장음표시 사용
91쪽
habuerit Leo Maximus, quorum alter Albertus de Leone, alter Rudolphus de Leonirappellarus siti ut enim hoc adstruat, debet aliquod sundamentum vel authoritatem antiquam habere. Respondet, quod eoipse Anno II . velim mediate sequenti hi duo fratres in Germaniam abierint pulsi ab Arnaidistis,& ideis non sunt nominati a Romanis scriptoribus, sed a Germanis alterius nomen proditum est Alberti, alterius Rudo H. Quaero iterem, quis Germ nus scriptor ejus aetatis notavit Albertum Comitem de Habspurg fuisse filium Leonis Maximi perleonii ρ Hic haeret aqua Selfrido, & recurrit ad fabulam N-berti Argentinensis, qui ducentis & amplius annis post Leonem Maximum vuxit, neque tamen ullo verbo meminit Perleonum, recurrit ad Gundelfingium fingentem, qui trecentis di pluribus annis post Leonem Maximum vixit, &alios recentiores. Ex quo manifeste apparet, quod haec opinio sit merum figmentum, mere frivola & vana conjectura, ex cerebro Rerleonitarum recemtium nata, nullo solido sundamento Bhnim.
XII. Quaero iterum ex Sesseido cum fateatur in illis disturbiis remansisse Romae , & quidem in castello S. Angeli Perleones ad quos Anno II46. ipse Papa Eugenius coniugit, obrenovatam seditionem, utrum inter illos poΩsetates castelli S. Angeli fuerit etiam Leo Maximus vel non ; si fuit, vix est credibile a patre suo discessisse filiost cum ex castello ab adversariis expelli non possent: si non fuit, cur non etiam ille cum aliis duobus filiis Stephano & Lemne, qui postea cum illo pluribus annis manserunt, ejectus est in exilium e & cur nihil simile annotarunt antiqui striptores, qui tamen minutiora fideliter ann tarunt e Apparet ergo iterdm, quod haec Rerleonistarum opinio sit merum mmentum, & propositio de possibili mutata in propolaionem de facto. Pote. rat fieri, ergo factum est, non infertur legitime. XIII. Nec illud ommisero, quod Seiuridus aeque potuisset conjecturare
Peneones assertos Exules potius ob impetitam Sedem Apostolicam, quam d sensem in exilium missos, & quidem ab Eugenio, qui tumultus tandem pac reistid. lib. vii ; neque enim ut ipse loquitur semper perliones, m defendenda Leelisa Romana sunt versari. Sed magis exagitarunt quam Amaldistae. & quidem Petrus Leruias Anno II 3o. contra Innocentium Papam intrusus Pseudopapa, de quo Barrunius ex Codice Vaticanor Petris autem Lecinis eum sectatoribis μὰ militatem Innocentii parvi pendens , mn 'stat Deum adjutor sibi, sed binarii m multiata e divisiarum , hipotentia parentum, in forti dine munitimum i ct hostialiter aggressifecit domos Frangipamran , m qui ι Innocentim se receperat, M. ad
I purum eum indit tione, maxima cum misitudine equitavit reci per sancta rium ρο aureum Crucifixum pendentes myonas, eam toto thesauro argentio auri,
ει pretiosis lapidibis θ e. tanquam sacrilegis a erre praes msu. De hoc ipso
Petro Leonis contra Innocentium legitimum Papam intruse Pseudo Papa, i qui tui S. Bernardus r See christin Domini iste innocentimpos inm ruinam resurrectionem multorum, nam qui t Dei libenter junguntur ei: qui autem exaΔυersistat ut anti risi ea, avit Zntichrism. Et alibi idem mellifluus Doctor: Bestia Ha de apocat sicui datum es assequens uasthemiis, betam gerere cumsanctis,
92쪽
Petri cathedram occupat&c. Et hic Petrus Leo Pseud Papa dimis Anactetus, stat filius Petri Leonisi & frater Leonis Maximi, cui tota familia Perleonia assi haesit, ut patet ex subscriptione cujusdam Instrumenti, ubi legitur aeteras Catholicae Ecclesie Episcopus M. Dum manus Petri Leonis Romanorum Consulis, Osignum manus Rogerii fratris stas, sibi Cassim Dum manus Petri Uguceioni sit, or Anum ma stantsi ' '
----ἀ- Guidonis, o gnum manus Petri Leonis de Fam
