum originem. Ex quibus Opinionibus, quae prior nobis occurrit est inquens.

Explicatur septima Opinio.

Ndreas memerus, qui superiore seculo scripsisse videtur, in Chronico Magdinurgensi Domum Habs urg Austriacam derivare conatus est a Thasiilone quodam Guntheti Galliae Regis filio. Quis vero hic Guntherus fuerit, cujus Franciae Rex, quibus majoribus generatus, , ipse non meminit. Ut tamen opinionis hujus aliqua habeatur notitia, libet ipsiuimet Authotis verba ab Hieronymo Henninge allegata referre ; sic ergo ille: Thasilo oris ἄRege quodam Galliae vult licitiere nanciae antiquae in Gum ero cui viat Heroldus Historicus qui plurimos eum haberet dios ἰ abqui ex illis mGermania consederunt, quibas prognati ferumar Comites Raburgenses, Ppretarum, Zeris,aecte. ab hoc GFlone Hro riderenses cimites, υixitque copias taxit sub Carato Migno imperatore, or Rege Franciae anno

Schema Genedo cum ejusdem Authoris. Tam

113쪽

88 Protegomeri Pars L. Caput VIL

Dancho Comes Mile-rensis, qui Dominium in Suevia tenuit circa annum 8 o. Uxor N.

Comitissis in Sylli.

Rudolphus Comes Zoulerensis, qui sub Henrico Aucupe Imp. militavit. Uxor N. Comitissa a Reineoli. Got idus

Benholdus Geroldus Abbas Comes& Dominus in Solgavia Frita vel Fridericus Puer Obijt. Guntherus a quo Conradus,quem Heroldus orti sunt Hab ur- facit stirpem Columncidium. gici.

g. III.

Reistitur Septima Opinio.

Haec opinio ex pluribus capitibus deprehenditur arbitrarie excogitata di

ficta. Primo, quia circa tempora Caroli Magni Regum Francorum n mina& gesta varij aut res accurate notarunt, nullus tamen meminit Guntheiari Regis, nullus Thassilonis, nisi sene intelligat memerus Gunitatium filium Clotharij Magni ex Ingunde natum, qui tamen in juventute obijsse scribitur Me Thassionis tempore Caroli Magni ulla extat memoria nisi Thasiilonis B iorum Ducis, quem Carolus Magnus exauthoravit Anno 7 7 8. cujus filius Guntherus ab apro occisus occasionem dedit patri condendi Cre sanensis Monas crij. Secundo secit Zaringenses antiquiores, quam Habspurgicos, cum tamen omnium authorum consensu Zaringenses ex Habspurgicis prodierint. Tertio, quia ab eadem radice Columnenses Romanos deducit cum linia spurgicis, quod hactenus nullus asseruit. Quarto, quia sundat se in Heroldo Historico, quem passim habent alii pro Abularum concinnator . Quinto, quia ante tempora Caroli Magni vixerunt plures Habspurgici Comites, uti ex antiquis monimentis& Coenobiorum stripturis probat Guillumannus, ergo non primum post Carolum Magnum orti sunt. Sexto, quia in nulla Genesi Habjurgica hactenus repertus est inquis Guntherus, qnem tamen hic author ponit pro minore Amiliae. Denique Septimo, quia nullum mernerus hactenus sequacem suae opianionis est nactus, nullis documentis assertum probavit. Caetenim quod a Regibus Francorum Vetustis ortos asserat Habspurgicos, consentit cum pluribus alijs, & ut reor non male, ut infra ostendemus, sed via quam ingreditur non placuit hactenus alijs, non placet nobis. CLDissilirco by Corale

114쪽

s me. 2 Gripione Franco.

Octa, opinio de Origine 1Augustae Domis. Hud urg

Hab urgicos derivari a Griphone filio vel fratre Pipini Brevis Regis

Francorum.

