Dissertatio polemica de origine augustae domus Habsburgo Austriacae ...

발행: 1680년

분량: 601페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

filium Sigeiani Exulis, vel nepotem assirmat. Non dum omnibus chartis a chivorum, & Bibliothecarum pulveres detersi, ct excussi sunt. Indies pro deunt alia, & alia, quae dudum ignorabantur. IX. Mea circa hanc opinionem sententia sit, licet adhuc intra terminos opinionis consistat, esse tamen coeteris hactenus adductis probabiliorem : nee multum esse curandum de majoribus determinatis Ottoberti,& in individuo, quia in illa antiquitate intercidisse majorum nomina nihil mirum e sussicit, quod alia suppetant argumenta, ex quibus colligitur Ottobertum illum culi rem S. Trudperti originem suam a Francorum Regibus accepisse, adeoq; penδcertum esse, quod Habjurgici non aliunde, quam ab antiquis Gemiano-Fram cis Regibus descenderint. An vero a Theodoberto ut volunt Trithemius, L etius, Piespordius,& alij, an a Chil derico ut vult Stabius; an a Clothino MMgno, ut Mentius, vel aliquo alio, id quia desectu scriptorum decerni non potest, parum refert. Nulla antiqua familia est, quae non laboret in primis suis majoribus, & hoc ipse antiquitatem suam multae produnt, quod primam suam originem non possint citra controversiam aut conjemiram definire.

Decimis opinio deprima origine augustae Domus μό-

s. Unicus.

Exponit Ar opinio Decima, eo rei citur.

ΗAne inionem Laetius attribuit Ioanni Aventino, de quo, tam retulicset communem opinionem seperiore capite explicatam, ait: A qua eo jectura et non recesserit Minnes Mentinus, vin ignobilis Historiarum Boseriae Seriptor, tamen pleraque, atque vetustorii amiliae alumnis praeter , A mrueris albate derivare riseriades conatur, de quo ne iratim Rhegino Rumiensis Friptum reliquit, cum de diso loquitur 8ssi. Lotharius Imperator Hugoberto Abbati Ducatum inter Iuram S Montem Iovis commisit, eo quod tunc fidelissimus putaretur, utpote assinitate coniunctus propter sororem Thietpergam. De quo Fara lege apud Ottonem Eri gens tis. Chron. 6. cap. 2. Quae eis . vero non abim dat opinio, νου cilicidiatum mn Iis, Huguretum Antem, eis mearum Iane Montis avitum, regeneri debitum Lo harius bH. Ludovici Pij si commiserat, destirpe inclyta H Durgens desuxisset tamen me authorem gemis fuisse, ct plures ante i mn,mcognomine Habilis enses, o sinis urae Moneis claruis, ea dipi mala isantur, quae in S. Gudperto, ct praemiaco Coenobiis sapersunt. Hac tenus LaZiu S, cujus narratione vel non intellecta, vel planet non led a deceptus L quile hanc opinionem ipsi Rhegi noni attribuit, cum dixit Da Hugileno Duce ia

142쪽

3. Unicis origo ab H oberto Trojurano. IIT

Transjurano dilst Regino, ebe comisciasse, nempe familia Hab urgica. Nullum vero adhuc deprehendi, qui hanc opinionem serio profiteretur, vel deduceret, vel probaret ; sed pleriqς de hac materia tractantes eam rei jciunt. Ipse Laaius Vt exaddustis liquet; eam non probat: qui tamen ab hoc Hugoberto Duces Burgundiae oriundos existimat, eumque secutus Pie ordius, hoc ordine seriem Generationum disponit.

cceterorum, inluc ad hodiernos pati, & Kestentiolia obvenisse volunt. Archiduces. Vxor N. Thietperga nupta Lothario Hugobenus Abbas Hugeshovensis tit I. Impcratori,&postea repu- latis pro ejus seculi more, & uxoratus. diata. D natus Ducatu Transjurano ab affinet.