Patet hoc idem ex Epistola S. Bernardi Claraevallensis ad Godestedum : In s. sem. Octavis Pentecses ipsa die completas Deus duiderium nostrum, Eecksiae initatem ,- ' 'μωHi dando parem. Nam illa die filii Petri Leonis omnes ut h mili erunt se ad pedes Domini Papae, O faecti homines ejus ligit, jur erunt ei ligiam fidelitatem. F
ctum hoc est Anno II 38. vii Baronius resert ex Chronico Beneventano, in quo haec leguntur e Dissipinna amarii homo peccati, ismafor A solicae Sedis petras muri in Leonis Pseudopam Deo υindice ex hac cita Δυusus, ad supremum horrificum resimnal sedicandus atque condemnandus adducitur. Ecce sexennio solo ante praeten- π ζψ sum, & sine authore antiquo assertum duorum Perleonum exilium, Perleones adversarii fuerunt sedis Apostolicae, seu legitimi Pontificis, & cur non tunc potius unum vel duos in exilium relegatos ammat Selfridus 8 cur Larium carpit, quod scripserit Petrum Leonis fuisse exulem hominem mali exempli; cum revera
talis fuerit Petrus Leo, sive jam ille exul sive alius, saltem Pseudopapa, dc sorte
cum eo etiam Leo Maximus pro eo tempore cum filiis. XIV. Proinde cum neque inter se conveniant Perleonis te agentes de causa exilii, & modo discessus duorum fratrum exulum, nec possint ostendere in antiquo authore inter filios Leonis Maximi ullum Albertum aut Rudolphum: nec possint ostendere ex antiquis scripturis aliquem ricleonem circa tempora Eugenii Papae in exilium sive relegatum, sive sponte prosectum; λquitur hanc eorum conjecturam esse merum figmentum, & inventionem V tis excogitatam ad dandum colorem opinioni per se ruenti, di mandine fabulosae. Quanquam frustra fuit investigare causam & modum exilii, cem nomdum probaverint alicujus Perleonis in Germaniam migrantis exilium. Esto Vero probarent aliquem, vel aliquos Perleones Roma iugisse, abiisse, in exilium actos esse, per hoc tamen non probarent, quod in Ergoviam migraverint: imo etiam hac migratione probata, adhuc ulterius restaret illis ostendendum, quod
in inlapurgicam familiam transierint. Nihil vero hujusmodi hactenda probarunt, ergo falsa & commentitia opinio.
93쪽
Crescenti in corona Noiabilit.
Examen Temporis, quo Perleones dicuntur Roma distesisse.
L hoc quoque summa apud Pieri nistas varietas est, & quidem solum ex
supposito nondum probato, arbitraria ad libitum assertio. Primus, qui a Perleombus asseruit originari Habspurgicos, uti supra ostensium, fuit Henricus Gundelfingensis qui nullum expressit tempus exilii, vel sugete, sed in communi dixit olim eliminatos venisse in Alpes; quod olim extendi potest etiam ad anteriora secula, non ad proxima, uti volunt coeteri Redeonistae. Imo reapse videtur haec mens suisse Gundelfingit, cum allegaverit Jornandem Gothum, de irruptione Gothotum in urbem, quae accidit m Christi Io. per Alaricum
II. Post hunc Volaterranus audacior& nomen exulum expressit,& tempus, dum ait: Petrus Leoni lius Stephani nepos, Maximi pronepos, M. Is arimo M. C. LXX. magia in urbe potentia aueliritatequesta 'sibale I fuerat: cujus duo nepotes per sditionem ex urbe prefugi ad Apes venerunt, Me. Iu. Vitignanus vero censet id factum circa annum II 6o. temporibus Fri-derici I. Imperatoris Barbarossae, qui imperavit ab anno I ad an. II9O. Proinde non multum discordat a Vitignano. IV. Arnoldus mion assignat etiam annum IIIo. temporibus Iliari ni IV. & Alexandri III. hic vero illi successit Anno IIs9. adeoque Volateri no videtur subscribere. ,
V. IAnnes Seifridus correcturus ut putabat errores praecedentium Pierleonistarum, exilium duorum Perleonum ad annum II 4s'. reposuit, & insuper impugnat monena, i quod male id retulerit ad annum tiro. Selfrido consentit Didacus Tasuro, seu Lequite. VI. Denique Ioannes Crescenai ridendo ipsis Pieri nistis errore, asseruit Albertum Sapientem Rudolphi Imperatoris patrem fuisse Perleonium, & matrem ejus postremam stirpis Habi purgicae: adeoque tempus exilii fuisset circa annum IZIS . Apud alios non reperio ullum tempus exilii determinatum.