Opinionis hujus authores tam pauci sunt, & tam obscuri, ut hemo eorum nomina prodat. Larius plures vias indagans derivando Habjpurgicos a Regio veterum Francorum sanguine haec habet: Gripia frater P ini Messis coe- ὰλ Σ nomento Francorum Regis Caroloman- , qui iniquam ca atus dirisonem k fratribus f Unsuerat , exilio primum induenme multatus , pq b δ cum fuge. 'ς . χLyς. ret , in Mustria missus , duodecim comitatus accepit, puta in Dacia Burgiam dici regni Transiurantque Ducatus : ubi primum omnium rerum potitos Hasum genses die n se. De cujus stris , qainam ex bis progregifuerint, ab authoribus Ieripium nisil reperis. Non est autem dubium Nebbiam tum Burgundiam Pro υinciam ae Ducatum Transerantis comprehendisse , vernacula Germanorum limgua alausticis novi regnisc appellatam , vulgo Neurich. Nam post Caroli Mevi tempora alia Niseria ex Duisione fratrum constitinouerat, in Armorico litore An

gliae re Britanniae objecta in Galliae agro, abinsea fuit Normandia. Deinde facta mentione filiorum Theodoberti stegis Austrasiae a fratre Theodorico occisi, ait: Porro P. AEmilias iradit Mer eum in Institi lactis Meni boe est' antei exi lium tulister at tabium nullumst sisy Comitatus Grilphonem in finibus Ducatur Transiiurenss aecepisse; atque adeo se ionem relinquere in animo lectoris miser si forti Haliturgenses ab hoe Griphone desuxerint. Haec Lazius, quae occasionem dederunt Belleisresbo scribenssi: alij a Carolingorum temporibus sonant nem- - 'pe originem Habspumicam traduntque Griphonem Pipini Bre filium Laetius statrem asseruit fuisse Dueem Burgundiae, duodecim Comitataspossedisse, ijs in paria Guilinii. libas, ubi nune sunt Helvetij, isdisseque Originem Marchion- - purgensium L vii Domui. Ex hoc apparet, quod Belle restius attribuerit hanc opinionem quibusdam innominatis Authoribus, qui sorte nulli fuerunt, quam Lazius ex kεδ 1homet ingenio divinando solum insinuavit. Sed cum ipse LaZius fateatur nihil constare apud Scriptores de filijs& successione Griphonis, ipse prodit banc suam divinationem in aere conceptam, illico dissipatam, nec ab ullo deinceps assertam. In hoc tamen si quis eam secutus sui t) probabilis videri posset, quod primam Habspurgicorum originem ad Francorum Veteres reges revocet, tametsi non bene divinet de primo authore generis. Nihil opus proinde ulterius huic opinioni im

morari.

115쪽

'cisa opinio de Origine Muras Domus Hasurgo

auseriacae.

Habspurgic derivari ab antiquis Regibus Francorum Geru

manorum Memvingis.

CΕleberrima est haec inter omnes opinio ab Authorum conspiratione, quae tamen suis non caret difficultatibus, ut constabit ex ijs, quae prodi contra

adseremus.

I. I

mplicatur nona opinio. UΤ de Opinionis hujus doctrina constet opem pretium erit formalia praeiscipuorum Authorum verba referre, quorum primuS Occurrit.