iugo Abbas Hugeshovensis Dux Bursundiae Trans. juranae. Uxor dici

Conradus cognomento strattingensis Dux Burgundiae Trans ranae. Uxor Ermentrudis filia Linutidi I. Comitis Habspurgici Guntrairu LNesitis secundum Gui Ismannum. Rudolphus I. Rex Burgundiae Transjuranae obihi

s. Rudolphus 11. Rex Burgundiae, contra Berengia uri Anno 92 I. Rex Italiae coronatus. Obijt Annos37. a quo coeteri Reges Burgundiae.11. Verum haec aeductio stegum Burgundiae valde controversa est,&quis ille Hugobertus Abbas Hugeshovensis stater Reginae Thietpergae, cujus iri meminerunt Rhegino&into Frisingensis, nondum satis constat. Chimetius Burgundiae Reges mastulina serie deducit ab Altor si Comitibus uti & Buce. α .linus neq; sunt inanes ejus probationes. Menninges deducit eos ab Hugone ,.Ge moti Abbate cujus prosapia ad Carolum Magnum refertur. Et hunc facit patrem Conradi stratilingensis, avum Rudolphi 1. Regis Burgundite. Clii Betius ad miti Germ. tit originem a Carolo Magno, sed per lineam tamininam hoc modo:

Carolus Magnus Imperator, Concubina ejus nomine Regina

Hugo I. Abbas Dux Burgundiae. melphus Altor fi Comesi in Suevia. Adetheidis ot Conradi maloris a Conradus Maior Iuditha Vxor Lu-Ducis Burgundiae Com. Patisiunsis Dux Burgundiae dovici Pij Imm

143쪽

Robertus Fortis Dux

Francorum.

Roberius Dux & Rex

Francorum.

Conradus Junior Dux Burgundiae Transjuranae. il Rudolphus I. Rex Burgun diae. Hugo Magnus Assius Dux

Franciae.

S. Rudolphus Rex Burgum diae

Hugo Capetus Rex Franciae. Conradus Rex Burgundiae.

Haec combinatio patitur adhuc aliquas difficultates, praesertim circa originem Capetinorum, cum proavum Hugonis Capeti plerique vetusti scripto res dicant suisse generis Saxonici. Sic Aimoinus Floriaeensis vocat Robertum Fortem generis Saxonici vir . Ivo Carnotensis similiter. Robertus Comes δε- degavorum, qui fittgeneris Saxonici vir. Et Albericus: Robertus Horiis Minchio degenere Samnum exti acta. Author vitae Ludovici Pij: Translatum ess regnum de genealogia Carolorum in progeniem Comito Parisiens , qui de genere Saxonum processierant. Et plures alij idem affirmant, unde non est verosimile, quod Robertus Fortis, sive per lineam tamininam a Carolo Magno, sive per masculinam ab Aliorssensibus descenderit, quia id ejus tempore notum fuisset, neq; authores ejus aetatis scripsissent Regnum translatum ad aliam prorsus familiam: Guibertus Novingenti Abbas de Anselino Caroli Ducis proditore : D laum suum Regem prodidit, ct in externum genus cursiumgenealogiae traisulit. Et mi helmi Calculi Continuator: Huic quoque Ludovico V. Regi) ex alia familia βιccessit Hugo in regnum, Hugonis Magni stim. Si itaque Hugo Capetus ex alia fuit familia, ex genere externo, alterius stirpis, immerito deducitur illius genus a Carolo etiam per tam ineam propaginem, & per Caroli M. Spurium Hugonem. Et viὸetur melius scripsisse ante sexcentos annos Glaber Rodulphus, de origine Capetica: Hugo fidius Roberti Parisiorum Comitis, qui videlicet Roberras breoi in tempore Rex consitutus, ct ab exercitu Saxonum e ni interfectas: cujus genus idcirco ad tare distatimus, quia valde inante reperitur obscurum. Et Albericus supra allegatus: Ise Robertus a paganιs Nor annis fuit occisus s ulterius de das genere nes ierunt Historiographi dicere. Sed de hoc alibi locus erit plura promendi. Interim de Opinione hac decima, quae insinuata a Lario Sectatores deinceps nullos habuit, ceu minime probabilis, haec adduxisse suffciat. Repetemus haec sorte non semel, quia inculcanda sunt saepius ijs, qui non omnial egunt, di obvia solent credere, quae legunt.

