장음표시 사용
211쪽
quisquis ingentes oculo irretorto
Duo sunt exponenda in his versibus Horatii, ex ΙΙ. Carminum. Od. 2. U. 17. seqq J Cur redditum dicat Cyri solio raraatem, S quid significet, oculo irretorto spectare. ac quod ad Phraatem attinet , verbis Justini Historiam referemus ex lib. XLII.
cap. 4. N S J Sed fatum Parthiae fecit, in qua jam
quas sollemne est Reges parricidas habere, uiscelera tissimus omnium , S ipse Phraates nomine, Rex statueretur. Itaque statim, quas nollet mori naturaliter, patrem interfecit. fratres quoque XXX. trucidat. Sed
nec in stiis cessarit parricidia. Nam cum infesos βbi optimates propter Usdua scelera videret, ne esset, qui nominari Rex posset, adultum situm intersci ju-
Huic Antonius propter auxilium adversus se F Caesarem latum, hellum cum sedecim validistimis legionibus intulit. Sed graviter multis praeliis vexatus , a Parthis refugit. Qua victoria insolentior Phraates redditus, mita crudeliter confuleret, in exilium a populo suo pellitur. Itaque cum magno tempore snitimas civitates , postremum Scribas precibus fatigogset . S tharum maximo auxilio in regnum resiluitur. hactenus Iustinus. Hic postea amicitiam cum Augusto fecit, ut se ab insidiis civium S domesticorum redderet firmiorem. Itaque ut Strabo lib. XVI. pag. Io8S. J tr dit , volens ac securitati suae a sitis filiis prospiciens per speciem obsidum quatuor filios & uxores eorum ac liberos Augusto ablegavit. Quod vero ait, solio Cyri, non poetice dictum est, sed ex more Persarum. Itaque Darius optabat, si Diis de se durius statuere sit decretum, neminem alium duam Alexandrum in solio Cyri sedere. apud Pe
fas etiam capitale suit, quemdam in solio Cyri sedisse.
212쪽
disse. posset autem etiam de Phraate filio intelligi, quem Tiridates fratrem fugiens raptum Augusto donaverat. Sed Augustus patri aliquanto post repetenti eumdem sine pretio remisit. qua liberalitate1nvitatus Rex spolia de Crasso & Antonio relata ultro remisit. Hanc historiam praeter Iustinum &Plutarctum in Antonio tradit Dio lib. XLII. cap. S.I , I. spag. 456. B.J S LUΙ. pag. SI9. B. & lib. Mv. pag. SaS. E.J Quod autem dicit: Quisquis ingentes oculo irretorto Spectat acervos. Significat eum esse beatum, quem cupiditas opum non vellicat: qui visos auri acervos praeterit, ne respiciens quidem. Nam qui respectat, arguit invitum se divelli ab ea re, quam respicit. CLcero pro Sextio. cap. SS.J Sed quid ego Populi Rom. aniamum virtutemque commemoro , libertatem jam ex di
tina servitute respicientem p Sallustius de Pugurtha scap. 33.J Sed posteaquam Roma egresur e , fertur eo saepe tacitus respiciens dixisse: Urbem venalem, s
mature perituram , si emptorem invenerit. Ρaterem Ius lib. II. cap. 18. f. 2.3 de quodam Germano. Reversus in naviculam, sne fine respectans Caesarem, ripae suorum appulsus es. Herodianus lib. VI. cap. .J de Alexandro Rom. Imperatore. Contra Artaxem xem Persarum Regem Roma proficiscitur, respectans identidem te lachrimans. Livius lib. XXX. cap. 2o.J de Annibale excedente eX Italia. Raro quemquam alium patriam exilii caligo relinquentem magis moesum abiisse ferunt, quam Annibalem hosium terra excedentem. Respexisse saepe Italiae littora, F Deos hominesque accusantem. Spectare igitur acervos oculo irretorto est, ultro & ron invitum carere acervis: mentis robore divitias conculcare: nec de hac animi constitutione . atque altitudine cupiditate opum dejici:
213쪽
contemnere opes: & contemptu rerum divitem beatumque esse. neque enim eget, qui nihil concupiscit. Ρorro eximere numero beatorum, est, infelicem constituere. ne te fallant, qui aliter exponunt.
Sisyphum tradunt notissimo omnibus supplicio aDfectum esse, quod Deorum consilia hominibus prodiderit. Homeri Scholiastes lib. I. Iliad. sufi 8o.J quod raptum Aeginae Asopo patri indicaverit. Theognis f. 7o2. seqq. J hunc sapientissimum fuisse scribit. & reditum ex Inferis a Ρroserpina dulcedine orationis impetravisse.