Joannes Grithemim Abbas Sponhei mensis, apud quem haec leguntur e L darim obji anno 3 64. Indictione I 2 filios relinquens quatuor. Primus Hersieristus, qui major natu apud Parisios regnavit ps obitum patris, ere. Obji e sileris Secundogenitus Lotharijsuis Gum ramus , qui relianis or in Bargundia regnacis annis triginta tribus; or Obji Anno s 97. duos relinquens flios Theuerium , O Theodoricum e Uxor ejus fuit nomine Asrigildis mulier iniquifima, ore. Theodo-berius major natu visit Sliseruan ,' Sigibertus autem genuit Oduertum, Odobem rus autem genuit Odoberram , Guntramum or adessertu ratres: O bertus autem unior genuit Luifridum, d atricum Comites: quorum m Hab 'urg alter, in H imbuet residebat alter, jam regno inquatuor Comitatus, Natiorum, Helvetiorum, oragemannorum eis Rhenum dioiso. De isto Luilfrido Genealogia Comitum de Huli et q; ad Rudolphum Regem Gennanorum, or ulterius m Moisilianum continuatur ἀωntrano Francorum Rege per amos 9IZ.mq; ad 28. amum regni ximili ni. Et iterum alio loco: Habebat autem Theodobretus hos filios Sigebertum,Gunthr mam, or Lotharium, filiam unicam thecis simani. Sigeberim major natus ala ususq; ad mortem Theodoriciscretissime latuit apud aυunculumsuam Genebridum Durem Francorum Orientalium, qui pos monem Theodorici praeerum intementu regnum accepit Helvetiorum, ut Leetu posthaee inferius. De hoe Sigeserto natus euotaberim, per quem Comites in Hati et, eum multis Hys insuperiori AE amnia provenerant. Deinde alibi de nece Theodoberti r Theodoberius aiatem

miserabili fine peremptus tres Ilios, or unam ut legitur saecla fimam suam

reliquis: Sigesertum υidelices, Gunihi amuni, or Lotharium nomen Νω - quam reperi. Me vero Theodoricus Coloniam ingressus, praescriptos duos junio- resfratris filar Gunthran n, Lothariumque, oryororem eorumdem ad cimitatem Metensim eaptivos misi. Quibus crudelis assia Mune sidis occurrens , nimi Psuccensafurore in odium genitoris occis, super eos irruit, or nepotes adhuc pam

116쪽

vulos manu propria laterfecit. Sigesentis autem natu major Theoberti ius, P rundam auxilio eisiumjubmissus per murum, secretissime Rheno tran 6se in hac bi scholari aufugit: veniensque in Hanciam Orienta m apud cognatos si s Go.d fridum , ω ejus lium Genebatium mertium Ducer Francorum circa Moenum inmisci et principantium, aliquot annis latuit incognitus. Qui rogem post ostium Regis Theodoricinincipum interventu Ducatum in alemannia severiorec quae nune dieitur Helvetia) doniatisne Regis Lotharij accepit: sed nequemmen Regium, neque diadema portare more parenti suorum , missus es, mansit subditisne Regum Frameorum. Filium ge it nominepat sui I bes rivis. Hactenus Trithemius explicans suam opinionem.

II. Iacuas Mentius apud Larium paulo alitet rem deducit: Ogo Hassitas Lotharij I. Regis Franciae inuit Rex provinciae, videlicet anno s 8s: O Die

per Gun ramum Regem Burgundiae fratremisum cupidine dominandi occisus; qui ps fratris obitum etiam Rex D inciae factus fuit. Onerans Alius Odoserti Regis Pro vincia viguit inmo Domini 6ος. comes de Habs et Lan stravius Briseisiae ct ΛΩ commenti

satiae. nguit tempore Phocae imperatoris, qui propter DEI amorem suaeque animae aust hi, j. saliatem, euid Iancto Diro υidelicet Gudberto Glio Regis Hiberniae, siem, quae tune' temporis Numaga circa nigram , in dioebatur, naυit' ibidem aediVkaυii Diael sam,quam terris reditibus multis sit is, fecitq; sit aediscare eastru Strei surgnomine dictvis inoberitisse tres filios baui ediset princtum, E uertum mlherum. Haec apud Lazium Mentius,ex Epitome Chronicorum. At in libello de majoribus Maximiliani I. secutus est opinione Trithem ij. utrum vero opust tum prius scripserit,dubium est icet Levile putet Epitomen esse posteriorem. III. Stasius Maximiliam I. Imperatoris Histori graphus a Noe & Cham, ut supradictum, exorsus, transit deinde ad Reges Francorum, de quo sic prete, situs Larius: Da mes vero Stabius antecesser meus. Maximiliani quondam Caesaris iis Historiographus, Otiuert- ω ipse quidemsecundum in hae gente commemorat sed alio parente ortum, nempe Childerico asserasiae Rege, clod ei hoe nomine Regis It in tap. Protantia Parisiensiprincipantis filio, quem ab Bodilone comite occisum meri. geriba qui suseribam i sius Childerici concludo fissum fuisse Otto reum , . into.