i VIL Quantum ad Gundelfingium jam dictum est, quod videatur respe-
iste antiquissimum tempus, cito quod nulla fuit adhuc memoria Perleonum, nisi sono sub nomenclatum Aniciorum uti praetendunt recentiores Pierleonustae: non est proinde curandum de illo tempore di conjectura, quia moderni jam ab illa recesserunt. De Volaterrano miror quod Anno tiro. sub Paschali Papa Petrum Leonis floruisse dicat, cum Paschalis Papa II. pridem ante Anno III 8. obierit. Error sorte suerit calami vel Typi. De Vit nano, & Arnoldo Wion paulo post dicemus. VIII. Iam vero quod exilium Perleonum non acciderit Anno II 4s . Hi volunt Selfridus&Lequite, sic ostendo I. quia nullus antiquiorum authorum id tradit. a. quia licet Eugenius Papa multum pateretur ab M ldistis, ea tamen tanta non eIant, quae cogerent Perleones Roma discedere. Quin potius constat Disilired by Corale
94쪽
constat illos adhuc anno ii 46. in castello s. Angeli munitos perseverasse ac pro Pontifice egisse excubias. Imo Anns ii 4ς. comprsus est tumultus quam do Eugenius Iordanum Perleonem cum Arnal distis excommunicavit, ri na rat Otto Frisingensis: Θω venerabitu Pontifex percusso pris eum qui iam/gf-- otio Frisi toribussitis anamematis,adio Ordane ereato ab ipsis putri , adjuncta Muni, RO. 'ma nor muruiquis hostibin militia coercuit, tandemque pacem tetere coegit. Plus h beret cressibilitatis,si diceretur tunc Jordanem in exilium prosectum, aut ejus Elios , sed neutrum admittunt Pierleonistae. Deinde 3. constat Anno II &seq.Perleones adversarios Arnaldistarum luisse potentes, ut metuerentur ab limstibus, cur igitur abirent in exilium t Fatentur hoc ipsi met Amal distri in Epistola ad Conradum Imperatorem 'pa, Frangipanes, O filii Petri Leonis, homi- idesti ibi Lnes O amici Siculi, excepto Iordane, nostr delitate in vestra vexillifero O adiurare ; Ptolomaeus quoque dralii bres undique nol impugnant, M. Addunt postea it
rum e Selatispraeterea, quia pontem Mikium extra urbem parum longe, per tempora multapro imperarer m contrario destructum ς nos, ut exercituτυserpereum re sire queat, ne Retri Leones per 'st Egum S. Zeteli υoias vicerem sint, sistatuerant cum P
pa O Siculo, magno eonamine Bistauramm m. Quid opus ergo vel sugere, vel in exilium pulsos asseverare, qui hostibus erant metuendi Adhuc Anno iis . Petri Leonis filios Romae fuisse testantur Αω Alexandri Papae,& deserudisse Pontificem : Time venerabilis Pontifex Oe. Iraa vero die de fiscepta pecunia
quam submiserat Rex Siciliae ) panem dedit Melibus Frangi num =fliis Petri
Leonis, utfrictim obligati adimis sis fritas adjuvaremi Osee. Ecce post excogutatum a Selfrido filiorum Petri Leonis exilium, adhuc Romae filii Petri Leonis lde quorum Nullo sive tunc, sive ante profugo, vel relegato, vel minima mentio repetitur apud antiquos authores. IX. Amoldi Mon conjecturam de Anno II o. refellit ipse Seistidus, &convincit supputatio temporis, quia cum Vernems III. Hah spurgicus obierit Anno Ii ς9. vel etiam ut Guilli mannus vult II 62. nimis tarde in Helvetiam venissent Perleones, Ut secerum memerum illic nanciscerentur. Deinde Anno IIIo. non potuisset amplius filios seos invisere Leo Maximus, ut Perleon Lstae praetendunt, utpote qui Anno II 62. obierat, ut constat ex tumuli Instiptione. Quanquam ex alio capite robustids impugnari potest mon, cum dicat a Friderim Barbarassa pulses, abiisse in Germaniam, in conspectum scilicet Friderici, quis hoc sibi persuadeat 8 quomodo enim hostes seos Fridericus Sue-vus in Sue via toleraret 8 Denique & assertum Ioannis Crescenai per se apparet fabulosum, & contra omnium scriptorum fidem, quod Rudoipse Imperatoris mater fuerit Habspurgida,& pater Perleonius, quod nemo haedinus siomniavit. Ex quibus omnibus manifeste sequitur opinionem Placleonistarum esse fictitiam, ut siepe repetitum. g. XU.