CAPUT LXXV ΙΙ Neleum pro 'laeo apud Virgilium legendum.
Hylaeum a Theseo non ab Hercule interemiaptum scimus ex versu Virgilii lib. II. Georg.
Et magno 'laeum Lapithis cratere minantem. quam rem observat quoque Servius in eos versus ejusdem Virgilii lib. VHI. fvf. 293.J-- Tu nubigenas invicte bimembres 'laevm, Pholumque manu. tu Cresia mactas
Ergo aut Virgilius confundit fabulas, quod saepe faciunt poetae. aut quo maxime inclinat animus legendum est pro 'laeo , Neleum. cujus lectionis
auctorem habeo S ducem Hyginum fabula XXXI.
214쪽
'sc scribentem: Herculem occidisse Neleum Hippocoo iis situm cum decem sitis, q&od is eum lustrare nolumrit tunc , cum Megaram Creontis sitam uxorem suam G silas Triremachum S Ophitem interfecerat. Por ro Pholum non interemptum ab Hercule, sed comtra pro Pholo , a quo erat Hercules benigno hospitio ncceptus, certamen contra vim & injuriam Centaurorum suscepisse Herculem, quos universos interfecerit, aperte scribit Diodorus lib. v. cap - 1g.J Ubi Pholum contactu sagittarum sanguine hydrae illitarum periisse scribit. . Sed haec alii quoque fortash observarunt. Val. Flaccus lib. I. suf336.J ab Aesone interimi facit Pholum.
Quantus erat, cumAgnifero Cratere minantem n leviore Pholum manus haec compescuit auro.
Sed poetae sic sibi indulgent, tuncque sibi maxime
placent, cum mentientes contraria contrariis implicant. Praeterea Cretensem Taurum, eum quo
Pasiphae concubuit, quemque Hercules ex Creta vivum Mycenas adduxit auctore Hygino Fabula XXX. idem Hyginus & Diodorus lib. V. cap. S. ab Theseo interfectum in Marathone refert, non ab Hercule, ut canit Virgilius, cum dicit: Tu Cressa mactas Prodigia. Cum quo etiam facit Pausanias Eliacis sprioribus cap. IO. pag. OO.J qui Connumerandis Herculis aerumnis Taurum in Gnoso ab Hercule occisum scribit. Fuit quoque alius Taurus Cretense monstrum , de quo his verbis Paus nias Atticis. Da p. 27. pag. 66.J Consecrarunt N aliud Athenienses) Thesei facinus. de quo haec narrantur.
Cretensum agrum cum alibi, tum circa Tethrinem su-vium taurus populabatur: ferae enim plus terroris olim quam nunc hominibus incutiebant. Ut Leo ille Ne
215쪽
er item tum Cabdonius, tum E manthius. Sinci rinthiaca regione Cromn Oniasus. ita ut dicerentur qua iam terra emergere, quaedam Diissacrae, quaedam item ad puniendos homines missae. Cretenses autem raurum hunc a Neptuno in terram ipserum immissum virmant , eo quod Minos cum maris Graeci imperium obtineret, . nulla prae reliquis Diis insigni bonore Neptunum assecerit. Hunc itaque taurum ex Creta in Peloponnesum ventae perhibent. N Herculi inter duodecim aerumnas ut vocant) bic quoque annumeraturi in vero in campos A
givorum e t dimissus, per Isbmum Corinthiacum fugit in
Atticam. Atque inde si populum Marathonia' pem niens cum alios in quoscumque incidit, tum Minois μlium Androgeum confecit. Minos vero non enim persuaderi poterat, Athenienses in fili caede plane e He extra culpam instructa cile ver eorum usque adeo ami-xit ut septem virgines totidemque pueros in Cretam ad Minotaurum , qui Gns in La rintho habebatur, ex
pacto mittere cogerentur. Taurum Marathonium 89- .sea Theseus in arcem egisse, F Minervae mactasse fertur , id quod a populo Marathonio dedicatum es. Et sib. IX. Strabo Dpag. sSo.J In Marathone Theseus taurum Marathonium interfecit. .Nec alienum videtur admonere plures quidem fuisse Oechalias. ut est apud Strab. lib. VIII. fpag. S22. S38. N
enim fuit in Thessalia, alia in Boeotica, alia In A cadia, quae & Andania, alia in Aetolia apud Tr chinem , alia apud Triccem. Sed dubitari idem Strabo ait, quam Hercules Euryto ricto deleverit. praesertim cum Thessalica & Boeotia utraque R gem habuerit eodem nomine Eurytum. Quomodo autem Eurytum Oechaliae Regem per in- sidias Hercules occiderit, & item alterum Eurytum bicorporem Viribus adeo praestantem, ut non
216쪽
erto certamine ausus sit eum Hercules aggredi , lege Seholiasten Homeri lib. V: Γυ. 392.J Qt XI. Γυ o8.J Iliad. S Diodorum Siculum lib. Iv. cap. S.