bertus autem, de quo diximas, interea gumpaterquin Rex childeberius ἀ 'diline in venatione interfectus iniri austriasuperiore, vigens mirabile atum Regni Danc rum , Regem impie trucidatum ' patruum Theodoricum, fore Domus Eboimorius

attonsum in Monasterium trusum, iterum extractam, θ' Regnoβι Letaso praepositum s Ebroini Ipsa ae Monachi furorem ae insidiaue pertulisse ' quia facerer Ottoseritus Princeps natura mitissmus, xus adsupremi Numinis auxilium confugiens, ad eiussi extrampraepararet 8 in Alemanniam itaq; n vis Rhensm aόiens ,ρ patris miserribilem cas-st continuit in Lan straviatu iugosia ιόisancto υDO DEI Gruneris vaserium aediscaυit; ubi certis Coinitatibus colentus,parime o quiete vixit, curam regni asticisus , ne ut Pater factionibus Majorum Domus trucidarem . Aticessit etiam Otiuerto alia infelicitin s odiam scilicet contra Patrem uidericum a Eram eis conceptum timentibus, nes unquam in Regn- veniret, caedem paternum Hespere. Q. Hactenus Stabius. Sic finit Larius ejus opinionem adducens.

M a IV. Ipse

117쪽

Lis IV. Ipse vero Lardus subscribens Trithemio sic ait in Commentarijs Ge ' alogicis: Caeterum quopoti simum authorae uigens illa erexerit refert DitH--μ' ' kM' ' eo illis vi missam vinam ex antiquissimis Francorum an tibus, &ς. Porro haec υera esse, ct non ex vino hausa multa sunt, quae coarguant. Primo cruenta pugna isa Fratrum s deinde quod Sigisbertum Turanensis quoque refert filium Oc- eis Theodeberii Austrasae Regis profugum novatis viribu3 pugnam in Campania cum redorico patrias alteram innuisse iugatumque Coloniam abisisse e psr ὀ etiam, quod sororem ejus,similiter ut Griis is captam ὰ Theodorico patruo victore, obpalchritudinem matrimonio jundia uisse Turonenses commemorat. Adsert deinde verba Turonensis , sed cum Turonensis prius obierit, quam Τheodobertus, occideretur, erunt haud dubie verba illa alicujus Continuatoris, qui torte adhuc latet in aliqua Bibliotheca. Libet tamen illa verba ex parte proponere: Captus en Theobertus in 'sepraelio, ct vincias Cassionem destinatur. Hilius ejus MN -mpamulus,julsu Theodoriciapprehensus, ad quandam petram percutitur; quieerebro contus, ct capites adlo emisu'iritum. Sigissertus viro fliorum maximus, quomniam confidiis reparatis viribus in territorio Campaniae Catalaunensi agrismper fuυium coxaua υeniens, cum Theodorico ut O Chilperico certans superatus aufugit. Eadem habet in Praesatione Commentariorum, ubi suam proponit sententiam : Theobertum juniorem Childeberti filum, qui eo ressus cum fratre Theodorico Burgundiae Rege, apud Tugiacum victus erat ρο occisus. Acujus ΝD SLgesertoprofugo ct exule, nos ines tam Habs'urgensium sis Hustriacainsirpem derivamus, sicuti authoritatem antiquissimorum Francorum bisoriographorum Tar LM Vi rati nno, nonj: quibus abbas Spanhebnensis Trithemiussubscribit, &c. Haeci sp ε' Commentarijs Genealogiae Austriaceto editis Anno Is M. Atuero in Migrationibus gentium, originem Habjurgicam deducit a Dagoberto Rege Magno per S. Sigebertum ejus filium, & Sigebertum nepotem Exulem, cum interim alij S. Sigeberto Regi unicum Dagobertum filium hoc nomine ΙΙ. a tribuant relegatum in Scottam, & iterum revocatum. V. Ex his quae hactenus produximus apparet, quod Authores hujus opinionis conveniant in substantia ; in accidentibus, & particulari personarum assignatione disconveniant. Omnes ad Reges Francorum antiquos & stirpem Merovingicam respiciunt, sed cum primum auctorem gentis assignare nituntur, in varias abeunt sententias. Libet claritatis gratia singulorum deductiones hic apponere.