95쪽
9. XII. Examen loci, ad quemfugerunt Per leones, ut asseritur. H Emicus Gundet genses primus hujus figmenti author: ipsiae ad Apium
juga venientibus, ubi nunc coirum Habseurg Lucernensem circa lacum colloca
tandum proseios. IV. inniatas mion: juxta lacum Meerna in Ergovia m. eastrum in eo loco munitissimiem excitavit. V. Sesstiam & sequaces animadversis hisce erroribus in Ergoviam eos mugrasse asserunt, ubi adhuc a Vernero Comite castrum vetus Habspurgum habutabatur. Haec ut verosimilia apparent, ita nullo sunt fundamento innixa. Nam VI. Priusquam assi es aliquem in Ergoviam Roma migrasse, vel P cunque locorum, necesse est ut probes, quod Roma discesserit. Nullus autem antiquiorum testatur quod Perleonum quispiam Roma, vel in Ergoviam mi-gtaVerit, quis non igitur hanc opinionem censeat fictam & commentitiam ZImo quis non insulsum dicat nominare Au purgum in Vindelicis pro Nata spurgo Is ruchum seu Inspructilium & Oenipontem designare natale solum Habspurgiconim, & sedem Perleonum P lacum Lucernae transferre in Ergoviam, et similia Z praesertimcdm neque Au puro, neque Insprula, neque ad Lucernae Lacum ulla prorsus unquam visa vel deprehensa sint Perleonum V stigia Repetii, & iterum repeto: probent Pierleonistae quod afferunt, & credemus. Nihil vero hujusmodi hactenils probarunt, licet multis verbis in v num effusis dicant se probare e cum prudentes nullam ex omnibus eorum phrasibus eliciant probationem. Sed age pro his Chymarrofabris investigmmus aliam patriam in quam olim sive exules, sive sponte patriam deserentes ut saepe filo migrare potuerint Perleones. VII. Damus enim ultro perleonistis, quod Roma aliquando sive unus sive plures suos lares transtulerint Perleones, at non in Germaniam, non in Erg viam, sed sorte non procul a mari Adriatico. Id ego sic auguror, si cui non aruriserit,per me licet, inficias eat. Fran panes cum Perleombus unam stirpem suisse, & superius asseruimus, & fatetur ac confirmat Seifridus: cum igitur amueorum omnia sint communia: etiam aerrumnae, etiam exilium, etiam habit tio. De Frangi panibus Laetius hunc ponit titulum cum eorum Genealogia Lis de Mi- cum fragmentum producit: Comites de Frangepansim, DUO, O Hegeis ab diis exulibus Romanis isti sint, O ditionem habebant .camiolanis usque in Goatiam, partim austriacis, partim metariae Regibussubjecti: isquorum origine fersiis Oiso Frisingenss lis I. in υita niderici imperatoris c. 28. eum eicium Romanorum Disolam recitat ad imperatorem scriptam m haec verba : Nam pacem ct indu riam M. sed pro his omnibus, qua pro υψirae dilectioni fidelitat achnus, Papa, Frangipanes, Disit iros ooste
96쪽
s. XIL Origo a Pierleonibus. II
JEii Riri Leonis, ct amici Siculi, me io Iordane . nos impugnam. quae sup. I. retulimus. Nihil sane otio Frisingensis ibi de origine Frangi panum , nisi quod eos nominet in Epistolae loco allegato, sed hoc Lautius desumpsisse vid
tur a perleonistis, qui sitos Perleones sub Conrado Imperatore in exilium abusio contendunt, atque adeo videtur eorum errorem corrigere circa locum exilii: &sane non absque conjectura magis verosimili quam vitiis hactenus Pierleonista excogitinerit. Certum est Fran panes in Liburnia, Croatia& Mavonia ab amnis amplius quadringentis celebres fuisse. Primus qui Laetio occurrit stat Udatricus Anno Ia . cujus filius Hiemo Anno I 32o. dicitur possedisse in Carniolia castrum Landstrost, quod modo coempte appellatur LaiastrassPraeponit Bucelinus in Genesi Frangi pania Udatrico Nicolaum de Frangi an, sis Ei sis nec ullum