144쪽

3. Unicus Origo a Comitibus Mesueticis.

Undecima opinio de Origine Rugustae Domin μα

Refertis haec opinio, s resseisin.

EΝtetelius quidam apud Henningem conatur e Saxonia repetere originem Habjurgicam, nova & a nullo alio quod sexam trita via ; an ostentandi ingenij gratia, an veritatis indagandae studio, an assentandi suis patriolis causa, non decernam ; certenuio operae pretio. Sic vero ille Genesim disponit. Abenburgenses 9 Mesurgenses comites, ex qui Gero Marchio Luatis Brandeburgensis ortς, juxta

melium.

P. a Germ.

Clintramus Comes Altenburgenss & Mersi mensis, qui sedem 1ham in veteri arce circa Metipurgum ad fluvium Chain cum posteris habuit, & vixit circa M. num 8 .

Rabodus Comes Aloenburgensis Ec intaburgensis. into Comes Nienburgensis & Metaburgensis. Rabodus II. Comes Altenburg. & Merspurgensis Uxor Beroea filia Sigeberti ultimi Comitis Ha purgici, cum qua propagatum secundum stemma C mitum Ha purgensium putat Entaelius. Eruvinus Comes Alimbumensis& Meispurgensis, Dynasta Franis coniae & mutEburgi Vxor N. Dictburga vel Darhurga VxorAlberti IV.Comi. ti, Ascaniae. Habburga concubina Henrici Aucupis Imp. ex qua natus Gero Comes Alien mensis Scintspum. Burggravius Mameia hurgensis, creatus ab intone I. i Imp. Marchio Brandeburgensis Tanquardus. Anno s4o. 1 quo caeteri Branis debui ci.

II. Hic author parum valde per orbem, 2 per libros videtur peregrin tus, qui cum sorte legisset Ha purgicos prius denominatos Comites Alten. burgi, nullum aliud praeter Saxonicum extare credidit Alienburgum. V nisset in Austriam, illic etiam unum teperisset: venisset in Camioliam, & Styriam, utrobiq; vetusta satis castra sub Altenburgi nomine illi monstrata fuissent. Et quis ille Sigebertus Comes Halpurgicus circa annum Christi IOGO. cujus

filia Bertha postrema stirpis nupta suis et Rabodo Merspurgensi P ex quisus antiquis documentis haec deprompsit Z Nullum credo hactenus repertum, qui huic Disilirco by Cooste

145쪽

huic Bmnio subscriberet: videtur enim haec opinio uti nata, sic ditatuta instar marinae Spumae e adeoq nec digna refutatione. Tales sabulatores, qui ex suo cerebro parturiunt Genealogias,&sibi ceu oraculis credi volunt, inveniuntur plures ; superiore praesertim seculo, quo nondum multi libri Typo subjecti erant. Putabant enim in rebus, quae eorum tempore in obscuro erant, quidlibet licere confingere; credituros illicd posteros, nec ullum unquam fmsen Epist ps turum, qui probationes exigeret. Sed nostra aetate verificatur illud Senecae: genue in mendacium e pellucet si diligenter 'exeris. Longo tempore Au inor. i Ludorum Equestrium, seu Torneamentorum Georgius Reuxner ut notat pii. te . - Balbinuo fidem habuit,& ceu verax aestimatus est, quem tamen explodit Hemzi ticus Mei mius; & fabulatorem hastiludiorum nominarunt Munsterus,&MAshis iis Stumpfius, quod sorte nomina aliqua pretio comparata inseruerit, alia confin ed ' ta xerit . de quo sibi occurret occasio plura dicendi.