Idem in

ni, splurium

Pharamundus primus Rex Francorum Germanorum

Obiit Anno Christi as.

l. .

118쪽

S1gebertas Exul Conditor Habsipumicorum. Ottobertus I. Comes Ha purgi obijt Anno μ' Inter hunc,& Sigebertum Exulem interponit Pi ordius adhue alium Sigebertum.

Ita passim ad mentem hujus opinionis Austores Τrithemij & Lazij seqv

ces disponunt Genesim, licet Tristemius, ut vidimus, aliquot generationes intermedias praetermittat. Schema II ad mentem Oamru St ij.

Chil dericus Rex IV. Francorum.

Clodoveus prunus Christianus Rex. Clotharius Magnus Rex Suessionum. Chilpericus Rex Suessionum obijt Anno s87. Clotharius II. Rex oblit Mino 63 I.

ingobertus Magnus Rex obi jt Anno 6 p. Clodovaeus II. Rex Parisiorum obht Anno CCI. ,

. Chil deticus Rex occisus Anno 679.

Ottobertus Exul conditor Hab umicorum.

Sehema III. ad mentem Jacobi Menys

Pharamundus Rex Franco , & reliqui ut supra.

119쪽

94. Troygomeni Pars L. Caput VII

Clotharius Magnus Rex.

sunthemius huic consentit, nisi quod inter Clothanum & Oddobertum Reges interponat Gildericum Regem.

S. II onae opinionis Fundamentum primum Athoritar.

P Raecipuum hujus opinionis fundamentum est Authoritas, qua facile ista omnes alias opiniones transcendit. Stant siquidem pro ea & plurimi, di doctissimi viri, & quod maximi momenti est in simili quaestione, praecipui

Geneographi. Enumerabimus illos confuso ordine sub unica classe, cum nomnullorum patriam & nationem investigare non licuerit. Amen ducant ipsi-met Austriaci.

ac credidisse majores suos Francorum Reges: argumento est sigillum, quo utebatur ut Landgravius,& nondum Imperator. In eo eques insidet, callide dimidio Leone & pavoninis pennis insignita, scuto brachium armatus cum Fue r. in gentiliti j Leonis figura: in reliquo circa equum spatio quinq; lilia Francica diu sors. Gili. speria. quae aliud denotare non possunt, quam originem Francicam, ut beneta.' ' observat Io. Jac. Fugger, qui sigilli effigiem exhibet, uti & ante ipsum Guilli.

mannus ex antiquis archivis.

nionis , quia ejus tempore scripta est Viennae vita S. Morandi ex progenie R gum Francorum veterum, qui asseritur fuisse ex illustri principum Austriae Genealogia, ut paulo post ostendemus. Fuit itaq; jam sub Priderim IV. talis opinio, quod a Francis veteribus originem habeant Habspurgiei ; quae proinde male attribuitur Trithemio ceu primo inventori.