antiquiorem exhibet. Selfridus secutus Amoldum mon tradit n τ Anno 833. tres fratres Frangipanios Roma egressos venisse Venetias, quorum natu m or dictus Angelus Michael Frangi panis Venetiis consederit, &ibi auctor fuerit familiae Michaeliae, alter Nicolaus nomine in Dalmatiam primrum, ubi seurid. lib. familiam Bonpanorum Scodrae, Θ mmorum Meniis reliquit. Dianis εμιρο ieri iu)' 'r ' Hamarrium proferibo Croatiam, tiariss aegentis m atrisque D inciis authores emtitere, Francopamrum videlicet=S -rum. Pro hujus asserti probatione ad
ducit Seiffidus fragmentum ex actis publicis Reip. Venetae, quae etiam Vie nae in Bibliotheca Caesarea extare scribit ; Gnor est iste r Mi Miti veneruns Olim ex urbe Roma O voeabantur Frangipanesiuerunt Tribuni antiqvi ct homines stlindidi, &e. Dicit solummodo olim, non determinando certum annum, sed ante annum II4s . id accidisse oportuit, si verum est quod Michaelii fuerint de stirpe Frangipanum, quia Dominicus Michael Dux Venetiarum obiit Mnori 28. cujus parens Uitalis Michael etiam fuit Dux Venetiarum, & plures ma- 3jores illiu habuit. Unde apparet verosimile quod circa praefatum Annum Fran panes Venetias venerint & in Dalmatiam sicut affirmat mon. Qua
vero occasione id acciderit, an velut exules, an velut sponte sua recedentes a patria ; id neque mon tradit, nec colligitur ex Actis Reip. Venetae, quae suppono esse syncera. Quaecunque fuerit occasio migratrinis pariam refert, saltem hoc habemus probabile ex antiquis scripturis quod citra Annum 833. vel lubstaquentes,& ante seculum undecimum inchoatum sive ante annum II . Frumgipanes in Dalmatiam di Venetias se contulerint. Quid ergo vetat dicere, quod eodem tempore & cum Fran panibns cognatis etiam Perleones Roma graverint, & consederint, haud procili Venetiis. VIII. Cceterum ego vix mihi pessuadeo Fran panes Modrusiae, dc V
glire quondam Dominos quidquid sit de Michaelibus Venetis) ante seculi
duodecimi initium in has oras venisse, idem esto judicium de Perleonibus. Moveor ex eo, quia sine dubio Larius scribendo Fragmentum Genealogicum Frangipanum ante centum viginti abhinc annos habuerit ab ipsa familia alia ci quam informationem, unde & quando in has oras venerit, licet i perfectam ;facile igitur in eam me patior abduci cogitationem, quod non multum ante amnum Iacio. id eontigerit, cum de majoribus Udatrici ad annum I o. nomi-
97쪽
nati, nullius extet memoria. a. quia illo seculo duodecimo plures aliae familiae ex Italia& Roma grasse noscuntur, inter quas familia nobilissima Ursinorum circa annum IIς vel proxime sequentes in has partes migravit, ut colligi potest ex originalibus Instrumentis, quae vidi, & legi exhibita mihi ab Illustrissima
priviI av- familia Ursin Blagayana, quae nunc in Carniolia floret. In privilegio Henriamidd. in ci Regis Hungariae quem Hungari appellant Emericum filii Belae Regis τ' defuntii Anno II 99. sub dato Anni letoo. Henrici Regis anno primo haec lo. guntur : Quidam Patris nostri 9 noser melis Nobilis magnanimus nomine Steph
ma Nicoloni ius, quem ortum de Genealogia ursinorum Comitumo Senatorum umbis Romanae de vico Lateranens, a partibus transearmis rewra agumimus fore, propter quanda editisnem atque tumultum, inter ipsos Comites re Senatores urbis