Duodecima opinio de origine Augustae Domus Habs urgο-

1 abjurgicos derivari ab antiquis Bavariae Ducibus, & Marchi

nibus Anturipiensibus. f. Unicus.

Proponitur haec opinio, S rejcitur.

Am olim aliqui, sed Monymi, ut est apud Henningem, hanc opinionem tradiderunt, quam postea siveIoannes Jacobus Fugger, sive ejus revisores reproduxerunt, ceu vero similem. Volunt isti ex posteris Adelgeri Bojon ιμ 3- rum Regis, qui Anno Christi 3. Gotthis junctus contra Francos pugnasset sertur, divictus abdicato Regio titulo clientelare obsequium Francorum Regibus praestitisse: cujus nepos Utilo H ajunt ob fidelem operam navatam Theodo reo filio Regis Francorum Theodorici contra Danos, factus fuerit Marchio Aniuersensis, per quem stemma geminum propagatum, Carolingorum scilicet,& Ducum Sueviae. Libet exhibere Genesis frumentum mente horum Authorum.

Funerin

Adelgcrus Rex Bavariae Anno postea renuntiato Regis titulo Anno 493. Dux Bavariae.

Theodo Dux Bavatiae. Obit Anno si a. Uxor Reginobirga, quae Re ginoburgo seu Ratis nae nomen dedit. Utilo Dux Bavariae Anno si ς. Cotam Theodo u. propagator stitilarium Regem Daniae terra misque pis Ducum Bavariae. aggressus vicit,& 1 Francis in premium Marchionatum Antuerpiensam accepit. . Hugo

146쪽

3. Unicus Origo a Tucibus Sisarii. I 2I

is Hugobertus vel Sigcbinus Marchio Antuerpiensis obi jt Arino s63. Hactenus Heinnitiges, qui ab hoc deducit reliquos Marchiones usque ad Carbium Maenum : Fugger vero coniecturando deducit Sucviae Duces, & Habs p .gicos, ut sequitur. Α pertus vel Ansbertus Marchio obiit Anno O.

Αmulphus cognomento suggisus Marchio.

Ansegi sus March. & Dux Brabant. Pipinus Junior Dux Brabantiae.

Carolus Martellus Dux Brahantiae. Pipinus Brevis Rex Francorum.

II. Sic quidem cum Henningio, licet eum non alleget, Ioannes Iacobus Fugger,&insupersius picatur, ab eodem praedicto Sigeberto Utilonis nepote propagatos Duces Sueviae hoc modo.

Si bonus Dux Alemanniae Anno ς3o. nepos Utilonis Marchionis. Uxor Engaetrudis filia Heriberti Ducis Franconiae. Ottobertus primus Comes Uelibaldus Comes GunZo Dux Alemana Ernoaldus Major- indipurgi, ni sup. Vindomae. niae Anno 64ς. Domus Regiae. Filaburga Vxor Sigeberti Godeltidus Dux Alemanniae obijt Anno πλRegis Austrasiae. lLuilfridus Dux Alemanniae Anno 722. odilo Dux Alemanniae. Theobaldus Dux Alemanniae.

Hildeptandus Dux Alemanniae fit us Theob idi vel odilonis , parens Hild aidis Imperatricis Caroli Magni Conjugis.

III. Naee op nio sic disponens Genesim,& commiscens Francos, B varo Suevos,& Habspurgicos multis scatet erroribus, dc anachronismis. Nam primo asserit,quae non probate Utilonem Boium creatum Marchionem An- tueFiensem nullus veterum quod hactenus legerim prodit. Recentiores Ucilonem Bojum agnoscunt, sed de ejus Marchionatu silent di ab eo aliquem prognatum Sigebertum, vel Augobertum non abnuerim, sed unde constat ab hoc sive Sigeberto, sive Hugoberto deicendisse duos fratres, quorum Vnus obierit Annos6o. alter vero Anno 63o. floruerit: quod ei incredibile, cum toto

in sere

t . .