Jorius, argumento est, quod ipse primus excitaverit ingenia ad seriam inquissitionem originis Habjurgi me; & cum Sunthemius, Mentius, Stabius ejus Dominici, uti & Trithemius ei charus non aliunde, quam immediate a nam cis Regibus Habspurgicos deduxerint, licet alij altius adhuc exorsi, alij alia via, signum est Maximilianum agnovisse ex vetustis Francnrum Germanorum Regibus se ortum habere, & him voluisse inquiri, a quo Francorum Rege origo esset deducenda. Deinde ex praenominatorum suorum domesticorum ista c.ri mente cur it mRgno sumptu, ut testatur Larius sculpi & imprimi suos pro

genitores.

basset Maximilianus, cum ei velut avo insigne Mausolaeum Oeni ponti erigeret, colloc it in eo metallinas statuas, inter quas visuntur Clodovei Magni

120쪽

Francorum Regis, &Τheodoberti, ex quo haec opinio natum asserit Sigehemtum exulem,& plurium aliorum Francorum Regiae stirpis; quod sane sum cienter manifestat, cui opinioni subscripserit Ferdinandus I. ut taceam, quod illi Genealogiam inscripserit Larius, aeque ac Gebuilaetus, uterq' a Francis Regibus deductam.

V. Rudupho II. placuisse hanc eandem Opinionem, ex eo collegimus suis prac. 6.9. 8. quia pingi curaVit in amplo atrio pro exhibendis Comoedijs, m jores suos Habs purgicos secundum opinionem Lazij, quam picturam ego ante annos triginta non semel vidi, & contemplatus sum, eoiplo tempore, quo lecta Gebuit heri Epitome coeperam investigare & inquirere plures authores, pro delineanda integra&sincera Genesi Habs purgo-Αust riacorum: sed&patri ejus Maximiliano II. eandem placuisse opinionem reor, quia Lazius suos ei Com mentarios simul cum Ferdinando I. dedicavit Anno Iς64. quo Ferdinandus obi jt, Maximilianus successi VI. Ferdinando II. displicuisse opinionem Seistidi supra meminimus. Placuisse vero illi opinionem hanc nonam, non minus quam VI 1. Abeno inchiduci Belgarum Principi Stema a Res ordio delineatum nihil dubito ; cum non solum in Caesarea Bibliotheca Viennensi repositum sit, verum etiam adArchiducate Graecense exemplar transmissum, quod olim vidi. VIII. Ferdinando III. Caesari placuit Arboretum conscriptum a Reu tendiss P. Ioanne Gans Consessario, ut secundis illud Typis excudi mandave tit. Imo placuisse illi hanc ipsam opinionem de origine a Regibus Francorum

testatur Messier. Is.lai. 7s.

IX. & X. De Philippo IZ Rege catholico, & fratre ejus Ferdinando Imsante sup. dictum, quorum alter Gevariij, alter Chimetij opinioni applausit. XI. & XII. Leopolia inchidaei fratri Ferdinandi I 1. Imperatoris placuisse serunt eandem a Francis originem. Leopoldus Wilhelmus vero Ferdinaniadi III. germanus quid senserit, palam est, cum Ioannis lacobi chimetij Stem

ma Austriacum a Francis deductum laudaverit, uti mihi certo constat, cum ex ejusmet Serenissimi ore audierim Anno I 66o. Lahaei.

XIII. Augustifimio nostro Caesari Leopolis, oblata recenter opera Joannis Georgij Κieffer, & Illustri T. Comitis Francisci Adami de Brundis hanc eandem opinionem propugnantia, placuisse prorsus non dubito, dc hoc quoque placiturum spero. Atque ita intermissis pluribus, habemus duodenam Augusti

familiae Heroum, qui originem Francicam Domus suae veriorem judicant,

quam caeteras ab alijs excogitatas. Francicam inquam seu Franc Germanam, non Gallicam. Nunc ad scriptores conVertamur.

XIV. Rulm de Docuero Theol. Doctor Viennae Austriae floruit eodem tempore, quo Henricus Gundelfingensis primus Pierleonistarum patronus, nimirum Anno 1476. & sexennio post obtulit vitam S. Morandi Cluniacensis Monachi descriptam pridetico III. Imperatori Austriaco, ad cujus finem haec ipse adscripsit: Disi Morandi abbatis ex iliastri Prmespam riseriae Genealogia pro- mihi, Divo Bemaria ablaticiar alle; si interni amoris glutino eonfoederati,cte. Diqiligod by Gooste

SEARCH

MENU NAVIGATION