Romanae suscitatin exi est, ct ad Magniscum υirum D. Hermamrum tamitem de Gorkbia, inparisius Larmisiae existentem veniin, ae iam suam ritu legitimo matrimoniali in xxor sibi Use cte. Narrat deinde quomodo praefatus Stephanus Nicolotti filius, hostem Regis Belae in Stavonia praedas agentem Athenum de Micto hodie Melchau dicimus in Carmolia inferiori situm J sponte oblato armorum suorum obsequio compescuerit& Regi subjecerit, propter quod seMvitium postea donatus fuit a Rege Bela Comitatu Slavoniae dicto modi cha, quo familiae cognomen, donec alio accedente Comitatu Blaga' illud dimitivitet, hoc servaret familia. Verba diplomatis ista sunt: Comes Stephanus non Amadurum decursum dierum κω cmm nori modica suorum Pharalla morum armat rumfamiliariam, terram annotari alieni potenter arimoseque invadens sint ομmiliter eum sui Moeeurrente, inter partes atriasque duro diutius certaminis eonficias aios ali quatuor sm Stephani Nobiles viri i in linea eonfisnguinitaris proxime , cthen strenuibui milites, per lineam fmiliter proximitatis attinentes occubuere ς sque insuo corpore non pauca suscepit υulnera gravia. ad ultimum vero i, ALόerto fortuna novercante, ut cunctis jam bonis tam suis, quam incolarumsuorum de L. rutus, ae antesare Michois dominio ae possessisnilus infavillam penitus reductis, per ipsum Comitem Si banum in certamine campesri praepotentis Dei inrtute omnibus f re elio O devictis eundem nihilominus aliartum, alias indomasili corde tum
sentem, jamque permollitum O praecipitem ad pedes Vsirus Domini O patris nosricollapsurum 9c. per suae probitatis indUriam, O virtuose milDiae laudanda opera itacet invitum compellirefecit . Ex his nunc elucescit I. quod praefatus Steph nus Ursinus floruerit Anno II98. quo Albertum de Michovo domuit. 2. quod idem Stephanus suerit filius Nocolotti Ursini Romani, qui primus in has partes propter tumultus urbanos secessit, adeoque id factum circa annum II 6 o. quo eodem floruit Hermannus Comes Andecensis Comitibus Gotitiae sanguine in i ,. iri junctus Marchio Istriae & Crainburgi, uti est apud Me serum. 3. quod idem tiri L ij . Stephanus habuerit tunc in Certamine contra Albertum, plures consanguineos P. secum, quorum quatuor proximi consanguinei ceciderunt in praelio, & alii septem cognati similiter, quos puto suisse affines, vel patrueles. Ex quo colligititur ulterius illos consanguineos suisse partim Ursinos, partim Frangipanios, somte & aliquos Peri nes, omnes vicinos, quia cum Stephanus duxerit uxorem
98쪽
s. XIII Origo a Pierkonibus. 7ῖ
Ηermanni Marchionis Istriae, verosimiliter acquisivit bona propinqua Istriaei i Camiolia in seriori, quae media est inter Istriam & Melchin, vicina Tergesto,& Vegliae; atque adeo facile comparare sibi potuit exercitum pro illo aevo raptim ex vicinis collectum, & aggredi vicinum ab una parte sibi, ab alia parte Regi Hungariae hostem Albertum. Colligitur etiam 4. quod non solus
Nicolottus Ursnus Roma advenerit circa Annum II 6 o. vel paulo ante,
sed& alij cum illo tam Ursini, quam Frangepanij &alij, qui se invicem comsanguineos agnoscerent. Nam intra Annos s. non poterat multiplicari tantopere consanguinitas ab uno solo ; & Michaeli j Veneti duobus seculis prius Venetijs locati, non poterant amplius censeri inter proximos consanguineos, neque Bompani Dalmatae; S utrique erant a Stephano etiam situ loci remoti. Cum ergo Stephanus Comes dicatur habuisse multos stibi consanguineos,& cognatos dum pugnaret advel sus Melchoviensem, credibile est eos suisse partim Frangepanios & Perleonios. Accedit, quod circa idem tempus alij quoque Ursini sedes fixerint in Carinthia, ut constat ex Genesi Ro- limbergiorum apud Bucelinum licet ipse putet omnes fuisse Bohemos s Gn.
quorum aliqui postea evoluto uno seculo in Bohemiam transierunt, cum Vi- To, ι.P. i.