Sigebertus Dux Alemannae An. 63o. filius Stageberti Marchionis Antue iani nepos Utaonis, secundum Fumerum.

ottobertus III. Comes Habspurgi.

147쪽

ferὸ seculo ab invicem distent. a. Seriem Hai, urgicorum qualem hi exhibent, nullius aliorum Aulinorum prodidit, nullus duos Ottobertos ordine r potuit parentem,& avum Guntrami. 3. Unde constat, quod ex Sigeberto proe- fato simul ortae sitit duae illustres familiae, Ducum Sueviae per Guamnem,&Comitum Hahspurgi per Ottobertum P Haec est mera arbitraria imaginatio, velle tam diversas perlonas in unam stirpem cogere, eo unico argumento, quod nominetur circa ea tempora Dux Sueviae, quibus floruit citobertus ; e go ex eodem patre sunt nati. Item quia nominatur postea Godesti dus Dux Sueviae, cujus parentis nometi non indicatur, ergo fuit filius Gungonis. Et plura talia hic coacervantur, di non probantur. Alia est Genesis Suevite D cum apud Chimetium ex Therano, licet sorte nondum exacta, nihilominus priore certior, quae sc ordinatur. Gothefridus Dux Suevist.

Imma uxor N. Comitis in sumiti Hildegardis uxor Caroli Magni. Haec Genesis depromitur ex verbis Thegani scriptoris vetum, ubi ait de Carolo Magno: Sibuunxit nobililfimigeneris Sureorum parsiam minime migariadam, quae erat de cognatione Gothfridi Ducis diem orum : Gothiridus Duae genuit machingum e muchino genuit Nelis Nebi aurem genuit lim me Immis peperit Hildegariam beatissimam Reginam. Non disputo fueritne Imma vir aut mulier, de quo vide Raderum; hoc satis proposito, male dispositam esse Genesim praemissam. Male etiam adstrui ab Henninge, quod Ansbertus masculina propagine originem trahat a Ducibus Bavariae s patet ex ejus Gen a si, quam supra adduximus cap. q. s. 3. magis sinceram, & probatam; Pluta possent addi, sed ex his suffitaenter est rei jecta haec opinio. CA- Diqiligo: by Coosu

148쪽

s. I. Origo ab antiquis miseriis. ras

Decimatertia opinis de Origine augus Domus Hab et

austriacae.

Hab urgicos derivari ab antiquis Comitibus , di Praesectis Vindo

nissae Hes vetiorum.

g. I.

Explicatur Decimatertia opinio.