CAPUΥ LXXVIII Remur Hirgilii expositi. Cur Virgilius lib. VIII. las a98.J de Hercule
Nec te ullae facies , nec terruit ipse T phoeus. eum non horruisse aspectum Typhoei tradit Τ prae sertim cum apud Athenaeum legamus lib. IX. cap. II. Herculem Iovis S A1teriae filium in Libyam proficiscentem a Typhone interemptum fuisse. Io, laum autem illi cothurnicem attuliste et Herculem, que nidore refectum reuixisse Τ Ego ad fabulam adibitror Virgilium respexisse, quam scribit Hyginus Fab. CXVII. his verbis : Dii in Aenpto inquit eum T phonis immanitatem metuerent, Pan jugst eos,
ut inferas bestias se conuerterent, quosaciliuI eum deciperenτ. quem Jovis postea fulmine interfecit. Pan De rum voluntate, quod ejus monitu vim 1 3phonis evita rant , in astrorum numerum relatus. N quod se in ca pram eo tempori converterat, inde Aegoceros est dictus, quem nos Capricornum dicimur. Ergo Virgilius ani, mi fortitudinem & firmitatem in Hercule commemdat. quem, cum ad educendum ex Erebo Cerberum illuc descendisset, conspecta ibi umbra Ty. phoei ab reliquis omnibus Diis formidati, nihil
commovit nec terruit. Sicque egregie respondetur Servio, qui nodum ibi explicandum proposuit. Typhonem vero & Typhoeum eumdem gigantem fume, admonuisse est satis, docere supervacuum.
217쪽
CAPUT LXXIX. Neptunus Aegaeus. Virgilii versus
declariatun Sacra mari colitur medio gratissima tellus Nereidum matri, N Neptuno Aegaeo. In hoc versu Virgilii eX III. Aeneid. OG. 73.J Serisuius confusissimum inducit verborum ordinem sic scribens: Ordo es. in mari medio Aegaeo colitur tellus Neptuno S Nereidum matri, id es Doridi, gratissima. Ego Neptuno Aegaeo simul jungo, ut sit: Neptuno geo. id est Neptuno, qui ct Aegaeus dicitur: sicut etiam dicitur, Phoebus Apollo. Nam Pherecydes ipsum Nept num appellatum fuisse dicit Aegaeum. & mare quod
Aegaeum vocant ab eo assirmat Aegaei nomen invenisse. Strabo lib. IX. spag. 621.4 de Euboea Io-quens Neptuni Aegaei templum laudat. Ad tractas vero inquit hujas ripam , Aegas jacere dicunt in Euboea stas. in quibus locatum es Aegaei Neptuni
templum. cujus mentionem superius fecimus. Ita autem eXponi debere , ut nos sentimus, nec Servii interpretationem esse admittendam, docet nos ipsemet Virgilius de eadem Delo in Cyri f. 473.J linquens eodem repetito versu, sic: Linquitur ante alias longe gratissima Delos Nereidum matri, Neptuno Aegaeo. Ecce hic nullam esse vocem, cum qua nomen iblud , Aegaeo , possit jungi, praeter quam cum N ptuno. Porro non perpetuo vera est ea Grammaticorum regula tradentium , Dactylum in heroico versu necessario praecedere, cum Spoudaeus quinctam sedem occupat. testimonio est cum ille, quem
218쪽
Nereidum matrἱ, S Neptuno Aegaeo. tum ille alter ejusdem poetae. Aeneid. VII. G 63 . laut leveis ocreas lento ducunt argento.