tech I. Rosenbergius scribatur floruisse Anno Iis o. non in Aohemia, quia ante annum I 23s . nullus eorum Bohemiae immigravit teste Sanso vino, ergo in Carinthia, ubi de Anno Ia 3I. extat lapis sepulchralis unius
Rosenber j dicti Christiani fili j Henrici. Has proinde quaternas familias
Romae inter se cognatas verosimile est Roma discesisse propter tumultus iras in maΑrnal distarum , qui usque ad Annum II s's'. durarunt, di postea propter dissidia Friderici Imperatoris cum Pontificibus continuarunt: quorum Fran-gepamj tune primum, non Anno 833. sedem fixerunt in Insula Ueglia haud procul Tersato & flumine S. Viti, Ursini alij in Istria vel proxima Cataniolia, alij in Carinthia sub Ducibus id temporis cum Marchionibus Istriae
S Comitibus Goritiae ejusdem sanguinis. Itaque sicubi Perleones Roma exules quaerendi essent, haud procul a cognatis Frangepanibus ijs assignam da sedes , nullo autem modo in Ergovia, quia ut sispe dictum, nec umbra nominis Perleonij, apud antiquos scriptores, nec vestigium ullum in Ergo- via unquam de his repertum est 3 nec etiam ulla alia familia illis agnata ostendi potest in Ergovia ; ut proinde fictilius omnino sit discessus ille Peris leonum in Germaniam & Ergo viam, di multo magis fictilia deductio Origi.
nis Imbspurgicorum a Perleonibus. I X. Restaret adhuc examen de ipsis personis, quae fugisse dicuntur, an Petrus Leo, an Petri Leonis fili j, an Leonis Maximi filij, an Albertus & -- dolphus, vel aliter nominati sint illi Perleones exul est sed cui bono haec in quirere , si nihil est in tota opinione praeter fabulam, & fictionem Z Eodem jure , ijsdem argumentis, eodem modo probandi posset aliquis Hinspurgicos . deducere a Sabellis, ab Ursinis, a Columnensibus Romanis , quia hae iunt antiquissimae & nobilissimae Romanorum similiae per prospera & adversia, inter amicos & hostes jactatae Romae, di in Italia ; magis sorte, quam Perleones: Κ cur Dissilired by Gorale
99쪽
Cur non igitur ab his potius, quam a Perleonibus deduceretur Origo Habspur gicorum juxta methodum scribendi Genealogias inventam a Gundelfingi , acceptam a Sesseido di Lequilaeo Z Totum enim illorum sundamentum cile scripserunt aliqui antiquiores, quod Habjurgici a Romanis orti sint: potuit fieri, ut a Perleonibus, ergo ita factum est. Quis modus iste concludendi 8 Potuit etiam Mifridus fieri Cardinalis, & tamen factus non est. Solidius in rebus tanti mom&ti procedere oportet. MoneoGeneographos, attendant quid scribanti erit enim tempus, quo illorum opera revocabunturad incudem ,& inproba deficient. Moneo familias ne sibi blandiantur de scripturientium audacia in desectu documentorum, quia risui se exponent. Non omnia, quae a quocunque quomodocunque scripta sunt, vera sunt.
5. VIII. ovae 'CRerleonylarumsuppetiae dissipantur.
FRidericus Brombachius apud Bucelinum authorem ipsum hactenus non vidi novus Perleonista, omnes 'mmystas, ut judicio antevertit & ing nio, sic& tempore quo Pelleones discessisse assirmat. Vidit haud dubie sagax
Vir Volaterrant, Wionis, Seisridi conjecturas non esse fundatas , contrariari monimentis antiquis Helvetiis , praesertim Coenobiorum S sundationum Habspurgicae gentis; diversam igitur viam iijt, qua conaretur verosimilem reddere Pierleonistarum opinionem. orditur enim ab Anno 823. asserenseo Anno Perleonios Roma abijsse, castrum Habspurgum ad lacum 1, eme ,. i ri , dirutum instaurasse, per Ilii trudas Hab urgicae connubium ditionem dc Genti. Ge- nomen consecutos &c. Schema Genealogicum ipsius, quod in Minachiorum origine proposuit hoc est:
Flavius Anicius Frangepanis Petru Leo, qui in divetias orbis panes prolem misit. Obiit Anno 772.