Opinioni huic signum extulit Franciscus Guillimannus in opere, quod inis

titulavit Habs etiaea me de antiqua, revera origine Domus Astria, cte. ad Radiaphum II. Imperatorem, impresso Mediolani amno i 6 o sti Doruinam Njus breviter complectamur. Et docet I. Guilli mannus: quantum ex veterum monimentis, ac literis fide dignis conijci potest, Genealogiam in pur eam petendam esse a veteri Helvetiae nobilitate, primumque hujus familiae Comutem, de quo certo constet suisse otiobertum sub titulo Comitis Menbur cira quo reliqua series Altenburgicorum ,& dein Plini purgicorum manavit. II. Docet. 2. Si inquiratur in majores Ottoberti probabiliter ei patrem assignari posse Velibaldum, aut Theodibaldum Patritium , & Praesectum Vindonissae in Helvetia. Extat quippe vetusta Inscriptio lapidi incisa. quae consumptis vetustate primis literis Tibaldum vel Velibaldum Vindo nista Praesectum testetur. Unde ait: Et prope ani in induco, ut eum Neo- ιζ Ii . dilatium orae Helibaldum ese eredam, quem Smo Ire uranum patritium sul Lm dot iso II. Dagoberti Abo,genera nobilitare, edi divitiisses exsugentem facit, cui frater erat Amesierim ,sis adegerim triso genti Habseurgis in vocabulo. μὰ qai Oiraberii Esatiae, O Brisaeae Lan ravij, quem tor auctores, tot sententiis, ct comtentioribus requirunt, potis genitorem credat; non aberret. tempore, loco, antiqua Abens urgensum potentia, O mecumsentiat. Porro Aimoinus, quem allegat, de Velibaldo, seu potius Willebaldo haec habet: Elaucatus is erat Praefectus P, latij, seu major Domus in Burgundia sub Clodoveo Rege Anno 649. in Bar v iam trinsem mmmissasibi munia impigre curabat. Cujus restitii comisim milia lenitas ultrajuranus patritius, qui genera nobilitate, O opum Uiuentia sese extoLlens, deflaediai daedari ubi'haut ejus parere praeceptis. Pergit deinde narrare dic simulationem Flaucati, donec Willebaldus evocatus ad aulam, opprimeretur, prout etiam non multo post anaucato occisus est: sed neq;Flaucatus diu supervixit. Nam idem mmcinus de utroq; sic concludite Flaucam febre vexatus hahapha per ararim Divionem inserum devictus, ibi exhalaυit Spiritum, ore. Creditum Golarimis ias Dos viros Haueat videlicet,-WEgebatium, dignin meri. Dr---- laissi poenas, eo quod multis irretiti essent'jurise, quae datis mi invicem

149쪽

III. Docet 3. Ηab urgicos Comites sanguine,&samilia eosdem esse cum Nimburgicis, Altenburgicos cum Vindonissensibus, idq; egregie probat ex antiquis monimentis,& scripturis, praesertim quod aliquando promusvilli σα scue ustirpaverint titulos Altenhurgensium ,& Habspurgensium. Et quidem Rathbotus seu Radepoto, qui omnium consensu fuit Habspurgicus etiam C mes Vindonissae est appellatus, ut ex obitus Inscriptione ejus conjugis in C dice pergameno habetur : X. Calendas Agusi Objt Itha Comitissa, uxor Comitis nob. Radepotonis , de Hindon se. Quod tamen sorte Rhythmi gratia aliquis posteri

rum temporum scripserit. IU. Docet 4. Multo honorificentius esse Habspurgicis derivari ab Helvetijs, quam a Perleonibus aut Francis, quorum opiniones priore libro refut huLcisa. verat , Vtpote ab Helvetijs gente Olim armis virisque inquit Tacitus mox meis ria nominis clara ; qui teste Iulio Caesare : rei uos Galgos virtute praecederent. Gul. ii . Quorum amicitiam, & foedera nunc quoque Austriaci Principes ample

ctuntur.

esse. Divinare tamen quispiam posset non inepte a veteribus Romanis, qui Vindonissae ante Francos,& Burgundiones dominati sunt. Verba ejus appOno : Quodsi eatenus denique Habstur ensessise Mindonisensis Comites Roma oriundas scriptores ad mant, quatenus mdonise , O castri Hindundenss comites, Praefecti Romanisuere dise a principio Romanorum Imperatorum eo in loco gubernatores, omisistri, non longe fortasse ἀvero Neserint, &e. Hanc vero suisse mentem Ioannis Stum pfij ante Guillimannum, fatetur ipse seiseidus Pierleonista,&cum seimst lib. eo Levile, his verbis : Ieterum Ioannes Stu sim etsi in elan non possit Hab-quit. Tomci Burgiorum gentem ἀRomanis oriundam esse, nimis tamen alte petita eorundem tradit ' Τμ primordia, adeo ut m Aram veteres etiam Habstu/QAs, sed 9 omnes Alimburgitas Comites ab una eademque stirpe Romana propagatos a firmet: quorum majores ex praesidiariis militibus ad Lindonissam veterem Romanorum coloniam reo se, arcem que AEtenburgum extruxist opinatur. Husdem omnino opinionis eH Francistus