Et ille Catulli in Argonaut. sua EpithaL Thetidi
Ut autem Pherecydes ab Neptuno Aegaeo'ὰ inimvoluit Aegaeum mare, sic alii ab Aegeo Thesei patre, ut est apud Suidam. in 'Αιγαῖον πελαγος. JStrabo lib. vIH. pag. 592. J ab Aegis., non iis, quae sunt in Achaia Peloponnesi, sed iis , quae 1unt in Euboea. Alii ab Aega Aeolidis promonto. rio, quod Canam seu Canas etiam dixerunt lut est apud Strab. lib. XIII. 9I4.' Plinius lib. IV. cap. II. & Solinus cap. XV. ab Aega scopulo Verius quam Insula, inter Tenedum & Chium di.ctum tradunt. Varro lib. v I. de Ling. Lat. pag. 69. Ei Stephan J Aegeum dictum ab insulis, quod in eo mari A scopuli vocantur, a smilitudine caprarum,
CAPUΤ LXXX. Graecos aliter metiri quasdam ollabas in Romanis vocibus, quam Latini faciunt.
Non mutuanda est a Graecis scriptoribus mensu ra in dictionibus Latinis. Haud enim in hac
parte saepenumero fideles sunt duces. Congerere huc possem probatissimorum poetarum exempla 1EXCenta. Sed contenti erimus paucis. fatis est enim rem indicare. hi γουλος ορουλο λέντουλος scri
219쪽
diphthongo: quae tamen apud nos est brevis. Sic S κεντη ς, id est, Tarquinios S centurias
antepenultima longa per η, quam nos corripimus.
Vis S Tarquinios reges, animamque Superbam. Horat. in Poetica. O . 34I.J Centuriae seniorum agitant expertia frugis.
Neque etiam perpetua est ea regula, quam a Ρrisciano mutuatam, suppresso tamen nomine, quidam
eontra doctissimum virum scribens nuper pro sua venditavit, cum scribit, Graecos in nominibus Latinis convertendis in suam linguam, sicubi u brevis sit, efferre per ομικρον. Ubi vero u longa sit, os diphthongum adhibere. Id arguunt nomina supra dicta, Regulus, foruli, Lentulus. in quibus u media syllaba brevis, a Graecis tamen per οὐ diphthongum scribitur. Arguunt Lucius, Lucanus. in quibus prima quidem longa est, sed a Graecis in εὐdiphthongum, non in οὐ mutatur. dicunt enim Δεύiιιος, ΔεM--. Quin intubum, S Romulus, Romana nomina, ct alia plurima his similia per υ ανιλον scribunt. ω βον, & 'Pωμυλος. Nec item in vocibus Graecis imposuerunt sibi Latini poetae necessitatem sequendi vestigia semper, & mensum Graecorum. Horatius in Dod. Od. IX. U I 6.J penultimam in conopeum brevem ponit. Sol aspicit conopeum.
Quod & Propertius secit. lib. m. Eleg. IX. U. S.JFoedaque Tarpejo conopea tendere saxo. Et tamen Graecis est, diphthongo in penultima. propterea Juvenalis eos est secutus Sauravi. OG 8o.J . Et tesudineo tibi, Lentule, conopeo. Κρη- δας Graeci dicunt primis duabus longis. at Persius. ΓSat. I. U. I 27. JNou
220쪽
ANNO ΤΑΤIONES. CAP. LXXXI. 213 Non his, qui in crepidis Grajorum ludere gesit. Sic Horatius Sa ra m. lib. I. U I 27. J Nisi forte
quis a Latino verbo Crepo, quam a Graeco deductum malit. ne omnia Graecis debeamus. Asa Nymphae nomen est in Theogonia Hesiodi l, 339.J prima brevi.
Virgilius tamen haud dubitavit mensuram Graeci Poetae repudiare. GGrg. IV. 343JAtque Ephyre, atque Opis, S Asa, Deiopea. quo in versu illud ο δου -ρεργον advertendum est, Asiam & Deiopeam duarum diversarum Nympharum esse nomina: ne fortasse absentia copulae albquem in fraudem trahat. Nam & Hyginus in Theogonia utriusque meminit. Thalia apud Hesiodum Musae, Gratiae, & Nymphae nomen est. Sed cum Musae poeta meminit, θαλείαν scribit cum ει diphthongo. vid. Theog. G. 77.J Cum vero est Gratiae ct Nymphae mentio, per ta τοι semper brevem proferti ut in Theogonia. a 3.J
Virgilius cum prope Hesiodi versum Verteret , Graecum tempus non semaVit. OG g. IV. v 8.J Nesaee, Spioque, Thaliaque, modoceque. Verba, quae apponam, sunt ex quadam mea epistola : A quo mens aliena semper fuit, iis vitiis innem audent praedicare. Damnata est haec periodus ab nonnullis, tamquam Soloecum habens. Verum immerito. est enim figura cum insignis &yulςherrima , is scriptoribus non s