Stephantis Anicius Frange- Petrus-Leomngepanis'im Leo II. qui primus solum n panis qui Olybriorum & Pera ceps Maximus ad S. Paulum men Frangepanis retinuit. leonuminsignia mutavitΛm Romae sepultus Anno 323. no8IT. Nicolaus author Hugo in Appu- Petrus Petrusia Bonpanorum lia & Calabria Leo restainator Scodre di Pam author Frange- castri Habspumnorum Uegliae. panum. ad lacum Luce nae auctor Ha spumicorum. Rudolphus Pe- Michael Angeis trus Leo exul lus author Mi-Αnno 823. O- chaeliorum V strum Reinach netus. eondidit auctor Reinaehiorum.
Luithardus Comes Sampaci, T parcha in Reinach. Uxor Emerenistiana ab Navilla, ab ius coeteri Re nachia. Lui Edus Altenburgi & Habspurgi Comes , restaurator S. Trudperti. Uxor Hilitudis ultima ComesΗa spurgi & haeres. a quibus Halapur iaci. Censuis
100쪽
s. XIII Origo a Pierisoribus. 7
Censurat hanc designationem Buce linus, quod videri potuerit Brombachius viae Dux expertus, nisi mox alio loco sibi ipsi non constans longe deflecteret, &q uem Petro Leoni Romae sepulto nepotem hic assignarat, filium obtruderet in prolixa, & lata, quam scripsit post alia omnia Habspurgica Genealogia, quam Palma Misis Haliturgica wriumphalis, appellat: in qua sicut alia multa nuLquam audita reseri, & varias ex his Perleonibus Hab urgiis similias deducit, ita diversam a nunc posita, & ab ipse scripta Stemmatographiam orditur. H
cet etiam hujus initium apponere.
Micius Petrus-Petrus Leo Frangepanis ob civile Romae Anno 323. excitatum bellum exulans ad lacum Lucernensem dirutum castrum Habichipum restituit.
Anicius Hugo Habspurgi Co- AniciusLuilfridus II. Comes Anicia Ehrentrudis Comes mes&in Egensheim, P1ii lin- Habspurgi restaurator Sancti Habsipur uxorChunonis seu gae item & Rheinfeldae Anno Dudperti, olim fundati ab Conradi Comitis Suetlims68. Uxor Gertrudis Comi- Ηabspurgicis familiae Franco- gae M.
II. Ecce novam , inquit Bucelinus , & a priore diversissimam familiae designationem. Hic enim dicitur civile illud bellum excitatum Anno 823.
illic jam mortuus eodem Anno Petrus Leo Princeps Maximus. Et quom do tantillum intra anni ejusdem spatium Germaniae immigrasset, arcem cum ditione comparasset, restaurasset, Romam revertisset, &c. Sed facile hic respondebit Brombachius, se in hoc altero stemmate non adducere Petrum Lemnem Principem Maximum qui Anno 823. obiit, sed Petrum Leonem ejus λlium, quem etiam in superiore stemmate proposuit Luilfridi parentem, quod non videtur advertisse Bucelinus, quia poterat eo anno quo prior Petrus Leo obiit, excitari civile bellum, & filius Petrus Leo migrare in Helvetiam ac c strum Habspurgum restaurare&c. quare hoc in puncto sibi Brombachius nequaquam contradicit. Opponit a. Bucelinus: Et quomodo Petrus Leo
Liuisti di qui Η1ltrudem duxit Habspurgicam sive pater sive avus Habspumgum condidit, & Ηinspurgensem se cognominavit dum Ilii trudis etiamnum pater Ottopertus III. I ab urgi Comes superesset, sed & priusquam filiam hujus Luilfridus seu nepos seu filius Petri Leonis uxorem duxisset 8 Neque haec oppositio solida est, quia inprimis Hilitudis filia fuisse scribitur intoberti secundum Respordium hoc nomine primi, qui obiit Anno 66 r. si vero dicatur fuisse Piεsp. in filia Hettoberti seu Helioprechti quod nomen idem sonat ac Ottoberti, hic etiam scribitur a Guilli manno obiisse no 724. neque postea inter Habs urgicos reperitur ullus Ottobertus: ac proinde non potuit Hiltrudis vlli Luit-frido Micio cina annum 823. nubere; & male supponit Bucelinus illam huic Luilfrido nuptam & patrem Hiltrudis adhuc Anno 823 superstitem suisse. Ex hoc ipse tamen refellitur opinio Brombachii, quia est ingens anachronumus.