Guilina misso Habstu iam, quem miror nullam Dumnῆ feesse mentionem, cum tamen pene omnia, quae mhamsententiam abfert, ὰ Stum ost mutuatus. Non vidi Stumpsium, proinde hic censuram suspendo di nihilominus Guilli mannus hanc opinionem adscribit Utrico Megio, & Alberto Argentinensi, ut mox

dicam a

VI. Docet 6. Guilli mannus probabilius tamen esse Vindonissenses C mites ex antiqua Helvetiorum stirpe progenitos. Ita enim loquitur in sua Heu Idem Guil- vetia : Quidquid antiquae dignitatis, ct auisoritatis Vladonissae Dis, Comites a I 1.e. . tradurgeὐes occupavere, eum castri gladissenyis Dominium adstransui siem: HL Datque in loco novi arcesu antiquo castri titulo, quod Ahensurg ideo nominarunt , altenburgenses sese Comites, ct ringonis Dominos nuneupantes. 'simam liqua Helvetiorumsirpe, mox sub Burgundis abolito Romanorum imperio elaris tum vero ob inrtutem Francis, qui Bargungiae Reges extiterunt , in pretis habiti, maximas os sibi compararunt. Haec est totius opinionis istius substantia, & sola difficultas

150쪽

3. H. ab antiquis Helvetiit Ias

cultas de intoberti parente, & alijs ejus majoribus: caeterum ab O berto incipiendo , & in ejus successoribus sicubi discordat ab Authoribus alijs Guilliman nus, concordari potest. Dispositionem graduum ab ottoberto deinceps supra Laucaeni. dedi cap. 9. 3. 3. Consentire videtur Guillimanno Laurentius Beyriinck, qui hum 4 re ab antiquis Helvetijs Hab argicos ortum habere affirmat. 5. U.

probatis Decini tertiae opinionis.

UT probet suam opinionem Guilli mannus proponit Inscriptionem antioohiiliis quam ex ruderibus Vindonissae,quae dicitur facta tempore Da herti Re Ηabspurges, extare in templo S. Martini, quam ex ipse Guillimanno,& Re ordio hic

ad literam exprimimus.

Eandem Inscriptionem etiam produxit in Helvetia sua idem Guillimannus , sed aliter descriptam, nam prior est in Hab urgiacis. Ea tibi alteram dia iisti iri Bes

II. Uis ponitur in voce Tibaldus, quae multum disserta Velibaldus,& illebaldus, quia tamen dicit esse extritas literas; suspicatur esse nomen Velibaldi aut Theodibaldi r qui junetis opibus cum Ursino Episcopo templum illud condiderit: & putat verosimile esse hunc Velibaldum fuisse patrem O

toberti adeoq; ejusdem familiae. Cur enim Theodibatium Comitem, cujus ea - 3. a. scriptione m ipsim Rin donise, nune quidem υici D. Maximi aede remansit memoria, non erediderim Ortoberti parentem, potius quam aliunde, ut plerique alij, requiram, aut ad gam e cum tempora quibus vixit, loca quae tenui potentia quanaesitis eandem firmentiam reddantprobabilissimam. tacerte non videtur spemenda Omnino haec conjectura, consideratis illis circumstanti js, & suppositio, quod Otto-bertus in quo pene omnes consentiunt late extensas possessiones habuerit in Burgundia Transjurana haereditate acquisitas,& quidem etiam Vindonssam tenuerit, vix enim credibile alium diversum a loci Domino templi principis structuram in se recepisse. Deinde si vera est Genealogia veterum Comitum Diuitiaco by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION